ՄՈՒՆՋ Ս՜ՆԱԼ՛
ՍՍճԱլԱ ՏՈՒԹԻՒՆ է.
Րնչ
ւոաղաւււքչներ
ւււ. փւււճ
<(.ին։էիր-^՜նելւ
էւնայուսւծ
կ՝Ըլլ՚"յէն
մեղի,
աղղա յի՛ւ, -
եկեղեցական
մեր կեանքէն
մէ1,
եթկ
կարգն
ու.
օրէնքը.
ուղեցոյց
ղաոնային
Վ աղղին
մեծերուն » :
Ոչ եկեւլեցականռւթիէՖր
այսքան
աււաշ
՛կրնար
ե րթ"՛
է իր ենթաղ րեա լ էւրաւուէւք -
ներուն եւ իրալասութեանց
մէշ, ոչ ալ
բոլսաւ
Հասալ
շոշե րո լ –տփաղանգր՝^՝^^^
էէփէււռս Հա/կ.
1Լուոու սաՀմ ան էւ Հ
՝, ՚
•Ա եր
մւււլովոլրգլլ
լլլէսարկ
կլա
Հեւօէ
Վարւլապետին
, սրբաղանին եւ առա^որ^–
գին։ Եւ մենք գժղ ո՝* լենք որ կր Հանէ :
Տարղանքր
պարտականութիւն
չէ մ էւ -
՝*"յն է այլեւ՝
Հաճդյք :
ք՚այց,
մեղմէ չաաեր
ուրիչ
րաներ ալ
ԿԸ Հանեն
իրենց
զլխարկին Հեա Հ ֊ Կբ
Հանեն ու մէկղի կր նեաեն
կաբղէ
եէ^
Օ՛ -
Բէնքի
րմբււնու^
, ղաաուլութիւն
եւ ող^ •
մտութիլն
^ սաՀմանագրութիւն
եւ ժ-ողո -
վականութիէն
ՀՀ–^
՚^^
^ւր^ սարօքն » :
Աեփական
կարծիք եւ Համողոլմ
չունին,
*՚Ր"էէ"
՛լի ՚է՚՚յ՚"ն՚"յ նաեւ. Հանբա
յին կար–
^իքը
Որ
մղիչ
ում եւ աղգակ է
՚՛՜"՛/.՛՛ ւ՚քքս
վուրգնեբու
կեանքին
մէչ 1
յ ,,,,ր
Վարգապե՞տ
է • փեգաբ ու էսաԼ
ո,Հնի^,՚^ք
չաթալ ֊ թագ կամ աստյ կր
կրէ՛՛
ք
*Լերջացալ
: ինչ ոբ բսէ կամ րնէ՝
ք^.*;^^;^,,
այն է ։
կատարեալ
Հ^վյււրգապետն տսաց^ : կրա^
է.յւբա կանութ
իւն եւ
ղւլտցականոլթիւն
:
.՚1Լննե
րելի
ենթտկայոլթիլն՝
որ կր յանգի
,
է վերջոյ,
աորկաւքսաւ-թ֊եսւն ;
Եթէ
Հայկ. գաղթաչէսարՀի
մէ^
եկեղե
ցական ո ւթիւ ւնբ
ղ լութն առե բ՝ կ՝ե րթա յ ,
ալատասիանատուութեան
մէկ մասն
ալ
եթէ ոչ մեծաւլոյն
բամինր
կ ՚ ի յ ն ա յ
մեբ
ժողովուբգի
ոլսեբուն
:
: .1
՛ււ <\՝.
