* (։ ո » Ա
յք *
ՀԱՕԱՍՏԱՆԻ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
ք Ա Ա Գ Ա Տ Ոհ^հհՆԸ եՐԷԿ ե Տ ԱՅՍՕՐ
. 1 ՝ –
1
Ւ՛՛նՀ է սչւսսւճսւււԸ
ոլւ աար
էնե լաւ. սսւլւ–
^՝կավա՝1ւ
ՀամակձրսլէլլթԼնէ
,
ււեվւաէլան
յ^ալւծիրնԼլաւ.
բսււլա 1լայււլէքենՀ ետք,
այս֊
Օր գրո ւլնե րր
ի րենւլ անՀտտա/լան
գ/ւ՚է ա–
քչիծը կր ցուցագրեն : Ծթէ ա՚ւաշյւն
՚Լ1՚–
ւճակր արտասա
Հմա՚ևէ
ւէրսւլեելաւս
՛Լ՛"ր–
.մանք կր սլաաճաււէր
, նոյն –^ոգեկան վի–
^ակր
կր սլաաճառկ
նաեւ
ե ր կլ՛" ր՛է "էա–
րաղ ան մանալանգ : Աղաա
ե րկիրնե
րոլ
մէշ
քէժուար կր մեղյի
֊•ամար
՚էաշսէոլիլ
Յէման
սլա րաաղրո
լի/իւննե
լալ
եւ սլաշտօ
նական
Հրամանաղիրներու
Հեա :
Ջէինք
•էա է աոլ իլ մւ աս սաւո րա րտէ՛ ա ր ա ա–
^րնւ
յւաՀման
նսաող
ել
սակայն
նման սարկա~
մաոլթիլեր
Ա՚*ձՏ
տ
ուա։
ան՝–։
ա
ւււ
՚ աա
ւււո
լ
նե
րււ
1
թիւն
մո–\
էոա յնութեան
Հետ
գմրա իւա արար
մինշեւ
այսօր ալ կր շա
րունակուի
:
Երր մեր Հայրենիքին
մէ^
Համեմաաարար
աղատ
քննաղատութեան
ականատե
ս
կ՝լւլ լանք , ա
րաաոաՀմ՚անի
մէշ
կ արգ մր գր ո ւլն եր տակաւին կր շա–
բուն ա կեն սեւբ ճերմակ եւ ճեբմակբ սեւ
Նեբկա
յա ցնե Լ ;
Ագատ
քննա գատ ութե ան քանի
մ ր ե րե–
ւ֊ո յի սեր
Նիւթր
սլիտէ
կաւլմ են այս ղրոլ–
^ետե , ալլաչնորւէուելաի
միշսւ
Հայաս–
աանր
՝իրուլնձրոլ
Ա իոլթեան
առածին
քարտուղար
(/գ.
Թ՚՚փշեանի
ղե կոր
ցէն ու
•էսյ՚է աոթիւ
աեղի ունեցած
միաքելալ
փո–
իէսւն ակութ
ենէն
%
Ա ասնաւոբ
իւնղիրներոլ
քննոլթենէն
յլաչ , աՀաւասիկ
թէ ինշոլէս կր
վարձեն
^անաղանեշ
իրական
քննաղատոլթիւնր
դրական
րամրասանքեե
րէն
, ոբոՍք ա
յս
տիե ր^ իե ատեններբ
մանտւաեւլ
աղաա աս–
էղաբէղ գտած ոն մեր ^այբԱնէքին
՚^
էԼ՚֊
Առաշ ի՜ե քարտուղար
(յգ .
