€ 8 ԱէՒ
»
մլշ Հաս1չեւսնք
զիրսւբ , ԱչխարՀ
ու. ես» ;
Բաւական
է ա յսքան
հ՛անօ թա
ւյ ււ ւմ ա յս
^երաճանա
չ վա ս ա ա կա
ւո ք ին
Համ աք ;
Պիաէվեբ9ացնեմ
ձեռք առնելով
իր Հաաո–
.րիկը՛ ՜Ծռւ^ԼռՆւ^հաճ
պահհրէս
զոր գրաՆ է
իր
Հասուն
աարիքին,
քառասւււնի
մեր -
ձակայ
, իբ կազմութեան
լիութեանբ
մէք։
Զ"՛ յն կր ւլլխալորէ
Հեաեւեալ,
րսէք )
•վ՚՚՚յթ
շէ , յաւա1լ^ւոա
քաււեակլչ •
Ուդէցի որ աււեւ ,ըւլլամ
Մսւ|ւ)լւ յսեղդեց (փս ,
11ւղեցի որ րւԿյը րլլա,ք .
Հով,ր լքար1ւց ղիս :
Բր աեսակին
մէք ինքնաաիսլ այս քա ֊
•՛ռա սնե ակ
մ ր կարուկ ա բձա1լ^ւեբր
՛էԻ՛" ՜
•ուաձանկարներ
են քնա ր ե րւլւււթ
ի ւն
յ ո ւ -
դումի,
խոովքի
, յոյսի,
լքումի,
արբե–
ցութեան
, վիշաի ռւ զայրոյթի,
ղոՀար -
մւայ ւլոյներսվ
; ՓչքուաՆ
Հայելի՝
որու
յւեկոր՚եերր
աարբեր
երանգնեբով
կր չո -
քլան ու կր սլրիսմակեն
:
Այնսլէս որ, Հ՛" յկանո
յչ Աառք,
որչափ
որ իբբեւ
Հ բ ա սլա բ ա կա
ւլ իր իր ամ
Ուր
աե֊
՛լր արձասահ՜ կ ՜՛այ լրաէլրութեան
սլաա—
•մ ութեան
մ էք ,
Հա յ
գեղարուեսաական
դրականութեան
թանգարանին
կր
թողու
Համեսա
մաբղարտաչար
մր՝ իր
1յւ1Նլւււ -
թ^էան պսւհերէս^:
Գուցէ
ոմանք,
արղի երիաասարգ
մաա–
լ ո
րականնե
րէն ,չափագանցո
ււսՆ ղանեն
իմ
.այս ւգաակերաղաբգ
գաաասաանս
: Թե-
րեւս
իրաւունք
ունին։
Բայղ
ւսՀա աբգա -
՜րացում
ս : էս կր սլաականիմ
շբքանի մր
ղոր Ֆրանսացիներ
ր կր կոչեն
լապել է -
՜ւիօք ;
Բսաներորգ
գարու
սկիզբն է : Աւբո–
<պա քառասուն
աաբուան
ճո խութեան
եւ
խւագագոլթեան
մէք յգփւացահ՝ : թաղա -
կիր
ղլուխնե ր եւ իչխաններ
չունենա
լով
այլինչ
, մանլալիկներոլ
սլէս կր գարսլա–
սեն
քանի
մր պերճռւՀ
ինե
բու
չուրք , զա
նոնք իրարմէ
խլելու
սնամաութեամբ
է
\Լմէն
ինչ վարգագո
^ն էր ու ցնորական :
Եւ
մ ենք
, Հայ ե ր ի տասաբգնե
րս ալ
թէեւ
բռնասլեաական
կաչկանգումի
մր աակ ,
թմ որ ուահ– էինք այգ վա րգա
գոյն
երազ -
ներով
; Այն աաենէն ի վեբ
գրականու -
•թիւնր
ձեւ ու գո
յն փո խեց
չա րունա կ :
կուռքեր
տալգալեցան
, բմբռնումնեբ
փրչ~
րուեցան
, բայց
ամէն
ձի չի կրնար արչա
ւին
Համ լ^թաց
քա լել
:
Հետեւա
րա
ր
ես
՛երբ կր գաաեմ
Հա յկանո
յչ Աառքի րեր -•
թոգոլթիւՆր
,
պէլ էփօք^
մարգն է որ կբ
գատէ
իր
շբքանի
մէկ
ղոբՆր ,
իր
ճ աչա
կին ու իմ ացումին
Համ աձա
յն ,
•որչափ ալ րլլամ խստագաա
:
Կր վերքացնեմ
յոբե լեաբին մէկ սլաա -
գամ ովբ -
Ատերմական
նամակի
մր
սլաաասխանե–
լով Հա յկանո
յչ Ա առք կր ղրէր
ինՆի վեր
քերս .
