<6
ԱՈ՛ԱՋ*
ՕՐՈԻԱՆ
ԳԻՐ-ՐԵՐԸ
^ԱեՌՆՈ՚ւ
ԳՒհ1ՒՆ ՊԱՏ1քՈՏ&Ւհ1ւԸ»
(Հեղինակ՝ ՄԿՐՏԻՉ ՊԱՐՍԱՄՆԱՆ)
Այս
։լրքին ՀեգէնաէլԱ,
երկսւր
սւարինհ
-
բէ է Վեր
, Հս՚յ
գրսւկսէնւււթնւսն
սլսւտմ
ու
-
թեան
եւ ղրա 1լան
չսւ րւք-ո ւմնե րո ւն
փա
-
բահ՛
, բեղմնաւոր
ԳՐԷՀ
մչ^
է
;
Մեո(ւ|ող ղիւղին պաա
ւքւււթիւնը
ո՛չ վէսչ
^ , ո *
արձակ
եւ ոչ ալ
րանա ււտե ւլհ՜ու -
թիւն։
Գե ւչա րո ւեսաա չուն
չ
յուչաւէրու
-
թիւն
ւէրն
է
«մանկութեան
, սչաաանեէլոլ
-
թեան
ել ուսանողութեան՝^
երաղային
Օ ր ե
լէն
՝Լասաակալո
ր Հե ղինակր
, վւո
ղ ա
-
մ-ամ
էլան խա վ ճ ի ռ
մ րն
ալ
ա րձա կահ՜
է •,
•բսելով
, թէ «Հաչաուահ՜
չեմ երրեք
յէչ"՛՜
աաէրմ, ր ւլրէ. լու
սլա ր ա ա ղր ո լթ ե ան Հետ
• •
փւորՀահ
եմ , նաեւ
այսօր
ալ կր խորՀիմ
,
թ է
յի չաաաէլնե
րու
ւլրտ էլան ո ւթ ի լն ր
սեո
մլ^
է
,
որուն
ամէն
մարղ. մօտենալու
չէ՝ծ
՚
Ան չա չտ , ճիչդ
է
այգ
մ տաՀ
ողութ
իւձւ ր ,
երր
գէ
Ա լ ք ե ր ո ւ
եւ գէմքերսւ
վրո՛
յ է ն
եբե–
Այակայական
ոստումներ
կբ կատարուին
,
երբ ղ.ունալոբ ակնոցներ
էլբ արուին
^"՚յ
քձաչիսարՀի
պատմ ական
ճչմ արաութիւն
-
Նեբբ
խ ե ղա թ ի լբ ե լո
լ Համ ար
:
Րա
յ գ
,
իրա–
.կան
յուչագբութիւնր
, որքան
ալ
բարգ
ու բաղմեբանգ
րք/այ , գրական,
գեղար
-
ա֊եստակտն
մտաՀոգութիւննեբէ
ղե րհ՜
է :
Փաստե
բու
եւ իրոգութիւենե
բու
անա
չառ
Լուսարձակին
տակ
կր
ք ա լ է
ան
, եւ կ՛ամ–
բո
ղ չ ա
գնէ
մեբ պատմ ութեան
մ ոռղոլաէէ
եւ անտեսոլաքէ– էքփրՐ ՚ Եթէ պատաՀին
դր–
րական
ճաչակով
օմաուահ՜
յուչագի
բնե ր ,
–
ինչպէս
վւորձով տեսանք
վել՚չին
երես–
նամ եակին
, մ ասնաւորաբար
«Հա
յբենիք՜^/
ամսագբին
մ է չ
Հայոց
աչխարՀր
անայ–
Լ"*ձւ
կր 9՚"–3""էրէ
կախարգաէչան
գե
-
զեց
կ" ւթիւննե
րն
ու ամ բոգչական
գիմա
-
գիհ՜բ
եւ էլբ գառն՛ս
յ սվւիւռքի
Հտ յրենա
-
բագձ
Հայութեան
փնտռահ՜
ու վաա յփա յահ՜
դրականս
ւթի
էձւ
բ
: Պարսամեանի
Ղ՜ԻրՔՐ
այս
վերչիններոլ
չորքին
կբ պատկանի %
Ոչ թ է յուշաղբութեամր ղբականութիւն է
փպւձած, այլ ղբականռւթեամը
յուշա ֊
ղրութիւն է րրած :
Ա • Պարսամեան
յատկանչական
իսորտ
՜
դիր
մբն ալ տուահ
է
իր այս
վերչին
եր -
կաոիբաթեան
,
— Մեո-նող ղիւղին պատ
-
էքոլթիւնը •
կարհես
մաՀամերձի
մբ Հան
դէպ
, յո քսի ու Հաւաաքի
աղօտ
նչոյլ
մր
վերապաՀելով։
Աւաղ,
լքեււած
է
.
