ՄԻ Տ Ք ԵՒ ԱՐՈԻԵՍՏ
« / / Զ
ՄԻԱ8Ն
ՀԱՑԻԻ • • •»
ԱպասթալէնԼան
չրքանէն ի վք՛I՛
1
երկ -
յ՛՛՛ր՛է
՚սնւլամն կ որ Օ՚ուսիոյ
մէք ՛էէ"/
՛՛է՛
ւ՛է՛
Վյ՚"՚յ
կր ՝՝Ր""֊էրէ
Հաւաքական
՚"յն
^լղացումներր
, որոնք ւէրեթէ
հաՆուկ կր
–մնայէւն,
Լլ արաաոովոր
չարժում
մր յա -
ււաք կր բերէ
հանրային
կարծիքին
մէ^ :
ՀԼռաքինէԼ
Իլիա
էհրԼնպոլրկի
«Զիւն -
Հ ա Հ^ »
էր (որ կէէ նչանակէ
ձմէ, ան վա ի, -
ճաՆր) , ձլ ց՛,յց կուաայ
մարղուն
վեէ՛ -
•երեւումր
իր ղւէացոլմնե էէով
,
մ ո էութիւՏէ–՛.
նԼրով
Լլ աոԼլարական
՚ոԼնչերաի
|
Վ՛
Ղ՚ուղինցԼլ,
անհանոթ
ՀԼղինակ
՛մբն է, որ իր վէպին՝ «Ոչ միայն
Հա՛յիլ
կԼցցէ մար՛է »ի մէ9
կէ՛
նեէւկայաղնէ
ի՛ո
Է՛Հ րղ,,,
յին
րնկեր ո։ թիլեր
1 <)56/՚5՛
•.Բար՛է
յնկԼրո,
թիւն
մէ՛ , չա՚իաղանղ
ղասակար -
ղ ա յին , " ք՛ աննչո,մ ,,,է՚ե լի
՛լ անղ ո՛ւ
մ ր կր
չարմի
, լնւէդէմ ա՛ի մր
ւլաղա՚իարա -
։պաչաներու ;
Պաամութիւնր
կբ սկսի
1947^5»
եւ կր
• վե րքանա
յ
1956^5՛ տ
՛իե բա կաաա րներր ա յն
մարղիկն ենոր կր իւՏողեն
այսօր գրա -
նի
մթնոլո րաի
մ լլ
մէք • • .
Բայղ երբ վեր
ք
ասլէ ս սւլ կր աԼսնէ
ի ,
պա՚ոերուն
աակէն
՛լ՛՛՛էէ
՛՛ւ
կաթնավաձա
՚ւ
Պ ""չաա
սա
չ, ա ՛լբա
րին , ա յն աաեն
ր
կր
Հասկնայի,
որ ալ ալ
՛է
օրէն
որեւէ
յոյս
չէբ
մնացահ
: Բ՝է Հիմա, ամէն մարգ իր
կաթր
պիտի առնէր , գուռր
պիտի գոցէբ
,
ներս
սլիտի
քաչուէյ՛
, թէ մոլթր
սլիտի
իքնէր
աշխաբՀին
վրայ, եւթէ խնգիրբ ,
ալլեւս
, ինհի
Հ՚սմալւ
, առանց
վ՚ողոցնե -
րուն
մէք
սլ,ս,ւկ,,ւհ
շսւնե
րոլ^ւ
վրալ
իլնա–
յ ո ւ , տուն, Հասնիլս
սլիտի
Րէէար • • •
Պաղտասար
աղբարր
, շալվարով
, մէ
0 -
•Քր
՚Է
-Օ
՚ոի
կա՚ւլահ
, եւ ֆէսին
՛ք
է
՛ա յէ^ւ ՛ո -
–Հաւլին
կարմիր
կապոցով
մր , երր
,ւր
ՀԼոուէն
կոււլար , պաաերուն
տակէե
,
• կ
,սթի
պղինձէ
ամ անն
Լ րր
Լ րկ,ււ թԼ ւե րէ ե
մլախ ,
111
յնքան
աալ՚տամ էր իր աբտա
յա
յ–
։աութիւնր
, որ կր կարհէիր թէ ուր եր -
թ
՚Սէր
պիտի
չյիշէր : Բայց , առանց իսկ
՛աչքերր
ւլետնէն
վերցնելու
, ,սփ կ՚առնէր
^տ,,ւնե րուն
ւլո
ւռն
եր
ր մէկիկ
մէկիկ
, եւ
աոանց
գէմ քին
վրա
յ մկան
մր շարմե ր
,ւ
,
.աո,սնց ձա յն
մ ր Հանե
լու
, կուտար
կաթր
,
յեաոյ
մեհ ւլմելիո՚Լ
մր
կլ՛ կ
՚ոէ
՚էր
ճեո՚է"ւկ
^չէ՜յ> էլէ՛ն.
