< 6
Ա » Ա * *
(ՃԱՈ> ՄԸ ՈՐ ՁԼ– ԽՕՍՈՒԱԾ)
Ւրքւ երիւք՚քղ ո քն բ
իքյ
։ւԼ
րունդ էն եւ. որ
էբ
նա էաւ քսւ յլե բուն
ճան չց՚սհ է
ղա յն ,
Հեէէ՛ կբնաբ
լուռ
անցնէլ էբ
յէսնամեսւյ
գոբհ
քէ
աօն ե լու առթէւ
սաբքուաքւ
էւ րե էլո–
յէն
վրայկն:
Պկ՚ռք է յիսուն
աարի եա երթամ,
դկոլէ
ՄսւԱՀ(Ո1–լքէ
օրաթերթին
թմրաղրաաունբ
Պոէսլր Ալիի
՚ղողոաա
յին փբ՛ո
յ , ո ք1 մամ
ու
նակին
ո չ
միա
յն Հա / մամուլին
այլ
նաեւ
թուբր
ւլբականութեան
եւ մամաքին Ա
եհ
ճամբան
է բ :
1նՕ~>է լնթաղքին
կր
որ, օր մր վարա ~
ն
II
սւ ղեէւա
բւէ
յս ե րիաասարգ
մբ կր մանկ
բ
մեբ
խմ բաղ բաաան
երկբոբդ
յ"*բէլի սեն -
եակկն
ներս , ուր էքբ բաղմ է ր
խմ
րաղ րա -
ռլեա փասիմբ՝
իր քաւիաենական
էլլէչլակին
եբղ ե ցող
ութ եամ
բբ
արբշիռ • անոբ
մ օաբ
,
5–
Անղրկասեանր,
անէլիւն մբ ամւէոփ , էբ
օաար
թեբթերուԱ
լւս^1ւարաց
էքերուն
մէք
ք^կ՚լմահ
, մէշա
՚լլ՚էէը
ձեռքբ
ո լ
թուղթն
առշեւր •
Համաէլբելէ
սէրուն
սլաաանին
, Գատբ -
Դէ՚-Գէ
Ախիթօ՚բեանղ
սան , բերահ էբ քեր–
ուահ
մր ղոր երկիւղուի
երկարեղ
խմբա -
գր ա սլե ա ին ; Ան, ոսէլի
աէլնուլնեբուն
տտ -
կէն ա շք մր սաՀեցնելէ ետք թուղթէն
՚իյր-Հ
€՚"ձ՝
էնհէ երկտբեգ,
յարելով.
^
— 1Լյս քու ^է՚-ղդ է
է
Տս՚կոբ :
յ
Ես չեմյիշեբ թէ ո՞ր
քերթուահն
էր ,^
րայց գէտեմ որ
Հ բա տա րա կուե ց ա
է–
ել
այգ
նորայա
յտ
քե րթ՚՚՚լԱ
շա ր
ո
ւնա
էլ
ե ց իր
՚»յցերր :
ԱՀա այգ մամանաէլէն կր սկսի մեր կա–
*ղՐ որ ապա
խզուեցտւ
աշխարՀի
փո թո -
րէէլնեբուն
Հետ . վե ր քապէս
օր մբ վեբս -
կսելէէւ Համար Փարէգի
մկք, ինք
հ"՚Գ ՜
մույսհ
, Հասաա բուն
բանաստեղհ
, էսկ ես
պաբղ
տսլաղրիչՀ
Ան Պառնասէ
բարձունքր
թաոյսհ
, էա ա չիսա տաւոր
ի
մ ր
չա
սլէ էլով ,
էր
երէլերուն
ապաղ րոլթեանր
Համարէ
Այսպէս
, ես քոլշարար
մրն եմ ,
քուչռղ
մբ
մէայն էնչ ոբ
էլ
,/ւ իսորՀիմ էբ մասէն
է
իր
Հսկայ
ղորհէն
վեբլուհռւմն
ուներ -
կայացումբ
վե ր է իմ
կա
բ ո ղո ւթ ենէ ս ,
ղայն թող էլատարեն
ձէէոնՀ ա սնե
բ ր , ինչ
ոքւ
կրնամ
րսել սա է թէ
ԱՀաբոն
վարքին
Հանգոյցն
է քերթողաէլան
այն
չղթա
յին
որ Վենետէկէն
