2
Ց Ա Ռ Ա Ջ
ԴՍՇՆՍԿՑՈՒԹԻՒէՆԸ Եէէ ԱԶԳՍՅԻՆ ԱՐԺ֊ԷՔՆԵՐԸ
՝Բ։ւ։ւլ։ււքա
1լաՆ
եւ֊ յհղաւիոխա
1լաՆ
ւլու. -
սակւրււթիլն
մ լնէ է Գու էնա կց ո ւթ ի ւն ր ղե–
րաւլաՆւլաււչէս
:
կաղմուած– է ՚^"՛յ ժողաէուլւղէ
աղաաու–
թէ՚-նլլ
ձեոք
բե րե լու եւ ապա ֊.աէե լու
•էա
մար
Հայուն
ներկան ու ապաղան
• անոր
ղ ո յււ լ թէւ ւնր՝
էւ բ թ չեամէնե
բունւ ղէմ ;
1Լղաաաւլ րա կան
ւււ քս ււլա քքարէ
րէւթաղ—
քէն
, ան ղէմաե է կարելի
բ՚՚լւ՚ր
մէշող -
ներուն
,
օրինական
, մաբղկա
լնական ,
ղաղափարական
, քաղաքական
եւ այլ1ւ ,
պաՀ ե լու
Համաբ
մեր
մ ո ղո փո լր գ ին ֆի -
ղիքական
ղոյութիւնր
, անոր
բաբոյակա—
նր եւ մշակոյթր ;
ք>ր անՀ աւա սար
պա
յքա
րին
մ կ^ , երբ
անկարելի
եղաե է բռնակալ ու
յեաաղէմ
ռւմերռւն
շարիքներր
ղսպել,
Հարկաղբա—
րար
Գաշնակղութիլնր
դիմած՛ է նաեւ
յե–
դափոիւական
միշողներռւ,
զէնքի ու բա—
դոլկի
, րմրոսաութեան
ու
.փոէսաղարձու֊
թեան,
ոլաշապանելու
Համար
Հայ ժռւլո —
փուբզր
՚ անոր կեանքն
ու ինչքր , պսւաէւլն
ու բարոյականր
• աղղային
բոլոր
աբմէք–
ներր,
շօշափելի թէ անշօշափելի
;
Զօրա
զն ելո
լ Համ աբ
Հա յուն
ղ իմ ա դրա
կան կար ողո
ւթիւնր
, էււ որա ցնե լու
Համար
անոր ւլիաակց
ութ
էււնր , Գա չնակցութ
իւնր
շանացած՜ է, որմեր մոզուէուրզր
ղարղա—
նա^ ամէն
կերպոփ
\քաթ
կաղմ ակե րպէ
իր ումերր՝
ինքնա–
պաշտպանութեան
Համաբ . ապա
շարմ -
ման
մէշ զնէ իր Հողեկան ու
իմացական
ումերր
, սաեղծ՛աղո
բհ՝ ե լ ու տասա
Այս
գոյդ դաղափա
բա կաննե բուի աււաշ—
նորդուահ
է Գա^ակցութիւնր
:
Աշթաաահ է արթնցնել
Հայուն
դի աակ–
ցութիւնր,
աբմանապաաուութեան
ու ա -
դաաութեան
զղացում
ր , եւ
յ^դաշրշել
,
յեղափոթե
լ անոր
միաքր
ինքղինք
պաշապանելու
Համար
բազուկաէ ու Հո —
դիով
։
Աարմնին Հեա միաքր,
ֆիղիքական դի–
մ աղբ
ութ եան
Հ եա
իմ ացա
կան ու Հ ոդե -
կան
դիմադրութիւն
, աՀա իր
րմ բռ —
նումր աղդապաՀ պանմ ան
Հ
Ալս րմբռնոլ
—
մով. Ա՛յս փի լիսոփա յութեամ
ր է որ Գա
շ–
նակցութիւնր
, էապէս
քաղաքական
կոլ -
աակցութիւն
, զբազահ է նաեւ ոչ - քա -
ղաքական
Հարցեբով–,
Գիմահ է յեղափո -
թական
մ իշոցնե
բու,
զէնքի ու կռուի ,
րայց նաեւ թաղազ
միշոցնեբու,
լուռ
աչ—
իսաաանքի :
Զինահ է մողովուրդր
ինքնապա չապա
նութեան
Համար
, րայց սպառաղինահ
է
գայն նաեւ մաքով ու Հողիով.
