ՀԱՑԿԱԿԱՆ
ԵՐԱԺ՛ՇՏԱԿԱՆ
ՇԱՐԱՒԸ
ՓԱՐԻԶԻ
ՄԷՋ
❁
շաբաթ
աեւլէ անեւլալ. Հա ւկա
-
կան եբաժշաութեան
նովւբոլած
երեք
շա
Հեկան
էէ. գնաՀաաէլի
Հալյսքոյթներ
ւ
Տալ.,ւմ
եմ , որ աշակէրանեբիս
եբգա–
•^անդՀսր\*
) պաաբաօաելոլ
Հալերով
,սլի
աի չկարողանամ
եբկաբ
աբաայայաուիլ
:
Առաընբ,
Հինղշաբթի
Մայիսի
2ին՝
աեղի
ունեցաւ. Զինուորական
Ակսւմրում
ԼՍԷրքլր
Միլիթէո)
, ՆուրՀան
Ֆբէնկեանի
նախաղաՀոլթեամր՝
ի պաաիւ.
Պ–
Արա
Պաբթեւէանի
րաղմավասաակ
էբամշաի
ո լ
եբղաՀանի
, որին Հղովասանքր
»
(եիւէն)
երղչաթույ
բի եւ նո ւա գա
իւո ւմ բի
Համ
աբ
յօրինուած
, մրցանակի
արժանացած
է Նիւ
Եորքի
մէք Րաբեղ ործականի
կողմէ
Պաբոն նախաղաՀի
Համակրելի
ձաո ից
ե աք
, որին մէք նե րկա քացբե ց
ՊարթեւԼա–
նի
թէ կէնսաւլ բականբ,
Լէ թէ ղործունէ
- ,
ութիւնր
եւ միւս ճաոե րից
յեաոյ ,կաաաբ~
եալ երաժ շաական
ղարգ
եղաւ
ւլե ղար -^
ուեսաաւլ
էան
Լրի
ներկայութիւնր
,
որոնք
կաաարեցին
Պո՚րթեւեանի
մի քանի
ղոր -
ծ՚երր
Հասարակոլ
թեան
բուռն
ծա վւե
րին
աակ
: Պ • Րաֆֆի
Պեարոսեանբ
քաք
ծա
նօթ
եւ սիրուած
ղա^էսկաՀարր
, եւ
շեոբ–
Հալի
Օր–
Իրիս
Պիւլպիւլեանբ,
Աօնա
Տէր
Գսւբրիէլեանբ
, ինչոլէս
աբաասէսնոլ–
թեամբ
Պ– Գմբէթեանբ
.
Իրեկռյթր
չաէիաղանց
աաք
մթնւ՚ր
բա
ունէր :
Կիրակի
աո աւօէո
,
Մ"՛ լիս ^ին ,
ժամր
Տ՚^5էն
մինչեւ
ժամր
10/՛
Հաղորղուեցաւ
Հա յկական պաաարաղ
ձա յնասփիւռէն
՝•
Պ աաա
րաղ եղ Գե րէսպա յծառ
Ամ
աաունին
ի ր Հեա ունենալով
՚Րաֆթէէէնճեան
եւ Լե -
ւոնեան վարղապեանեբր
, երկու
գպիրներ
,
^. Տէվէճեանի
երղչախումրր
, Օր– Օր
Ա՛
^Աոաքելեան
, Մ աբգրիա
Թամար
եւ
Վ*
Տէվէ^եան՝
իրրեւ
մենեբղ ող
յ
Զմոռանամ
յիշաաակելու
, ոբ պաաա
-
բաղբ
աեէլի
սւնեղալ
Աէն Ժան
Պաթիսթ
"՛Ր ^ՐՐ^^Լ
Կ"՚^"Գէհէ
եկեղեցում
:
Տւղաւորութիւնը
շատ
մեծ՝ էբ ի պաաիւ
՝կաղմակերպութեանբ
: Օրիորգ
Աոաքել
-
եանր շէոա ղգայուն
կերպով
կաաարեց
« Ամէնր
» եւ իր ձայնը
ռաաիռյի
ալիքնե
րով
կ՝ե/նէր տարածուն
եւ էիա
