< 0 ս » ս X >
յ՛ր
/սօսԲԸ
« ԿՍՐԿՈՒէՏ ՏեՂ^ԱՑ.., »
Պ՚՚լ՚՚ււյ
փ՚՚՚լ
՚՚Յ
՚՚՚եւ՚շ
1լէ
թ^Գ"՚յէ^
" ՛ յ "
եր–
ւ՚յՕՏ/.
ամառլ,,
կալաթայՀՆ
մինչեւ
ւմ - Գավալ , Պ՚ս՚՚ւրի
"՚
1
՚բ
՚"1՛
՚"^՚ի ճամ .
քաւՆ
ւԼրսւյ
Մ "՚ււնաւոր
չոդենաւ.
մ քլ
վւս չւձուահ
էր
է
*ղմ իրլե ան
սլա ա ր ի
ա
ր քր
՚էէ՛^ աւս
րե
լու
Համար , Տարաանէլի
նեղսււլին
աոշել
;
Ն ՚ " է " լ յ ,
մկշ "՚էքէ
ևր ղ՚՚ւրնկին
անոնք որ
աուաչին
աոթիլ
Պոլիս թափած
կին,
Պալ֊
քսւններկն
, կովկասէն
, Ե՚ւիպս՚""կն
եւ
ուրիշ
երկիրներէ
:
Անոնք
միւսին
րերած
կին ոշ
միայն
ճառ. իէօսելու
վար//ութիւնլ
, այլեւ
երւչեր
յ ե ւլա
վ։ ոխ ական կանչեր
ու
եղանա1լ1
։ե
ր ս -
րոնց մասին
շաա քիչ դաւլավւար
ունկինք։
Այո
, յաճախ
կր լսոլկին
, դաւլաաւլ
ուլի
,
զանաղսւն
երւլեր,
« (ծ՚կ Հայրենեաւյ
սլր–
աւակադիր–», հ.Անի քաւլաք նոաեր
կուլայ–»,
՚*
Հ"՚յԸ
բանտէն
չի վախնար»
, « Հիմի՛^ էլ
լոենքՅ> եւա
յլն :
^Ղ՚ա ւտ ռա
ւյին ե
Հւ»
ալ
կա
յէն
ո լանք
աւելէն
գիտէին
, գլոլխն
րլլա–
լով
« Զայն
մր
Հնչեցիր։
յէսյյէք , Աոլլթանախնամ
մայրաքտգաքին
մ էշ
, մարգէկ
ո՚^ւր լստծ՜ սլիտէ
ԲէԼ՚"
ձէ՛^
Հ;
Լուսէն
չկար–»ր
, « Կտրկուտ
տեւլաց»ր
,
« կռուեցէք
տղերք–» , վիրրել
արծիւ
» կամ
« Անւչրանիկր
քաշ» : Այն տլ
ոչ թէ
սեն
եակի
մ ր
չո
ր
սլաաեր
ուն
մ էշ
, կամ
սլո
ւ–
բակէ
մ
չչ
ծ՜տո երուն
տակ
, այլ
ւլ ոոտլով
փողսցԿ
փող՚՚Տ
••
Այ՚լպէ՜"
էբ ՛՛բ,
Պոլս՚՚յ
խելօքիկ
Հասա–
բակսւթիւնր
Հետգ-ւեաէ
կր
վարժուէր
մա րտա
չոէնչ
երւլե րուն
:
Եւ թուրք
՛լին -
ոլորական
նոԼագախում
րե
րն
ալ
գբ1՛
յ^աոնէէն
ու կր Հնչեցնէին
ե գտնա
1քնե ր ր ,
Հանւլ իսալո
ր տօներ
ու
առթիւ
Բուն
երկրին,
« Գաւաո
»ի մէշ
ձոր
կշ թնգային
մինչեւ
1914 - 15,
երբ
ոչ
միայն
ձա
յնե
ր ր
լռե
ցին , այլ եւ ամ րուլշ
յ–ոգովուրւլ
մր ւլերեգմտն
մտաւ։
Տ ք՛՛՛ր ՜
ուեցաւ
ու փոշիտցտւ
աոանց
ւլերեզմա
՚
%է
...