Հ Տակո
բիկ
, ձ՜ե րակո ւտա կանի խօս -
քեր
մի րներ : Զեմ րնգունիր
քէերոլթիլ -
նր՝
մեզի Համար
:
Կ^երեւակալեմ
Ք^Գ
քաք , նուրբ երիտասաբգր
եւ ինքղինքս կր
գանեմ
թռչունի
սլէս թեթեւ : Մեր մա -
մանակր
սաՀմանր
քնքաէք է ; Ասլրինք
մեր
Ա1ՒԱԱՆՑԲԻՆ
ՀՐԱՏ
ՏԱՍ1ւԱ%ՏՈհԹԵԱՆ
ձհ՚ԼՈ
իլ - Միութեան
պետական
կաղմր
աասր
Հողինոց
խումբի
ձեոքին մէք է։
Ա թալինէ ետք, ոչ մէկ անՀաաի այգ -
քան իրաւունք
տալու
ոբոչում
բ րացորո -
շապէս
ճչգուեցաւ
կո ւսա կցս ւթեան
՚ձ^րղ
Համաղսւմարին
մէք։
Աւրեմն
Հս/սաաա -
ուաՆ կ աասնապեաութիւն
մր
մուլովբգա–
պե աս լթե ան ճամրով
; Բա
յց կիսամիքո -
ցով եւ ինքնաքննաղատութեան
աղաաու–
թիւն
չնորՀելով
, առ նուաղն
ներքին վար
չական եւ րնկերա
լին կեանքի
Համար։
Օաար
թղթակիցներ
կր
Հասաաաեն թէ
թեթեւ
ՀհձիւնՀաբ
մը կր տեսնուի
ներքին
ճակատին
վրայ , ուր բազմաթիւ
ցեղեր
եւ
աղղոլթիւններ
ՀետղՀեաէ
կբ
ցնցեն
բռնաւորին
լուհ՜ր : Անշուչա
ասիկա կրր -
նայ ղեռ, երկաբ տեւել,
բայց չատեբ
ղոՀ
են , մանաւանգ
անոնք որ քառասուն
աա -
րիէ ի վեր ուրիչ բան չենլսաՆ , եթէ ոչ
Համ՛ս յնա վա բ ա կ ան «ղրախտի»
քսւ բողո ւ–
թիւններ
ր :
Նոյն
շո՚՚-՚լով
բազուեցալ
արբանեակ
եր
կիրներու
ազատատենչութիւնւբ
, որ , ^
խանղարեց
ամբողջական
տ ի րա կա լո ւթ ի ւ–
յ
=
I
ԶԱԱՐԻ ՊԱՐՊՈՒՄԸ
1
Ֆբանքե
ւղե րման
Համ աձա յնութեամր \
Յունոււսր \էն սկսեալ
^սւար (Աար) , ա -
րեւմաեան
Գեբմանիոյ
ղաչնակցային
Հան
բասլետութեան
մաս պիտի
կաղմէ
նորէն :
Ո՚Կ "քլինզ
բնտանիքբ
Համ անուն Հան -
քեր ր եւ ղ որՆարաններ
ս ետ ոլիաի ստա -
նայ
ղե կտեմբեբի
սկիղբէն
իւ, կ եւ
իրրեւ
Հատուցում
Ֆրանսա
յի
սլիտի վճարէ ե -
րեք
միլիառ
ֆրանք :
Տօքթ
• էռնսթ
Աէոքլինղ
Հեռաղիբներ
ուղղահ՛ է աո որ անկ է եւ
չ1
։ո բՀ ակա
լու
թիւն
յսւյտնահ– է նաեւ Ատրնաուրրի : Այգ
խոչոր
ղումարբ
վարկի
, ձեւով
պիաի ար
ուի
Ռէոքլինգ
ւ։նկե րութեան
,
ղեբմ ան
պետութ
եան
կողմէ \ որ ի
վիճակի է :
Գե բ մանիս
յ սլա Հ ե ս տ բ մ ի քաղղա
յին ղրա -
մ ատ ան
մ էք
17
մ իլիառի
բաբձբացահ– է է
Ատբնաուբրի
նպատակն է սակա
յն
ցո
յց
տալ
նաեւ
Միութեան
թէ ինքն
ալ
պարտաւոր է մ աահ-ել Գերմ անիոյ
ամ բող–
քա կան
ութ եան
մ ասին : Օրինակ
մր խա -
ղաղ
ճամրով
վեբամիսւղման
:
Պ.
