%Ց
Ա քՒ Ա Զ է
ՅԱՋՈղ
ՀԱՆԳԷՍ
Մ/։
ԻԱԻ
Ապրիլ
2Տին , աեւլյւ ոսնհցւա. Աե–
րասաէոյ
Հ^Մ՚ոլրաւո
ԱւսույՆառիբս..,»
Աի–
ու֊թեաՆ
աարե1լան
հանգէսշ
, իսիի
քա -
ղաքապեաարանի
սրահին մկք, ի նպասա
էր֊ "րդեդրած–
երկու
սաներուն
Արահր
լեցուած
էր սրացւէւ
Հա յրենա -
կիցներով ,
Օրուան
խօսնակին՝
Պ՛ Զ–Մ
ինասեանի
բացման
խօսքէն
եաք,
Աիութեան
քար ֊
աուղար Պ՛ Ց՛ Յակորեան
, նախ շնսոՀա -
կալոլթիլն
յայանեց
ներկաներուն
, որոնք
ամէն աարի անվրէպ կշ փռլթան
քաիւլե֊
(՛եք իրենց ազդօգոլա
աշիւաաանքր,
եւ
օրինակ
բերելով
սրացաւ
հայ հօր մր
յայանած
Հոգեկան
վիշար՝
ի
աե յ իբ այ՛
րսսերած
ղալակներուն,
եզրակացուց ՚
֊ ՛ «Մեղի
ողբ ու կոծեր պէաք չեն, այլ
ձեր բարոյական
ու նիւթական
սբաաբուխ
աքակցութիւնբ^
Որպէսղի
աւելի մեծ թի
լով սաներ կարենանք
որղեղրել
կաղմա կերպի չնե բու
իւնղբանքին
վբայ ,
իր Հայբենաշոլնչ
ու սրաաոոք
չ
խօսյւեբով
ներկաներր
խրախուսեց
նաեւ
էք֊՚ւվիլի
մրաքան
ուսուցչուՀին՝
Տիկին Գ– Փա -
փազեան
:
Յարղելի
աիկինբ
մասնաւորաբաբ
անգ
րագարձաւ
նոր սերունգի
Հայեցի գաս -
աիարակոլթեան
անՀրաժեշա
պաՀան ք
ք ի ն
վր՚՚՚յ
, որպէսղի
նոր
Ս՝11ԼրԱ1տ1»է^
ու
Վա^ռՆծաԱներ
Հասնին
Գեղաբուեսաական
բաժնին
իրենց մաս -
նակցութիւնր
բերին
, Օր •
Վարժապետեան
(գաշնակով)
, Մ • Պօղոսեան եւ Ա • Գա -
րակէօղեան
իրենց
Հայրենաբաղձ
ու Հմա–
, յ ի չ
մեներղներով.
Հանղէս,
ունէր թաաերական
բաժին
մբ
• եւս :
Նեբկա յացուեցաւ
քքրուանգ
Օաեան
ի
« Ջարչրլյ,
Արթին Աղա »ն , ղեկավաբա^ -
թեամր Մ • Շիրվանեանի
եւ Շ • Պալեանի
:
Սրեք արարնոց
ա յս
թաաե բախաղր ,
֊Հսէկառա
կ իր րաղմանց
գե րակաաաբնե
-
րու%
բնգՀանուր
աոմ ամ
ր
յ՚"2"Գ
անցաւ եւ կուշտ ու կուռ. խնգացուց
ներ -
կանեբբ
։
Ի^ոլոր խաղաղողներն
ալ իբենց
լաւաղոյ–
՜Ֆր աուին
յ
ԳնաՀատելի
ել օբինակելի էր
