ճՀԵՐՈՍՆԵՐՈՒ
ՕՐԸ» ՄԱՐՍկՕԼԻ ՄկՋ
❁
ՄԱՐՍԷՅԼ
(Յսսւսւջյ—
Կիւ""1ւի,
4 0 ֊
գոասսէ
, Վ,..լա,.լլ,ի օղասււլն
եւ.
լնգալ,–
սւօնւււեցալ.
քՍա–
նաււոլվ, ա լ,
շա
ւանքէն
60/՚7^
աալւԼւլարձշ,
կաղակել.սլ..ւահ՝
Լ. գ.
Աարսէյլի
Շրշանայի
կոմիաէի
կողմկ , ե ւ. մաոնակ–
ցութեամբ՝
բոլոր
խումբերու,
ենթակո–
միաէնեբոլ,
Հ. Տ. գ. Ն՛՛ր
Աեբունգի
Շբչ՛
Վարչութե՛ան
ու
խումբերու,
ինչ
սլէս նաեւ
կ. խաչի
Շրշ՛ Վարչութեան
եւ
յքասնաճիւղեբու
;
Օթօքւսոներ կբ լեցուէին՝
Աէն-Ժ֊եռոմի
,
Պօմոնի , ԱկնՎոլի
,
Ակնթ-Մարկրիաի
,
Մարսէյլ
քաղաքի
եւ
այլ վայրերու
աղա–
ւռաաեն
չ ել Հա յրենասէ
բ Հա
յրենակիցնե–
Բ
"վ,
րնկերներով
եւ
բնկեբոլՀինեբով,
երիաասսւրղներով
, պաաանիներով
ել
մ
ան ո
լկն եր ո վ
;
Հանգիսականներոլ
աասչին
"ղ^՚՚յ
՚եբ
վե.
բա սլաՀ ուահ– է ր Հանգիսավա
յրի
մեհ՜ գր~
րււ,
՛յ
վբա
յ հահ անող
ղո յղ
եո աղ
ո յնե րուն
,
որոնց
հվաւմին աակ
սլիտի
խոնաբՀէին
բոլոր
ելեւմուտք
րնուլնեբր
անխտիր :
Լինաւուրղ
ո
ւ
իւ տա
լո լւն
ե
բ ո լ նման , Հայ–
բ ենա կարօտ
րագմ
ութ
իւնն
եր
եկտհ՜ էին
ոգեկոչե
լու
Հայ
Հե բոսնե բբ , յու րղ.ե լ՛՛ւ ա–
նոնց
խնկելի
յիչաաա1լներբ
եւ
Հայկական
• տոՀմիկ ու խանղավաո.
մ թնո լոբտի
մ ր
մէշ
ասլրելու
, ուրախանալու
,
ողեւոր–
ոլե
լու եւ ՛իա չնա կցո ւթե ան յուսատու
եւ
•Հղօ
բ
խօսքերով
կաղգոլրոլելու
, վեբա–
.նորոգուելու
։
Հանգիսւավսւյբէն
ղուրս , մէյ մէկ
քիլ"–
<մեթր ասւրահութեան
վրայ,
երկու
կ՛՛ղ՜՜
..մե բ ր լեցուահ
են կտո֊քերսվ.