1՛^՝՛
ո վւ շե աեն է ,
ք է ր շեշար կր ՚չնէ ֊էետեւեալ
կերոլ՚՚՚Լ
• -
քձԿայ քե՜ևագատութ
իւե եւ քեն ա ւլա տ ո
լ -
թիլն
։ օթէ ա՛ւա
շ ինր՝ ՚^՛ եր կեանքի
ղար–
դացման
կարեւոր
՚օրինա շա՚ի
ութ
իւնն է ,
ոբ
.էէն խնա
յ
մ ե րկա ցնե լո վ
Հ ինր^լ
յետա~
մնո՚ւլր
, օմանգակում՝
է նորի եւառ–^,շս,^
ա-էէլւ էա
՝-• տճէ աա ՔՈա սյ ա^՝ասն ր , ՛ռ սլա քե ե ա ՚րսք^,ք ո լ—
թ
^աԱ
անունով
Հանգէս
եկող
չԿորաՍս՛ու–
թիլեր
վարձում է սեւացնել
մ Լ ր
նոլա–
ճոլմնԼբբ,
՚լնաոել
՚^՚՚՚լո՚Լբգի
արղար
՚ԷՈր–
ծին : ՛՛վաք է Հասկնաէ որ սո՚էե տական
կար՚լի
ղէ՛է
ուղ՚լուած
՚էրական
բամբա -
սաեքեերբ ոչ մի ա՚ւնշովմիւն
շունեկյ
իս.
՛կական քենագատոլիժետն
Հետ»
։
Տեղին է արձանագրեէ
Հոո Լենինէն վր–
կայութիւն
մր,
իրբել
սէատասիւան բ"է"ր
" ՛ յ ն
գբո՚լնեբուն
ել քննագատներուն
, ո–
րոնք ղրակտնոլթեակլ
ել արուեստի
Հար–
ցերու
քննութեան
մէշ կբ սիրէն սովո
րա–
ՊՍՐՈՍ ձԻս Գ ԱՌ^^աՐԻհՐ
• -
9՛
"ւԱՕԲԱՐ՝
ԲԱՐԻՒ՚ԼԻ
ՏԻՐԱՊԵՏՈՒԹԵԱՆ
ՀԱՄԱՐ
Տե թ բէ՚ւոինք
,
Հո լւսնտաց
ին , ոլէ ՛ոք
"ւ–.,
նէր
Միշի՛ն
Արեւելքի
մասին
Հայուն ու
նեցած
՛լ ի տ ո ւթ ե ան ։ Ե ր կո ւքբ
միասին
կրնային
Հաւասարէ
Հաւասար
գլո
՚–1"
/՚հ^"–՛**
նել Մթանտարտ
Օյէ Հսկային ու
նոյնիսկ
պանաղան
կաււավալաւթիւ1էնե
լ՛ու
ղէմ %
Տե թրրտինկ իր ճակտին
քրտինքով
ո–
է
^Հինչէն Հասած
մարւլ էր : կեանքի
տս–
ւգարէգ նեաուած էբ որսլէս
շաբաթր
Հինգ
,չվ՚էին
շտՀող
՚էրամ տսւան
քտ րտո ւ՛լա լ՛ ոլ^
կիւէ՚ղէնկեանի
նման
Հարուստ ռւ Հան
գիստ
ե էէիտտսա է՛գ"
ւթ
իւն
ունեցած
ԼԷ է՛ •
Աակա
յն
Հ" լ՚ոնտայի
մ էշ
ունեցած չէբ
Փոքր
Ասիոյ ու Թուբքիոյ
մէշ ասլրող
Հա յել՛ ուե
ան ա ւղսւ Հ աԼո
ւթի
ւն բ , թե բե ւս
այս է սլատճա՚ւբ,
որ Կիւլսէէնկեան
ու
Տեթրրա
իւն կ
սւ յգքս՚ն
Հակասական
րնաւո–
րութիւններոլ
տէր էին ; Նմանութեան
մէկ
եղր
ունէին.
