"է ՚^ԷԿ օգուս,
կրնայ
սսլասել
Անգլիան :
Բացայայա է որնամակներու
հրասչա -
րակռւմով
Աոսկուա կրմիաի
յա
չս արա -
րական
երկիրներու
վարկաբեկել
Անգ -
լիան,
Ֆրանսան եւ մասնաւորարար
Ա.
՚ՆաՀանգներր
, որոնց
բարեկամ
ութիւն
ր
Մերձ.
Արեւելքի
կարգ
մր
երկիրներուն
Հեա կր մաաՀոգկ
քց
.
Ա իութիւն
ր •. Բոււ -
կանին
կ՝ոլզէ
այն ասլալո րո ւթ
իւն ր
^գե
լ
Արարներուն
վրայ, թէ իրենց
չաՀեբուն
միակ
անկեղհ– սլաչաւցանր
կրեմլինն է եւ
թէ աւելորգ
յոյսեր պէաք չէ գնեն Ամե ֊
րիկսւյի
վբայ։
Բուլկանին
Համողուահ էբ
որ ա յս նամ աէ^ե
ր ր րացա
յա յաօբէն
ցո
յղ
պիաի աան թէ
քց
. Աիութիւնբ
ոկիղբէն
ի
վեր արաբական
շաՀ երուն
սլաշա
պան
կանգնահ էր ոչթէ իր
ազգեցութիւնբ
աա բահելս
լ ել կամ քբ պար տագր ելու Հա
մար
Մերձ.
Արեւելքի
մէկ, "՛յլ արարա -
կան
երկիրնեբր
կա աա բե լա պ է ս աղաա ել
• անկախ
աեսնե լու
«ե բ կո՛ն կութիւնն»
ունե
նա լու Համաբ •
հրենց պատասխան - նամակներուն
մէկ,
իտջն եւ Կի Մոլէ բոլորովին
անՀիմն
կբ
նկատեն
Բուլկտնինի
այն ամբաստանու -
թիւններր
, շստ որոնց Անգլիա եւ Ֆրան -
ււա կր պատ րաս աուին
րոնի
ում-ով
իրենց
կամքր պարտագբելու
Եգիպտոսի ;
Իրենք
կ՛բ կանան խաղաղ եւ արղար
լուհում
մ ր
գտնել տագնապին
, միշա նկատի
ունե -
նալով որԱուէղի
կբանցքր
միկազղային
ուղի
մբն է եւ պէաք է ղե րհ
մնայ
որեւէ
պետութեան
քաղաքական
ազգեցոլթենէն
;
Աուէղի
աղղայնացյքան
ոբոշումբ, րսա ի -
րենց , միակողմանի
կարղաղրութիւն
մ լն
է, որ կ՚ոտնակոխէ
1888/
Համաձա
յնա -
դէրէ ••
Իտ.^ եւ Կի Մոլէ ցաւ կր յայտնեն
որ
Խ–
Միոլթիւնբ
չէ բողոքահ
միկաղղային
գուշ^ւաղրի մբանտեսման գէմ, այլ, բնգ—
Հակառակն,
ղաղանօրէն
քտկալերահ է "՚–
նոր
Հեղինակներր:
Թէ Խ– Մէս՚-թիւն,
թէ Անւլլիա ու Ֆր֊
11
ան սա վկայութեան
կր կան
չեն
ԱԱԿի
Ուխտին
տրամ աղբ
ութ
իւննե րր՝ ա յս
խնգ–
րին
մ էկ աքդ արա
ցնե լու
Համ ար
իրենց
փասաարկումներբ
։ Ուխաբ կր գատտպար–
տէ րոնի
ումի
ղորհահութիւնր
էկաղղա–
յին
տարակաբհ
ութիւննեբր
Հարթելու
Համար,
կ՚արգիլէ
եբկրի
մր ներքին
խրն–
գիրգերուն
միկամուխ
Րէէ՚"է^
սակալն կր
սլաՀ անկէ որ յա
րղ ուին
մ իշաղղա
յին գա
շ–
նտգիրնեբն
ու յանձնա
ռո լ թ ի ւնն ե ր ր : Ուխ
աին այս մասր
իսմ րաղր ուահ է
բնգՀանուր
եւ տուրաամ
բառեբով
, առաձղականօբէն
,
ու աոանց
ճշգրտօրէն
գհելու
ՄԱԿի կամ
անոր տնգամ
երկիրներու
իրաւունքներուն
սաՀմաններր,
այնպէս որ
իւրաքանչիւր
կողմ. Համաձայն
իր շաՀե բուն եւ նոլա -
տակ^՚եբուն
, կրնայ տարբեր
մեկնաբանու
թիւն աալ անոր ;
Թէեւ
Բուլկտնինի
, իտբնի
ե֊ւ Կի Մ ոլէի
թղթակցութեան
Հրատտբակումբ
ոչ մէկ
ղգայացռւնղ
յայտնութիւն
կբ բերէ, ոա -
կտ
լն , նկաաի
ունենալով առ
Հաոաբակ
Մերձ.
