ԱՕ–Ա»>
*
Հ<Ցա.ւաիի
աչխաաաէչիցներէն
Պ– Հահ–
II լ1էւ վանով
կը
Հարցնէր
«/7՚^Հ
՛էէ՛՛՛է էր
ծննգեան
թուականը»
,
անհոգութեան
պաաճա -
՞ձ՛
Կէ1
՚Լեէ՚՚՚՚՚ւբէր
ծնոէէներոլ
անգէաոլ -
թե՚սն
, եթկ ոչ ագէաութեան
:
Րուն
ողրերգութէւնը
ուրէշ է; Հայ
յ՜ո՛
ղ՚՚՚ւ՚՚՚-ր՚էէն
գլխուն
գամոկլեան
սուրէն
՛գէս կախուած կըմնար «խարաճ»ը,
գըլ–
խահարկշ
ղոը ամէն
Հայ ծնած
Օրէն
մէն
չեւ մաՀ պէտք է վճարէր; Արգ, Հոգա -
գործ
ընտանէք
մը որ կըրագկանար
20^՛^
մէնչեւ
երեաւն
անձերէ , է՜նչ
վարձանք–
նե րու պէտէ մատնուէր ; Աւււտէ րագմ ան–
գամ
քնտանէքէ
մը
4-5
անգամները
մէայն
արձանագրուած
կ՚ըլլային : Անացեալնե -
լ՛ը կլ. հնէէւն եւ կր մեռնէէն
առանց ար
ձանագրութեան
Հ Զունենտլով
ծննգեան
թուական
, չկ՛"ր
նաեւ մաՀուան
թուտ -
կան : Եգած են պարաւլաներ երբ մառան—
գական ել այլ Հարցեբու
առթէլ
Հայրը
տգուն գաւակ
աբձանա
ւլր ուած է
;
Այս պէ
սէ դէպքեր ես լաւ կը յէչեմ մեր ՚ ւ է ՚ ֊ դ է ն
մէի
Տեաո
ք , Հայժոգովուբգր
կբ
ցոբծածէ
փրկչական
թուականր
,
է"կ կառավա -
բութեան
Համար
օր էն ական
է ր
Հէ^է՚էթէ
թուականը
• Երր
՚ " յ " օ ր
40~50
տաբէնեբ
անցած
են , արտասաՀմանէ
մէ^ Հայ ժո
գովուբգր
էնչ ՚էէաէ թէ Հէճրէթէ ո՛ր
թուականն
է ։ Բանէմաց
Հայրենակէց մր
ոբ
է։ր ծննգեան
թուականր լաւ կբ յէ չէ
Հէճրէթէ
տոմարով
(1278) ,
կը
Հարցնէր
թէ փրկչական
ո՞ր թուականէն
կը Համա
պատասխանէր
, որպէսղէ
կարենտյ էւբ
տաբէքր
ճչգել : Ես պատմական
Հաչէւով
կրցայ
ճչգել էր տաբէքր։
Հէճրէթէ ա -
ռաշէն
տարէն կր սկսէ
՚Բբէստոսէ
622
թուականէն
: Ուրեմն
Հէճրէթէ
1278
թ ը ֊
լականը
կլ։ Համապատասխանէ
ւՕՕՕ^^
եւ
մեբ
Հայրենակէցը
56
աարեկան
է ։
Ա եգագրե
լէ չեն Անա տ ոլո
լի
մ եբ Հայ -
դացէն
յ
Օեպաեւքբեր
շ.
ԶաբեՀ Ա.որ Կէլէկէոյ
Կաթողէկոս
ընտրոլած
էր Փետր • ՚2\)ին ,
օծռլճցաւ
Անթիչիասի
մէշ–.