յ
Լլ Կ՚իյնար
՚լարձԼալ
ճամ
բ՛ս
յ • •
•8ուսա
\աաԼցնող
Պաւլտասար
ագրարր • ՚ •
Օր
մր
չեւլաւ որ կաթ
լ, չբերէր
, օր
՛քր
չեղաւ որ ձայն
մր Հանէր , կւ,,մ մկան
ւքր
շարմէր
. . .
Ու որքան
,,ւտեն ,,ր կր յիշԼմ Ակիւտարը
,
Պ ՚ ՚ ՚ ՚ լ ՚ ո ա ս ա ր
ա՚լբարր
մնաց
ինհի
Հ՚,,մաէւ ,
.անփոփոխ
եւ
անողոք,
այն երեւո լթր , որ
.՛կուղար օրր փակեէ,,ւ , օրուան
ձանձբռյ -
թր , կաթի
ձեւին աակ , բաշխելով
տունէ
աուն,
ել
յետոյ,
մութին
մէք
,
իյնալով
ճամբայ,
գէպի
Հեռաւոր
գաշտերր , ՚չ֊ա–
՚ Ֆ ե լ ո լ իր
մ,ոերիմ
կով
երբ
ՄԱՆՆԻԿ
ՊհՐՊԷՐԵԱՆ
սենե ակն
Լ Րբ
Լ լ նա խարարս
ւթա
ենց
նրբ -
բանցքներր
, ՚լի՚ոական
կաճառներր
, ճար
աա բաբո
ւԼ ստա
կան
րնկե բութ եանց
՛լրա -
սԼնԼակներր
, Լլ կր կաղմեն
Մոսկուայի.
՛լԼ կավաբ աալ՛ Է,ր /Տ րուշչԼլի
շբքանին
Տ .
Վէսլբ
Լ՚էԼրական
պատմութիւնն
է Հան -;
ճա է՚եւէ ՚էիտոլեի
մ ր որմեքենա
յ
մ բ Հնա -
բահ է , չւ^,ւէ,՚լնակ
բաղմ ,սպս, ա կե ԷՈ ւ
էՏ •
Մ
իո
ւթ ե ան ճս, չւ ՛սարա րոլԼ սաաէլան
ումբ :
՚Իիաունբ
անխնայ
սլա յքար կր մղէ «մե -
ն ա շ). Ով՛ Հ Լ ա լ»ն
Լ բու
՛չ աղտնի
ումե րուե
՛լ էմ , ինշպէս եւ բարձբ
պա շ,ոօնա տա ր -
ներու :
Եէ՚կ՚՚ւ
՚ոիրակ,սն
անձԼր կան ,,լաամու -
թեան
՛քէք -— Գրոց՚էո՚թ
պ՚սաեՀապաշտբ
,
Որ ՚չան՚էա,լօրէն
, բայց
շնական
միք,ւց -
նեբով կբ բա բձրանա
յ լնկե բութԼան
ա -
մէնէն
րարձր
ս՚սաիճաննԼրր
,
Լոպատկին
խելա՚լի
անՀս՚ա՚ոպաշտբ
, որ
կ՚ս՚րՀա -
մաչ՚ՀԷ
"՛յս
էնկ
Լ
րութիւնբ
Պաա
մութ
Լ ան "կէղբէԼ
՚Իր՚՚ց՚Լ՚՚Վ
անօ -
րէնն է սիպԼրիական
կար
Լ ւոր ,էս րհատան
մբ , որուն
ձ՚՚՚-է՚ք
"1՚Լ՚"ԻԿ
Ք""/՛"Ք
՚^՚ր
ա1
\ս՚հ
է
:
1 ՚ չ ՚ " ց ՚ է " վ "՛Լ ՛լաւս չ՛ուահ
է,լ–նւլարձւ" կ ե
սքանչելի
բնակ," բանի
մ բ մէք
^էինր՝
Նատիան
, սկի՚չրբ
իրեն
Հետ է ; ԱրՐ
՚Իէ՚՚՚ց՚ւ՚՚վ
վ՚՚՚՚է՚՚ցէն
անցնի , աչիսատաւոբ -
նԼբր
ձիւնին տ,սկր կբ մտնեն ճամբայ բա–
նալու անոր՛
Ան՚լտմ
մբ երբ
կառքով
էլ անցնի , կառքբ
էլանւլ էլաււնէ
ՃաՀիճի
մբ
աոքԼլ;
իսկոյն
էլբ կանչէ
գոբհատան
վարի
շր
է, լ
^ս՚՚՚ն
վայբկԼան
կբ սպաս
ցնէ
ցԼ
խԼ
րւ՛ւն
մ էք ,
մ ինչեւ որ աեղե էլա ՛էի
