մԼբ
պաամութեան
ոսսոլցումբ
.Ու պէ ֊
աի չմաահողուկբ
«Հայ
մարղռլն
բաբ"յա
կան նկաբագիբբ
վեբանոբաչելու
եւ անոբ
Հաբազաա
պատկերբ
պաՀելու»
կենսական
թնգիբնեբով.
Ոէ-սաի , նաեւ,
այլեւս
աւե–
լ ՚ ՚ բ գ պիաի նկաաէ բ ան՝ սա պաաուէբբ
.
« Հայ պաաանիին
ու մանոլկին
հոգին կա
նուխէն
պաաուասաելու
է մեր գեւլխն ա–
ո^աքինութիլննեբով
. . .» :
Ու. Հիմա, աՀաւասիկ
մաբգբ
իբ մէք »
ոբպէսգր
կաբելի
ԲԱայ
Հասնիլ գասաիա
~
բակ - ուսոլգչին : Համբեբաաաբ
,
մեղմ՚ս–
րարոյ
, փափկավար
, Հաճոյակաաաբ
,
Հ աղս րգա կան
, Համեսա
, ղերձ– ամենագէ •
աի Հովերէ
, լայնախոՀ
, խոնարՀամիա ,
Հասաաաակամ,
մրաքան
, բանի , գիրի եւ
ք
՚ ՚ Բ
^ ք ի անձանձիր
աիպար , ու
՚Ս՚րքա -
սչէս՝
իր անձին
օրինակբ՝
անբասիր
եւ
անմ ե ղա ղր ե լի , վա
յե
լուէ լեղուով
, բարե–
կիբթ
չարմուձեւով
, աււանգ
ատելու -
թեան,
աոանգ
աբՀամարՀանքի
,
աոանց
Հեգնութեան
, աոանց
գոԼումի,
սակաւա -
,խօս
ու
ինքնաղուսպ
Որքանն
անՀ րամե շա՝ այս բո լոր
բա բե
մա սնո
ւթի
ւնն երբ , որպէսգի
կրթական
մր–
չո՚կբ
գաոնայ
իրաւ ղաստիարակ
մբ
Ւնչպէ՛՛ս կբ պաակերացնենք
Պաբսամ -
Լան
ուսուցիչբ
իբ
ղասարանին
մէ^ :
Նախ՝
բաբի
մուտք
մբ, ղբեթէ
անձայն
Տ
Ապա, հ-անր
չ " ՚ – ք ի մբ նեբկա
յութիւնբ
իբ–
մսվ,
Հագիլ
նշմարեչի
• Ոոսկոլմ պաաճա
՚
ոելոլ կամ աչակերա
չարչարելու
ոչ մէկ
նախատբամագրոլթիւն
իր էութեան
մէք :
Հանգաբա
գասաւանգոլթիւն
մբ։ Աւ՝ բր՛
նական
Հեաաքրքբութենէ
մղեալ
անճիգ
ուչաղրութիւն
մբ սաներու
կողմէ։
/էւոոլ...
ցումր վաոահ՜ է չաՀաղրղոութեանւ/
կեղ -
բոններ ; Հետեւաբար
, կարելի չէ մ տահ ել
սա կամ նա պաա իժին
մ իքամ
աութեան
մասին ; Ջեմ կարծ՜եր որյոբելեաբր
ձեոք
բարձբւսցուցաե
ԲԱայ
աչակերաի
մբ վր–
բայ,
նոյնիսկ
այն օրերուն, երբ
աղուն
միսր կբ պաաոկանէբ
վարժապետին
: Ո ~
բովՀեաեւ
, ամէն ճչմաբիա
գասաիարակ
կ՝բնգունի թէ՝ անկարելի է որ բմբււնենք
,
Հասկնանք եւ պաաժենք
միանղամ
ա
յն :
Գուրգոլբալի
երէց եգրօր
մբ, աբղաբ
հօր
մր,
անկեղհ՜ բարեկամի
մբ
վերաբերումբ,
վարուելակերպր
միա՛յն
րնղունելի է ու -
- սուցիչ
Պարսամեանի
մէք
է
Վստահաբար
, ան Հողլով - սբտով
կբ
սիրէ
նուիրումի
Հայկական
ասսլաբէղր ,
խոբ
ղիտակցութեամբ
փարահ է անոբ ,
Համողուահ է եւ հաւատացահ թէ՝ մեհ
է, չատ մեհ՝ գաստիարակութեան
ղերբ,
կը սիրէ
ուղաքը եւ, հեաեւարար
, Համ -
՚բերութեամբ
կը կրթէ
այղ անկատար
էակները,
արամաղբելով
ամբողք ովին՝
իր
ժիր ու գոբհունեայ
միաքր եւ
ղգա
յուն
սիրտը : Երքանկութիւնր
կր բխի այն
զ բ " ՛ ֊
ղումէն՝
ղոր կբ սիրենք
մեր
բովանգակ
՚-էութեամբ
։
Պաբսամետնի
բնթե բցա րաննե բու
չտրքբ
վկայութիւն
մրն
է, նոյնպէս.
