(Հէ՚ԲԵԱԹԱՅԻՆ
ՀԱՐՍՆԻ-Բ)
Պ
՚՚՚ր՚ոխօւղէ
Լսլալէ)
ներկայ
յեղարչրլ, ,
շոլյէր
ձգաի այս
սեուր
վերաՆել,
նէր -
կս՛ յացման
մր, ուր ե րամ չսւութիւն
ր կր
կորոնցևկ իր կարեւորութիւնր
, մինչ
սչա.
Բ՛՛ուերու
թեքնխք
ճա րաա
րութ իւննե րր կր
Գերիչխեն :
Պարաիսաղր
բազմաթիւ
եղրերով
Հաւա–
ո՛րբութիւն
մրն է ,
որուն
վքոփոիսա
կնեբր
Կբ
նեբկա յացնեն՝
սչաբաբուեսար
,
րեմին
Ղ
՚^րղարանքներր
մինչեւ իոկ նի՚-թր : Ան֊
փոփոխր
մնայ
ե րամ չաութիմւր
:
Կարելի
է յաշող
ե րամչաութ
իւնո վ մր
կաոոլլլանել
ղէչ սլարաիսաղ
մր
,
ք՛"՛
յՏ
Կ
՛արելի չկ զկշ երամչաութեամբ
մր լալ
սլարախաղ
մր
սլատրասաել
:
ՀՆՈԱ
ֆանթասթիքր»
լաւազււյն
աոլա -
3"յՅն կ Բ՚՚լոր այս ղոբՆօններով
աոլա -
Հովուած
Հաւասաբակչռութեան
:
Մ
"՚ր"կլ
Տրլանուա
գրած կ ե րամ չաո
ւթ ի ւն
ր Սերմ
Լիֆարի մկկ նիւթին
վրայ
:
Տրլ
՚ոնուայի
երամչաոլթիլնր
բիթ-ւյ՚իք
նբբութիւննե
-
րով,
Հարուստ
, ունի
արտայայտութեան
այլազանութիւն
մր եւ թատերական
ում
մր ուր սլա
բոզ
աբուեոտաղկտր
կր ղ անէ
ոչ
միայն իրարՀեսաագիտութեան
լալա–
ղո յնր , այլ
մ անաւանգ
մ իշ"ց
շ ա րտաը
:։ -
լացնելու
իր տիսլարին
ղղացումներբ
;
Պալէ^յ»
նիւթր
, յաւիտենական
ւղատ -
մութիւնն
կ ծովայինի
մր, որ արկածա -
վսնգր
ո
ւթ ե ան
ճամբուն
վրա
յ , Նովանո
յչի
մը
կողմկ
մոլո րուած կ, բա յւյանղբա
չխա
ր.
Հկն կբ վերաղառնայ
երկիր՝
աոնելու
Հա.–
մ ար
իր
նչանածր
, ղոբ կր տանի
ծովերու
վսոբր
Հ ա զո ր ղո
լե
լո
լ
Համ՛ ար
տնո ր Հետ
փրկութեան
մկշ :
է րա ժ
չտռ
լթ
ի
լ
^ւ ր ֆոլքլորիք
նեբչՍչոլ -
մով , նաիս
1լ ենթարկուի
ղասական սլա .