ԹՐԱԿԱՑԻ
ու
ա.ւ
մամանակին
Համեմատ
:
էա է պ է ՜ լ » ։
Աօթանասոլնբ
անց աննկուն եւ կենսու
նակ
կնոքմէ
մբ եկահ՜ այս գե՚լաղիրր
կբ
Հաղորղեմ
բոլոբիգ,
մանաւանղ. անոնց որ
ինհ՜ի պէս կբ գանգատին
իրենց աաբինե -
րէն :
ՏԱԿՈԲ ՏԷՐ - ՏԱԿՈԲԵԱՆ
«7Ա8ԱՍՏԱՆՒ ՍՈհՐՔ»
Հայ
Նախկին
Ռաղմիկներու
Աիո՚^թի՛– ֊
նր երկոլչաբթի
իրիկուն
սնղո լնե լո ւթ
իւն
մր կաղմակերպահ
կր Ակբքլր
Մէլիթէրի
մէք,
ղնգտպետ
լՕփիթալիկի
պաաբաս -
աահ
՛լիրքին
Հրատարակութեան
սւռթիւ։
Այս տատորբ , շքեղ
տպաղրութեամբ
կբ ներկայացնէ
այն
հ առա
յո
լ թ
իլննե
բր
ղոր ֆրանսական
բանակի
Հայ
Ո՚ալլմիկնե–
բր ել Կամաւորներբ
մատուցին
իրենց
Բ.
Հայրենիքին,
1911
եւ
1939/»
պաաերաղմ
—
նեբուն
մէք ել Գիմագբական
ճակատին
վ ր ՚ " յ • Հաւաքոյթին
առթիլ
տեղփ ունե -
ցաւ
նաեւ
«Հայաստանի
Ասլբ»
չքանչա -
նին
յանձնում ր ֆբ՚սնսաց
ի սպաներու :
Նոր
չքանչանբ
Հասւոատահ՜ է Հա
յ Կա -
մաւոբներոլ
եւ Ո՚աղմիկնեբռլ
Միութիւն՛՛
եւ առաքին
առթիւ
յանձնաՆ կ Հանրապե
տութեան
նախաղաՀ Պ– Ռրնէ Բոթիի, ո–
բուն
նե ր կա
յա ց ո լց ի չբ չաբաթ օբ րնղ
նա հ՜ է սլ ա ա ո
լի
ր ա կ ութի
լկւ
մ ր էլիզ ^ ի
՛Գ
լատին
մէք , ւլլխաւ
ս րութեամ բ Մ
իսւթեան
նախաւլ
աՀ
Պ • Ալ իքս անե անի
\յ
բ կուչա
բթ ի օբււ ւան
՛էա
ւաքո յ թ ի ն նԼ ր–
կայ
կին ֆրանսացի
բաբձբասաիճան
բս -
պանե ր որոնց
մ էք կ
ր
ն չմարուէին
Բորէա
յի
Հեբոսր՝
ղօր . Մոնքլար
, Փարիղի
՚լւ՚ն–
ուոբական
կառափարիչ
զօբ • Զելլեբ
, ղօ •
րավաբներ
Բէոնիկ
, Ֆլի՚իօ,
Տիւֆիէօ
կանվալ, Պ– Փոլ Տիւ Վէու եւ
բաղմաթիւ
ֆրանսացի
եւ Հայ անձն ա ւո ր ս ւթ ի ւնն ե ր :
Պ • Ալիքս անեան
առաքին
առթիւ
խօսք
առնելով
յիչեց թէ
իրենց
Մ ի ՚ ՚ ւ թ ի ՚ - ն բ
կաղմ ուահ՜ է
1916/»5(
երբ բազմաթիւ
ղո -
Հեր
կ^ի յնա
յին պատերազմի
ւլ ւսչտին վբ -
բայ, ասլաՀովե
լու
Հ
ամ ա ր փսւոաւո ր
յաղ
թանակ
մ ր
:
Տետոյ
րացաարե
ց թէ այս
տարուան
Հանդիպում ր մ ասնաւոր
Հք1ճ.ք
մր
ունի,
քանի որ այդ Յիշաաակբ
յա -
ւերմա
դնե լու
Համ ար
Հ րատարա կուահ՜ է
Հատււր մբ ող ե կոչելով ա յնքան
Հե րոսնե
բու