ոակապէս
, Տ է սինարնա կ Տիկին
Աչի՚էն
Պօյաճեանի
անձնուիբումր
ոչ միայն
Հայ
բեմին,
այլ եւ մեր Հանրային
աշխատանք–
ներու
ի
նպասա ;
Աղնիւ
Տիկինր,
վերքին
րոպէին
միայն
իբեն եղած
խնգրանքին
բնգ աոաք երթա -
լով, այգ Հեռաւոր
գաւառէն
գէպի
Փարիղ
էր փութացած
, ոիբով
ստանձնելու
խաղին
. գլիսալոբ
Հերոսոլ
Հիներէն,
Եւդիկ եսւնըլքի
գերր,
որպէսղի
նեբկայացումր
չձախողի
։
ինչսլէս
անցեալ տարի, այս անղամ եւս
գիմա յարգարում
բ սիրով
յանձն
էր ՚" ՜
•ռած
^ Պ • Կ • Օս՛ք անճետն
,
որուն
տի -
.պարներբ շատ ձա յառւն
էին ու
յաքող %
Ապա սկսան եւրոպական
պարերր
աե -
ւելսվ
մինչեւ կէս ղիչեր , Հայկական
քեր–
ԱՊՐԻԼԵԱՆ
ԱԳԱՏՕՆԸ
ՄԱՐՈ-ՐԻ
ՄԷՋ
0
•ՐԱԶԱՊԼԱՆ-ՐԱ
(Յառաք).–֊
Ապրիլ
28–
ին , Ատրոքահայ
՚էաղութր
հաւաքուած
էբ
աեղւոյս
Աայբ
եկեղեղին։
Գբիղոբ
՚ԼբԳ ՚
քՏաչեբեան
, Տէր
Ջ՚*րի
անապատներէն
՛քինչեւ
՚Րաղապլանքայի
Աայբ
Տաճարի
քաՀանա
յութիւնբ^
գժուաբին
ճամբայ
մ յ ^
էբ կտրած
, անտէր ու անպաչտպան
, եւ
միշտ Հայմնացած : Ինչ փոյթ, •որ ան
կաթոլիկ
կղերականութեան
մաս կր կաղ-
մէ : Ան կր Հետեւի մեբ Մխիթարեան
Հայ
րերու
նուիրական
աւանւլութետն
, կո -
չումն ստացական
է , Հա յութիւնր
տեւա -
կան :
Ար՛ւ , Խաչերեան
վրղ՛ի
անձնական կա -
պերուն եւ նախաձեռնութեան
^ոբՀիլ
կարելի
եղաւ
Հոս ալ
տօնել
Ապբիլեան
սղատօնր : Ա՛ աբոքի
ղանաղան
քաղաքնե -
րէն, մերՀա յրենա կիցնե բուն մեծ
մա՛՛ր
ներկայ
էին Աղալու
Համաբ
իրենց նաՀա -
աակնեբ ր :
Մ այբ Տաճարի
քովբնտի
սրահներէն
մէ
կուն մէք, Հաւաքոյթբ
բանալով
Հայր
Խաչերեան
խօսք տուաւ Պ֊ Վ– Համբար -
ձոլմեանի
:
Պ՛ Վ– Համ բարձում
ես՚ն Հակիրճ ու կո–
րս՚Լփ րառերով
ոգեկո չեց մեբ բաղմ աՀա -
ղար նաՀաաա1^եբու
անմաՀ յիշատակր եւ
րսալ.
Խրիմեան
Հայրիքկ , երր 187Տին
Պեբլինի
վեՀ աժողո վին պիտի
ներկա յա -
նաբ.