բա
խաղին
սլկ ս սլի
ս
ութ
իւննե րուն ,
աոլա
խ՛՛ոզին
րնթաղքր
ղՈբծողութեան
Հետ , կր
սեղմ
ու
ի Հա սնե լո
լ
Համ աբ
Համ անուտւլու -
.յին անողոք
ձեւի
մր։
Տրլանուա
յաշալած
է մէկ
փարթիսխւՐփ
մկշ Համաղբել
Հա -
մանոլազսւյին
ոլարա խաղր եւ ղուաբճու -
թեան
պարաիոաւլր
(պալէ աիվեբթ֊|ւԱյւ -
մաքւ) :
Ղ
՛ո բծո
ւլո ւթի
ւնր
այնքան
արուեստով եւ
տրամ ա րանոլթետմբ
Հ աւաոա րա կշս
՚յ
լահ
Կ,
ոբ տյս ձղտումներոլ
կաոլա կց
ութիւնր
ամբողշական
կ; Արղէն
երաժչտութեան
աոանձին
ունկն գրո
ւթի
ւնր ատոր
տսլա - ՜
ցոյցր տուաւ :
Գալով
պալէի
Հեղին,ւկին,
Աերժ
Լի -
ֆա ր
, սւ
յս երաժչտութեան
վրայ
կաոոլ -
^ած է իր լաւաւլոյն
ստեւլծագո
բծո ւվժ
իւն–
ներէն
մէկր։
Ամէն մէկ
չարժում
կտմ
չա
րժուձեւ
, կա՝բծես
, Հետեւանքն
է երա
ժչտութեան
: Հոն
կր ղտնենք կաաա բե տ
լ
ամբողջութիւն
մր սլարաբուեոտի
ղա՛նա -
ղան տարաղ^ւեբու •
Շասթեչիւ
վերացական
բեմայարղարսւմ–
ներբ
կ՝ողեկռչեն
աւելի քան որեւէ կա -
ռուցուած
ղարղաբանք
, երաղական
Պբր՜
թանիա
մր, ուր կր յաճաիսեն
կեղտեա՚ե
Հէքեաթներու
յաւիտենական
Հերոսներր
:
«Նոս
ֆանթասթխք»ի
վերշին
նեբկայա -
էւՈՐՍՅՍՅՏ ՐԱՆԱՍՏեՂԾ մԸ
•
աբ
—
Երյււ-արփ «Գրական Թհրթ»ին
ւքէջ Ս • Խանտստաեան եւ Ս • Այ վւււզեա՚.ւ 1ւե–
աե.եալ յօդւււած՚|ւ գրած են քտր յայանոՍած
հայ րանասաեղծի մը մասին՝ Միրան:
Անցե ալ ատ ր ի
Աղրբէյճանի
Գիաու -
թեանԱկաղեմիան
Հրատա րա կտծէ րՄ
իր՛՛՛ն
անունով
Հայ բանաստեղծի
մր
աղրբէյշ"՛–
նեբէն ՝ձ\ տաղերուն
ժողովածուն
: Ցարղ
այս բանաստեղծ
բ անծանօթ կր մեղի :
Միրւոնի
մասին տե ւլե կո ւթիւննե
ր կու ~
՚ոայ
Մ իրաւի Ակիտսվ։ Այս մարգր
, Մոս
կուայի
արշիւներուն
մկշ նիւթեր կր Հա -
՚-՚ոքԿր
Աայեաթ
Նովայի եւ ժամանակա
֊
կից աղ րբկ յճտնտկան
բանաստե
զծներու
եւ տշուղնեբոլ
մասին, երբ ձեռքբ
ա ն ց ՚ ՚ ՚ ծ
է Հայատառ
տաղարան
մր։
Հայեբկնին
>մուտ
ԲԱ՛" լով՝ սկսած կ
ղբ՚՚՚՚էի
է "՚յԳ
՚ոաղարանով։
Պո՚րղուած
կ , որ այղ
ղրր՜
Բ՜՚յհէ
