Պ Ա ա Կ Նե ՐԸ ՈՏՔՒ
Գաշնակցւււ֊թիւնը
, աալւին մէկ
անղամ
Համախմբոլմ
է էլւ ներկա
յա ց ուց
ի շնե
լւ ին
էմողոէիի , լսե
լու
անցեալ
ուարուայ
ւր՛ււ -
ձ՜ոէնէ ութեան
ղե կո յցլչ եւ ՛լքէ ելու
ղ ալիք
\էոալւուայ
՛լո րհ ոէնէութե
ա՛հ — աշիւաաան
քի
"՚֊ղե՚լիհր
: Շաա են ՛հ՛ս նա կց ո լ թ1, ան
թ^ա՚էիներն
ու Հակառա
կո բղնե րք Հ ի^ոլռր
Ֆրանք , որոնք
չեն Հանղ ուրմում
Հայռլ -
թեան
ա՛էւ կա խութե ան աենչե րր եւ րո լռ ր
նրանյ։
, որոնք աակաւին
իրենց
Հալիների
մէք
չեն աղաաաղրուել
ս՚որկութեան
շրղ ֊
թաներից
ղէմ են Հայութեան
շաՀերին եւ
նրա
ոլա չա պան
Ղ՛ա էակցութեան
:
Գա^ւակցութիւնր
ռ՚ւից չի հնսւեի նա
արղասինքն
է Հայկական
Գողղռթա
լի :
Հայութեան
ոլա ՛ո՛ք ութ
իւն ր ողք զոՀողոլ -
թեան,
ողքակիւլումի
մի սլաամութիւն է։
Մեր
ղո յութեան
նախա սլա ա՛ք ական
շրքա–
նից
մինչեւ
մեր օրերր
Հա յռւթիւնն
ապրել
^ աուայաանքի
, աառապանքի
, նաեւ
Հե -
րոսական
մի կեանք։
ք՛ր Հողին
Հայկական
չեոնե ր ի պէս կարհր
, կարուլա^ել կ ,լիմա–
էէալ րոլոր
արՀաւիրքներին
;
իր
սիրաը
զուարթ
, ինչոլէս
Հայասաանի
կանաչա ֊
ա֊էա ղաշաերն ու հաղիկներլւ
միշա
ապրել
յէ յոյսով ու ձղաել
յաւիաենական
ղե՚լե -
ՏՒԿէ^՛
1
Հ"՛յասաանի
րարօրութեան
: իր
միաքր
սլայհաո
, ինչպէս
մեր երկրի կա ֊
էղոյա
երկինքն
, սլայքարել է
անվարան
ճ չմար ՛ոո ւթեան
, արղարոլթեան
Համար :
Ւր ղղաղումներր
աաք, ինչ՚ւլէս
մեր Հայ -
րենիքի
րռրր արեւր , ղ ուրղռւրացել
է րո– \
Ր խեղճերի
, աառապոլ^երի
, թշուառ - ՝
ների
Համար։
Այ՛՛ Հրաշաղեղ
ժողովուրղի
՚.
զաւակն է Գաշ^լակցոլթիւնր
;
՚իաշնակցոլթիլնր
բՈլոր
աղնիւ , ՚լաղա -
փաբապա
շտ ու անսաՀմ ան
ղո Հ ա րե բ ւո
ղ
մարղկանց մէկ խմբակղոլթիւն
է։ Իր բս–
աեոհման
առա
քին իսկ օրից,
մինչեւ
՛ոյ -
սօբ Գաշնա կցա
թիւնր եւ
Գաշնակցականր
եղել են ւոնձնու րաց Հայղոլկ
բոլոբ ճա ՜
կաանեբիւ
վբայ–
Աիշե՚^ւք
արղեօք
՚Բրիս ֊֊
տա՚իորին
, քիոստոմին
, Զ""–՛"
Ր
ե ան ին , Ա -
ր՚^Բ՚՚յին,
Հրայրին
, Աեբորին
, Գումանին
,
իչխան
Արղութեանին
, Վարղանին
, Անղ -
րանիկին
, Գէորղ ին , քիուրէնին
, Աեոլռւ -
Հին , Մուբատին
,
՛քեռիին
,
Ե՚իրեմին
,
Գտ^ւակ
ղական
Խեչռյին
, Պե՚ոոյին
,
Աղա֊
դանաղ Ա ակարին
, Մ քո յ ի ն ,
կորիւնին,
Գբո
յ ի ն , Մ– Ջ՚սրուխչեանին
, Հբաչ Թի ֊
րաքե՚ոնին
, Արմէն
Գարս
յին.