ինչսքկ ս ժոգովոլրգէն
մնացորգներր
,
հր՚լե
րն ալ
մ եղէ
Հետ
ղ աղթեցին
Արատ
-
աաաՀման : \քռվերէ
ծ՜ով եւ ցամաքէ
ցա -
«ք
էԱք : ^հղովրգա
կՕւԴւ
տա,^երու\^
Հետ ,
"՛ւ
՛լ
11 •–ւէ
քւատ1լան
եւլանակներն
ալ
ւլաչւձան
՚ո՚լբի՚-՚Բ
խանգավտռութեան
եւ Հաւատքէ է
Ի"՝նշ մռայլ պատկեր
ւղիտէ ներկայացր
-
նկին
ւյիրսւցս՚ն
րաւլ՚քութիւններր
, աոանց
ա
յգ ե րւլ երոլե եւ ե ղ՚ոնտկներուն
:
Բ՚ո՚նկաղին
՚էսւնձեր
են անոնք,
նոյնիսկ
էրենց անարուեստ
ւէիճակին
եւ
չափա -
զանցութետնց
մէշ–. Թանկաղ
ին՝
անոր
Համար
որ ՝,արաղաա
են , իրրեւ
խորՀր
-
դանշանլչ
կամ ւգաակերացումր
ղ ֊ է " լ ք ի մր,
գէմքի
մր, Հողերանական
սլաՀոլ
մր :
Ւնչպէս
ժողովրգ՚սկան
եր՚լերուն
, ա -
նհնց ալ շ ՚-տերուն
Հեղինակներր
անծա -
նօթ
են :
Անոնց
՚քէշ տուլեր , ՚՚լատկերներ
կան,
Ո՞հՐ է 40ՐԴ ւՍՏՈՐԸ
ԽՈՐՀՐՈ֊ԱՅԻ՚ե ՀԱՄԱՅաԳւ՚ՏԱՐԱ՚ՆԻՆ
Ֆրա(աակաւ(1 Ակադեմիայի աէւդամքւեբէՍ.
Փիէււ Կ՚աքսոթ հեաեՆեալ հեաաքրքրական.
քրոնիկը
սաորագրւաւծ է
Ֆիկաոոշ\լ
մ՚էյ՝
1ցււշւհշւդայ ին Հւաււքայ նագիաարանիւ^ւ 40ւրդ
հաւււո|ւին ւքասին :
1956^
՚լ֊արսլնէն
ի ՛Լեր,
խորՀրղային
Համ ա յնագիտա
րանին
րաժանո
րգագրոլած՜
անձերր
ի ՛լուր կշ ոսլասեն
40/՛՛;
Հ՚ստո
-
րի՛՛՛։
Աբ՚լէն
իսկ ոտացած
են
41/"/ ,
^՚1րգ ,
4Ցրգ,
44րք , 45/'ք
եւ
40/"ք
Հա՚ոորներյլ
I
ք^՚^յտ "է
^^ւ՚գ/ւ–
Հ-ԲՑր
՚"Տե
Կ "Ր
% «՞^–
սերկ
ն
ս։ յրոլրենով
,
40Հ"՛^
Հ աաորր
Ա0՝
•
՛լիրերուն
, այսինքն
Աթտլինէ
Հատ՚՚րն
կ ,
եւ
խե՚լճ
խմբտղիրներր
չեն ղիտեր
թէ
ի՞նչ պէտք կ գրեն
մողո վուրդնե
րու
Հան–
գուցեալ
Հօր մասին;
Աեծատ՚սղանգ
ա -
ռաշնս՞րգ
, լպրծուն
օ՛^ձ , թէ ի՛^^չ :
Հարղր
աակաւին
լո
ւծ
ո ւած չէ :
Եթէ
՚Լերէն
ց" յ^ տրուած–
ու՚լզոլթեան
ընգՀանուր
գիծ՜ր
"՛՜՛լի՛լ
ԲԼԷ՛"Բ
1
«ԽորՀուր–
յլսաանի
» սլաամաբաններռւն
գործբ
Հա -
մ եմ ս՚տտբար
կբ գիւրանար
.