"՛յ՛է
՚էիէ֊ԳՐ
է
ուր
Հայութիւնբ
, գարեր
չարու
-
նակ,
իր
գո
ւբգո լբան,^է
ու արցունքն
է
ր
խաոնահ
իր Հայբենի
Հոգին
ոլ
ք՚՚՚բիւն
Հետ
: Այ սօր, մեր աւերակոհ
Հայրենիքի
Հսէլայ
աա բահ ութի էննե
ր բ
թբքական
երի–
վքսրնեբու
սմրտէլնեբբ
էլք չաւիեն
, միտքն՛ •
Այս
է չ ե ր է ն
«Ամէն
մէկր,
իրաւամր
գիաել
կուաայ
Հեղինաէլբ
-. ինհի
արմահ
է իսորոլնկ
սլաՀեր
եւ Հեռաւոր
յիչաաակ
-
%երոլ
էիե ր յիէ չո ւմնե ր , որոնք աարիներ
յե~
աայ
ձեւ ու մարմին
կ՚առնէին
, երբ
ռգ
-
բացեէսլ
Յաէլոբ
Օչաէչանի
իսկ
բացաէոբռլ–
թեամբ,
անդարձ կորուստին
գգայութիւ
֊
նը մգձալանչ
էքը
ո լ
աառէոպանք
մբ
էլբ
գաոնար
էսմենօրետյ
ւսպբո ւմնե բուս
մէի։
Մեհ
Եղեռնի
արիւնոտ
տտպանաքաբին
աակ
էիոչիացահ
մեր երէկի
աոՀմիէլ
կեան
քը , Հեռալուբ
"ղրեբւլի
մը պէս
կք
բախէ
մեր
Հէէղոլ գոներբ
եւ սէսբսոլո
կը ցանէ :
Րանասաեւլհը
սլիաի
ըսէր՝
Մի ովկիան է անցեալն Հայոց
Ես՝ մի Գաւաթ եղերքին :
(Շիրաղ)
Այսօր
, էոարաղբութեան
փո չինե րոէն
էոաէլ , վերէսպրող
իւբաքտնչիւբ
Հայ , մի
ւլաւաթ
է ւլաբձէէւհ
Հայկական
ալեէլ՚՚հ
սլատմ
էէ
ւթեան
էսվւերուն
քով
է
Պաբսամ եան , անՀուն
գուրգ ոլրան.ք" էէ
ել սիբագեղ
ղղացումով
կը մտնէ
Հ ՛ " յ ՛էի՛–՜
ղաչխաբՀէն
ներս
ել պաւոանեկան
թար
-
մաաի
յուչե բուն
ընգմէչէն
, մեգ
էլբ բեէէէ
իր
սէրն
ու Հաւատքը
:
ԱՀա,
Ապռւչեխ
գիւղը,
Եփրատի ափե
րուն վրայ նեասւահ
։ Իր
հննգս՚վայրբ
է
«••• Եփրատը
մեր
խէսղընէլերն
էր,
բայց
Հեռուէն
I
Գերեզմանատան
բլուրին
վբա
-
յ է ն , չաւո միամիտ
խազեր
կր
ւիոբձէինք
էէնկեբներով
, քարեր նեաե
լու
եւ
Եփրատի
ա լիքներռւն
՛քէչ
ձգելռլ
Համար
. . .» յ
^Աք–
րինեբ բ կր սա Հէէն եւ Աէ^ի
մո
ղովրգական
սրտառուչ
եբգերը
էլ օրօրեն
իրենց
անՀող
մանկոլթիւնր
, երբ
ոճիրն
ու սուգբ
հունկ
կ ր գնեն
, յանկարհ
, իրենց
սեմին
վր՛ո
յ •
իրաւաբան
Հայրն
սպաննուահ
ղէւզի
կա
-
էքուրչին
վբայ։
ՎչտաՀար
մւււյր մբ,
ան -
չափաՀաս
ռբբերով
ղրանն
ետեւ։
Եբբեմնի
չէն
ու բարեկեցիկ