՜Լ • Գեբմանիա
յ"ւչ՚"՚ւիր
• ՚^Ը
յանձնեց
Ա ոսկուա
յի վերամ էացմ ան
Համ աբ
-
12՛
իտըն ե Ա՚ոլէ յայտարաբեցէն
Աուէ–
դր գործածող
պետութեանց
մէութեան
մը
ստեղծումը : ԳաՀէըէ
պատասխանեց
թէ
այգ պիտի նչանակէ
ր պատե րաղմ
%
19–
Խրուչչեւ
Պելկբաա
՛Այցելեց։
23–
Ֆրանսա եւ Անգլիա
ՄԱԿին
յանձ
նեցին
Աուէգի
Հարցը :
27–
Գերման
դաՀլիճբ
որոչեց
ղինուո -
րական
սլարաաւո
րիչ
ծառա
յութէ՛ւն
12
ամսուան
տեւողութեամր
Հ
29–
Մոլէ եւ Ատրնաուէբ
որոչեցին Աա
րի
չբ^ո՚նր
վերագարձնել
Գերմ
անիոյ
Տունուար
ձ.էն
սկսեալ։
(Մնացեալը յաջսըդով)
բենտկիցները
նաեւ
այն պատճառով
որ
եթէ
ունեցած են արձանագրութիւն
մբ
պետ՛ս կան տոմարին
մէ^ ,
արաբական
աա՚ւե բով եւ աբաբական
թուանչաննե -
րով,
հնոլն՚էէն
մինչեւ մաՀ պէ՚ոք չեն
ունեցած : Եթէ Հարկաղվ՚ուէր
ծնն՚էեան
թ ո ւ ՚ լ թ մը ճարել,
խե՚լճ
դ1"՚լ՚"31՚ն
3-4
ժ՚սմ
ճ՚ոնասլաբՀ
սլիաէ՛
կուլ՚էր
ոաքով,
մէնչե,
կ ու։՛ ակ՛ո լան է ս՛ո
ք""է"՚ՔԸ
«նու -
ֆ՛"
II թէղքէրէ"է–»
մր րերելու եւ
՚՚լէ՚ոէ
ա՛՛՛ն է ր արաբերէն
տառեր եւ
թս""նչ՚ոն~
ներ
՚ւէ՚ոց՚՚ղ
մէկու
մը
ո րպէս
՛լէ
կո՚Ր ՜
դո՛յ • • . Այն ատեն չաա քէչ
Հայեր
թուրքերէն
՚լբել
կաբղալ
՚լէաէէն : Առ
տու
մրն ալ, ոչ թէ ծննգեան
թու՚լթէն,
այլ եւ կռնակէ
չասլէկէն
ալ
դըկեցէն
,
Քչելով
՚էէ՚՚ւէ՛
ս՚՚լ՚ոնգանոց
• • - ;
կարելի՞
է
Բ՛ու րքէան
րաղղաաել
Ֆբ՚ոնսա
լէ Հետ , ուր քա ղա քա սլե տա ր ան–
ներբ ժամր
ժամէն
կ՝արձանւսգբեն
ամէն
ղ ոբծող՚ււթէէն
,
ծնոլ^ւղ , մաՀ եւ այլն,
Համ
ասլ՚ււսլտա
ս խան
՚էկա յադէ
բ ր
՚"՚՚՚էով
՝•
Ես ատսնեակ
մը տաըէնեբ
առս՚շ «Ո"՛ -
լ՚սՀովէւտ–))
երկէս մէշյ է չ ՚ ո ^ եմ Հայ ժո
գովուրգին
կրած
նեգութիւննեբբ
, «խա -