յլուն , ինչ -
պէս
եւ Պ– Տէվէ^եանի
եւ Օր–
Թամէսրայի
կատաբտծր
«Ընգ
Հոգւոյգ
քում»;
Խում -
րին մէք սիրուն
ձայներ
կտն,
ներգաշնա
-
՛կութիւնր
շատ
սաՀուն
, Հաստատ
է
թէ
միաձտյն
եւ թէ քառաձայն
: Ցանկա
/ի
Աքի–
ւոի
լինէր
որ
խումրի
անդամնեբր
նուաղ
ուժ
ղործադբէին
, որով տպաւո
րութիւնր
տւե
լի մեծ կարող
է լինել։
Եբգածնեբին
մէք
կան
ան յաքող
, եկեւլեղտկան
աւան
-
գսւթեան
անՀամաձայն
կաորնեբ
։Որաե՛՛–
պից են նււքա վերցյւած ;
ԱՆՏՐԷ
Մ0ՐՈԻԱ6Ի
«. ԵՐԵք– ՏԻՒՄԱՆԵՐԸ
»
Մ ինչեւ
այժմ
երբ խօսք կ՝ՐԼԼաբ Տիւ ՜
մաներու
մասին , բնթերղասէր
Հասաբէս
-
կռլթեէոն
միտքր
էլեբթար
Աղեքոանղբ
Տիւմա
Հօր եւ Ագեքսանգբ
Տիւմա
որդիի •
^այց
Անտբէ Մօրուտ
, իր վերքին
գբքսվ
Հանրութեան
կ՝ուղէ
ծանօթացնել
նաեւ
Տ իւմէս
առա
քինի
Հէո յրր՝
Գ՚^րավար
Տիւ ~
ման
: Ալս երեք Տի՚-մաներր
, ւլօբավար
մեծ
՝էայբր,
վիպէսսան
ւլալտկն
ու թատերա
—
ղիբ թոէէնիկբ
, Անարէ
Մ օրուա յի
էլօրաւոր
ղբչին
էՈէսկ
կբ վերակենդանանան
ու
՛լիր՜
քին էքե րսւն
մէքէն
ցայտուն
գծեբով
կբ
ներկայանան
լնթերղուլվան
;
Զօրավաբ
Տիւմա Տավի
տբ րս
Փայրրէ–
թի
Հ՚՚՚յբր
թաւլաւոբութեան
շրքանի
մար–
քի՚լ^՚ե րէ ն մէկն
էր , արկածտխնւլ
իր րնա–
լորէէլթեամր,
որ ֆրանսական
բոլոբ
ւլա -
էլոլթներր
պատելէ վերք Աէն Տոմէնկի
մէք
սեւամորթ
կնռքմէ
մր ղաւակ
մր կ ունե
-
նայ : կնոք մաՀէն
վեբք ղաւկին
Հետ
կբ
վե
րաղաոնայ
Ֆրանսա
:
Խառնածին
տղան, թուխ
ղէմքով,
Հիա–
նալի
սեւ աչքերով
, մաբղիկի
մկանուա
մարմնով,
կր մտնէ ֆրանսական
րանակին
մէք,
ուր,
շնորՀիւ
իբ ուշիմութեան
, ֆի–
ղիքական
ղօրութեան
էէւ քա քութեան
, ե ՜
րեսուն
տարեկանին
ղօբավաբի
.էսսաիճան
կբ ստանա
յ : Աակա
յն իբ անկաիս րնալո
-
րութիւնր
պատճառ
կբ գառնայ,
որ Նա
-
փո լէոն
Ա • , տակաւին
Ֆբանսա
յի
կա
յսր
չդարձած–
Ի՛սկ , չՀանղուբժէ
Հայս սեւա
-
մ որ թին–^ նեբկա յւււթեան
,
<էյլ
Հակտռակ
ղօբավաբ
Տիւմայի
մաաուցած
մեծ ծառա–
յռւթեանց
ու ցո յց էոուած
բացառիկ
