6 Ա Ռ Ա Ջ
ո
ք
Յամէ
Տեւսքւն
70 ,
Ցիաւսի
խաչելոլ
֊
ֆե-սէն
37
ռոմի
կայոր
՚Լեսպոյսէանոոի՝
դրաւե
լով
ր ու֊ո ա դէմ ր՝
էլորՆանեէյ
դա
յն ;
Պո""մա1լան
այս դէպքր
վեր^
տուաւ
իսրա
յ է լ ի սլետական
դոյութեան
ել Հրր -
եաներր
ցրուեցտն
ի
սվէիլոս
աչթարՀի
%
Գարձան
Սվւիւռք
(Տիասփորա, — Տիս -
փէրսիոն
րառէն)։
Ն"յն
վիճակին
սլիտի
ենթարկուէին
Հա–
յերր
տասներեք
դար
վեր^՝
1Տ7օին՝
երր
Եդիսլտոսի
Ս էմլոլքներոլ
Հարուածներուն
տակ
սլիաի
կործանէր
Հայկական
թադա–
լորոլթիլնր
, որ ամ րուլշ
երեք
Հարիւր
աարի
ս՝ իշերկրականի
տվւերուն
վ Բ"՛ յ »
^էւէհ1՚"յ
ծաղկեալ
քաւլաքնե
րուե
եւ ա
-
նաոիկ
բերդերուն
մէշ րարձր
բռնահ՛
էբ
ադդային
անկաիսութեան
Դբօչակր
Հ
Բաթաոբոչ
րոսլէին
, րոլորով
ի ն
լքուահ՜
էր
Հայ ժոդովոլբդր
իր
քրիստոնեայ
,
խաչակիր
ու
խաչասլաչտ
ւլա^ակիէյնե
-
րէն,
որոնդ
ա՛յնքան
հառա
յութիւննե
բ էբ
մաաոլցահ
ԺԱ • դարէն
սկսեալ
։
Հալահտնքի
ենթակայ
ամէն
կոդմէ
ե լ
կորսնցուցահ
անկաիսութեան
ամէն
յ "
յ"՝
Հրեաներր
դարձան
փերեզակ
ու առել
-
տրական
: Հարստացան
ու դիրք
չէ՚նեցին
բոչոր
երկիրներու
մէշ։
Տարմաբեցան
ի -
րենց
երկրորդ
Հայրենիքներու
սչա յման
—
ներուն
եւ աեզ
տեդ
Հասան
բաբձր
աստի–
ճաններու
, յաճախ
նախանձր
ԴՐՂ՚"՜^Լ՚"1.
տեդացիներուն
:
կորսնցուցին
իբենց
մ ա յրենի
լեզուն
-
եբբա
յերէնբ
եւ իւրացուցին
իրենց
ասչ—
րահ
երկիրներու
չեդոլներր։
Աակալն
չկորսնցուցին
մէկ բան,
իրենց
մուիսիսա—
կտն
կբօնքր
, որ միութեան
կապ
մր ե -
դաւ
չորս
Հովերուն
տաբտւլնոլահ
Հբետ–
Ներու
միշեւ
:
Ալիանս ՚ ի ս ր ա յ է լ ի թ ^
մեհապէս
օմտՆ–
դակեց
օդնութեան
1լարօտ
Հա լրենակից
-
ներու
եւ ղպբոցնե
ր բացաւ
ա չթա
րՀ ի
ա–
մէն
կոդմր
I
Մեր
Բ արեգ որհ ականն
ալ իր
Հ իմնա
-
դրութեան
օրերուն
հրադրահ
էր նմտ
-
նիչ անոբ
. • •
Ամէն
Հրեա
լի սրտին
մէշ կար
Աւետ
-
եաց
երկիր
վերադառնալու
թաքուն
յս ք —
սր :
«Գալ տարի Երւււսաղէմի ՜ւքէջ»
(կր
տեսՆուինք^ր
լաւադո
լն
մաւլթանք1ւ
էր
Հաքրենասէր
Հբեաներու
Համաբ
:
ԺԹ–
դարու
բուռն
Հ ալահանքնեբր
,
մանտլտնդ
18Տ0
—
ՑՕ"՛^՛"^
թուա
կաննե
—
բուն
ԼեՀաստանի
եւ
քի"՚–սի"
յ
մ էշ
տեդէ
ունեցահ
շարդերր
(փոկրուք)
հնունգ
ար -
լ ի ն սիոնական
չարժման
եւ
ՀեադՀետէ
զարւլացուցին
զայն
:
Արեւելեան
իւրոսլտյի
մէշ հայր
տուահ
Հակասեմական
չաբժում
ին
Հակաղգելոլ
Համար
աոաշին
անդամ
1880
^1՛
Օաեսայի
մէշ
կադմուեցաւ
Հ ո վ է վ է յ ՍիոՏ
րնկեբու
-
թիւնր,
զեկավարութեամ
ր Լէոն
Փինսքէ՛–
բիեւ
Աչէր
Կինսպէբկի
:
Նսյն
օրերուն
Ելիադէբ
Պէն
Եէ^՚՚ւաա
քաբողութիւններ
կր կատարէր՝
վե րակեն–.