րբ
պատբաստէ :
Ի ր է, բի տ ա ս ար
՛լ կինր , Ն"՛ տիան Հետ -
ղՀետէ
կ՚անգրա՚էս՚ռնա
յ եւ խղճաՀա
րու–
թիւննեբ
էէունէէնայ։ Կբ տեսնէ
իր ա մ ո լ -
սինին
էլոպաութիւնբ
Լլ
ւլ՚լԼ
Հ
կութիւնբ
«հէ ՚լճա
Հ աբ ութի՞
ւն
ունիս , էլ՛բսէ ամ ու -
"ինր
, բա լց Ժ՝Թ • դար էլր Հոտի : թուր -
էչեն Լ լԼան
ն բ բւ, ւթիւննե
բ Լն ատոնք :
Ղ՚՚սլուէ
ստո րաղս՚սնԼ
բու ՀԼտ
վերաբերու–
ւքիս , սլէ ՛Ոք է ղանոնք կերա կրե
Է
եւ Հաղ
ուե ցնե
լ -. Այն մար՛էր որ մ է՛ ր առքե ւ կր
գտնուի
, Համայնավարութեան
լաւ էլամ
գէչ
էչառուցտնո՚լ
մ լ ^ էւ Աենք սկսահ
ենք
արչալ
մր
ղրամատէրներուն
՛էէմ ••-
Նախ
տուն
մբ էլր շինեն, ապա
գե,լեցիկ
նէլարներր կբ էլախեն
- . .
քյս
նիւթաէլան
արմ է քնե
Է։ ու աբտագրալ
մբ^ եմ ;
Նատիան
չի Համ,,ղուիբ եւ կր
խեւլղուի
ա յղ
մթնո լորտին
մ էք : «Բա
յց ինչո՞
ւ բա–
րեկ,ոմնեբ
չունիս,
իբական
բարեէլամ
—
ներ;
« Բարեէլա՞մ
: Բարեէլամ
մբ սլէտք
է անէլախ
բլլայ
% Հոս ամէն մարգ
ինձմէ ՚\
կախում
ունի։
Մէէլր կր նախանձի
ինձմէ,
միւսր կբ վախնայ,
ուրիչ
մբ իր
չաՀբ
,
կր Հետապնղէ • Մեկուսացում
, կատար– ;
եալ
։քեկոււ,աղում
, սիրէ։լէ,ս \ Անաց
ոբ
բաէ՚էէէլամ
րսուահր,
մանէլութեան
ատեն
միւս
լն
՛ւ ո յութիւն
ունի
...» - Եւ *Իրոց -
գո՚ք
էլ ր
քանւլ իմ անէ
էլինր , «Հաւա ստր
ու -
թե՛ւ՛ն՛» իր ւլա՚լափարներուն
Համ
աբ ; իսկ
երբ Ն՛՛՛ա
իան
կ՝ուզէ
իր պաչտօն ակից
ու–
ս ուց չուՀինե
րն ՛սլ Հրաւիրել
իրենց
ա -
մ ուսնութեան
աարեղարձին
,
ամ
ուսինբ
կ՝արղիլէ
բսելով • ^Այգ եէինեբբ
ղերի–
ՀԱՅ
ԽՄԲԱԳԻՐԸ
ԱՒ
ԱՆԳԼԻԱՑԻ
ՏՊԱԳՐԻՉԸ
Մ օս՛ վաթսուն
աա րուան
պատմութիւն
է ^
Լեւոն
Բաչալեան
Լւ Արփիար
Աբ՚իիս՚բ–
եան
«Ն՛՛ր կեանքեր
կբ
Հրատարակէին
Լոնտոնի
մէք
:
Զեռաղիրնեբք
կբ
շարուէին
՛ոե՛լ
մ բ ւււ թերթբ կբ ա՛ղուէ
է՛
ուրի
շ աեղ
ւէ բ
անղլվւաէլան
տպարանի
մր
մ էք , ո -
րսւն
խմ բա
՛լ ի րն ե ր բ տասբ
՛ւս
էլի սլա ր,ոք
մ ր Աւելէին , էէէոբիէչ Հարստութիւն
մ բ այն
օբերսէն ;
Տպա՚լրիչր
իլ, առնԼլիքր կր սչաՀանքէր
:
Գ՛՛նէ կր պնղէր,
ոսէչի մբ բերէք,
ոբպէս
՛լի շարոլԱաէլեմ
ձեր թեբթին