Բարկէն
Աիւնիին,
Եղիւղաացուն
, Խանին,
Նեվրու–
ղին , Թորգոմին,
իշխանին,
Արամին ,
կարմէնին ու Հաղարաւոր
առիւհ՚՚՚ո
ի րա
Զօլօնե րին , Մ՚սնուկնեբին
, Գտ
յլ
ՎաՀան–
նեբին
։ Հապա՛՛ մտաւորական
բնտրանին՝
ԱՀարոնեան
, Վարանղեան
, Ակնունի, Վբ–
ոամեան,
Զ՚՚՚րղ
"՛րեան
, Իյ՚"ժակ,
Շո՚Հրիկ–
հան
, Բաբսեղեան
, Աւետիք
ՇաՀիւաթուն
-
եան , կարճիկեան
, Ջս՚մալեան
, Մի"աք ֊
ե
՚ոն,
Ն՚սւ՚ոս՚որղե՚ոն
, Գոկտոր
Զաւրես՚ն,
Լիպտբիտ
Նաղաբեւոն,
Սլաք,
Բարսեղ
ՇաՀրաղ,
Վիչապետն, Ա Ախիթարեան
,
Աիամանթօ,
Վարուժան
ու
ստուարաթիւ
՛ւ "՛՛լ
՛ուի
՛որա սլաշա
՛ք
տալս
րա կաննե ր թբր -
քական ել րոլշելիկեան
ր՚սնտեբի ել ՛ռք–
սորավայբեբի
: Մէկ ամբողք
սերռւն՚լ
նբ–
՚֊իրեալնեբի
: Արանք եւ ս բ՛ոնց
նմ
աններր
կեր՚ոեցին
ՀայՈց
նոր պատմու
թիւնո :
Գաշնակցականբ
մոռանում
է իբ եսր ,
իր անձնա կան ր , նա միշտ
Հանրութեան
սոլասաւորն
Հ :
)*ր
ղո յութեան
առաքին
օբերից
, մինչեւ ա յսօր
Գա
չնակւլութիւ^՚ր
միայն
նուիրել է, երրեք սաացել։
Հայաս–
աանին է նուիրել նա
« ա,նցւււթ֊օրէ(|»
իր
կորիւն
ղաւտկներին։
Գա^ւակցսւկանն
է՛ -
ղել կ միշա
մեռնելու պաարասա
ղինոլոր ,
երբեք տաք սենեակների
ւլիւանաղէա
ել
« սւղ՚լասէր»
:
՛Օտ
երբեք
չի եղել
Հա լութեան ել Հա
յաստանի
Համ՚սր
ոչինչ
անող , բա լ^ Հա -
յա թե ան անունբ
շաՀ ա՛լո բհո
ղ մ ի
Լ"՚ՐՔ
կաղմակեբպութիլննեբի
ել
մարղ
կ՚՚՚նց
պէս։ Վտանղի
ժամին
միտլն
Գաշնակղու–
թիւնն է պաշտպան
կանղնել
Հայասաանին
ել
Հա լութեան :
Գա շնակցռւթիւնբ
մատնիչներ,
ղաւա -
ճանն եր չի տոլել եւ եթէ սլտտաՀական
-
օրէն
եղե
լ են նմ ան նողկա
լի
արարահներ
իր
չ՚"րքեբի
մէք,
չի
ուշացել
Գսք^աքլցա–
քլւսնի Հուժկու
բտղուկր
պատուՀասելու
նմ աննե րբ •
Գ՛ո շ
^ւա
կղ ական
ի Համար
ստորնութիւն
է
մատնիչ
լինել։
Գ՚սշնակղականբ
աղնիւ է,
Հողիով
բարձբ
, մաքով
կիրթ։
Հակառա -
կ"րղ
ին Հաբուահելու
Համ ար նա
երրեք
տմսւրղի
միքոցի՝
ստորնութեան,
ղաւա–
ճան ութե ան , մատնութեան
չի
ղիմ
ի :
Ղ/ա՝՛ Աասունցի
Գաւիթի
պէս Հարուա՝––
հելու
Համ ար ճակատից է խ՚իում
, երրե ք–
