* 6 Ա ԱՋ >
1Ա1քԱ8ՆԱՎ.ԱՐ11Տ^ՒՒՆ
մհՋՒՆ ԱՐեՒեԼքհ ՄԷՋ
՚^անի
մշ ամիս աուսք Ան՛/չիս
յ
Լլ
Ամերի–
կայի
մկկ միամամսւնակ
Լսյս աեսաւ
գիրք
՚^Ա ՚"Տ" ՚Լերնաղրով։
Հաաորր
ունի
362
Հոծ
էկեր , աոանց
որեւէ որսակերի
կամ
քարակ
սի , րայց սաուար եւ
բաւլմազան
մ աաենա խօս ական
ծանօթ
ութ իւննե րով :
Հեղինակն է քքւալթրր
Լաքկօււ ,
զերմանա^
ցի
Հրեայ
, որ աոլ րած է րաղմաթիւ
տա -
րիներ
Պաղեսաինի եւ իսրա
յէլի մէկէ Ա -
ւանզական
տեսակէն
րոլորովին
աարրեր
եւ շաՀեկան
ղիրք մլն է Լաքէօււի
ուսում–
՜ նասիրութիւնր
•
Հեզին ակր
իր
Հ աաո
րին
սկւլրնական
մ տ–
սր սկսած է ղրել
Երուոազէմի
եւ Լոնաո–
նի
մէկ։
Գրած է եւ Հիմակ ալ կր ղրկ
Ամերիկա–
յի մէկ,
պայթո՚^ղիկ
եւ ղրղո-իչ
յօղուած
-
%եր Ա . ՆաՀանղներու
քաղաքական
ել
•էոնտեսագիտական
Հանգէսներու
մէկ
,
• մասնակից է ւքիտցեալ
Ազղերու
քաղաքա
կան ւլանաղան
ղ ործունէութեանց
; Աէկ
խօսքով,
եոանղուն ելրոլորանոլէր
՛լին–
յււոր մր սլաղ ւղատերաղմին
մէք։
ինշսլէս կր տե սնոլի , անղլիա խօս աշ -
խար՝,ր , Ա իացեալ
Աղղե ր ր եւ րաղմա
թ
իւ
Հաքկօռներ լաւ կր Հասկնան
իրարու
լե -
ղուն, կր գործեն
Համերաշխաբար
եւ կբ
ձղաին
ղրեթէ
միեւնոյն
քաղաքական
եւ.
քազաքակրթական
նսլատա կնե բուն , այս -
թե
^է
իրենց
Հայրենիքի
Հողէն
այս կամ
այն
կերսլով
քշել Արարներբ,
Հ՚՚՚յերր ,
Ասոբինեբր,
՚Բիւբտեբբ
, եւայլն,
եւայլն։
« Միկին
Արեւելք^ի
մէկ (կեղծ եւ անիբա–
կան բառ մր)
Հիմնել
նոր մեծ կալսրու -
թիւններ : Անցեա
լ սեբունղէն
, մեր Հա յ -
րերր
կ՚բսէին––—
Աստուած
բաբին կամե -
նա յ
է
ք՝՛" քց այս ձեոնարկներուն
մէկ Ասաու -
ծո
յ կամքր չէ որ կր ղործէ :
Լաքէօռ
իր ղիրքր
րաժնած
է՛ ութ ղրլ ~
իաւո ր
մ ասե
բու
( Հեաեւեա
լ վ Լ րնաղ րե -
րով)
Տագնաոչին
արմատբ,
ւսւլւլայնոլ–
թիէ
֊Ն
Լւ ՀամայնավսսրութիւՆ
քյ։քիս։տ։։ոի
մէք
111>Լ1) - 1932),
կուսակցական
վկձեբ
(1941 - 1955)
,
եգիոլաական
Համայնավա.–
բութիւնբ
ղործի
վյ՚այ,
Աուտան
, իսբա -
յ է լ , Պաղեսաինի
արաբացումր,
Տոբղու -
նան (ասանղա կանո ւթիւն ել Համայնա -
վա բութ
իլն)
, Իբաք, Աուրիա
,
վւովւրա ֊
մասնոլթիւննեբբ
, եւայ^
:
ՏետՈյ,
իւրաքանչիւր
մասր
բամնոլած
է ղանտղան
.Հատուածնեբու : Աէնքւ
նտեւ
քանի
մր յաւելուածներ
, ինչսլէս՝
քհուսիա
կր վերտմտնէ
Արեւելքի
մէք, Ա՚արքսիղմ
,
Լենինիղմ եւ Միկին
Արեւելք։
Պաոակ -
աոո ւմնեբ
Պաղեսաինի
Համ ա յնա վարն
երուն
միկեւ
(1938 - 1918) ,
եզրակացութիւն
,
եւա
յլն :
Լաքէօռ
իր ղիբքբ սլատրասաած
կ մեծ
իսնամքով,
լալ ուսումնասիրած
է վւաս -
աերբ եւ իբողոլթիլննե
Րբ եւ
ղանոնք
ներկայացուցած
է Համեմատաբար
անա -
չաււօբէն
, ինչ չափով որօտարական
մր
կրնայ
բլլալ անաչաո
, մանաւանղ
նեբկայ
՝է անւլ ամանքնե
րու.