տսլԱ"լրւււ -
թիւնր :
ԲաշալԼան
Լլ Արփւիար քսւռասուն պա -
տի
գէՈւխ
ղսւրնԼէով կբ յաքողյ՚ն
վԼրքա -
"էէս ոսկի
մ ր
ճարե
է ,
էլբ
ճարեն
նաե լ ձԼռքի
էչառք
մ ր
,
"է,
ուն
վր"՛
յ
կբ ղե տե ՛լէւն շար "լահ
էքեբր ,
ղլուխնին
էէ
՚սնցբնԼն
սիլլւնտ,յւլլ
ղլխարէլներբ
, այգ
օբեբուն՝
ւ,լաբկԼ շտ քաղաքացիներու
վա–
յԼլ միակ
՚լլխարկր , մէէլր
է^անցնի
էլառ–
քին
առքեւբ
քաշելու
,
միւսր
եաեւբ
քշե
լու , ւււ ճամ բա
յ կ՚ելլեն
ղէպի ապա -
րս՛ն • Բայց տեղատարափ
անձ՜րեւի
մ բ էլը
րռնուին ութրքահ
Հալոլ
Աէէս էլբ մտնեն
ասչաչ՚ան եւ էլր ներկայանան
տպագբի -
չին։
— ԱՀա, էլրսԼն , բերինք
ոսկին,
մնաց–
Լալն ալ Աստուահ
ողոբմահ է , ապէ մեբ
թերթբ :
Ան՚չչիացին,
որ կեանքին
մէք ոչ տե -
սահ , ւ՛չ ալ ե րաղահ էբ ա յս աեսակ խմ -
բա՚էի
բնե
բ , որ էքեբր
Լ՚"բել ու
էչապել
տան,
ղնեն
կառքին
մէք ու
անձբեւին
աակ
քշեն,
քիչ մր ղարմացահ,
քիչ մ լ ^
ալ Հիացահ,
էչ՛բսէ •
Մնացեալ
առնելիքս երբ կ*ուղէք
բե
րէք
: Ասկէ վերք ինչ որ բեբեք
պիտի աբ–
ՀՈՒԳԱՐԱԿԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
Ս ՚ Ա Ր Տ Ս Կ ԱՆ Ե ՐԳ
Թմրու-կն է թնդում, փողւյւ ոլասաւմ՛ ,
Թէժ գ1Լգակներն են շսսւսւչւււււ՛ օդսւԱ՝,
Ս՚ւսջսւյւէւե՚՚լւ սսւսււ՜ջ ,
ււ՚ւայմի սրբւսՀլսւն կանչերն են ենչում ,
Սխրանքների են ւքե(( սգեշնչում ,
Ս՚աջաւրնե՜ր, աո.ւս,ջ :
Րււայէք լայնօրէն դրօշ<ր մեր վառ,
Թող
նայի նրաւն աշ|սարհը արար,
Մաճարնե՛՛ր, առա՜ջ,
Աղաաուր-իւն ենք դրօշին գրել ,
Թալ աեսնի աշխարհԸ այդ բառը հրէ ,
Մւս-ջւարնե՜ր , առա՜ջ :
Մաջար՝ աօւել է ր է քաջ է, անահ ,
իսկ թ-է աքւահ է , մեր (լաբմից է նա,
ՄւոջարԱհ՜ր , առա՜ջ ,
Դու հւ մաջարր . Ասաուած երկնային ,
՛Նոյն բանն էք իորհւււմ այս վսեմ պահին
Մաջաբներ, առա՜ջ :
՛Նայի՜ր սէդն այնաեււ արեաւքբ է օծուած,
Մեր քաջ ընկերն է գէԼդակով խոցուած,
Մայջարնե՜ր, առա՜ջ :
Մեռաւ նա աոանց տրտունջի , ահի
Սեւ հողմի միջոց ու միջով մահի ,
Մաջաքբնհ՜ր, առա՜ջ :
Ցեռքներս պարղած կ՚ընկնենք մենք հողին
Չենք ների երբեք մենք նահանջողին
Մաջարնե՜ր , սւոա՚՚ջ
...