կռնակից : Բոլոր
աւփիւ
Հտ
յերր , Հողիով^
արիներր
, ա բղա րասէ րնե ր բ , աղաաասէ բ -
ներր Գանակղական
են , կամ նբա հետ :•
Ամ էն
մ արղ. Գա շնա կղ ա կան
չի կարող
լի՜
նել , սլա րհ անքի
Համ ար չեն ա յս խօսքե -
րր ,
ա
II իրական
սլատկերբ
Հտյքլակւսն
կե՚ոնքի։
Ով իր Հողիի
մէք արի չէ , վախ–
էլոա է, եւ շատ կան տյղպիսի
Հայեր,
չի
կ՚սրո՚լ Գտ նակ՚լւսկան
լինել : Ով նենգ է ,
եսասկր,
Հողիով
լլաբուկ
, նա նոյնսլէս
չի
Համուրձ
՚սկոլի
Գաշնա կցութեան
գիմել ,
իսկ եթէ թիւբիմաղարաբ
լնէլնի նրա շաբ
քեբր , երկար կեանք
չի կարող
ունենալ ,
նրա
ս՚ոորաք՚Ոբշ
Հողին
չի գիմանէսյ
Գ՛ոշ–
նտկղութեան
իւրա յատուկ
կեանքին
ու
կանոններին
:
^
Յիշում
ենք
1933 - 34
եւ
1939 - 40
թր֊
ւականներբ,
երր մի շարք
Հողիո՚լ
ներ -.
քինացտհ
մարղիկ
անկարող
մարսելու֊–
Գտշնակղութեան
ղաղափա
րնե ր բ ու ղոր -
հելակեբպբ
գիւբին
ասլաստան
գտան
Հա
մա քնաւիար աի՚ոռում
ղահօրէն
դաւելու
Գա •.նակցութեան
եւ Հայութեան
մեհա -
ՍԿԱԴԵմհԿՈՍ
8ՈՎ
.ՍԷՓ ՕՐՒԵԼհ
(Ծննգեան 70ււււքեակին առթիւ)
•
«Սով– Հայսւսաան»էն կը քաղենք հե -
աեւեալ յօդուածը, սաոըագըուաէծ Ա՛ ՚Լա–
նալանեանի կողւքէ:
Ակա՚լ եմիկոս
Տ՛՛՛ի՛՛կ ՛ի Օրբելի
մեր ան -
ռլանի
ու լայն
ժո ՛լո վ րւլա կանո
ւ թ իւն
ւ / « / -
յելող
ղի՚ոնականներկն
մկկն է։ Ան, որ ֊
պէ" կովկաս աղէտ
ու արեւե
լ՛ս ՛լ կ ւո ,
էւանչցոլահ՜ է ոչ միայն
Հայաստանե
,- ՚"յլ
նաեւ արաասաՀմանի
մէք։
Օրրելին
հնահ է
1887/.*՛ : 1904/&՛
կ՝ա -
ւարտէ
Թի՛ֆլիսի
եբբորգ
ղիմնաղիան
եւ
կ*լնդունռւի
Պե տե ր րուբ՛լի
Հ ամ տլսարա -
նին պատմ ա բանաս
ի րա կ՛ոն
ճիւղին
ղ ՚սսա–
կան
բաժինբ, իսկ
1907/1»
կբ սկսի յա^ա -
("ել
նաե լ արեւե լա՛լի տական
ճիւղին կով -
կ՚սսա՚լիտութեան
եւ իրանական
րաժան -
մունքներոլ
ղաս լնթաց
քնե ր բ : Համալսա՛
-
րանին մէքՕրրելիի
՚լասախօսներր
եղահ
են
յայտնի
ղիանականնե
ր
ժե բե լյովէ , ՝(, •
Մս՚որ եւ Պարթոլար :
Տակաւին
ուսանուլ
, Օրբելին կր մաս -
նակցի
Անիի աւեբտկներուն
մէք Ն ՚ Մառի
քլատարտհ
պեղումԿւեբուն
։ Շաա չանցահ ,
կլւ նշանակուի