Հեղինակին
•^մանկավարժական
Հմտութեան
եւ փոբձա~
ոութեան։
Անոր
մ ան կավա բժական
Հաս
՛կացողութիւնը
կ՝աբաացոլայ
նոյնիսկ
իր
8ԱՑՆԵՐ ԳԱհՕՌԷՆ
" ՚ " " " " ՚
ՃՏ^»
ՎԱԱՊՈՒՐԱԿԱՆՒ
ՀԵՐՈԱԱՄԱՐՏԸ
ՏԷԱՒՆ,
(•Յաոաջ) .—
Վասպսւբականի
Հերոսամարտին
^2րգ աարեգարձը
տօն -
•ոլյքցալ. , Վասպուբականի
Երիա
. Ա իու -
թեան
կողմէ,
4
Աայիս , Շաբաթ
երեկոյ
ժամը
(յին, Հ. 3. գ. տան մէք ,
խուոն
բազմութեան
մը ներկա յութեամ բ :
կային
նաեւ
Հիւրեբ
Հարեւան
գտղութներէն
։
Ներկայ
էին նաեւ
Ա՝ արսէ յլէն
(նկեբ Ագ -
գին Ա արտիրոսեան
եւ Փարիւլէն՝ Վաս -
պուբականի
Երիա. Աիութեան
նեբկայա -
ցուցիչնեբբ
, բնկերակցոլթեամբ
Պ՛ ՎաՀ ֊
րամ կաքւսւեանի :
Ֆրանսական
եւ Հա յկական
գո յգ եոա -
ղոյնները կր գրաւէին
բեմին
երկու
կոզ -
մերբ։ Ւսկ Հերոսներու
նկաբնեբ
կը զար
՜՜
ղարէին
բեմին ճակատը
:
Հանղէսը
բացուեցաւ
Հ. 3– ՛հ • Նոր
Աե
րունղին
անգամներուն
եւ մեր
դո(րոցին
սաներուն
կողմ է եբգուահ
«Րամ
փորս -
տանգով
, Որունկնգրուեցաւ
քոտնկայս :
Օրուայ
նախագաՀ՝
երիաասաբղ
Աերոբ
Ղ,ագարեան
երկու
խօսքով
պաբղեց
աօնա–
•կատաբութեան
իմասաբ եւ խնգրեց
ներ -
կաներէն
մէկ վա յրկեանի
լռութեամբ ողե
կոչել
Հեբոսամարաի
նաՀա տակնե բո ւն յի
չատակը
I
Գեղարուեստական
բաժին ք բաւական
ճոխ
էր , չնոբՀիւ
Հ. 3– Գ–Նոբ Աերունղի
ան
գամներուն
եւ գպրոցին
սաներուն
ու
եբղ–
չախումբին
սիրայօժար
մասնակցութեան
,
ղեկավա րութեամբ
ուսուցչուհի
Տիկ • Ա՛ •
Ա ի լտ ոնե ան ի ;
Յտքողութեամր
արտասանեցին
օրիորղ
ներ
ժանէթ
ԱբրաՀամեան
, թագուՀի
եւ
Անէթ Պապիկեան
քոյրեր,
(Նոր Աերուն -
գէն) , Րրաբիոն
Տապաղեան,
ինչպէս
նա
եւ Նոր Աեբունգէն՝
Խաչիկ
Յակորեան եւ
Պերճ Ա արտիրոսեան
I Րոլորն ալ
քերմօրէն
•ռնա հատո ւեււ ան
յ
Մենեբղեցին՝
գպրոցի
սաներէն
Օր–
Ան
ժել կաբապեաեան
ել Գէորգ
Պառաւեան
(ֆանթէգի)
: Աէշ լ ^ ղ մէչ ,
ներղա^ակ–
օրէն
եբղուեցան
երկու
խմբերգներ՝
«Ա–
ղատն Աստուահ» ել «Գարուն
Երեւան» :
Առաչինր
Նոր Աերունղին հեա
միասին,
երԿր"ՐԳԸ
Ղ՚ՂՐ"ցին
խումբին
կողմէ։
.Րո–
լորն ալ արժանացան
չերմ հափերու : Ւ
վեբ