Ո՞վ կ՝րնկնի մարտում չգիտեմ ես այգ
Սակայն չի րնկնի երկիրն իմհպարտ ,
Մաջարնե՜ր , աոա՜ջ :
ԾԱՆԳՈՐ
ՊԵՏԵՖԻ
Թարղմ. ՎյԱԱԳՆ
ԳԱՒԹԵԱՆ
"է
եմ .
ԿԱՐԴԱՑԷՔ ԵՒ ՏԱՐԱԾԵՑԷՔ «ՅԱՌԱՋԵՐ
ներ
են , կրնան
՚էայթակւլվւլ
Գբււցղութւե -
•, բու Հարստութենէն
:
Ան՛ւ ամ
մ
ր
Նատիան
էլբ Հ իլան՚էանա
յ ,
Հիւան՚էէսնոց
ին
բմի
շէչբ
բո
լո
ր
մ իւս
Հի -
ւանղնեբբ
ն րբան ցքնե բուն
մէք կբ փոխա–
՚էէ՚է , որպէս՚լի
՚էորհաաան
անօէ՚էնին
կի
նր անՀանղիստ
չրէէ"՛յ
անօնց
ներկայու -
թենէն :
Աո ո ՛էք ՛ո՛ւ,ս, էէն ետք, էլր Հեււանտյ
ա -
մ ւււ՚ւնին
՚ոիրապԼ
՚սւււթԼնէն
ե ւ
թ չուա -
ռութեակւ
էլբ մատնուի
Հ Օր մր աՀուսաք -
I, ս՛՛ի ով էլր տէէ սնէ ո ւս
՛ւ ւց
չո
ւՀ ի ի
մ բ
ցեխով
շինուահ
^ւա կա բան
ր
, ուր ՛Լեց
՚ի"ք.ր
իկ
~
նեբ
խռնոլահ
են մէկ սենեակի
մէք։
Միւս\
սենեաէլին
մէք թշուառ
վարձակալ
մբ\
էլայ , որուն
միակ
շռայլութիւնն
է հխա
- 1
խոտ
փաթթել
էբա՚էրի
մր մէք
Լոպատ–
^
քինն է , Հքք՚լինաէէէւ
մ Լքենա
յի
մ
ր
հբա -
ղրին , որ պիտի
յԼղաշբքէ
Գրողցովի
գոր–
հատունր,
թ է Լ լ այս վերքինր շատ չի Հե–
"՚աքբքբուիր
:
Նա՛ո իա շատ կր ՛էն աՀ ատ է Լ,,պատքի -
նր , էլբ ՛ւ՛լայ
,ւ ր ուրիշ
մ ա րւլոց չի նմա -
նիլ՛ , էլասլբի
թշուառւււթԼան
մէք ,
րայց
նԼրքին բոց մբ ունի ; Ինք էչամ^՚այ
որ
գե՚լԼցիկ
ՀտւլսւստնԼր
ունի եւ
մուշտակէ
վե բա բէչու
՛քք. , մէէլուկէս
միլիոն
ֆրանք
արմէքով։
^բ՚Րէայ
նաեւ որ
անարգարու–
թէւան ղոՀ է
ԳասախօսնԼբու
մուլովի
մբ մէք : Նա -
աիս՛ էչր էէչ՚էէնէ իր ս,մուսինէն
լսահ խօս -
քե բ ր Լո՚՚լատ^բինի
մասին թէ ՚^յիմար
մչ՛ն
է , որ չի ւլի,ոԼր
ապր
ի է Հաւաքականու
- |
թեան Հետ, մնացոլէլ
մ է^ւ է քաղքԼնի
ՀւՏ» - •
էլե.բութԼան
շրքանէն» : Նատիա
թէեւ
կ՚արտասանէ
"՛յս բառԼբր
, բա լց Համող -
ուահ չէ : Խօսահ
ատԼն
անհանօթ
նեբ -
կա յութիւն