Պաշտօն՛ս–
կան
թէ՚էե
ր բ
ի լրա
ցնե
լ , անցեալշ
բա
բե
-
փոխելով
յտբմարցնել
՚ " յ գ թէղերուն
,
ասոնք
գիւրին
րանեբ
են , որոնք չափա
-
ղանց ճիգ կամ
երեւակայութիւն
չեն սլա -
Հս՚նշեր
: Ղ՚ժբտխտաբաբ
,
ցո
յց
տրուած՜
՚քնգՀ՚ոնուբ
՝ ուղղութիւնր
չափազանց
,կամ
III
յական
է ,
ի
"Կ
անոր ոս -
տէւններբ՝
տննախ ատես
իլի
%
Օր -
սլան
ճշմարտութիւնր
աբգարացնելոլ
Հտմ
ար պատմ ութէւնլլ
ստիսլուած–
են իւ
բաքանչիւր
ոստիւնի
Հետ փոխ
ել
, այնպէ ս
որ խորՀրգա
յին
խեղճ
սլաամ ա բանն
երբ
շատ
անկւսյո՚ն՛
լարի
վյ՚այ
ստիսլուած
են
պարել
. ասոր Հետեւանքով
ալ
անկումնե–
Vքլ հբ
յ
՚"է."
ԲԳ^՛^
իրարու
:
Արղեօք
լո՛ս՞ ծ էք Պոկրովսքիի
մասին
:
1917^
յեղափոխութենէն
վեբշ շատ
մեծ
մաբւլ
ղաբձալ
Հ Հին
րոլշեւիկ
,
Լենինի
բարեկամ
, Համայնավար
Ակա՚լեմիայի
նախաղա^ , ռուսական
ր ո լո
բ
ղ սլ ր ո ւլնե -
բուն
մէշ գործածուող
ռուսական
սլ՚ստ -
մութեան
գաստղբքի
մր Հե՚լինտկ
,
1932–
էն
մեոալ
վւաոքէ
ո լ սլատէւներոլ
գա
՝
ղաթնտկկտին
ՀասաՆ :
1934^5՛՛
կացոլ
-
թեան
բնղՀանոլր
յեւլա շրշում
: Գերմա
-
նէոյ դէմ պատեր՚սզմի
վախեր
կային.
Ա թա
լին խո րՀե ցաւ որ
որո շաօն
ւ։։ կան կար–
գաի՚օսներր
բաւականէս
չ՛ո
վւ
մղիչ
ում֊ չեն .
ոուս
՚լինուոբին
՜էսւմար. մէկ օրկն
միւսբ
^
վե րս՚Հասաատու
եցաւ
շՕւ|ինիդմ|1
եւ
մայր)
Հայրենիքի
Հան
՚ւկսլ
պա շտ :։: մ ունքի
՚լ՚լա
֊
ղւււմ ր : ՝1/ո
յն աո
թ ի լ
, Պոկրաէսքի
, իր տ ֊
ռեւտբական
՛լ րամ
ա տ ի րո ւթե ան ԱԼ
միշաղ–
ղային
՚քաղտւիա
րնե բով
, ւլարձալ
նեղա
-
ցուցիչ
՚լիակ
մր՛. Ամ բա ստանութ
իւննե
ր
ր
սկսս՚ն
Հ ե տեւի
լ
մ էկր
մ իւսին
-
կասկած
յայտնած՜
է ո՚ււս
՚^՜՚՚՚լովր՚լի
լեղային
ինք–
նուբո յնութե
ան
մ Ա՛սին
, չկ Հասկւյած
"
բ
Ո՚ո ւսաստանէ
քրիս տոնէո
ւթ
իւն
բն՚լո
ւն
ի
Ա։
Հեթանոսութեան
վրտյ
տարուած
մեծ^
յա՚լթանակ
մ րն
էր , պէտք
եղած
չա՚էով
չէ դնաՀտտած
Պետրոս Աեծ՜է տաղտնգը
,
անտեսած՜ է Համայնավարական
յեղափո
-
խութե՚՚ւն
աղւլային
նկարաղիրբ
, եւայ^
. ,
Աէ^
°րէ^
՚^Ի՚–"յ^
Պոկրովսքի
ղատապար
-
տուեցալ
արՀամաբՀանքի
, յեա
մաՀու
ստաց՚սւ
՚իտած
շն կե ր ա բան
ի տիտւլոս : Իր
Հեղինակէ՚յծ՜
ղասագիբքր
,
որ պէս
յե՚լավւո–
խական
ճչմ արտութիւննե
րբ
խե՛լաթ
իւրռղ
ղործ՜
, շբշաղայութենէ
