3
Ա Ռ Ա 5^
էքէս եւ մէշարք "՛յչ Հէմունքներ,
Պ՛""՛ -
էյւսմւսւոչւսւ1չւէւն
(ե"՚չ"՚/էւ
իչ՛
վ Լ ր " յ ի շեւււ լ
Նէոէուէւմ , մ ի ա ձւս յՆ ո լ իք ե ա մ չւ սլա չԼ դ՝ ղ սւ–
էքսւրձցնձչ
ս
• էչմիւսհնի
1քսւյչւ
Աթոռի
ՀԼսյ
ունելյւսհ
ձելւս1լս։Ն
կւսսլն եւսեւ
թնղ–
րամաառյւյ
լի՛"ել
\ք եհ ի Տս՚նն
ԿիլԻԿԻ"
է
Ա. Աթոռին՝
թեհրանի
թեմն
առնեչսւ
իր
Հաթոնու
ներքոյ
ւ
էքաաչեչո՚ի է Համր" քր Ջերգ Վ^եՀափս՛–
ռութեան
ս
. Աչսյն :
Անամ ք թորին
յա
րւչանօք՝
Թեհրանի Հայոց Թեւէական Խորհրդի
Աաենաււ|հա՝ Տոքթ– Ա– ՐԱՐԱԼ1յԱ՚ե
ք-արաուղար՛ Տււքթ - Վ.
աՀԱՊԵՏԵԱՆ
Պսոոնէնն իււկականի հեա ճիշդ է :
ՊԱՏՃԷՆ
տԹՈՂԻԿՈՍԱՐԱՆ
ՏԱՆՆ
ԿԻԼԻԿԻՈՅ ԱՆԹԻԼԻԱՍ - ԼԻՐԱՆԱՆ
Անթիլիաււ , 23 Ապրիլ 1958 թ •
3 ա րււ ա րման
ղ իլանք
քՒեՀ րանի
քհեմ ի
Պատւչամ
աւորական
Ժսղռ՚իի եւ 0՝եմա1լան
հքորՀրդի
Թհհրան
Աաա;,ս.հ ենք Զեր
30
Աարա
1958
թր ֊
ւակիչւ եւ Համար
101 /21.
սլա չաօն սււ։ ի ր ր ,
որոէԼ Աեղի
1չր Հաղռրղկիք Պաակ
. Պաա -
ւչամաւորական
ժռւչուէիւլ
որոչումր,
Ա •
էչմ իահնի Հեա Թ՛եմ իղ
ան ուան աէչան եւ
ձեւաէչան
էչասչն եւս իսւլեչռւ եւ թնւչրւչա -
մ ատո
լղ լինելու
Աեղի , որպկսղի
Թեմգ
առնենք Մեր Հռւիանիին
աաէլ :
Ջեր
ղիմռւմնաղիրր
արձանի
ուչա —
դրութեամր
կարդալէ եւ Համասլաաաս
—
թան
ժո՚լռ՚իէ Հետ թռր ,քենութեան են -
թարկելէ
յեաո
յ , ու առաջնորդ
ուահ
Հայց • Եէչե ղեղւոյ եւ Հա լոց մուլոէիոլրդ
ին
Հիմնաէլան
չաՀ երու
սլաՀ պանմ ան
"էլրղ -
բուն քուի , ա յս պա շաօն աւլ րս՛ի ձեր Տ իրա–
իսնամ Թեմր
կ՝առնենք Աեր Աթոոի
Հո -
ւթսնիին տակ : Ա օտ ապադա
լին այս մտ -
սին յատուկ
կոնդ աէլ քլր պատրաստենք եւ
կր
՛լ րէլ ենք
մ ասնաւորա
րար նշանա/չուե
լիք
նուիրաէլի
•էետ
յ
Մինչ այդ, ձեղի, եւ ձեր միչռցո,/ Թե
միդ մեր սլատուա րման
դաւաէլներուն
էլր
՚ւբէլենք
մեր սիրոք
ռ։լչոքններն ու •էտյրա—
պետաէչտն
օր-էնոլթ իլննե
րր ;
Շնո
չւ
է
ք Տե առն
քի ք,քւոք Տ իսուս
ի Բրի" ՜–
՜՚ահսի , եււիւլի րնդ
Ջէ՚ղ , րնդ աձ՜էւնես -
եանղ , Ամէն
։
Ա՚լօ
թարար՝
ՀԱՅՐԱՊԵՏԱԿԱՆ
Զ– Ա–
ԿԱԹՈԴյ՚ԿՈԱ
ԿՆԻԲ
ՄԵԾԻ ՏԱՆՆ
ԿԻԼԻԿԻՈՅ
Պատճէնն
իսկաէչանի Հետ ճիչդ է
է
ԹեՀ
րո՛նի
Հա յ՛՛՛լ
Թեմ ական
քՏոչւՀուրդ
.
