ՒՐաՊԱՏՈԻՄ
«՜Փքք
-ԲՐԱՄԱՍՆՈՒԹԻՒՆՆԵՐԸ
ԿԸ
ՑԱՄԱՌԻՆ
ԹՐՔԵՐԷՆ
ԶԽՕՍԻԼ »
, էէքՄԲ
Այս |սորսւգրին տակ «Հիւրրի–
յ է թ ՚ » ի ւքէջ , քրոնիկագիր Սէլճոեք Չան -
,աա.րլր հետեւեալ յօ,ւլյււածը ստռրագրած
է ։ կ՚աբտաապենք նոյնոլթեաւքբ լքեր ըն -
•*գ–երցոյլներուն ձգելով ւքեկնութիլԱը :
ւյ;
Ա՛ենք ղղուեւքանք
, ձ ւսնձչւ-աց սւնք
սւյլ -
եւս գրելէ,
սակսւյն
փոքրսէմսւ
սնո
ւթէ
ւննե.
Րր սւոլկսււին
չձունձրւսցսւն
յամաոեքէ՝
թր
քերէն
չթօսելու
Համար
յ
Այս
փոքրամասնութէւննեչւք
,
իբրեւ
թէ , խօսքս անոր մեր
ՀայրԼնակիցներն
են
I
Հակառակ
անոբ,
որ իրենւյ
թիւր
Հիւ–
չէի
մ ր Համ եմ աաո
ւթի
ւնն
ունի
մհ բ երկ -
րին
մէչ,
անոնք գարձեալ
օաար
մնաւլահ՜
են թուրք
լեղուին
, թրքական
րարքերուն
,
թօւբր
մ
չակո յ թ ի ն եւ ունին ա յնսլիս
ի ե՛
րեւո
յթ
մ ր , որ կաբհ՜էք
կ՝աբՀ ամար Հեն
ա յս բօչորր
; Այս արՀամ արՀանքբ
եբբեմն
1
իճան
ւչ կբ աանին , որ գոբ
հր անրա բաա
ւանո ւթեան
մբ ձեւբ կ՚առնէ
:
Հանրային
վայրերու
մէչ, ինչպէս սի՜
նէմաներու
, երամչաաՀանգէսներւ՚լ
, չո -
գենաւերոլ
եւ օթօպիւսներու
, յաճախ
աղ֊
ճաա
սպաներէն
մբ, ագմկալիգ
յունարէն
մր կշ ճանկրաեն
մեր ականչնեբր :
Ան Հանգիսա
կ՛՝րլ լանք ասկէ եւ գմուա -
րաւ
կը գիմագբենք
, մ իչամ աե լու եւ ղա —
նոնք լռեգնե
լու
բուռն
մղումին : Ա ենք՝
թուրքերս
, ագգ մըն ենք,
Որ գիտենք յար
գել ուրիշին իրաւունքնեբբ: Ոչ ոքի գոր֊
ծին կբ խաոնուինք եւ աչք չունինք ասոր
անոբ ունեցածին ւխայ
(ԽՄԲ՛—Ընգգհու–
մր՝
մեբ կոգմէ) էԱակայն
,աչիւաբՀի
ոչմէկ
երկրին
մէչ աեսնոլահ
ու լսուահ
րան է,
ա յսքան
աննչան
փոքրամ ասնութեան
մ բ
յնգգիմոլթիլքւբ
մ եհամ ասնութեան
զ՚"ն -
գուահին գէմ ; Այս անեբեսութիւնւք
ան -
նախընթագ է; Ամերիկայի
մէչ անգամ ,