Հարցուցին
իրեն թէ , ի՞նչ
լեղուով
պիտի ներկա յացնէր
Հա յկական
պաՀանք -
ներբ,
քանի որ ինքբ որեւէ օտար
լեղու
չէր գիտեր : Հայբիկ պատասխտնած
էր-ւ
րսելով թէ , անանկ
միքաղղային
լեղուով
մր պիտի
խօսի, ոբ անխաիր
ամէնք՛ն
ալ
Հասկնան
. պիաի լաւյ՛ :
Աւա՚՚՚լ
, մեր
լացն ու կոծր , րռգոքն ու արաունքր
ոչ
մէկ արժէք
ունեցան ել Ր՚ռւբքր
չտրունա–
կեց իբ րտբրաբոսութիլններր
յ
Ի՛՛նչ
էր
մեր ուղածբ
։ կեանքի ու ղո յքի ապտՀ՚ո -
վոլթի
ւն եւ վարչական
որոշ բաբենորո -
ղռւմնեբ
, այն ինչ ոբ յսյսօբ, մեծ պետու
թիւննե
բր առտատձեռնօբէն
կր
րաշխեն
ափրիկեան
յետամնաղ
մողովուբգեեբուն
անգամ
: 42
տաբիէ ի վեր մենք
սգացինք,
եւ տակաւին
եբկաբ ատեն , սերունգէ սե —
րունղ. եւ գարէ գար պիտի սղտնք
մեր ղո–
Հեբուն
յիչատտկր
, ոբովՀեաեւ
անոնք ի -
րենց
մ աՀով
Հա յ ժողովբգի
աղաաաղրոլ–
թեան
լուսաբձակներր
ղարձան :
Անոնք
մ եռան , րայց չի կորան »
յ
Ս րկրո րգ
խօսունէ
էբ Հա յր
Փոլրիաս
միկ մթնոլորտի
մբ մէք :
Այս աոթիւ
, «// ուրատ
Ուոումնասիբա–
ցՖի
փարչոէ-թիւնր
Հրապարակաւ
շնոբՀա -
կա լութիւն կր յայանէ
բոլոբ
գերակատար
ներուն եւ գռրծօն
անգամ
— անղամուհի
—
նեբոլն , որոնք ամէն
ղնով
ստաարեցին
հանղէ սին յտքողռւթեան
Համ ար :
ԹՂԹԱԿԻՑ
ֆրանսացի
եբիտասարգ
վաբգապեա
մր ,
որ պատմականն
ըրաւ մեր
ժռւլովուրղին,
իբրեւ
Հինաւուրց
քրիստոնեայ
աղգ մր :
Պատմեց
Գբիղոբ
Լուսաւորչի
կրած չար -
չաբանքներր,
Ա . ԱաՀս,կի եւ Ա . Աեսրռպի
դրերու
՛լիւան
ոլ
Աստուածաշունչի
թս՚բղ–
մ անութ
իւն ր , բարրարոսնեբոլ
արչաւան -
քր, ա՛իի
աւերումր,
յիշատակեց
թրքա -
կան լծի աակ
տեւլի ունեցած
պարրե -
բական
քս՚րգեբր,
եւ ամենավեբքինբ՝
մէկ
ուկէս
միլիոն
Հայութեան
բնա քն քո ւմր ,
եւ յարեց.
^՚Րանի կբ կաբղայի
ձեր
պատմութիւնր
այնքան
Հեաաքրքրու
-
թեամր կր լեցուէի ել աչքիս
աստիճանա–
րար կր մեծնար այս փոքր ու աղնիւ ժո -
ղռվուբգբ,
որ փայլուն
քաղաքակրթական
անղեալ
մրն է ունեցած եւ միշա ալ են -
թաբկուած
է Հալածանքներու։
Այսօբ ,
ձեբ այս սգա տօնին , ոբքան
1լոլղէի Հա -
յերէն
լեղուով
մասնակցած
ԲԱալ,
րայց
կր նեբէք.
Որ
չեմ ղիտեր ձեր
լեղուն,
գեռ : Ի սրա է , մէկ մ աղթան ք ունիմ , որ
Աստուած
ձեղ առաՀնոբգէ
ձեբ աբգար ի -
բաւոլնքնեբուն
տիրանալու
Համար»
:
Հաւաքոյթր
վեբքացաւ
կէս օրին, խոր
տպաւորութիւն
ձգելով
նեբկաներուն
վր -
րայ։
X
ՄաբոքաՀայ
Համայնքի
րնղՀ.