Արեւելքի
քաղաքական
նեբկայ
՛էի–
ՅՈՐԵԼէյԱՐ
Մ – Պ Ա Ր Ս Ա Մ Ե Ա ՚ Ն Ի Ն
•
Ջեր
յո բե լենակտն
յանձնախումրի
նա ՜
մակէն
Հաճոյքով
իմացայ
, որ որոչուահ է
Փետրուար
\Օին կաաարել
ձեր
յորելենա–
կան
Հանղէսբ :
իսկապէս
արմանի էք այգ գնաՀատան -
քին։
Ջեղի
նման վաստակաւոր
Հայ
ղբ՛՛՛լի
մր արգաբ վասաակն է ։
Եղաք մրական
մչակ
մբ,
գրականութիւ–
նր ձեր օրուան եւ կեանքի
մտաՀոգութիւ–
նբ բրիք եւ անկեղհ էիքայգ գեղեցիկ
մբ–
՚ոաՀոգոլթեան
մէ^,
քանի ոբ այսքան
եր
կար աարիներ
տարիք այգ լալ աչէսատան–
Քբ առանց
բնկրկելու
, առանց
յու^ո՛– -
թեան, երբ մանաւանգ
նկատի
ունենանք,
ռբ մեբ իբսւկանութեան
մէկ Հայ
ղբո՚լի
մր
Համաբ քաջալերական
ու ղրաւիչ
"ձԻ^Լ
կայ
։
Ղ՛ուք խղճամիտ
կե ր՛ղով Հետեւեցաք
օր
ուան ղրտկանռլթեան
ու խտնգավառուե
-
ցաք արմէքներով
։ Ջեր աչխատանքներր
ե–
ղ՚"հ են անխախտ ել շինարար ,
շնոբՀք
մր, ոբ մառանղտհ էք մեբ Հին ու առո՚լկ
ս ե ր ո ւնղնե ր էն
։ Ըսել
կ՝ուղեմ ա յգ
երանե
լի ոերոլնգներէն
, ոբոնք մեր արեւմաա -
Հայ
լեւլուի եւ ղրա կանո
ւթե
ան
վեր
ելքին
ւթեան
Համ
լ
Iբեր՛
ւր
աշխատեցան
ւ
ղնով
X
Անոնք
էին , որձեբ մէկ կերտեցին գի -
մ աղ կուն աւան գութ իւն
մ բ եւ գուք
մ իչա
ս՛
լ Հաւատարիմ
մնաղ
ի ք ա յգ
աւանգոլ -
թեան,
ոբ՚ւվՀեաեւ
մեբշիտակ
ճամրան է
եւ
մ եր ոճր :
ինչ ալ բլլ"՚յ
գտղութաՀայ
գբականու -
թեան ճակաաագիրր
, եկող ու գալիք սե
րունղներր
պիտ
ի չկրնան
լիովին
րմբոնել
Ոլ
իւրացնել
՛ս
լգ ՚սւանգոլթիլնբ
X
Անոնք
նոյնիսկ
պիտի
չկրնան
տեսնել
, որ
ղաղոլ–
թաՀտ
յ ղրա կան
ութ
իւնր ՀետղՀեաէ
կբ
Հեռանայ
մեբ իբականութենէն
եւ կր գառ
նայ
ղրքունակ •
Ջեր տւանգապաՀ
սերունգէն
քիչեր
կ՛ոն
ել գուք այգ քիչերէն էք:
Վեբկին
ղոՀերէն
մ էկն ալ մեբ ւոարա -
բախտ Շ • Մ իսաքեանր
եղաւ :
իմ այս մի քանի տողերով
կուղամ իմ
ալ գնաՀատանքր
խառնել
ձեբ յորելենա -
կան
Հանղիսութեան
եւրսել
.