Բարա. Տոքթ. Վ. ՆԱՀԱՊԵՏԵԱՆ^
ԱՏԱՑԱՆԲ
ԳԼԱՋՈՐ, պարրերաթերթ
Կիլիէչիոյ կա–
թ ողիէչոսոլ թեան
ղպր եւիան ուց
( Պիքֆա -
յա) : Բ . տարի , թիւ Բ • • Տ՚՚լտրան
կաթո
ղիկոսութեան
Հա քոց Մեհի
Տ՚սնն
ԿիլԼ՛ —
կիոյ , Անթ ի չիս՛" , (Լիրանան)
յ
« ԱՄԵՆԱՅՆ
ՀԱՅՈՑ
ՀԱՅՐԻԿ »
Համաւէասպոլրականի
Հայրենակցա
—
կան Ա իութիւնր
Հ րաաա րա էլահ է ՚ " , / "
՚/ԻՐՔւ՛՝
երեք
Հարիւր
էչԼրէ
րաղէլացահ։
(1957,
՚ոսլ՛
«Հայրենիք
» , Պոսթրն) :
քւյմբա։չրուիձիւնր
կաաաբահ է
Ժիրայր
Մ իսաքեան ;
Րւչաղ րաւ ա յս
ւչ որհ
ր
նուիրուահ
է
քյ րիմեան
Հ՛" յրիկի
մաՀուան
յիսնամետ -
կր արմանաւորասչէս
յա բդե
լու եւ տա
չու
ժամ անա
էչ՚սւլ րւսկտն
ահ ։լե էլո ւթ ի։ ւննե ր
Հ,ւս (րիկի
հննղեան
թուականէն
մ
ինչեւ
մաՀր
1820 -1907;
Գրքին
էլէսէն սէլսեալ մօտ
150
էչի
՚Լր"՚ձ
բանաէէէ ր 3 • Բի ւ֊բ ա ե ան ի։ Հաւաքահ ան -
տիպ
նամաէրւերր
տսլոլահ
են : Յատկա -
պէս
չնորՀաէչւսլ
պէաք է բլլանք ոբ բա -
նասէբր
, իւմ բտւլլ։ ո ւթ իւն բ եւ
՚1
^ասպուբա—
կանի
է
այբ են՚ս էլցա էչան
կէւ ւչ ր։։՚1ւա էլան ւէա ր—
չութ իւնր
մ իանւլ տմ ա յն
էի
աս աաէլան
հ ր ՜՜
րաատրաէչոլթիլն
մր կուտան
մեղի : Ան-
չռւչտ դեռ էլուն
քէքրիմ եան Հտ քրի էլէ ղրբ^ ~.