մկք։
Գիւրաւ կբ աք։ս -
նենք թկ Հեղինակբ
սլաշտօնեայ
մրՆ կ իս–
բա յկ լի քտ
ղ ա քա կան ելտնտեսական
աե -
ղե
կաաուութեան
Լաքէօռ
էք մլն ալ նուիրած է
Հայերուն
(էք
2 3 2 ) ֊
^ինչսլկ
րիշ տեղեր
կ՝բ
սկ Հեղինակբ,
«Միկին
Արեւելքի
մէք աչ
շե շաո ւած է Հա յե բու բարեկամ ական
րղ -
զացումր
Հանղէսլ
իհուսեբոլ,
բայց
"՛յ՛է
ղղտցումր
յառաք եկաւ
նոր մամանակնե -
բու
մկք։
Ցաբական
կառավա
բութիւնբ
կ^՚Աքսորկ ր խռավտրաբ
Հայերր
կովկասէն
ել կր ղրղոէր
կովկասի
զանազան
մողո
~
վուրղներր
կռուելու
իրարու
ղէմ : Րա ֊
մանելու եւ աիբե լու
այս քաղաքականու.
՚
թիւնր
յանղեցաւ
բաղյ աթիւ
քարղե
բու ,
ռրոնց
ղոՀ ղացին
Աղրոլկյճանի
Ր՝ուբքերբ,
Հայերր եւ Վրտցինեբւ ; էՍօսելռվ
րնղՀան
բասլէս , Հայերու գէմ չկաբ
խտրութիւն
,
որքան կար միւս տղղերոլն
, եւ անոնք
կր
նա յին
Հասնիլ աղգե ղիկ գիբքերոլ
ռուսա
կան կեանքի
բոլոբ
ասսլարէզներուն
մէք
(օր. վարչապետ
Լորիս
Մ ելիքով) :
1917/
ռուսական
յեղավւո
խոլթենէն
յետո
յ , Հա
յ–
կական
մայրաքաղաք
Երեւանի
մէք
ղո
յա–
ցած կառա վա բ ռ ւթ ի ւն ր Հեռու է Համ այ
- յ
նավար
րլլալէ։
Իշխանոլթիւնբ
անցալ\
ղաշնակ կաո ավա
րո ւթ ե ան
ձեռքբ ,
" ր ՝-,
վերկ
ի վերկոյ
կործանուեցալ
աւելի կամ ^
պակաս չափով
Համ ակա
րգո ւած
Ր՛՛՛ւ ր
՚ ^
քերու
ել քհռւսերու
ւլինո ւռր ական
յա րձա–
կումնեբով։
Ատկէ զատ,
1920/*՛,
նյորՀ.