Լ
\։սլ
աշի՚ո՚տտնք
կտտարեցիք
։
5 ֊ 2- 957
Սիրով՝ ՀԱՄԱՍՏ ԵՂ
ճակր,
եւ–, մասնաւոբտրաբ
Յորգանանի
նեբքի^ւ անցքերբ
, կարելի է ւքտահել որ 1ս •
Մ
էք
ութիւնր
մ ասնաւոր
ճնշում
բանեցնե
լ
էլուղէ այգ
եբկիրնելլոլ1ւ
վրայ,
մանա -
լան՚լ
ո բ կբ անց քէւն Հարցր մօտ
ատենէն
սլիտի ներկա յացուի Ա ԱԿի
Ա՛ղա
Հո վու -
թեան
քցոբՀ ուրղին ;
Մինչ
այղ, ապտ՚լան
ցոյց պիտի տայ
թէ այս ն՚ոմ ա 1լնե բուն
Հ րտ աա բակութիւն
ր
ինչ
աւլղե ցոլթ
իւն
սլիաի
ունենայ ա բա
րա
կան
երկիրներու
յետագայ
քա գա քա կան
ւ՛ ւ–
թեան
վքայ։
Թ– Ա–Թ՛
ԱԿՐՏՒշ ՊՍՐՍՍմեՍււ.
(ԿԵՆՍԱԳՐԱԿԱՈ, ԳԻԾ Ե Ր)
•
ն-նահ է Ակնայ
Ապռւչեխ
գիււլյլ
1886
Մ՚որա
7ին։
Նախնական
կրթռլթիւնր
ա -
ռահ է տեղւոյն
վտրմարանր :
1897
Հոկտեմբերին,
Ակնայ
կոտոբա -
հին, կր կորսնցնէ
վւասաալԽէն
Հայրբ , որ
՚լաւագրաբար
կր սսլաննուի
Երկու
տարի
կր յաճախէ
Մէղրէի
(քցարրեբգ՝)
Կեգբո -
նական
վս՚րժտբտնբ
, ուսուցիչ
ունենա -
լով՝
Ռուբէն
Զարգարեանբ
, Տակոր Աի-
մոնեանբ եւ Արշակ
ՄաՀտեսեանբ։
Տետոյ
քլանցնի
կարին, Աանասարեան
վարմ՚սրա.
նբ , ուր վեց ատբի ա չա կե ր տե լէ ետք ,
1905/5՛
կ՝ալարտէ
վաբժարանին
չրկանր ,
ել կր ստանա
յ վկա յական : Մ ինչեւ
1922 ,
ռւբեմն
տասն՚՝եօթր
տարիներ
, ուսուց
չա
կան եւ տեսչական
պաչտօններ կր
վարէ
Մէղրէի^
կարինի
(Աանասարեան)
, Տրա -
սլի՚լռնի
, Ջորլոլի
, Գոնիա
յի եւ Աամա -
թ Ի " յ
(^"լէ"՛)
^"՚յ վարմաբաններուն
մէկ,
աւանգելով՝
Հայերէն
,
գրականութեան
պատմ ութիւն
, գեբմ աներէն եւ ուսողտ -
կան
գիտութիւննեբ
: ՚Բեմալական
յաղթա
նակէն ետք , կբ ձգէ Պոլիսր եւ կբ Հաս -
սւ III սւ II՚ ի Փարիղ;
Տասր տարի
առեւտրա
կան տան մբ մէկ կբ սլաշտօն՚սվարէ
:
Ի բրել
Հանբա
յին
ղս
բհռ
ւնէութիւն
, ւո -
"ակին
անղամ
, խումբ
մր մտաւորական
՜
նեբու Հետ կր Հիմնէ
՚Նւոհւււսւսւկ Գրագէտ
ներու Բարեկամներ
Ընկեբակցութիւնր
,
որ ներկայիս կբ կոչուի
Հ ա յ Գրա գ է տնե -
րռւ Բարեկամներ:
Հիմնագիրնեբէն
մէկն է
նաեւ
Փ՚սբիղի
Հ ա յ Գրողներու Միո ւթ՜ ե ա ն։
Մ– Պաբսամեան
ղրել սկսահ է
1907/5՛ 5
Գր՚սկան
իր առակին տչխատանքն է Հայ -
նէէն ոտանաւորի
մ բ թար
՛լմ ան ութի
ւնր ,