ւոու7ւէն ,
աւլքատութիւ.–
նբն
ու թչուառռլթիւնր
աիրաբաբ
կր
մա
նեն
ներս։ Օաար
Հււ բիգոններոլ
անստոյգ
Հ եռանկտբր
կբ բացուի
իբ
ղաւաէլնե
բուն
առչեւ
: Նախ
կր
մեէլնի
Հեղինակին
մեհ
եղբա լրբ Աերուման
Պարսամեան
, ապա
՚
գայ
բանաստեէէհր
, որուն
ճան^ւսլոլ
ա -
ռիթն
ունեցայ
Փ՚սրիզ,
մեր
կուռակցակ՚սն
բնէոանիքէն
ներս : ՛Րանի
մը օր վեբչ
Հե -
ղինակբ
ինքն
տլ էլր մեկնի
քՏաբրեբդ
;
ԱյնուՀեաեւ
, երկու գ ր ա գ է տ
եղբւէէյր–
ներ կբ գառնան
թափառական
, եբէլրէ
եր~
կիր–
Ջերմ
ու բաբտիսոլն
էչեր
իրարու
կր
ւա–
չէէբգեն
եւ րնթերցոգր
էլբ էիոխաղբեն
Հայ
բնաչխաբՀի
գիւթւոկան
գեգեց
քլո ւթիւննե
-
բուն
ել ասլրէէ
1
–ւքներո ւն
՚էիբկբ–
Պէստանեկութեան
իբ
յուչերոլն
մէչ,
մասնաւոբա
րա
բ կանւլ
կ՚առնէ
Ատնասար
.
եան
Հաստէււաոէ
,թեւսն
վրա
յ , ււր
Րաոձբ
Հա
յքի
կրթսէկան
։ի տ ր ո էէն ե ր էն
մէէլն
էր
գարձէսհ
, ՚եբէլար
տ.ւէւրիներէ ի վեբ
:
քՕան֊
ղաղատանքով
էլր յիչէ
իր
ուոուցի^եբէն
Հ ան րահ անօ թ
սւաււէ։1 ա
ոա
ն .
•էր
Փբօֆ՛
Ա՛
հյսէչսէէոուրեսէնբ
, իր էլէսսրն
-
կերներէն
հյոսբով
Պապայեէէէնբ
, Ծաւք Հու
րր
եւ ուրիչ
Հանրէսյին
զռրհիչներ։
Աե^ղմ
ու զուսէէէ էոուլեբու
մէչ
էլր
սլատկերացնէ
մեր
աննման
քիոսաոմր
, «Համեստ
, թա
-
քուն , խորՀբգասլաՀ
եւ
առեէլհուահա
-
յին՝», եղերէսրւսխտ
Եղիչէ
թոփչեանբ
« Հէէէմ ակ
եռէէէնղ ու կորոէի^ , Րմ
՚
Ջ ՚ ՚ ՚ վ բ ի ՜
Ս՜0Ծ1ՅՐ.1Ւ\ Ն Ա Լ Ս Ա Կ Ն Ե Ր Ը . ՚
ՓՈհյԱ ա Կ ՈԻՄԾ
Ս Ո Ի Է Զ Ի Տ Ա ԳՆ Ա ՊԻ՚ ւ , •ՆԱԽՍՐԵԱԿ1>՚1|
•
Ե րեքչա
բթի
օր , Մ ոսկուա
Հ րատւս բա
-
էէեց այն ղաէլտնի
նամաէ^ւէ,լէլէ , որոնք
էիո–
խանակուահ
էին Աուէգի
ւէէսէէլնէսպին նսւ -
խօրեակին
Բուլկէոնինի
, կի Ա ս լէ ի ել
ի–
տշնի
միչեւ
: Ա ւէ էւէլուա յի
ձէէէյնա
ս փ ի ւռբ
եւս
լր ա
գբ
ո ւլն ե ր էէ ւն Համար
արարէ, րէ ն
լեզէէւով
թ ե լ է Ա է է բ ե ց
վեբոյիչեալ
նամաէլնէտ.–
րու
ամ փոփումբ :
Երբ
Խ՛
Միութիւնբ
յայտնեց
նամէէէէլնե–
բր Հրատաբսէէլէ. լէէւ իր էէ րէէ չէէւմը , անւլլիա.
