^6ԱՈ–ԱՋ>
յ Կ Ր Տ Ի Ջ ՊՍԼՐՍԱՍ՚եԱՆ
(ԿՐԹԱԿԱՆ ՄՇԱԿԸ)
ւԼյսպէսէ
Հսւնղէս III ւււ լւ սէոէէթ՚եԼ քւ։ ւէ , երբ
Հաա
Լ րս 1լր
Նախաղղ
անր թէ
անՀ րաժե չա
չ բ ք ՚ ՚ ՚ թ ե ան
Հ սւրկւսղ րան
րլլ
ժ՚հղ կլ
կ՚՚չէ
վսւյհլուչ
խնքնամ ոփ ո ւմ է , այլ մանաւանգ
,
ժուժկալ
էափի ու կշէոի
կարելէ
էմասաա–
խոՀութեան
, կ
՝որղԼղ
րէնք
անվարան՝ ար
աա
յա յաո
լթե
ան
ղ րաւոր
ձեւր, գէթ մա -
սամբ փրկարար
, աոանց
երբեք
ուրանա -
լու,
անչուչա,
րագաոէւկ
ղոյութիւնբ
խօս
քի է\ա բաա
բ վա բպե անե բուն ,
օմ
աուահ
Հո ե տո րնե բուն
,
ո րոնք վերո գրե ալ պա
յ -
մաններր կք լրացնեն
ւլերաղանց
չնոբՀով
կամ վաւերական
տաղանգով
Տաաակաղհէ
ղուրո տյս մէկ քանի տո
ղերուն
ներկա
յութ էւնր տբղարանա
լ , թե–
րեւո
,ղ ր աւոբր
ւլ ե բ աղտս ողնե բու
ղ ոՀոլ–
նակութեամբբ,
ինչպկս
նաեւ,
ակնկտլու–
թեամբբ
այն
Հանղոլրժողութեան
,
՚Լ"ր
պիտի
չղլանան
, վսաաՀաբար
,
բանաւորէն
մոլեոանղ.
քյսաաւլո,ինեբր ;
Աակ պ կր քննաղատենք
ֆբանսաՀա
յ
գաղոլթբ
րնգՀանբապէս
, էսկ վւաբէգա -
Հայբ մասնաւոբաբար
, բաղգտաելով
ղայն
աբատսաՀմանեան
ու րէչ
գաղութնեբոլ
Հետ, եւ՝ էբ կարելէութէւններուն
, էնչ -
պէս
նաեւ
այլեւա
յլ տեսակէտներու
նկա–
աառումով
, անոր կբ վեբաղրենք
մէկէ
.աւելվւ
ապէկարոլթէլններ
,
լՐւգՀանոլր
անաարբեբոլթէւն
, ամուլ
գորհունէու -
թէւն,
խանղավառութեան
եւեռանգէ
ղա..
մ աքում
, Հա
յ Հաւաքական
կեանքն
ու
Հանբօգուա
ձեոնար կնեբբ
սնո լցան ալ ա -
աւաաաձեոՖոլթեան
տոՀմայէն
աոաքինոլ -
թենէն գատա րկա ցում
, մէկ էւօսքււվ՝
ղբ–
րեթէ
չքեղ
մեկուսացում
Եւ սակայն
, Հարկ կ րնղունէլ
Որ,
բագ–
գաամ
ամբ
բոլս
ր
մ էւս
գաղութնե
բուն ,
մեբբ
ամէնէն
աւելէ
ուչաղէբ
եղաւ
յոբե -
լենա կան
տօնա կաաա
րո ւթեանց :
Գոնէ
ժլատ
չեղաւ ան գնաՀատանքէ եւ մեհա •
րանքի
այղ
Հաաուցման
մէք։
Ւնչ որ
չբն –՝|
չէն
մխէթարոլթէւն
մբ չէ անչուչա։
Այս \
Հաստատումր
կբ բխէ անձնական
ապաւո–
•.