•որ լոյս տեսահ է Ենովք
Արմէնի
«Մասիս»
շաբաթաթերթին
մ էկ ; Աշխատակցահ
է
այգ
շբկանին,
Պոլսոյ
«Աբեւելք»ին
եւ
« Ա ուրՀտնղտկ^ին
ա յլաղան
յօղուահնե -
բով,
նուիրուահ
Գերմանական
Գրակա
նութեան : Եղահ է «Ազաաամաբտ»
օբա -
թերթին
կարինի
թղթ՚սկիղր,
թերթին
ամ–
բո
՛ւկ
տեւողութեան
րնթացքին
: Այ՛լ–
թ ր ՚ լ –
թտկցութ
իէննե րբ կր կրէին
կ այծ ա կ
սաո–
րաւլրոլթիւձւր;
Նոյն տարիներուն
Կար -
նո
յ «.Տ՚"ոակ»ին
մ էկ էւտո բագբահ է գր"՛ -
կաԿւ եւքննագատական
յօղռւահներ
, եւ
ղբական
նտմա1ղեր՝՝
ԱրԱսքս
հահ
կանու -
նով։
Աշխատ՚սկղահ
է նաեւ
եղրօբր Աե -
բսւմ ան
Պ ՛որսամ եանի խմբագբահ՜
Շ ա նթ
Հանղէսին, որնուիրուահ էր գբականու -
թեան եւ տբուեստնեբու
;
Մ • Պարսամ եանի առակին
գիր
.^1
է \\, -
րիւնի Տօնը ,
լոյո տեսահ
1912/5ւ -
պաաե–
րաւլմական
յուշեր եւ ապաւո րութիւննե
ր
յ
Հրատաբակահ
է, գերմաներէնէ
թաբգ՚քա–
նելով,Աւկուսթ
Ֆօն ՝Բօցէպուի
ՅոԼԱահա–
ա ութե ան ժ ա յ թ ք ո ւ մ ր : 1930/5՛ Աւետի» Ա–
հարոնեանի
կեւսնքն ու գրականութիւնբ
։
իսկ
1937/5/՛ Այւեւմտահայ բանաստեղծ -
ներ ;
Ե՚լբօրր
՛լռ րհակցութեամ
բ
լո յո րն -
հայահ՛ է անլնգՀատ
աասր
տաբիներ
«կեանք եւ Արուեստ»
պարրերականր
,
օւ–
ռակին
Հ ինւլ տւռր իներբ
տաբե՚լիբք
եւ
Հին՛լ. տարի ալ ամսաէլիր ;
կոթողական
ղոբհ
մլլ կարելի է նկատել
Ակն ե ւ Ակն -
գիք
պատկ՚Ալւե
լի Հաաորր
, Հաղարէ
աւե
լի
էկերով ու պաակեբւսղէսրգ
, Հատոր՝ որ իր
նմ ան Հրաէոա բակո ւթիւննե
բուն
մ էք , ւււ -
ռակնութիւն
շտՀահ է , նիւթե
բու գասա -
ւորութեամ
ր ել իսմ րագրութեամ
բ ; Մսւո–
նաւո րա բա ր Ակնա
յ ժոգովրգական
բանա -
Հիւսութեան
նուիրուահ
ղԼուխր
, իր աշ–
խտտանքին
" ւ Հռղահռլթեան
կբ պար -
տինք , եւ ո ր՛՛ւն
Հ ե ւլինա կն է
ողր-սցեալ
ՎաՀան
Գոլյում
ճեան ; Վե րկին
ղ որհն է
Մե ռնող գիւղին պ ա տ մո ւթիւնը :
Մ • Պաբսամեան
ունի
րաղմաթիւ
ու -
ս ումնաս
ի բութ իւններ , մ տսամ բ տբպ -
ուահ, մասամբ
անտիպ։
Մենաղբռւթիւն
-
ուսոււէնասիբոլթիլններ՝
նուիրուահ՝
Տ ՚
Աչականի
, Տէ՛րան
Ջլ՚աքետնի
, Աբ . Օտ -
րութիլլնեանի
, Ռուբէն
Զ,արղաբեանի
, Թլ–
կտաինցիի
, Ա. Արփիարեանի
, Գ.