օղակ կր Հիւսէ,
արհաթ,
ոսկի եւ գոՀաբ
ճա րմ անղներով
, չղթա ~
յաչար
, ոբ կր կոչուի
Ալիչան,
Մէլբաիչ
Պէչիկթաչլեան
, Խոբէն
է,արսլէյ,
թովմաս
թէրղեան,
Մկրաիչ
Աճէմեան,
Դանիկ
Վարուման
եւ ԱՀաբոն :
Վենեաիէլեան
այղ ղորղր
ռրուն
Հէնքր
կբ էլաղմ են
ք՝ագրաաունիներ
, Հէւբմէւղ
-
ներ
, Ալէ չաննե
ր եւա լլ թանղա
զէն մէտ -
քեբ
, որ գ պրոց
մ բ սաեզհեց
էն ,
լարեր
Հէւսեցէն
ւլ
է ւց ա 1^ա էլան եւ Հայբենասի
-
բական
մեր գրոց
լեզուին
բոլոր
ղ անձերր
սեղանէ
վրայ
էթւելով,
իրենց
անմի քական
ա չակե րանե ր ր զանոնք
իւրացնելով
, լո
յսի
Հանեցին
աչխաբՀիկ
լեղռլով եւ նո րաէլա -
աւոյց գե ւլե ց էլո ւթ ե ա մբ ֊
Ասոնցմէ է ԱՀաբոն
, որ այսօր
, ՛ղաա -
կառելի
Հաաորնեբով
էլր ներէլա յանա
յ մե -
ՀԻէւ ԿԱՐՕՏ
«
Օաար բոլոր ՍամբաԹերէՍ քալեցի,
Չըհարցոլցի թ է
ռ
՚ Ն ր
կռւգան, ո՛ւր կ՝եր–
թաԹ,
Յանախ փուշեր ,եբբեւքն ալ վարդ ք ւսղեցի ,
Րայց չրգտայ դեռ քու ճաւքրայյ., Հայաս
տա՛ն :
Օաար բոլսր աղբիւրներէԹ խըւքեցի ,
Չըհարցուցի թ-է ջուբերՐւ ո ՜ լ բ կր. ւ^ու -
թան •
Սըրտիս կլւսկիծ՜ն անոքլց ցօղով մեղււեցի,
Րայց չըդըաայ դեռ քու աղբիւրդ , Հա -
յաստա՛ն :
Օաար բոլոր ղիրքերն անվերջ կարդացի,
Չըեարցոլցի թ-է ի՛նչ կ՚առնեն , ի՛նչ կու
աան •
Զանոնք փակած, մերթ լացի, մե՛րթ |սըն–
դացի ,
Րայց քեղ երբեք չրկարդացի, Հայաս -
տա՛ն :
Օաաբ բոլոբ վիշտերն ինձ մօտ ըղղացի յ
Չըհարցոլցի թէ ^էեբթ ինչո՛ւ կը կոտաաճ,
Մոռցայ ղանոնք , կամ մէկ օր լոկ սը -
գացի ,
Րայց չըմսռցայ քու վիշտն , անգին Հա -
յաստան :
ԱՀԱՐՈՆ
ԱՐէՏՒ1| ՈՒ(յ–հՆ ՕԳՏԱԳՈՐԾՈհՍԸ
պ՚^ակառելի
ումր
չօղտաղորհելյ.
տնմր -
աութիւն
է
;
ԵԼ ձկաբհէք
թէ
նորոլթիւն
մբն է արեւլաէլին
քեբմռւթիւնր
շաՀտղոր–
օելոլ
միաքբ։
Աւանղութիւնբ
կ՝ըսէ թէ
Արքէմէաէս
, "էկէլէացի
մեհ ղէաոէնբ
,
որ չատ մբ ղիւտեբոլ
կարղին
ղտաւ
նաեւ
մ արմիննե
բու տե սակաբար
հ ան
բ ո ւթ
ի ւն բ ,
Հա
յ ե լինե
բու
մ իշոցաւ
արե լուն
ճաո ա -
ղա
յթնեբբ
Համ ագրե
լով
Հ րկիզե ց
Հռոմա–
յեցի
Մաբսելլոսէ
նաւատորմբ։
Անէլէ եաք,
կ՚ասսինէ
ե լ յետո
յ Լավուաղէէ
չողարձաէլ
էլորնթարգ.