Եպիոկոպոս
մբ կբ Համարձակէ՛"
ր աս -
ալա ր էգ կարգալ աղգ . մողո ւէա կան ութե ան
էւ
Հանբա
յին
կարծիքին
, երբ սաՀմանա -
դրական
կա
րւլ ֊ կանոնր
անցուկ
աբմէք
/էր Հանբա
յին
մեր կեանքին
մէ ^ եւ բարո
յական
Հեղինակութիւն
։ Երթ
Օ ր է ն ս դ ի ր
եւ
<յ13րծս1դիր
ի շխան
ութ
իւննե բ կբ ճանչնա -
^ին
էւբենց չափն ու սաՀմանր
5
0 չ՛
չէ ր Համ արձա կեր ;
Այղ
Համարձտկութիւնբ
ղլե>/ անցաւ ա -
մէն
Համ եմ տտութ
իւն , երբ Հին մողոփա -
կանութ
իւնր
էւր աեգր
թւէղռլց
Հատբնտէւր
մեծատուննեբու
կամ պատտՀական
մար-
դոց՝
՛ւ րոնք
Հայ կեանքի
լուսանցքին
փր՜
րայ
միտյն
կ՝տպրին
, այլ
երբեք
Հ–՚^,ք
կեանքի
մէշ Հ
՛Բանի՞ քհուսինեան
եւ. Օտեան
ունինք ,
«/յոօր , Համ ագաղութա
յէ՛ն
մ եր
կեանքին
մէշ–, Բանի՞ մարգ՝ որ Օրէնքին
տառր
չիւրացնէ
միայն,
այլեւ
ալին։
Բանի՛" մո–
դոփական՝ որ եսլէւսկո՚ւլոսի
փէչէն չկախ -
ուի,
այլ Ա աՀմ անագրոլթեան
:
Ականշր
խօսի Պաբոնեանին
:
Եթէ
•>ալ։էււր տարի ետք ապրէր
,
Հալտնօրէն
չատ
աւելի
փարթմա
՛ու ղունաղեղ փկա ~
յ ո ւթի
լէւն եր կտրԼնա ր
ւէւ ո էս անց ե լ Հայ
ղր
-
րականութեան՝
իբրեւ
անմեռ
ել յալիտե -
նական ((.կատա կե բղ
ութ
է՚ւն՝^ , պատկե
~
բաղտ
բղ. սլտտմ
ոլթիւԱ
Հա յ մ ո ղո փա կանո
Լ–
թեան
. . .
Աեբ
ո՚լրերգութէււնր
Հոս չէբ Հասնեբ ,
սակա յն , Լթէ մեր ե րկ/՚է՛ է՛չէս անութ
իւն -
նե րբ
չմ իչամ տէին աբտասաՀմանի
Հա
յու–
թԼւան
աղղային
՚ Հո՚մայնական
կեանքին
1
Աեղ Հանգիստ
ձղէին
մեր
,ղ.եբ
՛ւն
մէչ,
փոխանակ
միչամուխ
դառնալու
մեր
ներքէ՛ն
էսնղիրնեբուն
, –~պղտորելու
եւ
թո ւնա ւո ր ե լո 1^ , էսառնակելոլ
ել պառակ -
տելոլ :
Հայ
եկե՛լեց ական
՛լ ասր , իր
բացարձակ
մ եծամ ասն
ութ եամբ , անՀ ա տական ՛իտ -
ռասիրութիւններէ
եւ շաՀ աինգրական
ն՛ր–
կատ՚՚ւմներէ
մղուած է, երբ ոտքով -
ձեռքուէ
^ձայն կբրոնէ ֆ ծանօթ
իշէստնու
թ իւննե լ՛ու իւժա լուր
աղմ ոլկին
օրէնքն ու
կարգ - կանոնլւ
իւեւլէլելու
Համար
խուժա–
նավարական
ելոյթներու
մէ^ :
Եթէ օտարր քագ՚սքական
չտՀեբ
ունի
՚>այ կաղմակերպ ու խաղտղ
կեանքր
էսոո~
փելոլ
մ էչ , փարդապետն
ու
եպիսկոպոսէ
ալ՛
. . Եպիոկոպոսանալու
կամ արքեպիս -
կոպոսանալու
Հեոանկաբբ
ունին
իրենց
մաքին
մէչ
^ ; 1 ։ ՚ ։ , Հ ՚ \ ^ , ։ ՚ , , 7
" ։ " ՛ ՛
Մինչեւ
կաթհղիկոսոլթիլն՝
ււկնն՚ստկան
մարղ
»
է իբենց
Համար
% Եւ Հոն Հասնե–
լու
ցանկութեամբ
սլատրաստ եննո^ն ՜
իսկ
«Ա
՛՛ւ՛լ
դին՛» փճաբելու • • •
Ոչ ոք թող երկմտէ։
այն մասին, թէ մեր
օրերու
բարձրւսւղաաէ։լ
կ՛ոմ
ղերտշ^/որՀ
եկե՚լեցականութէ՚ւնր
ւսթոռի
, էիա՚լքի եւ
գրամի կբակոփ
1լտ
յրի
աւելի՝ քան «աղ
ղին
սիբոփ
». • .