կ՚ո՚լմած
կ ՜\՜՝Հ\ին
Թալրիզ
ապ -
Ր՛՛ղ էլիաս Աստուածատրեան
- Մ "ւչեղ ՜
եան
Հա յ վաճառ ական ր :
Աստուածատրեան
սիրած կ
՚1Բ
՚"՚ւԻէ
՚ / ՛ ՛ ՜
րականոլթեամր
. ժողովածուի
մր մէշ
բաղմաթիւ
բանաստե
ղծնեբու եւ տչուղ -
ներոլ
ղործերր
Համաիսմրած
է , ինչսլէս՝
Բ՚՚ւչակ,
Ղ,"՚զար
, Աիբտն
եւայլն։
Հտւ՛"–
քտծոյին
մէշ կան նաեւ ագրբէյճանցի
բւո–
նասաեղնծեբու
՚լ՚՚րծերր
: Այս ձեւով
" ՛ ն
մեծ
ծառայութիւն
մատուցած
է ղրակա -
նութեան : Անոբ
կաղմած
տաղարանին
մէշ
րաղմաթիւ
անուններ կան,
ոբոնք
5
"՛ՐԳ
"՚նծ՜տնօթ
էին
մ եղի : ք՚ոկ բանաս -
տեզծ
Մ իրանի
անունր
մ իա
յն անո բ ձե ՜
ոաղիբէն
կր յայտնուի
մեղի :
Աստուածատրեան
Ա իրանի
մասին կեն -
ոաղ րական
չա՛ո
քի չ տ ե ղ կ ո լթ ի ւնն ե ր կու
աայ։ Ան կշ ղրէ
^Այ" Մ իրանն
Հայ
ոմն
է բ եկետլ քրիստանա
( Բրտ իստանտ"՛
)
ե լ մնաղե տ
լ է ժամ տնակս
ինչ թալբեղ եւ
մեռեալ է տնգ եւ թաղես։լ » •
Մ իր՚մն
՚լրած
է, Հայերէն
եւ աղրրէյ ՜
ցումր
Փարիղի
օփերային
մէշ ի յայտ րե–
բ ՚ " ւ գլխաւոր
գերին
մէշ , Փեթլ բ
Յէ՛՛՛ն
Տայք
պաբուլր,
որուն մօտ
երաժչաական
՛Լ՛լա յնո լթ ի ւն ր եւ իմ ա ս տ ո ւթ ի ւն ր կ՛՛ւս մ
բո ՛լշ՛" ց ուին բացառիկ
ա բՀ ե ս տաղի տս
լ ֊
թեամբ
մր։ ԱմերիկոլՀի
Աաբճրբի Թալ -
շիէֆի
ճա բտա
ր րնգունա
կութ
ի ւննե բ ր չեն
մոռցներ
, սակայն
,
ՀեբոսուՀիին
գերին
մ էշ
Նինա Վ^իբուպովոն
, որ առաշին
ր"–
տեղծաղոբծն
էր ա յգ գերին :
Ծ ովանո
յչին
՛լե բ ր ո բ վստաՀ ուած
է բ
ոկիղբէն իոկ Բլոա
Պեոիի , կաբծես
ստեղ
ծուած է իր գեզե
ցիկ
վ։ լտսթիքին
եւ
թեք––
հ|ւք
1լտտա
բե լոլթեան
Համաբ :
՚ՆՈր Ֆանթաւսրփքր
թուական
մլն է
ոլ՛"բարուեստի
մէշ, ոչ թերեւ,,
իբրեւ
յե–
ղավւոխակտն
նսլաստ , այլ
թաաեբակւս՚1ւ
սլա լկ ին վերծնոլնդով,
Հասած
կա -
տաբեալ
Հտմաղբոլթեան
մր։
Համաղբու–
թիւն
մ ր ա յն տ ուեա
լն ե ր ւ։ ւն , ո բոնք սաՀ–
մւոնուած
են սլա լկ մր կառուցանելու,
եւ
որոնց
աղբիւր ր ե բաժ չտ ո ւթ իւնն ի՛սկ է ւ
ճաներէն
, ինչպէս՝