ուահ նամակներ
, որոնք
Հետւլ-էեւոէ
Հրա -
պւս բա կ պիտի
ելլեն , աւելի
լոյս սփռե —
լո՛է
19^"^–
ւլարռւ
Հէսյէւց
սլաամութեան
՛իրայ ; Օրի՛նաէլ
մենք տէւսանք
*^^՛"
Ր
Լ՚ղԻ
Ննւպտբեան
մ ատենաւլա
բանին
մ էչ
հրար
մր
ք՚էրիմեսէնի
նտմաէլնեբէն
, ոբոնք
ւիե–
րոյԼ՚չե՚՚՚լ
՚լրքէն
մէչ չէլան :
3 ո ւշաձ՛ ատեան
ին
ւլրու թիւննե ր՛ ՚
ւլրկահ
Լն
Վւսղղէն Ա. եւ ԶարեՀ Ա. էլաթսղի -
կոսնեբր
, Թ՚՚՚՚չէ
է
Պ • Գուրեան
,
Շաւաբչ
Միսաքեան
, Աբսէն աւադ
քաՀանայ
Աէ —
մէօնեանց,
Լութֆի
Մինաս, ՎաՀան Փա -
։իաղեան
, ԱաՀակ
Ջ իթ
չէւ ււն , Ա իմ ոն Վր -
րսւցեան , Նչան
Պէշիկթաշլեան
, Աօս -
Վանի, Արմենակ
Փոթտբետն
, Հ. կոսռյ -
եան,
Աբսէն
Եբէլաթ,
Մկբաիշ
Պաբսամ
եան , Պ • Տէր Պետրոսեան
, Ա . Թ՛՛՛՛իտ -
ռական
, Գ . Փտփաղեան ;
կան նաեւ ղրոլաաաէլան
նամաէլներ
Հին
ել նոր ականաւոր
դէմքերէ
, որոնց
ւէրայ
աւելցուցէք
ք^րիմեան
Հա յլ՛ի
էլի նէլա րնե -
րր
իբրէւ ւիարղապետ
, Ե՚՚լիսկռսլոս
, ՚ք^ա–
նաՀայր,
Պաարիւսբք
եւ կաթողիկոս
,
ինչպէս
23
Աեպտեմբեբ
1893^
էչմիահնա–
էչան
օհմ ան պատկե
րր , Վա րաւլա
յ ւիանքր
եւ ւէերչապէս
1957
Նոյեմբեր
փեցի թաղ -
ման
դաւլտէլին մէչ %
« Աձ՚ենայն
Հայռց
Հայբիէլ^ի
նուիրուահ
նոյն ան ուն այս ՚էիրյ^բ
ղե ՛լե ցիկ
յի չտտտ–
էլաբան
ձ լչն է ՛չ՛՛ր պէտք է էչտբդտլ եւու—
նենաչ դրտդտբանին
ձ՛էչ :
Պ–
ՖՐՈւ^ՆՃԵԱՆ
ԲԱՆԻ
ՇԱՐԺԱՆԿԱՐԻ
ՓԱՌԱՏՕՆԻՆ
ԱՐԳԻԻՆԲԸ
Ոսկի
շքանշան
Երբ արագիլները կ՚անց–
նին (^.