դբով ու
գիաութեամբ
; Աղաադորհահ
է ,բսա
յար
մարութեան
, կամ յաճաիւ
մ իամամ անակ ,
զէնքն ու դիրքր ;
\ք եբ յեդափոթական
դո բ հ ունէ
ութեան
ամէնէն աաք չբշանՆերուն իսկ, Գաչնակ—
ցութիւնր
, զէնքիՆ ու վառօդին
Հեա ,
դիրք ու ղիաութիւն
րաչխահ է . դբադա -
րան ու գպրոց Հասաաաահ
է : 3>եաայի -
ներուն Հեա գորհիչնեբ
եւ
ուսուցիչներ
պաաբասաահ
է
X
Իր աոաշնակաբդ
դէմքերէն
չաաեբր ,
սկսելով
իբ Հիմնադիրներէն
, ուսուցիչ ե–
դահ
են , ոչ թէ Հաց
ճա րե լու
Համ ար ,
: Ջ՛
այլ
Հայ պաարասաելու
Համաբ : ^ալաբ–
եանր ելքիոսաոմր
ուսուցիչ
եղահ
են ,
Տարօնէն
էրզբում ու Պոլիս , չաա
ուրիշ
ներու
կարգին
Գա շնա կց ութ
իւնր ոչ միայն
մաբաիկ -
ներ ու ֆեաայիներ
Հաւաքահ է իր գրօ–
չին
չուրշ,
այլեւ մաաւորա
կաննեբ , գր -
նաՀաաելով
մաքի
արմէքնեբր,
գբակա ~
նութիւնր
իր բոլոր
ճիլղեբով
: ք՛ր դոբ -
հիչնեբէն
չաաեբր գրոգ
եղահ
են ,
ինչպէս
ֆաա
մր դրողնեբ ուզրագէտներ
, բանաս—
ադեզհնեբ ու արուեսաադէանեբ
եղահ են
գա^ակցական
դորհի^եր
,
պաչաօնական
թէ անպա չաօն ;
Ա յնքան
Հմա
յիչ
եղահ
են իբ ազգա
յին
նպաաա կներ ր , ա յնքան
վսեմ ու աղդա -
չունչ՝
իր ղաղափա
րա կաննե րր , որ Հա յ
մ աաւո բականնե
րր , մեհ ադո
յն
մ ասով ,
Գա էակցութեան
դազափարական
Հնոցին
շ
**1
–Ր^ խմ րուահ
են , ի Հարկին
զոՀուելու
Համ ար
յօմարակամ
Գաչնակցութեան
ցոյց աուահ
այս քա -
շալեբանքէւն
ու ղազափաբական
դեղեց -
կութեան
Համար է , որ , վերշին
^(էամեա–
կին, կրնանք
րսել. Հայ մտաւորականռլ
-
թեան
առնուաղն
եբեք
Հորբոբդր -
ուսու
ցիչ , դրաղ էա , բանասաեզհ
, Դ"Ր^էչ ~՛
եդահ է կամ Գա չնա կցական եւ կամշա–
աաղ ով անոր ոգիին ու
ձդաումնեբուն
Ակնարկ
մ ր՝ մէւայն
Ասլբիլեան
ղոՀեբուն
՛էրայ կր բաւէ Հասաաաելոլ
Համար
էւ -
րուլութէււնր :
Աւե լէւն
ղ եռ ՝,
ԳաշԿւակց
ութ
իւնր , թէեւ
քաղաքական
ու յեղափո
իսա կան
կազմակերպութիւն
,
ղրաղահ է նոյնիսկ
Հայ վանքերու ել ե -
կեզեցխ^էերոլ
ղորհով
.անոնց զարղացոլ
—
մ ով ու սլա շտ սլան ութ եամ բ :
կր Հալաաայ
, թէ կբօնքր
անՀսւաական
էսզճի
ղո բ հ է , անչուչա
.