այն աաենուան
գրեթէ
Բ"ւ՛՛բ
՚ * ՛ " յ
՚" Լ՛՛՛՛գ - բանաստեւլծնե
ր բ
յ
կարղալով
անոր ղործերր,
մանաւանգ՝՝
" ՚ ՚ Ա ՚ Բ ^ յ ^ ո ՚ ն ե բ կ ն
աազերր,
մեր աչքին
ա՛ւ֊
շեւ կբ կտնղնի
վիթի՚՚ոբի
տաղտնղի
աէբ
բաԿւաստեզծ
մր,
սիրոյ
անղույլական
եր ՜
՛լիլ
՚^Բ* իմասաոէն
վւիլիսոփայ
մ բ ։ Ա -
չոլղտկան
գասական
ձեւերր
այն ատեն -
ուան
բ՚սնասւոեզծոլթեան
սիրուած
ձե -
ւերն
էին : Այգ ձեւով է գրած
Աիրան
։ Ա–
նոնց իւրաքան
չիլրր
VI րղ
ղարու
վերշ՚ս–
ւորութեան
մեր րանաստեղծութեան
ղո ֊
Հարներէն
է ;
Բանաստեղծական
մտածելակերպի
,
սլատկերնեբսլ
, Հ տմ ե մ աաո
ւթ ի ւննե բու եւ
Հնարքնեբու
տեոակկտէն
Աիբտն չաա նր–
մանութիւն
ունի Աայեաթ
Նովայի
Հետ :
ինչսլէս
Աայեաթ
Նովա
յի , ա յնսլէս
ալ
Ա իրանի
բանաստեղծութեան
Հիմնական
նիւթր
սէրն է ;
Բանաստեղծական
անզո
լղա կան
գոՀաբ
մրն կ Միբանի
«Բիբ խտին»
Լ«Մկկ
իսալղ»)
վաբսաղի
ձեւով գրած
տադյլ ;
ԱիրռլՀիին
« Բ՝"՚բիֆ
րնող> բանասաեղծր
՛լոյն
ու
տո՚ւլանգ
չի իսն՚ոյեր
աստուածնեբռւ
չ՛որ
քին
գասելու
Համար
ղայն,
կեանքի տղ -
բի՚-ր ել ե րշան կութ եան
գոլռ
Համ տ
բելով
զայԿւ : ԱչխարՀիկ
երանղներ եւ Համեմա -
աութիւննե
ր կր ղտնկ : ԱիբուՀին
մեբթ
կբ Համեմատկ
Հարբեցնող
ու
անմաՀական
գինին իր մէշ պարունտկող
ղաւա
թին ,
մերթ ալ սիրոյ
վայելքներով
լեցուն զա -
ւաթբ
իրեն մատուցողի
Հետ ;
\մ"բ "էբ աածե լով
>րէ"լի իր "իրՈլՀին ,
ան փո խազա
րձր չէ ստացած
անկէ : Ժ՛ո՜
մ ՛սկի ղաժան
ձեռքր
իրաբմ է Հեռու պա -
Հած է զանոնք եւ սէրէն
խոցուած
բանաս
աեղծր ծառանալով
ղաժան
ճակտտագրին
գկ մ , իբ աստուածացուցած
սիրուՀիիե ե֊
րեսին կր չպբտէ իր ցասում ր–
«Մէկ
խալղ. ղաՀիճ է , միւս խալգ
Հողէառ » :
Մռայլ ու ղաժան
եղած է Հայ
ժողո -
վու րղի վիճակ
լ. բանաս տեզծ
Մ իրանի
ապրած
չրշանին :
Պատմիչ
Առաքել
Ղ՛աւ բիժեցի
, որուն ժամակակակից
կ ե–
ղած
Միբան
, մաբղու
մաբ մինր
ցնցող
ս ա բ սա վ,ն ե րով
կ յւ նկտ րաւլր է ^այ ժո զո -