^ օ հ ~
բասլի •
Գրական այս ա շխւոաանքներէն
տնկո՛ -
խաբար
, Մ • Պաբսամեան
Հեղինակն
է
Հա յերէն
բնթերց
անո ւթեան
ղյս սա
գբքերռլ
շարքի
մր
Արարատ
անունով։
ք
*բմէ
լոյս
րնհտյուահ
ղբական - քննաղատական
է
- յ
կերր
Հաբիւբնեբու
կր Հասնին ,/ւ որոնք կր
կրեն
իմ բ ա գ ր ին
ել
ընթե ր ց ողին յո ւ շ ա -
տետրերը
իսորագիրներր
։
Ներկայիս
Գպրսցասէբ
Աղկկանց վար -
ժարանին
Հայերէ՛ն
լեւլուի եւ ւլրականու -
թեան պատմ ութեան
ուսուցիչն է եւ կր
բե րէ նաեւ
իր անգամ ա կց ո ւթ
ի ւն բ՝
1։կե -
ղեղւոյ
Կրթական
Աարմնին
։ կր վարէ նա
եւ
Փ՚սրիղի
Համաղլլային
լնկերոլթիէնր
է
ՆԱՄԱԿ
ՎԵՆԵՏէ՚ԿԷՆ
»
Աիրելի
«6
՛Ա
՛ւա կ»
.
Անղե՚սլ^ւերր
յայա
նի կոլթակս՚Հաբ
Ա անուկ
ք
՝արիկեան Վե -
նետիկ եկաւ եւ ա յցե
լե ց Ա . Վաղարի վան–
քր ։ Հակառ ակ անոր "ր իր ժտմ ե րբ Համ–
բոլտհ
են , Համաձ՚սյնեցալ
մասնաւո
բ նր–
ւաղաՀանգէս
մբտալ Մ ուրատ
իիավւա -
յէլեան
ւլպրոցին
աչակերտութեան
Հ՛ս -
մաբ.
<ձՀայ
ուսանուլ1
։ե
ր ր
ո ւբա խս՛ ցնե լբ
իմ
կա բե ւո բ նկատումներէս
մէկն է եւ
Հաճոյքով
պիաի
նուտ՚լեմ
.անոնց
Հ՛ս —
մ ար » ։
Ոբոշուս՚հ էբ Ա՚ղբիլ
15/5՛
իրագորհել
այ՛լ
հրաւլէւբր։
Աշակե րտո
ւթ է՛ւն բ
խան՚լա–
վալլ
լնգո
ւն ե լռ լ թ ի ւն մր վեբտպաՀահ էր
տաղանղաւոր
Հայ կութս՚կաՀարին
, որ
՛լե բտղանց
ոգե ւոբ ութեամ
բ
ւլ որհ
աղբեց
յայտագրին
կաոբնեբբ
նախասլէս
կ՚սբճ
բացաաբոլթէէւններ
տալով
անոնց
մասին
է
Երի ՛ոա սա
ր՛լ
ունկն՚լէ՚բներուն
անվերկ հա–
վ՚երր
մ եհա՚լ ո յն վար ձա՛ռ բութէ՛ ւնր
եղան
Մ անուկ
Բւորիկեանէ՛
ա լս
ղնաՀաաե
լի
քայլին :
«ՏԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(31)
ԳԼՈԻքմ Ը՛
ԿԱՆԴՈԻԱՐւ՛ ԱՄՈւՎ՚Ը
•
ԱՀաղին
սուբր կր շ՛՛՛լ՛որ յակ ու ձաէս
փայլականման
Լ"յս մ լ ն կր որ կր ՛յ՛՛լ՛՛՛բ ^\
եւ
I" լո ռւ ա յն
կուլմ մե ռեա
լ եւ վի րաւո ր
կբ տա ՛՛լլա կկ էւն
. եւ Հա ղէ՛ ւ թկ քանի մբ
վա յբկե "՛ն ՛՛չ ոք ոաքէւ
վր՛"
յ
շ՛" ք՚կր
չկաբ,
՚ոյլ
ո՚է ոբ կրցեր
կլ՛՝
՚ի՚ռխեր էր,
ել
միայն մկկ մր կ՛՛՛ր
ձիու մր
՚էր՚՚՚յ՝
ձեռքե Բր էւր՛" բու կապահ եւ ոտքերր
ձի -
ուն
՚իորէ՚ն
տակէն
շ՚լթայսւհ
.