Միութիւն) :
Մ ասնաւոր
յի շա ա ա էչո լթ ի ւն
«Մոն 0՞ւքլը;>
( Ֆր՚սնստ
) ։
Լաւաղոյն
բեմաղրոլթիւն
«Կեանքի սե–
մին»
(Շսւէտ) :
ՏԱՐԱԿԱՐԾՈԻԹԻ^ՒՆ
ԵԻ
ԱՊԱՌՆԱԼԻ՞Բ՝
ՀԱՄԱՅՆԱՎԱՐ
ԱՇԽԱՐՀԻՆ
ՄԷՋ
է՛նշպէս
դրահ
էէ՛նք
՚սռչի օր, ղադա -
փ.աբսւէչան աւս բա
քլա րհու
թ իւններ
էչան, ո–
Ր"^9
՚ք1ք՚՚""–որ
պատճառն է մառեշաչ
Թի
թո : Եռւկոսլաւիոյ
բռնատէրր
սսլսւռնա —
լիքներ ալ քք՝րնէ Կբեմլինի
, որուն
արձա—
ղանդ
Հանդիսացանք,
միչաղղային
մա -
մուլին
նման՝
լուրր
աոնելով
Լոնտոնի
«Տէյլի
էք"փրէս»էն
։
Անղլիական
թերթին
Համաձայն
Թիթօ
ունի
մանեէթոՓոն^յ
ձայնաղ րետլ ժասլա -
ւէններ
որոնց
՛էրայ առնուահ
են Ա. Աի
կո յեան
էւ
ել Ա ռ
լ
լռ
ւէ էւ
կարդ մր յ ա յ
տսւ -
բսւ բ ւււթ էււննե
րր , սրոնց
Հ բ ա սլա բա
էլո լմ ր
էարէլ
՚ոլ
մասի
էլրնայ
բաժնել
կրեմ լինի
ղե–
կաէիարներր
, մասնաւորապէս
Հռւնղարա
—
էլս՚ն
Հւսրզէւն
մէչ^
Ա– Միէլոյեանի եւ Առւսլ
՚էէէի
վեբոյի՚շեալ
քսւ
քւոարսւրոլթ
իւ
ններր
ժսւ
՛դսւ ւէ
նէլ
Վ Ր"՛ յ
ւչ աղտնւսբէսչ։
ձէՍ քնտղ
րուահ
են
Ն
՚՚՚՚^է՚է՛
կողմէ,
1950
Հ՚՚էչտեմբեր
^1
էւն
,
այսէւնքն
Հէգնդարիո
ք
լեղափոթութեան
րնթացքին
,
երբ
էյ՚սճի
։/աբՀապեա
էր : , Բանի
մ չ։ օր
ետք
էսռբՀ բղ սւ
լէւն
Հ
բ
ե
տան
էւնե րր
էլբ ճրդ–
մէին
արդէն
Հոլնդար
բանոլռբներոլ
լե -
դաւէէոթոլթիւնր
: քԼքդ միջոցին երբ
Նս
՚՚^է՛
տպա
ս
տանե
ցաւ Ե ուկոս
լալ դեսպանտ տու—
նր
միասին
ւոսւբւսհ էբ ժ ա սլա ւէնն
էւ բ չւ եւ
քանձն ահ դեսպան
էւն
, ռրիր էչա բդին
՛չբչ՛–
էլահ է Պելկբատ
է
Ա քնուՀետել
Նաճի
ԷսոբՀրղա
յին
էսոս–
տումներէն
էսաբռւելով
յանձնուեցաւ
ել
րանտալւ էլուե ցաւ
%
՜
Թիթօ, որ ցարդ չէր թօսեր այդ ժա
պաւէննե
բուն
մ ասին , Ե ուկոս լալի ո լ դէմ՛;
եղահ
քննաղ ւսւոութ իլննե
րր
դադ րե ցնե
լու
;
նպա ւոա էչո վ էլր սպառնա
յ
Հ բ ասչա բակե
լ
ղանոնք ։
Թէեւ
հանօթ
շէ թէ յայտարաբութիւն
-
ներր
է,նչ
բնոյթ
քլր էլբեն , րտյց
Պել -
կբատի
մէչ
չւ՚չ՚՚՚լ
ղՐ"յցնեբու
Համաձայն,.
անոնք կր պաբղեն
Միկոքեան -
իյբուչչեւ
պաքքաբին
բուն ււչտտճառր ; կրեմչին դժ
ուար կացութեան
մ ատնա ահ է ներկս՛
յիս
եւ
քիչե ալ
ձտ
քնաղ րուահ
ժապաւէննեբր
սլատճառ
է/րնտն
րլլ՚"լ
, որ չռլբչ փովա —
էսսւթիւններ
րչլան
Իք. Միռւթետն
Համայ–՝
նավաբ
՚՜/լ ու սա կցութ եան
՚^եդր • կոմիտէ
ին
՚^էէ
՚՛
Հաւանա
կան է ոբ Իյրուչչեւի
ասաղր
իսսււարի եւ «Աթալին
-
Ր •»
ենթւսբէչուի
իր
նս
՚էսէչին
Հա էլառա կո րդնե
րէն
մ է էլուն
Հս1քռւլռւթ
եան :
ՄիկոյեսՐն
թէ երռւչչեւ
. . .