խի -
ղախութեան
, դինոլորական
որեւէ
պար
-
աականութիլն
չյանձնէ
ան որ ; Ա լս շ^՚սր -
Հաղբկումլլ
անՀուն վփչտով
կր լեցնէ
ղօ–
բս՚վար
Տիւմայի,
սիբտր։
Հակ
վաղաՀաս
անգործութեան
,
Աղեքսանգր
Տիւմա,
իր
Յուշեր/,լ1,
մէք իր
ղօբավար
Հայրբ
կբ ներկայացնէ
որպէս
բացառիկ
Հերոս
մր
Այս
Վ՚սքր
մանրամասնութիւնր
կրնայ
բացատրել
Աղեքսանտր
Տիւմայի
ամբողք
ղրո՚կանոլթիլ^նբ
: Աբղաբեւ,
վփպասան^ր
այնքան
անսաՀման
ու վառ
երեւակայու
-
թեամբ
մր
օժտուած
էր ,
ռր
ինքն
Ի՛՛Կ Կր Հ՚սւաէուսբ
իր ստեղծած
երեւակա
յական պատմ ութիւննե
բուն
ճշմարտու
-
թեան
եւ «.Երեք Հբացանակիբնեբ՝»ուն
մէք
Փ^բթսսի
մաՀր նկարաղրած
ժամանակ
ե–
րեխայի
նման
կը յուզուէբ
ու
յորդառատ
արցունք
կր թափէր
;
Անտրէ
Մ օրուա
րսել
չուղեր
սակ տ յս ,
թէ Ա– Տիւմա
ււտախօս
մրն էր– ՛՛չ, պար
ղա սլէս
՚Լառ
ե րեւակա յոլթիւն
մր
ունէր
ռւ պատմական
,իռքբ տուեալի
մբ
վբայ
ւղաամ ութիւննե
ր ու
մ անրամ առնութիւն
- \
նե ր ^էարե լու ա յնպիսի
կտ բ ո ղռ ւթ ի ւն մը ,^
որ իբ ՜էնա բածնե ր ո ւն ճշւքարտութեան
կր^
Համոզէր
թէ՛
ինքղինքր
եւ թէ՛ իր
րնթեբ–
ցււ,լներր
յ
Աղեքսէսնգբ
Տիւմա
Հայր
թաաեբղոլ
-
թիւններ
ղրելու
անյէոքալ
,իոբձէ ,1՛ր վերք,
միանգամ
բնղ միշտ
նուիրուեցաւ
վիպ՚ս
-
սանութեան
: Հեէոս՚քրքբական
է նշել,
թէ
իր լաւաղոյն
վէպերուն
մէք
«Երեք
Հր–
րացանակիրնեբբ
», «՛Բսան ատբի
վեբք»,
« Մ՚՚նթէ
՚Բբիսթօ»
, «Աարկօ
թտղուՀին
»,
« ԹազուՀիին
մանեակը
»,
եւայլն
կր
կիր՚"րկէ
թատերական
թէքնիք
մր, ղոր -
ծողութեանց
ու ոճի աբաղութեաէքբ
, ւլա^
գար
չտուող
Հարց
- պատասխաններով
,
(*) Մարգարիտ Րաբայեաքփ աշակեր -
տականերդահանդէսը աեղի կ՛ա նեՐւայ Ուր
րաթ– Մայիսի 24իՈ, ժամր 20 15,
էնսթի
թիւ ա՝Ար է տ՝ԱրքէօլօԺի
,
3 ,
րիւ Միշըլէ
,
Փարիղ
(6), ւքասԸակցոՆթեամր Տ– ք^եպ -
Գէօր, հո|անտացի երգսւհանի,
Պէնշօ
դաշնակահարի եւ Սարդիս Պօզոսեանի :
ԱԻՓԱՆ
-
ԿՈՄԻՏԱԱ
^ " յ ^ կիրակին
, Ա՛այիսի
5ին
, ժամր
Սին