Հայելէներու
մէքոցալ
փոր
ձեր
կաաարեցին
ու՝լալ
արղէւնքեեր
ձեոք բե
րէն : Արգի
ղիաուններբ
աբեղաէլնային
զօ՝
բութ
իէն
բ օղտտ
ղորհե
լու
Համար
Հ եաա -
զօաութէւննե
ր էլատա
րահ
են երկու
ուղ -
ղութեամբ
, նկատէ
ոէնենալով
ճ ա ռ ա -
ղա
յթնե
բուն
անօսր
վէճակբ •
Առաքին
ճառագա
յթնե
ր ր
օգտագ
ռ րհե լով
իրենց
րնական
վէճակ ով , ա յս ինքե
ա յն
խաու–
թեամր
որ էքւ Հասնի
մեղէ։
Երկրորգ
Հ ՚ ս –
մաւլրելով
զանոնք մէկ էլէտէ վբա
լ , րաբ–
ձրր
քերմութիւն
ստանալու
Համար
Առաքին
ձեւէ
օգտաղո
րհում բ սաՀմա ~
նափսրկ
է. էսկ բաբձր
քերմ ութեամ
բ
Հնա–
բալՈ րութեանց
սաՀմաններր
կ՛ բնգա
րձա
էլ–
ուէն : Օրի՛նակ՝
կարելի
է
ելեէլտբահէն
փսթորակներ
բանեցնել,
յատուէլ
փուռէ,՜ ՜
բու
մ էքոցաւ
Հալեցնել
գմուա
ր Հալոգ
մե–
աագներ
, արտագրել
քէմէական
գաեալ
նէւթեր
եէն
՚
I
Ներկայ
քա ղ՛ս քա կրթ ո լ թ ե ան Հսէլա յէո -
Ք " ՛ յ ւ յ՚՚՚ոոլիլիմութեան
Համբնթաց
,նո -
բան
որ
ո^յ֊ եբու
կո՚րիրր
կր
Ղ Գ ՚ " 3 " ՚ – Է
Ա ւսբղուն
որոնող
միաքբ կ՝աչխաաի
օղ
տւսղոբհել
բնակ
ան րոլոբ
ումերր
"ու -
րէն,
Հովէն,
ահուխէն ու քաբէււլէն
ետք ,
այմմ
աէլնարկներր
ուղղուահ
ենղէպէ
"՚՝
բեղաէլնային
ղօբութէւնր
: Արեւբ,
որսէն
մաէլերեսի՛
չհբմութէւնր
վեց •>աղար աս–
տիճանի կբ ւլնաՀատուէ
, էր ոսկեայ ճա -
ոազայթներուն
Հեգեզով
տարեկան
800
Հազար
մէլէառ ել մէլէս՚էւէ
Հասնող
գոլ
կը պարգեւէ
երկրէն,
ստեզհելով
էլենսա֊
•ոու էգայմաններ;
24
թուանչաններէ
բազ
կացահ
վերոյէչեալ
թիւլ–
նեբկայացնոզ
քեբմուժը
ստանալու
Համար պէաք է վա
ռել
Հարէւբ
Հազար
մէլէոն
թոն ահուխ :
իսկ եթէ երկրէս
էւրաքանչէւր
քա՚ւաքու–
սէ քէլոմեթրը
առանձէն
առնենք
, էլլւ պար–
զուէ թէ մէկ քառ՛
քէլոմեթրք
կլչ սաա -
նայ տարեկան
երկու
Հարէւբ
Հաղաբ
թոն
ահուիսի
շերմ ութեան
Հաւասարող
՛լ ո լ^
(քալորի) : Այ^շերմութէւնը
եթէ ելեկ Հ
տրական
ումի
վե բահենք
, կը տեսնուի ոբ\
արեւոտ
չբքաննէւբու