վուբղի մէկ Հատուածին
ոչնչտցռլմր
տ
ՇԱ՛Հ
Աբ՚ոս Ա՛ րռնակալբ,
պարպելով Ա–
րտբաաեան
գաշտն
ւււ
ձ/՚^""է"՚^ՔՀ1 ՚
՚ոեղ -
լոյն բովանգակ
Հայութիւնր
տարած
էր
Պ աբո կաս տան :
Իբ մէկ բանաստեղծութեան
մէշ , որ
արուեստով
եւ պատկերներով
եղակի տեղ
՛կբ
՚ Ա " " ՚ – Է •> ՚ " ^ իբ մոզովուրղին
սոսկալի
վիճակր
նկատի
ունեցած է, երբ
ղրած
է
Վ ի ր ա ն
(աւերակ)
կուլայ եւ
Բ»՛–՛^
կուլաւյ , հար կուլայ :
Այնպէս
ամայացած
է Հ ՚ ո յ ռ ց
աչխարՀր,
որ ոչ միալն
եարն ու աւերակնեբբ
կ"է^
լան,
այլ՝
նոյնիսկ
տւեբակնեբու
ծանօթ
բուն ալ սկսած է լա լ :
Հայոց
աչխարՀ լ լեցուած է ողբով
ու
արիւն - արցունքով։
Հայբենասէր
րան"՛"–
տեղծբ
ան՚ոարրեր չէր կրնտր
մնալ։
Աբ՚ոհ
ղտոն կսկիծով կր տեսնէ ան , թէ
ինչ՚ղէս՝
Բիրա 1սա(ւեբու եւ պէկելաւ արաբքէԹ
Այգին կուլայ, ծաււը կուլայ, բար
կու
լայ . • •
ԼԻՏԻԱ
ԿԱՐԻՆ
Այո տեսակէտէն
չաա աւելի
բարձր ար–
ՊՍՐՈՆ ձհՆԳ ԱՌ^ձԱՐԻՒՐ
ՊԱ8ԲԱՐ՝
ԲԱՐԻՒՂ.Ի
ՏԻՐԱՊԵՏՈՒԹԵԱՆ
ՀԱՄԱՐ
Այ՛՛՛գէ"
է
Թրքական
Բարիւղի
Ընկերոլ -
ւթիւնր ոչ միայն տկարացած
ղուրս
չեկաւ
պատեբաղմէն,
այլ նաեւ
որոչ
«իրաւունք
ներու»
տիրացաւ
, ո րոնց
«նախ ա
սլ ատ -
ւո ւթիւն
տրուեցաւ
ոլ ատե բ
ա
՛րք
ի
ատեն
կաւոտ
բու ած
միւո
կո՚բ
՚լ ա՛լ
ր ո ւի^
ի
ւն^ւ ե ր
ս
ւն
վրայ»,
խՍչսլկս կ
՝րսէ
Կիւլւղէնկեան
: Ա -
մկնքր
միտցո
՚ն
Ամերիկացինեբուն
՚լէմ ,
եւ րնգունեցան
Լոյտ
չ\սբճի
կարւլա՚լբոլ
-
թիւնր,
Հակաոակ
անոր որ կլ։
Հտկասկր
երկու տարի առաշ պաչտպանած
իր աե -
ասկկտին
Ամերիկացիներր
ղուրս
ձղ ուեցան
եւ
վ ե բշասլկս
,
80
տաբռւտն
սլայքտրկ
մր
վ ե րշ , Կիւլպէնկե
ան
նե րս
ա
՛ւն ուե
ցաւ
•ա քս անգամ
վերշնականասլէս
:
^
X
Բա
րիւ
՚լի
Համ աձա
յն՛՛
ւթի
ւնր
կԿ
՚քուե
ց՛՛՛ւ
՛Աան Րէմոյի
մէշ. ,,տորտղբեալներր
կ՝
րկ, ,
ղունէին գ. Ա. Կիւլպէնկեանի
Հինգ
առ
Հարիւրի
իրասււնքր ~
Ա ^ ՚ է Ժ ՚ ՚ յ
Աբ՚ոաքին
նախարարութեան
1914/»
կաբղա,էր
ութ
իւ
նր չեղեալ
նկա
՛ո ել ո վ
յ
Պայքարր
, սակայն,
ւէերշացած չէբ
ա ա .