Գժ ուտր է ՛ոալ Հարցռււք
ին պատտսիսա–
նր , նկատելով ռր իյ՛ Միութեան
մէչա -
նսէկնքլա/ներ
մ իչտ
էլր պատաէ
էւն
եւ Ա •
Մ
է
՛էլո
ք
եանէւ կատաբահ
հանբաէլչիռ
յ ա յ -
աարա բութ եանց պա աճ էն ր տակաւին
չէ
իյԱՐ
—
ք՝անի մը աարի է
Պէյրոնթի
մ է յ կացմռւած է «Ալէմշահ Երաժշաա -
սէր Ա՛իութիւն » մը որ իր աոային հա–
մերցը տուած է Ապրիլ 27ին :
Այս համերդին ւսռրիւ է. Վ., Պէյրու -
թի
Ափիւռք
շաբաթաթերթին մէջ հրա -
տարակած է քաջալերական
յօդուած
մը որմէ կր քազենք դլխաուր մասերը
Լսեբ
էինք ուղիտէէւնք ռբ
ղոյութիւն
ուէւ է բ Աչէ մ չւսէէւ ան ուն
էւն նռւէւբոլահ
ե -
բաժ
շւո ական
մ իութիւն
մ ր
տաբիներէ ի
՚Լ.^՛
Ր
Լ՚^՚Ք՚ւԻ^՚Ք
" լ ^ Հ ո ՚ լ
)
"Ր
սաէլա քն , ո՛չ
՛է էէչ ձ է, լուի ա ր լլա րա ց ո լ ց ահ էր տարինե -
բու
իբ ղոյութիւն՝^
։
Բաւաէլան
կոկիկ՜։ յայտաղիր
մրն է մեր
սւնեւլահր ;
Ըսոլւսհ է, ել չսւ^ա արդաբացի
էլերսլուէ
ռբ Հայր
ւսր ուե ս աա՛լէ ա է հնահ
։ Տ"՚րօ -
րէւնսւէլ
չե՚^ն սա ադաքր , որ մ եհ
աոէլոսո՚է
առաչէւն
անղամ է որ բեմ էլուդտն
աալու
էամար
մեղէւ էա ւլռ րդ ւււթ իլն ր Հայ
եբ՚լէւն
ել Հալէւէւն, ել մանաւանդ
, աւելի քան
տարօրէւնաքլ չէ ք ւչտնեբ
անոնց
էչամքր
,
արուեստէւ՚ն ալ Հուբուէ
արբահ
անոնց
ճիղչւ,
մոռնալու
իրենց
առօրեայ
աչէսա —
աանքներուն
հանրռւթէււնբ
ել
մտնելու
դա բււլա սնե րէն
նեբս
՚էտյ
երդին ու ար —
ուեստին ;
Բտ լց Հռ՛ս է
արժէքր , եւ առա —
քե լռ ւթ
ի ւն ր
Ալէ մ չաՀ
Երաժ չաասէ
ր
Միռւթեան
։
ճ՚՚էս է յս՛ քաաւլ իբր ել անոր
էլաղմ ու -
թէււնն
է՛սկ կր ՛էկ՛" յ է
էլե ւսնքր գիտելու ո–
րոչ
տես անկիւնի
դո յութիւն : Ուրաթ եւ
ղղա
քնէւէլ երդեր չեն պակսիր
։ Հո՛ն են
Գոլրղէն
ԱլէմչաՀ
(Իմ Հեռաւոր
Հայրե -
նէ՛ք, Աեբ պաբաիղում
, ք՚ղձ ,
Հունձք) ,
Թ . Ալթունեան
, Կ . Զ՚"քաբետն
, Գ . Աիւ -
նի , կարա - Մուրղտ,
կոմիտաս վարգա -
պետ
;