Ժողովն
ալ տեղի
ունեցաւ
31
Մարտին :
Նի՛ւթական
եւ բարո յական
ղե կռ ւղ ո ւմնե րէն
վերք »
Պ՛ Համբարձում
եան
ոգեկո չեց
Գր"
յի
է
ՎաՀան Նաւասարգեանի
եւ
ողբացեալ
Շաւարշ Ա իսաքեանի
յիշաաակբ
։ Այնռւ -
Հետեւ
նոր վարչութեան
անգամներ
րն -
տրրուեցտն
Պ– Պ– Պերճ Վարժապետեան
,
իր. Գարապիլիքեան
, Վ. Համբարձում
-
եան, ժ– Արիկետն ել Տոքթ.
Թուրեան
։
X
Մ արոքտՀա
յ Համ ա յնքա
յին վաբչու -
թիւնր
Մայիս
^ին , գաչտաՀանգէս
մր
կաղմակերպած
էր
Պուլո
յի
անտառին
մէք , ՚Բաղապլանքայէն
յիսուն
քիլ՛ոմեթր
Հեռու։
Գրտմական
մբցանակներ
սաՀման–
ուած
էին այն Հայ մանուկներուն
,
որոնք
պիտի
կարենային
Հայերէն լալ արտասա
նել , եբղել եւ պարել :
ԼՐԱՏԻէԻ
X
ՊՈԼՍՈՅ
Կեղրոնականի
Աանուց
Աիու -
թիւնր
ղեղաբուեսաական
երեկոյ
մր կաղ
մակերպած
է, որ աննախընթաց
բնգռւնե–
լութեան
արժանացած
է
նեբկտներուն
կուլմէ :
ՊԷՅՐՈՒԹԻ
մէք Ապրիլ
20ին կատար -
ուած է Ա՛լղ՛ Առաքնորգս՚րտնի
նոր չէն -
քին բացումր՝
Լւ ներկայութեան
Զ՚՚՚րեՀ
Ա. կաթողիկոսի
, Լիբանանի
թեմի
Առաք–
նոբղ
Խորէն
Արք՛ Րարո յետնի
, Աղ՚լ • Գա
ւառական,
•Րաղաքական
եւ կրօնական
ժ"–
ղովներու
, ղանաղան
Խ ո րՀուրղնեբո
ւ ան -
ղամնեբուն
^ բոլոր թաղականոլթեանց
գի–
ւաննեբուն
, ինչպէս
նաեւ
բաղմաթիւ
այլ
աղւլա յիննեբու ;
ՊՈԼՍՈՅ
Պատրիարքր
՚յՑ՚՚ւ՛
կուսակալին
ել անոր յանձնած է
20 ՛ՕՕՕ
ոսկինող չէք մր՝
Թուրքիոյ
վերքին շաբ֊
էՏԱյ1–Սյ>»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(40)
ԵՐԿՈԻՆՔ
ԳԼՈՒԽ Թ՛
•
Շուա
մը վար իքաւ Աշոտ եւ Հրաման
ր–
/ ՚ ա լ պաՀապանաց
իրեն
բերել
Յ՚՚վնան
.
եւ աոանձին
սենեակի
մր մէք կբ շբքագա–
յէբ \ ^Ո՛ Սասբնցին
եկաւ
նոյնպէս ան -
խռով
, ինչպէս
րանա
ղնացած
ժամանակ
անխո ով^ էր :
ՅովՀնւս՚ն
եղբա լր , բսաւ Աշոտ,
ի՛նչ
սլէտք կար այս իշիս՚նաց
ժողռվքին
մկք
քու բոլոր
կարծիքներղ
յայտնել.
՛քԻ՞թ է
աւելի լալչէր լռիկ
մնքիկ
ղործել, պատ–
րաօաե
լ ժ-ողռվռլրղր
եւ վ տանղ ի օրն ու,
ժ՛ամր Հասնե լուն
ղոբծի
սկսի
լ ՚.
Յ՛ովնան
պարղ էր , բայց
պարզամիտ
չէ բ ՚ ե րիտասարղ
ին ոբ ա յսպէ ս քո՛՛լ ց րու
թեամբ
կվլ խօսէր
նայեցաւ
աչքին
խորր
Հետաքննին
կերպով եւ ամենա
լն ցրտոլ -
Րեամր ու տխրութեամբ
բսալ .