կառավարութիւնր
Մ ուոթաֆա
՚Րեմաչի
թողուղ
կաբսի
, ԱբտտՀանի
ւլաւառներբ ,
ա յւէսլիսով
Հայերուն
սլա շտպան
ԲլՐ" Ր՛՛
իր յետագայ
ձղտում ր ի յայտ
կուղայ
քիչ
մբ տարօրինակ
լռյսռվ •
Միւս
կողմէ,
Հայերու մէկ կար ՚լօբա -
լոր բանուորական
շարմում
նոյնիսկ
1914–
էն աոս՚ք •
ՇաՀումեան
, Ապանղարեան
,
Գնունեանց
առաքնտկաբղ
բոլչեւիկներ է–
ին իրենղ մամանակին
:
1920/5# ,
Համալնա–
վ՚Աբ կոէ՚ւակց ուաեան
անղամնե
ր՛էլ
թիւր
շաա
աւելի
մեծ^էբ
Հայերու
քան Օկ Ո՛՛՛ւ–
..հրո՛. ՚ ք ^ ք ։ կայիՆ
Հ՚՚՚յէր
ձւ
՚կաՆ^
^՚քա^ր
որոլկո
անղամ
Պսլիա - Ր՝իւրսյ|ւ(1
\Մի ֊
կո քե՚ոն) , Հայ
ս սլա ր ս՛սլ ե տնե ր
ինչւղէո
Րա՚լրամեան
, եւ՚սյլն։
թ՛ուրքիոյ
՚ ^ է կ ՚
րաղմ ա Հաղաբ
Հ։ս յե ր սպաննուած
կ ին ,
իսկ
Իհուսիոյ
մէք տիրացած
էին
իբենց
ոե՚իական
Հանբապեաութեան
, թէեւ
ւի՚՚ք–
րիկ եւ ռչ-անկտխ։
Ջկայ
որեւէ աաբա -
քլոյս որ հքռրՀ՛ Ա իութիւնբ շաա մր
Հայե
րու կ, ներկայանար
իբրեւ
նուաղաւլսյն
չարիք, եւմեծ չա՚իով ; Ուրեմն
Հայերու
«Աովետտսիբութիւնբ։»
պէաք է
Հաշուի
առնել
թ՛ուրքիոյ
ղէմ անՀատնելի
թշնա ֊
մութե՚սն
տեսակէաէն
։
Միքին
Արեւելքի մէկ Հայերու
մեծա -
՛լոյն մասբ կր ՚լանոլի
Աուրիոյ
ել Լիր՚ո -
նանի մէկ
(180-000)։
Իսկ
100-000
Հայեր
կան Պարոկասաանի
մէկ^ երես^ոան
Հազար՝
Եգիպաոսի
մէք,
15-000՝
Իրաքի
մէք :
Աուրիոյ ելԼիբանանի
Համայնավար
կու
սակցութեան
մէք Հայերու
ազղեցութիւնր
շաա մեծ կր, Իրաքի
մէք՝
թոյլ, իոկ Ե ֊
ղիոլտոսի
մէքՀագիլ
՚լղալի
ՅովՀաննէս
Աղպաշեան
, Լիրանանի
Հա–
մ՚սյնավար
կուսակցութեան
Հայ
Հաաոլա–
ծին
ա՚ւաքնորղր,
նաեւ խմրաղիրն էբ Հա
յերէն
Հտմայնսւվտբ
թերթին
«
Ժողռ–
փսլրղի
Ջայն>^ : Վերքին
աարիներո՚ւն
մէք ,
Արթին
Մատոյեան
եղաւ Պակտաշի ամէ -
նէն
վսաաՀելի
տեղակալնե
րէն
մ ին ՚. իրա
քի մէկ,
ՊաՐւքի ՖէլԱսհ
Հայ Հաաուա -
ծին
թեբթն էր, բայց րստ վստաՀե
լի
լու
րերու
ունէր
Հաղիւ
12
անգամ
: Պս՚ղես -
աինի
(իսրայէլ) մէկ չէ գտնուած Հայ
Համայնավար
թերթ, եւ ոչ ալ
կանոնաւոր
Հրատարակութիւն
մր՝ Եգիպաոսի
մէք>^ :
Լաքէօռ
, յեաոյ
, կբ նկարագբէ թէ ինչ
պէս
Առւբիո
յ եւ Լիբանանի
Համ ա յնավա ր