իւրաքանչիւր
քառա -
կուսի
մէթրը
կարող է արտագրե
լ մէկ քի
լոէիաթ ելեկարական
ում, որով
մէէլ
նեկ
տարէն կր ստաւյո
լի
մօտաւոր
Հէս
քուով
10
Հազար քէլովաթ
ելեկտրական
ում ; Այո
ղէէ վաստակ
լի էմասաութեամբ
եւ զե -
՚լաբուե՜ստական
արմէքով
:
Իբ
քերթողութիւնը
չէ տնոնցմ
է որ Հա
տուկոտոր
էլեբզեն
սէրն ու վէչար՛
Հայ -
բենիքն
ու մայրենիքբ,
գ է պ ք մբ
էլաւք
գէ մք մբ , այլ լա լնա չունչ եւ րագմ ալւա -
ժան
քերթուահնեբ
են , չաբքեր
գաղափա
րի մր չուսամփոէիին
աաէլ
ճաճանքս՚՚լեգ
արտայայտութիւննեբով
% Եւ իբր
այոպի–
սին ան անՀաղորղ
կը մնայ
մեհ
Հաս՚սրա–
էլութեան
, որ կը սիրէ ու վարժ է
կաբճ
ու
ամ փոփ
եբղեբոլ,:
ԱՀ արոնի
լեղուն
ես կը նկատեմ
մ
եր
գ բոց
լեգուէն
աչէւարՀ արարէ
անգրա
չբր -
քումր։
Իր տազերր
, եբկար
խորՀուահ
,
սբբաղբուահ
, գա^աւահ՝
վեբահու
ահ
են
պատկերի
ու քտնղակէ
յ
Իր
աչխաաանքր
կբ նմանէ մեր Հէն վանականներուն
բհա -
խ լ ^ ՚ զ է բ ու ե րկա բա
չո
էն չ աղութեան
, ին–
քրն ալ նոբ վանաէլան
մը որ
աաբինէէրով
պաՀահ
է էբ Համեստ
խուցը,
եբթէսլ
ներ–
նե
ր չ ն չո
ւե լռ լ
Համ
ար
մ ե րձակա
յ
պարաէղ–
ներէն եւ պուրակներէն
•
թէեւ
մենակեաց
ու խզուահ
արտաքէն
աչխարՀէն
, սակայն
նեբքէն
ուժեգ Հա -
յեցՈղոլթեամբ
մբ էլը թափանցէ
իբէւրու
ե լ
անձերու
խորքէն
, աչքերր
փակ՝
կր
տեսնէ
ամէն էնչ, ականները
փակ կր լէէէ
ամէն
չչոէնք
, վեբացաէլան՝
բա
յց
էբ"* ՜
սլաչա քան ոեւէ մա քթաչբքէկ
:
Անխոնք
ընթերցող
Հէներու
եւ
նոբերու
Օէոաբ
եւ Հայ, բնատուր
ուչէմոլթեամբ
եւ
աննմ
ան
յիչողո
ւթեամբ
, իբ
մ են
ութ
է՛՛ոն
մէք
Աստոլահներոլ
Հետ չէ որ կբ իսօսէ,
"՛յլ
կեանքէն Հետ է , մէչտ քնաքաէլան
լ՚ս–
բեբով եւ երբեմն
ւլէւցաւլնական
փանթէ -
Ո
-ով. Նուէրեալմբ
Հայ
լեզուին
որուն
պաչտամոլնքը
կրօնք մլ^ է իրեն
Համաբ։
Գտտուլոլթեան
այնպիսի
սուր սլացք ւքր
ունի , որ յաճախ
քանի մք տողով կր
լձ՚ո–
րոչէ
Հեղինակի
մ ր բոլոբ
էութիւնբ
,
Աւք.