կան կառավարէէլթիւնբ
յարմար
նկաաե ց
կանխել
Մոսկուան՝
Բուլկանին
-
իտրն
թւլթակցութ
իւնր Ո՛ուսե
բէն
առաչ
Հրէս -
աարա
կելով
ԸնգՀանուր
աոմէսմր
, Անւլլիոյ
ել
Յէբո՚ն–
սայի
էէաբչէսսլետնեբուն
էււգէէսւահ
նւս -
էքաէլներբ
նէէյն բովանգա
կութ իւնը
էէւնին ,
ինչպէս
նաեւ
էէէ լս վերչիններւէւն
պատէէէո •-
խսէնր
Բուլկանինի
, սյ յնպէս
էւր կարելի
է
միաւյահ
կերպով
նեբէլայացնել
անոնց էուէ-
էի ոփ էէ ւմ ր ;
Բուլէլանինի
առաչին
նամէէէէլր ւէբուէէէհ
է
Աեսլէոեմբեր
19/»5՛ ,
այսինքն
ֆբանքեւ
-
անգլիական
տրչալանքէն
էքէէլուէլէս
ամիս
աէէէսչ՛ Տաա
էլան չէէէկան է
սւէէէլէ1էյն
, որ
գեո
"էլէէ թուակէէէնին
Մոսկ՚էւա
«կր նաիստաե–
սէ։» րոլոր
էէէյն
Հէ. ւոեւանքնե
ք բ , որ
էլրնէոն
ունենա
լ Աոլէղի
էոաղնապին
լուհման
Հււէ -
էքէոր բււնի
ումի
ւլո բհտհո
ւթ իւնր , սւյսին–
^
քբն՝
չրանցքին
իսափանռւմր
, նաւթուղի
-
նեբու
սլա յթսւմր
, րա բ ե էլա մ ա էլան կտէղե -
բու
խզումը,
եւսէյ^Հ
Աււիկա
ենթաղրել.
էլէէ ւտա
յ ոբ
ա բչաւան
քին
Հեւոե ւէսնքէւ
ւէ,
ձեռք աոնուահ
Բ" Լ" Ր
Հտկամ
իչո ցնէճ՜բ ր
հրաղրուահ
էին նախէսպէէէ՝
Մոսկուայի
ղիտութեէէէմբ
, թէեւ
Բուլէլանին
կ՝ր՚՚է
, "ր
չրանցքին
էէէւլղա յնացմ
ւսն
լոէրր
իրենք
ի ֊~
մ ացահ
ք՛ն լրա
էէ
իրնե րէն
եւ ձա յնա
էէ
տիիլ
-
ոէն
:
Աբեւմաետն
եբեք
մեհերու
միասնտկա–
նութիւնր
իէէէէ
խէոէէլու
նպաաէէւքլով
, Բու
լ -
կանին
էլամ րէէէէէէոտնէ
Յքր ՛սնս
էէէն՝
իէորնի
ուղղուահ
նէսմաէլին
մէչ,
Անղլիսէն՝
Կի
^"քէի
՛՛՛՛ԷԳ՛"–՛"^
նէէյմէսէլին
՚ ^ է չ
եւ Ա՛
Նա–
Հան էէնե րր ՝ "էյ"
էէրէլ
ու նամա էլնե բուն
մ
է չ
ալ։
Պո՛ոէէւկտելու
ձէէէոսղ այս
քէսղաքաէլէս–
նէէլթիւնբ
բէէէցէս յա /տօրէն
էլե բեէէէէ յ
երբ
Բուէկանին
էլր ւլիմ
է
Յէբանսոէյի
վէէէբչսէ -
ւգետի
ն
լ՛ ն կերվ
էէէ
րաէլանի
իէէլճին
ել Հտ
-
մոզումնէ
։լէ1էւն
, յիչելով
թ է
Ֆբանէէէէւն
յ՚ս–
ճաիէ
յքէ էլէէէէիոիւութեան
եւ
յէէէ
1է
՚էւչէլ իւք ո
լ
-
թեւսն
օրինէսէլբ աուահ
է էէէչխարՀին
,
եւ
իսո բՀ
ոէ
.րւլ
աէէէ
լով
որ չՀեէոէ,լ ի Աեհն
Բրի֊
տանիէէ յ
էլԱէէլթէէէ
րա ր քա
ղսէ քէէէ
էլսէնո ւթէ.