ինչսլէս
կր
յայտարարէր
քցրէւմեանն իսկ, ինչպէս կր
պաադամէ
Ամերիկեան
ԱաՀմանագբոլ
-
թէււնն ալէ Աակայն,
առանց
կբօնական
Հարցեբով
ողեւորուելու
, սլայքարահ
է
ու կր պա յքարի
անոնց գէմ , որոն ք
կրօն–
քբ կբ շաՀաղոբհեն
, մոզովրգական
րազ -
մ ութիւննե
ր ր թաբելու կամ գրզռելոլ
Հա
մարէ
Կրօնական
կազմ ակերպութ
իլն
մ ր չէե–
զահ եւ այսօր ալ չէ Գա ^ակց
ութ
իւնր •
ոչ ալ քքկեղեցական
Աէաւթիւն
մրն է •
րայց պաչտպան է կրօնական
աղա տոլ -
իմեան եւ մասնաւորաբար
ւսղղտլին , Հայ
հկեղեցւոլ
ղո լութեան ու ղոբհունէոլ
—
թեան
, եթէ ան, եկեղեցին
, հառա
յէ Հա յ
մոզովռւրղէէ
զարդացման
ու պաՀպան
—
ման
, ինչպէս
հառայահ
է գա րե րով է
Այս ոգիով, սբտանց ու
արիութեամր
պաչտպտնահ
է էշմիածինր
, երբ ցարա -
կան
բոնա կալո ւթիւնր
զրալահ է
անոր
կա
լո ւահնե
րր եւ փակահ
Հայ
ղ
սլբոցներր
\ա%ինէ
Ալ այս ողիով է, ոբ կր պայքարի
խոր
Հբզային
բռնակալութեան
ղ էմ , որ Հա յ
կե ղե ց ին կր քանդէ , ոչ մ իա յն
իբրեւ
կրօնական
Հասաաաոլթիլն
, այլեւ
իրրեւ
աղղա
լին Հաստատութիւն
է Եւ կր շլտտէ
Հտյ
եկեղե ցականութ
իլն բ , իր նպատակ
—
նե բուն հառա
յե ցնե լո ւ Համ ար
ղա լն :
Գա չնակցութեան
Հա կառա կո րղնե ր ր ,
կարմիր թէ կանանչ,
յառաշդիմական
թէ
յետադիմական
, կր չաՀադորհեն
Հայ
քք -
կեղեցիին
անունր եւ կր ղաբմտնան
, ոբ
Գա^ակց
ութ
իւնր եկեղեցիով
կր զբաղի է
Գա ^ակց
ութ
իւն ր , սակայն,
միչտ
րզ—
րտգահ է Հայ Հյկեղեցիով,
Հաւատարիմ
պաՀելու
Համաբ
զայն
իր կոչումին, որ
Հա յութեան
Հ ոգեկան ու ազգա
յին
ղար -
դացման
հառայութիւնն
է է
Պա յքարա՞հ է եկեղեցականներու
դէմ •
անչուչա
, անոնց
ղէմ սակայն
, որոնք
չե—
գահ
են իբենց
կոչումէն,
ոբոնք
անարման
եղահ
են իրենց կեանքով ու
զորհունէու–
թեամբ. բա քց յարղահ է Հին ու նոբ այն
եկեզեցականներր
, ոբոնք
հառայահ
են
Հայ
մ ողովոլրղի
Հ ոգեկան ու իմ ացա
կան
ւլարղացման
, աղդային
աղատութեան
ՈԼ
արմէքներուն
է Հա՞ րկ է անուններ տալ ,
ԷՕրիմեանէն
սկսահ
մ ինչեւ
Եղիչէ
Գուր
եան է
ք՝ոլթ ու անմ իա պէտք է րլլա
լ , չրմ
բռ–
նելու
Համար այս պարղ
իրոզոկթիւնր
,
Գա^ակց
ութ
իւնր
կո չե լով «Հակա եկեղե -
ցական » , անոր Համար որ
անարման
եկեղեցականներու