«
Ա՚լղին
սէբբ՝» ծրարած ու նեաած
են
մէկւլի
իրրեւ անպէտ առարկայ
, եւ մթ^^՝՝
ճոլած են ո ՚ ր է ՚ չ
բա՚լմաթիլ
իլ բաղմա -
ղոյն
.լէբերու
մէչ
...
՚ ՚՚1՚՚Ւ՚1"^
Այ" • ճչմաբտութիւնր
Սւեսնհլ՛
աբմ
։։։ -
նիք
մրն է :
Ա՚սկա յն այգ ճշմ ա ր տ ո ւթ իւնն ե բ ր
(լ" ել
,
։ւլս։շտսլս՚նել կամ դատապարտել
պարտէս-
ւո րու
թի
լք՛
մ րն է :
Ա՝ան։ւ։լանգ
Հանր՚սյին
մաբգուն
Հ ։ ս մ " 1 բ
,
—-
՚էյ՚՚ք
՚Ր
ունենայ թէ
\շ1
±այ անվեղար :
Այս
քաչութիւնր
չ՚ււնին
Հ իմ տ մեբ Հ՛ւ ՜
՛լե ւոբա կ՛ոնն
եբն ու մո ղոփա կաննե
րբ
, երբ
ունին
յս յնքան
ուրիչ
յանղգնութիւննե
ր ••
Մէկ
է
"՚–Ր
"՚է
է^նք լուաբ
ր"էոբր– Ա"՚ ՜
կա յն կր կրկնենք
ծանօթ
էսօսքշ
•
«1^՛
էկ
ծա՚լէէկոփ
ղաբուն
չի ՛լար »;
Մէկգէ՛
թուլանք
ամէն
Հին Հաչէ՚ւ
, ու
գաոն։սնք
նորէն
յունաՀայՈց
տաղնասլքւն
։
\աղարեան փրգ • ինչո՞ւ եւ ինչպէ՛՛ս
այ"
փոթորիկր
ոաե՚լծեց
Ա ՛ յ ղ ՚լաղութին
մէչ :
Ատե՚լծեց՝
եբես
թթուեցնելով
"՚ԴԳ՛
իշխանութեան
եւ մպաելով
«Հե՚ւաւոր
սուրբերուն
»
անոնց՝
որոնք շաՀ կր
փնտոեն
ղաղութաՀայ
կեանքի
անստու -
գութեան
մէչ :
Վտղղէն Ա– չատ լաւ ղիաէր
, թէ յու ֊
նաՀայութեսւն
օրէնս՚լիր
եւ
վար
չակսւ՚ե
վերին
իչխանութիւնր
չի վսաաՀիր
Ղ,ա -֊
ղաբեան
վ բ ՚ լ - ի , եւ որոչած է
Հեռացնել
ղայն
տռռչնորղս՚կան
տեղապաՀի
իր պաշ
տօնէն :
կարգադրութիւն՝
որ Ա՚լղ •
Կեգրոնա
կան
Վալ՚չութե՚սն
է՛րաւասութեանց
սաՀ -
մաննեբուն
մէչ է :
^.^ձ*Մ՚"նալանգ
որ, ինչսլէս կր ճչղէ
նոյն
Աղգ • Կ ե ՛լր ոն ական
վար
չո ւթէ։
ւնր
,
նս՚խօ–
բօք եւ եբկոլստեք
Համաձայնած
են Հփոր~
ձի չրչան֊», մր անցխնել։
« Եթ-Է կշո Ուէ–
•ցւաւր եւ լմա|լ գտնուեցար՝
կր պահենք •
իււկ եթ-է պաւկաս՛ չեղեալ կը
նկասւենք
մեր հրաւէթր » : ,յ յ ^ . ^ .