քո յ մենեբղեց
Տիկին Աառի
կարա -
պետեան
, թլելով
բուռն
հափեր
։
Օրուան
բանախօսն էր Ա՚արսէյլէն
Պ՛
կարապետ
Փօլատեան
զոր
ո ւն կնղր ե ց
ինք
մեհ
Հեաաքբքրոլթեամբ
: Յարգելի բա -
նախօսբ կէս ժամէ
աւելի
աեւող
իր րա -
նա խօոութեամբ վերլուհեց
Հեբոսամ
աբ -
աին
յաքոզութֆան
պատճառները
,
ոբոնց
գլխաւորները
նկատեց
նախապատրաստա^
կան աչխաաանքը
, լալ
ղեկավարութիւնը
եւ գիտող
Համերա
չխ
ոգին ու միաՀա -
մուռ
ղորհունէութիւնր
:
Վասպոլրականը
յտղթեց
թչնամ իին , Հիմնեց
Հայկական
կառավսւրութիլն
,
պաբղեց
Եռաղռյնբ
պատմական
Շամիրամայ
բեբզին
վբայ
ու
աւելի
վերքը սատարեց
Հա յասաանի
Հան
րապետութեան
Հիմնագրութեան
, արա -
մաղրելով
իբ փորձառու
ղաւակներր Աար–,
տաբապատի
ելա քլ ճակատներու
կռիւ -
ներուն : Պ– Փօլաաեան
յետոյ կոչ ըրաւ
ե–
բիտասա րղո
ւթե ան տէր կանղնի
լ նաՀա -
տակնե
բու
ձգահ
ժառանգին :
Պիտի
չուզէի
աւելի
երկարել
մէքբե -
բումնեբս
՛այղ գեղեցիկ
բանախօսութիւ
-
նր խաթարելու
մաավախոլթեամբ
Յետոյ
խօսք առաւ Պ՛ Վ– Կաքաւեան ,
որ նախ Հայերէն
, ապա ֆբանսեբէն
, իր
խօսքր
ուղղելով
նորաՀաս
սերունղին փա–
ո արանեց
Հերոսամարտին
պատմ ական ,
զինուորական
ուբարո յական
արժէքր
ւ
Նաեւ
Հայուն
առաքինոլթիւններր
,
իբրեւ
ղբչօակիրր
յառաքաղէմ
քաւըաքակրթոլ
•
թեան
մը : Հա յաստանը՝
որ պատնէ
չ ե -
ղահ է բարբարոս
ցեղերու
արչաւան,^ե -
գրական
վերլուհումներէն
եւ
լսարանի
գասա խօսութիւննե րէն ;
Ւնչպէս
ամէն
աղղի,
նոյնպէս եւ մա
նալանգ
մեր
ղո յութիւնբ
սեբաօրէն կապ
ուահ է Հայ ղպրոցին
, ուստի
Հայ
ուսուց
չութեան,
մեր մչակսյթէն
, մեր
արսւեստ–
ներուն
, մտաւորական
կեանքէն
բանալէն
Հայ
ուսուցչէն
ձեռքէն
մէք կր ղանուէ ։
Վա^յ
մեղէ, եթէ օր մր, Աստուահ
մի ա -
րասցէ , չորնա
յ յաւէտ
Հա յ
ուսուց
չոլ -
թեան
հաւլը
է
Հայ
ուսուցչէ
մը կրթական
վաււտտկի
ղնաՀա տանքին ել վա րձա աբս ւթեան
րն -
հայուահ սա Հանրային
ուչագր
ութիւն
ր ,
թո
յլ տուէք
որ, տարահեմ
, սփռե^մ Հտ -
մա լն Հայ ուսուց չութեան
վբա
յ , րնղմ էք
ժամանակի եւմէքոցէ,
ողեկոչելոլ
Հա -
մաբ , նախ , ԱաՀակ - Ա ես րոս^ե բու