քտշուեցալ
,
Ի"կ
Իր ա շա կե րանե
ր ր մաքրաղ
ո րծուե ց ան %
ԱՀա այղ միշ՚ւցին
է որ անծ՜անօթ
մթոլ–
թիւննե րէ գսւրս
Հանուեցալ
ոչ
մարքսիստ
պատմաբան
մ լ– , ոբ քիչ մբ աքսորուած
էբ
մինչ այգ, եւ որ կր կոչուէր
թ՚արլէ
: Այս
վերշի^՚բ
՛լիրք
մ ը Հբատս՚բակեց
1812^
նավւոլէոնեան
՛Արշաւանքին
մասին;
Հք^"ր–
Հտլորութիւննե
րու
արժանացաւ
;
ԳիբքՐ
աննախրնթաց
յաշո գութ
իւն գտաւ :
Մ
ի^Հ
ա յգ երկրորգ
աշխա
րՀ ամ տբտր վր՛"
յ Հ՛" ՜
սալ;
0՝՚"րլէ
ղարձաւ
սււլղային
սլատմտ
-
բան
: քթառօ
, պատ
իւ։
Գրքին
մէշ
այնպէս
որոնց
յղացմ
ան
Համ ար
օբե րով
քԼ՚աինք
պիտի թ
ափկ
ին
աբՀեստո՚է
բանաստե
ւլծ -
ներ
։
• • • ԱՀա
թկ երգեբր
ո՛ւր
տարին
՚^եղ
ԽաՆւսսռրի
յիսնամեակին
առթիւ
ւ • * •
Ե բ ՛լ
մ բն
ալ
՝
"– յղ պ "՚ "՛մ ա կ ան
արշա
-
լանքր :
կաւլմուկերպոլած
սլոռթկոււ)
րն՚լ՚լկմ
րււնութեան
ել
բարբարոսու
-
թե՛՛ւն : Աարտտկան
կորովի
ճիզ մբ ,
սրու
մասին
՛լո վա
սան
ա կան
թւլթա կց
ո ւթ իւննե
ր
Հ բ ա տ
՛ս
բ ա կած
են օտար
թեր
թե
ր
ան ՛լամ :
քցանասոր
, Աբաո
՜լլ.
Օիսուն
տարի
վերշն
ալ , մարղէկ
ղժուար
թէ
կարենան
սլատկերացնել
"՛յն ամեՀի
ղոՀ ա բե բութ
իւ–
նր որ կատարուեցաւ
այ՛լ
սւսրերուն
վր ՜
բա
ք , ի սաստ շաբգարաբ
խուժանի
մբ :
ԵԼ
իրրեւ խրատ
Երլտբղի
:
Ուրիշ աղգեբու
մէշ, եթէ ոչ
սեվւական
կամ Հարեւան
սլետութիւնր
,
՚լոնէ
աշ -
խ ա
ր
Հ ս։ գրական
յէիբքր
մեծ ա
սլ
է ս
՛էի
ւր ա -
ցուց ած՜ է որեւէ յեղափոխական
ձեռ -
նարկ
:
Մեր
անբախտ
՚սչխաբՀին
մէշ, բնա
թիւ–
նբն
անղտմ
կր ղալաճանէր
յաճախ
,
եւ
մաբգիկ
Հարկագրուաձ֊
էէն գերմարգկա
-
յին
բ
՚իոբձել.
Հրաշքներ
յւլանալ,
ճակատ
յարղտրել
ան Հնարին
խոչրնգո
տներ ու
դէմ
:
Իրրեւ.
ծ ր ա ղ ի ր եւ
՚լոբծ՚ադրոլթիւն
,
քՕանս՚սորի
արշս՚ւանքր
վւառաւոբ
էշ
մր
բացաւ
Հ . Տ
. Դ՚տշ^ւակցութեան
յեւլափո՜
խտկան
գործ՜ունէո
լթեան
՛ք էշ
,
մ իեւնո
յն
ատեն
"րելով
Հայ
ժո ՚լովո
ւրւլին
ռաւլմա -
կան գիտակցութիւնը
, ամբասլեդելով
ա -
նոր
բաղռւկին
ուժը է
1807
Ցուլիս
2՜>ին , միայն կապարր
չէր
որ կարկուտի
սլէ" ՚ոեղաց
« Խանասորա
յ
ղաշաոլմը»
, այլեւ
աղատտղրութեան
՛լա–
ղափարր
բտղմութեանց
մի՚ոքին
մէշ :
1947, Յուլխւ 27
^ 5–
ՀԱՑԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
\
.