ուր մոգովուբգբ
կաղմուահ է
72 "5
աղղե–
բէ , Հպաաակոլթեան
չեն բնգունուիր
ա -
նոնք
, ո րոնք
անղլիե
րէն չեն ղիաե լ։ Հ
կ ա ս կահ
չկա
յ , թէ ամ էն օաարակսւն ա -
.• զատ է իբ փափաքահ
լեղուով
խօս ե լո ւ այ
սինքն՝
իր մայրենի
լեղուով։
Ատկույն ,
այգպիսի
խօսա կգ ո ւթ ի ւններ պէտք է բլ -
լան , մեգմ
, ան լսե
լ ի՝ Հանր –վա յչւերոլ
մ
էչ
ե. կամ պէաք է տեղի
ունենան
միայն տու
ներէ
ներս
յ
Եթէ
Հբնէ այգ բանք , աչխարՀի
ոո
• մասին
մէչ ալ որ գտնուի
, որ երկիրն ալ
որ երթայ
, միչամաութիւն
մբ անխոլոա
—
; փելի
է ;
Մ անաւանգ
երբ խնգրո
յ
առարկան
ա յգ
երկրին
Հա յրե -
նտկիգն
է ,
մ իչամ աութ իւնբ
կ՝ բլլա
յ
ալ աւելի
հանր եւ խիստ : Այսօր
կա րե լի
չէ աս֊արկել
մեր
մ աանան չում ին գէմ , բ—
սելով թէ օտարներոլ
թրքերէն
սոբվեգնե -
լու Համար
մ ասնա լոր Հասաաաո
ւթիւննե
ր
ել գասբնթաղքներ
չունինք
,
որովՀետեւ
փոքրամ ա սն ո ւթե ան Ա
վա րմա րաննե րունւ
ՁԱՅՆԵՐ
ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆ
ԱԳԱՀԱՆԳԷԱԸ
ՏԷԱԻՆ
, (Ցառաչ)
Աեբ գագութր էր
յաբղանքբ
մաաոյգ
Ապբիլեան
Եղեռնի
գոՀեո
ուն, սգաՀանգէսով
մը, որ տեղի
ու
նեցաւ
14
Ապրիլ,
կիբակի
կէսօբէ
եաք
մամբ
երեքին
Հ. Ց. գ. Տան մէչ
։ Առա
ւօտուն
ՀողեՀանգստեան
պաչտօն կա -
տարուեցաւ
տեղւոյն Ա՛
Աստուահահնայ
եկեղեցիին
մէչ :
ինչսլէս
քանի
մբ աարիներէ իվեր , այս
անգամ ալ ս գա
Հ անգէ ս ին նախա ձեոն
ու -
թիւնբ
սաանձնահ էբ Ֆրանսական
Բանա -
կի
Հայ Ռաղմիկներոլ
քք իութիւնր։
Իրենց
մասնակցութիւնբ
րերահ
էին՛
Հ՚"յ
կամ՛ եւ Մարտիկնեբու
Միութիւնը ,
Կրօն. Ընկերակցութիւնը
Տարօն -
Տուրու
բերանի,
Վասպուբականի
եւ
Խաբբեբգի
Հայր՛
Միութիւններբ,
Աերասաիոյ
Մու -
բատ
Ուսումնասիբացր,
Հ՛ Մ՛ Ը՛ Մ՛բ,
5> .