. . . Զենք ուղեբ անդամտՀատե
լ ամբալ–
չութ իւնր ստ յայաադրին
եւ իւրաքան
չիւր
երւլ առնել
առանձին եւ ր՛՛ել մեր թօսքր
է
Աքդ
էլանուիւ է տաէլաւին
Աչէ մ չաՀ Մէ՛ռւ ~
թեան ստ՛ յայաաւ^ին
Համար։
կ*ռլղենք որ չլ^լրէւէ՛
Գալայճեան
, այլ
շարոլնաէչէ
իր սէլստհր
սիրով , եւ
էւնչռ՚^ւ
չէ , նոյնիսկ կատադէւ՛
էչիրքռվ , որաիէե -
տեւ
կչւ Հաւատանք թէ ւլե ղեցի
էլբ էլր հնի
"Է՛է՛՛՛՛Լ ^՚՜
ԿէԸյՔէ^..."՚՜^.՚1^1ե^յ^.՚^"՚1,
՚
։ բակւ
՛հ ։
«ՀՐԱՏԱՐԱԿՈԻԱԾ ԶԵՌԱԳԻՐՆԵՐԸ ՉԵՆ
ՎԵՐԱԴԱՐՁՈԻԻՐ :
ԵՐԳԻ\^ԱV^՝Ը ՀԱՅԱ1)ՏԱՆԻ ՄԷՋ
ԵՐԳԱՀԱՆՆ ՈՒ
ԵՐԱԺՇՏԱԱԷՐԸ
Գուք
լսեցինք
իմ մ չակահ
Կոմիտասր։
-
Այո՛ :
ԵԼ
ի՚^նչ
տպաւռրռլթիւն
ստացաք
է
Մ է՛նչեւ
ձեր մչակում
ր ես
կաբհռւմ
էի ^է Կոմիաասն
անմաՀ է
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(195)
փ
^ճ
փճյլ »ճճ
I X *
1 X V ^ X \
#X^
«^ձ
^ \
I X *
Կ Ա 3 1ք
բ՛
ՀԱՏՈՐ
Գ՛
ՆԱՀԱՆԳԱՊԵՏ
ՓԱՇԱՆ
Ոչ,
ղսւք
նեւլոլթիւն
մի կրէք, նա
ա յնքան
տէլալ։ չէ , որ է։ն քբ
չէլա ր ալսւնա
յ
ւլ՛ս լ ,
ասաց վւաչան , երեւի
, չէլաձ ե -
նալով , որ բմէւչէլչւ
էլանանոցր
մտնէր ,
ուր
այւլ ժամանաէլ
ղտւսնւ ում էր Հէււան -
՛է/՛ •
Բւսնէւ քւոսչէ է։ց յեասյ
, մէւ ներքինէ՛
ձեռ–
քի՚յր
բռնահ
, նե րս բե րէձ ց մի տասն տա -
բէւկան
բալա էչան տէչար , բայց չաա սէ՛ -
բուն տղայ, որբ սաքից
ցղլուէս
Հաղահ
ունէր
մոյւլ - էէարղաւլռյն
օսմանէ,ան
չ՛ւչ–
ղեստ , ղեղեցիէլ
նէլաբնեբով
նաէսչտհ /՛ւ
ոսէլէ։
թ I։ ւէ, բ ո վ ա ս ե ղն ա ։• ո ր հւս հ :
Ասլանր
քննեց
նրան,
մի քանի առող -
չա սչսւ Հու էչան սչատոլէչ։նէ,ր
տուեց եւ էսոս–
ւոացսււ
դեղեր
ռլ։լաբկել :
Այ՛լ
ամբողչ
աեսաէչցութեան
ժամա -
աւա կան երկար , Աս չա–
եւս էէ
Ղ ՚ "Ր
,եւե
3
Բ
էր երեւաց
ինձ իր ա չիսա բՀ աղիտա էչան
իսորին տաղանդ ով : Նա վւաշա
լին
աւե
լի
իսօսել էր աալէւս , քան թէ է՛նքր
էսօսում
էր : Իր ւէարուողութեան
մէչ մէ։նշ այն
աստիճան