մբ ղւլաց , Լոսլաաքինն է որ
մտիէլ
կ՛՛լ՛նէ ; կ՛՛անղ րաղառնա
յ
յան
էլ՛ս րհ
,
ղի տո՛
էլց ու թի
ւնբ
էլր կո րսն
ցնէ եւ Հիւան -
գանոց կբ փո ի՛ա ղրեն ;
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(211)
(ՊԱՏՄԱԿԱ՛Ն ՎԷՊ , 364 - 400)
Գ– ԳԻՐԲ
ԱԲԱՐԱՏԵԱՆ
ԳԱՇՏԻ
ԱՌԱՒՕՏԸ
Եւ
թանձր
հուխբ
նսեմացնոլմ
էր Ա -
րաբատԼան
ղաշ՚ոի
լո
ւս ա սլ՛ս յհ ա ռ
՚լեղեց–
կսւթիւնբ
. . .
Ոշ ոք չէր էւրեւոււք։
Ամենուրեք
տիէււ՚ւմ
է ր
՚ոխուր
, ան ա սլ՛,, ա ՛ս էլ ան
ղ ատա բէչու -
թի՛
ն : Գատա
րէլ էին
յւա
՛լա
քն
է, լ՛ լւ ,
՛է ա -
ւոալ՚էէ էին ղիւղերր , գատարկ
էին եւ ճա–
նասլա րՀնԼ
ր
լ
•, ի՞նչ
է բ պա՚ո՚սՀե
լ : կար–
հես
իյ է , մի ւքաՀաբԼ բ շունչ
անցԼլ
էբ
"՛յղ
՚ւքանշԼ
լի
՛Է՛Ս շաի
փրա
յս՛է
, է, լ. ,ք արղ..
կային
ամէն արա
բահ
"էնչացբԼլ
էր. . ,
Բա
լ՛լ աՀա , գէպի Արտաշատ
տանող
ՃանապարՀ
ի ՛իբա յ փա
շի է բա րձրանում :
Ան՚յնում
Լն մ ի խում
բ ձիաւոբնԼ
բ ; Ձիա֊
ների
Հարուստ
ասսլս՚ղէնքր
,
ՀեհեալնԼբի
թանէլս՚՚լ
ին
՚լէնքն ու ղբւսՀբ
ցո
յց են տա
լիս ,"Ր ա յգ
մարղ
իէլ լ. Հա՛ւա բակ
ճան", -
պարՀոբգներ
չեն։ Մի վայելչագեղ
երի
աասարգ առաք է րնկահ
, միւսներբ
Հետե–
ւո
ւմ են
նր ան ;
Նրանք
Հաս՚՚՚ն
Ալ՚աաչաա
քաղաքի
էլի -
ս՚սվ՚՚ւլլ
ւղարիսպնԼրի
մօտ : ԱյստԼղ
Լէ՛ի–
ւո ա ս ս՛ բ ՛չ լ,
էլ ան ՛լ աոեց , մի յքան ի
բլ՛ Ալէ
իւբ
տխուր
Հա յեացքր
գարձբեց
՛էէ "էի ա–
լԼբաէլ
Լլ տակաւին
հխուող
քաւլաքբ, եւ
՛սսլա ճս՚եապա
ր՝, ր
ձ "եց ՛չէ սչի Տ ա՚իե րա -
էլան էլամոլրքբ
յ
Նա՝ ՛չաչիս էր Հեռուից
,
շաա
Հեո ուից , էււ ա յսսլիսի
Հ րգե Հուահ ,
ւ՚՚նմաբղացահ
քաւլաքնեբ շատ էբ աեսել
իլր
ճ՚սնաւղաբՀի
վբայ ; Այ՛է էր սլատ -
ճ,սռր , ոո նրա քնքուշ
սիրտբ,
էլսւբհես
թէ , ա՛ք բացել
էր , նրա վառ ղ,էացմունք -
նեբր,
էլւ,ւրհԼս թէ սաոԼլ
էին, Լւ նրա
թախհալի