իսն–
կելի յիչատակը
մէնչեւ
վեբքէն
օրերու
ննքեցեալփնր,
ապա
,
մեհարեչու.՝
ապրող
ու գորհող
մեր
բո լո բ ուսուցէչներր
Հայ
րենիքին
մէք եւ Հայրենիքէն
գուբս,
մին
չեւ Ամերիկանեբբ
Հեռաւոր
Ա իբե
լի լոբե լեաբ , գիտենք որ «յոբե
լ -
եան»
բառին
սկղբնական
եւ
Հէմնական
սաՀմ անում
ը չէ պատ
չաճէր
ձեբ պարա -
գա
յէն
։Այս
յոբելենական
տօնակաաա -
րութէւնր
ղագաբռւմբ
չէ , վերքակէտբ չէ
ձեր
գորհունէութեան
: Վասն
զէ ,
մենք
Հասաաաահ
ենք որ, քընգՀակառակն,
ալե–
ւո յթը բագմ ապատ կահ է ձեբ եռանգը եւ
րարձբա ցուցահ՝
ձե ր կո բովէ
տրամա -
ղբութէւնբՀ
Գուք
ղորհէն
մէչ կբ գտնէք
ձեր Հոգեկան
զոՀունակութէւնբ
, Հրճբ —
ւանքր ել ցնհութէւնք ;
Ալեւորութեան
բուն
Հա ր էքր
մ ա բմնական
տկա ր ո ւթ է ւն ր ,
ֆէՂէքական
հիւբումը չէ երրեք։
Ոզեգէ -
նական անտարբեր
ութ է ւնն է ան • Վսաա -
Հաբար , ա յղ ախտբ պիտի
չվա բակէ
ձեղ :
Եւ վերչապէս
, եթէ կր կաբհէք
թէ
պարզ խօսքե
րս իրողոլթեանց
Հաստատույ–
մէն
անղին
անցահ
, մտահ
են
ղովասանքի
սաՀմաններէն
ներս , խոնարհարար
ձեր
ուչաղրութեանը
պիտի
յանձնեմ սա մտա
հումը .
« Եր թուի թէ մաբղկա
յին տունկր կբ :
բոզբոչիւ եւ կք բացուի
ներբողներով
» ; ՚
Ծաղկեցէք
ք , Հա՛ յ ուսոլցի^եր
;
.
ԱՐՇԱՒՒՐ
ԽԱՆԷՏԱՆԵԱՆ
\
«ՅԱՈ–ԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(42)
ԵՐԿՈԻՆ՝1^
ԳԼՈՒԽ
ժ–
ԻՇԽԱՆԱԶԱՆ9 ԺՈՂՈՀ ՄԸ
ԵԼ երբ պատանին
ղրան
մը առքեւ կե -
^ալ
, մտաւ
Յովնան
ել առաքին աչք նե -
•աելուն
տեսաւ
Գուբղէն
թիէ^աւէա
, որ
գէպէ
իրեն
քայլելով
.
է Եկէ րոաւ,
եղբայր,
Հաւլիլ թէ իմտ–\
ցայ
քեղի
եւլահ ալն վատթար
էլ
յիմարէ
րնգունե
լութիւնբ
, սիրտս տրովւեց
ել վա–\
խելով
ռր առանց
քեղ տեսնելու
ձեռաց
կր։
Հանեմ եւ գու կ՚երթաս
Տարօն,
բոլոր սա
•գեաեղրր
գիւղացլոց
ապսպրեցի
,
ոբպէւՀգի
տեսնուինք եւ եթէ կարելի բան մի կայ ,
գորհ
գնենք
Ւ՚՝նչ մնաց րնելէք,
եղբայր
, պաւոաս–
խանԼղ
Յովնան
տխբութեամբ
եւ
Հան -
ղարտութեամր
, յոյս
չկայ ոչ
կաթողիկո
՛սէ, ոչ եպիսկոպոսէ
,ոչ իչխանէ եւ ոչ նա
խարարէ, էսկ մոզովուրղբ
« ոչէւար ո -.