յի չաաակբ
ե. Հաստաաուահ՜
էչքանչան
մլլ € Հայաստանի
Աուբր » իբրեւ
յար -
գանք
Մեոելնեբոէ-ն
եւ տեւական
խորէր -
գանիչ մբ Ողջերուն
Համար :
Նախ՚ոդաՀ
ր
իր ճառբ վեբքացուց
՚էո չե -
լով «կեցցէ
Ֆրանսան»
:
Ապա խօսք առաւ
Պ– Տբ
Աիկուռա
,
բնղՀ. նտխաղաՀր
բոլոր օտար
լեղէոննե–
բու ոբ կբ ներկայացնէ
52
՚ողղեբ : Շատ
գեղեցիկ
ճառ մր խօսելով, Պ– Տո Աիկու
ռա
յիշեց
Հա յեր ուն
ղոՀողութի՚նւնե
րր
բոլոր պատե րաղմնե
բու
լնթացքին
յանուն
Աղաաութեան
, եւ չեչաեց թէ
մողովուրգ
մբ որ ա լգքան
ղոՀահ՜ է
Աղաաութեան
Համաբ իր վւս րձատ բութի
ւնր
կշ գտնէ
ուչ - կանուխ •
Վերքին
բանախօսն
էր Նախկին Ռաղ -
միկներու
նախարար՝
Պ •
Թանկի -
Փրիմտնի
ներկայացուցիչր
որ նախարա
րին
ողքո յնր Հաղորղեց
Հայ կամալորնե -
ր ո ւն :
Հաւաքս
յ թ ի ն
րնթացքին
չքանչաններ
բամնո։
եցան
դանաղան
անձնաւո
բութի
ւե–
նեբու։
Ներկաներբ
Հիւբասիբուեցան
:
ՆԱՄԱԿՆԵՐ
«ՅԱՌԱՋ»Ի
«ՁՐԻՆԵ՜ք՚Ը ..»
Տիկին Տ– Շ– Մ– «Յաոաք»ի
24
Նոյեմ–
բերի
թիլին
մկ ք կր յի չկ Պ" լսո
յ
էսաեան
վարմարանի
«Ջրի
ճաչ
»ի
բաչխումր
աղ -
քատիկ
աչակեբտնեբու
իմ դպրոցական
չրքանիս
(1910)
այս
դրութիւնր
կր կիբարկուէր
նաեւ
Իղմիրի
երկու
ազղային
վ ա բժ ա բաննե բ ո ւե
մ էք ,
Հռիվէ
սիմ եանց եւ Մ եսրոսլե ան : Եւ չա -
աե բս օղտուաՆ
ենք կէսօրսւան
տա ք ճա -
շերէն
՜.
Ն՚՚յն ա յդ աչակե բտնե րբ , գպրոց
կբ
յաճախէին
ձ ր
ի
ա բա ր եւ կր ստանա
յին
դրենական
պիտոյքներր
եւ իրենց ղասա •
րանին
Համ ապա տաս խան
ւլ էրքեր ո , նաեւ
գպրոցական
գսղնո ցնէ ր բ • • •
1914 - 18
սլատե բաղմ
ի
չբ քանին ալ ան–
լնդՀաա
չարո ւնա կուե ցաւ
ճաչերոլ
բաչ -
խումբ , բայց պաաերաղմի
վայել
ճաշեր,
ուր
շաբաթբ մկկ երկու
անղամ
խաշահ՜
սեւ
բակլայէն
ւսնբաման սեւ
միքսւտներռ
կր շարէինք
պնակին
եղերքբ
...
Աենք
ի
՞նշսլկս
կրնա յինք
ղիտնալ թէ մ եղի տտ–
րեկից եւ ամբողք
Հա լութիւնբ
արիւն եւ.
աբցոէնք կ/,
թափէին
տ իեղե բ՛ս
Հււ չա
կ
քարղարաբին
շնոբՀիւ,
մինչեւ Տէր
Զօլ՚ի
անապաաո
, տ յնքան
յոբդաՀոս
՝
որքան
Եփբս՚աի եւ Տի՛ւ լ՛իսի ալիքներր
. . .