ւէէն
,
որ,
կ՚ըսէ,
կրնայ
առէս9
^էոբդել
գէսլի
քայքայում
եւ կոբհանոլմ
: իսկ
Ա
. ՚ք,ա -
Հանէլնե՞բր՛
արար աչիէարՀի
հւէէնօթ
է,
կ՝րսէ
Բուլէլանին
, թէ
ինչ էլիրք րոնե
ցին
Հնգկ՚սչինի
էլէ էգքե բուն
աէւթիւ
. աւք էն
ինչ
րրին
որէէլէէէւլի Յէրանսէէէ ձէսիսէէէլի իր էււռա–
չ
՚՚՚՚լ է"" թիւննքէբուն
մ
է չ
էէէ.
իր է՛նք
ղ բււէւեն
անոր աեէլը : Ամ ե րիկա
ւք իչ՛ո
էլ՝ անտեսէ
իր
բարե կտմնե
րր , լքիւս յն իբ չաՀեր ր Հետա
-
էէչնղ ե ւ՛՛վ
՚.
իսկ
է՛" լ ր բ ՚ ՚ վ ի ն
"ւրիչ
բ՛ոն
կբ
ւլբէ ի .
տբնի.–
յայէոնի
է թ է
Ֆբանսէէէ , որ կոր–
" ք ^ Տ ՚ ՚ ՚ - Ց
Հ՚^ԳԿ՚"էԻ^Ի
պաւոեբաղմբ
, քլր չա–
նայ
իբ ետէքլէն
քէսչել
Աեհն
Բբիէոանիան՝
իրակէսնացնելու
Համար
իր
վէոանզաւոր
հրազի րներբ
Աուէղի
չրանցքին
նկաա
-
մամբ.
Անղլիսյ
օւլնութետն
չնոբՀիլ
կ*ոլ–
զէ բարելէսւել
իբ կացութիւնբ
Ալժերիոյ
մէչ։
Բուլկանին
կ՚աւելցնէ
որ
ասիկա
պաբղ
աբէլսւհ էսիէնդբութիւն
մրն է , որմէ
էվէ
, մ
էէ
ղովր
էէ
ւս էլէէէն ձբի րժ չէլո ւթ ե
էսն
ա
-
ռաքեալը,
ուլբացեալ
Հյալտրչ
Միսաքէ՚ա
-
նբ , Պալաքեան
եպիսկ
՛ր եւ ուքիչնեբ
,
էէ
րէէնք կարնոյ
մէչ,
.անձնււ ւի
րէՍ
բա ր
լհուահ
էին
քաղաքաէլան
, կբթաէլան
եւ մչաէրէլ
-
թա լին
աչխւէւտւէւնքնե
րէէլ
Մեսնող ղիւդին պատմոլրիւնր
էլր կար
գաց
՛՛ւի մէկ
չ՚՚է^՛չով
: բ՛"
լ՛յ , յէէէնէլէսբհ
,
կ՚րնդհատուի
յուչագբութիւնր
, ել Պար
-
սամ եան ,
ղ
հէն էէոլրո , էլուտա
յ , ա ւլա
պէս
նեբչ^էչումով
էլբուէսհ
Ր՚սֆֆիի
, Ա՛
Աբ
-
փիա րեանի
եւ ՋօՀրապ ի
ւլ
րականոլթեանց
վեբւսէէնաՀաա
էէ
ւթիւնբ
:
ինհի
կբ թուի
թէ , Պարսամեան
, ատ
-
կալին,
չատ
րաներ կրնար
աւս
լ հէարրեբ
-
գի
է
Բէսրձր
Հէսյքի
, Պոլսոյ
եւ
Գոնիէէէյի
Հանքա
յին
եւ
էլք թական
էլե ան քէն
,
աէէ
անց
գիմե
լու
մեբ
գրա
կան տիտաններու
էլոր -
հեբէէլ
վերէուհութեան
, որոնք
ւսռսէնձին
Հաւոէէրի
մր նիւթ
էլրնա յին դառնալ
:
Գաւառի
մութ
խորքերուն
մէչ,
որքանն
Համեսէո
մչաէլնէւբ
կա
լին , որ
ա
յլտգան
մ ա բզերոլ
մ էչ
էլր գո
րհ է ին ,
լուլէ
ու
մունչ,
առ-սնց
լսելի
էլէսբձնելու
իրենց
ոտնտձայնն
անգամ
: Այսօր
, անոնք
րնգ
-
միչա
բաժնուահ
են մեւլմէ : իրենց
վե
֊
բասլբող
ւլո բհա կի ցն ե ր
էէ Լ
նուիրական
պարտքն
է այդ
մոռցուահ
խոնարՀներոլ
կեանքբ
պաամութեան
յանձնել,
էլա լո ց
սեբսւնէէի
ղասաիարակութեան
նպաստելու
Համէ
՛Ր –՚
Պարսամեան
իր միտքերն
ու
խոՀերբ
աբտայսէյէոահ
է պարւլ ու յստակ
, անա
-
չառ
ու ՚լբաւիչ
չունչէէւի
% իր խաէլւսւլ
ւււ
ՀեգասաՀ
դրիիր , յաճախ
, անաէլնէլալ
ոս -
էոէէւմնե բ
էլ՛ ւնէ եւ կը տա բահուի
իր նււէ -
խաոիրահ
նիւթե րուն
^ ՚ " ֊ / ՛ ^ :
Մէկ
ԿԻէ՚Ք
ունի
Հայ գրականութ
իւն ր
;
Աէկ
մոլե
-
ռանգէէւթիւն
,
մոռցուահ
էէրական
գե —
ղար ուե ստական
աբժ՜ է
բու յարատեւ
ո–
րոնէէւմն
ու ւթբէէէւլ7ւսւՀաաէէւթիւնր
;
«Մեռնէէղ
՛լիւղին
էէլաա մէէ ւթի
էն ր՛» , իւ -
բաքտնչիլր
ւլրէոսէր
Հայու
գրագարա
նին
մէչ
, անցեալի
լաւաւլո
յն վ էլէէէնեբէն
մէկր
պիտի
է՛լլայ.