. — -
֊ ^ ֊ ֊ -
•
ՍԻՐՈՂ ՊԱՏՍ՚նՈԻՆ
Ո՜վ պաասււնի-յ ես սիրոՆմ եմ քս սէււը,
ՏխրււՆ^իՆնդ՛ գաւլւնան ամպշսղ օյաւայ
պէս ,
՚ք՝ո տագնապներն ու վւաղւդաւդոյն յոյսերը,
՚ ^ ո կասկածներն ու քո յսաԱդը սրտակէէ( :
Ո՜վ պատանի , իյձ
քււ սէւ>|1 տալիս է
Մեծ պաւտրանքը մեռած սիրոյ յւպւու -
Որ կրկնուող ^ար^ւ՚ան նման զալիս է
1ււ հռղոլս մէջ փոյսւսկերս|ոււ1՛ աւքէն րան :
Ո՜վ պատանի, օրհնեալ լինի քո սէյւը ,
Որ ծաղկում է աչք երիս դէմ ղաբնան պէս,
Թէպէտ դու ես զաբնան ոգին ու տէբը ,
՚ք^ո գսւբունով արբենում ելք նայյւ ես :
ՎԱՂԱՐՇԱԿ
ՆՈՐԵՆՑ
նեբկտ յացուցած
է Լ՛ ^
ո
ր
(,ւսւէո
լկ ոնի
րա -
նտ1լնե
ր՚ււն
ք"՛ յքա
յմ
ան
ամ րուլշ
ոլււ։
տիւ"
կ՝երթաբ
այղ.
ժամանակուան
փար|>իգան–
ներուն
, արժանիքի
ոչ մէկ րաժին
ձգելով
ցաբական
սսլայս՚կոյտէն
:
Այ" Բ"Լ"ՐԱ
շաա
լ՛ու էր ըսել
1937/՛^՛՛
բ"՚յ§
"՚չ
1946–
էն
: Արւլաբեւ
, մարղիկ
կրն՚ո
յէն
որոշ
մերձեցում
մը լը՚ել
1812/՛
ել
1941 - 44^
արշաւ՚ոն,^երունւ
միշեւ
ու եւլրո՚կացնել
ոբ
ղօրավաբներու
ղօր՚ս՚էաբ
Աթալինն
ալ Ա -
՚լեքսանգր
Ա
. ցարէն
նմ
ան
անկարող
մ
րն
էր,
որովՀեաեւ
թ՚՚յլ
տուած
կր
ոբ
թշնա–
՛Րին
Հասնի
մ ինչեւ
Մ ""կ՛՛ւ՛"
յի
՛լ ոներր
:
Հետեւա՞նքր
; ՀտյՀոյանքնեբու
չաբան
մը
սկսռլ
Թարլէի
ղէմ : իյե՚լճր
Ա
ի՛՛լեր իա
էէեբա
՛ւ
առնտլու
ռչ մէկ վւափաք
ունէր
(ի^քղի^՚ք^ի
՚լ
իր ՚ոե ՚լր
՛լրէք)
՚ անմ
իշա
-
պէս
յտյւոս՚րաբեղ
որ իր նախորդ
գրա^
-
ներր
Հեբքսւլ
վվյաս՚ոաթու՚լթ
ե
ր
պիտէ
ւլտնէ շուտով»
;
՚Բտնի
մ բ շարաթ
ալ առւսշ
յո
րձանքը
« Պատմութեան
Հարցեր
» սլարրերաթեբ
֊՛
թին
խմբտւլ րական
կաղմ լ՛ քշեց աաբալ
-
աասնեբկուքի
չափ
փրոֆէսէօրնեբ
; Կայ ՚
սեր՚ագաշտութեան
ւքտսին խօսելով
, Հա -
մաբձակած^
էին րսել, թէ կո՚Լկասցի
Շա -
միլբ,
որ աւելի
քան քսան տարի , ռու -
սա կան տէբապետութե՜՚սն
դէմ
պա
յքար
մղած էր իր ատենին
, աղ
՚լւս
յին
Հերոս
մչն
1 ""Լատագբո
լթեան
"վայքարի
մբ սլե -
ար։
ի՚^նչպէս
թէ
, . , Եւ