րաճ՜^ի եւ ՚՚ւրիչ
տուրքերու
Հեաեւան -
քով։
ՄԻԱԱԲ
ԽՐԱԼԵԱՆ
ոգԼկոչոլի
յիշտտակը
անոնց որ ւլոՀուե -
ցան
Հայրենիքին
եւ աւլատութես՚ն
Հա–
մ ար :
Պատեըացէքաւկան նախաբաըէճ
• • • Ֆրս՚նսան քաշ ղիաէ թէ Հայաստա
նի ժողովուրդը
որքան
սէրով
փարած է
էրեն. ւլէտէ նաեւ
այ՛լ
աղղին
Հերոսակ՚ոն
մ՚սբ։ոիրոսոլթիւն
բ էր սլատմսւթեան
ե–
ղական
պաՀեբոլն՝
մօտաւոբ
անցեալէ
մը
մէշ եւ մէչտ
շանացած է ապաստան ե ւ
պա շտպանութէւն
բնծայել
ձեր
աղ՚լակէց–
ներսւն մեր երկրէն
մէշ։
ՎսաաՀ
ե՛լէք թէ էմՀայրենէքս
երաէ։՛–
տասլարտ է ձեր ագդակէցնե
րո
լ
կտմաւոր
ղւէՀողութեան
Համաբ,
որուն
յիչատակը
միչա
թարմ
՚գիաի
մնա
յ մեր
սիրտերուն
մէշ:
- Մաքս Լըժէօն
ՊաաոՆոյ Լեցէոնի վաըչութեան նաիագա;–
հէն ՝
. • Ո եւ է մէկէն
աւելի
Ժօաէն
տեգե՚սկ
ե՚ք
" ՛ յ ն
լ՛ոյն
ղործակցութեան
, ղո ր Հայ
Նախկին
Ո՚աղմիկներբ
ընծայեցին
Ֆր"*ն–
սայի՝
՚ղաամոլթեան
երկու
մեծադո
յն
ճ՚սկաաամարաներու
բնթացքին :
Անոնց
օ՚քն ութի
ւնր
արիւն աղանղ. տառերով
՛ար–
ձանաղբոլած
է ալդ պատմութեան
՚է՚էշ՛
Անգամ
մը եկս կր յայտնեմ
երախտագի
տութիւնս
ձեր նուի րած պատմագրքին եւ
չքանչանէն
Համ աբ :
....
«աՍՍՏՍՆՒ ՍՈհՐԸ»
ինչպէս գրած
էէնք ժամանակէն
, ֆբան–
սս՚կան բանակէ
նախկէն Հայ Ո՚աղմէկնե–
րոլ
Ըն կե բ ո ւթ է ւն ր ֆրանսերէն
Հատո
ր մբ
Հրատարակած
է Հ՚՚՚յ ւլինո ւ"
բնե ր ու քա—
շաւլո
լ՚ծ ՚ււթե սւնց մասին
^ միեւնոյն
ատեն
շքանշան
մ ր– պաաբաստե
լով :
Թէ գիրք/՛ ելթէ շքանշանը
մասնաւոր
սլա աո
լի րա կո ւթեան
՛ք ը միշոցալ
մատուց—
ուեցան
Հան
ը ա պե տ ութ ե ան
նախաղաՀին
ել բաբձբաստէճան
պա չտօն տ տ ա բն ե ր ո ւ :
Մէութէւնը
Հետեւեալ
նամակներր ստա
ցած է այս մեծարանքէն
առթէւ
.