կապ. Խաչը,
Գպրոցին
Հոգաբարձու–
թիւնբ
, Հ. ր. Ը. Միութիւնը
, Հ. 8–
Գաչնակցոլթեան
Կոմիաէն, եւ Հ՛ Ց– Գ՛
Նոր
Աերունգը :
Գեղեցիկ
յուչարձան
մը զետեղուահ էր
բեմին վրա / , օրուան պաաչաճ
յիչատա -
կութեամբ
.;
Բացումը
կատարուեցաւ
ա յս
աողերբ
ղբոզին
կոզմէ ;
Նեբկաներբ
յոանկայ,,
ոգեկո չեցին
նաՀ աաա ւժերուն
անմ եռ յի -
չաաա
կը
Գե զա րո ւե ս աա կան
բամ ինբ պատ րաս -
աուահ էբ Տիկին
Միլաոնեանի
կոզմէ՝
գպրոցին
աչակերտութեան
եՆ
Հ ՚ Ց ՚ Գ •
Նոր
Աերունգի
անգամներուն
մասնակցու–
թեամբ
• Օրուան պաաչաճ
կաո
բնե ր յ ո ւ -
գում ով աբաա սանե ցին
Օբիո բղներ
Գեղ՚ււ–
Հի Մանսլ կեան,
Բբարիոն
Տապաղեան,
Մառի - Լուիղ Առաքելեան եւ Պ • Պ ՚ Պերճ
Պառտւեան
, Խաչիկ
Տակոբեան : Օր • Ա -
նէթ Պապիկեան
կարղաց
ուղերձ
մր : Իոկ
Օր–
Անմէլ կաբապեաեան
եւ Պ–
Աարթէն
Օֆլաղ
(Լիոնէն)
, նոյնքան
յաչողութեամր
մեներգեցին
• Օր– ԱիւղանԶաթալեան
կար.
պարաա կանութ
իւննե րէն
մ է կն է թ րքե
քէն
սսրվեցնելբ
իր աչակերտներուն
:
Աակայն
այնպէս
կ՚երեւի, թէ այսնե -
րողամաութիւնւր
ի վնաս
մեղի
Կ՝ԲԱ՛"յ
միչտ -
Փոքբամասնութիւններբ
,
որոնք
թուրք
Հայրենակիցներ
են եւ
աոնուաւչ1ւ
մեզի չավւ իրաւունք
ունին
այս
Հողին վբ–
րայ
, ա յլեւս
չեն կրնար
մ եզ իւա րել , ի
պաՀանչե
լ Հա բկին ապաստանելով
«թրբ–
քութեան»
վաՀանին
ետին :
Խազ ւքը երեք անգալք կը խաղան։ Երկու
անգաւքին մենք խապի եկանք, խաբուե -
ցանք: Երրորդին՛ կարգը մերբ պիտի ըլ
լայ՝ դիւքակաղերծ ընելու հսոքաբ այս ա–
պերախտնեբբ »:
(ԽՄԲ—֊֊
Որո՞նք ձն
աբգեօք այգ իսաղ երբ.
1915Հ^
թէ
1955
Ա եսլաեմ բե բ վեցը) :
գաց
Տ .
Միսաքեանի
մէկ
բանախօսութիւ
նը՝ կաաարուտհ
1927/՛*՛ ,
Ապբիլեան Ագա–
աօնին
առթիլ
. Աէչ քնղ մէչ եբղեց
զպբո–
ցին
ու Նոբ Ա ե
բունղի
երւլչախումրը
;
Գեղարուեսաական
բաժնէն
վերչ
խօսքր
տբուեցաւ
օրուան
բանախօսին՝
Պ– Տակոբ
Վաբժապեաեանի
, որ Լիոնի Ազգ՛
Միու -
թեան
քարտուղարն
է ;
Նախ՝
յետաղաբձ
ակնարկով
մը
թուեց
"՚յ^
ԳԲգապատճառները
որոնք
Թուրքը
մղեցին
սպանղը կագմ ա կե բպե
լու
;
Նախ
քան կարմիր
Աուլթանր,
Հայը ստրուկ
մր
կբ նկատոլէբ
, րայա
մր։ Աակայն
սաՀ -
մանագրոլթեան
կաբճ չրչանր
բաւական
եղաւ որ թուրքբ
րմրռնկ
թէ
ստրուկ
կաբհուահ
Հայր,
րաբձբ էբ իրմէ, թէ՛
մչակոյթսվ
է լ
թէ քաղաքակբթութեամբ
:
Արգէն
տարուահ
Համ աթ ուրանա կան
հր -
րազիրներով,
թրքական
կառավաքութիւ
-
նր
Հայը
բնաչնչեչոլ
եւ
երկրին
մէչ
զուտ
թրքոլթիւն
մբ
կազմելու
գաղափարը
յ՚լուցաւ
: Աւ
աոաչին
աչխարՀամարտի
յայտաբարութեամբ
, առիթք
յարմաբ
նը–
կաաեց
զայն
իբաղորհելու։
Նաիս
զփնուո–
Բ ՚ ՚ ՚ Ղ բ ե ց երիտասարգութիւնր
ճամբանեբոլ
՛Լր՛" յ
ո
^չացնելու
Համար
զայն
:
Տեաոյ
տաբագրեց ու արեան
ճապազիքներոլ
մէչ
խեղղեց
Հա
յ մ
տաւո րականութիւնր
եւ
ա–
սլա զինուորական
պաՀանչներու
սլատր -
ուակին տակ տեգաՀանեց
տմ րոգչ
Հա
յու
թիւնը
եւ
պատմութեան
մէչ չարձանագբ -
ուահ
անմաբգկային,
գաղանտյին
վայբա–՛
ղութեամբ
իսուլխողեց
զայն–.