Հետիոտն
ե րթեւեկը
ղմո ւա բա ցնե
լո վ , բա
յց ղեո
կուղային ելմինչեւ
կէսօր
այսպէս,
36
օթօքաււնեբ
,
400^՜
աւելի
կառքեր
:
Գեռ
կէսօր
չեղահ՜
, պիւֆէն
պարսլուահ՜
>է
եւ
րնկերներր կր ղրկուին
րմսլելիներ եւ
.ուտելիք
բերելու։
ԱնբնգՀ՚ատ
կբ
չարուին\
յւլ կր պա բոլո
լին
չամ փուրներբ
%
,
Սրինգ,
թութակ
եւ
ուրիչ
նուագարան–՝
ներ..՛
եբղե՜բ,
պարեր,
մրցումներ՛՛՛
՚՚\
ԵԼ
աՀա
, բարձրախօս
լ յանկսւբհ
յայ––
։տա
բարե
։լ րաւլմ
ան
ւղ
՛ս Հր եւ
Հեռո
ւնե
րէն^
յւլ մօակն
^ սեղաննեբր
ձւլահ,
Հաղաբա–^
լորներ
լեցուցին
Հրասլա րակն ու
ՐԷՐ՛"՜
լանշերր :
քՏօսք առաւ
օրուան
նա
խ
\ւսղ
ա՝,
րնկ ՚
Տակոր
Պ
՚սպիկեան
, որ
ւՍանասոբի
արչա
ւանքին պաամականն
րնելէ
վեբշ ,
հան–
րացալ
Հետեւեալ
կէտե բու ՛իր՛" ձ ՝
1 •
Արչաւանքր
հբաղբելու
աաեն, րն
կերներ
կային,
որոնք
Համաձայն
էԿ
էն
արչաւանք
կսւտարելու
, ր՛"յց
եբր
կու
սակցութեան
վերին
մւաբմինր
վձոեց
ղոր–
հաղրել
հրաղիրր,
Բ"լ"ՐՐ
միակամ
եւ
անտրտունշ
խոյացան
ղէպի կ
"1
"–Ւ
»
գ1"ւ1՛
արչաւանքր
՚. Եւ
անոնցմկ
ոմանք
ինկան
պատնկշին
վբայ
«մաՀ
իմաղեաթով
:
Այ"
յւրողութիլնր
մեհաղոյն
ապացոյցն
է
Գաշն ա՛կ ց ո լթ ե ան մէշ
տիրող
կաբղապա–
Հ ութե ան եւ անձնսւղոՀութեան
ուլիին :
2
Ֆետային
լուհեց Ա ՚
Բարթողեմէո–
սէ մօտ ՆսւՀաաակուտհ՜
,
800
Վասպոլրա–
կանցիներու
վբէմէ
, քանգե
լով
ւլագսւն
Շարաֆ
պկկի
՚ ՛ / ՛ ^ / ՛ 1
կոտորելով
Աաղբիկ
ցեղի
կտ րեւո
բ մէկ մ ասբ
ճշգրտօրէն
կա
տա րելով իր պար աակ անո ւթի ւնբ եւ մե–
ւլի տւանգելով
պաաղամ
մր՝ «Հւ՛սյե՛ր
,
յի չէ՛
Ք , մի մ ոռանաք
նուիրական
ա յ"օրր
,
Յուլիս
ամ սի քսանե
ւՀ ինղին՝ կտտար
եցէք
մեր
տօնր» :
՛լ այսօր,
ամենուրեք
ա
11
տ աա տ ենչ
ղանգոլահներ.ք։
, թէեւ
Հայրենիքկն
գ Ո լ բ ո
,
բայց անվՀատ
արղար
յամառութեամբ
մր կր տօնեն
Արչաւանքի
տսւբեղարձր,
ողեկոչելով
մեր ղոՀերու
յէՀ.՚"՚""՚Կր
ե ւ
երգուելով
որ պիտի կատարեն
^
աւանղ
մնացահ՝
, «կէս
մնացահ՜»
ղորհ՜ր ,
ղոՀա–
րերուելու
եւ իրականացնելու
Համար
Հա.
յուն
մեհ՚աղոյն՛
եբաղբ , կերտելու՝
աղաւո
,
մ իացեալ ել անկախ
Հա յասւոանր %
Փաւեայի
եբամշտանոցի
ուսանող
Ալեքս
Անակեանի
աւլ ռրտէոնր
մէշ է ն գ մկշ կբ
նուագէ
Հայկական
շատ
սիրուահ
եղա
նակներ։ ի ղկսլ,
՚՚լէ՚սք է Բ"ել՝ որ երի
աասարղ Ա ն ակե
անի
ն ո ւ ա գ է
(
աղորտէո–
նով) վեր է ամէն ղնաՀատանքէ
եւ ի ղուբ
չէ որ ան Լիրանունի
աղորտէոն
նուաղող––
ներու
ախոյեանր
Հանգիստցահ՛
է :
Առաշին
բանա խօոն
է ր՝
կարտանի
լ ն
կե բ վա բ ա կանն ե ր ո լ
նե բկ"՛
յ՚"ց"՚~ց
է ^
բ
^Կ
՚
Լերտա
, որ երկաբ եւ իմաստալից
ճա
ռով
մր պատկե րա ցուց մեր պատմ
ութեան
ղանաղան գ ր ո ւ ա ւլն ե բ բ , Գա
շնակցութեան
ա ո.տ քե լո ւթ
ի ւնն ու կատա բահ՜
գորհ՜եբր
մաանանշելով
եը. փտռարանելով
:
Հան–
գէսին
նեբկա
յ կ բ
ն ա ե ւ
կտբաանի
քաղա
քապետ Պ • Սալին :
Օբիոր՚լ ԱԼ/՛" Յարութիւնեան
մեհ՜ յ՚"~
շողութե
ամբ արտասանեց
Ա . 3 ա կո բե ան ի
«Գա
շ ն ա կցո ւթիւն»
բանաս տ ե ղհո ւթիւնր
։...