Անիի նոբաստեղհ
թտնդա -
րանին վարիչ,
իսկ1^10ին
կր Հրաատրակէ
թանղարանին
լիակատար
առաբկայացան–
քլբ :
1911/Տ՛,
Մառի առաքաբկութեամբ
, Օր
բելի կբ մեկնի
Աբք^ւմ տեան
Հա
յաստան
Հնա ղիաական
, ՚սղ՚լ ա՛լ րական եւ բ՛ս րրա -
ռաղիւտական
Հետտզօտռ
ւթիւննե
ր քլա՛ոա -
րելւււ
Համար։ Մօտ մէկ տարի
կր ւքնայ
այնտե՚լ,
մասնաւորարար
Վան եւ Մ՚ւքլս ,
եւ յատուկ
ուշագրութեամ
բ ք^
լնդօրինաքլէ
աեղւո
յն վիմական ա րձանաղ բռ ւթ իւննե ••
րր, քլուսումնտռիւբէ
Աղթամարի
վւռն.քին
ճարատրապեաական
կառռւցուահքն
ու
Հոյաքլասլ
քանղակնեբբ.
Հարուստ եւ ար–
ժէքալոր
նիւթեր կր Հ ՛սլաքէ
Մ
ոկսի Հա -
յերուն
մասին)
Անիի ել Արեւմտեան
Հայասաանի
իր
պրպաո ւմնե բուն
մասին
Հրատաբակահ
Հաշուեաուութիլննեբր
Օրրելիի
վրայ կր
Հրաւիրէ
մասնագէտ
՛ս բե ւե լաղէ տնե
րու
Ոէչագբոլթիւնր
եւ Համեմատաբար
կարճ
մումանաէլի
մբ մէք որոշ
Հե ղինա քլու թ
իւՅէ
ձեռք
քլբ ձւլկ
ղիէԻական
շյւքանաքլնք,բու
մէ1 ,
1913/5՛
Օբբե լի՛
մ աղ իստ րոս ութ եան
քն
նութիւն
քլ՚՚ւտայ
Պեաերբուբւլի
Համալբ—
սաբանին
արեւելաղիո^ական
բաժանմուն
-
քին
մէք,՛ իսքլ տարի
մր յետոյ կբ
Հրաւիր
ուի
նո
յն
Հ ամ ալս արանին
մկ ք Հ՛ո լաղ ի -
աութեան
վե րա բե բետ
լ գասախօսութիւն
֊
նեո տալւււ ; Շատ լալ կր տ ի ր՚սսլքւ ՛ոէ ր իր
նիւթին
Հա յկաէլան
վիմաքլան
արձանա––
՛լ րութք, անւլ
( էսյիկրաֆի )
մ ասն ՛ս՛լ իտու
—
առւթէ՚ւէւ
, Հայոց
պատմութիւն
, ~,նաղի —
աութիւն
եւ օժտՈլահ էր
Հռետորական–
բացաո իկ ձիրքով
- ա յնպէս ոբ քի՛չ ս՛աե
%էն
Օբբելի
էլբ գառնայ
ռււէանուլութեան
ամէնէն
սիրահ
գասախօոներէն
մէէլր։
Այս՛
րոլորր,
սաէլայն
,• արգելք չեն Հանդիսա
նար գիաաՀեաաղօաական
իր
աղի""աանք–
Ներուն
է
Յիշենք
օրինակ
,
1916/5՛
Վ՚՚՚նի
միքնա -
բերդին
մկք անոր կատար՛՛՛հ
՛ղեղումնե -
րր , որոնց
ս՚րղիւնքր–
եղաւ
ուրարտուքլան
թագաւո
ր Աաբղուր Բ՛ի ն շտնաւ ո ր– սեսլա -
՛լիր աբձտնադրութեան
յա յանա րՍրում ր :
Տաքոբդ
քանի
մք տարիներուն
Օբբելի
կ՚աշխատի
զանաղան
վա յբեբու ել տար -
բեր մամանակներու
մէք իբ Հաւաքահ
Հա—