Հայ
ղ ի լ զ ի աւանգտէլան
տ
-
ռաքինս
ւթի
ւննե րուն
եւ ներքին
խւէ
ովքին
;
ՎԱՀԱՆ
ՀԱՄԲԱՐՋՈԻՄԵԱՆ
ԱՒԵՏԻՍ ԱձԱՐՈՆԵԱՆ
ԱՐՈՒԵՍՏԱԳԷՏԸ
•
հւՄԲ.–.
Հաաոլած մը, Ա– Աեարոնեանի
կեանքին ու ղրականութեան
նուիրուած
ճաւտորէն, ղոր Մ– Պարսամեան լոյս ըն -
ծայած է 1930ին, հեղինակին յոբելեանին
այլթիլ ;
կարօտ Հայրենիյ՚(*)
ԱՀարոնեանի
վեր֊
չին
ւլորհերէն
է
:
Հաաո ր ր ,
նախերգանքէն
ղաա,
ոք
Աաուերներն 1՚ջնում Են
վերնա
-
ՂԻՐէԼ ԿէԼ կրէ ՚ կր. բաւլէլանայ
ռւթր
քէրւէե–
րէ • Արեւի
յեաեւից
, Հայբենի
տոլն
, Ա–
րաքս , Մասիս
, Այբաբաաեան
ւլա չա , Աը -
Հալէին , Մեր
սէէլչիէլները
եւ
կախարդական
Տաճար։
Բոլորն
ալ քերթուահնեբ
են ,
ա–
գատ
չավավ
ղբուահ
: Այս
նիւթեր
բ ԱՀա
րոնեան
մեղի տուեր
էր աւելի
էլանուխ
, իր
արձակ
էչեբուն
մէչ,
որոնցմով
էլերւլէբ
մեր
Հա յրենի
լիութիւնն
ու իր գե
ւլե ց էլո
ւ–
թիւններԸ
• այս
անւլամ կ՝երգ.է իր կարօ -
ար,
որ ՀեէՈէէՀետէ
էլը խոբանայ,
տրուահ
ՐԱալով,
ոը Հեռու
է Հայրենիքէն
, իր
սի
բահ, պաչաահ
ու եբգահ
Հայրենիքէն
:
կբ նախազղայ
որ «ստուեր
ներն
իչնում
են»
ու իր
մ աղե բուն
մէչ «արհաթ
թելեր
են չոգում
, մօտալուտ
ձմրան
ւլուն՚ստ
բանբերներ»
՚, Ուրախութեամ
ր էլր քնաբէէւ–
(*) Ա՛ Ահարոնեան, կարօտ հայրենի
«ւոսթոն, տպարան «Հայրենիք», 1927։
Հարէ, սակայն
իբ
Հէււլիին
էէ՛ելամաէլձո
-
տութիւնբ
կը մաղուի
անէէր լարերէն
• • • :
Բւէէնէոստէ, ՚լհը
իսէէ՛՛
ր
ւլի չերէււէսն
մ
է չ
, տ–
ռանձնէէէցե ր
է
իր
.ան
չու
ք
սե՚քւեակը
պՐք
~
պբ
լան
ճքաւլի
մբ լոյսին
Հեա
մտերիմ
, եւ
աչքերուն
աո.չեւէն
ւսնցնիլը
էլը ղիաէ
թա–
՚իօրի
մբ, սր էլազմէ։ւէ.բ է «Հին
- Հին սլա–
պելք^էն
: Յէ՚սուստի
մը սլէս , ււր
էլԼսէնքին
մէչէն
քալեց
ւււ անցաւ
, գիտութեան
,
ար–
ուէւսաի
ու էէբ ական
էէ
ւթե ան նեկաաբբ
ըմ -
պէէլէն
, աչքե րէէւն կը
յւս յանէէւին
ուրուա
-
կանները
անցնէէզ
սերէէւնղնեբ՚էլն
,
որոնց
-
մէ
չատե
ր ը էլր ճան
^էէս
յ ; Բայց
ինք է"
յ ո է ն
սիրոէՀաբ
է ,