ա չքէ, րում
մի կաթի է
,,, բտա -
Ա՛՛լք անղամ չէր մնացե
լ , ո բ թաւի է ,էբմ–
բաիւտ ՛Արտա շատի
վբայ :
Տ՛՛՛՛ի
Լ ր աէլան
էլա մուրքր
մ իաէլ
է ս ն ՚ յ ^
էր
,
ոբ Աբտաշատից
տանում էբ ղէէղի Ա՜
լ՚էսքսի աք ավէբ
. Ն՛" Հասաւ
կամ՚ււբքին
,
բայց
չանցէսւ
էլամուրքր ; Ալնտէ՚էէ
մէէլին
սպասում էր, եւ /ուռ
մ աա խոՀութ
Լամ
բ
նայում էբ ղեէոի
վրայ
Աբեւբ տակաւին
՛ի՛"յլում էբ , հ ա՛չիկ -
ներր
շողշողում–. էին , թռչուննԼբր
ւլեռ
շ՚սր,,, նա էլո I մ էին
իր էէէնց
ս,ո աւ օէոե,,,ն
էէ, աւլ
Լ բւլ բ
Բնո
ւթԼ ան էսյգ
բնղ Հանս ւր
ստռնաս բէոռւթԼան
մէք՝
վբ գով ուահ էր
միայն
Աբս՚քսր : Որէէլէս մի սւլ՚ուոր , "ր–.
,չ Լ էլոէէո լս մայբ , է,լէլտոր
յոբձանքնԼբւէվ
որոնում
էր , աղաղաէչոէմ
էր , Հառա
չում
էր
նսւ Հե՚լե՚լէ, լով իւր էլանա չա՛չէս րղ ա ֊
փեբր : Որպէս
մի
աՀաբէլու
վիչ՚"՚*1
1
էի րփ,է ւէւր բե բանէէ ւմ , կատա
ւլի
կե րպով
առաք էր մ ւլւս ւմ , լայնանում
էլլ , լ ^ -
՚լաբձաէլլսւմ
է ր. եւ , էլարհես ,
սրսնում
էբ
ւա՚իեէու,
էլլանելու
այն չաբա՚լոբհին
,
որ ա յնսլէս
անխնա
յ ձեռքով ա յրեց , ա -
նա պս՛",
՛լ արձբեց
՛լէ, ՛լե ցիէէ քաէէուքնԼ բն ու
աւաննԼբբ,
որ. էէարղարում
էին իւէ՛ Հբա
չա
էի ափէԼրր : Նէ՛ա կա տա
ղո
լ թ
ի լն ր ղբս -
պում էր Հսէլայ
էլամուրքր , որսեղմել
էէ՛
նբս,ի՛էէ
ր՛՛՛՛ւ՛ք աթիւ
էլամ աբնե
բ ի
նԼ
րք"
յ :
կամուրքի
միւս
կո՚յմւէւմ
, Արաքս
ի աք
ափի
մօա , լնգարձակ
կանաչաղտրգ
գաշ–
տավս, յչ՛ր
հ՛՛՛հ
էլո ւս՚հ
է ր խէա
էէրաննե -
րով– Ու՛լա
Լ էէէէ , ձիանԼբէ, , քււրէէնեբի եւ
՛է՛՛էե րէ՛
Լ րամ աէլնԼ ր բ ա բէսհում
է ին վբան–
նէ։րի
շ՚՚՚-է՚քր : ճ՚՚խօրէն
աճէսհ
խոէոարոյ -
սերբ "՚ոատ
սնուն՚չ
էին
մա՚ոաէլաբաբում
այգ
անէսսուննե
բին ; Այնտեղ
ղ լ՚՚սհ էր
մի մեհ բանաէլ ; Ե րէ՛տասա
ր՛չ
չ, նայում էր
՛է է ոչէէ ր.է,է ն ՛ս էլ բ •