երկսլ^Փ՛ ալ չէս՚իաղանց
շ՛Լ"՛–
յին
էին։
իրենց
ի՚ղմ ան
պատճառնե
բէ ն
մ էկր
Հ^ն^ին
տեղի
ունե ցաւ , իրաքեան
՝Բտր–
ի՚-դի
Ընկերութեան
արտաղբութեանց
ու
չաՀերուն
մ ասին ստեւլծ ուած
անՀամ ա -
ձայնութեան
մր ւգատճա՚ւով
% Կ իւլոլէն կ–
կան
բմբռնումնել՚ն
՛՛լ կաչկանգո
ւմներ ր–—
« Անվիճելի՛ է
,
"էւ ՚էրական
՚լ՚՚րծն
ա–
մենից քիչ է ենթարկւոլմ
մեքենա
յական
Հաւասարեցման
,
ՀամաՀաբթմտն
, մե—
ծամասնոլթեան
գե
լ՛ ի չվսան ո լթ
իւն ր
՚իոք–
էւ ամա
սնո ւթե ան
՛էե ր ա րե րմ ամ ր : Անւիիճե–
լի է , "էէ ա յս էէործոլմ
անւգա յման ան-
Հ րամե չտ է աոլա֊, ովե լ անձնա
1լւ"ն
նա իսա–
ձե "նութ
եան , անՀատական
Հակոլմների
առաւել
աղաաոլթիւնբ,
մաքէւ եւ երեւա
կա յութեան
, ձեւի եւ րո վան ղա կութ
եան
աղատութէ՚ւնր
:»
Ե՛լ֊ • Թ՚՚՚իչեան
կր Հասս՚ատէ
ն՚սեւ
, ոլ՛
«Մ եր ՚էրականո
լթեան
՚Լերշին
աարիների
ւււառմ ան սւ
ղաբ՚էաց
լրոցես ր բար
էէ Ալ
֊, աէլա սա
կան էբ , ստեւլհ աւլռրհ ական
արղա սա
լոր:
՚յբոնումների
եւ իսկական
յաշողո
ւթիւն–\
ների Հեա եւլեէ են նաեւ
լուրշ
անյ՚սշողու–\
թիէններ
, գաւլաէիարական
եւ
գեղաբուես֊^
տական
մ ո լո բութ իւննե ր :»
Հա յասաանէ
ն մեւլվ՛ Հասած
բա՚լմ
՚սւլան
Հատորներուն
մէշ յաճախ
անաբմէք
՛է՛՛ր–
•ծեր ալ մեր ոլչաղրութեան
առարկայ կբ
՚րառնայէ՚ն : Այն Համռղումն
ունէինք թէ
Հոն
, Պետական
Հրատա րակչո
լթ
իւն բ
ԼՊեաՀրատ)
միչտ
արմէքալոբ
գործեբ կր
Հբաաարակէ : ՛Լ • Ա՝կրաչեան
կբ բանայ
վա րաղո
յ լ ՛ ր ՛ — ֊ «Հայ
ՊեսւՀէւաաբ եւ Գրող
ներէ՛
Մի"ւթէ"–նբ
յգէտք է
ամրասչնղեն
իրենց
կասլր , սլայք՚"է՚ին
ս՛յն րանի Հա
մար,
"րսլէսւլէ՛ Հրասլաբակ
չղան
թ՚՚յէ
՛՛՛
անմ չակ,
անտլ՚յէք
գործե
ր ։ Ա է՚նչ՚էեռ ա–
ռանձին
գրռւ^եբ
իրենց
սաեղծ՚ագոբծոլ
-
թիւն՛նե բ ր տսլԱէ՚էէ՚ե է տաէ
՛՛լ
^տմար
՛էէ՜
մոլմ են ամէն աեսակի
միշոցների
, ժա
մանակն է , որ ՚էերշ
տրուի
նման
երե–
լռյթներին
, ել ՚էրս՚սլար՚սկ
գան
մէէայն
ա յն գո րծե
լ՛ր , ո լ՚՚ւնք
իսկասէէս ա րմէքա–
ւոբ են։»
(«Գրական
Թեբթ»,
թիւ՛Հօ):
Գէէո՚էէ՚նք որ արտասաՀմանի
մէշ է՛՛յ"
տեսած
աբմէքաւ"ր
՚լորհեր
նկատողւէլ
—
թեան ել յէ՚չասէէսկոլթեէսն
չէէ՚ն
արմա -
նտնա
լ՛ ։Ըն՚էՀ ա կ՛ս ււէս
1լն
կր
մատնանչռւէէ՚ն
ել ւլբաէոօսութեան
1լ
ա րժանանա
յին
չա^ ա
տկաէ՛
՚էոլ՚ծեր,
արձակ կամ
ոտանաւոր։
Րաղմ աթ
իլ
օէ՛է՛ն
"ւ էլե ե էէ էն
՚էէկր