խում րերր մեծասլէս
թուլացան
, երբ
1946
- ^1ին,
100-000^
աւելի
Հայեր « մտան
Ո՚ոլսիա՛^ (ասիկա
անէլլիախօսներոլ
, Հի -
մա ալ Հրեանհբռւ
սիրական
ոճն է)։
194է)
Նո
յեմ բերին
Մ
՚*սկուա
Մոոկուա
թ՜ուրքիոյ
ղէմ քիզեբու
պւսւոե -
րաղմր
ղօբտցնելու եւ կարս եւ ԱրատՀան
՚ պաՀան
քելոլ
Համ տր
նեբս առաւ
Հա յերր
,
բայց անկէ եաք շատ ^իչեր
բնղունուե -
ցան, եւ վեբքապէս
բոլէէրռվին
գաղրեցաւ։
Հեաեւաբտր
, շաա քիչ Հայ Համ տ յնավ՚ւէ բ–
ներ
մնացին
Միքին
Արեւելքի
մէք :
ինչ որ կր մնայ
Հայերէ, մեծ
մասով
կապուած
են Հաւ եկեէլեցիին
Հէսյ
Ղ՝^պին
ոբ է Երեւանի մօտ էքմիածնի
կաթալիկո–
սր :
Հատորին
միւԱ մասերուն
մէք ալ կտն
րաղմաթիւ
ուրիշ ակնարկռւթիւններ
Հա -
յերու
մասին,
ինչպէո
նաեւ
Արթին
Մ՛ս ֊
աո յեանի եւ Ազպտշեանի
մ ասին - կայ
10
էկնող
ւլլուխ
մբ ՚Րիլրտեբու
մասին
հւ կէս
էկնոց
՚լլուի՛
մր Հբես՚նհրու
,
Ասորիներու
եւ
ոլբի^եբու
մաէէին :
Այո
գլուխր կր սկսի
(էք
234) -
^Միջին
Արեւելքի,
նաեւ
ամբողք
աշխարՀի Հա -
իււուրույած
հն քլերակշիււ
ւլհրՖ , եւն • :
Աի յ>տնի մասերոլ
յասլաւումով
եւ ւէի՛."
գլուիսնե
րոլ
աւելի
մ անրամ
ասնւէւթեանց
յաւելումով
, այս
՚էիբՔր
կրնայ
գտռնալ
Արեւե լետն պաամ ութեան
ձեռնտրկ
մ բ
19544^5՛
ի վեր–– Ջեէք տեսած
սլրոպական -
տա յի ուրիշ որեւէ
՛լիրք
անդլերէն
լե -
զոլով
(1915էն ի վեբ), որ գրուած
րլլայ
Համեմատ՚ոբուր
ուղիղ եւ
անկողմնակաչ
ողիոէի։
Այմմ, է^եսակ
մբ Հայրենիքի
լրհ–
ուած
Հրէու թիւնր կբ թուի
տո՛կալ
կր
Հրաժարի
իր երբեմնի
թունալից
չ՚սբու -
թենէն եւ Արեւելքի
Հին ազէլերու
մանին
գիաաւորեալ
կերսլով
Ատելէն :
ԸՆԹԵՐՑՈՎ
սԿսԴեՄհԿոս 8Ո՝ւսէփ օ ր ք է ւ հ
(Ծննդեան 70սււՌակի(1 աււթ-իւ)
(Ր– եւ վերջիԱ մ՛աս)
^ ՐԿՐ" Ր՛է
ուշիսարՀամ ՛սբաին
"՛մ
բ՚՚ղկ
՚ոեւոզոլթեան
Օբբելի
, Լենինկրատի
մկք^
՛՛լ՛ս տե րաւլմի
աւե րնե բէն
՚իբկեց
է
բ՛քիթա–
ժի աբուե ուռի
ղ ՚ոնձե րր : Իոկ
Ն ի ւ լ՛ էն պէ ր~–
կի ւլաէոավարութեա11։
ժամանտկ
որսլկո՛
՚Լկա յ ներկ՛ս յացաւ ու կէսնաց վ՚աստե
լ թէ
ղերմանակաՆ
ռռւմրեբր
հլպաէոա-Հսւբա ր »
չէ՛ որ ինկան
էրմիթաժի
թանղարանին
Վբայ։
ւ՛բ մատւ՚ւցած
ծառա
յռ ւթիւննե