Զօր*
Կանըվալ
էնծէ
յանձնեց
«Հայ
Նաէսկին կամաւոբ
Ո՚աւլմէ 1^ե ր ս լ Պաամու–
թէւնը»
յուղէչ
Հատորը
, որուն
առաշէն
օրինակբ
, էնչպէս
նաեւ
ձեր Մ
էութեան
չքանչանը
էւնծի
Դրկեէ՚՚ւ
աղնիլ
մտածումն
ոլնե ցած
էիք :
Կ ք. փութտմ
իմ ե րա խւոագէւտ
ութեանս
Հեա ձեգէ
լու յանե
Լ
չ^1ւււրՀ ա ւո ր ո ւթ
էւն -
նեբս
ագաւոոլթեան
պայքարներուն մէշ
էն կած
Հե բոսնե բուն
Հանդէպ
ձե
ր
ցո
յց
տուած
Հաւատարմութեան
Համար
:
Ռյւնէ Քոթ֊ի :
Նախկին քՒագլքիկնեըոՆ նախաըաըէն
Ջ.եբ Մէութեան
կագմութեան
4ւՕամեակէ
տաբե դարձ
էւն Հանգէսէն
վերշ
էնծի
յանձ–
նած էէք «Ֆրանսական
Բանակէ
Նախկէն
Հայ
Ո՚ագմէկներու
Պաամութէւն^ը
ել Հա–
ւասաա
նի
Աուըին
քՍաչը : ինծի
Համ
աբ
՚գտտիւ է ստանա
լ ա յս երկու
վկա
յ " ւ ~
թէւններր
ել ուրախութեամբ
կր
յայտնեմ
թէ
Գէ՛քէն
լնթերցումը
մեծապէս
Հետա–
քրքրեց
գէս։
~^~Որքա^ն
ցանկալէ է որ աւելէ
յաճաէս
ԾՆՈԻՆԳԻ
ՏՕՆԱԾԱՌ
ԻԱԻ
Ամանորէ ու Ծնոլն՚լէ
տօնե -
բուն
ա՚լթէլ,
իքբիմեան
՚լպրոցի
Հոգա -
բարձոլթէլնն
ալ տօնածառ
մը
սարքած
էր աչակերտներուն
Համար :
Գպբսցր
չաբաճճէ
թռչ^ւէկներու
բո
յն
մը գարձած էր ժամանակէն
առաշ։
Հեա
ղՀեաէ
սրաՀր
լեցուեցաւ
գէտակէց
մայ -
բէկներով : Եթէ չՀաշուենք
քանէ
մը բա–
ցառութէւննեբբ
, Հայրերբ կբ վ՚այլէէն
էւ
րենց րացակայութեամր
:
Բ ա ց II լ՛ւ՛ը կատա լ՛եց Պ • Ն չան
Գար
րէն -
եան , յանուն Ֆր • կապս
յտ
քս ա չի ել Հո
գաբարձութեան
; ՇնորՀալոբելէ
եաք ներ–
կանեբր , Աքքանոբի ել \քննգեան
առթիւ
,
^ո րՀակա
լոլթիլն
քա յտնեց
ծն
ս ւլն ե ր ո լն ,
որոնք
՚քիշտ
կ՝աշակցէւն
էրենց
տքնաշան
աչիւատանքէն
:
Տետոք գպրոցէ
եր/լսեռ
աչակերտները,
՚լեկէս՚խ"
րութեամ
ր
էրենց
ուսուց
չէն
,
երգեցէն
« Ա մ ա ն ո ր ,
աարէն
նոր֊», «Թէթեռ–»
, «էքէւ,
ծէւ» ել
«Հաւէկ,
Հսւլէւկ»
մ անկական
է՛մ բեբղնե
րը ,
էրտր–
մէ
սէրոլնէկ : Առաշէն
երգբ
եղանակած
էր Պ– Ա– ք-աշեան , էսկ վեբշէն
երեքր
Հայաստանեան
երւլեր
է է՛ն , որոնք
շեր
մապէս
ծափաՀարուեցան
:
կտր՚լբ եկած
էլ՛ մեներգներու
, արտա -
սանութեանց
ու էւմ բական
աբամախօսու–
թեան։ Ո՞րմէկր
թուեմ
, ո՞ր մէկուն ա– ^
նունբ տբձանագրեմ
. . . ; Այնքան
ճոէս եւ
սաՀուն ու սէրուն։
կարծէք
ամէնքն ալ
եկած էէն, նոր թ ռ չ ո ՚ լ թռչնէկներու
նը -
ման,
իրենց
Հա բաղ՚ս
՚ոնե բո
ւն
րսե լու՛
Տե՛ս
մայրիկ,
տե՛ս
Հայրիկ,
տեսէ՛ք
ի՛նչպէս կբ թռչկոտիմ
իմ Հաբաղատ թե
ւիկներով..