Ամենայն
Հայոց
կաթողիկոս
ր
ղիտէբ
նաեւ
, ոբ ինք իրաւունք
չունի
աոաչնոբղ
,կել.
Շատ լալղէւտէր
մ անա ւտն ՛լ , "բ ասկէ
առաչ^
նման
քւսյլերով–
. . վարդ չէ Հաս -
ցուց ած
Հանբա
յէ՛ն մեր պա բ տ է ՛լն ե ր ո ւն
մէչ.
այլ մի միայն
փուչ ու տատասկ :
Տարբեր
ծա՚լերոլ
վրայ
ալ ,
գիաակ՚լա–
կան
նոյն
շեւլումով եւ Հակօրինական
ոտն–
ձղութեամբ
, վւոթոբիկ ու էսնղիբ
ստեւլ -
ծած
է. մ է՚շա՝ ի վեբչո յ վա ր կա բե կ
ղ առ ~
նալոլ
Համաբ
յաչս ասսլնչական
կառավա–
բոլթիլններոլ
եւ Հայկ. գաղութնեբոլ
;
ինթոյեան
վր՚է ՚
1Լ
րռնեց
Իրան
՚լրկեց ,
առանց
կարծիքր
Հարցնելու
տեղւո յն աղ
ղային
իչէսանոլթեան
:
« է/՝ականիս Ո՜Լ–
ժր» ,
րսաւ, ել ՚է՚ոբձեց
պարտադրել :
բնա կանա բա ր չլաչռղե
ցաւ :
— « Սերովբէ եպիսկ– ՄաԹոլկեւսւն ա^
ււաջնորգ է եւ կա1թ֊ող. պաէտուիրակ» ,
շ–
II սւ I , եւ մ էէն չեւ
այսօր կ*ակնկալէ՝ որ ա–
նո ր առաչնոբգի
Հ անղամ անքբ
իւրացուի :
Բա
յց ֆրանսաՀ-ա
յութիւն
ր
Է՛՛Կ
ԻբՐ՛՛՛
« սլատոլէէրակ՜^ կր ճանչնա յ ղայն , ա՛ւաչ–
նոբւլ. լ^ւտբԼլու
իր էւբաւունքր
անձեռնմէսե–
լի Հռչակելով
;
Եթէ անտի րական - անի չխան ական
այս
կաց
ութ
իէն՛ր սլիաի
նուէւ րաւլո րծուէէ Հայ -
բապե՚ոական
կոն՚լակներով
, ՚Է՚"՚ԷԲ
՚1Րն
՚"յ
աոաջնորդւՍկան
ոլաշտօնէ
... տ
ե՛։ առնե լ
Ա ամ բրէ Արք - Ա ի բուն եան բ եւ անո բ տեղ
ղրկել,
օրինակ
, ... ՎաՀան Արք • Կոս -
տանեանր
Այգ
"լա բաւլ ա յին
ի՞նշ կբ մ տածԼն
րնե լ
ԳաՀիբէի ել Ագեքսանղրիռյ
Թեմական
Ժուլովնել՚բ
:
« Հրամանքգ^
Ր
"^Լ
՚ ՚^՛՛՜
՚լԼտնամած
խոնաբՀէւ"լ
, թէ քաղցրօրէն
ղէւտել
տալ՝
ռր
առա^էոբ՚լ
րնտրելոլ եւ Հ րս՚քք՜ա բե ցնե–
լու
իբաւասութիւնր
իրենց
մ իա յն կր
պատկ՚սնէւ • • •
^՚՚բսենք ու կր գրենք այսրոլորր
,
" ՛ յ ն
տարտամ
յոյ՚՚աէ
որ կրնանք բանմբ ՛իո–
խել
՛լա՛լս
լթն եր ո լ ե րեբուն - տատանեա
լ
կացութեան
մէչ ։
Բան
մ ր էիոէսել տղգ •
իշէսանութեան
մաս
կաղմող
մարգոց ել Հտնբւսյին
կւ"ր ՜
^ԻքԻ
էշ.