կալին : Կիւլպէնկեան
, Հակառակ
Լո յտ
անկախ :
ճորճի , որ այղ մասին չատ չէրմ՚ոածեր
,
կր ղիաակցէր
սր կարելի չէ յավ՚տենա
֊
ւղէս ՛լարս
ձղել
Ամ ե րի կա ց ին ե ր լ :
Ներսէն
ղոբծելով
Կիւլպէնկեան
սկր՜
սաւ
ոլնղել
այն տեսակէտին
վրա լ, որ
«աւելի
նախամեծար
է
Ամ ե րի կ ա ցինե
րն
ալ
րն՚լունիլ
Թրքտկ,ոն
Բաբիււլի
Ընկեբու–
թենէն
նեբս , քան իժէ ազատ
ձղել
զանոնք
,
"Ր
Իր՚ոքի
մէշ մենտչնորՀներ
ձեոք
ձ՚լելոլ
Համաբ
պայքար
մղեն » :
Կիւլպէնկեանի
"՛յ՛՛ տեսակէտր
, Անղ. -
լիո
յ Արո՚՚՚՚քին
նաիոսւբ՚՚՚րութեան
րարձբ
պաչտօնա տարն եր էն Ա լ՛ր
Ուիլեր՚ք
Թի բրէ -
լի կողմէ
լրշօրէն
յւնն,,, Լ ,լա–ւ ու
եբկար
բանա
կւլ,,
լ թիւններ
է ,թ
,բ9
թո
յլ
տրուեցաւ
որ Ամերիկո՚ցիներն
ալ
ք^՚կեբւ
ւթենէն
ներո աոնու ին : «իւքասւոու
ն չուծու
մ մր »
բսա,^
կիւ լպէնկեան
իր ղաւկին. իսկ Ամե -
րիկաւյինեբր
չանղրաղ
արձան թէ
,,բքան
ճար տարօրէն
պա ր ,ո աղրուեցա
ն իրենց ա–
պտղ ա յ
ղո բծ ունէ ո ւթ եան
աղատ
ութենէն
Հրամարիլ
, ոբովՀետեւ
Հ ամաձա
յնաւլի բ բ
կր չեչտէբ թէ ս տո րաղ րե ո՛ լ^ւե բ ր , ոչ մէկ
պարաղա
յի մէշ,
Ասմ . նախկին
կայսբու -
թե՚սն
սաՀմաններուն
մէշ քարիւղի
որեւէ
մ ենաչնո
րՀ
ձեռք
ձղ ելու պիտի
չաչխա -
տին՝
Թբք՚ս^քԱ՚ն
Բաբի՛ ՛լի Ընկե րութենէն
( շ ^ Շ ՚ « Ր • )
X
Բանի
մր ատե
ն ՚իերշն է միայն, որ Ա -
մ ե ր ի կա։լ ինե ր ր ա՜նղբաղարձան
իրենց ա
ռած
քա
յլին անիա
Հեմ ութեան
:
1
,ախա -
ւլաՀ Բուլիճի
•^ովսւնալո բութեամ
բ , ւ,լ -
ղեցին
Հրաժարիլ
իրենց
յանձնա
ռութ
իւն-
ներկն, ու պաՀ մր թուեղալ թկ
կիլլպէնկ–
ե անի Ընկե րութիւնր
ոլիտ ի քա յքա
ք՚՚ւի :
Երր
կ՛ս ց ո ւթի
ւն ր ա լս վիճակին
Հաոաւ
,
Պ՚"բ"ն
Հին՚լ առ Հարիւր
մէշտեղ
նետեց
Հետեւեո՚լ
կարւլտխօսր
«Եթէ
այ՚լ՚՚լէ"
է , ուրեմն ոչ ոք մենա^որՀ
պիտի
չունե
նա յ » •
Բանակցսլթիւններր
անմիշապէս
՛ի ե բ -
սկսան. երկու
կողմէն ալ ղիշումներ
ե ~
՛լ՛՛՛՛էւ– ԸնկեբութիւՆր
՚իբկուեցաւ։
Բայց
Կիւլսլէ նկե ան կացութիւնր
րա լ՛ ե լա ւե լո լ
րաբւլ
,,լ յետին
ծրո՚՚ւիրներ
ունէր -
X
Այ՛լ
միշոցին
ծայր
տուին
ք՚սրիւղի
՚լոբ–
ձ աղ,, ւլ/՚ե րը . Իրաքի
՛ք ենա
չնո
լ՛ Հէն Օ՛ր -
տուող
ղանաղան
խմրակցութիւննեբր
կ^ու–
՚լէին
ղ ործունէութե
ան
իրենց կե ղ րոնր
" ՛ յ լ ՛ ՛ ՛ ր ՚իոխաղրել
. ,սնՀտչիւ
միլիոններ
խնղ
բ,ւ յ առարկա
յ էին :
ՐԱԼՖ
ՀԻՒՀԻՆ՜^
ուեստռվ
ուԴ.որ
փիլիսոփայութեամբ
են
ղրուած
մաբղկայի
-Ա
ճակա.ոաղլ՚ին
վերա
բերող
անոբ աղբբէյճաներէն
տա՚լեբը
։
Նման
աա՚լի
մբ մէշ ան կր բտցականչէ
.