էլաէոէ
խաւա
րն
ւււ սաէւէէէր է ՚՛
Կը սիրէ
ւլերչէոլոյսի
ցոքքերբ
,
որոնք
էՈյ֊
րո
Լէէէհ
սիրտե բո ւն վերչին
քլայհեբն
է.ն : Կբ
սիրէ
՚^այր
րնէէլթիւնբ,
ւււ
էիսէէւք
էլուէէէայ
անոբ :
Տաւիտենական
ուիւաալէէ
բ^լ է քլաքսւււբ ՜՜
գաէլան
Տաճէէէրի
մբ անհանօթ
էսսա՚էււէէ
-
հութեան
: Գիչեբ
թէ ցերեէչ
քլբ քալէ , իր
ցուպին
յենահ,
մանալէսնղ
՛է իչե րնէ՛ րր ,
երր լէաւթիէն
կր էոիրէ ամէն
էլսղմ : Տւէւմբ
ու
անձայն
, ճրագի
մբ աղօտ
րւյէէին
աոլ՚ս–
լինահ
, ուխտաւորը
էլբ քալէ էէէպի արէէ -
լը , գէպի
էլեանքի
ճչմ ա բ տ
էէ
ւթ ի ւն ր
^ Հւէւ -
մատաբահ
աւերաէլի
մէչէն։
Փոթ՚ւբիկնե–
րը
կը մարեն
ու կը վւչբեն լապտեբբ.
էւա–
կայն բանաստեէլհը
էլր ՛լո չէ
<
Հողոլս լքէջ մի աստղ ունիմ մշտավաո. —|
կարօտը հայրենի.
|
Ե Լ ոչ ւքի աստուած կարող է այն մարել |
Ա ո ա ն ց ա մ օ թ ի , ս Ս ո ա ն ց ս ա ր ս ո ւ յ լ ի .
Ա ՜ հ , կ ա ր օ տ ը , կ ա ր օ տ ը հ ա յ ր ե ն ի - ..
Կը քալէ անիկա անապատին
մէչէն
՚լէէղ
ի աբեւը,
ինչպէս
եբբեմն
Աբոլ Լալա Ա՚ա–
Հաբին
, Հնդիկ
մեհ րանաստեէլհր։
Եբո՚ղի
պէս
կ բ
յիչէ կեանքին
ամէն
մէէլ օ՚լակբ
,
որ
չ
՚ լ թ ա յ ի
մը ՛գէս կագմուեցաւ
՚
էնքբ
Հիմա
բարձոէնքնեբու
սիբաՀաբ
,
ետեւր
կը
էլ՚էէէւնէսյ,
ու
ամէ
՜ն
բան
եբէսւլի մը
՚էլէ^՚է
կը յիչէ ՚ Կբ
յիչէ երիտասարգական
տա
-
րինե րբ
, էիառքի
ւււ յաղթանակի
պ՛"
յքէէէ
ք–
^ ^ Ր ք - ՚ ւ
՛լլ՛ա կանութեան
ո ւ
ա բւէ
ւ ե ս
անէէ լաւ
սէրը,
ե ւ
սակայն
կը զղայ,
որ այդ
բո
լո
րէն
էլը էքնայ միայն
Հայբենի
կարօտ
բ %
Բանաստեէլհին
քնարբ
կ՝եր.ւէէ այս
ան
-
գամ
Հէ"
յրենի
տունն
ու եբգիքր,
կ՚եբղէ
աւերէսկն
ու մոխիբր
, ել
քլ ոդեկոչէ
անէէր
բնսէէլի
^էերբ
, էէ
ր
է ս ն տ ո ւ ն
ու
.անՀող
էլը
թաւիառին
աչվսարՀի
չորս
հաղեբուն
: Ա
-
նոր եբէէր
Հեհեհող
է ու մզէլտան
,
ինչպէս
կոյր
էս
չէէ Լէլին
երղը
, մեր
Հա յրենի
աւե՜ ֊
րակնեբուն
վրայ
. ՚ • :
Հուլիին
վէրքն
ու մոխիրը
կը
բանւս
յ
Մայր
- Արաքսին
, որուն
չրեբր
իսմեր
/</.