Աակայն
Թ՚ուրքբ
չՀասալ
իր ղիւա
յին նպատակին
I
Նախ
կարգ մր վայրերու
մէչ Հայր
ինք
նապա չտպանութեան
ղիմեց։
Տետոյ,
Աա–
լիոետն առաւօտ
մր , իր արեան
ղնով կո–
րիղր գրաւ
Հայրենիքին
:
Այժմ,
այնտեղ
մեր
ժողո վուրգբ
կ՝ աբձանա գրէ
մեհ
յա -
ո աչգիմ ութ իւնւնե բ • Աակա
յն
ունինք
մ եր
սլաՀանչներբ
:
՚Բաղաքական
ղատ
մ
շ՝
Հայրենիքի
ամբռղչացման
Համար։
Պէտք
է
Ղ.՛"Հետապնղենք
բոլոր
միչոցներով
:
Տարզելի
բանախօսը
ակնարկ
մբն ալ նե
աեց
մեբ ներկայ
վիճակին
վրայ; Պախա–
բակեց
տիրող
թուլութիւնն
ու
անաաբբե -
բութիւնր եւթելաղբեց
անսալ
մեբ նաՀա.
տակներուն
անղբչիրիմեան
պատգամին
ւ
Մանաւանգ
ամէն
չտնք թափել
մեր ՚ նոր
սերունգին
փրկութեան
Համար :
Լիոնի
Հայրերէն
Տէր
ՎոամչապուՀ
՛Լա–
րիպեանի
եբկոլ. խօսքով սւ
պաՀպանիչով
Հանղէսր
փակուեաւ։
ժողովուրղբ
անղամ
մըն
ալ
Հաղորգուեցաւ
մեր անթիւ
զոՀե -
բուն
անչէչ յիչատակով
;
Գ– Պ–
ՏԽՐՈԻՆԻ
Ցաւով
կ՚իմանանք թէ Ապրիլ
12ին
թեՀ–
բանի
մ էչ իր մ աՀ կանացուն
կնքահ է մ եր
վարիչ
բնկեբներէն՝
Մկրտիչ
Խանճեան :
Բնիկ վանեցի , րնկեր Ա .