. իմմայրենի
լե։լուիս
թեւե–.
րով...։
Ոո՚յց
ի՛նչպէս
չյիշել սա աւչնիլ
Պոլլ -
կաբոլՀին
, ոբ ոչ միայն իր Հայ ամոլս -
նին
մայբենի
լեղուն
սորված էր, ՚" Iէ եւ
՚էոլթացած
էր սորվեցնել
իբ ւքան*ու -
կին
Ար՚լարեւ,
եթէ ւքայրերբ
ուղեն ,
իրենց
ղալաէլներուն
չինարէն
անղամ
կր1"ււն
սորվեցնել
:
Կ՛արժէ
յ է չ ե լ
յաշողակ
աչակերտնե -
րէն
, ւէսքրէկներ՝
Աաբխոշեան
Անաոնէ
,
Պէնլեան
ՏովՀաննէսի
եւ
Հ ամ բա
լ։ ե ան
Վ՚որ՚է՚լէսի
«Երեք
Ոբրեր»ու
տբամախօ -
սութիւնբ
, սաՀուն
տռո՚լանոլթեամր
-
՛Լե րշապէ ս եկ՛ս
լ ամ էնուն սպասած
ԿԱ՛
ղտն
ղ • Հտ յրի
կը
ե I ՚իոխան
40
աշակե
ը–
տէ , մօտ
80
Հայկտկներոլ
րաժնեց
Հ՚սցո՚Լ
միս ու
մբդեղէն;
Ամ՚սնսրէ այսՀաճելի
Հանգէսբ
՚//՛/՛^"՛՜*
ց ՚ ո ւ
Անուշէ
«Ամպէ տակից
շուր է
՛լալիս»
սլա բերդով
՛լոր առ Հմա լին տա բաւ^ւե բով
պաբեցին
խումբ մր ա՚լ^նակներ
,
ւլաշհ՛"–
. կի ընկերակցութեամբ
իրենց
սլսոււյշին
;
Այո
առթէւ եւս ե ղան սրտաբուխ
նը -
ւէրներ
, է նպաստ
՚լոլը"
՛յ է յաբաաեւմ
ան ;
կապ
. ի) ա չ)ւ ու Հ ս՛լա րար
ձո ւթ
էւն
։ւ է -
րենղ
չեոբՀակտլութէւններբ
կբ յս՚յաՏ1Ւ^^ա
~է րսւսլա
լ՛ ա կա
լ , ներկաներուն,
եսւէ՚րա. -.
տուներուն,
էնչսլէս
նաեւ
Գւղր՚ւ՚լր
աեխոնշ՛
՚լործակատար
Պ • Գաւոյէն
, ոբ մ՚ոնու կ — ՚
ներու
օրուան
Հս՚ցաբ՚սժէնն
ալ ի1ւք՚)ւ էբ
ն Ու է րած :
Թ՚ԼՒԱԿԻՑ
Տ՛ Գ՛
ԱՀաւասէկ
նուէրատունե
ըււ
։ն
ցանկր
. 3 • Աւլտւոեան
(սրճարս1՝1Խւ -
՚դետ) , Տէր ել Տէկէն
՚Լասէլ
քւլոոյՌան
երեք
Հ աղա բական
, Ա . Ա երոբեան
, Տէ /՚ ՛֊
Տէկէն
Աարխոչեան
, ՚էոքրէկն
Գուլօ
՚իա–
լէ։ կեան
երկու
տ
տ ղ աբ ական , Տէր եւ Տի -
կէն 0 • Մինասեան
, Տէր եւ Տիկին Կ . Ւօ–
փալե՚ոն
, Տէր եկլ Տիկին Ժ՛ Պապիկեան
,
Տիկին Պ– Եիրինեան, մեծ մայրիկ
Պալ–
եան,
Պ. 0–Հարղտնեան
, Պ– Ա– Պապիկ
եան,
Տիկին
Պէնկե։սն,
Տիկին
Եափու–
ճես՚ն , Տիկին Ա . Ասլանեան
,
Ամուճա
,
Տէր եւ Տիկին
իչխանեան
Հ ա ւլա
ր ս՛ կ
"՛ն
ֆր՚սնք..