բութենէ
մր, Համոգոլմէ
մը գրեթէ, ոբ ;
պէտէ չփորձէ
յենուլ
,
է
Հարկէ , ան՚՚ւննե–
ւ
բու եւթիլերու
խճողումէն
:
I
Անցեալ
ղաբնան
, Պարսամեան
գրագէտն
ու
ղ բագա աք բանա
խօս ութեամ
ր
մը ներ -
կա յաղնե
լու
կո չո ւահ
պա րաականո
ւթէւ -
նր , Հաւանական
ղժուԱ՛րութեանց
Հեոա -
նկարէն
աոքեւ,
ղրեթէ
բախում
չէր
ունե
ցահ
անխուսափելէ
վարանումէն
Հետ ,
վասնղէ , ղո յութէւն
ունէր
յէսուն տարէ
նեբու Հրատարակուահ
վաստակ
մր
"ր ,
անկասկահ
, պէտէ բաբրառէր
էնքն էր -
մով
, յաբաբեբարար
բաւական
ղէւրաւ
։
Աէնչգեռ
, այս ղաբնան
ու սա
էրիկոլան
Համար վսաաՀուահ
պարտականութեան
մէեւեոյն
յանձնաոուն՝
տատամսեր
էբ
ձրկար ատեն, որովՀեաեւ,
կրթական
մը–
չակը չէբ ճանչցահ
դպրոցէն
,
ոչ
աչակեր–
աահ եւ ոչ ալ սլաչտօնակցահ
բլլալով ա–
Նոբ
:
Ւ վերքոյ
, սակայն
, ան կրցեր
էր
յլաււչիլ աղաաարաբ
լաստերու
Արղարեւ
, նախ եւ առաք, կայ այն
մէւս
ղպրոցր,
բո՛ւն
ղպրոցր,
կեանքը,
էււր
ահա,
երեսնամեակէ
մբ ի վեբ
ի
՜նչ
ալ
չուտ
սաՀեբ
են աա րէնե բ ը ,Ասա սլահ էմ
պարաապահանք
ու պաբտաաէբ
,
անոնք
կ՚ապրէն
անստուեր
մաեբմոլթէւն
մք ,
չաա
հեղ գրեթէ
Հանապաղօրեայ
Հանգէ -
պումներով եւ անրնղՀատ
ղորհակցու ֊
թեամբ
մ,,՝ քանէ մը Հանքայէն
կ՚ողմա -
կերպութեանց
մէք, ղբական ու կբթա -
կան։
Ւ՞նչպկս
չճանչնալ
մտրղը ,
ուս՚ոէ
նաեւ ո ւո ո լ ց է չր
կան
յոբելեարէն
երկաբամեայ
գրաւոր
Հեաաքրքրսլթիլննեբր՝
մանկտվտ
բժական
եւ գաստէաբակչական
Հարցեբու
մասէն :
Կ " ՚ յ իր բնթերցարաններոլ
չաբքբ : Եւ
Կ " ՚ յ ^
Ի
՚^Ղ
՚՚Ա"
՚լԻ
՚"ԷՔ՝
իր
Համագգայէնէ
լսաբանբ ;
Վարղավառէ
կէբակէ առաւօտ
մբն էր :
Ա • Նչս՚նի
կոչնակները
կը Հնչէին
քաղցրա–
նոլաղ • Պաաանեկիկբ
բնղոսա
կ՚արթննայ
:
Կ՝իքնկ
Աոլուչեխի
սաորոտր։
կՀբնկեբա -
նայ Եվ՚րտաին
: ի)ւ կը մտնէ Աեղրէ - Խար–
բերգ :
Այգ օրն իսկ, Մկրաէչ
Պարսամեան կր
նախասահմանուէ
բ
ուսուցչութեան
Մեղրէ - Խաբբերգ։
Այն երանելէ՛՛
օբե -
բուն : կ՝ողեկոչէ՞ք
լուսափառ
մէքավայ
՜
բ ը ։
Մ չակութա
յէն
ղարթօնքը ;
կրթական
մ թնո լորտը : Եփբտտ
ղոլէճ
,
ֆրանսական
եւ ղեբմանական
գպրոցներ
,
Թլկատէնցէի
Հէմնարկոլթէլն
, կեղբոնական