գանացնելու
Համար
մայրենի
եբրայական
լեզուն
է
իւրոպայի
զանազան
երկիրներէն
Նեբ -
գաղթ
սկսաւ
գէպի
Պադեսաին
:
Ռ"չիլաի
ե լ
Հիբչի
նման
մեհաՀաբուստ
Հրեաներ
նիւթական
Հսկա
յ դոՀ ոդո
ւթի
ւննե ր
րրին
դադթականնեբր
աեդաւորե
լու
Համ
աբ
Բանանու
երկբին
մէշ,
ուր
առաշին
վ գադութր»
Հասաաաուեցաւ
\Տ82ին
յ
Գէպի
«Աիոն»
վերագաոՆալու
քարոզու–
թիւններր
աուին
իբենց
որոչ
ա րդիւնքր
Հ
Հունդարացի
Հրեա
լ մր՝ Թէոաոր
Հէբ~
ցրլ
1896^^ 30
տարեկանին
Հրաաարա
-
կեց
«Ե՚՚ւարնչթաաթ»
(Հրէական
պետու–
թիւն)
անունով
դիրք
մր, որով
քազաքա–
կան
դոյն
կուաար
սիոնական
չարժման
որ
սկզբնական
չրշանին
րա ր ե ս ի րա
կան
նպտաակ
միայն
կբ ՀետտւդՆգէբ
:
1897^1՛
Հէբցլ
Հիմնեց
Տի Վ է լ թ
(Աչ
-
խաբՀ
) չաբաթօրետկր՝
իրրել
պա
չաօնա–
թերթ
սիոնականութեան
-, Ն" քն
աարին
Զ
"՚–էցերիոյ
Պադէլ քադա
քին
մէշ իր նա
-
խաձեոնութեամր
գում տրուեցաւ
սիոնա
-
կան
առաշին
Հտմաժոդովր
, որ «Պադես
-
աինի
մ էշ
Հրեաներուն
Համար
օճախ
մ բ՝»
Հաստատելու
բանաձեւ
քուէարկեց
։ Ա՛ի–
աժամտնակ
սաեդհուեցաւ
«ԱիոՆական
ՀտմաչխտբՀայիՆ
կադմակեբււլութիւն
»բ ,
որուն
ՆաթագաՀութեան
կոչուեցաւ
Հէբ–
ՅՐԼ
՚՛
1003^5՛
Բիչնեւի
եւ
Կոմէլի
(քհուոիա)
Հրէական
դտնդուահային
շարդերր
աւելի
քան
երբեք
սուր
ՀտնդամաՆք
տուին
^ Բ՜՜
րէական
Հտբցին
տ
Անդլիական
կառա
ւիա
բ
ո
լթ
իլն
ր
առա
-
շարկեց
«Հրէւսկսւն
օշախ»
մր
սսւեզհե
լ
Լէւկանտայի
մէշ
ԼԱոլտաՆի
եւ
Վիքթոբիա
լէ
^ի
մէշաեդ
անդլ. դադութ
մ ր)
:
Աիռնական
7բդ Համաժողովր
մեբժեց
այս
աոաշարկր՝
Պադեստինր
նկաաելռւի
իրրել
միակ
վայբր
Հտ
յրենիք
ստեւլհե
-
լու
է
Պադեստին
մաս
կր
կազմէր
օսմանեան
կա քսրութեան
;
Ա
ի ռնա կաններր
դիմեցին
Գերմանիոյ
ՎիչՀէչմ
բ. կայսեր՝
սւՆոր
միշոցաւ
ադ
-
գելու
Համաբ
Աուլթան
Ապտիւլ
Համիտին
վբա
յ
, որռւՆ
լաւադո
յն
բարե կամն էբ
Տ
Ու
յաշոզեցսւն
ապաՀաի
ել
ւլերման
կա
-
ոա
վար
ութ եւսն
Հ ո
ւիանա ւո
ր ո ւթ
ի ւն
ր
Պա–
գեստինի
մէշ Հրէական