է
որոնք
էւբենց
ղերէ՛ն տէրր
չեն
առՀասարէսկ
, եւ կր կարծեն • . . ամբարշ
տութիւն
մր գործած
րլլ՚"լ
օրէնքը
յար
գելով եր
ապօրինությււնր
իրաց մերմ-ե–
ԹՐ–8(ԱՊԱՏՈԻՄ
նՈՐԷՆ 6-7 ՍեՊՏեմՐեՐՒ
•
Թւււրքերը կը
շ ա ; ր ո ւն ա կ ե 4
«ցաւ» յայա–
նել Սեպա– 6 - 7ի դէպքերու սսւթիւ ո -
րոնք անշուշտ « յսոտոր կը համեմաաին
թ-սւրք հանրապետաւթեան ժողովրդավար
սկզբունքներուն » :
Այս աոթ-իւ ծաւնօթ 1Ր"ւգՐ"ղ
ճիհաքքո
1|ապ.ա(քւի Անգարայի
Ենի Կիւն
թեբթին մէջ
դրած է հետեւեալ
| 1 յ մ բ ա դ ր ա կ ա ն ր
:
Ա՛ւ՛լ • Ժո՚լովր
որոշած էր
Հատուցում
տալ
այն ՀայրենտկիցնԼբուն
՜, որոնք
վնաս
կրած
էին
6 - 7
Աեպտեմրերի
՚լէպքեւ՚էն։
Բայց Հակառակ
այսքան
երկաբ
ժ՚սմանակ
անցած
րԱալուն
, ոբ եւ է Հաաուցում չէ
վճաբուս՚ծ
տակաւին
Հ՛"յրենակիցներուն
,
որոնք սկսած
են լրչ՚օրէն
մւոաՀալուիլ
:
Երկու
օր
տռա
չ թերթեբու
մէչ
երեւցքսւ^
լուր մր, ուրկէ տեղեկացանք թէ
Հ^/՚^««յւ7՚,\
սլէս պիտի
տրուի
Հատուցում
ր : Հակւս
ռակ
յապաէլՈլմ
ին՝ գո Հուն ակութ իւն
ղղաՀ
ցինք
, ոբովՀետեւ
չէինք
փա՚իաքեր
,
՚^րնէլունուած
Օրէնք
մր անվաւեբ
մնայ
Այլ
Հարց, որայսյապաղումր
անվստա
Հութէււն ու անՀանղստութիւն
,
կք
^ ^ յ ք * ՜
ճս՚էւէր
Հտ յրեն ա կի
ցնե ր ո ւն
Տ
\ ,,,,
Գեմոկրատ
կո ւո ա կց ո
ւ թ
ի ւնք , երբ .՚՚նղ֊^ •
ղիմա՚լէէբ
ճակատին
վբայ կր
՚ լ ա ն ՚ ւ լ է ր
բաղմաթիլ
յարձակումներ
գո բծած էր Ոք^,–
նեւորոլթեան
Տուրքէ՛ն
եւ
Հ ա յր են ակէւղնե՚^––\
բու
միչեւ
անՀաւասար
վերաբերում
^ւե.^
բուն
Համար , նէէյնիսկ
ատեն
մր,
ոլնեւռ–^^^
րութեան
տուրքին
բացած
էսրամատր վ
՛ա—
կելոլ
Համ ար գոՀացում
ի
ղէթ
խորՀ
րւլ՚ս–
նչական
ձ ե ւ
՚քբն
ալ
գտած էբ ։
Արգւսբեւ,
կարղ
մր
Հայրենակէ՚ցնեբու
յաաուկ
Ունեւորութեան
Տուրքր
, բաւա -
կան ցնցած էր մեր վարկր
ներքին թէ ՚"/»^
տաքին ճակատներու
վբայ։
Աենք
ոչ մէկ
ւ՛՛՛ւ
՚՝՝\
.;,–։,1ոք;յյձ
Հ,,» ,սւ՝լ ,^ :֊
Ամէն մէկր իր իրաւունքին
մէչ ել իր ի–
րաւասոլթեան
ճամ րով %
Օրէնքր
յարգել՝
չի նշանակեբ
կաթողի–
կոսր անարղել :
Տարրական
շրչաՀայե^ութիւնր
կր պա
Հանչէ , որ Վաղղէն Ա. միչամուխ