Խանճեան
Հա յաստանի
Հանրապետութեան
չրչանին
եգահ է սպայ, ապա եբկար տարիներ
նր ՚–
ւիրՈւահ է Հանբա
յին կեանքին ;
<^ԱՂՈԻԹԷ ԳԱՂՈԻԹ
ՀԱԼԷՊԻ
սստիկանութեան
տնօրէնը տյ -
ցելահ է թեմին
Առաչնորղ
՚Լեւոնգ
Աբ -
քեիսկոպոսի
ու գռՀունակութիւն
յայա -
նահ
Հայ ժողովուրղին
օղտաչաա
Գ
՛՛Ր ~
հունէոլթեան
Համար։
՚Լեւոնղ
Աբք՛ փո -
իսաղաբձ
^ո րՀա կա լութիւննե
ր
յա
յտնահ
ու մաղթանքներ
ըրահ
է ՝•
ԵԳԻՊՏԱՀԱՏԵՐՈԻ
Առաչնորղ
Աամրրէ
Արք • , որմիաժտմ
անակ Եթովպիո
յ Հա
յերուն
Հոգեւոր
պետն
է
, վերչերս
այ՛ցե -
լահ
է
Եթովպիո
յ իր թեմ բ. այս
առթիւ
ա յցելահ է նաեւ
Հա
յլէ Ա ելասիէ
կա յսեր
,
որ չերմ
բնղո ւնե լո ւթի
ւն
մ ր
վերապաՀահ
է Մամ բրէ Ա րբաղանի :
ՊՈԼԱՈՏ
արուարձաններէն
Ֆէրիղիւզփ
ել կէտիկ
Փաչայի
վարժարաններուն
վե -
բաչինման
Համ աբ
մ ասնաւո ր
յանձնա -
խումբ
մը կագմ ուահ
է
, ոբ իր
գիւանբ
րնտբելէ
վերչ սկսահ
է
խորՀրզակցոլ
-
թեանց՝
իբեն վսաաՀուահ
գորհը
չուտով
իրա ղործ ելու նպատակով •
ՃՈՐՃ ՄԱՐՏԻԿԵԱՆ
եւ Ա.
Վրացեան
Նիւ
Եոբքէն
մեկնահ
են
Մոնթէվիտէօ
,
ուր
ղիմ աւորուահ
ենաեգւո
յն Հա յ գա -
գութին
կոգմէ ; Այցե լութեան
նպատաէ^
է
նուէրներ
Հաւաքել
Պէյրութի
Նչան Փա
լանճեան
ճեմ ա րանին
Համ ար : Ասլա
պիտի
անցնին
Արժանթին :
ՊԷՅՐՈԻԹԻ
Մխիթարեան
վարժարանին
նո րա չէն
Հ անղի սա ս ր ա Հ ին բացում
ր կա -
աաբուահ
է
Աոլրի՛լ եոթին՝ ի նե բկա
յ ո ւ -
թեան
Գերապայհառներ
Նա՚լլեանի
եա.
կոգեանի
եւ խուռն
բազմութեան
: Վաբժա
բանին
ա չակերտութիւնր
ալս
առթիլ
նե րկա յացուցահ
է
կոկիկ
յա յտաղ էբ մը ;
Տեսուչ
Հայր Աոկեանի
չնորՀակալութեան
խօսքէն
՚իեբչ
Հանգէսբ
փակահ
է
Նագլեան
Արքեպիսկոպսս
:
ՊԷՅՐՈԻԹԻ
((.Հայկ ակումբը»
իր բաց -
ման
Հաւաքոյթէն
վերչ
առաչին
ելո
յթ
մր
ունեցահ է ք՚սղս՚քին
մեհագոյն
պանգոկ -
նեբէն
մէկուն
՚^էէ.՛
կաղմակեբպուահ
քոքթ-էյլին
ներկայ
ղտնուս՚հ
են
Լիբանանի
վարչասլետր
, ԽորՀրգարանի
նախաղա֊
ը ,
Աբաաքին
նս՚ի՚արաբր
, ինչպէս
նաեւ բագ
մաթիլ
եր ես վւոխ աններ ,քա ղաքա կան
ղէմ
-
քեբ եւ ղիւանաղիտտկան
նեբկա յացո
լց
իչ
նեբ ՚.
ԻՐԱՆԱՀԱՅ
ե րաժչաաղէտ
ու երաժչ
—
տական
Հեւլին.ակ
Լեւոն
Գբիղռրե՚սն
մաՀ.