փռքրիկ
դ Լ ՚ ՚ ֊ Դ ^ Բ
Հիմնելու
եւ ներդադթ
կաւլմ ակե րպե
լու
Համար
:
Հէբցլ
մեռաւ
1904^*՛ ,
բայց
րնկեբներր
չաբունակեցին
էբ
դորհր
Հ
Ա
իոԿւական
չաբժում ր
Համ
ազզա
յին
Հանդամանք
չստացաւ
երրեք
աչթարՀա
-
ցբիւ
Հբէութեան
մէշ։
ինչսչէս
մեբ քաւլաքական
,
յեդափոխտ–
կտն կուսակցութեանց
, այնպէս
ալ սիո -
նական կադմակե բպռւթետն
գէմ Հակա —
ռակ
դիրք
րոնեցին
դանադան գասակտբ
-
ւչե
ր
իրենց
յատուկ
նկատումնե
բով
:
Թունդ
— ուդդտփտռ
ՀրեաՆեբր
(
ակոն–
տաթ– իսրայէլ)
այն Հաւատքն
ունէին
,
ռր
դէոլի Աւեաեաց
երկ
իլ՛
վե
րագա
րձբ
տեւլի պիտի
ունենա
լ
ԵՀ ովա
ւի կարդա
-
դրութեամ
բ
եւ
ոչ
թէ աչխաբՀակտն
մար
դոց
ձեռքաի։
Ո՚-ստի
սսլասելռվ
եբ1^ային
^ բա չքէ
մր , կր
սլայքարէին
սիոնական
-
ներու
քաւլաքական
գո բհռւՆէութ
եան
գէմ։
Հակառակորդներու
աոաշին
չարքերուն
վրալ
էին
չ^կե
րվա բականնե
բ ր
(լեաագա—
յին նաեւ
Համայնավարներր)
,
որոնք
ս իոնա կանութ
ի էնւ
բ կր
նկււէտէ
ին
քաւլքեՆԷ
-
յետա չրշա կան
չաբժում
մ ր :
« ՚Լերակազմեալ
ս
էնա կո կ
»Նե
բ ո
լ
խա —
խամներն
ու
Հէսւատտցեա
լնե
ր
ր կր
քա —
րռդէին
,
որ
Հրէ
ութ
իւնր
ամէն
լ՛անէ
ու -
ռաշ
կրօնք
է ե լ
ոչ թէ
աւլդո
ւթիւն
: Ո ւ֊
կր
սլայքարէին
էւիոնականռւթեան
ադ —
գային
, քւսդաքական
ձդաումնեբուն
դէմ :
՚1յս
քն տրամ ա րւսնութ ե ամ բ
Հակառակռրլլ
ճակաաին
՚Լբայ գ1ւրք բռնէււհ
էին
ւսՆւլլիա–
ցէ
Հրեանե
բու
երկու
Հդօր
կաղմակե
ր -
պութիւններ
, Աէքերէկալէ
Հրէսւկսւն
կռ -
մէաէն,
էնչպէս
նաեւ ամերէկաբնակ
Աէ—
ֆարաէ
(ԱսլէսՆացէ)
եւ գերման
Հրեա —
ներբ :
Ա էոնականոլթէւնր
ամ
ԷՆ
բանէ
առաշ
աղւլա
լէն
, քաղաքական
Հէսնղանակ
մլ^
էբ, նւղատակ
ունենալով
անկաէւ
Հալրե
-
Նիք
մ բ ապաՀ ովել
Հրեանե րռւն՝
էբենց
նաիսաՀա յբերու
Հողէն
էիբալ
;
Շարմում
էն
դլիսաւո
ր օժ անդա1^եբՆ
ե -
դան
Հրէական
Աղդա
յին
Հիմնադրամ ր
(՝Իէրէն ք.էյէմէթ)
եւ
ք^էրէն Հայէ ս ո տ ,
ռբոնք
կարեւոբ
դում արնեբ յատկա
ցու
-
ցէն՝