Հրապուրիչ
էբ , որ ինձ
թլում
էբ, ^է փաչան
բոլորովէւն
սիրաՀաբուե–
ց՛սւ նբա ՛էլ՛ա յ : Եւ է՛րաւ , նտ յա յտնեց ,
թէ իրան չաա բտ թաա
լոր կր Համ աբէբ ,
եթէ բժչկապետին
մ իչա իր մօա տեսնէր •
թէ իր աան մէք նա ամէն
լւս րմ ա բու
թ
իւն
ներ
քլր ղտնէբ, եթէ բարեՀաճէր
, քանէւ որ
այգ
քաղաքռւմն
էր, իր ւէօտ բնտէլուել
%
Ասլանր
^ռ բՀւսէլա լութեամ ր
Հ րաժաբուե -
ցաւ,
յալւոնէ,լով, թէ դժրւսթտաբաբ
չէ
էլաբալ
՛էտ յե լե լ Նորին
Վսեմութեան
^ոբ–
Հ չւ , ոբի Համ ար
մ ի չտ
անմ ոռանա
լի էչր
մնա
յ , րստ որում , մի քանի օբ
մ իա
յն
ղ իւոաւո
բու
թ իւնւ ունւի
մնսւլ ա յգ քտղտ -
քռւմ
, ել իսոստացաւ՝
մինչեւ
իր
դուրս
՛ք՛՛՛էբ Վ^՛"՛Լ՛՛՛քի3 ՝ միչա
այցելել
ւէւաչայի
մօա , եւ թէ նրտ որղուն
, թէ իբտ աէլա–
բութ իւնւնե րին դաբմ ան տանե
լ :
ք՚նչո՞լ էք ա յգքան
չաապում
, պաբոն
բժչէլււ՚՚ղետ
,
Հարցրեց
վւաչան :
–
ք՚նձ
Հ ա բ էչա ւռ բ է մ ի ե րէչու
ամ
սից
յետո
ք
անսլաւռճաո
Հնգէլաստտնում
լի --
նեչ : ժ՚՚՚մ՚սնաէլ
էլ՚՚րցնել
չեւք էլաբող • Ես
ա յս քաղա քաի ւսնցա
յ , միայն ա յն նւղա -
տտէլաէ , որ տեսնեմ
մ է։ քա նէւ
Հնռւ թ է։ ւն -
ներ : Այստեղէւց
ռւղւլտէլի
Մ ուսուլ
դնա
լու
դիտաւորութիւն
ունեմ
. ինձ այնաեղ
Հե–
ատ^քբքբում
են Հին Նինռւէէւ
աւեբտկնեբր
յ
Այնտեղէւց Պաղտատ
պէաք է
անցնեմ
,
Բա բե լոն
ր տեսնելու
Համաբ : Յետոյ նա -
լուէ կ՛՛ոււլե ւո լաւե մ գէպի Հնգկաստան
:
-
Մեր քա դա քում բաւական
Հնո ւթ
իւն–
ներ
էլան , որոնք դեռ Հ ե տաղօտռւահ
չեն ,
ասաց փաչան
:-—- Շատ լաւ էք մտահ ե լ ,
ոբ ձեբ ճանապա
րՀ ռ րղութ եան մէչ մեր
քաղա
քր ղանցաոութ
եան
Հէք աուել
1
ինձ
աւելի
Հետտքբքբոլմ
են սեպա -
ձել
արձանաղ
բութ իւննե
լ։ ի վբա
յ դար -
էչարհեմ , չաա Հարուստ է Վանր
է
Այ"
^ ՚" յ " ք Հտրուստ է։ Ես կրաամ
ձեղ
մի առաչնորդ
, որր ձեզ ամէն
աեւլ
ման
կ՝ահէ եւ ամէն
ինչ ցոյյց
էլր տայ.