^կոմունիստ
»
թերթր
անՀրաժե չտ բա
ց՛ո տ րո
ւթ իւնն
ո լ
ճշղ ում
ր
տուաւ ; Ո՚ու՚՚իոյ
ղէմ
օրինաւոր
գիմաղբութէւն
չէր կրնար ու չի
կբնաբ
Բլլալ
•
Շամ
իլ
աւաղտկ
մ րն էբ սլարղա ՚
սլէս
,
սր
Հայրենիքի
միասնակ՚սնութիւ
^ւր
կ^ոլղէբ
վտան՚լի
ենթարկել
; Պաբոն
վ՛ր՛
ֆկսէօբնեբր
իրենց պայուսակները
կապե–
ցին
; կ՚ըսուի
թէ անոնցմէ
մկկը
Արեւեք–
եան
Գերմանիոյ
կորսոլած^
մէկ
ք՚ողաքին
մէշ դասատու
կարգուած
է :
Մ
ո լոթով
ա–
ւելի
՚լէչ
վերարերմոէնքի
սլիտի
արժանա
նա յ
վստաՀարաբ•
Բ
՚՚՚յՏ
այո
բոլորէ
չեն ՚էութացներ
40/"/֊
Հատորին
տ՚ղ՚սղբոլթէլնշ
:
է ՊՍՐՈՆ ձԻՆԳ
ա ՐԻՒ Ր
բ Մ Ե Ր ՕՐԵՐՈՒ
ՄԻԳԱԱԸ
Գալուստ
առաւեչաբար
ղործ– պէտէ ու -
նենար
Հրեաներու
Հետ. աՀա թէ
էնչու
Ն ՚ ՚ ւ ա ր ղ
՛է է կ՛ւ
ի
ղ բաւ Հրեանե
բու
Հ անդէպ
գ՛լացած՜ Հակակրսւ
թիէ^ւբ եւ
ձե՚ւնարկեց
սւնոնղ
միշսցալ
Լոնաոնէ
բնկե բա
լին
կեա
հքին մէշ Հսկա յաքա
յլ
յտռ՚սշանա
լու
գործին
յ
« Պոլսոյ
մկշ, որպէս
ամէնէն
մեծ^
հւ
Հա րսւսա
քբիս՚ոոնե
ա յ լուտան իքնեբ
է ն մէ
կը
, յաճախ
մեր տան
մէշ
կկ՚նդունէինք
գիււսնաղ իտական
կազմի
նե րկա յացսլցի
չ
.
ներ
. աս՛՛ր ւիոխտրէն
, Նուարղ
Լոնտոնի
մ էշ
կրցաւ
յարարե
ր ո ւթ
ի ւնն ե ր
ստեղծե
լ
բաղմ ա թ ի լ
ղ ե ո պ ան ա տուն
եր
է ներս
• ՝Բի
չ
ատեն վեբշ
ինքն ալ ունեցաւ
իր սալոնբ
,
ուբ
աՆգլիացէ
ազնուականները
կը յաճա–^
խէին աոանց
ամչնալու։
1900ք5՛
մէնչեւ,
1925,
Հայ՚ո
Փարքէ
վք՚այէ
էբ
բնա -
կա բանը
Լռնտոնի
րնկերային
կեան քէ
կեդրոններէն
մէկր
դարձաւ
:
«.Մաբգիկ
իբ տունը
կը յաճախէին
ոչ
թէ
սլաբզաոքէս
որովՀեաեւ
Հարուստ
էր ու
Հիւրասէր
, ոչ ալ ոբո՚ԷՀետեւ
մտտւորա
-
էլան էբ (քէնղՀւսկաոա1քն
, չատ
քիչ կը Հե–
•ոաքբքբոլէբ
ղբտկանութեամբ
, երաժշ
-
աութեամր
կամ նկաբչութեամբ
• ել թե
րեւս տ յս է պատճաոը
, որ Գալուստ
ար -
ուեստի
գոըծեր
սկստւ
Հաւաքել
-
ց " յ ^
տս։
լու
Հ ամ ար որ
1լնոշ
խելքը
բանի
չի
Հասնէր
, մէնչղեո
էնքբ
՚ " յ ն ք ա ն լաւ Հաս–