Ով Ջարխի ֆալագ, մ^յգ գերած բոնակւս–
լի ձեռքէն
Ցաւագար եմ դարձեր, գլյսուլ, ահդ
>ու,
նիմ ՝ - . .
Միրանի
բանա ստե ղծո ւթի ւննե բուն
մէ 9
յաճախակի
են այս՚գիսի
տողեր •
«ճոէ -
կ՚ստաղիրր
մեւլ տուած
աչխարՀր կր խոր
տակէ»
,
տանշեն
, Հողի կր Հանեն
, լե–
չին
՚ոե՚լ
չկայ»,
«ԱչխարՀր
փորձանքնե–
բու վա յր է ղա րձե բ» եւն . ։
Բանասաեղծ
ին
նմ ան
տտզերբ
իրենց
ք՛ս ղա քա կո՛ն նչանտկութեամ
բ կր նմ անին
Գ՚սւրիժեցիի
վիպասանական
տաւլանւլ ով
՚լբոլած
պատմութեան
րա՚լմաթիլ
էշե ~
րուն :
Պ՚՚՚բսկաստանր
քայքայուած
ու
Կ՛՛Բ՜
ծէսնմ ան գուռր
Հասած էր
1լնամ
ո լ ՇաՀ
Հիւսէ
յնի օրով : Անոր
տ ի րապե տ՚ււթե
ան
աակ
՛լան ո լուլ
ժո՚լովուբղնե
րբ տրիւնա -
քամ
կ՝ րլլա յին : Այ՛լ բաւական չէբ, վ ր ՚ ո յ
կր Հասնէր
օսմանեան
բանակբ։
Ենիչէրի -
ներոլ
Հարիւր
Հաղւսբաւոր
ւլօրքեր կր խու
ժ՛են Անղրկովկաս՝
Հայաստան
,
*Լրաս -
տան,
Ա՚լրրէյճան
: Եբկի՛րր կր սկսի
աւեր–
ոլիլ :
« Ջչ՚ոցի
ք երբ կեանքն
րրի յենարան » ,
կբ Գ"էէ " ՛ յ " Բ"լորին ականատես
եղած
բանաստեղծր։
Կեանքր
իրեն եւ ժամանա–
Կ"՚կից
Հտ յեբուն
Հ ամ աբ
ղտ րձե ր էբ
ղժոխք,
անաանելվւ
լուծ,
մարղր
մաբ -
ղուն
ղա
յլ •
Ս՚իրանն ասաց՝ ռաստ չեկաւյ յալիաեան
(Ադնիւ մարդաւ ^ բարեկաօքի, բնկերի ;
Մի՛բան
ւլրած է նաեւ ՝,արիւրաւոր
քառ–
եակ - պալատներ : Տատկապկս
աղրբկյ -
ճանե րէն
՛լ ր ո լածն ե ր բ ,իրենց արուեստով
լ
կենսունտկութեամբ
ու
ւիիլիսոփայու -
թեամբ մեծ արժէք կր ներկայացնեն
մեր
՚լբականութետն
Համ տր : ԱՀաւասիկ
Մ ի -
րանի
Հայերէն
քաոեակներէն
՚Հէկը • —
Միրանն եմ, եար չունիմ ես ,
Պախչա եմ, ոլար չունիմ ես ,
Մէկ տարտի տուչար եղայ ,
Ելնելու նա,ր չաււնիմ ես :
Ծանօթ
քանի մր
ա՚լրրկյճանցիներու
քով
կո՚բ՚լացինք
Մ իրանի
քտռեակնեբլ,
։