կանացուն
կնքահ է Մ արտ
24։ին :
ԱՂԵԲԱԱՆԳՐԻՈՅ
«3 առաչգիմասէր
՝»
մ չակութա
յին բնկե րակցոլթիւն
ր նոբ կալ–
ուահ
մր ղնահ է, որուն
վրայ
աբգէն
ի՛սկ
սկսահ
են չինել
Մչակութային
Տ՚՚ւն
մբ ,
բնգարձակ
թատե րաս րաՀով
, բնթերցաս
ր–
րաՀով,
ղբաղարանով
, յարակիղ
այլ սը —
րաՀներով եւ ղեւԼաղաբղ
պարաէղով
; ՚
ԱՏԱՑԱՆ՛Բ
ՀԻՆ
ՅՈԻՆԱԱՏԱՆԻ
ԱՌԱՍՊԵԼՆԵՐԸ–
կազմեց՝
Յովսէվւ
Թաղէոսեան
.
1955
ԹեՀ–
բան :
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(29*
•
ԳԼՈՒԽ է՛
ՀՌԻՓԱԻՄԷ
ՏԻԿԻՆ
Նոյնպէս
ուրացող
գալաճան
Հյաւասսլ
Աբհրունին
մոռցա՞ր
, որ Աեհն Վարգա–
նայ
սոլրով
մեռաւ,
եւ
ՂբեԹԷ մեղ
Ժամանակակից
ե րկրո րղ
Մերուժանբ
, որ
^ աՀմ էտի
կրօնքն
բնղո
ւէւ եցալ եւ կորաւ :
Ես
Արհրռւնիներէն
իրաւունք
ունիմ վա -
խելու
• ա յս Արհրունեաց
տուն սովորս, -
բաբ
միչին կարգի մարգ
չունի , Խոսրով ,
կամ լալ մարգիկ կբ բերէ , կամ
անօբինաց
անօրէն կբ բուսցնէ :
Այս
խօսքե ր լ երբ ղբ ո ւց ե ց
Հ՚ւիվււ՛ իմ է
Տիկին, ոաք ելաւ, թէպէտ
յիսունն
ան -
ցահ
, բա յց ղարձեալ
իւր
ղ եղեց իկ
Հ ու սա
կաւ եւ կենգանի
վսեմ նա յուահքով
ամէն
աչքի
ակնահութիւն
եւ պատկառանք
կբ
բերէր։
Խոսրով
այս խօսքեքուն պատաս -
իսան չի տուաւ, եւ լո՛՛ւթիւն
մբ
"՚իրեց
մինչեւ
Տիկինր
իբբ քունէ
արթնցահ
.
Խ՚՚սրով
, ՛լնա Հանգչիր
, եթէ ես
պէտք
ունենամ
քեզ կ^իմացնեմ,
րսաւ. ել
երբ Խսորով
՚յնաց , մտաւ
իւբ
սենեակին
կից մատուռը
ա՚լօթելու :
Րհերեւս
րոլոր
իւբ տան մէչ այս տր ֊
թուն
կինր
միալն
ունէր
սբամաութիւն
գուչակելու
Համ՚՚՚բ
վւոթորիկբ որ
պիտի
Հասնէբ
, եւ որովՀետեւ
մաբգկ՚սնց
վբայ
յոյս
չունէր, նա մանաւանգ եւ յիրաւի կր
կասկահէր ու կ՚երկմտէր
, ինկաւ Աստու -
^ ո յ աւ՚չեւ
ողբալու
իր երկրին
կոբուստր՛.