դէմ պտյքարահ
է ու
կը
"ւ՚"յք՚"րի
•
Գա նւա կց ութ
իւն ր պա յքարահ է ու կր
պա
յքա
րի ա յսօբ
ալ , նաեւ
Հայ դրողնե -
բու,
դրագէտներու,
Հ րասլա րա կաղի
բնե —
բու
դէմ
, երբ անոնք
շեւլահ են կամ կր
չեղին
իրենց
կոչումէն
, ուրեմն
Հա յ
դրին
ու ղբականութեա՞ն
ալ դէմ պիտի նկա -
աենք Գա^ակցոլթիւնր
, երբ
ամէնէն
չողշոգուն
գրագէտներն
ու Հբապաբակա–
զիրներր
, բանաստեգհներն
ու տրուես -
տագէտներր
իր գազտփարական
ԴՐ^լէ^
աակ
հաղկահ
ենէ
Գա^ակցոլթիւնր
միչտ ալ եղահ է Հայ
մ ողովոլրգին
Հետ , պաչտպան՝
Հա յկա -
կան
արմէքներուն
, որոնց կարգին՝ ^այ
դրին , մչակոյթին
ու եկեղեցիին
,
որոնք
Հղօր աղգակներ
են
^այ մողովուրղ
ի
սլաՀպանման
ու ղարղացման
,
մանաւանգ
մեր
պայմաններուն
մէշ ;
Այսօբ ալ նոյնն է իր դիրքր
է կեցահ
է
Կ"Դքէն ագաաաաենչ
Հայութեան
,
որուն
գա րաւոր ու պատմ ական
Հ աստատու -
թիլննեբէն
է Մեհի
Տանն
Կիլիկիոյ կտ -
թոգիկոսոլթ
իւնր է Բաղմարզէււն
Հաս -
աատսւթիլն
մր, որ իր կոչումով
, կաթո
ղիկոսով ու Ա՝իաբանոլթեամբ
՝է աւատտ
—
րիմ է Հայ աղդային
եկեղեցւոյ
ուլիին
ու
պատմութեան
ել կր հառայէ
Հայ մողո -
վուրգի
Հողեւոր ու իմացական
զաբղաց–
ման,
իր մողովրդանուէբ
դորհունէու
-
թեամբ է
Հաստատութիւն
մ բ՝ ոբ արմ անապատ–
ուութիլն
ունի , կ՛՛ուղէ Հարաղատ
մնալ
Վեբշերս
ւ՚տալիոյ
Հանրա
յէէն
կաբձ է,քր
մեհ
յ ո ւ զ ո լ մ ի մաանուահ
էր դէ՚դքէ՛ մր
ոլատ1ճառով
, ղոր կա րե լի , • է I"Ր^" րքե
լ
կաաակե
րւլ ու թէււն , ողբե րւլ ո ւթ ի ւն , առա–,
կաբւսնութիւն
կամ քւս ղա քա կան պա (քար՝
նա լահ թէ ս՛ ր կողմ է Կւ կր մ օտեցուի
Հար–
ցին է
ԱՀաւասիկ
ի՛նղ րէ՛ն պատմակակւբ :
1050
Օգոստոս
12ին Մառարօ
Պէլլան -
թի , Բ՝ոսքանիոյ
Փրաթօ
քազաքին
մէշ
1լ ամուսնանար
օրիորդ
Լոբիանա
՚քյուն -
ցիաթայի
Հետ։
ֆեստն
անկրօն եւ Հա -
՛ք ա յնաւէա ր ԲԼլալով
, զո յ՛լր
մ իացալ
մ ի–
"՛յն քաղաքա
յին սլսակով։
Հարսր,
նաթ–
քան էւր կետնքր
Աաուբոյէւ Հետ
կասլելր
Հաւատացեալ
կաթոգիկէ
մ լն էր :
Փրաթոյի
եպիսկոպոս
ր. Գեր,
Փիէթբօ
Ֆի՚՚րտէլլի
, Եկեղեցիին դէմ ղոյց
տրուահ
այս
անտարբեբոլթենէն
վրդովուահ
, Հր -
րա՝,անդ տուաւ նորապսակ
ամոլին ապ —
բահ
թաղէւն քաՀանա
լին , որ ա (ս
«հանր
գայթակղութեան»