կըքյող է նկաբչութենէ)
, ուրեմն
Նուա
՚ւ՚էի
սալոնը
յտճախու^եբը
աոաւելապէս
կը
Հըո՚պուրուէին
իր սրս՚մտութենկն
, կեն–
սունակսլթե՜նէն
, եբիտասարղ՚ււթենէն
" ւ
|
ղեւլեցկոլթենէն
: Հ՚ոմակբանք
կ՝արթըն
- ^
Յ
՚^է
Ր
Իբ չուլ՚շիննե
րսւն
մ էշ
ե լ
զանոնք
Հտճե
լի
կե բպով
զբա՚լեցնե
լու
բնածին
տտւլանղ
մը ունէ
ր : Իր րն տան իքին ան -
գամ^՚երն
ու ղաւակնե
բր
ոլւլղակի
կր
պաչտէին
՚լի
^ք
լ՛։
Հակ՚սռակ
անոր
որ
Գալուստ
յաճախ
կը կոտրէ
ր
իր
սիրտը ,
կը
շղայնացնէր
կամ կբ տխրեցնէր
,
ոչ
մկկ
ատեն
յաշողեցաւ
Ն ՚ ՚ ւ ա բ ղ ի
Հոգին
վա խե՜լ
« կնռշ ներկա
յութ եան ղգացած
ստո
բս,
-
գասութեա^
բարդո քթը , Գալուստի
մօա
ՀետւլՀետէ
վերած՜ոլեցաւ
բռնատիրու
.֊
թեան,
մանաւանգ
, երբ, տարիներու
շն -
թո՛
ցքին
Համ
ողուե ցաւ թէ պիտի չկարե -
նտյ
Նուարգբ
Հսլաաակեցնել
իրեն » :
Եդուարգ
բազմաթիւ
օրինակներ
կա.
աայ էր այս ըսած՜ը փաստելու
Համար ;—^.
Գալուստ
Հագու
՚Աւլիւտ
պտոլւլներ
կամ "ւ–
տեքիքներ
էլ ապսպրէ
բ ել առտնց
ուրիշ
մէկուն
Հ րամցնե
լու
առանձինն
կ՝ ուտէ
ր ,
պաբղասքէս
ցոյց տալու
Համար
ոբ
տան
տէրը
ինքն է : ԵրբեւԲն
, Ե
՚լ
"ւար՚լ
,
սե՚լա–
նին
չբշ^^Բ
1^^Լ"4.
•
Հաղուադիւտ
ուտե -
լիքներոլ
պնակներբ
Գալուստի
առշեւէն
առնելով
կը Հբամցնէբ
նաեւ
Նուաբգի
•
Բ՛"
յ,՚ք
՚ " յ գ
սլարաղային
ալ, Գալոլսա
իր
առնելիքը
առատօրէն
կ՝տռնէր
, ու
ապա
մնացածը
արՀամտբ֊,ական
ձե ւով
անգին
կը
քչէր
) բնտտնիքին
ան
ւլա
մն ե ր ս ւն իր ա–
ւե լցուքեե
բ ը ձղած
ըլլալու
ակներեւ
ղ ։ւ -
Հունակութեամ
բ ։
Երբ՝
երկու աշխա ր՚^ամտ րտ ե բուն
մի -
շեւ , Պ՚՚՚բոն
Հ ի ^ ղ
ա՛լ Հարիլր
օրւսկան
100
ոսկիի
վւոխարէն
զբօսանաւ
մ ր
վաբձեւլ
Միշերկրականի
մէշ բս՚բեկամոլՀիի
մր
Հետ երկար
չբշասլտոյւո
մը
կատարհլու
մաազրոլթեամբ
, Ն"Լ"՚րգ
լնգղիմաւյալ
ծբաղ րին եւ պնգեց
որ Գալուստ
Հետր
աոնկ
իրենց
աղշիկր
, Րիթան
: կիլլ՚զէնկ
-
եան տեղէ տուաւ,
բա
յց երկար
ւլբօսա -
սլտոյաին
ամրող9^
տեւողսլթեան
յամաոե–.