Տիկին
Մ. Բալոեան,
Տիկէն
Եա՚լճեան
, փոքրէ1լն
Գարաեան
, Օր– Ա–
Գարըէնեան
, Պ •
Ե՚լօ
քՍաչատոկբետն
,
փոքրի^ն
Շէրպէթճե՚սն
եւ փոքբէկն Վա–
Հէ Պէրպէրեան
Հէնգ. Հարէւրական
ֆր • :
Վէճ՚սկա
խ՚սգէն
չւոՀած են
Հետեւեալ
թէւերը.
-
364* 909, 612, 275, 262,
302, 362։
Առա
ր կանե ը ր ս տ՛՛՛նա
լու
Համաբ
՚լէմ
ել
ղ պ ր ՚ ՚ ց ի
Հ՚՚դարաբձութեան
:
ա Ն Ր
ՏԱԳՆԱՊԻ ՄԸ մատնուած է ի–
տալիո
յ
Համ ա յնավա
ր կո ւսա կ ց ո ւթ
ի ւն ը :
կը Հաստատուի
թէ
800-000
ան՚լամներ
սլակսահ են վել՚շին
չ՚՚րս
տարիներու
բն
թացքէւն
, Գռրծօն
անղամ
մբ Հեռացած է ,
մե բկէոցու
մնե
բ կաաա րե լով
ներ
քէն կարգ
ուսարքէ
մասէն : Շ աւո մը
մտաւորական–
ներ
րաժնուտծ
են հյ րուչչեւէ
յա յանու -
թէւ
ններէն եւ Հ՚՚ն՚լարէոյ
դէ՚գքերէն
ի
՛լեր :
Հ<6ԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(236)
(՚ՏԱՏմ՚ԱԿԱՆ ՎԷՊ, 364 ֊ 400)
գ. ԳԻՐ-Բ
4 – ԱՐԱՔՍԻ ՈՐՈԳԱՅԹՆԵՐԸ .
•
1
Այժմ
նոյնսլէս
կորացած
էէւն ոստերը
,
ա յժմ
նո յնպէս գ էպէ՛ ցած էէ՛ն
կախուած
թառամած
ճէւււլերր։
Բայց ՛լա
Պարսից
անյագ
գփնուորներէ
անողս
բմ
ձեււքէ
գոբծն
է բ
՝. կռէւնէԱբէց
առաշ
դեւլնագոյն
գեղձբ
Համեսաութեամբ
թտղնուել էր ծէ–
լ՚անէ
Հսկա
յ ծառե բէ ետեւում
, որոնք է -
րանց
լա
յն , սաուե րախիտ
Հ ովանաւո
բու -
թեան
նեբքոյ
էէ՛ն "՚" ել նրանց : ^"Կ,
ա յժմ
ծ ա րաւո
ւթ է՛ն
էց
թո
շ^ւս՚ծ
ծ է՛րան է -
ները
մերկացել
է էն իրանց
Հ ա բուստ կա -
նաչաղարգութէւնէւց
, ելմի այնպիսէ՛
նէ–
Հաբ տեսք
էէ՛ն ստ՚սցել
, կարծես թէ , աչ–
նան
վել՚շը
լէնէր։
Չկ՚սբ
Հողատար
այղե–
պանը, ոբ գովացնէր
նբ՚սնց ծաբաւր, որ
աղատէբ
նրանց վաղաՀաս
վախճանէց
;
Այղէներէ
մէշից
րաբձրանում էէն Հըն–
ձ՚սններէ
կրկնայ՚սրկ
չէնքեբը։ Շատ ան -
՛լ՛ո՛ք
Հա
յոց ա յգէնե րէ Հնձանները ապաս
տան են եղել
անմե՚լ
Հալածեա^եբէ