Հեղինակնեբուն
զլաց -
ուին
Հաղոբղ
ութեան
, կրօնական
թաղ-
մ ան , եւ կնունքի
մ ր րթացքին
կնքաՀա
լր
ըլլալու
ի րալոլնքնե
բ ր , իսկ էրենց ազ-
գականներն ալ զրկուին
օրՀնուահ
շո՚֊բ է
Տ
Եպիսկոպոսին
ՀրաՀանգներր,
ոբ տեղ դր–
տահ
էին Հովուական
թուղթի
մլւ մէշ, կր
՛թ՛րքանային
Հետեւեալ
ձեւով. փեսան կր
նկատուէր
«Հանրային
յանցաւոր»
,
տ
ա բ–
սր
«Հանրային
մեղաւոբոլՀի»
, իսկ
էրենց
ղոււլ
ալո
րում ր
«գա յթակգեցուցի
չ կե -
նակցութիւն»
: Այս Հովուական
թուղթը
րաղմ աթէւ
անդամներ
կարգացոլեցաւ
թաղին
եկեղեցիին
մէշ, ապա
չրշաղայու–
թեան
Հ անուե ցաւ
ե պի ս կո պո ս ո ւթ ե ան
սաՀմ աննե բուն
մ էշ , եւ վե րշա պէս տա -
բահուեցաւ
ամրողշ
երկբին
ու 1ւո(նիսկ
սւրտասաՀմանի
մ^էշ :
Որպէս սլատասէսան
, նորապսակ
ամոլր
անուանարկութեան
դաա բացաւ
եպիսկո
պոսին եւ քաՀանա
լին ղէմ , պատճառա
—
բանե լով թէ իտալական
Հանրապետու
-
թեան
ԱաՀմանաղրութեան
օրէնքներուն
Հիմ ան վբայ
ամուսնացահ
բ լ լ " ՚ լ ո վ ) կբ
կազմեն
օրինաւոր
գոյդ
մր եւ ոչ թէ ա—
պօբինի
կենակցութեամ
բ տսլբոգ
զո յգ
մ ր\
Եպիսկոպոսն
ու քաՀանան
զիրենք ա յս -
՛դէս անուանարկահ
բ լ լ ՚ " լ " Վ , "՚չ
միայն
կ՝ ոտնակս էս են ազատ
քաղաքացիի
իբենց
իրալանքնեբր,
այլ նաեւ
մեհ վնաս կր
Հ աս ցնեն նիւթապէս
: Արդարեւ
, քազա ~
քին
բնակի^երէն
չատ չաաեբր
ալլեւս
ի —
րենց առեւտուրը
փեսային
նպարավաճառի
խանութէն
չեն րներ , բարեկամներ
երես
կր գարձնեն
իրենցմէ
, եւ բազմաթիւ
աւլ–
ղականնեբ
յսւրարեբաթիլններր
իս՚րսհ
են
իրենց Հեա :
Այս
Հաբցով
զբաղող
ղատս՚ւ
որբ , թբն -
՚չէրր
աւելի քան աարի
մր քննելէ
վերշ »
յ՚ոյ՚ո՚սրարեց
թէ րողոքր
իրաւացի էր ել
զատո
փոէսանցեց
Ֆիռէնցէի
պաամական
ատեանին
է Վճիոր
պիտի արձտկռւէր այս
Ցոլնուար
ամսուն
. բայց, րստ
վերշէ՛ն
լուրերուն
, անորոչ
մամանակով
յեաա -
ձղուահ է :
կարելի է
Հասկնալ
դա տա
ւո բն ե ր
ուն
տաաամսոլմր
, որովՀետեւ
իրենց
վճիռին
Հետեւանքով
կրնայ,
վերսկսիլ
Պետու -
թեան եւ Եկեղեցիի
պայքաբր։
Արղարեւ,
« Օսսերվաթոբէ
Ո-ռմանօ»
օրաթերթը
,
էնչպէս
նաեւ պետական
ու դտաական կա–
բեւոբ
տնձնտլռրութիւններ
արղէն
իսկ
եպիսկոպոսին
ի նսլասա
աբտայա
(տուած՛
են : իսկ ձտէսոկողմեան
կուսակցութիւն