,-
Աղղային
վաբժաբաննեբ
: Աւ չինական
ոլսումնա -
տենչ
հ ա յոբղին
մէտք եւ Հողէ կըսնու -
ցանէ՝
.Զաբղարեանէ
, ՄաՀտեսեանէ
, Աի–
մոնեանի
չունչերովբ
• Ապա , առա
քնո ր -
գարանին
րնտբութեամբը
, կարին՝ Աանա–
սւսրեանէ աչակերտ։
Բաբձր
Հայքի պտտ–
մական ոստան՝
օրՀնեալ
կրթակահ վառա
րանով
, ուր Պարսամեան
պիտէ աճէր մե -
հութիւննեբոլ
Հոգտհութեամր
է-յիեց տա -
բի չարոլնակ
։
Արոգեան
, Մատաթեան
,
Աողէկեան ,
քէ)աչաաուրեան
, Մոստոմ
, Աւմէկեան
եւ
ուր է չներ , ո բոնց կե րաահ
փե թակին գր -
րոչմր՝
խոր , անկքելի
ու թարմ՝
սլէտէ
գէմանաբ
մէնչեւ
այսօր,
Պաբսամեաեէ
ալեւոյթին
մէք, ուբ ընղմէչա կր յամ ենա յ
երախտալէր
սանէն կարօտէ
երգը , ար -
ձագանղովը
Աբտաձորէն :
Վերաղաբձ
իյարբեբգ։ Եւ
կեղբսնակտնէ
ուսուցէչ
: Երէտասաբղ
, Հաւաաաւո
ր ել
խանղավառ։
Հեւք՝
ղպրսցէն
մկ^՛ եւ գպ
րոցէն
գուբս : ՛Բառասուն
տաբէ
. ետք ,
Նաբգունէէ
ՀհԱրհաթագէրք»
մատե
անէն
՚ ^ է ք ^ ՚ւրելու
Համար, իմիքի
այլոց. « Ա–
մէն կիբակի
պարտականութիւն
ունկի
նա
եւ եկեղեցիին
մէք Հաւաքելու
որոչ
թԻ*^"Վ
բագմութիւն,
մէկ շաբթուան
ղբական ու
քաղաքական
անցոլղարձերը
ամ փոփեչու.
եւ վե ր լուհե
լու Համար » :
Կ՝արժէ
յ ի չ ե լ ուսուցչական
այղ
չրր՝
քանի աչա կերան
եր
էն
Համաստեղր
, ՎաՀան
թ՚ոթովենցր,
%ր–
չան
Տէոտէկիւլր,
Լութֆի
Մինասը եւ էք–
միահնեցին
(Տրդատ
Գաղանճեան)
:
Ասլա, գարձեալ
կարին, եւ Աանասաբ -
եանի
ուսուցիչ՝
այս տնգամ,
գառնալու
Համար
սլաչտօնակիցբ
իր նաիւկին
ո> սու–
ցիչներոլն,
այլ սակայն,
ուքւանելով
միա
ժամանակ՝
մանկավարժութիւն
, Հոգեբա
նութիւն
, փիլփսոփայութիւն
եւ գպրոցա–
վա րութիւն
I
Տեաո
յ , Տրապիղոն
, աղքկանց
աղգային
\
(ԱՊՐԻԼԵԱՆ ՍԳԱՏՕՆԸ ՊՈՌՏՈՅԻ
ՄԷՋ)
ՊԱՌՏՕ— Այ" ք"՚ղ
՚"ՔՐ
Հիւրամեհար է
եւ չէ : Երր այցելուն
իրեն կբ
ներկայանայ
աբեւաշող
կիբակի
օրով, քաղաքին
ղբլ ՜
խաւոր պոգոտանեբբ
ղէնքր կր ղէ՛է
աւորեն
էրական
քերմսլթետմբ
, մինչ քարափնե
~
բէն վեր հահանող
ղ.րօշու1^ե րբ
Հիւրբ
կը
հ ափող^ոէնեն
ամենաղղի
ղո յնեբով :
^ " ՚ յ տ
" ՚ յ Յ ^ Լ " ՛ – ՛ ՛ մխըճուահ է թէ չէ քո–
վբնաէ
փողոցի
մը մթութեան
մէք, քաղա.