ղարէ աւելի վիմական ա րձանաղ
բութ
ի՛ն -
ներոլ
Հ բ՚ռաւ" րա էլութիւն
բ պա ա բ ա ս աե
լո աւ
ղոբհին
վրայ, որ կր սլա Հան
քէր
մե՜հ
Հրմ––
՚մա.սնռւթեան գէմ :
Յիշում
ենք
1945/
յաքորգռգ
տաբինեբբ
,
Ի
^է"1է" թբքահին
Հոգիներր,
տարբեր ա -
նուննեբի աակ , վեստ
Ատբգիսնեբի
, Ա՚եՀ–
րուժանների
, Վասաէլ
Աիւնինեբի
պէս ,
իրրեւ աակտնք
Հա յութեան
, քինա
խնւլբօ–
րկն
Հրապարակ
իքան
Հաշիւ
մաքբելու
է ՛
՛Բանի քանի
ալփի
լ Հա յբենասէ
բնե բ
՚ / " " *
գաբձան
վաաաՀամ
բաւ
այւլ
իժե
րին : ՚՛
3 ի շենք քաք աէլո բով
Գիլ
լիս ան գանե ա •
նին , աւ^ռւաս
ի բտ Խատիսեանին
^
քնքուշ
Հո՚լիով
Լ– Գեղունոլն
, աղաաասէ բ Աբմա– ՝
ղանեանին
քանի - քանիներ
ր
ղ անակ
լծ
ուեցին
մութ
ւ^աաննե րի մէք
, քանին/ւ՛՛ ր
կողոպառւեցին
, քքի երես
գուբս
էւէլահ
Հ Հա յասաանասէ
րնե րից
» :
Հա
յութիւնր
գղուանքո՚ի
տեսաւ այդ բ ՚ ՚ լ ո ր ր եւ լ՚ւեց • • •
Ղ՚աշնաքլցռւթիւր
րնգւ՚ւնակ
չէ այ՛լ բո
լորին :
Գաշնա
էլց ութ իւնր իր աւփիւ
ձ՚լ տումնե -
բով
Հա յութ եանր
վա բժէ՛ ց րեց
ղէնք
ւլ որ -
հահելու
, աւլատութիւն
ոի րե լու , սձւէԼա. —
խութիւն
եբաղելու
: .
Նա՛ քարողէլց
աղ՚լ ա-յին
Հ ոլա րտութ
իւն.
աղնուութիլն
, քաքռւթիւն ; Նա մ շակեց եւ
ղաբկ տուաւ
Հայկական
նոր մշակոյթին
:.
Ն՛"
"իբել
աուեց ա րդա ր ո ւթ իլ^ւր.,
ղեոքւ
ցիէլր , ղոՀաբե րութիւնր : Ն՛" կերւոեղ
նոք՛
Հայր։
Այսօր նա շարունակում
է^ ՀՐ՚Բէ.՛ ՚՛՛^՛
տարի
ա՚ւաք սկսահ.
ղորհր։.
Բ՚՚լոբ
Գա ^ա
էլց ա կաննե րր եւ աղնիւ
Հո––
ՂԻ՚՚Վ.
Հ " ՚ յ ե բ բ միշտ պատրաստ
պիտի լի
նեն
նոր ղո Հարք, բութեանց
,. նռր կո բովի– \,
նոբ
էիամքի
,. քանի՜ որ Հայութեան
աղա
տութեան ել տնէլտիսութեան
Հտմտր
՛խս –՚
բահ
պայքարբ գ ե ռ չէ վեբքո՚ցահ
: Բոլոր–
նենղ ութի
ւնն ե՛րբ
էլ անցնին կր մնայ՛ յա –՚–
ւի աեն ական
՛որղա ր ղորհր– :
Գաշնակց՚ււ
թի՛ւնբ ղիտէ^ ՚ " յ Գ ^՚՝ այ՛է ճաք֊^
նապ՚սբՀով
կլ֊կր
քայլի -
ՀԱՏԱՍՏԱՆՏԻ–
ԱհԵ ՏԻՍ ՍձՍՐՈՆԵՍՆ
ԱՐՈԻԵՍՏԱԴ֊ԷՏԸ
(*Ի– եւ վերջին Ա՛սա)
իրականութ-եան
ու
նշւքարաութեան
ձայ
նին Հարաւլաա արձագանգր
փնտո
քւ լու
Հ
՛ււ ֊.