կավոյի
մեծ սրաՀռւմ
տեղի
ունեցաւ
Աի -
փան
- կոմիտասի
տարեկտն
Հանղէ սր ,
ղե կավար ութե՚սմր
կարպիս ԱփրիկհաԶի :
Արզ էն առիթ
ունեցած
էի
ղնաՀաաե
լու
ա
յղ. էոա,լ,,ւնդաւոբ
ե բտժ-չտի
դո բծ ո լն է ո ւ–
թիւնբ
: իբ տոկռւնութիւնր
, ձիբքր , աշ -
խ ա տ էս ս ի ր ո
լ թ
ի ւն ր եւ մ ի քանի
տ՚սրռւա
յ
մէք
աՀաւլին
երաժշտական
պաշար
Հաւա
քե լր եւ. միշտ առաք
լնթանալյէւ
ու ղար–
ղանա լո լ աենչբ խորապէս
յարւլելի
ե՚^ւ
Այս
անղամ Ավէրիկեան
ց՚՚յց
տւււաւ
այդ
իր
բոլոր
յատկութիւ1
՚նեբր
:
Աիք՚՚՚յ
չու -
նիւէ կան,լ առնե
լոլ
Հա յ
ե բաժի շտնե ր ի
ւլոբծերի
էԼր՚սյ , որոնք ներկայացոլած
էին
յայտաղրին
մէք
եւ
որ
կաաարեցին
երկսեռ
խումրր
, մի փոքր
Համակրելի
նուագախումբ
, ինչպէս
եւ
մենեբդուլներր
Տիկին
կառփաբենց
- Արթինեան
, Օր •
•Բէօսէեան
, եւՊ • Պ • Մ • Պօ՚լոսեան
եւ Ա
.
՚Բիւփէլեան
:
ՆուաւլախումԲր
բնկեբտկցում
էբ
թ
ե ր –
գի^երին
եւ թէ խումբին
եւ. ուբախ
եմ
ա բձ՚սնա
,լր ե լո լ , թէ
որ չավ,
եւլան ակն
երի
Հուլո
յն
Համ աձա
յն կատարած
էր
"՚
յգ
կեբակցութիւնր
Ափբիկեանր
:
Ատիպռւած
եմ այսքան
յաքալ
հանղէսին
մ էք խօսիլ
իղ ական
խում բի
մ ասին ,
որ
չափազանց
զօրեղ , սուր կբ Հնչէր
Համե -
մատած՝ արական
խոլմրի
, որին մէք
շաա
սիրուն
ձայներ
կան
եւ որ աւելի
նեբդաշ–
ն-^յկ կերպով
կբ մասնակցէր
րոլոբ
եր -
գերին
յ
Գիտեմ
ղեկավարի
գժո լար ութ իւն
լ։ ե -
րաժշտապէս
անպատրաստ
տարրհրով
,
կարելի
է միայն
ղաբմանալ,
թէ
որչափ
եռանդ
ու նեղութիւն
կրած պիտի
ԼԻ՚՚՚ԷՐ
յաքալ
միութիւն,
ստեզծելոլ
Համար , Տի
կին
Մ . կտռվարենց
Ավւրիկեանի
բնկե -
րակցութեամ
բ իր սիրուն
ձա լնով
եբւլեց
կոմիտասէն
, Խաչաէոուրեանէն
եւ
կէսնաչ֊
եււ^էն
, խոր տպաւո րութիւն
ձւլելով
Հ,ո -
սարակութեան
վբա
յ ; ժողռվրդի
կբ1լհակի
ծափաՀարոլթեանց
վրայ
երդչուՀին
աբ
-
գար
ղնաՀաաանքի
աքժանացալ
երգելով
Աիվէան - կոմիաաս
ի ոզբացեալ
զեկէովար՝
Գ– Մ– ԱլէմշաՀի
անմոռանալի
«իմ եբ -
ԳԸ.