-
ներր կբ սլաշտսլանեն
Հարսն ու ւէէեսան ։
է՛ աա լական Ա աՀմ անաղ րութիւնր
քլ (ն -
ղունի թէ Պետութիւնն
ու Եկեղեցին
, իւ–
րաքսւն չիւրբ
իր կալմ էն , անկա էս ի չթա -
նութիէններ
են : Ե՚՚լի՚սկռպոսր
, Հիմնուե -
լ՛՛՛ի Ա Ա՛՜՛ւք անագ ր ռ ւթ եւսն ալս կէտին վր -
րա
լ , էլ աւե լցնէ թէ կրօնական
տեսակէ -
տէն
ինքր իրաւունք անի այս ղոյզր այ -
սլանե լու , սրով՝էետեւ
երկուքն ալ եկե -
ցէէ
մէշ մկրտուահ
ՐԱալով
, ուղեն
չու -
զեն ենթակայ
են եկեղեցական
էչթանռլ -
թեան է
իբականութէւնբ
այն է սակայն
, որ
Հանրա լէն
պա իսա րակութե
ան
նշաւակ
ղարձնե լուէ ա լս ղո յ՛լր , եպիսկոպոսր
ու -
զահ է, օրինակի
ումով,
աբղիլել
միայն
քաւլա քա (ին ամ ո ւսն ռ լ թ ե ան
տարահումր
իտալիոյ
մէշ, ուր, սակայն
քազաքային
ամուսնռւթիւննեբու
թէւր
Համեմաաարտր
շատ
փոքբ է է
1954/.1՛, 351-207
կրօնա -
կան
ամուսնռւթիւննեբու
ղիմաց,
միայն
8644
քաղաքա
յին
ամ ուսնոլթ
իւննե ր աբ -
ձանաղ բոլտհ
են : Համ եմ ատութ
է՛ւն ր դբե—
թէ նո քնն էր ա լղ թուականէն
առաշ , ել,
ա լմմ ալ տնփոփոթ կր մնա յ :
Մ իւս
կողմէ , սակայն
,
ԱաՀմանազրռւ–
թիւնբ ոչ մէկ ձեւով կբ պարտաղրէ
կրօ.–
նական պսակր
,ե
լ
կր ճչղէ թէ
քաղաքա֊
յին
ամռւսնութիւնր
բաւարար
է ։ Եբէ -
տասարղ
՚ԼՈյղր
ուրե՛մն , րսա ԱաՀմանա -
ղրութետն
, օբէ՚նապէս
ամուսնացահ
է
ւ
Հետեւարաբ
կարելէ չէ զէբենք
տմ րաս -
աանել
«ապօրինի
կենակցութեան»
յան -
ցան քով , տռ տնց
մ իամամ անակ
ամ րաս
—
տանե լու
Պետութիւնր
, որ կր
քաշալեբէ
« պետական
ապօրինի
կենա կց ութ իւննե -
րր» :
Հարւքբ նո քնիսկ բերուեցաւ
Երեսփո -
քանական
կողովին
ադշեւ
, ուր տեղի տր– ^
ՍՈՒՐհՈՅ եՒ եԳՒՊՏՈՍՒ ՍԻՋեՒ ԿԱ^1քՈՒԱԾ ՄԻԱՑեՍււ ՊեՏՈՒ^ԵԱՆ
ՃՇԳՐԻՏ ՏԱՐՈՈ-ՈԻԹԻՒՆԸ
Վհրոյիշեալ խոքւագրին տակ, Պ– Հ ը -
|ւանտ Թորոււեան
՝Բոնսլաձ\ւ
մէ ջ պատմա
կանը ընելէ վեըջ համարաբական
շաը -
ժ ո ւ մին , կը պարղէ թ է ի՛նչ պարագանե
րու տակ կազմուեցաւ Աուրիա - Եգիպ–
տոս Միացեալ Պետութիւնր . եւ
կ ՚ Ը ՚ ւ է
հետեւեալ խ ոըհր դ ա ծ ո ւթիւնն ե րր
Ա տորաղ նա֊, աաե լու չէ ա յս
զ էպքին
կաբեւորութիւնր
, ռչ ալ չափազանցելու
է
անոր
տարողութիւնր
, էնչպէս
ոմանք
Հակամէտ
են բնելու
Արեւմուտքի
մէշ ...