Մ՚՚ւշե՚լ
Անձեւ ացւող
է՚շէսանն
կ ր ա լղ
մ՛ս
րւլ ր ,
ւ, ր
ղարմանքով կբ նայէր
եղահ էէն։
Աո՚սն՚յ
խօսք
էքբ ՛լլ՛ու՛յելոլ. մօ՚ոե
՛լ ոէւԳէէ ւբ՚լկն
, ի–
կս՚ւ
ձէէկն եւ ե բկս ա Աէի
՛լ ա շէւ յն
մ բ
Հ ս՛նե -
լով
՛ք կ կքկն
ձեոքէւն
կսւէղերր կտբտեղ
, ի՛՛կ
ոլոքին
շ՚լթ՚ոնեբր
լլննեց տեսաւ
՛ւր
կւլւղտ–
կով
էէն , պՀ ՛ոք է ր կամ բանալին
գտնել
կամ
ղտրբէւնէէ մբ կուոլ՚ել
աւո
լ • Այն
միջո
ցին
ամկն
էլռւլմէն
վ՚ո՚լող
ւէ՚ս։լ"էլի էլբ
Հասնկին
, ոմանք
ւլինեալ,
ոմանք
անղէն,
եւ
մեհ •է՚ութռւ^ եւէէոէոնղէ,ւ"մբ
իրենց
լս -
ղաաե ալ
իշիւանէ՚ն
,*"՚֊/՚2/՛
1լ*
ա՛՛ն
ու է՛ն . մէ–
կբն իր ղլխար1լբ կբ ղ անկ ր կր
բերէր,
միւսն
իւբ սուրբ,
ուրիշ
՛էբ ի՛ր "՛կ ուսին
վբ՚սյի
վէբքբ կր պ՚սաէր։ իսկ
Գուրղէն
իբր թէ լոկ Հանղիսաաես
ւէէկ կողմ
կեցեր
էբ , մինչեւ որ Մուչե՚լ
իլբ^
՚ոպշութիւնր
թօթա՚իելով՝
ղարձաւ ,
Ո՛է Ք՚"կ, րսաւ,
իսնղրէմ
շնորՀել
ինձ
քու
անուն՚լ որիմանամ թէ ո՛"ւմ
շնոր -
Հապաբա եմ այս աղատութեան
,
որպէսղի
արժանաւոր
վաիսարկն
րնեմ :
— Աուրէն
Շս՚՚լղումեցի
կ՛անուանիմ
, բ–
սէսւ
Գուրղկն
։
՚\
շ՛ոա
լ՛ու։
Տի՚որ
Աուրկն, եթկ կր\
Հաճիս
իմ ամրոցս կր բնակիս, եթկ ոչ՝
սլարղեւներ
կկ՚նգունիս
այս մեհ հ՚սոա -
յութեան
ւիոէսաբէն : քյրթանք
Հիմա։
Ի՛՛կ Գ՛" ր ՛լ կ ն ա ռ ա ն ց
ոլ ա ա "՚
ս
իւ անի
ան
ւլ աժ
"1
բժ անէւ Համ արե
լու այս խօսքե ր բ ,
էլր
՚լէ՚՚ոկր
Մ "ւշեղէւ
էլե բ սլւս ր՚սն
յէք
. լալ ,
միամիտ
մարղ
մր
1լլ՛ նշմաբկ
ր
չ՚ս՚էա՚լոբ
կտրալութեամր
թկ մաքէ։
է
.–լ
թէ
մաբմնոյ
կալմս՚նէ
, ոչ սիրելի
է
,ւ
ոչ ատե լի ի՛լ՛ ժո–
՚Լով
Ր՚լե՚՚՚ն
, ք։ոո ասնէսմ էւ՛սյ
՚լլ՚է.թկ
,
րայց
լո՚լնահ ի ղուալւճսւ թեանց
, էւ ՛լ է՛նէ, բբու–
՛ոց է.ւ է։ մռլՈէթէւանց.