ր « ւ՚Խ
Համար
Օրրելին
պաբղեւաարոլեցաւ
Լե -
նինի շքանշանով : իսէլ
19-57
Ա"1բ1՚լին
ւ՛
իր ծննղեան
70՛" մ հակին
առթիւ
ե ւ արե -
ւելաղ իաութեան
ղարգացմ
ան Համ աբ
մա–
տռւցած
իր մեծ ծտռ ա յութ իւննե բուն տռ
ի
գն էս Հ տ տ ռ ւթ իւն , անղամ
մ բ եւս սլար -
գե ւաա րուե ցաւ
Լենինի
չքանշանով
:
1942/5՛
Օրրեւի
աեղաւիո խուե ղաւ Երե -
լան՝ ոբպկս
իլ. Միութեան
Գիտութիւն -
ներու
Ակագեմիայի
Հայկական
բաժան -
մուն
քի նախաւլ աՀ եւ իր շուրկ Հաւաքե -
լով
բոլոր
Հայ ւլիանականներբ,
1943/5*՜
Հիմր կր ղնէ Հայաստանի
Գիտական Ա -
կաղեմիային
ու կ՚՚լնտբռւի
անոր
առակին
նախաւլաՀ
ր :
Պատե բաւլմին
յակ՚ւ բգուլ
տարինե բուն ^
Օբրելի
կ՝ աէք րող կա
ղնէ ղանաղան
պատ -
ճառնե բով անաւարտ
ւքնէսցէսծ
իլ՛ ուսում
-
նաս ի բութ իւննե
րբ : Այղ տ շխատւււթ
իւննե–.
բէն
եբկուքբ
արղէն
իսկ
լոյս
են էոեսած ^
աոէսկին է ( Հ րատա րաէլ ուած
ռու սերէն եւ
Հւււյերէն
լեէլուներռվ)
նուիրուած
է
Հայկ՛
ժո
ւլո վբ գա կ՛ոն
ղ իւցաղնավ
էլղին ու կր
կրէ
«Հա յկական
Հ եր ՛ւսա կան
էէղոսբ՜^ իսռ–
Ր""լ
իրբ • Այնաեղ
Հէսւա քւէ լուծ ու ւի Լ րա -
մ շակուէոծ են <(.Աասունցի Գաւիթի՝^ Հա -
զարամհ ակին
նուիրուած
Հ րա՛ռա րակու -
թեանց
(1939)
–էամար իր ւլրած
յաոակտ–
բւսններր
, ինչպէս
նէսեւ Խ-
Աիոէ
թեուն
Գիտռլթհանց
Ակաղեմիա յին
մ ա սնաւո ր
մէկ
նիսէոին
մէկ կաբւլտղս՚ծ
էբ
ւլեկու -
ցւէւմներր։
Երկր՚՚բղ
աշխատռւթիւնր
, ոբ
վերկերս
լոյս տեսաւ,
նուիրուած
է միկ -
նաղաբեան
Հայկական
աոէոկնեբուն։
Գիլ՛–
Քր Հր՚՚՚տարակո ւած կ ռուսե
րէն
լեզուոէ^
ե/ւ. Հ Մ իքնաւլարեան
Հա յաստանի
ւ ա ա . ա ^ Տ > ճ ֊
ՐՐ^ իսորագրով
է Հւ՚քէ սք^ղ գտահ՜ ե^՛
մօաո
150
առ ակնե ր աո աւե
ւ՛ս բւս ր Ա խիթար
Գ ՛է
շի եւ Վ^արզւոն
Այղ եկղիի
վե
բաւլրուած
առակներէն
: Յառաքաբէսնին
մէք
Օբբելի
տուած է մ իքնագարեան
Հա յաստանի
լ^՛–
կերա
յին - անաե էւա կան
պա
յմ աննե ր բ
ե Լ
վերլուծած
ասոնց իրէսպաշտ
սւբճաւլանղր
Հանղիսացոէլ
մեր առակներր
: Իր այս
թարւլ
մ էսնռւթեամ
ր ու
էս շխտ տասի
րոլ -
թեամր,
Օրրելին
նոյնը
կ՝բնէ
մեր
ժողռ–
վրղտկան
Հանճա
րին
ինքնատիպ
գոՀաբ -