Այս
՚ ^ ի ի ց ի ն Աչոտ եւ իւր
եզրաբք
Գուբ՚լէն եւ Գբի՚լոր
որսի , իոաղերու
, ա֊
նառակոլթեանց
եւ ղուարճսւթեանց
մի -
" ՛ յ ն ղրաղե՚սլ
էին, եւ երբ սլասւս՚Հաըն
ի -
մացան
եւ սլտտանղներն
տեսան, ոչ
միայն
Իրենց
մօր Հողերն ու կասկահներր
չռւնե–
ց՚սն , այլ ո, բս.իսութեամ բ իրենց
իւրախ -
ճանութիւնքն
աւելցուցին
: Իսկ
Գուրղէնի
գալուստը
բոլորովին
տրՀամարՀեցի՛ն
•ար
ղա յ աեսեր
էին ՛լինք եւիրենց
միաքբ
չէբ
կբնաբ
Հ՚սմողուիլ
թէ ա՛լան
երի՚սաս՚՚՚րղ
ել մաբղ էր ղարձել :
Ի՜նչ
մեձ տաբբեբսլթիւն
այս
աչի՚աբՀի
Տէր նաիսաբարաց եւ խեղճ
Յո՚թ՚անու
մէչ՛
լեռնցի
մարղբ
նոյն
մին՚ցին
ժոզվահ
իւր
եւլրսւյրներր՝
արարաց՛
ոց
տւս՚րեսդ
•լէնքերուն կր կրթէր
ղիբենք եւ Աուչ
ղ ՚ո–
նուահ պաչար բ չէբթողուր որխառն ի
իսոան անՀետանաք, ա/լ Խոյթի
"՚նա-ւիկ
տեղուանյգ,
սլաՀպանե/
կուտար,
լերան
գիւբ՚ոմաաոյց
ղ իւղերը
ս՛մ բացնե
լ կ՝աչ -
խաաէր , ել այս
ղո րհ ողու թեանց
մէ9
ոչ
իչխանական, ոչ Հրամայական
ձե՛. չի կ՛որ
Իր
Ք՛՛՛ւ
1
՚"յ1 ինք աոտչինն
էր իբրեւ
մ չակ
•լոբհելսլ
եւ իր բ՛որի
օրինակր
միալն կր
՚ղաբաաւորէր
ռւբիշներն
աչխատելու :
ԳԼՈՒԽ
Ը.
ԿԱՆԳՈԻԱՐԻ ԱՄՈԻՐԸ
Այն
միչոցին որ Բերկրւոյ
Արհբունե՚ոց
ապաբանից
մէչ,
Հռիփսիմէ
Տիկին իւբ
ց ա լ տ հ սիբսւբ
Ասաուհոյ
առչե լ կը տա -
բահէր
, Աչոտ
իշիւան
իւբ զուա րճութ
հ անց
եւ իւր ղինեբրոլաց
մէչ կբ Հբճուէր
,Յով
նան
իւր լեռնե բուն
ամրութիւՏւր
բաւակս։ն
չղանելով
կ՚աչիւատէր
, ՎաՀբիճ
ուլւախ
զուարթ
իւր
կնո9
եւ ղաւակներուն
Հետ կր
պագաուէ
ր , Վա րա գա
յ /երան
սաո/էՈտէն
բաժնուահ
Հեհե ալ մը իբ լա յն
մ ոխբա -
գոյն
վերարկուին
փաթտուտհ
, որ
իւ ր
ս սլ ա ռա
ղին ո լ թի ւնքն կբ հահկէ ր եւ ցուր
տէն կբ սլա՜էսլանէբ,
հանբ եւ մաախո–.