երգերը
սորվեր
էր մայրենի
օրօրի
մր
պէս
I
Բանասաեէէհը
էլարօտն
ունի նաեւ
էս~
նոբ կուբհքին
, Հոն
Հէսնղիստ
առնելու
Համար,
անոբ
պւսէոմելռլ
իր էլսէլիհն
ու
տառապանքր
անանուն
: Անոր
Հասէլցնե
-
լու,
թէ
ինչ տանչանք
է նէլուն
ցեղի
Ժր
զաւաէլն
րլլալ , Հզօբին
թունաւոր
ժպիտը
մուրալ
, փակուահ
գրան
առ֊չել
արցունքբ
ԿԱ^Լ
1
՚՛՛–
աչիարՀէն
ւլաէլտնի
ու
լքուսէծ
Հեհկլւոալ
. , . ;
ինչսլէս
բանաստեղհ
Պեէորոս
Գէէւբեւս
-
նը , ոբ «թող
Որ չանթ
մ՚րլլամ
ւււ
Կ՛՛՛լ՛է
խբիմ^ի
սէՀէսւսր
-ոլ
էէէնիհաէլուո
արտունչ–
Ք1Լ ԿքԼ Ք՚"նգաէլէր
, լքեր օրեբռւ
ուխտաւորի
քնէսբաՀարն
ալ , րէւն ութեան
ղէմ
կրակէ
՚^է՚ւ՚ԻԿ
Կ՝՚"–՚է^
ք^Ա՚՚՚է * մսէՀէէԼէսն
ւլէսէլտնիքր
յտւիշաաէլել
ււլ խէէրաաէլել
անէւբ ՛քէչքր
•
Բէսնաստեէլհր
էլբ ւլդւէէյ որ
յ ռ ւււ
էէւ
բե կու
թեան
սլտՀոլ
մբն էր,
Ոբ «էիս քր
ո
,լո
ւթիւ
նբ»
ունէէ ց
էէէ լ էէ
դա Լէէ բ է, ր՛էի չ էլաււնա
լու
է,ւ ՜
Իր Ց^ԳքԼ ^կուն»
յոբչ՚՚րչելու
է Անոր
Հո -
՛լիին
էէէնհան
օթ
է այգ
ճի
չը ,
որէէվՀետէէւ
մեբ
ցեէլշ «Եբկնքի
Հուրն
է կորղե՜լ
թի՜
զսէխ խէէ յէսնքէէէի» , ա ս տ ո ւահն ե ր ո ւն
վրէմ՜
խնդրոէ.թեան
նչաւակ
ւլ ւս ււն
էէէ
լււ վ ,
իբբեւ
նէւր Պբոմէթէոս
.
ի՜նչ փառք անստուեր ,ի՚՚նչ հպարտութիւն
Զահակիր ցեղի ղաւակը լինել
Զաւակը անյաղթ, եղօր Արաքսի • • •
Զորրորդ
երէէբ նէէւիբէէւահ
է Մսէսիսին
,
« Հէէէ
յէէց սէ չիէէսբՀ ի Հսէլա յ նէէէՀէՍպէ՚էոին
ծ ՚
ԱՀ տր
էէն եան
մ ան էլա էլւսն աւէէ բ իքէ ն
կրեր
է այս տիտանեան
Հսէրսյին
ներւլէէրհէէւ
-
թիւնր,
չատ
սէնղամ
երէլեբ
ու էիաււարսէ -
ներ է ղէոյն։
իրեն Համաբ
անկարելի
եղեր
է մաքին
Հորիզոնէն
վանել
անոր
էւլատ -
էլերն
ու ստուերր։
Զ զ ՚ ո յ ո ւ ն
Հողի
՛քր
1էՐ
կրնար
խուսաւիիլ
անոր
Հբսէէւլոյբէն
%
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
(Շար՚ւ)
Fonds A.R.A.M