» =
Խմբին
Հետ
մենեբգեցին
Օր–
՚Բէօ ֊
սէեանր
,
եւ
Պ • Մ •
Պօզոսեանբ
,
որին բարձր , ուժեզ
թէնօրբ
արժանի
է
լուրք կատաբելազոբծոլթեան
, ինչէղէս
եւ
՚Բիւփէլեանբ
: Տ ա ղանդա
ւո ր
գա
շն.ա կա
-
ՀաբուՀի
Մ առի
Ի ւս թա տ լնկեբաց
՚Ալ
յա —
քռ՚լո ւթեամր
յ
Հանգէսր
մ եծ՜ յաքողութիւն
ունեցաւ
եւ
պիտի էքաղթեմ
, որ մեբ ղաղութբ
կարելին
անէ Ափրիկեանին
ամէն
միքոց տալու,
ա–
ռաւել
եւս իր աբտակարդ
երաժշաակ։ռն
տաղանդբ
ի յտ յա
րե րելու
եւ աւե
լի եւ ս
կատարելագործելու
;
ՄԱՐԳԱՐԻՏ
ԲԱԲԱՕԵԱՆ
ՅԱՐԳԱՆ-ԲԻ
ՏՈԻՐ՚Բ
Իր ծննգեան
Հարւէւստ
կոչումին
րացա
-
"՜էկ աղգեցոլթեան
աակ
, իւո րունկ
րա -
Նասաեղծ
Տ ս՛ տուր ե ան ը , րառին
բովան
-
ղակ
տոուէքռվ
դարձած
է Հոէքանիչր պար
զութիւն
րառին
. քերթողական
անուշ
տղ–
բիւբի
վազքին
աուած
սարսուռին
տակ
մ աշուոէլ
եւ Հալսւոզ
մ աբղկա
յին բացա
-
"իկ
ղգայոլն
Հոգի մրն է ինք, իր
Համեսա
գրսերեւոյթին
նեբքեւ
մասունքի
՛զէ"
պաՀած
իր Հոգեկան
աշխարՀին
անչափելի
մեծութիւնբ
:
ինք
եբանութեամր
կր թեւածէ
իր ի"կ
ոլոբտներռւն
մէք ել "՛Հտ
թէ
ինչո՞ւ
«Ոչ
ոքի
Հարցում
, օչ մէկ պտտտսխան»
իր
խորախորՀոլբգ
րւս ցական
չութի
ւնբ կ՝ար–
դարանայ
անս աՀմ անօ բէն
:
ԱՀարոն
Տատուրեանի
աչակերտ
- աչա–՛^
կերտուՀիներր
օր մբ Հպաբտութեամր
պի–^^
տի
յիշեն
անոր անոլնր
, եբբ իրենք
իրենցը
կարգին
ըմրոնեն
"՛յս մեծ՝ Հոգին
որ գիտ–
դաւ տառապիլ
ու. լոել,
բայց՛՝
վեՀանձ
-
նօրէն քաքալեբեց
ուրիշներր
:
ՆԱԶԵՆԻ
ՏԷՐ
ՄԻ-ԲԱՅԷԼԵԱՆ
որոնք
ընթերցողը
կբ պաՀեն
Հեւի
Հեւ ու
յաբաճուն
Հետաքրքբոլթեան
մբ մէք :
Ա՛լեքսանղր
Տիւմա
Հօր Համւոր
պատ
-
մ ական
ճշմ արաութիւնր
եբկրորդական
ղծի
վրայ
կոււլա
յ • ան
ի՛նքղինք բաւա
-
բարուած
կր զղայ
,ռյնքան ատեն
որ
իր
ստեղծած
պատմութիւնն
ու
Հեբոսնեբբ
ճշմարւոանման
ըլլան
ու
ռգեւոբեն
թէ՛
ղինքր
եւ թէ՛ իբ ւնթերցուլնեբբ
: Ան իր
անձնական
կեանքին
մէք ալ ապրած
է Լէր
Հեբոսնեբուն
նման
.