Օրուան
բանախօսն էր՝
՚րնկ
. Ժ ՚ Մի~
րիճեան
, ոբ իր իսօսքն սկսաւ
Հեաե
ւեալ
կերպով
՚ «Աիրելի
Հայրենակիցնեբ
,
վաթ֊
սուն տարիներու
միշոց-մր
մեղ կր բաժ
նէ
այն օրէն՝ երբ Հա յոց
եբկնակամ
արին
ն ե ՛ բ ք ե ւ
Յուլիսեան
անմռռանալի
աււաւօտ
մլ , ֆլ՚" , «ռայա՚ֆ
ե լ «Արմեաշկայ»
Հա֊
մարուահ
Հ\ա լ ֆետա
յի
քա շա կո ր ով եւ
տռնտղեղ,
արիներու
խումբ
մբ
ցոյց
տուաւ տաճկին ու քիւրտին
, ինչպէս
նաեւ
քա ղա քա
կ ի բ թ ա
շ խ ա
բ
Հ
ին՝ թէ Հա յո կո–
տորոլող
ո ւ վախկո՛տ
ժողովուբգ
մր չէ եւ
կրնա
լ
սլատմել
վայրենարարո
յ
Բ՚ուբ֊
քին ու Բիւրտին եւ կրնա
յ լուհել
վբէժբ
նաՀատա կուահ
Հ ա րաղա տնե բուն , ե -
թէ
ղէնք ունենա
յ ձեռքին
:
կար
ժտմանակ
, երբ մենք
ղսրերոլ
րս–
տրկոլթեան
մէ^, անպատմելի
ա՛ս
ււ ս։ -
պտնքնեբու
ենթսւկայ
, ղարձահ
կինք
Հո
գեպէս
րնկճուահ-ներ ; Նայիրի
երկիրր
ղարձահ
էր աեսակ
մբ
ղերեղմւս -
նոց ու մեր ժո՚լուէոլրղին
մեհ՜ մասբ
թրմ–
բութետն
ու խաւարի
մէշ կ՝ապբկ բ :
Մենք Ո ր արժանաւոր
զաւակներն
էէնք
"՛յ՛է
ցեւլվւն , Ոբ պատմութեան
մէշ
մկբբ–
տոլեցտլ
Հայ կամ Արմէն
անունով
եւ
սակայն,,
անողոք
պայմաններու
, անա
նուն
Հալահնքնեբոլ
եւ րռնութեանց
են
թակայ
կ՛՚ապրէինք
,
բայց
արՀամարՀելի
չէէ՚նք
֊.
Մենք
չէնցուցինք
խոպան
Հողր ու ^ոբ–
Հիւ մեր ժուլովուրղի
ստեւլծաղործ
ողէին,
անզուգական
շինա բա
ր ո լթեան
, մեր քբբ–
աինքին
ու
մեբլուսաւոր
, վսեմ
Հողիի
արտայայտութեանց
,
Հողր
վեբահեցինք
Եղեմի^
կերտեցինք
բաւլմ՚աթիլ
գիւղեր
եւ
ղիւղաքաղաքներ
I
Շինեցինք
Հոյակապ
վանքեր,
էշմիտհին
,^Աղթամաբ
եւ
ու–
րիչնեբ :
Մեր
Ժուլովուրղի
հոցէն
հնան
Նարեկա–
ցին , Բոլչտկն
ու
Աայեաթ֊Նովան
Րաֆ–
ֆին
ու վ^տբուժանր
, Աիամանթօն
ու.