՛՛լէ՛՛՛՛է՛ յէ՜
չենք
յ իայն : Աս • Մնացականեան
^՚լատ—
կա՚ւելի
֊էատոլ՛
մր
Լոյ՚ւ բ)ւծայած է Եէ՚ե–
ւանի մէշ
19յ0/՚յ՛,
իոորագիրն է
Հէսյկւււ–
կաԱ, Ս՜(ւջնադսւրեա(1 (յ՚ուլովրդակ՚աքւ Ար–
ցեր, 070
էչերո՚է,
որուն
մէշ
110
էշերով
մե՚լի վր արուի
նե րած
ութ
Է
՚ւ1ւ
մր։ կր ցա–
լինք ա րձանաղբե
ԷՈ
լ
, սր ՚" յս ՛լե ւլե ցիկ եւ
եղ՛" կ՛՛՛ն
ղործին
մէշ յէչա,.,
էկայ եւ ոչ ալ նմոյչներ
առնուած են այն
չւնղարձակ
Հատորէն
, որուն
էսոբաւլիրն է
Ակն էւ Ակնցիք,
ել որուն
մէշ
200
մեծա–
գԻւ՛
էշ^՛է՛՛՛՛է
Կււ
՚ " լ ՚ " Վ ՛ Ակնայ
Անտունի–
ներր,
Հայրէններ
անունաէ
ծանօթ եւ ա–
կաղեմական
խնամուած
՚էւսս ւմնասի
բոլ.–
թեէոմբ մր ողբ. ՎաՀտն
Գույումճեանի
կողմէն
^ Հեղինակ
մր^ որ միեւնոյն
աաեն
Հաւաքողն
եղած է այգ
մողովրգական–
միիա՚էարեան
րանաՀիլսոլթեան
: Ջեմ
կարծեր ոբ Աս . Մնացականեան
տեսած
չր/լո
՚յ
" ՛ յ "
է՚ոս՚ոէւբ,
՚՚էւմէ
օէ՚ինակնեբ
ւլրկուած են Եէ՚եւանի
մատենաղարանէւն
,
անՀատնեբու
եւ էշմիածէ՚ն
էոմսագրէւ էսրմ.,
րագրութեան
: Յայանենք
՚ոնղամ
մրն "՛է
մե էէ ցաւր
րսելու
Համւսր
, որ
նո
յնիսկ
որեւէ
տե՛ւ ա յ՛է
նո յնքա՛ն
սլաակառե
լէ
Հատորին
յիչաաակոլթիւնր
չտեսանք
;
Հիմա Գ • ԱI։ ւունցն է որ էւր արւլար
ւլի աո ՛լո ւթ
էւ ւն ր
1լ
րնէ :
հ1օսե
լով սւնցեա
լի
Հայ
՚էրականոլթեան
մ՛՛՛սին,
կ՝րսէ •
«Պէ՚ոք է վերաղնաՀատման
ենթարկել
այն
արժէքներր,
ոբոնք
անաեսուել
են մեր
քենէսղատնել՛ի
կ՚՚ղմից :»
Վ– Խեչումեան
մեղի,
Հ ամա
լ՛
չնո
Է։ Հ "՚
էի
՚Է1
՚"՚Է
մէ՛ն է եւ ինքնատէալ
էշե լ՛
արէոա՚լ––
բած է, որոնց
մէշ մեր ոլատմական
ան—,
ցեալէն են վե ր ց ո ւած
բաղմաթիւ
կտոր -
նեբ։ Ա՛ Գբաչին կր Հաստատէ թէ
«որոշ,
մարգկանց
կ՚՚՚էմից
նրտ ւլրած լաւ պատ–
մոլյսծքներն
ու նովէլներր
փաստօլ՚էն
վարկարեկոլեցին
: Ա եր գրական
կաղմա–
կէ բէգութիւնր
չկարողացաւ
^իչգ ՛է է՛ Ր՛Ք
գրաւել
այ՛լ ՜էարցում
, օղն՚ււթեան
չիա՚՚էէււ
^ոբՀակալ
աչիւատանք
կաաարող
Հե՚լի -
նակին :»
Գրո՚լներէն
ոմանք,
ինչսլէս
Հր • Գէ՚է՜
ղորեան ել Հր . ՅովՀաննիսէան
1լ
ար՚ռա–
յայտուին
րանասաեղծոկթեան
ել առՀա–
սարակ ստեղծագործական
աւլա տ ո ւթ ե ան
մասին։
Հարց
մբ,
ռր՚ււն
մասին
յաճախ
էսօսած ու գրած ենք արաասաՀմ
անի
մէշ
եւ սւարինեբէ ի վեբ : Հիմա է որ
անոնց
արձա ՛լան ղր կբ ԷՍ ուի մեր
՝. "՚ յրէն
իքին
մէշ։
Ի՛՛նչ
կ՚բսէ
Հր. Գրի՚լորեան.