կ՚երթար
ղէպի ի Խոյ– Թէպէտ
եկեղեցի ,
խորան
, սե՛ւ՛՛՛ն չկար
իւր տոուչ , ՛սյ/ եր -
կինք ամպամահ եւ ղեաին
ձիւնտմահ ,
բա յց ա/ղ մ արգր
երբեմն
ւլլուիսր
երկինք
կր վ ե ր ցն է ր եւ իւր լա յն կուբհքէն
Ժ՛ե հ
Հառաչանք
մ ր կր Հանէր
, ապաՀով ոբ ոչ
ոք չէ ր կրնար
լսել իւր
սրաին
տխուր
ձա յնր : Գուրղ էնն է ր ա յգ
մ աբղբ ,
որուն
հանր էր Վասսլուրականի
օգբ, եւ որոՀեբ
էբ վայ բկե ան
մ բ աո աչ
ձւլ ե լ ,
Հ ե ո ան աք
այն
երկրէն
սր իրեն թչուաո
ութետնղ
աղ–
րիւբ
մ.ր եգահ
էր։ Թէպէտ
՚ ՚ ՚ ն ր ժ չ կ ե ւ ի էր
իբ սրտին
վէբքբ
, եւ իրեն Համաբ
չկար
բան
մբ բնութեան
մէչ, որ ւլ՛"յն
գաբմա–
նէր,
րայց
ղարձեալ
ինքն
իրեն
կ՝ըոէբ •
« Անղամ
մր եթէ գինք տեսնէի
,
անգամ
մբ եթէ սյւաիս սա Վէրքը
նորա
^^Հ^^^եւ
գնէի եւ նոբա
սիրտն
է լ անգամ՛
մք սւես–
նէի , եւ այնպէս
Հեռանայի աս երկրէն ,
երթայի
Թ՚՚րթում
, ւիոիսանակ
երչանկոլ -
թեան ռրերագեցի,
ցաւագին
կե՚սնքս
ան–
Յ Ր
՚ ՚ ե լ ո ւ ,
Հեռու
աչխարՀքէն
ոք զիս հր -
ն՛սլ , Հ եռու
անձէն , աււանց
ս բւէ յ
կԼ
սւ՚հ քր
տանչանք է մ չտն չեն ական ;»
Ա յ՛լ եւլանակին
ուղեգնաց
ութ իւնբ
թէեւ
զուարճալի
չէ ր , բա յց խանհեալ
սրտի
մր
Տ
ամար
մ արգկ՚՚՚նցմէ
Հ եռա
լո րո լթ ի ւնն ու
միա յնո ւթիւնբ
այնչափ
վւավւաքելի էբ, "բ
երբ ՃանապարՀին
վրայ
՛լիւղ
մր կր Հաս
նէբ
Գուբղէն
, ժամաոաչ
Հեո անա
լ կբ
չանաբ , որսլէս
ղի խօսե լու , պաաաս իւա -
նելոլ-օյաբաբերութիւններէն
աղաա
մնայ •
Երկու - եբեյտ ղիչե՜ր աննչան
ղիւղեբու
մէչ
անցնելէ
վել՚չր
,
ի՛ւր
ուղեղն՚սցութիւնը
երբ
Խ՚՚յի
մօտեցաւ եւ ճանապարՀն
երկու
քի կ ք.. բաժնուէ
ր , փո խանա կ ա րեւե լք ե բ–
թալու,
ղաբձաւ
՚լէսլ
Հիւսիս եւ մտաւ
Ան֊
ձեւաւյեաց
ժայռոտ
գալառբ :
Հեղինէն
անւլամ
մ ր աեսնելոլ
վւ՚սւիաքբ
ոլ՚չավւ
ղօրաւոր էբ սրտին
մէչ,
ա^հչափ
էբ իրմէ վւախչելու
մսւահութիւն՝1ւ է/ ^ որ
պէսղի
նո/ւա կեանքին
մէչ ղժբաիւա
սլա -
րաղ այ
մ ր չաւելցնէ
՝ իւք
մ իտքը կբ ոյա -
տանէր , բալց
ղա/ւձեալ
սիրոյ
զօրութ
իւնր
որ կբ ձղէբ
՛լինք գէ՛զի
Հիւսիս՝
զէ՚գի
կանգուար
ամոլրն
, չատ աւելի
բուռն էբ :
ԵԵՐԵՆՑ
( Շար
• )
Fonds A.R.A.M