բաւն
Հովփլ
չկայ»
, որ վագր
մաանուէ
բաբբարռսաց
ձեռքբ
սրոյ ել գերութեան
:
Եթէ
կաթոգէկոսր
մէայն
ուղէբ
չարժիլ,
եթէ
էմ խոբՀրգոյս
ուղէբ
Հետելէլ,
ղաբ
Ա. կարապետ,
Հանէր ոտքէ
եկեղեցական
բանակր
, , ժողովրգոց
բանակր
Հարէւբ
Հաղարնեբով
կբ կանգնէր
անմէքապէս
,
ել մենք՝
Հայքս ան ՛ատեն ոչ վատ
կր
լփնէինք
, ոչ անմիաբան
, ոչ նախան -
ձոա
ք ույլ քաբով
միայն
ղինեալ,
չունե -
բու պէս կը Հալահէինք
թչնամին
որուն
անարգ
ոտից տակ կը Հեհեն
ղեբու -
թեամբ
մ եր
զա լա ւ^ե ր ը , մ եր կանա
յքր
մեբ
իչվոանքը,
մեր եկեղեցին,
մեր Հա -
ւաաքր
. . . I Աստուահ
մեղք չփ Համարէ
,^
Գուբղէն
, րայց
սրաէս
ղառնութենէն
առքփ անգամ չէ ոբ խնղրե բ եմ՛
էբմէ^
առնուլ
, վերցնել աս կեանքբ որ չտես -
նեմ
մէմէայն
՚Րրէսաոնեայ
ասիական
իմ
աղգիս վիճակը
, որ օր աւոբ կր վատթա–
բանայ
, հաղր ուհանակ
կը լէնէ անՀա -
լաաէց ել կարճամէտ
՛Րրէստոնէէց : ՝Եւ
այն կր ցաւէմ որ մենք կրնա յէնք անկա–
րօա
,եւ առանց
ուբիչի
օղնութեան
այս
երկու
ինքն ակա
լութեանց
նաեւ
գիմա -
ղրել ել մեը երկէրր
պաչապանել
եթէ^
մեր
այղ յէմաբ
նախարարական
եւ
ւ**՚ր–
նուապետական
կառավարութեան
ձեւը
չունենա
յէնք
, ոբ մեբ
աղղր
Հարէւր կր–
տոր
չքելով,
բէւր
բոնալոբաց
ղերէ է
ըրեր :
Այս
իսօսքե ր ը
՛լբ ուց ելով
Յ՚՚՚ինան
էբ
բեւ թէ յողնոկթէւն
էմացալ եւ նստաւ :
Գուրգ էն աեսնե լով
ա յս երկաթէ
մ ար -
գոլն
ղսլ1ւաս
։ութէւնր
հւսրցուց .
-
Յովնանդ
)ե՚՚րբ
ելար
Գուէնէն
:
-
Երէկ
երեկոյ։
Ոաքո՛՛վ եկար
մէնչեւ
Հոս ելա -
ռանց գագբելու
, այնպէս
չէ՛^ :
^
Այո՛։
Ւ՞նչ կերար
I
՚ –
Ոչինչ։
Կը մաահէր
Գսւրղէն թէ այգ
մարգը
քսանըչորս
ժամու
մէչ
երեք
օրուանդ
ճամբայ էբ քալահ եւ անօթէ, եւ Հացէ^
խօսք չէր րներ
ամենեւէն,
ոսսաի
չուա,
մր
ուժեղ
ձա յնով
կանչեց•
-
ՎաՀբթճ։
Հրամայէ, Տէր, ըսաւ
մեր Հին հա
նօթ
ՎաՀբիճ։
Զբուցէ
մեղի
չուտ
կերակուր
բե -
րեն։
ՎաՀբիճ
ղնաց
կերակուր
ուզելոլ .