՚*ՐՐ
՚*րԼ՚ն , Հեւ
ի
Հեւ , տռանց
որոշ ծբագրի
, ոբպէս արկա–
ծ^ախնղիր
ու
պոհեմ:
Անարէ
Մ օրուա
Հոգերանական
փա
յլուն
վեր լուծում
մր կ՝ լնէ Ագեքսանգբ
Տիւ՚քտ
"Րգիի
է որուն
մէք երկու Հակասական
բւլ–
գաղումներ
պայքարի
մէք են իրարու
Հետ
որգին
թէ՛
Հիացմունք
ունի իբ տա
-
գանգալռբ
Հօր Հանգէպ
, եւ թէ՛ կբ տա
-
ււտսլի անոր վարած
պոհեմ
կեանքէն
ու իր
ապօրէն
ծնունդէն
;
իր անձնական
,իռ րձառ
ութ
իւնն
ոլա
-
պօրէն
զաւակ
մբ ԸԱալռլ գիտակցո
ւթ
իւնր
այնքան
էլօբաւոբ կերպով
դրոշմ դրած
են
իր նկարագբին
վրայ , որ
ցո լացած
է
նաեւ
իր ամրողք
գրականութեան
մէք :
Լ^ԿԻԳԲ՚ւԼ իր վէ՚ղերուն
, աւղա եւ իր թա
-
տերգութեանց
մէք , Տիւմա
"բ՚լի
ցցուած
է լնկերային
կեանքի
անա բգա
բութեանց
գէմ
. անվՀաա
րողոյջ բարձրացռլցած
է
ադքիէլ - մայրերու,
ւսպօբէն
ղտւակնեբոլ.
Հանրակիներու
վեբասլաՀուած
ճակաաա
-
գրին
գէմ ; Աակայն
«՚Բամելիազաբգ
կի -֊
նր»ի
մ էք արտա
լա յտած
ղոլթի
իր ղւլ ա -
ցումներր
թոքախաաւռր
ցնծուՀիին
Հան -
գէպ
իրական
կեէսնքի
ւքէք ՀետղՀետէ
փո–
վւոխութիւն
կրելով, վերածուած
են կա
-
աարեալ
1լնտէոեացոլթեան
:
Փաստերու
եւ վե բ լուծումնե
բու
լո
յսին
տակ
Անտրէ Մօրուտ
, ներկայացնելէ
վերք
« Երեք Տիւմէոներր
» , ի վերքոյ
այն եզ
րակացութեան
կ
ք։.
Հասնի
թէ ա յս
երեքէն
մեծաւլռյնր
«քքրեք Հրացանէս
կի բնե
բո
լ »
եւ
«Մօթէ
՚Բրիսթօ»ի
Տիւման
է, բաբի,
վե–
Հանձն ,
սյււհեւք ,
բայց տագանգաւոր
Ա ֊
ղեքսանգբ
Տիւմա. Հայրր
;
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(41)
ԵՐԿՈԻՆ՝8
•
ԳԼՈՒԽ
Թ.
՚ՀնԻՈԴԳ,
ՂԵՒՈ՜ՆՈ֊
•
Ար՚՚ղէս
Յովնոն
ինքնիրեն
իւբ նիէլա -
կին
վրայ
յեց կՂրթէսբ,
կք
շաբունէսկէբ
իւր
յեէող աբձն անխռով
ե ւ
անսասան
,
Ր՚սյց
տխուր , վասնւլի չկրցաւ
շարժել
ե -
կեղեցական
խումրր,
ուսկից
ինք յենա
-
(ւէա մբ շինել կբ յուսար
:
ԳԼՈՒԽ
ժ՛
ԻՇհւԱՆԱԶԱ՚հՑ ԺՈՂՈՎ ՄԸ
Հասաւ
դարձեալ
\ք բասխա յ էսվէէսնց վը–
րայ
, ո բ ղ արիւ գարիւ
կոււլա ր
իլ ր խր -
բոխտ
րնթաց
իւք • սիբտր անչափ
ախուր
էր ռբ առաք քան
անցնիլբ
նստաւ ճանա. -
պարՀէն
Հեռու
նոյն ափտնց վրայ.