մար ^ երբ քննագատր
էլր մ օտենա
յ
ղո րհ
ի
մր բ՛նութեան
, ղայն լուսաւորելու
, ռչ թէ
ա յրելու եւ մ ո խիրի
վե րահե լու
Համ ար ,
մէկ բան ուշադրութենէ
վրի՚ղելու
չէ ու -
րե՚քն , այն որքննուելիք տո ալ՛ քլան
՚՚լէաք
չէ մե քլուսացոլի
, ու նկաաոդռւթ
ք, ան առ -
նուի
իբրեւ
ան քլա խ արուեստի
ղորհ
մ բ ,
^ամանաէլէ
, միքռղէ , տրուահ
պայմաննե
րէ դուրս , ու մանաւանգ
ղեղա
յին "՛յն
Հ անդամ անքնե րկ ն ՚սղ՚ոա
, որոնք
քլբ բնո–
րոշեն ու կր կաղմէւն անոր
ղիմտղիհր ,
Հոդիին սլատկե
բր
, ու ՛լ աքերու
յաքոբդա–
կանո ւթենէն
մ ինչեւ
մեր
ժամ անա
կնեբր
Հասնող
նքլաբաղիբր :
Եթէ
արուեստի
ղոբհ
մր չի տար
մեղի
պատ
քլե Րր ցեղա
յին նէլարա
ղրի
մբ , անոր
Հոգերանութիւնր
, տառապանքով
թրր -
ծուահ
ֆիզիքաէլան
արիութիւնն
ու գիմպ–
գր ա էլ՚սն ո ւթ
ի ւն բ , եթէ ՛ոն չի ւղա ա՛ք ե բ
մեղի
Հաւաքտքլանութիւններր
եւ անՀատ -
%երր
՛իո թո
րքլւ՚ղ ու ղալաբող
ներքին
քլր՚ս–
կրէ ու բյ՚դՀաքլառտկն
արոլեստաղէտր
քլր
աաբուի
մի միտլն
երա՚լներոլ
աշխարՀր ,
Հեռու
իրականու
թենէն
, ու քլ՝ապբի
մի -
միա
յն իրեն
Համար
, իր անձին ու անՀա–
էոական պաՀան քաւերուն ու ձդտումնե բուն՝.
Համար
, արուեստի
ղոբհ
մբ տալու
սլա -:
րագա
յին իսկ, չաա քիչ
Հեաաքրքրութիւն՛
քլարթնցնէ
մեր մէք, չատ քիչ
կր
իւօսի
մեր
ղ՚լացումներուն
• թերեւս
ոլիտի
Հիա–
ն՚սնք
Հեղինաքլին
տաղանղին ու
քլարսղու–
թիւննեբուն
վրայ, եւ սակայն
պիտի ու -
ղկինք, որ այս ՚էեբքին
պայմաննեբր
լրա–
ց^ելով
մէէլաեւլ,
մնար
մեր երկինքին
տակ
ու
Հորիւլոնին
վրայ,
ներչնչուկր
մեր
Հայ
րենի
միքավայրով
ու
լքեր
եբաղնե բոէի՛
աար
ւքեր
ուրախութիւններբ,
մեր
վիչտե–
ՐՐէ
մեր
սէրերր,
աաելոլթիւննէ,րր
,
մեր
ց՚սնքլռւթիւններն
ու թռիչքներբ
վերքա -
պէս
է
Այո
"լա յմաննե բով
երկնուահ
ստեւլհա -
ղոբհութիլն
մր, արուեստի
ղորհ
մբն է
անպայման,
ու ղուրկ չէ Համ ամ ա բղէլտ
յին
աարբե ր սլտ ր ո ւն ա էլե լէ :
Պարագան
բոլո
բւ՛ վին
լա աէլան շաէլան ու
աարրե ր է մ անաւ՚սնղ
մե՛լ
ի
Համ
տլ՛ , մեր
իրաէլանռլթեան
Համար;
Ա՛եղի
տրու՚ոհ չէ
միքտղւլային
՚սրժէք
ռւնէ.ցո։լ
Հ ՚ ՚ ՚ ն ճ - ո բ ն ե ր
^նիլ.