-
իշիան
, ղու շ՛ստ սբամիտ
եբիաա -
ոարղ. մր կ՝եբեւաս
, ինձ Հետ
այղպիսի
յսորախորՀուրղ
Հնա ր իմ աց ո
լ
թ ե ամ ր խօ -
.սելու պէտք չկայ. եթէ կարենայի
այ՛է
քու լլսածգ
էնե լ , ժողովուրղբ
պատրաս -
տել եւ կարեւոբ
Ժամու1ւ ոտք Հանել թէ՛
"՛յգ
Ի՚^Ր յԻ՝^"՚Ս
աէրանց գէմ , թէ՛ այգ
Օ ֊
տարաՀալատ
րռնաւռ րաց գէմ , ա յս րո -
պէիս
կ՝ընէի , րայց այգ լեռր
շարժելու
Հաւատք եւ կտբողոլթիւն
վերի
ւլառամես՚լ
եւ ողորմելիւ
ծեբռւնոլ
ձեռքն է . ի՛՛նչ օ -
գուա , նա է լ այգ
ի*–բ
ղօբութիւնր
չի
ճանչեբ եւ չի գիաեր
աղղին օգտակար
լի
նել : իսկ ա յգ
յիմ ար
իշխաննե բ բ որ ինձի
ղէմ կր գոռային
կամ կր մռնչէին
,
Հինգ
տարի ժամանակ չեմ տար իբենց,
մէկ
Հատ
մր պիտի
չմնտ
յ , ռբ
Րաղգատու
ճամրան չտփած
չլինի, եւ չեմ
ղիտեր
քանի՞ Հատր իւր ՝Րբիսառսր
ԱաՀմէւոի
Հեա չիփոխէ : Վեւոնգ
, Վեւոնգ
, ուր ես ,
Հայաստան
քեղ պէս մեծ մարղ, մեծ քա ֊
Հանայ, մեծ ՚Րբիստոսի
ծառայ մէկ Հատ
մբ միայն
բերաւ, .ափսոս , եւ Հոն իւր
ծննգական
կա րո ղոլլթ
իւն ր գաղրեցաւ
:
Յովնա՛ն
եղբայր
, լ սաւ ե րիտասաբգ
Լ՚Լխ՚սնր,
ինչո՞՛ւ ա յգպէս կր յուսաՀա
-
տիս.
Համբերել,
սպասել,
պարաղանեբէն
օգուտ
քաղել
իմասաուն
եւ
Հեռատես
մարգուն
առաքինութիւնն
: Տե՛ս , աՀա
այգ մերօտար աՀա ւաա
թ^ամին
, թէ -
պէտ
ղօրաւոբ
, օր աւուբ կր Հալի,
թէպէտ
աՀաղին
աշխաբՀաց
բնղա րձակո ւթե ան
վբա
յ կբ տարածէ
ի շիսանո լթիւնր
,
րայց
օբ աւուբ կր տկարանա
յ եւ իւր
մ էքէն
րաժնուելռվ
պիտի
կործանի
։
Ո՛՛վ երիտաասրգ,
գոլ կր
տեսնես
թշ^՚ամւսյն
իյնալբ, կր մոււնաս , չես տես
ներ քոլ փճանալղ
, ո^չանալգ
, գու , թէ
որ միքոց
ունենա
յիր
ինք՚լինքգ
անվիժար
պս՚Հպտնելու
, ես էլ քեղի Հետ
նոյնսլէս
կր մխիթարոլէի
:
Թողունք այս ողբ՛ս -
լից խօսակցոլթիւնր,
ի ղործ
ղիբ ինչ Հր–
րաման որ ունիս
մեծտւոբնեբէղ
:
Աղատ ես երթալու ուր ռբ կամք ր -
նես , \րնելու
ինչ ռբ ուղես :
Լալ , իմ ժամ տնակս գեռ չէ Հասած
,
•ուրեմն
Եւ ս՛մ ենա
յն
Հտնղաբաութ
եամ բ Ա՛ս
խօսքեբն
րսելով
, աչքերբ
քՐ"
Կ՛՛՛Լ՛^Ր.