Պատկանեանբ,
Խ րիմեանն
ու
Ալի
չան
ք եւ
Հազտրաւոբնեբ
;
Մենք ունեցանք
«Վաբղանանց»ր
, «Աար–
՚տար ապատն
ս լ
՛Լա րաքի
լի
ս ան» եւ բաղ
մաթիլ
Հե րոսամ ա րտնե բ , յաւէտ
անմո
ռանալի
:
Ա "նղո
լեան տա վւա
ս տանն ե բ էն եկած ա–
բիւնառուչտ
ե լ
բարբարոս
ցեւլր սակա
յն ,
ի ս՛ ե լ, այղ բոլորի
, միշտ շանաց
իր տի–
րտսլետո
ւթիւն
ր Հաստատ
պաՀե
Լ սՈէ֊րի
եւ.
Հուրի
աՀաւոր
միշոցնեբոլ
գոբծագրոլ–
թեամ
բ -
Աենք
լոլսի տարածիչ
եւ
սաեգծիչ ժո–
ղովուրղ
, իսկ թչ^ւամին
Կ
^՚Լ^քէԼ
»
քան–
՚լո՚լ ել կոաոբող.
. . ԵԼ \այսպէս
մինչեւ
1890՛"^՛"5/
թոլականբ,
երր Հայուն
ծոցէն
ծնալ
Հայոց
նոր օրերու
ՎաՀաղն
Հ ՛Յ ՚
Գաչնակցութիւնւր
, ո բ իր ղբօչվւն
վր՛^յ
է
յստակ ու մեկթս
գբոչմեց
«Ա՝
աՀ
կամ Ա–
ղա տութ իւն» խոբ
իմ աստ
պատգամ
ր , որ
իր
խորքին
մէշ , կրկնութիւնն
էր մեր
անմաՀ
՚ղատմա՚լբի
«Ա
աՀ
իմացեալ ան–
մտՀութիւն
է» պատգամին
:
Գա
շնա
կցո ւթիւնր
,
Հ ՚ " յ " ց
աշխարՀի
վիչ՚որ
գաբմտնելու,
արցունքր
սրբելու,
Հայուն
՚Լբէմբ
լուծելու
եւ
ղայն
գէպի
աղատութիւնւ
եւ անկ ա խո լթ
իլն
առաշնոր–
գե
լ ո ւ
Համար
չվա րանեցաւ
ղոՀելոլ իր
Հաղտրաւոբ
մարտի1լներր,
Հերոսներ
եւ
րնտբանի
մ տա
լո բ ա կաննե
բ ր :
Գա
շնա կցո ւթի
ւնր
Հ
բա պարակ
իշա
լ
եւ
՛՛Բ" չեց
սրբել
ցե՚լի
ճակտին
գրո
չմ ուած
"եւ
էէու
բ
1՛ :
Տո՚ր՚լ՚ո՚՚նք
բոլՈրին.
ֆետայիին
եւ
ռագ–
/՚՛//՛^՛
՚ ղին" ւո ր ին
ու
ղօբա վարին
,
մ տա–
ւորաէլանին
, բո
լո ր ի՛՛ն , բոլորի՛՛ն
. • •
Ապա
բնկե
բ ր չա բուն ակե
լով իր խօսքԱ
րոաւ •
Երկու
Հարիլր
յիսուն
Հա
յ ֆե
տա լիներ, եկած
Վ.^ասպոլրականէն
, Տա–
րօն-Աալնոյ
ձորէն , խրոխտ
\տբաբաղէն
ու
Սիւնիքէն,
աբչաւեցին
անառիկ Հա
մարուած
իյան՚սսոբի
«անպարտելի»
Շա–
րաֆ պկկի
վբայ։
ԵԼ
Յուլիսեան
սսռաւօտ
մր
ֆետայինե–
րու
խումբր
ղնղակ^ւե
բու
կաբկուտր
տե
ղաց
Մ աւլրիկ
ցե՚լի
Հաղարաւոր
ղինեա
I
Հտմիաիէներու
ղլխուն
, զանոնք աՀ
ու
ձՍՅՍՍՏ ԱՆ
ՋԵՐՄՈՒԿ
աււա նի բնտկիչնեբբ
նամակ,
ներ
ղրելով
«Սով,
Հայաստան»
^եբթի
խմբագրութետն
ԼՅուլիս
12) ,
բողոք կշ
բարձրացնեն
թէ ալս՚նր
անրաբեկար՚լ
վի՜
ճակի մկշէ , բնակելի
չէնքերու
առշեւ
անմաքրութիւն
կր •տիբէ , «իսկ
կեգբոնա–
կան
փ"՚լոցր,
եբկար
ժամանակ
^որս՚լ–
ուելու
Հեաե ւանքով
^ Հ ամարետ
անանցա -
նե լի է գարձել։
Զի կարելի
Հաչաոլե
լ նաե.