Յովնան
անչաբժ
նստեր , "՚Լքերր
գետին
սեւեռեալ կընայէր, իսկ Գուբգէն
սեն -
եակէն
մէչ վեր վար կր չբ քաղա յէր , ե -
ղահ
վփճակէն
վրայ
խորՀրգահեչով
ել,
ա յգ ժոգսվրղեան
մ աբղուն
, էնք նախա -
րաբական՝
ամօթալէց
ակնարկ
մը նեաե -
լով, էբբթէ էբ Արհբունէ եւ Մամէկոն -
եան
լէնե լուն ամա չէ ր , մոռնալով թէ այղ
նախարարական
է չխանութեան
առա
քէն
ղոՀերէն
մէկն
էնքն էբ:
( Շ ւ " ր )
Ծ ԵՐԵՆՑ
բուն
ղէմ, կրահ է անոնց չարաղէտ
Հե -
տեւանքները
եւ ղարձեալ
կրցահ է
չէնել
էբ աւերակներն
ու վերականգնել
• Թե -
լագբեց
երէտասարգութեան
պաՀել
Հայու.
ողէն,
աւանղութէւննե
Րը ու չմոռնալ
մեր
փառաւո
ր անցեալը
։
Երգչախումրէն
«Յառաք
նահատակ»ով
փակուեցալ
Հանղէս
ի բաժինը :
Յե ո՛ո յ , Պ • Կաքաւեանի
կողմէ ցուցա -
գրուեցաւ
չա րժապաակե
ր է ժապաւէն
մը ,
պաարաստուահ՝
վե րքե բս Վանի
Հ.բք՚**^Ր
" ՚ լ " Գ
ֆրանսացի
ուղեւորի
մբ կողմէ
է
Մ եր աչքերուն
առքեւ
սլաբգուեցալ
ոգրա–
լփ պատկեր
մը։ Զոր ու ցամ աք
լեոներ ,
ղեղնահ
, ու խանձահ
ղա չտե
ր , անՀրա -
պո յբ
ղէմ քեբ
, ցնց ո տ ին եբո
ւ
մ էք կոր ՜՜
սուահ
մարգկային
խլեակներ
:
Ո՛՛ւբ է
Վասպուրական
աչխաբՀր
. այն որ Հայու -
թեան պաամ ական մէկ նաՀանգը
եղահ է
գարեր
չարոլնակ,
հաղկեալ
մչակոյթով,
բարեկեցիկ
տնտեսութեամբ
, ու
բարձր
քաղաքակբթութեամբ–
Թբքութիւնբ
գար
ձեալ կբ յա յանուի այգ ողբե բգական տե -
սարաննեբով
, իբբեւ
ասլիկար
, աւերիչ
ու
կորհանարար
. • ՚ ։ Այս
ցո ւցա գբո
ւթենէն
ետք
աեղի
ունեցաւ
նաեւ
խնքոյք , ուր
խանգավառ
մթնո լորտ
մ ք
ս՝տեւլհուեցաւ
ու չաբունա
կուեցաւ
մին չեւ
առաւօտեան
ժամը
4 •
Գովելէ
են վասպուրականցէ
ե -
բէտասարղներր
որոնք կը քանան
արժանէ
յաչռ րգներ
ը Հանգէս անա
լ տարեց
սեբուն–
գէն
։
գ. Պ–
ՀԻՄՆԱՐԿՈԻԹԵԱէ, 8ԱՏԿԱ8ՈԻՄ՚1յէւՐԸ
՝ •
Անղլէական
«Լոնտոն
Թայմզ »
օրաթեր
թը էր
27
Ապբէլէ
թէւէն
մէչ
Հետաքրքրա
կան տեղեկութիւներ
Հ րաաա բակահ էԳա
լուստ
Կէւլպէն կեան
Հէմնա րկո ւթ եան
յատկացումներու
եւ
նուէրատուութեանց
առաքէն
ցանկէն
չ՚՚ւբչ
, որուն
ընգՀանուր
գումարը վեց Հարէւբ
հազար
սթերլէն է ։
Այս
յաակացումնե
ր բ րստ
«Լոնաոն
Թա
յմ զ»է