սիոմ/ւ
մէք կ՝ամվ,ռփէ
անոր
ամբողք ռ -
՛լին։ իսկ ղէրքի
մր ինքնատիսլ ու գեղե -
ցիկ մէկ նախագասութիւնը
կը խանէէա -
վառէ
զէնքը եւ գա յն գոց սորվելով
էլաբ -
աասանէ
ուրէչնեբու,
էբբ աէպար է
իր Համե սա
էւաոնուահքին
բերում
ով
վստաՀ եմ որ այս յարգանքի
ցոյցր նա –~
Հատաէլութէլն
մըն է էբեն Համաբ,
էնք
որ սբամիա է , զուարճաբան
եւ կենսոլ -
րախ , մ տեբմ ական
չբ քանակէ
մ էք ;
Հէմա որ ՀամաչխարՀային
քերթռղոլ
-
թէւնր
գէմաչրքում
մը էլատարահ է եւ նոր
ձեւեբը
կա՛մ չատ
Հասաբակ
տողերով
կ^ա րտա
յա
յտո
ւէն , եւ կամ
անըմբռնելէ
Հէւսքեըով
, ԱՀաբոն կը մնա
յ
երէլուքէն
մէքեւ էբբ սիւն մը ռր երկու
Հոստնքնե -
բուն ալ կը պատկանէ ; Այս պաաճառով էր
գոբհր
ամուր է, անխոբաակելէ
եւ էոեւտ–
կան՛ ինք փոքր Վարուժան
մր չէ
ինչսլէս
ղատեր է մէկր,
այլ Աեհ Բանաստեղհ
մը,
ել եթէ նո յնէսկ
չռա
յլա բանութիւն
Հա -
մարուէ , ես մեբ օրերու
՚ԲերթողաՀայրր
պիտէ կոչեմ
ղէնքր;
ՏԱԿՌԲ
ՏԷՐ-ՑԱԿՈԲԵԱՆ
Հեաաղօտութէւններ
կը
կա տարու էն
նաեւ
՚սյլ
ոււլղութեամբ
• Մին՝
լուսա -
Համաղրոլթեան
(ֆօթօ - սէնթէզ)
ճիւզն
է՛ այսինքն՝
լ՚՚յոի
ազղեցութե՚սւէբ
կարգ
մը աարբե՜ րոլ
Համ ագբռւթիւնր
:
Արեւէն
լոյսը
կ՝օ՚լտագոբհ՚՚ւի
նաեւ
լու
սա - ելեէլաբական
բքէքնեբոլ
Լսելէւլ
ֆօ
թօ - էլէ քթ
բ էք ) եւ
թրանղիսթո
րնե
բու
մ իքոցալ
Այս վե րքէննե
բ ր
ղ ա
յլաիւտզի
( սիլէս
) կամ ժեբմանիոմէ
բաղ ագբո ւ -
թեամբ ւգատ րաստուահ
՚ււլ՚՚ւնքր
մ էճհու -
թեամր
աարրեր
են , որոնք մօտ աաենէն
պէտէ յեգա
չրք
են ձա յնասփ էւռէ
ե լ Հեռա
տեսէ լէ ճաբէոարարուեստբ
նաեւ
ելեէլտը
—
բական
այլ ճէւղեր
, փո խա րէնե լով լամ -
բեր, իսաացոլցի^եր
, փոխակե
րէղի ^ւէւ
ր էւԼ
ելեէլարաէլան
կազմահնեբու
այլ մասեբ :
Այո
րոլոբ Հետազօաո
ւթէւննե
րն ու ա -
նոնց էրագորհոէ-մը
կբ էլաաաբուին
՚ " չ ՜՜
խարՀէ չատ մը երկիրներու
զիտսւէլան ա շ–
խաաանոցնեբոլ
կողմէ։
Մէայն
Միացեալ
ՆաՀանղներուն
մէք կըղորհեն
աւելի
քա%
25
Հաստաաութէւններ
: Մերփորրիկ
Հայ
րենիքն ալ եա չէ մնացահ
մարղէլային բա
րօրութեան
հառա լող այս.լնղՀանուբ աշ
խաաա
նքէն։
ինչպէս
ղիաէք
էքմիահնի
շր քանին
մէք պիաի
կառուցուի
ա բեզակ -
նային
ելեէլտբաէլայան
մը որ
ղողաւոր
Հսկայ
Հ՛ո յե լիի մը կեղր ոնա ցուց
ահ ճա -
ռագա
յթնե բուն քերմութեամբ
կաթսայի
մր
շուրին
չո՚լիով
պիտի
բանեցնեն
1200
քիլովաթ
ուժի
ելե էլա րահին
մեքենայ
մ.ր :
Մ իացեալ
ՆաՀանղներուն
մէշ կառավա–
րութէւնբ
հրագբահ
է մէնչեւ
1975 է
աա
սր
մէլէոն
քերուցէչ
կագմահնեբ
Հասաա -
տել,
արեւէն
շեբմութեամբ
բնակարան -
Ա ձ Ա Ր Ո ՚ ե Տ ( 1 8 ՈԻՐ Ե Ա Ն
« ՓԵՍԱՅ ՀԻՇ Տ Ի »
Օ ատ (1օս16Աք, յօոոէ-աօւ 1
Յ
տւո.