չգսա^-
նայ
իր
իբաւասոլթենէ1ք
ղուրս
Հարցերու
եւ կար։լ.ա ւլր ութե անց
;
ւ \
ԵԼ եթէ ինք չոլղեր կամ չի՛ կրնար
չընել
այս
ոտնձգութիէննե
ր ր , պատճառ
չկայ ււբ
մենք ալ մունչ ու ձեռնածալ
նս՚ոէւնք
«եղեցին կամք քո»
րսելու եւ
ենթարկոլե
լու
Համ ար :
Այս
կարղի
անձնաաուոլթիւններ
ւէա ՜՛
տութէ՛ւն
են :
/ ,
՚ , ^
Վաաութիւն՝
օրէնքի՛ն
%ւ ^ւէեր
Իր"՛ ՜
ւոլնքներուն
Հանղէպ :
(Խմբագրական՝ ՅՈԻՍԱԻ1
Յ
ՐԻ)
ՊՍՐՈՆ ձհՆԳ ԱՌ ձԱՐԻՒՐ
Գ– ՊԱՑԲԱՐ՝
ԲԱՐԻԻՎԻ
ՏԻՐԱՊԵՏՈՒԹԵԱՆ
ՀԱՄԱՐ
Ա ՛ս կ այն
բն ալոբոլթեամր
չատ տ ա բ ր ե ր
Տէւլ՛" է՛՛՛է իբ բ՛" բե կամն ե բէն
, ՛լո բծէ
լ^ւ •^՚՝.
կերներէն
" Լ մրցակիցներէն
, մ ո ՛լո վո լ բ
Դր չլացնող
փառասիբութիւններ
չունէր
։^
4) ւ՛է՛նա կ էՐր տալու
Համար
րսենք ,
որ՝^.
1՚ծ1\ին
Անղլիոյ մէչ լուրեր
սկսան
չրչ.ռն^
րնել թէ Գալուստ
Կիւլպէնկեանի
տռա -
շա րէլուած է ա ղն ո լտ կան ո ւթ ե էէէն
աէւտ՚լոս
մր
֊էաբիլր
Հաղար
անղլ - ոսկէւէ՛ ՚իէւէսա -
բէն
. է՚սկ Կ է՛ւլսլէն կե ան պատասխանած է՝
<Կր նախրԿւտբեմ
ւլբամ բ պաՀել եւ աւլ^ւր -
լակո՚ն
չրԱալ » :
X
Աււաչին պաաեբաղմր
երբ վրտյ
Հասալ
,
Կիւլպէնկեանի
Թրքական
Բարիւ՚լի
Ընկե
րութեան
ղործ եր ուն
րնթացքր
ղանղաղե–
ցաւ , քանի որ Թուրքիա
թ^ամի
երկիր
էբ
I
Բ՛ս յց
Պ՚՚՚րոն
Հէէնւլ առ Հա ր իւր ան ՜
գործ չէբնստեր :
Միչա
Հետագայի
Հեէւտնկտ
բնե բով ,
ԱնղլէէՈք Արտաքին
ն՛ս էսա րա բո ւթենէն ար
տօնութիւն
էէտացաւ
Յք բանս՛"
մեկնելու ,
ֆրանսական
Ք՛"բի՚-գի
պաՀես՚ոնեբր
կաղ-
մակերպելու
ւլործին
Համար որպէս խ"բ ՜
Հ րղատոլ
% Ապա ծբաղ իր
մ ր
մ չակեց ու
ներկայա ցուց
Անգէիոյ
Աբաաքին
նտիւա -
բարութեան
. այս ծբա՚լիրր
կ*առաչարկէր
Տէօչ
Պանքի փոէսարէն
Յքբանսան
բնղունիլ
1914/»
քարիււլի
Հա՚ք աձա յնոլթեան
մէչ :
Իր այս առւսչարկին
Հիման
վբայ
Լորտ
Լոնկ
1916/5»
Համաձ՛ս
յնութիւն
մր ստո -
բագրեց
Ֆրանսայէւ Հետ :
Անղ
ւէ՛՛՛յ ու Ֆրանսա
յէւ Արտաքին նա -
խաբու
բութի
էհէնե
բուն
Հետ
ոէնւԼցած
է՛ր
սերտ կա՚գե բբ բաւլմ աթիւ
կասկած
նե րոլ
եւ
րամբս՚ս
՚սն
^՚եբու
աԼւլի
տուէւն , էւնչպէս
ևբ ՚էբէ ^էի*–լպէնկեան.