ւա յն
ղ ր ո լթ ե ան Հետ , որ մ ինչեւ
Հիմա ա–
լանր
բա՚լնիք
չունի»
,
Վ– ՓՈՐԹՈԻԳԱԼԵտ, Ի ՊԱՏՈՒԻ
Ժոնսնալ Օփի"իէլ^ 27
Յուլիսի
թիլէն
կ՝իմանանք թէ Պ •ՎաՀան Փո բթուղ՛"
լեան
ի
Տ ՚ ՚ ւ է
ք՚՚՚՚լաքին
Վերաքննիչ
Ատեանի
Ն՛"՜
խաղաՀ
անուանումր՝
էբՐ Պատուոյ Լե–
ղէոնի Ա պ.այ , բացառիկ ա ի ՛ո ՛լ" սնե ր ո լ Հի–
մ ան ՛էբա յ ;
ինչպկս
ծանօթ է, Պ֊ ՎաՀան
արմ տնտ
ւոր
անգրնաիկ
գաւակն է ողբացեալ
Մ կր–
՚ ո ի չ Փ " բ թո ւգա
լե անի
;
"ար"ափի
մատնեց եւ չատերր
ոպաննեց
Պետոյի,
Ա՚արտիկի,
Աւետիսեւսնի
եւ ա–
նոնց
8004՜
աւելի
նաՀատակուած
, գէ^ն–
ուած ել անզէն
եբ իտաստ
բ ՚ լ ն ե բո
ւ
վբէմբ
լուծեց՛»
X
Ապտ
րնկեբր
՚ է ե բ շ ՚ " ց " լ ց •—
«Ու
մենք
, տարտղիր
բեկորներս
, ի
մասնաւոբի
Նոր Աերնգական
երէււուասարգ–
նեբս , մեծ յոյոո՚է,
վճռականութեւսմբ
ել
Հաւատքով
^ իբենց
•ալ՚ժանալոբ
յաշ՚ւրգ–
ներր պիտէւ գառնանք ու վստաՀ
ենք, որ
ապրած
պիտի
կենայ
Ն՚՚՚յէ՚լ՚եան
Հինա
ւուրց
՚"ղ՚լ
ր ՜– Եթկ ՚"Կ ր " ՛ ֊ ՛՛լա չտ պան կե
նանք մեր ոսկե՚լնիկ
լեղ՛։
լին եւ
Հ ա յ՛ս -
սլաՀպանման
նուիրական
՚լոբծին։
Ու մեկլք անաարակսյ"
, պիաի
երթանք
Հա յրենի
Հողր
ո՛՛՛՛ւլե
լու
,
բուրաստանի
վերածելով։
Եւ միշա պիտի
յէ՚չենք
՚իաշ–
նտ կցական եւ բո
լո ր
մ արաիկնեբու
վեՀ
լիշատ՚սկլ
գոչելոէթ
յ\աբ։լ.անք
ձեզ շան
ֆե՚ոայէ՚ներ
,
տնձնուբաց
մարտիկներ
։
Կեցցէ՛
Հտ յ
մ ո ՛լ ո վ՛ւ ւբ՚էջ^ : կեցցէ՛
Հ ՚ 3 •
Գաշնակցութէ՚ւնբ
:
•հքրաէսճանքր
տեւեց
մէ՛նչեւ
իբիկսւս՚ն
մ՚սմր
7,30։
Հանղ էսին
ներկայ
էին՝
կարտանէն
,
էքսէն,
Վիէնէն
, Փւ–^բի՚լէն,
Վալանսէն եւ
այլ
վայբերէ
Հ՚ս յրենակիցնե
բ : ^
իսկ
Ավինեօնի
«Աուբատ»
խումբր ա.
՚ւանձին
օթօքառ
մր վաբձելով,
60/՛
էափ
Հալեր
բել՚ահ էբ, ՚լանոնք
ո լրա էսա ցնե
լու
եւ անոնց
Հայկական
կենսատու ոգի ներ–
չնչելու,
որուն
՚սյնքան
կարիք
ունին
մե
կուսացած
չրշան
մր
ղ՚ոնուելով։
Հանղկսլ,
վեբշ՚սց՚սւ
մեծ
էսանղավաբու–
թեան
մէշ–.