քը
իսկոյն կք թթուեցնէ
իր ղէմքր , ու
կը բանայ
իր ղաբչաՀոտ
երտխբ
ւ Հոս էնչ
որ
մթէն է՝ չատ մթէն է, եւ էնչ որ Հնա
մենէ է՝ շատ Հնամենէ է I Ամէն էնչ կր
վեբահուէ
փտութեան
ելտէղմէ
Հ Անյէ ՜
շատակ
ժամանակներէ
մնացահ
շէնքերոԱ
տեսքը կըղէմ աղբէ նկա րաղրռւթետն
ա -
մէն
փորձէ։
Ողբալի
քաղաքը
կ՝րլլայ կա
տաբելապէս
անմեբձենալի
:
ԱյսուՀանղեբձ
ան կը պաՀԷ էր մասնա–
յատկոլթէլնբ,
որէ խաղաղ եւ
Հէւբլնկալ
բակեր
ունենա
լ էբ մ ռա
յլ պատե բուն ե -
տեւ։
Այցե լուն փրկահ
բլլալ կք զգայ
էնք–
ղինքր, երբ այգօբէնակ
բակէ
մր
վբայ
բացուող
սրաՀ մը կը գտնէ , երկար ոբո -
նումնեբէ
վերք։«Կղեբականնեբոլ
սբաՀն»
։
է ան, որուն
խորր պարղոլահ
են ղոյղ ե -
ռագոյննեբը
, Հայկականն ու ֆրանսակա
նը, սա վեբտառոլթեամբ
.
«8ա–բգայ(ւք ւքեբ
(ւահս^Աւա1յ&հբՈՆն» .
Այս բոլորր՝
փոքրա -
հաւալ։ Աչ մէկ ճոխութիւն
կամ սեթե -
ւեթ : Մերկ
սրաՀը,
ոը Հռովմէական
կղե
րին գորչ
գբոչմր կըկրէ, այնքան անա -
րիւն ել տրտմաթաթաւ
, կբ
պարունակէ
փոքբ գաշնակ
մբ
միայն։
Նմանապէս
գորչ։
Հէուտով կըլեցուի
սրաՀր
ամբող -
քոլթեամբ
, եւ փունշ
մը
ՀայոլՀէնեբ
կ երգեն
։ խօսք աոնոգներն
են
պարոններ
Հ , թաչճեան
ել Կ . Տօնէրեան :
Գժ ուար թէ Ապբէլեան
Աղատօնը կարե -
չի ՐԱայ
կաղմակերսլել
, մնալով
աւելէ
Հաւաաարէմ
անոր
ողէէն,
քան էնչ որ ը–
բահ
են Պոոտոյէ
Հայերբ։ Եւ բսել թէ՝
անոնք մասնաւոր
ոչէնչ
են բրահ։
Որքան
մեհ
րլլայ
ցաւը սբտէն, ան կարհես
այն
քան
աւելէ կր պաՀանքէ
մերկ
պատեբու
սա րսռւռը
- Որքան
անգարմտնելի
րլ լա
յ
սոլգբ
, մարգ
այնքան
աւելի
Հեչտոա. ՝-՛՛
թեամբ կբ Հաղորղոլէ
մթնոլորտէն
թախ -
հոտ գոբչութեան
Հետ։
Որքան անմոռա
•֊-
նալէ քԱտյ
արՀաւէբքէն
յիչաաակր , այն
քան
նրրութեամր
կըհորէ բակին
քո -
վարւք տրանէ
ուսուցէչ
• Պ ա չտօն տ կէ ցն ե բ՝
քւլանկ տանեան , քԱոլչպուլեան
,էքմէքճեան
;
Տնօբկն՝
Ջոբլուէ
,
Գոնիայի
աղղայէն
վարժարաննեբու
:
ԸնղՀանուր
պատե -
բաղմ : Ւնք՝ Աուլթանէէէ
մկք, ղերմանե -
րէնէ
ուսուցիչ
, մինչեւ
Զինաղաղար ;
ԵԼ վեբքապէս
Պոլիս : Ու տեսուչ՝ Աա -
մ աթիա , չո րս տարի : ԱյնուՀետեւ
, Փա -
բիղ,
ել այժմ
, ղարձեալ
ուսուցիչ : Գրպ–
րոցասէբ : Ու անղամ՝
կրթական
Ցանձնա–
ժողովի
։
Ա. ւօԱՆԷՏԱՆԵԱՆ
(Մնացեսւլ|ւ յաջււրդով)
ղարկեալ
լոյսը : Բաոեբ
ու ւ\տո ե՞ բ ; Ա
րոլորովփն։
Այլ կաբհես
մեգեղի
մր, որ
ւիարանումով կր հվւայ
սրաՀին վրա լ , այլ
կարհես
ողբ մբ ոբ կը չնչկ
գանգագոլ
.