1լատ։սրեալ
սլատ -
կեբ
ժ ՚սմանակի
իշէսս՚նաց
Հ
Եւ այս գիտո–
ղութեամր,
«Մե՜ղք,
մե՜ղք
Հաղաբ ան֊
ղամ
մեղք՝
իմ Հեղինկին»,
էլ՝րսէր
մտքէն
եւ
լռիկ կր Հետեւէր
ամրոէսէ՚ն
, որ յ՛սր ֊
՚րոնօք
մեհ
շրք ՛սնա կ միկոց
մր կլ։ թ ուլուր
իւբ
Ցոլակին
չորս
էլուլմր, եւմօտ եկող -
ներր փսփսուքով
կ՚բսէին
իրտբու.
«Ա
՛ս
է
մարղյ որյէսասն ֊ երեսուն
Հողին
ցբուեց
ել էւշէսանն աւլաաեց»
։ ք՚սկ նոքա , որՀե -
ռուէն
կուղւսյին
, աւելի
բտրձր
ձայնով
էլբ
ի՚օոէին
իրենց մէկ, իշի՚՚սնբ
թողրվ
՛է՛ ս։ էս չո
ւլն երր՝
՚Բոլբգաց
էսումբբ
Հարիլ -
րկն
աւելի կբ սլաամ
էին
։ իսկ նա ոբ
ւլԳուբ՚լէն
ւիախչելոլ
յորգոբեր էբիւբ
թե
ւէ՛ն էլապոյար
ց"յց տալով
.
•
Տեսէք,
կ՝րսէբ ,ոա մ։ստնեբուն տե–
՛լբ, եթէ քիչ մբն էլ սղմէր,
ոսէլռրս էլբ
՚Իչրէբ
1 ինչ ղարմանք
, 1։թէ տյգչտփ ուժ
ունեցող
մարղ
սւյս կոաորահն
րրաւ։ ՜–,
ք՚սէլ էլււտոր։ոհբ՝ չ"րս մեռեալ
երեք
՚էէ՚՜\
րաւոր
էէ։ն , սբ իրօք
մեքւելէ տարբերոք –|
թիւն
չունէին,
վասնղփ ոչ ոք
մէկերնէն^
՚"՚ղր"՚ն։ող
չէր, ոչ միտյն
իրենց
վէրքԻ
հանրութեան
Հաւք։սբ , "՛յլ ն՛՛՛ել
անիոնամ
՚քնյսլէ ղատ ձէււնէւն վբա
յ՝ սլէտք
է բ
" բ
անցնող
ղաբձողին
ոտնաՀարութիւնն
էլ
րնւլ ու նկ
ին
՛քլանքբ ե։ո թուլուցին
ե։.