Ոկի՚լբնեբր
ւլ՚դրոցի
ւոն՚ոեսն էբ որ կր
բաժնէ ր կե բ ա կո ւլ՛ ր Վե բքին
տար
իներ ո
այդ
՚լորհ՜բ
յանձնուեցալ
Հասակաւոր աբ–
ղոց։ Եւ մեր խստասիրտ
բայց
սիրելի
կարնեցի
տնտեսին
մեհ՜ կակ
պնակր խո -
բունկ
, կո լեցնէինք
, որով
զինքբ
որեւէ
զրկանքի
չենթարկեցինք
:
Ամէն
կէսօբին նախ կր ճաշէին
Հեռու
տեղերէ
եկող ա շակե ր ւռնե բ բ (ոչ ձրինե -
ՐՐ՝)
:
Յեաոյ
կարւլր
միւսնեբունն
էր եւ
յանկաբհ՜ կր ւլոռար
ղպրոց
ի
բակն
ի
վար
ւսբձակուահ՜
ճաշի
Հրաւէրբ
,
ամէնօրեայ
յանկերւլի
մր սլէս ,
«Ջբինե՜բր»
• • .
ԳԷՈՐԳ
Զ՛
ԼՐԱՏՈՒ
ԱՐՈՒԵԱՏԻ
կ՝իմւոնանք թկ պոլսաՀայ
ղաշնակա -
ՀարուՀի
Օր– Մ՛որի
Ււսթա՚ո
,"ր քանի
մբ
տարի աոաք
էիսաՕս տէ ՝ք՝օնււ1քրի
արմա–
նացահ՜ էր , յաոաքիկայ
Փետրուար Ղին
իրրեւ
ւալիսյյ–
սլիտի մասնակցի
նուադա–
Հւսնղ էս
ի
մ ո , նա խաձե ոնա թեամ բ
ԱսՕ -
սիասիօն տէ ՔօՍլւէո.
Շ Ո Նթ ֊ Ո յի
նախաձեո
նութ ե ՛ս մ բ
Մարի
Իւթտա
պիտի
նուաղէ
Ջայքովս–
քիի
քո(ւչեՈ–թ֊օն :
Օրիոբղլ՛
անցեալ
տարի
լաքող նուագաՀանգէսնեբ
տուաւ
նաեւ
Միքին
Արեւելքի
մէք արժանանալով
երա
ժշտա
ս է բ. Հասարակութեան
քերմ
դնաՀա–
ա ան քին :
ԿԱՐԴԱՑԷ-թ ԵԻ ՏԱՐԱէյ՚ԵՑԷ-Ր «ՅԱՌԱՋ»Ը
«ՅԱՌԱՋ1>Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(209)
(ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԷՊ, 364 - 400)
Բ. ԳԻՐԲ
•
1 2 – ՀԱՅՐ ՄԱՐԴՊԵՏԸ
Հասաւ
ժսւմբ, որ անողորմ ճակաաա
—
•գիրբ պիտի
րայ ՛սնէ
մեւլ միմեանցից
. • .
^Րիոր՚ԷԲ
լնկաւ նբա ՚լիրկէ
, ասելով -
Ոչ,
մենք
չենք բաժանուի
միմեան -
ցից– ուրոբ քե՛լ տանելու
լինեն, ես էլ
ես Հետ Լ
քեղ
՛ւբ Ղ՛
Ապարանքի
րա՚լմ
աթիլ
սենեակնե
ՐՐլց՚՚՚-ե–
ցան
ղինուո
բնե բով : Որոն
ում
է ին
թա՚լու–
Հոէն եւ օրի
"Ր՛լ ին :
Ամ
բ՚՚՚լք
սլա լա տ բ
գ՚լլ՚՚լ
ւում էր խաո նաձայն
ա՚լսւ՚լակնել՛ից
:
Յանկաբհ՜
Շուշանիկբ
եւ Յասմիկո
սար -
սափահ՜ գէմքով
մտան
սրաՀբ,
ուր
ղտնր–
լում
կին
նրանք
գնա
, Յ՚սսմիկ
, դու աւելի
սիրտ
ու
նես , գնա ասա
նբանց , որ մ ենք ա
յսաեղ
ենք
,
Հրամայեց
թաղ սւՀին ;
Ես ա յղ րան ր շեմ ասի , տիկին
,
չալաղ
ին
ձա յնով
Հ րաժարուեցաւ
նա -
Դչար :
Գու դնա , Շուչանիկ
•
ես էլ չեմմտտնի
իմ տիկնոքո
, Հե
կե կելով պատասխանեց
նա :
Ե րկու
նաժ ի շան ե ր ր վւա րեցան
իրանց
սիրելի
տի1լնոք ոաեերին,
•էամբուրում է–
ին , ուլքաղուբում
էին , ել ողբաձայն Հա
ռաչանքներով
լաց էին լինում ; «Ախ ,
քեղ պիտի աանեն • • • ախ , մեզ պիտի
զբ~
կեն քեղանից » • • • անղաղար
կրկնում է -
ին նրանք ել չէին
բաժանւում
: Թաղու -
Հ ին Հեո ացրեց
նրանց , երբ նախասենեա.