մեր պայմաններբ,
մեր
միք""/աւբր,
ժ եր
Հուլե քլ՚սն գա ստ իա բակ՚՚ւթ
իւնն ա յն -
՛ղէս գասաւոբուահ
են , ոբ
մինչեւ հիմա
չենք
ունէէցեբ
Հտմս՚մարւլքլային
կշիռռ՚իր
էլշււուահ արուեստաւլէտբ
;
իրուլութիւնր
՛Ոյս է, անոր պատճառներռւ
վեբլուհումն
՛սլ բոլորովին
ուրիշ
խնղիր էէ Հետեւա -
բաբ
մէ, ր աբուեստագէտնեբր
, մեբ
՛լ բ՛" ~
ղ֊է ոն. երբ
ին քղին քն ին պ ի՛ոի ո՛ բժէ քա
՚-Ո
րհն
՛այն չավավ,
ինչ չափով ռբ
անոնք կո
սւոէ,ղհաղորհէէն
մեր իբաքլտնութեան
եւ
մեբ
սե րունղնե
բուն
Համար ; Ասկէ
՛լուլ՛ս
աեղի
ունեցող
շարժումներն
ու
վարձերր
՛լ ատապտրտուտհ
են ձախողութեան
:
Մենք
մեղի
Համար
միայն
արժէք ու -
նինք,
մենք
մեղի Համար
Համեմատու
—
իքI,ւււ՛ն ք,։լբ քլբնանք ղաոնալ,
մանաւանղ.
քսանե րս րգ
դա
քու
մէք , քանի որ ֆիղի
՜ -
քական
ուժի պաշտպանութեան
ու
գրօշին
տտէլ է , որ արուեստ
ու դրականութիւն
ի-
րենց
տիրտ՚ղետութիլնր
քլբ տաբահ
են^ ւք.ւ– -
բիժերուն
վրայ
է
Այս իսոբՀբգահութիւննեՐր
կ^ունենամ
երբ ԱՀարոնեանի
բաղմ աթիւ Հաա որնե
բր
կր թերթա՚ոեմ
; Անկասէլահ
ոեւէ
եւրո -
պացի
Հեղինակ,
նոյնիսէլ
միքաքլ
՚լրո՚լ ,
այսքան
՚լ՚՚րհեբ
ար՚ոադրելէն
ւե՚ոււյ , մս՛–
նալան՚է
ոբռ՚էլբ նկատի
ունենալով, ոչ մի–,
աքն իր Հա յրենիքին
այլ ն՚սեւ
՛ք իքա՚րլա
յին,
ւլբա քլան ութ եան
մէք իբ որոշ
տեղն ու
գիրքր
սլիաի ապաՀովէբ •
ԱՀ ՛ո ր՛՛ն եան
ան տտրա
էլռ յս
մ եր
ղ րա -
կանու իժեան
մ էք ւլրաւահ է իր պաաուսէւ ~
ւռր ու առաքնաէլաբգ
աեղր, այգ
մասին
երկու
կաբհիք
չկ՚՚՚յ։
Շաա մբ
ղոբ^էեբու
թտրղմանոլ
թիւնր
ղինքր
մ իքաղգա
յին ալ՛–,
մկք
՚՚լի՚ոի
ներէլայացնէ
, խորքին
մարգ
-.