պտտղոլց
իբրեւ թէ բան մբկբ փնտռէր :
Աշոտ
իւր շաբժմ
ունքէն
իմանալով
՛իրն -
տռածր՝
շուտ
մր քակեց
մէքքէն
սուրբ եւ
ներկայաղնելով
Յովնանու ՚
Թէպէտ
սորա աէրր
մինչեւ
այոօր
ույնպիսի քաք մէկր չէ եղեր ոբ
պատիւ
բերէ,
բայց
իբրեւ բարեկամական
յիշա -
տակ
խնգրե մ ո ր լանձն
առնուս
գործա -
ձ-ել :
Րագրաաունի
իշխանի
մր սուրր
միշտ
պատիւ կր բերէ :
Այս իսօսքր
ղրուցե ց սուրբ
կա պելով ,
ել երր բերին
տուին
իրեն իւբ նիղտկն
էլ,
ձեռքր
կոլրծքին
գրաւ , էքնաս րաբեւն ր -
սալ
եւ ուղգուեցալ
գէպի
ղուռր :
ԱՀա երիաասարգ
մրն է լ որ կր իսոս–
տանա
յ , կ՝րսէբ
ինքնիրեն
Յովնան
, րա
յց
ժերՈւն
աղէաեալնե
բուն
յատկացուե
լու
Համար ;
ՊՈԼԱՈՅ
մէք վախճանած
է Տ ՚ Գուրգէն՛
Աւագ
քՀնյ . Անաիկեան : Օ^ման
ու
թաղ -
ման արա
րո՛լո ւթի
ւնր
կատարուած
է Կէ -
՚ոիկ
Փաշայի Ա. ՅովՀաննէս
եկեղեցիին
մէք, ուրՀանգուցեալր
Հոգեւոբ
պաշտօն
կատարած
էր աւելի
քան
30
տարի :
ԹԵՀՐԱՆԻ
մէք շատ յաքող
Համերղ
մր
տՈւած
է ^Գուսան»
երղչախումրր,
որ գո
յութիւն
ունէ
30
տաբիէ ի վեր։
Խումբին
ղեկավարն
է Վ .
Յարութիւնեան
ՊՈԼԱՈՅ
կրթական
տնօբէնր
այցելած
է
Արամեան
վարժարան
, որուն
միքնակարգ
կրթութեան
բաժինբ
վեբքերս
րացուեցաւ
։
Կրթ • տնօբէնր
իր ձեռքով կատարած
է
վիճակացո
յցնեբու
րաչխում ը ;
ՀԱՅՐԵՆԱԿՑԱԿԱՆ
ԱՄԱԱԻՈՅ
ՀԱՅՐ՛
ՄԻՈՒԹԻՒՆԸ
ՄԱՐԱԻԼԻՈՅ
ՄԷՋ
Միութե
ան տարեկան
լնգՀ
.
ժ՛ողովր
տեղի
ունեցաւ
14
Ապրիլին :
Վարչութեան
Հրաւէրին պատասխտնած
էին
րաւական
թիւով
Հայրենակիցներ
:
Վարչութեան
ատենապետ
Պ ՛ Տ ՛
Ջօրիք–
եան,
երկու
խօսքով բացտտրեց
Մի՚՚ւ -
թեան նպատակէ
, եւ խօսքր տուաւ աաե -
նագպիբ Պ ՚ Կ ՚ Պօլիկեանի
ռր տուաւ աա–
բեկան
րնգՀ • գործո
ւնէ ութ եան պատկեբր
1
Հրաշքներ
չւլործեցինք
մէկ
տարուան
մ էք , բա յց մեր կարելին
բբինք
օգտակար
գործ
մր մէքտեղ
Հանելու
Համար : Ու ՜՜
ղեցինք կապ Հաստատել
Հին սերունղին եւ
նորին
միքեւ , որպէսղի
կարելի
բ լ յ ա յ մեկ
նողներուն
աեւլր
լեցնել
նորերոփ»
;
Յետոյ,
՛ոյս ՜^րղ ՚ոարելիցին
առթիւ
ող–
քո յնի խօսքե բ ուղղեց
միութեան
Բ"լ "Բ
անղամներուն
, ժողովին
կբ
նախաղաՀէբ
Պ • Անղ • Պօլիկեան
, ղանձապաՀ Պ • Յար .