կու՚ք
լսսւեցան
հ՜անբ ոտնաձայներ
: Ն"՛
մ օաե ցաւ , նստեց
րաղմ ոց ի վրա
յ , իոկ
նբա մօա նստեց եւ օրիորդբ :
Նե բս
մ տան
Մ ե րուժան
Արհ ր ունին ,
Պարսիկ
ղօր՚ս՚ղետր
, մի
իւ՚՚ւմր
թիկ^ւա -
սլա Հնե րի Հետ : Մ ե րուժան
ի
՚լոՀ
ունակ
ղէմքր
ւիա յլում էր ո լբ ա խո ւթ ի ւե ի ց : քՍո–
րին
Հրճուանքով
առաք բնթացալ
նա եւ,
իւր
սուբո
գնել՚՚վ
՚^րիորղի
ոաների մօտ,
ա բ տ ա ս անե ց Հետեւեալ
խօսքեր ր .
^յէ
Բ"Լ՚՝ՐԸ.
կատաբուեցալ
քո
ազա
տութեան
Հ ամ ար , եւ քո սիրո
յ Համար ,
նազելի Ոբ՛ք իղդուխտ : Հայոց
թագռլՀին
քեղ
՚ լ ե բ ի վարեց
իւր ամրոցր՝
իւր
դօբ֊
քեբի
՚ոՀա՚լին
բա՚լմութեան
Հե՛ո։ Յոյ"
ունեմ ,
որ
։յ.ու այսուՀետեւ
կբ
յարղես
ա յդ
սուրբ , որ ա յնքան
անձնուիրաբար
դորհ՜եց քո պատուի եւ քո կեանքի
Հա -
մար :
Օրիորգի
խոշոր ա չքե րո
վառուեցան
բաբ կու թեան
բոցով ; Նա ո չփն
չ
Լ"լ"՛ ՜
տաս խանեց եւ ոչ
արմանա ցրեց
նա յե լ
նրա
վրայ։
Այլ ոտքով
սուրր
մի
կողմ
՜՛բեց եւ, ՚լառնալով
ղէսլի Պարսիկ
ղօրա–
սլեար,
Հաբցբեց.
Ի՜^նչ՚ղկս է քո անունր :
Ալանտողան
, քո հ՜առան , սլատաս -
խանեց նա ղլուխ տալով ;
Ե՛Լ Ալանաողան
, Հրամա
յում
եմ
քեղ
իմ եղբօր՝
Արք՚ոյից
Արյ>՚"յի՝
՛սնու.