կր տանէ եւ միչնարեբգր,
որաեդ չատ կր
գանէք
յիշեալ
սւ րձանադլա
լթ իւնն ե ր ի ց :
Ասլանր
իբ խօ՛լ աէլց։՛ ւթի
լնր
բեւեռա
ձեւ
արձանաւլբութիւննեբի
վրայ դաբ -
ձնելու
նսչատաէլն
էլ Հէնց այգ էբ^
"Ր
միչնարեբգր
տեսնէ։ Այդ սչատճառռվ
երբ
ոբ լսեց փտշայի
՛էե րչին
թոսամունքր ,
մեե
^՚ոբՀէսէլա
լութ իւնւ յայտնեց
, եւ ՛էե բ
քլտցալ : Փ ՚ ՚ ՚ շ ա ն
նոյնսլէս
ւէեր
էլացաւ
,
նրան ճտնապաբՀ
դրեց
մինշեւ
սենեաէլի
ղուոր, ել րսւժտնոլելռւ
միչոցին
, Հա -
րիւբւուռր
շողոքորթութիւեներով
Հեղեղեց
իր
«թ՚՚՚նէլսւդին
» Հիւբին • • •
Նոյն կերպով,
նոյն Հանդէսով,
ոբ՚ւլէս
գաւաւ^եբր
մեղ բերել
էի՛ն փտշայի ա -
պա բանքր , գարձեալ
նոյն պաաուով
մեղ
տարան
Այզեստտն
, մինչեւ վարպետ Փա
նոսի
տուեր։
Ասլանր
գրեց
դաւաղների.
իլբաքանշիլբի
ափի մէչ մի - մի ոսկի ,
եւ նբանք
շնռրՀակալռւթեաձ՚բ
Հեռացան
։
Մտնելով
մեղ Հտմար
պատրաստռւաե
սենեաէլր
, Ասլանր
հ է։հ ա ղե լո վ իբ
դլխտբ–
կր
մ ի կուլմ ձգեց
եւ , դչ՚՚ւխր
ղ՚"բմ
ացահ
կե բպով
չարժ ե լով
, կանդնե ց
սենեակի
մէչ
տեղռւմ
եւ , գաոնալռվ
դէ"լի
ինձ ,
ասաց •
քձելացի մաբդիկ
են . . . խե լացի • • •
գիտեն
իրանց
գորհր՛ • . Եթէ ես իսկա -
պէս
եւրոպացի
էէ՚նէի , եթէ
չճանա չէ ի
այդ
անսլիտտններին
, տնպտտճտո. Հիա -
ցահ
էլր մ՛նայի այգ մաբգռւց :
1,բա խօսքր
փաչայի
մասին էր :
Ներս
մտաւ վարպետ
Փանռսր եւ անՀամ
բեբու–
թեամբ
Հարցրեց
, թէ թնչպէս
անցաւ
նրա
այցե լութ իւնր : Ասլանբ
Համառօտ կեր -
պով պատմեց
բոլորր եւ ապա
աւելա —
ՑՐ^Յ
•
-— Եթէ դուք դիտենտյիք
եւրոպական
լեղունեբ , եթէ գուք
էչաբգտյիք
, թէ
է՛՞նչ են դրում եւրոպաց
էէ
ճանապարՀոբգ–
ներր
թուրք
ժողովրղի եւթուրք
սչա չ -
տօնեանե
ր էւ մ աս էւն , ղ ուք ա յդ
ճտնւսսլաբ–
Հորդնեբին
էլւէէաաբեէսլ էսեքաղարի
տեւլ էչր
դնէիք ;
ՐԱՖՅ
)Ի
(Շար.)