ի՛՛նչ
կբ մտածէ բ այղ. մարդր,
ոբ
քսան
չորս
մամր
անցեր • բեբանր
թան չէր գրած
ու -
տելու
եւ ոչ աԼսոբժ
ունէր
Երր Եբասխայ
գիմացի
ւլետեզրը,
Րա -
գարանէ
շա՛ռ վար,
փոքրիկ
՛Լանք մը կր
տեսնէր,
ճիշդ
նոյն
միքռցին
ուր ԱԼսուր ֊
եան
Եբ՚՚՚սխ
կլ՛ թավւէբ
, եւ իբ աչքը ան -
ԿԻՏ ճբ
Կ " ՚ Բ " ՚ լ
ր՚ոժնել.
այղ վանքր
երկու
երկայն
տէռրիներ
իրեն բանա
էբ եւլած
,
կր նայէր
այղ աշտէսբակին
, ուր կբ
յիշէր
թէ
՛սն քո էն ղ իշե րներբ
անցուցե ր էր , կր
տեսնէր
էս
յն
վ ՚ ՚ ՚ ք բ ի կ
ե ր կութս՚ոլս՚տ
լուսա–
մուէոբ , ուսկից առանց
երկաթի
արղելքին
ղարձեալ
մարղ
չէբ կրնար
անցնիլ,
ծակր
"ւսկից
շնորՀեալ
էր տեսնել
երկինք
իւբ
պա
լծ
՚էսո
էւլթե ան եւ իւր
ախ րութե
"՛նց
մէք,
եբբ իբ սրաին
այն օրերէն
սկսեալ
մ ին շե՛– ս " յն ա յ " վա յրկեան
օր մր ուրա
-
խութեան
՛սրել
չէր ծալլած
, քսան
-
քսս՚ն
Հինէլ էոարինե
րէււ
ժամ անակ
յ
Եւ "լ՛
աւելին
է, կր յի՛շէր
"՛յն սրտի Համար
էէսսկս
՚լի
վայրկեաններբ
որ չաբչարանէոց
երկտր
տաբիներ
էին, յորում
Հուլ ին կբ
էոոչորէբ
ել նորա տան քանքնե ր ր բտցատրե
լու Հա -
մար չկար
բէոռ , վասնղի
մարդկային
լե -
ղուն շաա աւլքատ
է յայանելու
այ'1
է
^իճա–
կբ , եւ նա միտն
կբ ղգայ
որ սիրեր
է ո՛ւ՛
յոյս,
որ սիրէբ
է թշուառ
եւ որ
խնղրեր
է յԱստածռյ
Հաղաբ
րիւբ
անղս՚մ աղաաե
լ
դինք ի "իրոյ
եւ ի կենաց , ռբւէւն
եր1լ1էա -
յին
քա ղց ր ո լ թ ի ւն ր գառնա ց ուց եբ
, լափ–
լԼ՚ղեբ
է բաժ–անմ էսն եւ ան յուս ութեան
գր–
ժոխային
Հուբր
;
Կր յիշէր
նա ալն
տխուր
դիշերներու
անՀանգիսա
քո ւնր , ուր
Հրեշաակա
յին
եւ
պատկառելի
կե րպտբանքր
Վ^ասկտնոլչին՝
կ*երեւ՚որ
փայլակի
մբ պէս
եւ իւեղճ բան •
տեա
լն
Հ.ւս.ղիլ ա չքե
բր
յաւլեցնե
լ փաւիա
-
քէր , անե րեւո լթ կր
լինէր
եւ ինք խոտէ
իսշաւո
յն ՛իր"՛ յ ս