«Ա՚ս–
քքէ֊Ր
ԼԻսԻԿ՚"յԻ
՚սնուան աակ
որոչ
Հեւլվւ–
նա1
^ե
ր
Հ րսալաբակ ենՀանում
ղա ՛լ՛սվ՛ ա–
բաղուբկ,
մաբղու
սրտին ու Հողուն
"չէնչ
չասո՚լ
, ^չվ՚ն
՚լ՚լացմ
ոլնքեե ր արտա
յա
յ -
տող
՚լ-ոբծեր : Գրական
սլա ր րե բ ա կանն ե -
րում
երրեմն
էռսլւսգրւում են գործեբ, ո–
րոնք ոչ էէէ՛ կերսլ
չեն րալարարում
մեր
տյսօրուայ
սլաէան^ւերր :» իսկ Հր •
\Տ"՚ի~
Հաննիսեան
կ՝բսէ •
«Ատեն
մր գբո՚էնե
—
րուն
թ "
յ չ
տրուած էր
ՀՀսւ՚՚ե՚լծո՚էէործակ՚ոՆ
ա ՛լ ա է" ութէ՛ ւն» ,
«կեա
նքի
ճչմ
արտացի
ւգաակել՛ում»
, «ին^աղրսեւորում»
եւ այլ
նման
ն չանա բաննե րով
Հանղէս
եկող
՚էր–
րողնեէւ ու
ւլ բականագէ
անե ր :»
Գ՛ո լով
պարերգութեան
նոյն
ղրո՚ԱԼ
կ՝րսէ.
«Թէ
չոլէտք է սաՀմանավւակեէ
բանաս -
աեւլծոլթեան
նիւթին
չէ՚շսւնա կնե ր բ : Րա
նաստեղծութիւնր
սլէտք է աբտայա
յտի
սովետական
ւէ՛ա բ ղո
լ
աղա ա ո ւթ
ի ւնԿւ ու
անձնաղոՀոլթիւնր
, եբաղան^
ու ողեւո–
րութիւնր,
սիրոյ,
թաիսիհի եւ
ուրախու
թեան
ասլրումներր։
Երբեմն մեր բա ֊
նասաեղծներին
, յաակասլէս
երիտասաբգ~
ՍՈԻ՚ՈՒէՍ՜հ ձԱՅեՐԸ|
Եբիաասաբգ
Հայերր
ոլ՛ ՛էի՛ս կբ
Հ/՛^*"՝
սչաաեն
, ՚^էն
30
աարեկան ենել
բոլորն
ալ շաէո լալ կր յիշեն
Յէբանսան
,
այնքան
լալ որ գէ՚շեր
ու
ցերեկ
Ֆրանսան կր շլ՚շէ՛
անոնց
յուշերուն
մ էշ
:
Ֆրանսան
իրենց
մ աքին
մ էշ
ծ լած
ռւ
ծ ա ՛լկած է
Հ ա ղո
ւա–
՚էէ
՚ւտ
տունկի
մր նման ,
ք ՚ " ՚ չ ց ր ու
անու
իբրեւ
գրօչակն
ոլ
նչանաբանր
գա՚լթա -
կաննե րուն :
՜Րա թէւ ան կբ լեցնէ
էէո
տքա
յէ՛
՚լալէսթ -
ներր բերնէ—բերան : կաթէ
սլէս կր խմեն
վոտքան եւ պէտք է ղայն էսմելէ ետք էե–
՛լուն չաււաչէլ
բեր
նին
մէշ , աւելի
ւո
՛ւ կա
րենալ
մարսելւււ
Համար
բմոլելէին
այ–
Ր"՚–ցքր
• ե "մինո
յի իսա ՛լր չի Հետաքրքր
եր
երէէտասա րգնե
լ՛ր : Մ ի"՚յն
քանի մբ ծե
րունիներ
ծուարած
իրենց
անկի ւննե
բուն
մէշ,
կր յամառին
էսաղալ,
անաարբեր
եւլրա յրական
սէ՚լ՚ւ՛ յ ա յն Հոսանքին
Հան–
նել՚ին
, մեղաղրում
ենմանկութեան
թե–
մա
յին
անղբաւէաէւնալոլ
Համ տր :
Այ՛լ -
պիոի
Հաբցաղրու,1՝ր
միանգամայն
սիսալ