ու
՚լղուեղ՚ոն
ղ կ սլի ամռլրր
, որու
բոլոր
ժողովուրղ
բ
սլաաաՀաբ
ր քսե լոփ՝
ղ ո ւնղա գռւնգ
՛էա բ
կ՝էւկ^ւկ բ
ղ էււք՚ուորե լոլ եէլ ուլ
էսում
բբ , ուր
ք՛՛՛ն ի մբ ձէէաւո բնե րոլ
մ կ քէն
էլ՝ եր
թ։որ
րարձր ի ղլուխ
Աուշե՚լ
, քէսնի որ է՛ւբ է՛չ՜
իլ։սն։ոկան
ղլէոարկր
՚լտե ր ՛լլռէ.խր
ղ լ՛ե ՚՛
էէ՛ն էււր Հալա։ո։ւ։բիմ
Հէղաէո։ո1լնե բ ր : ք՛՛՛կ
Գոլրւլկն
յ^իչ մր Հեռուէն
կր
Հետեէկր
ղա րձեա
լ ժողո՚էրէլէն
շրկտ ՛ւլո՛ ։ռե ա լ , որ
միշտ
ղօրութեան
եւ յակո
էլո ւ թ է, ան
երէլբա–
պաւլուն է ամէն տեղ եւ ամէն
ժաւք անա
քլ •
Երբ կանղուարի
ժայռին
ղլուխն
միկ^՚ս՛.
բեր
՛լ է՛ն առկեւ
Հասան
, որ
իշխանական
լնգարձակ
ապա րանր կր կաղմ էբ , ժուլո -
վոլբգր
քիչ քիչ սէլսալ ետ քաշուիլ եւ ցբ–
"՚-է՚լ՝.
ւ՛սէլ ա։լա։սաց
էսոււքբր
էււր
ամրս՚/լաց
արձւսւլանգներով
կք
մ անէր
։ղար սւղաց
ներքին
ղռնէն
նեբս , ռր իշխանր պարտա–
լորեէոլ էր կոտբէւլ աալու
է՛ւլ՛ ոտ քէ՛ն
շրղ՜
թո՛ն
որու
բանլիքբ
իէ ին գտահ
, եւ Հո՛ն -
կէ՛ց ՛էէ՛՛ք եց իւր պ՛ո
լո՛ տր , "ր՚ղէ"ղի
՛՛վ"– -
ւէւ է՛ է՛ւր վէ ւ՛քե րէն ուցաւերէն :
ք՚ուլ՚ղ
կ՛ն էւր Տ"լաէլին
էիիճ՚ոէլր
նաի։ տ -
ոլաՀովեց , ւէ՚սոնւլի
աւելի
էլր վախկր թէ
իշիստնաէլան
ււլալատի
մբ մէք
անՀս՚նւլիո՚ո
լինի
կենղանին
, ,բո՚ն թէ ղիւղացւոյ
ու՛ռն
՛քր։ Երբ իւր մէ՛՛ք է՛այն
շնչաւոր
բնկէւրին
Հանղսաութիւնբ
Հուլաց ,էլ ժամանաէյ
չու
նէ բ աէլն՚ս
րէլ
մ ր
ձւլ ե լու
տ յգ
սոս1լսւ
լի
ժա յռերու,
քաբավւներու
վրայ ոբ Անձե -
Լացեաց
գաւառն կբ կաղմեն ; իւբ մէւտքր
Հոն էր , ուր Հեէլինէ էբ , ուստի
Հէոռս/ -
չան^^երր
է՚՚եղղե
լուէ
մ տ՛՛՛ւ գաՀլիճբ
, ւէր
գարերէ ի վեբ Անձեւացի
նախար՚ո
է՚ոց
ւլէւնա րան եւ Հ է՛ւբ բնէլւո լութե տն
՛լա ֊, լ ի էՀէ՛
էր
1
Բ՛"
ւ՛յ ոբո՚ԷՀէէաեւ
ժամ՚ոնաէլ^.
օմ ե ՚։.
էր, աւելի
աս՚ք սենեաքլ
մբ՚իրեն
ցոյց
՛ոբ֊
լին։
Հոն՝
՛լէն ք ղրաՀ
թ՚՚՚ւ՚՚՚-ց
եւ տիոսւր
խորՀրղահութեանց
մէք թաղուեցաւ,
ա -
ո՛՛՛նց էոեէւնելոլ թէ ղբ՚ոն
առքեւ
կս՚խուահ
վտրէողո
յրէ՛ն ետք՛ն
՚սւքէն
Անձ եւա
յ
ետց
տան
սպաստւռր եւ աղախին
էլոււլային
այղ
նորէսՀբո՚շ
ղիւցաղնր
աեսնէւ-լոլ;
ՆԵՐԵՆՈ
(Շաբ
. )
Fonds A.R.A.M