: Հբ՜
ո էփսէւմ եան
կո յսե
րէւ խում
բը ե րկար \պւա–
տըսպարոլած
էէն ՛Լա ղաբ չա պա տ է այգէւ–
ների
Հնձաններում : Խաւլաղութեան
ժա -
մանաէ^երում
ա յգ
Հնձաններէ
վեր է
յաբ–
Ա^ում , սկսեալ
գաբնան
սկղրէց ՝
մ էն
չեւ
ձմեոն՚ս՚ք
ուաը , բնսւկւում
էէւն
այգետէր
յւնաանէ^Փ՚երը : Նրանք խնամք էէն ատ -
նում ա յգէնե րէն , Հաւաքւււմ էէն պաոււլ–
ներբ եւ մէեւ1ւոյն
ժամանակ,
վայելում
է էն
ղոլաբճա
լէ ծառաստանի
մ աքուր եւ
Հովասուն օգբ : Այգ
ինե
րը մի աեսակ
,,, ֊
մ ա րանո
ցնե
ր էիննբանց
Հ ամ ար : է՚"Կ
111յժմ ոչ ւ՛ք չէ ր երեւո
ւ՛ք :
Հնձաննե
բբ
մնացել
է ին գսւտսւրկ եւ ա յ՚էինե
ր բ անէսը–
նամ : Պատերաղմնել՛ի
՛Ա՛լ՛ք ուկր
ցրուեց
բոլսրին։
Ոմանք փախան,
ասլաստանեցին
՚ Լ ա յ ո ց - Ջ ՚ ՚ բ ի մերձակայ
լեռներում
,
ո՚ք՚սնք
դերի րնկ՝ա7՛ թչնամոլ
ձեռքր :
Թշն՚սմ
ին ա յժմ
անցնում էր նո
յն ա յ՚էէ՛՝
ներէ
մ է շ ՚ ՚ վ , որ աւե բակ եւ ամ ա յէ
է բ
ղարձրել
էնքր
։ Այգիներբ
բռնել
էին բա -
ւական մեծ տարածութիւն
; Նր՚սնք ր՛" -
ժանուած
էին
մ ի՛ք ե՚սնցից
կ աւե՛լէն քք՛"^
ւղաաերով,
որոնց
՛՛լոր մոլոր, ցանցաաե -
սակ
փողոցնե
բբ
յօրինել էին մ ի
մթին
լաբէլբէնթոս
, ծածկուած
ծառերի
ոստա
խիտ
սառւեբի
ներքոյ։
Երկար
ոբսորդնԼ–
րի
ասոլաէսումբ^
գնում էբ նո
յն
վւողոց–
նեբով,
բ՚ոյց
աակաւէն
բաւական
ժամա
նակ էր Հարկաւոր
, մէնչել
դուրս
՛լա
յէն :
Շաա
անգամ
Հա
յոց ա յ՛լ էնե բ է
՛ո յգ ա -
Հար
կու
լաբիւրինթոս
բ կլանել էբ թշնա–
մ՜էնեբէ
աՀագին
գսւնդեր : Բ՚սյց
Գոգթ -
նեաց
IIIյգինե
ր էւ
ա՛քս՛ յէ
փողոցնե
բէց
այժմ
Համաբձակ
անցնում էբ
թշնամին։
Աամուէլը
նայում էր չ բ շ ՚ ՚ ՚ կ ա յ ք ի
՚ոէ՚՚ուլ՛
աեստբաններէ
՚ է յ ա յ , եւ նրա
ղղայոէն
սէըաը
խռցւում էր անբուժելի
վէ րքե
լ՛ով • Բայց նբա Հա
յրր
ուրախ
է բ , " չին
չ
չէր