Օ ա» (1օս1էԱք, տօւտ էօսէ բօսք աօւ.
Ա^վ է այս բանաստեղհր,
որ կ՝երգէ
.
Մինակ հմ յար,
Լուսընկային պէս վերի :
Ո՞վ է այս բանաստեւլհբ
, որ , մենոլ -
թեան ու ղէչերուան
սէրաՀար
,
էլերթայ
*
՚լօղանշել
հո՚էեբուն
իսսրշ » եւ
«ցերեէլբ
կը ւինառէ
ղեբիզմանի
Հողին տաէլ» ;
Ո՛՛վ է այս բանաստեւլհբ
, որ,
սիրոյ
տառապանքէն
Հանապազ
ղինսվ , Հփէ,ւ$այ–
օրէն Հագուահ՝» եւ «օրերն
ամբողշ
Հարս
բրահ»
, ելեր
«էլռ ր սաեան կաբմ
իր
գինէն
կ^ըմպէ» , աչխատելով
լռեցնել էբ «խժա -
ձա յն
ն ո ւա գա ր ան բ»
մէանղ ամ լնգմէչտ
1
կբ Հասէլնա՞ ք թէ է՛նչ «նուագարան
» է
աաէկա : Աենաէլեաղ
քուրմ
մ ր , որ էր
բարձէն
վ ր ՚ " յ պակսահ
Հարսէն
կարօան
ունի, եւ յաճաէւա՝՛՛ ռո՝ կէն մր
տեսնեքու
բնս՚նկո.
րնե րուն
մէշ, Հովէտէն
շուրերուն
ու
ձա,նեբուն
մէՕ։ Եւ այգ
յաճաիլանլին
աառա պան քովր
«,կո րստեան »
ղ ինովու ՜
թիւն
մր, որ իրեն
էլլւ թելագրէ
ւիչբե՜լ ա -
մէն
ղգայարանք
, գոցել
վւեղկերը
աչխար
ՀԷ վրայ
.
Այնքան ներփակուիլ,
Ներաշխաբհանալ ,
Որ չկրնաս դուն
՚ւ^ու դուոըդ բսւնալ:
^ " ՚ յ Տ * էր ՚^՚>ք* անչէշ
կանթեղ
մը էլայ,
որ կը պլպլայ եւ կ*առկայհէ
։
«Խժաձա/ն
նուաղարանն»
է այգ կանթեգք
, որ կր լու
սաւորէ
իր ղիչեբբ եւ չի թողռւբ
քնանալ,
մոռնալ,
անէանալ,
« ՚լիչեր
լ՚՚յո
շ՚՚ւրք
զինել»
:
ԵԼ բանասաեզհր
, յուլնահ
, յ ո ւ ՜՜
սIIIՀատ , կ՝աղաչէ
Աստուհմէ որ
մարէ՛
"՛յգ
քՈ
"էԼ^ էփրԹ աբեղակ՝
յաւիաենապէս
վառող
այղ «պատբոյղը»
; Անոնք որ հ՛ս ՜
նօթ են Որոգինէսին
ողբերզութեան
, էչբ
Հ ասկնան այս աէլնար կութե անց իմաստ
ր :
կախարգա
էլան
ղ եգեց կութեամբ
ա յս քեբ ՜
թուահով
, ԱՀաբոն
էլ աղա չէ , կըթա -
խանձէ , կը պաղատէ
, կ՝աղեբսէ
.