է ։ կարեւորն
այն է, թէ գրողն
իր
ման
կութեան
ո՛ր
կո՚լմն է երղում եւինչսլէ՛ս
:
Օթէ
մանկութեան
մասին
ղլ՚ուած
էէ՚րէ՛ -
կական
րանաստե՚լծութէ՚ւննել՚բ
շերմ
րղ–
ղտցմունք
են առաշա ցնում
լնթե
րցո՚լէ
ս ՚քԼ^,
լ " " ^ ատէ,սա կ՛ոն ՛ո լ՛ամ ա ՚էբ ո լ թ է՛ ւ ն յա–
բոլցոլմ
, ապա
ինչս՛՝ւ
Սիչեէ
մանկու -
թիէ-նր :»
Ա՚եւլէւ Համար ոչ մէկ նորութիւն
կր
սլա րունակեն այս էս ո ր Հ ր՚էա
ծ ո ւթ
ի ւն նե ր ր :
Հայտսէոանի
ար՚էէ՛
ք1ւն աղա աութ եան յտա—
կանի չեերէն
մ էկն
րլ լալուն
–էամար է որ
յէ՚չաս՚ակութեան
ալ՚ժանէէ
գտանք։
.Գրեթէ
նիւթի
էւ1էտրութեան
մ ասին
1լարտա
յա յտոլի
նաեւ
ուրիշ
՚էէ՚ուլ
մ ր ,
^ Հր ՚ ի^ամբաղեան, որ մասնաւոր
շե շա
՛էր
կր
՚էնէ աղղա յ՛նա էլսւն
րմ րոնում ի՛ե
՛էւ՛"՛ յ
գրականութեան
մէշ.
«Աոցիալէւղմէ՛
ժա.
մանակ
աղղերր
ծաղկում
են ու բարգաւա–
էւոլյք : Նէ՚անք
լւնւլ.֊,անուր
ոլժեբաէ
սլա
յ –
քէ^րոք-մ
եՆ , •աաշՀսատում սովետական մեծ
Հ՛" յլ՚^^ԻքԻ
ՀղՕրացմ ան
Համար : Րա
յց
չպէտք է կարծել
, թէ վեբանում են աղ–
գային
կեանքի
իւբա յատկոլթ
իւննե ր բ ,
Հուէեբտնութիւնբ
,
էլէնցաղյլ
,
աւանգոլ–
թիլններր
, սովոբութիւն՚եերր
,
սլէյղաժը
եւայը, :»
Ւնշսլէս կր տեսնէք բաւական
ուսանելի
երեւոյթներ
են ասոնք
ղորս
մասնաւո
լ՝
նկաաաււմանբ
կր յանձնենք
կարւլ
մր աբ–
տաոաՀմանեան
«առաշալոր»
ղրողներուն
,
չավւաւորելոլ
Համաբ
իրենց
եռանէլր
է լ
չաեսոլթիւնր
:
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐԱԱՄ՛ԵԱՆ
,
է, ան չէր " ւղե բ որ իր
5
աււ Հա րի
ւբ
բա
-
ժէւնր չւլ՚սուած
ք՚որէ՚ւ՚էո՚է
աան էէլ՚են , ո—
բոէէՀէէոել
իր Հաչոլին
աււանձին
զաարան–
ներ
չունենա
լուէ ,
ամ
էն վայբկե
ան կա–
էսոլմ
՛էլ ունենար
Ք՚"ՐԷ"–՚Լ
1՛
մեծ լ^էլեբու -
թիւններէն
, որոնք մեծ չւսՀեր
էլապաՀո–
՚էէէ՚ն
Ք՚"է՚է"–՚էէ՛
ղս՚ման ատեն, ու էլր կոա–
րէին
չզաուած
քարիլւլվէն
ղինր է
«Մեծ
բեկեր՚՚լէժիւննե
րն ու Լուէ՝լ՚տէլց"
ւ -
թիլններր,
-
էլբ ղրէ կիլլպէնէլեան
իր
«Առլչեր»ոլն
մէշ,
"րոնց
՚ԷԼՈ՚֊էոէլ
Ամե–
րիէլացխներն
անցած
էին,
մէէլ նսլաաէսէլ
.