ԹՎԹԱԿԻՑ
Հ<՚ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐՒՕՆԸ
(108)
ԱՈՒԽ
ԻԴ.
ՎԱԱՊՈՒՐԱԿԱՆԻ
ԺԷՐԼՈՎՈՒՐԳԸ
է
՛՜նչ պիտէւ
՚լրուցէբ
Յ՚՚՚էնան
Հիմա
այ
՛լ
մարգիկր
աղ՚լի եւ Հտւտւոքի
թշէլամ
է
՚նե–
բու Հետ տեսնէր
, որ եկեր ենբրենց
"՛՛լ՜
՛լէ
՛ն
ղ
կ
մ պատերսւղմելոլ
, կ՝ ր ս
կ
ր
ինքնի
րեն,
եթէ
նա որ երեք
մատնէ՚չ
կաէոելոլ
Հսւմւար այնչավէ
տամ՚՚՚նմոլնք
յանձն
էլ առ
նուր , էղկտք է որ ես է լ խիսա
օրինակ
մ՝ I նե մ , ո ր ս՛
յ՛լ
ւի աւո սով" րութ իւնր
վեր
նա յ Հայ տ՚լտտաց
մ
է շէն :
Երբ այ^ իսոբՀբւլտծոլթեամր
երկու Հա֊
բէ՚ւր
րնտէ՚լ՚ներով
կ, Հս՚լահէր
թ
շ1ւամ
է
՛ն
,
որ մօտ
էր
Սեւ շուր
՛լ ե աէ՛ն՝
լանկ
արծ
՛է""
է" " ՛ոա
կ ան
է
""ւմ Րր
կսւնւլ աոսւ՛ եէ քիձ
՛է՛բ վ ե լ՛շ ե՛ռ
՛լ
սւրձաւ , վ ւսէւնէլի
յէս
յտնի
մ ՚"Հ
բ տեսա
լ սւ՚ւաշր
՚
թ
շնամ
է։
էէր ու սկից
ւլ
թ
՛է՛
թէ"
ն ք՛՛է սո՛ լ ան կարե
լի կ
ր ՚ ֊.աղար
է՛
չափ
Հայ ՚լիւ՚լացիք
մանգաւլներով
ու կա.
ղ ինն երով
՛ւէ
՛ն եալ՝
՛է։
սւ խսէոս՚էլ ան Տ "՚ճիկ
բ
կր
շ
՚ ՚ ՚ բ դ կ ի ն
սէնէսնէսյ : Ուս՚ոի
՚ւկնքեբբ
ձր–
ղեցէէն եւ եկէսն Գուրէլկնի
, որ ան
՚լէն
մար^
պիկ
շարղել
չէբ
կրնար, թէպէտ
այղ խէ"–
րերէսք եւ սաերգումն
արար
ազգին
բնէէւ
թէ՛ւն;։ լաւ կբ ճանչէր
, եւ լրած
՛լալու–^
ւ՚անութիւնք
էլր յ է ՚ չ է ր ,
Բ՛"
յց
ղարձեալ՝^
՝է
րէսմա
յե ց ղօբ՚սց
ո բ էէնաս
չՀ աս ցնեն
էսնձ–\
նէՈէոոլր
էսնէլէննեբու
:
է՚ոլղւսյի
ղօրավաբրՀ
է՚ուտէլ
՚՚՚ւցա
մկշ էր– Հրամայեղ
Գոլրւլէն
այղ
մարւլ՚՚ւն
ս՚էւրր
իրեն
ղարձնել,
նո
յն
պկ ս աղաէոռւթիւն
էսոսէոտցալ
այն
Տաճէւ/լ
՛լ լ էս՛ս ւոր աղ ոբ եկեր
էէէն է՛ւր վ բ՛" յ "լա–
աե բէՈէլմ ե լու - րտ
յց երբ Հայոց
ազատա ց
՚սոշին. կէսնւլնեցալ եւ նոցա
մէշ
Վասսւէլ
Կ
՛՛էէ
՚ոկեբն տեսաւ
,
Ի
՚֊Բ
աՀտւլ
է՛ն
ձ՛ս
յնր
րարձբացէէլց
եւ գոռաց
.