էլա յին
Հան՚լ ամ անքով ր : Եւ ս՛ո էլա ւն անի
կա արմէք
ունի ու Համբաւ
մեղի
Համ ՛որ ,
մեր
ժողովուրղին
ու ւլրաէլանււլթ1,սւն Հա ~
մար,
ինչպէս
նոյնն է րաղմաթիւ
Հ՚"յ գր՜
բտւլէանեբու
պաբադան •
Եթէ
մէէլն ու մէկր
անոնցմէ
վ՚որձէբ
նուաղ
աղղային
մնալ
իբ
սաեղհագորհու–
թե՛ռն
՛քէք, սւ ՚իոր^Կ՜ր
ենթաղրք.նք
խիսա
յա ^ուլ ղ ռ րհէւ ր տալ Համամ արգկա
յին ի -
տէալով ու ձ՚լաումով,
քլր կարհէ՚՚ք որ ա՜
ւելի արժէք
մր աուահ
պիաի
բլլար մեբ
դբականութեան
, ու Համբաւ
շաՀահ
մի -
քաղգային
գրականութեան
մէք։ Ես կք*
ա.աբակոլսիմ։ Եւ օրինակներ ալ
Կ՚*^ր–^ւ1՛
է տ "՛լ :
Գրիղոր
ԶօՀրապի
նւ՚րավէպերր
,, իրենց
արռւեուոով ու բովանւլակււլթեամր
մեղի
Համաբ
տրժէք
ունին , թար՚լմանեցէ^
ղւս -
նոնք օաար ոեւէ^
Ժ՚Լ"՚–Ի
•
ե՛– ներգ՚իբհոլ
֊
թիւնր, շատ ան1եշան պիւցի
րլլայյ
•< ՏովՀ •
Թում անեան
ի
՛ ս մ
էնկ ն
ժ
^գովրգաքիան
ղ ի ւ – ֊
ց ա
։լ1ւեբ
՛լ՛ւ ւթի
լնն
ե րուձ։
թ՛ս ր ՛լ՛ք ՛է՛նո ւթիւն
ո
նմւսնապէս.
Րաֆֆիի
վէպերը
ւՏեր գբա ֊ •
քլսէն՚՚ւթեան
՛քէք
միս՚,յն
գլուխ. ,
ղււբհոց
ն1
^ր
է,ն
•
Շ
՚՚Հնվժի
թաա^ել՚աիսաւ^եբր
օտար։
Հանւլ
ի ս ա ա է ւ ս ի
մր Համար
չեն. խօսիր եր >
րեք , երբ ոէնիէլա, լնտանի է
Շէյքսփիրի.^
քլամ Իւղ»էնի
թո՚աէէրղ՚՚ւթիլննեբուն
: ՎՀ"^
լ՚ուժ՚սնի
«Հացին
ել՚՚լր»,^
իր
մարգկային
Հան
ղ՛էւ ման քովն. ի"կ , ք» ե ւ է
եւբոպսպիի
աչքհրռւն
աոքեւ
չի բեբեբ
իր
՛լ իւ.՚Լացին
ու ^րտք,րռւն
կքւանքք։
Աիամանթււյփ^
գիլ–
ցոյէ՚^՚ե
բ՛լ ութ
իւննե
րր
օաա ր
ին
Հտմ)ար ան–
րմրոնե
լի վիճա
էլի
մ բ
նէլա րւսգրռլթ
իլն ր
պի՚ոի
թոլին : Նոյնր
նաեւ Ա
ԱՀարռն -
/, անի սլատմ ուահ քնե բուն , կէաք
օրինակ
ՀՀ Հայրենի
կարօտ»ին
թարւլմ՝՚.սնութիւնր
է
Այս
րոք/՚բին
՚սրմէքր,
՚ ո ե զ հ ու ղիբքբ կբ^
նանք
ս՚ոՀմս՚նել,
ու պկւդք է ռբ սաՀմա; -»
*1»^5ւ^
Հայկաէլան
ակնռց՚էվ, ու մեր
մ
ի^ա-ւ
վայրին ու ՛ղ
՛ս
յմաննե բուն
ներկայսէցռլ ^
ցահ քննական
Ա
՛լիով։ Ասկէ ղուրս
"եւէ
ուղի ու միքոց,
մեղի էլաոաք^ւոբգէ
սխալ
եղբաքլացոլթիւննեբոլ
եւ սխալ ղաաւսս -
տաննել՚ռւ։
Տիք՚ղեբաէլան
Հանճարներբ
,
մար՚լ կութեան
"լատկտնելՀ
առաք
,
իրենց
Հա ւրենիքինն ու ժռղովուրղինն
են :
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ,
Fonds A.R.A.M