« Պաբոն
Պեբթրլօ
( Ֆբ՚սնսայէւ
Արտաքին
նէսէսւս րարո լթեան
ԸնղՀանուբ
Բաբտու -
՚լաբր)
է՚նծէէ
ցոյց
տուաւ
Լոնաոնէ, ղե ս -
պանատան
կցորդ
Պաբոն տր
Ֆլէօրիոյէն
ստ՚սցած
իր մէկ անձնական
նամակր
, ո -
/,»,.1,
մէչ
այս
վերչինր
Պ. Պեբթլ՚լօն
կր
ղզուչացնէբ
թէ Անղլէւոյ
Արտաքին
նաէսա
րար ութեան
ղաղտն
ի
ւլ ոբծակալ
մ բն էւմ :
Պ– Պեբթրլօ
ինծի
յայտնեց
նաեւ, թէ
վա ր չտ պե տ Պ - Փուս՚նքաբէ
եւս չատ
՚լոՀ
չէբ
էւմ մ իչամ տութէ՚ւննե
րէս եւ թէ այս
մասին
՚լ՚լուշացոլցած
էբ Արտաքին նա -
խարաբ Պ • Աբիոթիա
Պրիանր , մատնանո–
չելով թէ չա՚իա՚լանց
աղատ
ելք
ու
մուաք
ուն
իմ Ֆրանսա յի Արտաքին
Նաէսաբարու–
թեան
մէչ։ Պ– Պէբթրէօ
պաաասէստնած
էր , թէ այնքան մեծ է իմ Հանղէպ
ունե -
ցած
իր վսաաՀութիւնբ
, որ թէեւ
իր
ձեփա.՜
քրն է որ կր ղրէ ու կր ստորագբէ
սլտշ -
տօնաէլան
թուղթերր,
բայց
իրականո։
թեան մէչես եմոր ուղղութիւն
կոլ՚ոամ
Իր
"Բ"չո՚-մնեբուն
» :
ւ լ1 1 ւ, ՚1 ,
Կիւլպէնէլեան
նոբ դասակից
մբ չւ(ձ՝4ած\
էր իբ կողմր եւ երբ պաաեբաղմր
էիե՚՚չ
ւլտալ
, քարէււղէւ
պայքարին
մէչ
ս,յմմ
Ֆ ր ան ս ա ց է՛ն ե բո
լ օժտնղակութիլնն
ալ ա–
պաՀոված էր էւրեն ինպաստ :
X
•••՝՝՝՝ ^՚՝–՝՚՝՝՝՝–՚\
կիւլպէնկեանի
կեանքին ճակատագբա -
կան
վայր կեան ր էլր մօտենար։
Մեծ Պե ՜
տութեանց
մէ՚չեւ սկսած
քարիւղի
րսւնակ–
ցոլթիւննեբր
՚ւրեւէ
ար՚լէււնքէւ
չէին Հաս -
նէ՛բ։
Ամէն
մաբղոլ
Համար
պարղ էր այլ
եւս, ոբ Լոյտ ճռրճ
կ՝ուղէբ
Միչաղետքի
Լիբտք)
քարիւղին
մենա^որՀբ
յանգել
անդլիական
կառավարութեան
Հսկո՚լոլ -
թեան
՚ոս՚էլ
՚լտնուո՚լ
Անգլօ ֊ Պարսկական
Բարիւ՚լի
բն/լերութեան
,
25
առ
Հարիլր
շաՀաբամինով
մէն ալ
Ֆրանսացինէւր"ւն
բերանբ
ղոցելով :
Ասիէլա կբ նշանակէր որ
Կիւլպէնկեան
եւ
իր Թրքական
Բաբիւղի
Ընկե բութ
էւ,ն
Ը
ոաքի տակ սլիաէ, առնուէին։
Վերչին
փոբձ
մր լ՛նելով,
կիւլպէնկեան
դիմեց
իր բարե
կամ
Հանրի
Պերանմէի
, որուն Հետ յաչող.