- - էլէէւք, անօրէն
անղ՚լամներ
, ւլուք
ձեր
""IIէէն
ղկմ , ձեր եղրէսրց
ղէմ ձեռք կր
ւէ ե րցնկ ք ե է. էնձէէկ
էլ թէէ։ էժէ՚ւն կ՝ "էւլասկ՛՛ ք .
ճշմարիտ է որ եււ զէւնաթ՚սփ
մէսրղիկ
չեմ
էլրնււէբ
էւէ՚լ՚՚՚ննել,
է՛ւէ սուրս
ւլինէէւորի կ եւ
ոչ
էլէսՀճի , ոլսւոի
ձե՚լ
ձեր եզբաբց
գա–
տ ա ս տան ին
սլի ւոէէ յանձնեմ
: ԱՀա
Ժ–"ւլ"–
վոլբղր
,
էլեւլացին
կուղայ,
ձեզ
իրենց
կու՚ոում
,
էւ՛նչպէս
էլ ուղեն
^ " ՚ Գ բնեն
,
/լ*ոււլեն
ձե ւլ սսլսւննեն , կ՝ուէլեն
ձե էւ կէ։ ան–
քր
չէէ"րՀեն
• ՚ • : իսէլ
ղ՛էւ , վ^ասէսկ
,
նաէսւս–
"՚է՚նք
Արծբունեաէլ
, Աերուժաննեբու
վիժ
եալ , "Բ եւ ոչ մ՚՚՚էոնիչ
եւ էլալ՚սճտն լի
նէ. լ՛է լ
չ՚"–՚է՛
ուղէէէլ
ւււնիս , քեղ էլր
շն՚՚րՀեմ
ք՛էէ
՚"յ՛լ
անպի՚ո՚՚՚ն
կեանքղ
, վասնւլի
ա–
ււլուշ
/.«
էւ է. ցնորէք ալ ; Գնա՛ Կա յէնի թա–
ւէէէԱէէ էոէլան կեանքր
վարկ , էսէԱւլա լիք եւ
նշաւակ
եւլիբ
ւսմկ նուն , վասն
ղէւ զօրավ
ար
Վա"ւղուր"էքքանի
է՚նքղինքգ
անուանելէն
վե րշ
՚" յ՛է
մ է՛ա յն էլր սլա կս է ր ոբ
Վասպ՚՚ւ–
րտէլանէէ
արիւնարրէէլ
թշնւսմեաց
•֊,1,էո
ւէէէարւ՚՚ն՝
ղ՚ոյիէ՛
ք ՛ "
՚"՚1՚1Ի՚Է ՚էէ՛^
էսնսլի–
տան
ւլէնքերգ
շարժկէէր :
Ն " յ ն
միշոցին
էլր Հէսսնկին
Հայ
ղ ի ւ՛է՛ս-
ց էէ ք
էէրենղ
էսա էւն էէ խուռն
ղինուո
րու
թե էսմբ եւ ՛լէւն ո լք
, թկէւլկտ
վրէժ եւ էլա–
էոա՚լո ւթիւն
էւբենց ւսչաց
ւէ էշ կր վւա յլկ ր ,
բա
յց երբ տեսան
Գ՛ււ բ՛լ կն որ ամկն բե–
բան
Վասպուրաէլանի
՚իբկիչ
էլ անուանէր
,
էէՈէ։ էլան . ի բենց
էլառնո
ւթ
էւ ւն ր եւ մէւաբե–
րան
սկստն
ա՚լա՚լաէլել՛
«կեցցէ՜
Գէէւրէլկն
,
կեցցէ՜ մեբ էսէլա՚տաբս՚րր» :
Ի։ւէլ
՛Լ՛Ա"
՜
սլ՚՚ւբւ"
քլ՚սն էէ աղատաց
էսումբէւն
էլալա–
ճանք այն միշոցին
Գուլէէլէնէ։
մօէոեցտծ
էէրեն ւլթութեան
կ՝։ււսլէսւէնէին
/էլ՛ չմատ
նէ
էլէէրենք ժո ՛լով րւլ ե ս՛ն էլատաէլու
թէյ
ւսն :
Գոլրղէնի
սիրտլ։
էիւոէէւուկ էբ ն"յնչա,ի
,
էէնչչւ.։էւ իւիստ էբ րաւլււլէլր : Ու՚՚՚ոէ։
ներեղ
էէլ
Հոամւ
յնւէն՚սս
աբձակէւլ
;
Եւ ՛լ "՛ո-
նալով
Բուղայի
ւլօրտվաբին՝
բսէսլ.