նեբր
Հ՚սմ աշ խէսբ Հ ա յին ասպա ր էւլ Հանե -
լով,
ինչ որ Վալեբի
Րբիւսովր
ժամ անա -
կին
բրաւ
մ ի քն ա գաբ
հան
Հայ
բանէսստեւլ–
ծութեան
Համար՛
Այժմ տպագրութեան
տակ կ
Օրրելիի
ՀԱՅՐԵՆԻ ԱՕ-ԱՍՊԵԼՆԵՐ
Ա–
Լուսինր
մայր էր մտել, ու ասագերն
աղօաանում
էին :
Աբռւսհակր
միտյն
պայծ՚սռօբէն
փայլում էբ
շաէՆագունուլ
Հ"րի՛ւ՛՛նի
վերեւում
: Առաւօտեան
այգՀ
Վաւլ պաՀին
, ՚Ր՚աբքէ
լերան
բարձունքի՝–
էէրայ,
Հինաւ՚էւբց
մեՀեանից
քիչ
Հեռու,
թէիապաա
քաբակոյաեբից
ւէէկի
մօտ,
՛մի
քանի պատանի
Հովիւ
Հաւաքուած՝
լու -
է
,աբացն
էին գիտոլմ
:
ԱյՈ
ժ՚սմանակ, եբրերկինք ու
երկիր
ծիրանի
գո
յն էին Հագել եւ
Հորիզոն
ր
րոցա՚իաւււում
էր բարձրացէէղ
արԼգակի
ճառագայթներից
, արեւի
Հեա ^
աբելա–
նման
մի սլատանի
երեւաց
Հորիզոնի
էիրայ
։
ՎաՀա՚՚գնր,
ՎաՀա՚՚գնր,
,
ցնծա֊
գին
բացագանչեցին
ւղա տան
ինհ
րն ու վա
զեցին
, շրկասլատեցին
նրան :
Գեղեցիւկ ու կարշեեգ
մի պատանի
էբ
ՎաՀաէլնր։
Ոսկեգանգուբ
մաղերն առա -
էոօբկն
թավւուել
էին
լայն
ուսե բին ու
րոցավառւում
էին նորածագ
արեւի –ճա
ռագայթներից
: Նբա Հայեացքր
լի էր րա–
րէէլթեամ
բ էէւ ւլկմ քր
ո՛լո ւլուած
կ բ
մ բշ -
աուբաԼս
ժսլիաով
: Ա ի աՀագին
լաԼսա
կար նրա ձեռին ու մի վւանթիո.
թեւի
տակ
սեւլմած։
Աօահցաւ,
ոզկագուբուեղ
պաաանիների
Հեա , նստեց
մի քաբի
՚ԼյԼ–
րայ ուձեռն առաւ
ւիանթիռր։
Ն՚՚ւաղեց
,
գուարճացրեց
պատանինեբին
, եւ
ասլա
մ ի
զբո
յց սէլս ուե ց նրանց
միկեւ
Հին ու
նոր
ժամանակների
մարգկանց
ւլիւցազնա–
կան
ղոբծերի , նրանց
կայծակնացայտ
սբերի ու Հրեղէն
ձիերի
մասին,
ոբոնք
թ՚ւչում
էին երկնի անսաՀմանութեան
մի–
կով
հւ
մաքի
արագութեամր
Հ՚սսնէէւմ
\
ցանկացած
վա
յրր
•
՛ւ
Պատանիներից
մէկր
երազուն
Հայեաց -
քր
երկնակամարին
յառած՝
ասաց
.
Ա/իս թէ մարգ
այգպիսի
մի ձի ՛ււ ֊
նենար ։
.
Մի՛
՚ոյլ
սլա տ էէէնի , նոյնպէս
հրաղռլն՝
պաաասխանեց
.
Աբչամռւնեաց
ձորում կան
այղսլիսի
ձիեր :
ՎաՀալլնր
ղռՀռւնակութեամր
ժրպ՝-
աաց
, Հբաժեչտ
աուեց
սլաաանիներին
ու
ելաւ,
գէպի
Արշամունեաց
Հբաչաւլեզ
ՀոէԼիտր գիմեց
, որ Հեռու չէբ տյնաեղից
:
Մի առաւօտ, երր ցօզյւ գեռեւս փայ .