թեամբ
, ղի ան պի տ ի երթայ
կտրել
ղ տ -
բեր,
նման տրտում
աղօթասացոլթեան
։
ԵԼ վւոքրաթիւ
ղաղութ
լ.
Որ
ներկայ
կ ,
սեղմս։ ահ կ քով -
ք՛"//՛
Հաւաաարէմ
րն
տանիքի
մբ պկս :
՛Բովս նսաող
անձը կ՝րսկ
ականքս է
վար , նե րողամ տութէւն
Հայցելու
չեչ -
տով
. Հ(Այսքանը
մէայն
կրցանք
\ընել , մեր
տեղական
ուժերով» : Ւնչպէ՛՛ս
էրեն բա -
ցատրել թէ՝ Հայսքանը»
տնՀամեմատօրէն
աւելէ
խռովիչ է եւ արժանավայել,
քան
թէ ա յն «ղբական» եւ «քաղաքական» ճա–
ռախօսոլթիւննեբր
, ղոր լսահ եմ այլուր,
ել անցեալին։ թէ
«այսքանբ»
այնքան
պարզոլկ եւվաէա
րան
ւ/*ՀւՏ«
է
որ է "՛ն
էլերթայ կբ Հաւասարէ
էլատա բե լաղ
ո յն
գա^աւորումի
մբ, աչխաբՀասասան
րո -
ղոքէ մը, այլ եւ աննկուն
Հաւաաքի
։
Հաւատք՝ թկ մ ոռաց ութ եան չէ արբ -
ուահ
Հտյոէնւ ոգրե բղութ
իւն ը , եւ թէ ան
մէչտ
կը պաՀանքէ
աըղարոլթէւն
: « Եւ
ո՞վ
,
է
վեր քո յ , , աակաւէն կբ յէչէ Հա -
յոց
լարղերբ» կր բացաղանչէբ
Հէթլէր
22
Օղոսաոս
ւՕՏնէն
: Այո՛ , այո՛ , Ր " ՚ յ ^
եթկ
անոնք
էս էլա պէս
մ ոռաց ութ եան տրր–
ուահ
ՐԱՈ՚յին
, ինք խօսքն իոկ պէտի
չը -
նէբ
անոնց : Ւրխօսի^
Ի"Կ "՚պ"՚3"յՏ
^
թէ՝
մ ոռցուահ բան չկա
յ մ է քտեղր ;
Ընղ
Հակառակն ; Բոչոբ անոնք
Որ
էլբ վերակո–
չեն իր եւիր նմաններուն
կատաբահ
քաբ–
ղեբր , կր վերակոչեն
նաեւ անոնց
նախրն–
թացր՝
Հայկաէլանր
; Բոլոր անոնք որ ար֊
գարութիւն
կը պաՀանքեն
օտարաղգի գո -
Հերու
Համար
, կըպաՀանքեն
նաեւ
, ուղ
ղակի թէ անուղղակի
կերպով
, մեր ղսՀե -
բուն Համար
եւս ; Զի ղեռ ոաքի են
զոՀե–
րը Հայոց :
Այո , ոաքի են, ես լաւ կր յիչեմ: Պա -
տանի տարիքիս
, երբ պաչտօն
ունէի
ըն -
ղօրինակելոլ
, իմ լաւաղոյն
գեղագրոլ -
թեամբս
, Մեհ
Եղեռնին
բաղմաՀաաոր
յղատմութիւնւը
(երկը կը էլոչուէր
Գօղ – ՛
գ ո թ ա յ Հ ա յ կղերին,
ռրմնաց
ան տիպ ,
ափսո՛՛ս) , Հոն Հանղիպեցայ
, իմիքի այ -
լոց
) Հետեւեա
լ բարբարոսութեան
յ
Ջար - .