Գնա՛ զրուցէ քսլ տիբոշէլ
ո բ
Ճ
Ա
՚ս–
լէԱէլակնեբէ եւ երկ ո տանի
ղաէլէոննեբէ
էլր
։է աքբեմ
եբքլէւրր
^ օրին՚սւէէբ
տէր՚ոնց
Հնա–
էլան ղէէ
լ
՛լ էէէոեմ , բայց
բոնաւո
բ՛ոց եւ ա–
ւէսէլաէլաէւլետաց ո՛չ երբեք • է՛նք
թո՚լ բն–
արէ , եւ լինի
էէնձ Հետ որն որ ուէլէ :
Երբ թչնամէէ
ե է. գալաճան
, էսմկնքն ան–
Հեւոացան
, ինյնիրեն
կ՝/՚սէբ
Գուրէլէն
,
Ե" տ յն մէսբղ ր չեմ, ինչ որ պէաք կր
քինիլ.
Հիմա
Յովնան
եթէ լէ՛նէ բ ^ այղ
անպիտաննե
ր ր
չկ ր արձակէք ր ,
վասնէլի
Վ
՚՚՚՚ԷՐ
՛լ՛՛ք՛"
ւլ"՚բւ՝–եււ։
լ աւրլէւն
թչ^՚ամեաց
Հ /• ՛ո էլրնան
մ էէ անա
լ
ք, լ ւէասե
ւ ։ Ոչ "ք
լ՚՚՚^բ
ւԿ՚՚՚յ • Սմբատ
ձայն չիՀաներ, իմէ
՛ԷԲ
կած
նուիր՛"
էլո
՚լէ.ո չլլտրձաւ
, իէ ""ր"վ\
չե րելաբ
,
"–յղ
է՚՚՚՚Հեւէ
եէ
էղ ա
՛ո՛։
լո՛կ
՛սն
մարղր
էէնձէէ չտա
Հուրէլւսւ.էէր էր, ւէաււնւլէւ
իւբ
խորՀրղէէ՚յ
լղէաքր
էլղ՚լամ ;
ԳԼՈԻԽ ԻԴ–
ԱՆԶԳԱՄ
ԿԻՆ
Գուր՚լ
կ նէ՛ էսնէէւնլ. էէէարտհ ուեցաւ
բէէլոր
չրշակա
յ ք ր , ե՛ թքնամ
է։
ո։
ր՛" բեէլէսմ
չէ,
է՛ն
էլրնա ր ա ռանց ակն՚սծութե
ան
նայիլ
տ
յգ
մ "՛ր՛ւ ուն վրայ
էւ որ էէեծ
էլմ բա իւտութ
էէւն
կլ՛, նա էւււելի
նեւլւււթէ(ւն
էլր էլր կ բ «րնաա–
նի Հարսււլատ
էսւրլ սյ կտննե բէ էէ բ ուէստա–
՚է՚"նց
էէ՚նիլ,
Աէոեբղ ՛էւ՛է էինէ՚է,
էւ՚էէսէոմանց
է լ ր ժ ե լ չկին
աէէ՚ւչեր՚ծ,
՚էասԱէլի
ւլիէոկէն թէ
"՛ք՛ւ ղ1" ՛ւ՛՛՛՛ւ^՛ եէ վսեմ
րնէ՚ւթէէւնր
ներել՚՚վ
մէ՛այն
էէրէժ էլ, էսնէլրկր՛. ք^էէղէա
Ո՚չ՚ո՚ււն–
եաց
Ո՚՚աանբ
Հանէլ չէ՛
լ սիրե լի կբ
իրեն
էէ րէո
է՛ն
՛սն
։լ ե
ս՛
լ
լէ՛ չ"՛
՚ " " ՛ քլնե ր"վ
ւ
րա
յ՛լ
է։ բ -
բեք
չթուլաց՚սլ
, ղօրքր կբ չատցնկբ,
կր
մարղէր
, միչտ
ուչագիբ
Բուղա
յի ամ
էն
շտրժման
, եւ *Լւ"սպէէւրաէլէ"նէէ
ժուլովէ։է ր–
Դ՜Բ
՚ւԻ
^Ք
՚է՚ԲհԻշ.
՚ ՛ * ՝
՚^՚՚՚յ քլ՝անէէԼէսնէբ ;
ԾԵՐԵՆ^
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