Զէքէմեան
տուաւ
նիւթական
ղեկռւցոլմր։
Ժողովր
գոՀոլնակութեամ
բ
արձանագրեց
որ կոկիկ
գումար
մրն ալ կայ այժմ
սբն -
տուկին
մէք։
կաղմուեղաւ
եբեք
անձեբէ
բաղկացած
քննիչ
յանձնախումբ
մր,
յան
ձինս Պ՛ Պ՛ Աբամ
Նիկողոսեանի
,
Տիղբան
Եղիաղարեանի
եւ օրուայ
նախաղաՀին
, ո–
բոնք յետ քննութեան
աեղին
ղ աան
եղած
ելքեբր ել կանոնաւոր
րոլոր
Հաշիւնեբր
:
Այս տարի
եւս ,
ժողովբ
ղնաՀատելով
վարչութեան
ղործունէութիլնր
, վերրնտ–
բեց ղա յն , Հրաժաբեալ
նկատե լով^ մ իա
յն
վարչութեան
այն անգամնե
բր , որոնք ի -
րենց գործին
րեբումով
կանոնաւոր
Հեաե–
ւած
չէ ին ժո գովին :
Վարչութեան
առաքարկր
երկսեռ երի-
տասա րղնե րէ փո խ վաբչո
ւթիււն
մ ր կաղ
մելու
մաս ին Հաճո յքով
բնղունուե
ցո՛ւ եւ
անմի քապէս ցանկ
մր կաղմուեղաւ
:
Ժողովի
րնթացքին
Պ՛ Տիղբան
Եղիա -
ղարեան,
իր ղաւկին
ղինուորական
ծառա–
յութենէն
ողքամ ր վե ր ա ղա րձ ին
աոթի՛–
Հինգ Հաղար ֆբանք
նուիրեց
Միութեան
:
Նեյւկայ հայրենակից մը
ԱՐՈՒԵԱՏԻ
ԼՐԱՏՈՒ
Մ արսէյլի
ծանօթ
աբուեստաղէտ
լ
, Պ ՚
Աաբղիս
Պօղոսեան
, յառաքիկայ
Աայիս
20/
ղիչերբ Աալ Շոփէնի մէքպիտի
ներ
կա յանա
լ Հայ Հասա ր ակութ եան ;
Պիաի
կատարէ
^Գրական
Համ երղ.» մբ (արտա -
սանութիւննեբ
Հայերէն ե. ֆրանսերէն)
•
Իր առաքին ել երկբորղ
պտո յտր Հ՚"յ
գրա կան ութեան
պարտէղին
մէք : Մ ՛Անբա
մասնութիւննե
ր ր յաքոբղով է
ԱՏԱՑԱՆ՚Ր
Հայերէն
բացաարական
բու -
ռարան Ա՛ռ • Աալխասեանցի
, չորս
՝էԱ
՚աոր ,
կաղմ ուած :
Հ ր ա ա ա ր ա կո ւթ ի ւն Ա ե ւան
մաաենաշար
, Պէյրութ
,
1955։
ինչ օղուտ
, ի՛ր ս ր՚սմ աութիւն
լ
կրնսւ՚^յ
ար՚ւիլել
ււր Հայաստան
ար իւննե բու
^2
չթաթխուի
, իրրեւ
Հնձան չտբորու
ի : ք՛ր–
թանք,
Յովնան
, մեր Աասնո
յ
լեոներր ,
սոլտսենք
ինչ որ վճռուած
է ,
Վ
.Ր<սրկու -
թեան որ ղալոց է» եւ յուսանք
յԱոա՚ււաքք
եւ ոչ ի մարղիկ :
ԾԵՐԵՆՑ
(Շար• )
Fonds A.R.A.M