խլարարները քով - քովի
էլլ չաբեն
Հայաղ
գի Գթութեան
Բո յրեր , գանոնք
ամոլր
մր
կը էլաչկանգեն
, ելանոնց
մարմնին
չուրք
կբ հիւսեն պատ մը։ Բանի կբ
բարձրանայ
պաւռբ , այնքան
աւելի
ուժղնութեամբ
էլա–
ղօթեն
\աղշէէլնեբր , այնքան
աւելէ
ուժ -
ղնոլթեամբ
թողոլթէլն
կբ Հայցեն
էրենց
մեղքերուն
Համար։
Բայց երբքաբերը էլր
Հասնէն
էրենց
կուբհքէն եւ կը բարձրա -
նան
մինչեւ
էրենց
ղէմքերր
, ղանոնք
հահ–
էլելոլ աստէճան,
այն ատեն
... «Այն ա -
տեն
, էլաւե լցնէ ր պատմ
ողր , կաբհես թէ
քաբերն է .–ոբ կր ճչայէն,
կաբհես թէ քա–
բերն է որէլբ պոռա
յին , էլարհես թէ քա -
բերն է
որ
կ՛աղաղակէին՝
ճաթելու աս -
տիճան » :
Պատը ղեռ ոտքի՛" է թէ ռչ ,
Հարցումը
աւելոբղ է : Գիտենք թէ ան ոտքի է Հա -
յոց
սիրտերուն
մէ^։ Եթէ րլլայ որ անոնք
լռեն,
՝ք>աբեբ|ւ պիտի խօսին :
•բ.
Հ Ա ՅՐ Ե ՆԻ ԱՌԱՍՊԵԼՆԵՐ
ՎԱ2 ԱԳՆ
ժ.
Եւ աՀա այն օրուանից մառախլապատ
է
երկինքը
մեր , անձբեւ
չի տեղում եւ ան •
յւնգՀատ
Հարալի տաք քամիներն
են վւը -
չում։
Նուաղել ենքրերը,
թօ^ել է րսւ–
ոականոլթիլնն
ռւ տրամել
են մարգէկ ֊
կարճատեւ
լռութէւնէց
յետոյ նա չա -
ր
ունա էլեց .
Բարչամն է ղայրացել,
ՎաՀաղն ,
նբա պատճառահ
չարէքն է այս : Նա է
Ասաղէկէն
յավւչտակել,
արեւէ
գէմքՐ
հահկել
մ եւլնէց ուՀարաւէ տաք ,
ամ
էն
ինչ թառամ
եցնրղ
Հողմ երն
ուղւլե
լ մեր
գէմ
ՎաՀաղնբ
ոտքէ
ելաւ ։
Ո՛՛՛ւր
1
^"՚ՐՅՐ^Յ
նաՀապետը •
Գնում եմԲարչամէն
գ֊տնեչոլ ,
պատասխանեց
ՎաՀագնր
։
ՆաՀապետր
լո^֊ռ էր է ՎաՀաղնը
ձէն Հե–
.ձ-աւ, Հրաժեչա
տուեց
ու գնաց :
ԺԱ–
Բարքէ
չերան
բարձունքնեբէց
մէկէ
վը–
րայ
, ոբտեգփց
սկէղբ ենաոնում
գէպէ
Արչամոլնիք
Հոսող
քրերր,
Բարչամի
շը՜–
քեղ
վրանն էր կանղնահ
: Այգ վրանում ,
նկարաղարգ
ղոբղերէ
վրայ,
էբար գէմ
նսաահ
էէն Ասաղէկն
ու Բաբ
չամ ր • Աստ -
ղէկէ մչաուրախ
ղէմքը
տբտմոլթեամբ
էր
պատահ
, է"կ Բարչամն
.ուրախ էր
յ
Նա
նա լում էր Ասաղէկէն ու ղոՀ ոլնա էլու -
թեամբ
ժպտում
: Այգ
ՎԻԹ1
"՚"ՐԻ "՚՜ գմնե–
տեսէլ
Հսկայի թէ գէմ
քի արաա
յա յաու -
թեան, թէ ժպիտի
մէք էնչ որ
ղէւայէն
բան կար, որնայողէն
սարսուռ էր աղ -