Ըսին՝ թկ վա՚լուց
լսած են ՚ոնոնք եւ չտ -
տերն ալ մինչեւ
այսօբ
կ՝եբւլեն
,
առանց
ղիտնալոլ թկ ո՛՛վ կ անոնց
Հեղինակր
։
Մեծ
յ սղո՚իրղ՚ոկանութ իւն կր ւի՛ո յե լկ բա
նաստե
՚լծ ր նաեւ
ս աղան ՚լԱ՛ բնե բու
ձ/՛^"՛ ՜
նին
մկշ,
ոբոնք
եբ՚լած են եւ այժմ
ալ
էլեր՚լեն
անոբ ոլա լատնե ր բ եւ
յտտկտ՚զկո
անմ ա Հական
«Բիր խտլն» բանա սաե ղծո
լ -
թիւնբ :
Մ իր՛՛՛ն
"րքս՚ն որ սիրելի
ե՛լած կ Հտ–
յե բուն , ս՛ յնքսւն ալ ս իլ՛ ուս. ծ ու ե րւլո
ւած
կ ա՚լբբէ յճտնտկան
ժո՚լովուրղի
կալմէ :
Ավ՚ս՚՚ս որ, էլիաս Աոտու՚սծատրեան
չէ
կրցած֊
Հաւաքել
ո,
՚լբի աոնել
բսւնաստե՚է–
ծին
բոլոր
Հայերէն
տաղերբ :
Մ իր՛՛՜ն ի բան՛ս ստեւլծ
ութ
ե՛՛՛ն արուեստ
ի
մեծութիւնն
ու վարոլե աութ իւնր
ցոյց տա
լու Հտմար ստոբեւ
կուտանք
անոր տաոե–
րկնմկկր
. -
Զրօսաւնքի ելայ առտուն ես նորից,
Ր-լբաւլ կուլայ , կոկոն կուլսւյ , իար կոլ
Բիրտ յսա.նեբի ու բէցերի արարքից
Այ՚ւհ^ւ կուլայ , ծ՚առր կուլւլսւյ , բար կուլայ :
՚Նաքագ մ՚աբդկանց սեղանին չեն միանոլմ,
Խելօք մաբդկանց յսբաՄւին չեն հաւանում,
Գիշեր - ցերեկ նսում են • • • չեն լիանում,
Վիրան կուլայ եւ բուն կուլայ , եար կու
Ցքաււիս հսւմար դուռդ եկայ դարմանի ,
Ի՞նչ կը լինի մի նար անես , նաղա11ի ,
Երբ Մաւնսուրին եւ էՅնալին(*) տաբան
կա|սա.՚1 անտեղի ,
էյէւալ կուլայ , օղակ կուլայ , քար կուլայ :
Հ|ւ–(ւքբ լացում . բայց չի թ֊ողնում իբ
վարդր ,
Չի հասկանայ հարուստն աղքատի դարաը ,
Տդեղների ձեոքից ո՞ւր գնայ մարդր ,
Միրոէն կուլայ , աղքատ կուլայ , թառ
կսւ
Ղ՛ժուաբ
է
մէկ յօղուածով
ցոյց
աո՛լ
ն՛՛րա յա լա ա յս բ՚ոնսւս՚ոեղծ
ին արժո՚նի^բ -
ներր : Տէ՚՚՚նոնք
,,լսոլմնսւսիրելււլ
,
րա՚յ՚ստ–
րելու
կարիքր կր ՚լղանք :
(*) Մանսուր - էյ^ււալ գիտուններ են
Fonds A.R.A.M