լում էբ գալար
մ էսրգերի
՛Լրա յ ^
լք կ
ղի
բսւմսլականման
փաթի^երր
կառչած
էին
անաառապատ
րաբձունքներին
, Զ.արեՀր ,
Արշամունեաց
ծեր նաՀապետր
,
ա՚լեգր
ձեռին
, եւ
նեաելով
լփ
կաէւլաբճն
ուսից
քլախ՝
Լբ2.՚"–մ էբ
Ր իւր ակնե ան
լեռնեբուէք
:
Նա
մ տաղբիլ
անցնում էր սա բաՀ
աբթի
ականակիտ
չճակներից
մէկի
մ օտով
, որի
կրել՛ի
վբ՚սյ
անուշաբոյր
նունուֆարներ
էին
օրօրւռւմ ու ձիլնասպիտակ
մի կա -
րասչ էր լոզում
է
Այնքան
գեղեցիկ էբկա
րա պր եւ այնքան
^որՀագեղ
նբա ամ
էն
մի չաբժումր, որ ծեր նաՀապետր
, նրա
նով տարոլած
, մ ոոացել էբ , թէ
ին
չու
Համար էբ ին^ւ այգ առաւօտ
սարաՀարթ
բաբձրացել։
Րայց
եբր կարապր
թռաւ,
բարձրացաւ
ու սկսեց
ճաիսրել
լճ՚ոկի
՛Լբ–
րա
յ , նա կապարճից
մի նետ գուբս քա -
շեց
ու արձակեց
նբա ետեւից : Աբտէսճրմ–
լիկ
մի ^իչ
լսս՚-^ց
, աբեան
մի քանի կա–
թիԼներ
րնկէէէն անգորբ
կրերի
վքայ ու
քլ՚որէոոլն
էսնՀե տո՛
ց՛ո է. երկնի
անՀունում
Ընկած
արեան
քլաթիլներից
լճի
կրերր
յոլգռւեցին
, ճերմակ
ւիրէիոլբ
րարձրա -
ցաւ ու մի ւղաՀ լ^աքլր
մշուշով
ւղաա -
ուեց։
Րայց երրմշուշր
ցբուեց,
փրփու–
րբ լուծուեց
ու կրերր
ւղարղուեցին
, կա -
բապի
ւիո իսա բէն
լճաէլի
քինք քբերի
՚Լբայ
ղիցակերպ
մի աղքիկ էբ լողում
։
Հքեբ նաՀապետր
շփոթմունքից
գ ե ռ
"՚-ւքէ
էէւ՛ ^Կ.Կ^
^ " ՚
^Ր^1ք գ"լրս ե -
լաւ, ժպտագին
արեւին
նայեց,
քամեց
ատմ/լոլթիլնն
իր փրփրտնման
զգհստից
,
երկար
ոսկեայ
էէաբ սե րից ունրան գի -
մեղ.
Հայր , ասաց նա թովչական
ձա յ -
նով
, չճանտչեցի՛^բ գոլ ինձ , քո գոլստ -
բր , որին վաղուց
սսլտսում
էիբ ՚.
Ծերունին
սթափուեց
մաքեբից
ու
քաղց րութեամ
ր ժպտաց : իսկապէս
ինքր
երկար ժամանակ
երաէլհլ
ու ոպասհւ էր
նրան։ ԱՀա Կւա իբ մօտն է^ իրեն է նա -
յում
ու ժպտում
, ինչպէս
լուսոյ
տստղն է
ժպաում վաղ առաւօտեան : Ծեր նաՀա -
պետր գորովանքով
ղրկեց,
Համբոլբեղ
նրա
լուսեղէՆ
ճակատն ու մրմնքաց
.
Աստղի՛՛կ
, իմ չքնաղ գսաբիկ :
9–.
Անբկաբեբ
երեկոն
իկնում կր Աբչտ -
մ ունեաց
Հովտի վրա ու
անա ա ււա պա
տ
րարձր
լեոնե Րր
աակաւ
աէւ
էոակալ
սռւղւում
էին խտացոգ
մթնշաղի
մէկ,
երր
Զալ՚եՀն
իր տան առակից
անղնռւլ վր–
ճիտ առուակի
աւիին նստած՝
ղբուցոլմ
էր Աստղի/լի
Հեա :
ԱՆԳՐԱՆԻԿ
ՎՈՒԿԱԱԵԱՆ
(Շար– - 1)
Fonds A.R.A.M