Մա^ւէս աոաջ , Տէ՛ր,
Մարէ՛ բոլոր մոմերն յոյսին,շիթ աո շիթ յ
Զի կր վախնամ
Որ մահէս վերջն ալ կը վաուիմ :
Բառերն
, այստեղ, կբ ֆրէօյտանան
, ու
կը բացատրեն
թէ է՛նչն է որ կը
խօսեցնէ
լռութեան
սէբաՀարը,
մենութեան
նուէբ -
եալբ , յաւէաենական
ղի չե բաղնաց
ր , Լի
՚էէ"1
Վանայ
բարբառին
մէշ, վերշին
այս
բառր կըմտանէ
էնքղէնք) :
Մէկ
ղ՚լայաբանքով
Նաբեկեան
եբղ մէն
է ԱՀաբոն : Նոյն երգը
վւորձահ
են
Տ՚սնթէ
եւ Փեթրաբքա
: ճէչգ է թէ
աղմ էլա
լից
էլե
Ա
՛նք
էէ բ ապրեցաւ
առս՚շինբ
,
Գէն ՜
ուոր , քաղաքական
տա րաւլի
ր
եւ. քիչ մը
ամ է ն րան , նո յնիսկ
բժի՛ չէլ , բա յց ա
յնքան
ամփոփսւս՚հ
ինքն
իբ մէշ եւ լռակեաց ,
որ Վերոնայի
կիներբ
գինք
կ՝սւնուանէին
« զժոխքէն
փա խահ» , չվւո րուաձ
Հոգի
պէս
լու՛լէ
ԳԷ՚^ՔԲ
՚ ք Յ ^՚– ՚ոխոլր : Փեթ -
րաբքա
եւս , թէեւ
ղեղեցիէլ
երիտ՚ոսարգ
,
միչտ սպիաաէլ
Հաղոլահ
, էլր ոիրէր ՛քե -
նութիւնր եւ չարու1ւակ
էլ
առանձնանար
մա
յրէ
բնութեան
մէշ։
ԱՀաբոն
էլբ աարբերի
անոնցմէ
, հա -
նօթ
երղր կր վերահէ
տիորամայի :
Իր
քե րթո ղական ժաո անգ
ին աուահ է
երէլու
Լ-բես ,
գէչերուան
երես, ցեբեկուան
ե–
րես : Նախ քրմական
լեղուով
(Մաղաղաթ–
նեբ)
,
յետոյ
աչվսարՀէկ
լեղուով
(Պոեե -
մակ անք) :
Րբ գէձ^Րքւ
"՚է՚ո՚-բ
է
1
մելամաղձոա
,
յուսաՀաա
, երբ, էնչպէս
Նաբեէլացէն
, էր
կրկնեբղովը
գէնով, կը Հեհեհէ
«ղնոյն
ձայն
կրէլնական
եղե բե բւլութեան
լՐ՚քե՚"3
րաւլմա թեան» ; ԸնղՀ աէլա
էւա
էլն
բէ՚՜րե՚լէ
պէս թավէանցիկ
է էբ ցե բեկը ,պոՀեմ ական–
աբվւաճաճանչ
լուսապար,
փրփրուն գոյ —
ներու
չաա բուան , երբ «էլո բ ստե ան կար -
միր
գինին» կբ թավւէ, ու կբ մերկանայ ,;
կբ նետոլի
իր տենչերուն
աէլունքին
մէշ ,
ղրկելու
Հսւմար եբազահ
յալերժաՀարսը
,
որ կր խոսւոանայ
լռեցնել
ղգայարանական
ըմբս
ս տ
էէ
ւթ
ի ւն ը պլլՀեմ ական
կէբքի
մ ը
չառա
յլա րձակ
շլ՚՚իէժի
մը մէշ : Ափսո՜ս ,
չո՜ւա
էլր չքանա
յ ա յղ պատրանքը
, ու
նորէ՛՛ն
յուսախաբութիւն
, նորէ՜ն
մելա -
մ աղձոտոլթիւն
վե րքա լուսա
յին տխրու -
թեամբ
I
ԱՀա թէ ինչո՛ւ
Հարկ է խ էւստովանի
լ ,
ինչպէս
Տանթէն
,
Xսէէ^ 1ւ աւէէ բէոտւէք թՅքԱո յ ՚ շ ա օ ք շ
ինչո՞ւ
«սիրոյ
մասին
էլլ խօսին
իր րո -
լո ր
մ աահումնե
րը» ; ԱՀաբոն կը վախնա
յ
որ
քլինիք^
կբ վե բահեմ
ղ րաէլան
քննա -
ղատութիւնր
, մոռնալով
ււր աոանց
Հոգե–
բնախօսութեան
նպաստին՝ « գրական
քրն–
նաւլ աաս
է
թ իւն» կո չուահ
բ վարժա պետա -
էլան գաս մրն է , Հասաբակ
լէքթիւբ էքս–
փլիքէ,
ինչւգէս
սովորութիւն
է րոել
ղրպ–
րոցներոլ
մէք •
Fonds A.R.A.M