ն՛՛՛ւ,
Հեռացրոլ
այսաեղից "՛յգ
մարղուն,
նա ձեռք
լ ղղուանքով
աաբաւ
ղէպի
Մերում ան ԱրՆբունին
; Նա չոլիաի Հա -
՛ք արձակուի
տեսնել
ի՛ք երեսր : Պատրաս–\
՛ոե լ տուր
ւքեւլ Համար
առանձին
սլատ՚լ ա– \
բակնեբ
, ես ել Հայսց
թաւլուՀին
միասին՝,
՛ղի՛սի
՛լնունք
Տի՚լբ՚՚ն
, իմ ե՚լրօբ մօտ : ^
Զօբապետր
, ի նշան
Հնազանդութեան
,
Կրկին եւ կրկին
անւլամ խ
ոնաբՀեց
բեց
՛լլ՚՚՚խւ
,
պա՚ոասխանելո՛է
•
Արեաց
մ եհ՜ ավ՛ ս՛ո. օր էւո բ՛լ էւ Հ լ՛ամա -
նբ կատաբուահ՜ կր լէ՛նէ՛, ոբ՚ղէս
նր՛ս
բարձր
ցանկս՛
թիւնն է։
կարՆես , "՚մբոլյք
ասլս՚ո՚սնքբ
՛իսւլ ե -
կ՛՛՛ւ Մեբուժանի
ղլէսի վբայ, եւ նա էսոբ–
տս՚կոլեցաւ
, վ՚շբուեցաւ
նրա ւէլլաաակ -
ների
ներքոյ։
Հ՚որուսւհլ՛
մեՆ էր եւ վէր -
քո
անբուժե
լի • Ն
՛Ա
՛ս յն աս՚ոիճան
շվւոթ–
ուեցաւ
, նա ալն աս՚ոէ՚ճան
կ՚՚բցբեց ի՚-Բ
վեՀու
թիւնր, որ մի րաո անղամ
չղաաւ
պաաասխանե
լու , երբ Պարսից
ղօրա ւղե -
աբ , որ իւբ սաոբաղրեւսլն
էբ, բռնեց նր.
րա ձեռքից, եւ դուրս
Հանեց
սբաՀից ։
ԹաղուՀին
նայեց նբա վրայ, ել խրղ -
ճառ
• • •
Ա է՛ւս օբբ թագոԼՀԷ՚ն
եւ օրիորղո, Ա -
լանա ո՛ւ՛սնի
Հ ս կո ղս
ւ թ ե ան նե բքո
յ , ճա -
նա սլս՛ րՀ
լնկս՚ն
ւլկ սլէ՛ Պար" կաստան
;
Տա–
րադրեալ
թաղուՀ
՛՛ւց չբաժան
ուե ցան եւ
նրւս երկու
նաժիշսլներբ
:
Ա լն " ՛-Հ ե տ ե
լ
սլա ր ս էւ կ ՚լօրքե
րյ։
ամ
բողք
ինն օբ ինն ղիշեր
կրու՛է՝
էէ՛ն Արշակ թա–
ւլս՚ւոբէ՛
՚լանձերբ
, ՛՛ր ս՚մբարուահ՝
էին
այ՛լ,
՚սմրւ՚ղում ; Այնաեւք անշարժ
մնացել
էր եւ ս՛՛ւք ից ու յանաս՚խսւից
մեռահ՜
բա՛լ–
մ ութե՚սն
Հարստութէ
՚էնո
: Ե ԲԲ
Բ"լ՚՚Ր" ~
՛էէ՛ն ղո՚սւ՚սբկեցէ՚ն
, յետոյ
ՀբղեՀե՚յին
ւլե -
՚լեղիկ
Ար՚ո՚սղեբսբ
...
գ.
ԳԻՐԲ
1 • ԱՐԱՐԱՏԵԱՆ ՚1–ԱօՏԻ ԱՌԱԻՕՏԸ
1Լււսււօա կ ր , Արալ՚ատեան
ղաշտէ՛
լու -
սասչսւյծառ
առաւօտեերէ՚ց
մէկբ
Արեւէ՛ աոաքէ՛ն
ճ՚ոո աւլ ա լթնե րէւ ներ
քո յ՝ Ա ՛սս է՛ս է։
ս ՛ղէւ ՛ո՛ս կսւ ւէ՛ առ
՛լ ս՛ ՛լաթր
փա
յլում
է ր վարղաղ
ո յն շողքեբով
, որ
ա չք կ է՛ն շւա ցնում : Աբ՛ո՛լ
՚սհ՜ի
պսակաձեւ
ղ՚ուլա
թ ր չկ ր. երեւ ու ՛ք : Նա ղեռ սլա՚ոահ՜
կ բ
ձ էււնէ՛ ՛՛լէս
ճե րմ՛ո կ մշուշով , ոբպէս
՛էէ։ ս՚մօթէսահ՜
Հարսէ՚կ,
ոլ՛ սքո՚լում է իւբ
՛լ կ ՛ք քբ անթավւանցիկ
շ՛լ՛" ր շ՛՛ վ
կո՚նա -
չաղաբզ
ւլաշտավայբր
,
ցօւլռւահ՜ վա -
ւլոբ՚լեան
մարւլ ս՛ րիտնե բով , վառւում կր
հ՜է՚ս՚հ
՚սնէւ ամենանոլ
րբ
՛լո
յնեբու^
ՐԱՖՖԻ
Fonds A.R.A.M