ՈրովՀետեւ,
ի վերշոյ, այս
միռւթիւնր
ոբ ցնհութիւն
կր սլա աճառէ
ԳաՀ իրէ է եւ
Գամասկոսի
, ուրէչ րան
չի նչանակէր
,
եթէ ոչ՝ Աուբիոյ
ճոբտռւթիւնր
Եղէպտո–
՛՛է կուլմէ։
Անէկա
այն ատեն
միտյն
կրբ~
նա յ տեւական
ՐԱալ , երբ
չարունակուէ
անՀ ակա կ չէո
Համ աաի րական
ի չիսանռլ -
թիւնր
ղոր Նասր
զորհ կր գնէ : Ան չէ
կրնար
վերասլրէլ
այսպիսի
իչիսանոլթեան
•
մր
անկումէն
ետքր :
Անչուչա
, մողովրղական
Հ անրա քուէ
ի
իւօս ք կայ , րնարելու
Համաբ
նոբ Պետու–
թե՛՛ւն նախաղաՀր
, եւ պաարաստելու
Հա–
Հայութեան
ոգիին ու պատմութեան
: Եւ
չու՚լեր
հառայել
մութ եւ իր
կոչումին
անՀալ՚աղ՚ստ
Հաչիւներոլ
:
Հա յկական
, աղղային
Հաստաառլթիլն
մր, որ կ՛ուղէ
ւսյղսլէս ալ մնալ,
իր վ
ր ֊
ճէոէւն մէշ արէւ ու արզաբ :
(Խժրագրական ՀԱՅՐԵ՚Սի-քի)
մաբ ԱաՀմանադրական
օրէնք մը : Եւ֊ սա–
կա
(ն , յա յտնի է թէ ին չ ձեւով
աեղէ
կ՝ ունեն ան ա յսպէս
ի
Հ անրաքուէներր
սա–
կաւապեաական
եբկիրնեբու
մէշ ,
ինչպէս
են Եգ իպտոս եւ Աուրիա • • •
. . . Ենթադբելռվ
նո յնիսկ ոբ ս ուր էւա—
կան եւ եղ իպտական
մ ողո ւէ ուրդնե ր ր տն —
վերապտ՝էՕրէն
եւ անկեղհօրէն
Հաւանին
ալս
ձուլումին
, Ա է՛շէն Արեւելքէ արարա—
կտն
րռլոր
պետութիւննե
բու
մ իութիւնր
տակաւին
վաղր
ղլուխ
՜,անուելիք
զռրե
չէ •• Աբղ ՛սրել , պէաք չէ մ ոռնալ
Աէու -
աական
Արա բիան , իբաքբ
,
Տորզանանր
որոնք միապետական
պետոլթիլննեբ
են
եւ յսիստ
նաթանձաէսնղիր
իրենց արքա -
յաց եղա կան
չաՀ ե բուն , պիտի
չ ուղեն որ
որեւէ տեսակի
մ է» ութ
էււն կաղմ ուէւ ռամ-
կահնունդ
ղեկավտրի
մր
գերակտյու
-
թեան տակ , էնչպէսին է Նտսր ; Լաւա -,
դոյն պարադա
յի մէշ, այս պետութիւն
-^
ներբ պիտի
Հանդոլրմեն
նոր Պե աութեան
Հ
ղ ո յութեան
, րայց , պիտի
զդոլչանան
ու -^
նենալէ
այնսլէս
էւ բնթացք որ կարենայ
«#– ՚
նոր
աղղեցութէւնր
ոլմեզացնել
է
... ԱՀաւասէկ
այն գ էաոգութ
էւննե
բր
զոբս
մեղի
տուն կուտա
լ Աուբէայ եւ Ե ~
զիսլտոսի
միշեւ
կազմուահ
Աիաց. Պե -
աութեան
Հ ոչա կում ր : իբաց
նեբկայ
՛ի է՜
ճակ
էւն մէշ , լանղ ուղ ն բան մ բ սլէւա էւ րլ՜
ւ՛սր ա յս
զ էպքէն
Հանել վերնական
եզ -
բս.–կսւցու թ էււննե ր : Արար
Հ ալ էւն ա յնքան
Հ
բաղմա
յօղ եւ կնճ՛
Է— ե.
,յնք՛
բոբբոքոլն
էր
Հակազզ
ե ղութիւննե
ր
ուն
մէշ
որ կրնայ աակաւէւն
մեղի վերա ՜
պա՝,ել շատ մր անակնկալներ
;