Պ աղե սա
էն է
մ էշ
Հողեր
դնելու
եւ
ւլ էտական
Հ ետազօտռւթ
իլննե
բ կատարե
-
Համ
լ
՛Բ ՝•
Շռլա Ոէի քադա քական
երեք
ճի
ւղաւո
չարժումր
, –
ձաթա
ւմնե,
ուն եսա
լ
կուլմեան
(Փո ալէ Սիոն ) ,
աշակոզմեան
(ՄիղրաՅւի)
եւ կեդբոնակտն
(րնգՀ
.
սիո
նականներ
) ։
Տր՛
հքայիմ Վայցման՝
իբբեւ
նախադաՀ
սիոնական
Համ աչխարՀա
լին կաղմակե
ր -
պութեան
, յա շո ՛լե ց ա ւ առաշին
աչխաբ —
Համ արաի
ամէնէն
աաք
օրերուն
անգլիա
կան
գտՀլիճիՆ
րնգունիլ
աալ՝
Պադեսաէնէ
մ էշ
«Հ
րէական
օշախ»
մ ր
Հասաաաելռւ
հրաղիրր
յ
Անղ
լ - կառաւի արութեան
որոչումր
2
Նո
լեմ բեր
1917^^
Նաթարար
Լորա
Պտլ
-
ֆրբի
կուլմէ նամակաի
մր
Հաղոբդուեցաւ
Լորտ
Լհ՛ւչիլաի
:
« Պալֆրրի
յայտ ա ր ա րութիւ1« » ^
իրրեւ
Հիմ հառա լեղ սիոնականներուն
Հետա
֊
պնգե լու
Համ ար
Հ րէական
աղդա
յԼ՚ն
ղա
ար ։
Պալֆրբի
պարդ մէկ
Նամակր
աւելէ
արժէք
ունեցաւ
քան Աեւբէ դաչնտգէբր
,
որ
1920
Օղոստոս
\ՕԷՆ
Հանղիսաւոբասլէս
կբ Նռւիրագռրհէր
Մ ի՛ացեալ
եւ
Անկաիւ
Հա յաստանր
,
դժ րա իստտ բա ր
թուղթէ
վրայ ։
Երեսուն
աար է անղլիական
Հռդատա
-
բութեան
տակ
քագաքական
Հասունու
-
(Հ– Մ– Ը. Մ Ի ՀԻՄ՚ՕԱԴՐՈԻԹԵԱՆ
.ՀՕԱՄԵԱԿԻ՚Ն ԱՌԻԹՈՎ)
Ոււ/ենօ կաձ՛
դնէւք ւչաս
չոււչենք
,
պիտի
Հաչ
-
տուինք
Ա՛յն
իրւէղւէլթեան
Հետ ,
թէ
ձ՛ էէէ ր–
էչական
չէսբժ
ւււմ ր
է1է ո ա
9ն
սւ կսէ
ր
ւլ էոեւլ
մ
ր
կր
ւչ բաւ
է
այէէ օր
Հ
ււէ
յ
կեանքի
մ էշ : Պիտէ
րսենք
նոյնէսկ՝
ա ո ա ջ ն ա ղ ւ ւ յ Ը
տեւլր։
Հայ
մսւրղէկբ
կրնայ
եկեդեցէ
չերթւսչ,
կրնէսյ
ղ<ղրռց
.սչ չերթաչ,
բայց
չէ
կբնէսր
մէէէբւչէսրան
չ ե չ ՚ թ ՚ " չ
• Կրնայ
չսււլօթեչ
, կբ
նայ
դէրք
կամ
թերթ
չկարդալ,
րայց
չէ
կրնւսբ
էբաժարէլ
ալն
բաէւերէն,
ոբւէնք
այս
կաձ՛ այն
ձեւ
՚էէէ
կտււլ
ունէն
մարղա
-
կտն
կեանքէն
Հետ
:
Ա՛
յսքէսն
մ
ո լեռւսնէլ
են ւս ւս
,էէէ րժ
մ
էսն
չքան
չան
էէէ կ
է ր
Աէսմ
պաՀտ1լնեբր
,
բիչ
••
Ի
բենց
՝ պաՀ
ակնե
բուն
մ
էէլեռ
անւլ
ւււ -
թեան
էղէտք
է էիեբաղբել
Հ. Ա
.