ունէին
ներելի
էլամ
տններելի
ամէն
միշոցներաէ
ոէոնաէլոիսել
էիոքրէոմասնու -
թիւններու
(այսինչ
իմ)
ի րաւո ւնքնե ր բ» :
Ըստ
Կիւլսլէնկե՚սնի
, "՛յս խն՚լբին մէշ
Տեթրրաէ՚նք
Ամերիկացինեբուն
կողմր
բոնեց
Ոլ.
իրէն ղաւաճանեց
:
Աակայն
, անղամ մբ եւս, ^որՀիւ իր
երկու
տաղւսնղալոր
լիսւ սաա
բաննե բուն
,
Կիւլպէնէլեան
կրցաւ
պսէ
չւոսլանէ,լ
է՛ր էւբտ–
ւոլնքներն
ու էւր
5
էսռ
Հաբիւր
քարիւ՚լբ
ծախել
օբէէլան
էլնո՚է :
՚ԼԵՐ^>Ի՚1, հյ՜ՆԴԱՏՈՂԸ
ԼԱՒ ԿԸ 1ս1՚ԴԱ6
Պատերաղմին
մամանակ
,
Արանկուրէն
անուն
Վենեղուելացի
լլօրա՚էար մր մէս.
մաղբոլթիլն
էսնգբեց
կիւլպէնկեանէն
:
Տե
ոակցութիլնր
տէ^էվէ ոէնէացաւ
Լոնտոնի
պան՚էոկ
Րիցի
մէշ։ ՁաՕրավարր
Կիւլպէնկ–
եանին
էլ՝առաշաբէլէբ
Վենեգսւեէայի
մէշ
քարիւղի
մենա^որՀ
մր ւլնել։
Հակառ
՚սէլ
անոր որ քանի մր աարի
առաշ
Տ եթբբ -
էոինէլ ձէսէսուէ
փո
րձա
՚ւո
լթ իւն
մբ
ւ՚ւնեցած
էր ա յղ
եր
էլր էւն
մ էշ
, Կիւլսլէ
ն
էլե
ւ
՛՛ն
"՚֊չէ՛
ռւչով
մտիկ
րրալ
գօբաւէարին
բացատրու–
թիւննէարր
ե լ
անձնաէլան
՛ոե
՚լեկութ
իւենէա
ր
քա՛լելէ
՚էեէ
՚շյք
մ ե՛նա չնո
լ՛՝, ր ՚լնեց :
Երբ
Հ
՚որՅէձ
^^՚ՔԿ՛" յ
"՛Յ՛՛՛՜Ց
^էէ
րնէլել՚ոլ–.
թեան
՚է՚ոլ՚է՚չ
մարմնէ՛ն
,
՚էլ
՚ս
՚ն
էսն՚լացին
,
սնգելով թէ խաբուած
է ^
Ա
ակա
յն
երբ Կիւլսլէնկե
ան
յա
յանեց
թէ
ինք ՚գաէռլ՚աստ
է
բաժնէա թ
ո ւ՛լթ ե
լ
՛ո
՛ն
Յէյ
առ
Հարիւրբ
ոլաՀեէՈԼ
, Շէէի
՚է՚"րէ՚չ
՜՜
ներր (Արր Մ"՚բքիւ"
Ա՚ոմուէէ ել Տեթրբ–
աինկ
) չկամ ութեամբ
յօմարեցան
լ^ւկե–
րութեան
Հա
չուիէէ
՚լնեէ մնացեաէ
րաժնե—
թուղթերբ
:
1947^5՛
յ՚ոյ՚ոնի
եղաւ, որ
Վենեղուելա
ա
չիւարՀ
ի ե լ՛ էլր ո րւլ.