ց՚՚՚ւ
"I" ս՚նձնացած
կեանք
մ ր
վա
րե
լ :
Մ ինչ
ինք իր
օբե
րր կ՝տնւք լնէ
ր ու
ճաշեբր
կ՝՚ււտէր
վերի
կամբշակին
վրայ
, իբ ագ -
շիկը
, Բ՚եիչկր
է ^""–ապետն
ու
սպաներ"
Հբս՚Հանղ
ստացած՜ էին վարի
կամրշակկն
անղին
չանցնիլ
, մինչ
ամէն օր թարմ
"/Հ՛՜
աու՚լ^՚եր
եւ ուտեքիքներ
կը բերուէին
իրեն
Համար , միւսներր
՚՚/էտ ք է
՛ք ո Հունտ
յին
ոլաՀածոներով
•
Երկրորգ
աչխարՀամարաէն
վեբշ,
Կի*–լ~
պէնկե՚սն
Լիղպոնա
Հաստա՚ոուեցաւ
,
մի՚եչ
Նուարղ
Փարիղ
մնաց ; կը պաՀանշէր
որ
Նուարգ
ամ էն շաբաթ
մ անրամասն
տեղե–
կա՚լիբ
տա
յ իր
բ ր ածնե
ր ո ւն կամ
զնածնե
րուն
մասին։
Եթէ գտնէր
ոբ
Հիւրերուն
Հբամց
II
լած
կ1։ րա կո ւբնե
րը կամ
դէնինԼ
ր\
շ ա տ լալ տեսակ
են , անմ
իշա
՚զէս
՛լի տ
ո
՛լո
ւթ
իւն
կը Հասնէր
Նուա
ր ՛լին :
Ն՚՚ւարգ
ել բնտանիքին
մնացեալ
ան -
՚լամնե
ր
քւ
Հեո՚ոձայնի
լնկալուչին
կապ
-
ուած
քլ ու՚լէր
պաՀել
. ((.Այ
՚՚օր
կէս
օրուան
աւոեննԼրբ
կամ
թ է յ ի
ժսւ՚քէն
վեբշ կարե -
լոր
բ ՚ ՚ ե լ ի ք
մր
կրնամ
ունենտլ
ձեղի » -
կէսօր՚՚ւրնէ
մինչեւ
« թ է յ ի
ժամէն
</է/՛^ »
ըն
տան իքին
անդ
ա
՚էնե
ր
շ ՛՛ւո
իսչո ւած
կ՝ Րլ՜՜
լային տունր
մնալ
: Ոսկիէ
շ՚լթան
րո
լորին
ալ
վիւլր անցուցած–
, խամաճիկնեբոլ
տ^ղ
գրած
իր
լուտան
իքին
՚ոն
՚լ ամնե
բք՛
,
կ
՛՛ո
լ -
ղէր
թելերը
Ք
՚՚՚չել
իրեն
ու՚լած
ձեւով
ե՛
ուզած՜ Ժամուն
է
ԼՐՏԵԱԱԿԱՆ
ՑԱՆՑ
Աբձակոլրղնեբու
միշոցին
կացութիւնը
կը
մնար
նոյնը։
Երբ
Ն՚՚ւար՚լ,
Ն"՚–պ"՚ր
կամ Րէթա
արձակուբգի
մեէ^ելու
փտվւս՚ք
քա
յտնէին
, Գալւձլսա
անմ
իշ
՚՚ւսլէՀարց
կուաար՛
^ո" ւլւ
1լոււԼէք երթալ»,
եւ ա -
ււանց սլատասխանի
սպասելու
1Լ աւելցնէր
՚
«
Հյո՚ւո
լ՛"՛– սլան՚լոկ
մր ղիտեմ»՛
կամ
« ինծի
ձղեցէք,
ես
կշ
կարւլադրեմ
,•>
Պանղոկին
սենեակբ
վերապաՀելու
Հար •
ցով
իքւք
կը
ւլբաղէբ • .այնպէս
կը
կաբզա՛
՚ լ ր է բ
որ
ծախքերուն
ց"է
՚,՚/"՚կբ
իրեն
ներ
կտյտցսւի
, ոբսլկսզի
ի՚՚^^Ր
վճարէ
:
ՐԱԼՖ
ՀԻՒՎԻՆԶ
(12 Շւար.
Fonds A.R.A.M