Ը.
Ա •
անէւլնոէէ
հանօթ
շէսբմման
քէսբաճուն
ւէե -
չ
՚եչքր,
՚ւեչ՚շԼէն
քառէսէէնամեակէ
բՆթսւց
—
քէն :
^
Կբ
դնաՀատենք
չարժման
ւէա ր է
չնե
բւււն
եռանղբ
, կորոէվր
, ՆռւէրէււմյԼ
եւ
մէւսր
յս
չաբ,
էլսէԱ
ոչ ֊ չքէսն
,սէնէսկէբ
մաբ.լէկ,
մաբ,լէչ,
,իա ֊
առաքէՆոլթ
էւննե
րր
,
՛րոնց
^ո
րՀ էէ
«ղորհր
կր քալէ»
, էնչպէս
սոէէորութէւն
է րսել
նման սլա րաղանե
բո
լ
յ
Ոչ մէայն
կբ դնաՀտաենք
,
չենք
կբ–
էէսր
չդնաՀատել
սւրւլէն,
— ֊ այլեւ
կ
ՀէանէոՆք
այն կերպէն
ւէրայ
, ոբոէէ
չէսրժ–
ման
էէարէ^եբր
կրցւսհ
են
տեսութէւնր
էէեբսւհել
դւէրհ
է :
Շտտ
լալ բան
է անչւււչտ
ւլաւլավէար
մբ
պա չտսլանե
լ Հանղ արտ
ւլօ բութ
եամ
ր
կամ
աէլէսնղ
աւորէլ
մ ոչեռտնդ
ութեամ
բ *
բա
յց
ելէ
լալ բան
է
զայն
դուրս
•էանել
կբ
աւա
ալ
տեսութեան
էբ պարունակէն
ե լ
գաբձնեէ
« կենդան
էէ
չարժ ում» :
Այս
«չատ
աւելէ
չաւ
րտՆ»էն
Հետա
—
մ ուա
եղէսհ
են Հ. Ա.
Ը.