գոլմ : Աստղէկր
չէր նայում
նրան։ Նա էր
Հայեացքբ
վրանի
մուտքէ րաց
փեղէլերէց
ղուրս,
Հայբենէ
լեոներէն էր ուղղել :
Բարչամը
զմայլանքով
նայեց
Ասաղէէլէ
գէմքէն
, սեգմահ
չրթնեբին ու ասաց՛
Մ ինչ
ե՛՛ րբ գու լուռ ու տխուր
պէաէ
մնաս է
— Մէնչեւ
էմ ագաաութեան
ժամը ,
պաաասխանեց
Աստգփկը -
Նշանակռլմ է՝ գու յաւէտ
լուռ
պէաի
–մնաա֊^
-..֊ ^..^^^ ....... ֊ .֊..^
^ .՜
Ասագփկն
արՀամարՀանքով
նրան նա -
Տոյս
ունե՞ս , թկ կ՝ազատոլես
ինձ -
՚^ԻՅ
- Առանց այգ յոյսի
է,ս չէի ասլրի :
- Ւ գուբ
յոյսեր :
Աստզիկր
նրան պսոոաս խան է
չարժանա–
9Ր՚՚3 ՝•
Զկայ
մէկր, որ կարողանայ
քեզ
էնձ–
նէց
է՚լել
,
վերստէն
էնքնադոՀ
խօսեց
Բարչամը
%
կայ
:
Վա Հա՞գնբ ;
Այո
, նա :
Բաբչամր
Հեգնօրէն
ժպտալով
ասաց .
՛Բո ՎաՀաղնբ
, Ասաղփկ
, կարոզ է ղէ–
չեբով էմմարաղէց
յարղ
ղողանալ
,
բայց
չէ կարող էմ ղէմ րաց մարտէ
ղոլբս
գալ։
կտրող է :
Ո՛՛ւր է , էնչո՚՞ւ չէ երեւում
։
- փուտով
էլ երեւա
յ ,
վսաաՀաբար
պատասխանեց
Աստզի
էլն ու
Հւա յեացք
՛ւ
Բաբչամէ
գէմքին
սեւեռելով
աւելտցր1/ց .
Նա, որ Հայբենէ
աչխարՀէ
բոլոր
էլող–
մեբր
մաքրել է հանր վիչապներից
, չի
Հանղուրժի
, ոբ այս սրբազան
բարձունք -
ներն անմաքուր
մնան :
Բարշամլ
էլաա ա ւլե ց , ձեոքր գէպի
կող -
Քբ տարաւ
, րա յց Ասաւլիէլի
Հայեացքից
պար աուահ ետ քաշեց ուչաբացահ
Հաբ–
ցրեց .
— Գու վ ս տա՛" ՝> ես , որ նա կբ ղայ ։
Այնպկ ս վստաՀ
եմ , ինչպէս որ վա–
ղը վերստին
արէ.ւ ւգիտի
հաղի
Ա^՚Համբեբ
սսլասում
եմ նրան :
Նա քեզ երկար չի սպասեցնի
։
Այ՛լ
պ՚սՀին
վ րանր
սլայհա
՚՚Օ
րէն
լուսա
ւորուեց ու աՀաւո
ր մի ղ ՛Ա՛՛լ իւն լսուել
։
Բաբչամր
ղունաաուահ վեր թռաւ
սւեգից
է
Ասազիքլր
ղոՀունակութեամ բ ժպտաղ
ու.
չչնչիւնով ասաց.
֊ Ն ա է ։
Բարչամն
աճապարանքով
սպառագէն -
ոլեչ սէլսեց : Աստւլիէլր
, նրանից
աննէլ՚՚ւ
՚Ո *
ղուրս ԱաՀեց վրանից
ու մօտակայ
ձոբէ
կոգմր
ղիմեց։
Այնտեղ,
քբեբէ
րնթս՚ցքն
արղելաէլոզ
պատնէշէ մօա, ձէու
վր՚՚յ ՝
կա յհաէլնացա
յտ սուրբ
ձեոէն,
սպասում
էր Վ^աՀաղնը -
ԱՆԳՐԱՆԻԿ ղՈՒԿԱՍԵԱՆ
(8 եւ.մնսւցեալւը յա ջ որդ ո վ )
Fonds A.R.A.M