ցուցած էր
1916/
Համ ա ձա յնաղբ
ին սադ -
րադբոլթէււնր
, եւ որ Ֆրանսա
յի Ելմտա -
կան նախարարութեան
մէչ բաբձր
պա
շ -
,5,
մ.
լնէր
։
Պերանժէ
ամրողիվին
կր ղտնուէր
Բլէ–
մանսոյի
աղդեցութեան
տակ. այս վեբչի^-
նբն ալ անձնական
պատճառնեբով
Հակսւ~
ռակ էր Լոյտ
ճոբճի
;
կիւլպէնէլեան խոբ -
Հուր՚լ
տուաւ որ Ֆրանսա
էւր սլաՀանչնե -
բէն
շՀբաժարի եւ "էնղէ անոնց
՚էբայ
, Հե–
աաղս՚յին
խաւլի
չղալու
Հս՚մաբ.
ինք ալ ,
իբ
1լաբ
։լէւն , էոոստացաւ
ամէն
ձեւով
պաշտպանել
Ֆրանսա յի չաՀերր :
Միւս
կողմէ,
Ու՚՚ւտբօ
Ո՚՚իլ"լն
ա՛ էլր
սլա Հ ունչէ բ որ Հ՛" ւա ս ա ր ի բ ա ւա ս ութ
է՚ւ^՚նե ր
արուին
բոլոր
Գա^ակիցնեբուն
.
Լոնտոնի
ել
Ուոչինկթրնի
միչեւ սկսած
բան աէլց II լ–
թ էււննէ։ ր ր ծ՚սյբ աստիճտն
անա էսո րժ
•լաււ–
նալու
վրայ
էէ՛ն, իսկ Միչէ՚ն
Արեւելքի
կացութիւնն
ալ վատէն
վատթարւս,լոյնի
վե բած
ուէւ լ սէլսած էր : կարե լէւ չէբ ք՛ս ՜
էլւ"քաէլ՚"ն
ղետնի
վբայ
որեւէ
Համաձ՚սյ -
նութիւն
՚լոյացնել,
այնքան
աաեն որ
քա բիւ՚լ
ի էլենստէլան
Հ՚"բցբ
չկա րգա գրուէ ր
Մեծ պետութեանց
միչեւ
Այգ
պաՀուն է որ Լոյտ ճոբճ , տնսպա -
սելի
քլերպով
տեղի տուաւ :
Որոչապէս
նաէսրնտբած էր ՚լիչումներ
լնել, քան թէ
թ ո յ լ տալ որ Ամե ր էւկացիներ ր կամ
"ւբիշ
պետաթէււննեբ
չաՀաբաժին
ձեռք
ձ՚լեն
Ի–
րաքէ՛
ք՚"բի՚֊՚լէ՛
Հանքերուն
՚ է է " " յ ՚
ամբո՚լչ
էլարողոլթեամբ
ուժ տուաւ
1916–
ին կնքուած
Լոնկ - Պեբանժէ
Համաձայ -
նութեան
(Ս^՚ււիոյ
եւ Ֆբանսայի
միչեւ) յ.
որուն
իր աղ ոբծմ ան ա՚լդա
էլնե րէն
էլաբէւ
1–ո–
րագոյնր
եղած էր Կիւլպէնկեանի
միչ՚ո -
մտութիլնր
^
ՐԱԼՖ
ՀԻՒՎԻՆՋ
(23 Շս*ր–)
Fonds A.R.A.M