Մ –է
արթուն,
ւլրեթէ
մ չտա
րթէէ էն։ պւսՀ ակներր
: Եւ
էնչ
"Բ
կ բ ք ՚ ՚ ՚ ե են
լ ն ե լ քառասուն
աարուան
մէշ,
լլլււէհ
անցահ
է մեր
չ՚"չ"Բ
նւէէէսէսէսե
—
սութ
էւննե րր
է
Հայ
կեանքէ
մէշ Հ. Ա -
Ը–
Մ ՛ր ամէ
-
նէն
կենսունակ
եւ
ամէնէն
հ
կաւլձ
էէէ
կե րպութ
էւնն
է
այսօբ
սյ ւս։ ւէէււ
Ա՛
՛ոչ"
ւ՛սղ
եան
լ րներ
կր
հաէս
֊
սէէլէւն մէէէ
բէրս կւււն չա րժ ում
ր պա-էեչոլ
Հա—
մաբ
քառասուն
աստէճան
շեբմէււթեան
վրայ։
Անղէկր
մէչտ
վերր
կբ
մնայ
,
էէար
չէ՚շներ
: Տ ռլւււչնե
բ ր տռատօբէն
կէււ -
տան,
առնուչէէեբր
աւէււէտօբէն
էչաոնեն
:
Ո՚չէմպէական
էւէսւչեբր
,
էւրոնք
տեւլէ
կ
՝էււնենւսն
չո չ՛" տէսրէէն
աեէչէէէէէ
ձ՛ր, մէւ —
լէ՛՛՛ն
1լ ա բժեն
: Այս
էւնքն՝
մ էչէռն
կր բե
-
րեն
եւ մէչէոՆ
կր տանէն
: ԱչթարՀ
է մէշ
չկա
ք չաբժում
մր,
ոչէուն
Հւէէմար
այսքէսն
ձ՚եհ
դումարներ
հաէւսուէւն
:
Տեղ
մր մբցում
մր կայ,
ֆութ՚զոլէէ
կաձ՛
ւղասքէթ—պոլէ
մրցռւմ
: Օ՚լ֊տնաւերր
աչ —
թարՀէ
մէկ
մասէն
մէւսր
կր
փոէսաւլբեն
թաղացոզ
եւ էսաղլ^կեբ
%
Իսկ
մրցման
ՀէսՆղ էստտե
սնե բր
Հ ւս ր էւրնե բռ
էէ
կամ
Հա–
ղա րնե րռւէ չեն Հա չուռւէր
, ալլ կր Հաչ
-
ուրւէն
աասնեակ
Հաղաբներով։
Հալէպէ
մէշ — մասնաճ
էէ
ււլա յ է ն
մրբ -
ցուձ՚նեբր,
որոնք
տեւլէ
կ
՜՚ունենան
ամէն\
տարէ
Ապրէլէն,
եբեսանէՆ
քառասուն՝^
Հաղաբ
^ոդէէ
ներկա
յութեան
, րացաո
էկ
ե բեւէէյթ
մ ր չեն : կան
ձ՛ է շաղդ ա յ է ն էսա
-
ղեր
ու մրցուէՈէեբ,
որոնց
ներկայ
կ
՝բլչան
Հարէւր
, Հարէւր
յիսուն,
Նոյնէսկ
երկու
Հարէւր
Հաղաբ
Հողէ
ւ
Ոբակաւոր
մարղէկնեբ,
մբցտնէչ
կոա–
բող
եւ Նոբ մչւցտնէչ
Հաստատող
մաբ
-
զէկՆեբ
, մէշազգտյէէն
Համբաւ
կր
վայե––
լեն
եւ կր էչասուէն
մեհ,
նոյնէսկ
մեհա
~
գոյն
ղէմքերու
չաբքէն,
որովՀեաեւ
մէկ
սանթէմեթր
աւելէ
ւէազահ
41»,
կէս
սան–
թէւն
ստէսնալէ
վերշ,
Հրեանեբր
1948
յքա
յէս
14/՚1՛
անկաթութեան
աէէրացան
:
1914^5՛ 55 000
Հրեաներ
մէայն
կ՝տպրէ–
էն Պաղեսաէնէ
մէշ :
Երեսուն
ատ բուտն
րնթացքէն
, աստէ
-
ճանական
ներւլաղթէ
չնոբՀէլ
,
1948/՚1՛
ա–
նոնց թէւր
րարձրացաւ
040 "000/՛ ՚ ՝
իսկ
անկաէսսւթեան
տասբ
աաբէնեբու
րնթացքէէն
ներղաղթէւ
սեղմ ումնե
րր
շբն–
շռւահ
րչւալո՚է
, ներկա
յէս
իսբա
յէ չէ բնա–
կէէ
չնե
բու
թ էլն
է երկու
մ էչէռն
:
Անկաէսռւթեան
չնէւբՀ էւ է
ձ՛էւա յն ,
ոչ՛
կաբեչէ
եղաւ
ներւլաղթր
էր
ղերաղո
յն
աստէէէանէէն
Հասցնել
;
թ
իմեթր
աւելի ցատկտհ
են
կամ
երկու
բթէէէ
չաէի աւե
չի
Հեռուն
նեէոահ
են
ււկէս -
ւաոէսկչւ
, էլոլնղ
ր
կամ
նիղւսկր
• • •
Աէէէրղ էէէկամայ
կր
Հաբցնէ
•
Ի
՞նչ
կ
՝րնեն
Հէսյ մչակոյթի
սլաՀ
էււ
կնե
բ ր
:
Կր
ւլբեն
էէէ կ
՝եբկնեն
էւբէէ՜ է.