Այ՛է
մ էէ ^ Ոէլին , էլամ ուր քէ՛
Հաէլառաէլ
հա յրում , է,րեւաէլ մի ՛իա յաէլ , ււր, երէչար
նիւլաէլ
ր
ձեռ էէն , ու՛լ իւլ
մ օսւենոււք
է ր
Լրի–
տասաբւչէւ
էսումբէ՛ն
: Երբ Բ"լ՚՚Բ"Վ.ին
մօ–
՚ոԼցաւ
, էսոչէին էչԼրպով
լչլւււէս
տաէով
,
էլանղ առհց :
ՎերքէՈէէէէս , ՛ւ՛էւ Լէ՚եւացէւր
, Մալ -
էսաս, ղէէէրձսււ. ւլէսլէւ նա է, ր էէ ՛սա
ս
սէբ լլ, ^
Ասա
, ի՞նշ
լո՛ր
ունես ;
Ոչ
Մ՚ո՚քիկ՚՚նեան
աէրբ եւ ոչ Մե -
բուման
էԼրհ բունէ՛ն՝ ա յ՛լ բէոնաէլոէ մ չեն ,
էւլա տ ա ս^ս ան եյլ վ՛ա յակր :
Ապա ո՞ րտեղ
են նրանք , Հարցրեց
ե–
բիտասար՚լբ,
Լւ մի եւ նոյն
մամանաէլ ,
նբա վշտաՀ՚սբ
՚ չ է մ ք ի վբայ
նշմարուեցտն
•անՀամրե բէէ ւթԼ ան նշանն
Լչւ
Նրանք
՚չտնւում
են Պարսից
էլլէսաւոր
բանաէլում
, որ այմմ
ղբահ է
Նաի՚ճ՚ււանի
մ օտ
Հ
իսէլ այղ
ի՞նչ
բս՚նաէչ է :
Գա
ղլխաւոէւ
բանաէլի
մի
՚Ի՚՚ՔԲէհ.
մաէէն է : Այստեւլ
Հէււլէսյէէ,լ են
միայն
Գվէէնի եւ Աբաս՚շէսէսի
՚լԼրիներէ՚կ, :
Ո՞ ւմ
Հ րսէմաԿէաաս՛ րութե ան
նե
բք"
յ
է
էէ տնւսւմ ա յգ
բաեաէչբ
Պ ՛ս ր "է՛՛յ ԶI՛ էլ
I"
նո
ւ1, ււվ ՚լօբապետի :
Եր է՛՛ո,,.
Ա
՛ս րւլ
լ։
Ա ամոլէ
քն է
բ
: Նա
գնում
էբ
իւր Հօր եւ իո քք՚ռու՝
Մ ե րումաԿ, Աբ -
հրուն՚էւ
մօ՛ս ;
Հե տե ւ.ի ր էէնձ ,
՛չ ա րձաւ նա
գէ"ւէ
փայաէչբ , իլր ճիսւ
էէ՚քուխբ
շուռ
էոաչով
՛չ է էէչ ի Նաէսճոէ անէւ
ճէսնէէէսլսէ րՀբ
;
՚1,լ"Ո
՝է ե էէ, ս՛էքբս
ւլք ,սսսէէ,,էսոււքբ ր
ւլ իմէ, ց
ւլէ էէչէէ
ու յն կուլմ
Է
Նա
որոնում
է ր Հօրչ , որոնւ.ւմ էր եւ
քեոուն
: Որւնում էր էս յն ւղ ի
ս
ի
ս ր ւո ո էէ ,
որ սչէս կեանքիղ
ձս՚նձրւււցահ
, րա
յց
գեո.
՚սնվճռականութԼան
մէ ք
էոա՚ոանուող
մար՛ւլ,
ոբ՚՚նում
է մաՀաղեւլ
, եւ , մի եւ
նոյն
մս՚մ՚՚՚նէսկ
, քւնքկ, իրան
մխիթարում
է, եոբչէ ՚լանսէմ, որ ր սէէւ ձէէէն րբ կէսէոէս–
րէ -
ՐԱՖՖԻ
Fonds A.R.A.M