կ*բնղղրկեն
գորհունէութեան
գանաղան գաչտեր
Փորթոլկալէ
, Անգլէո
յ ,
Բրէա
. Հասարակապետութեան
եւ հայկա
կան
համայնքներու
մէչ, գրեթէ
Հաւասար
րաժէննեբով
•
Այսպէս
, Լոնաոնէ
Համալսարանէ
՝Բէնկ՝ս
գո լէճէն
յաւոկացուահ
է տասբ
Հազար
սթերլէն
(Կէւլպէնկեան
չբքանաւաբւո
ե -
գահ է այս
ղո լէճէն)
,
վաթսուն
Հազար
սթերլէն
Անղլէոյ
ՏրրՀէմ
Համալսարանէ
աբեւելաղէտոլթեան
ճէւղէն
, ոբ պէտէ
Հաստատէ
«Կէւլպէնկեան
թանգարանր » :
4500
սթերլէն
Օքսֆորա
Համալսարանի
Աէյնթ
էնթիներգ
գոլէճին
, միքին
աբեւել֊
եան
ուսումնասիբութեանց
Համաբ
։
5000
սթերլին
անգլիական
Աւայքլիք
գոլէճին
։
4000
սթերլին
Օփերա
Կրուփին, վեց Հա -
գաբ
Լիվբբոլլի
ղեզարուեստից
բնկե բակ -
ցութեան եւ
&425
Հունղարացի
ղաղթա -
կաններէն
արուեստասէր
ուսանողներու
։
Ասոնցմէ ղատ քսան
Հազար
սթերլին
յաակացսւահ
է Լոնաոն
Փրլիս
՚Բորթ
Մի -
չբն էն , Հաստատելու
Համար
ղեւլչկոլՀինե–
րոլ յատուկ
՚լիչերօթիկ
Հաստատութիւն
մր :
9000
սթերլին
Միչրնզ
Թու
Աիմէն
կազմակերպութեան
• Զորս
Հազար ազ -
քբկանց եւ այլ ակումբներու
:
25
Հագար
սթերլին
՛Բանաաայի մէչ
Շէյքոփիրեան
թաարոնի
մր
չինութեան
Համար;
9000
բրիտանական
նաւազներու
ընկ երա կցութե
աս Հ
Փոբթոլկալի
մէչ ալս ասւբի
19
Հազաբ
սթերլին կբ յատկացուի
Լիղպոնի Ա - Մա–
րիամ
Հիլանղանոցին
:
15 000
սթերլին
ալ
Լէզպոնէ
Տոնա Ա թեֆսւնէա
հ էլանղա–
նռցէն
Հայկական
Հաստաառւթեանց
ե՚քահ են
Հետեւե
ալ
յա տկա
ցումներբ (տես «Յա -
ոաչ» , Ա այէս
5)
Ջոբս
Հարէւր
Հազար աոլար
էքմէահնէ
Մ այր Տաճարէ
նռրող ութեան
Համար
Տ
Հարիւր Հագար աոլաբ տիկ • ՝1,ուաբգ
Կիւլ–
պէնկեանի
յիչատակին
Միքին
Արեւելքէ
մէչ
Հայ մանուկներու
յատուկ
Հաստատոլ–
թե ան
մ ր կառուցմ ան եւ կաՀաւորմ ան
համար -
Միքին
Արեւելքէ եւ հայկական
Հ՛ս
՚՜ .
մայնքներոլ
մէչ Հիմնարկութեսւն
սւնենա–
լէք
ղոբհունէոլթեան
շուրք
քննու
թիւններ
կատարելու
Համար
պատուի րակու
թ էւն
մր , բաղկացահ
Հ իմնա րկու թ եան
կեգԲ ՚
վարչութեան
ս^քոենապեւո Տոքթ. ճ– ՚որ
Ա. Փիր՚ոէկաօյէ
ել վարչութեան
անզ՚սմ–
ներէն
Փելմիրոյի
գուքսէն
մօաերս
՚գէո՚է
գայ
Մէքէն
Արեւեյք ,
Fonds A.R.A.M