մ եծաղո
յն
Ք՛"
Ր է ՚ ֊ գ ի
արտաղբի
չ
ե
րէլի լ՛ն
է
:
Կ է
՛ւ էէէ
լ էն
կէա
ան իր
330-000
բաժնեթսւղթերր
ծաէսեց ՛ձ մի -
շիոն
145
Հաղար
անգլիական
ոսէլիի : Ձ,՛"՜՜
նոնք
՛լնած էր միայն
220-000
ոսէլիի
ւիո–
խարէն
:
Այս՝
միշանկեալ։
Վերագաււնալով
Կ ի ւլսլէն էլե ՛սն է՛ ու Տե–
թէ՚րտէ՚նէլէ՛
անՀամ
աձա
յնութ եան պաա–
ճաււնեբուն
, Կիւլպէնկեան,
երբ վենե–
ղուելական
քո
՚րի
՚-՚էի
բաժնեթուղթէ
րբ գբ– ՝
նեց,
էլր յուսար ոբ Վենեղուե
լա կան
՝Րաբ–
իւղէ՛
Ընէլերութիւնբ
սլիաի
ղեկավարուի
րաժնետէրերուն
էլո՚լմէ
(ինքն ալ
մէշր
րԱալՈէէ) : Այն Համողսւմն
ունէր
սաէլայն,
որ Տեթրրտինկ
կ՚ույղէր
այւէ
լ
լեձլա
՛էա
րու
թիւնր
յանձնել
Րոյբլ
Տ բչ֊Շ է էի՝
է
Հե–
ճուկս
կէ՛
ւլպէն էլէ ան
է՛
։ ԱնՀ ամաձա
յնու -
թեան
նոր պաէոճա՚ւ
:
Ն՚՚ւպար
կէ՛
ւլպէն կեան
աւելի
Հաէե բա -
նէսկ՚սն
բատցտբոլթիւն
մր կուաայ
•
«Հարցբ
այն է որ Հայէւս
էՈէ, Տ ե ԷԺրէւ տ է՛ն/լ
ալ,
քանի
՚ոալ՚իք՚նին
ա
՛լէ
՛ն , էզւէանք
՛լի–
րենք
այնքան գօրացած
գաան
միշաղգային
կեանքի
մէշ : Տ է– թ րէ՚՚ոէւ՚եէլ
ի չիէսնու
թեան
կամ
մ ե ծութեան
մոլուցքէ
բ՚ւնուի
լ
սէլբ–
սալ
. կ՝ուղէբ Որ ամէն
բէսն
էւր
րստծին
պէս
ՐԱա
յ • ՀետղՀետէ
մ ոււցալ թէ
է
՛նքր
էսոլմբի
մր չաՀերր
էլր սլաչէոպանէ
, եւ
ս էլս
ալ
ւէ՛ ո քլ՛ամ ասնո
ւէժ
իւն
ներէլէս յացնող–
ներոլ
չաՀերն ալ ոանակոէս
րնել
։
՚^^ո՛
յէ՚ս » էսնչոլչա
, էլոլւէէէէ սլաչէոպա -
ն
^-է
իբ ինչսլէս
նաեւ
՚ է
՚ ո ք ր րաժնետէրե
-
բուն
իրաւունքներր
: Ա ինչեւ
1 9 2 5 յ
սա–
կարանի
մաբղիէլ
արղէն
իսէլ սորված
էէ^
Հօրս Հետե
լիէ
, էսոբՀե լաէ^
«՛Րանի որ
Կիւլսլէնկե
ան
այսինչ
բտէքնեթոււլթեբէն
•կր գնէ, Ր"ելէ որ ապաՀոէէ
արժէքներ
են»։
ՐԱԼՖ
ՀԻՒՎԻՆ
(օար.
ՁՏ).
Fonds A.R.A.M