՛էք
բողք ժամեր
կբ աապլ
-
տկէբ : Վե
ր քապէս
յալնած
այդ
յի շատակ–
նեբէն
ձեռքյւ ակամայ
ճակտին
ղրաւ
մէկ
ղի վարելու
Հաւքար
ամէն
խոբՀրղած՜ոլ
-
թիւն , թէպէտ
անչաէի տարինեբէ
Վ^Բ^,Բ
սրտի
սոլիացեալ
վէրքբ
ձայն կուաար
թէ
չէր
բժշկուած
, եւ այս այն
վւսյրկեանէն
որ
.օրմուՀին
գուշակեր
էր , թէ
գւսրձեաւ
պիւտի էոեսնէր
իր սբաին
սիրելին
:
Տնղուեցալ
ել՛աւ,
Հանեց
ղղ եստներն
ու
ղէնքերր,
էլ՚սպեղ
զւխոլն
վրա
լ ել
աոէսնղ
ուշ
ղնելռլ
Երասխտյ
մոնչիւննեբուն
եւ
բարկացայտ
յարձաքլմանց
,
նետռւեցաւ
մէքբ եւ նորա
րնթացքին
Հէւտ կբ
սբանէսբ
կ*իքնէր
միշտ
Հանղէպ
կողմր , մինչեւ
որ
ափունքր գտաւ,
ել երբ վրայէն
քուրբ
ցնցեց
, իր պարեգօտը
գաբձեալ
Հաղաւ
ել ուղւլռւեցաւ
՚լէպի՛
նոյն վանքր,
որ Կբ–
բեւ
թէ մաղնիստկան
ղօբութեամ ր առ Լն–
քբն
կր ^՚/էրէ
՚Լաոնղի
Վասկտնոլշի
Հա -
մար բանտին
յիշաաակբ
նաեւ
քազցր
էր ,
եւ
նո
յն
մ Լ՚քոցին
մ տած
ութ
իէն չկար
մա
քին
մէք, այլ միա
յն Վասկտնոլշ
,
վասնղի
այս
սիրոյ
Հսկայ
ուրուականին
առքեւ
ա–
մէն
բան
"՛՛լ՛ք
1
Աասոլն,
արէսր, նախա
-
բաբ,
կաթողիկոս
անՀետացէբ
էր
մտքէն.
՛Այս
մ տած
ո է-թ ե ամ բք , երբ
կ՝ էէն էքն է բ էս
-
ռաքին
դիլզին
քովէն
, երկու
ոլաւոս՚նրք
ի–
բեն
մ օտենտլով
եւ ակնածութեամ
ր ^ ի ՜
բարու
երես
նւսյեւէ
եւ աչքով
խոբՀբւլ
ակ–
Ց^լէ
Վ^ւ՚շ.՝ մին աւելի
Համս՚րձակ
Հալ– -
յ ՞ ՚ - յ •
.
Եղբայր,
Խութեցի
Յ՚՚վնան
ղո՞ւ
ես։
Այո
I
որդեակ
, ես եմ :
Խնղրեմ
մեզ Հետ
՛լալ, վասնղի
աու
նբ մարղ
մր քեղ կր սպասէ :
.-. քաւ , որղեակ
, սլատասխանեղ
Յով
նան
քիչ մր մտածելէ
ն վեբք
եւ
աոանղ
Հ եաաքբքրո
ւթե ան
ն շէսն
կերպարանքին
վրայ
ց՚՚-յղ տալու,
լռիկ
ոկսալ
երթալ
պա.
ւոանւո
յն Հետ , որու
մ իւս
բնկե բր
մ իշ
՚Ո
պ.աակաոանօք
իրեն
կր Հետեւէր
:
ՈԵՐԵՆՏ
(Ծար.)
Fonds A.R.A.M