Համսւբ
.
Հա -
րէ՛ լբ ^ ՛՛ղիէ
Համար , երկո"
լ
Հաբէլլբ
Հէէ–
ղէէ
Համար
։
Բայց
ւէ էսղոէլնե րբ , ցա
ակո էլնե
րն ու
նե–
ւուէւլ՚1ւերր տսէսնեէսկ
Հաւլարնեբ
ունէէն
է -
բենց
սէոշէն
կամ
եաէն
: կր ւէա
էլեն ,
կր
ւլէԱէոկեն
կամ
կր
նեաեն
չաբաթր
ւսնւլամ
մր,
ամէէսբ էէւնէլէէէմ մր, էէւէյնէէէէկ
էսաբէէն
անւլաձ՛
մր, եւ
այդքանր
բաւական
է էւ —
բենց աէդաՀաէելու
Համար
վւառք , Համ -
բաւ
ե լ էչթանական
կեանք
:
Խ
ե՛ ղճ
մեր
մ
չակնելւ
,
ոբւէնք
"՛՛յ՛ք
Լ
՛ն
Համար
կր ւէէսէէէոսէկէն
կէէւմ
մր շռւբոէէ
ե լ
« մէ
նչէւարոէէ
»
. . •
Ա չակո
յթր
չենք չփււթեբ
անչուչա
մաբ–
էլէէւ/լան խաղեբան
՛էետ, որոնք
ենթակայ
են « անցաւոբէէ
սլւս լման
՝»էւՆ , մէնչ
այւչ
« պայման
»էն
ենթակայ
չէ
,
էչոնէ
նոյն
չափով
ենթակայ
չէ մչակոյթր
տ
ինչ
սչէ
է
րապ է
ս
շփոթանքէւ
կլլ մ
աանէ
մեզ ,
սա
ճչմ արտէ։
ւթէ
ւնն
է , թէ
մ է
՛նչ
ձ՛ էլէսննե
ր կր
էէա
անո
լ է ն
«անցաւոր»
էն
Հսւմար,
ոչ
է՛սկ
Հտրէւրներ
կչւ տրամէս
-
ղբուէն
«անսէնց
»էէն
:
Ա՝ տբղ
էկ
յօժ ա բա կաձ՛
եւ լէաբէէւոն
կւււ
տան
՛է՛՛՛՛չ քէ
մբցում
է
մ բ
նե լ՛կա
յ
րլլալու
Համար,
բաժէսկ
մր ղւսբեշէէւր
էսձելու
Հա—
մար,
չարժան
/լաբէէ
եբեկէւյթէ
մր
Համաբ,
էլէէէււււթ
մր
էէէէւբճէ
Համար,
ՀտՀէելէւ կսււէ
էսնՀաշււ
լ
պաէէյաէ
մր
էսէէքաբ,
սակա
(ն
ա
քս
յօժարա1լամութ
էւնր
տնյօժաբոլ
—
թեան
կքւ
փոէսռւէ
քանկէս
բհ
, երբ
յանուն
մչէէէկոլթէ
թեթեւ,
աննչան
ւլէէՀէէէլութէւն
մ բ ւէլարտաղրռւէ
էէրենց : «Ալլքէսատ էսնամ
է
էէլնւսկ
»էն
պէս
րան
մ
ր
էլսւրձահ
է
Հ
՛ ՛ ՛ յ
մ
ր–
չակոյթր
ւ
Ա,յս ե րեւո
յթր
էւրաւամ
բ
կր
մ աաՀ
ւււլ է
մեղ ։
Աակայն
էլբ շանանք
մենք
մեւլ մէսէթա
—
բեչ
էսնւււէ , սբ
մ ա ր
՚լէէէ
էլան չարժէււձն
ալ
աէլւլ ա սլսւ է սլւէէնձ՛ան աէլւչ ւսկ մ չւն
է
է
է ձ
ա
ա
յչեւս : Թե րեւս
նո յնքան
էէճռական
է է՛ր
դեբչւ , էէբքէէէն , օչէէէնա/լ , էալ
ւչ պրէէցէն
,
է
ե
տքյ
լէէէ
բսէ ր նէսել
էսւլ
մ չսւ էչււյ թ էէն
՛չերր֊
Հ.