՛ք՛ւ ում , ել մէա
յն ող եւոբուած էր ա յն
էսորէ՚ն բալականռւթեամ
ր , ՛ւր ՛ք է
քսնի
ծանր
աարիների
անշաառւմից
յ ե ս ՚ ո յ , ,ո -
ռաշին անգամ
բա խա
ո ւն էբ
սիլ՚ե
լի
ո ր ւլ ո
լ
•՜–,ետ մասնակից
լինել
մի Հանղիսաւոր
ոբ
սո րղութեան
:
Նրանք
գսւլ՚ս
եկան
այ՚լիների
մթին,
ոլորապտոյտ
նրրանցքներից
, եւ
նրանց
ա՚ւշեւ
բացուեցաւ
մշակուած
ան գաս -
տաննե
բ ի րնգարձակ
ա՛սր ահ
ութ իւն : Մի
քանի չտրա
իք ա՛։ աշ ա յգ
անղ ասւոաննե րբ
նեբկայացնում
էէնմէ սքանչելէ
ոսկեղէն
ծով , ուր ցորեանէ
Հասռւնացած
աբաերը
էրանց լիառատ
բե ւ^ աւո բութ ե՛աքլՀֆլցն
ում
էէն
երկրագործութեան
սէւբա^
անսաՀման
օբՀնռւթեամբ
: իւ։1լ այժմ
անքա՚լ եւ ան -
էսն ա՛ք
մնա
լուէ , ւսբԼլէ
կէ՚լո՚լ ճաո ՛սւլ ՛ս
յթ՜
ներէւց չորտցել,
սւյբուել էէն, եւ ցամ՚ս -
քած
Հասկեբը ցած էէն թա՚էուել
ան՚լութ
քամսւց
, որպէս մէ մեծ կոտոբածէց
:
կոբեակէ
, կտաւահատէ
՚լե՚լ
կանաչ , չՀա–
սոլնացած. աբաե
րը , անշոլբ
մնալով , ծա–
րաւոլէժիւնից
թաււ ամե
լ , թա
ը շա մ ել
էէ՛ն
1էԼ քլպել
՛լ հանէ՛ն : Ջկս՚բ
արթուն
մշակբ
,
չկաբ ֊.սղաաաբ
է։նա.1 ողր : Երեւսւ I էբ
մէայն
աը՚ոորայքէ
սէրաՀարբ
ուլբաձա
լն
ա բա
ո յ՛ո բ , ՚՛ ր օդ ե ՛քէչ անգագա
ր ճաէ՛ -
րում էր ՛ք էեւնո
լ՛ւ՛ կէս՛է վբայ եւ ,
վ ՚ ՚ ՚ ք ր է կ
թել է կնե րր թավւսէՀսւ
լ՛ե յք՚վ , սար ս՛ուի
՛ոծ
կե բ՚գո՚է
նա յում է ր դ է պէ
ո
չնչտցրսւծ
Հոլնձը , եւ որպէս մէ սգաւոր "գէ , եբ -
բեմն
՛լ է՚՚ւԻ
՛Լեր է ր ս լանում , եւ գարձԱ աք
օգի
՚քէշ
միեւնոյն
կէաի
՛քրայ
ճաի՚րելով
,
չարու նակում
է բ
իւ ր տխուր՝, ողրալէ
ե ր–
ղր : Ե բեւ ում էէնեւ թչն՚ոՏոլ
շորիների
խում րե բ բ , ՚ւրոնք
ան ՛դա ա իժ կե րպով
ցր–
րիւ
էին ՛սալիս
Հնձս՚ծ
՚Ր՚՚ք՚էէ
էւուրձեբը,
եւ աւ ելէ ո անա կոխ է ին անում
, քան թէ
ոււոու՚ք
էէն :
ՐԱՖՖՒ
Fonds A.R.A.M