Ա
. Ը. Ա
–ր
եւ
աէէՀւսսարակ
մարղա–
էչէէէն չէւէ րժ
էէ ւձ՛
բ քէէէնէ ւէբ
անէչնէսէ ատե
չէ
հ առ ա
քութ էււննե
ր քլր ձ
՚սէտոլցւսնեն
մեբ
ժ ո ղաէէէ
լ ր
՛չ էէն ՚
Ա)
Ֆի՚ւիքապէս աււււղջ սերոննւլ մր կը
սրսարաստեն . կը կ արծ ենք :
Բ)
Ստորադասութեան ղղացումր
կը
ջնջեն , աո. նուացն նռւաղացոյն աստի6ա–
ն ի ^ ՚ ի ջ ե ց ն ե ն մեր մէջ :
Գ)
Թ ո յ լ չեն տար,
որ ե այ տղաք
եւ
աղջիկներ օտար շրջանակներու մէջ մտ
-
նեն եւ հետղհեաէ օտարանան :
Գ)
Զո ւ տ հայկական
մթնո լ ո ր տ
կը
ստեղծեն եւ անաւլարտ կը պահեն
մ ե ր
րարքերր , սովորութիւններն ու աւան -
դ ո ւթի ւ նն ե րը :
Ե)
՛Սոր սերունդր կապուած կը պահեն
հայ
ցիրին ու ղի ր ք ի ն :
Զ )
Րան մր ըլլալու, բանի մր հասնելու
կամքը կը դաստիարակեն նոր սերունդին
մէջ :
է)
Եղբ այր ա կ ցութե ան, միասնականու
թե ան ցղացումր կր մշակեն :
Ը)
Կապ
կը ստեղծեն հարեւան ժողո -
ւ|ուրդներու հետ, ա ո իթ տալով, որ աւե
լի լաւ նանչնան ցիրար :
Թ)
Հ ա յ ո ւ թ ե ա ն վարկր կր բարձրացնեն
յ ա չ ս օտար ժողո վ ո ւր դնե րո ւ :
ժ)
Վերջապէս կը ծ ս ա այեն ամրապըն–
ղե լ ո ւ միջացցային եղբ այր ա կ ց ո ւթե ան ,
անխտրականութեան ողին :
Ի
՞ ն չ
էլ՝է.ւ.լէէէնք,
որ
Հ. Մ .
Ը.
Մ
ր ր–
նէբ ասկէ
աւելէ
:
1յ
՝եր յէ
չատակահ
տասր
էլէտեբէն
մէէլն
էսէլ բալաքչան
է, ռր
մեղ
մէ
էլբաքանչէւբր
ւչոլրւլուրայ
այս
մեե
կաւլմ ակե րպութ եան
՛էրս՛յ ՚՛
Գրեթէ պէտք
չւււնէնք
րսելու,
քլրքլնեչու
եւ
էէե
բսւքլրէչնե
լու ,
որ
մեր
ժ
ուլ
էււէ
ուրէչր
քաշտչերէ
մարղական
չարժումր։
կր քա
-
շալերէ
արղէն։
Աաէլայն պէտք
ռւնէւնք
յէւ– ^
չեցնեչւււ,
որ
րմրոնէ
ւսնոբ
ղերր։
Նո
լ ն
պէս
պէտք
ունէնք
յէչեցնեչռլ
Հ, Ա,
Ը.
Ա՝
.էն ալ, որ նոյնսլէս
րմրոնէ
եւ լալ
բմ–
րռնէ
էր
առաքե
լա
թէւնր
:
Եթէ
չե՛լէ
՛ռյն նէէլաէոակներէն
,
որոնց
Համաբ
սաեւլհուահ
է
եւ
կր
ւլռբհէ , այլ
