Հ ( 1 Գ Ե Հ Ա Ն Գ Ի Ս Տ
*
« Օուսաբեււ » Ծչ">1լութային
Ընկերակ–
ցութիւնյլ
ամէ
ն
աալւի
Հ
ո
,լ
հՀանղիսաի
պալաօն
1լաաալւել
կու֊աայ
ԳաՀիբկի
Ա .
Գրի՚չ՚՚ր
Լո •֊սաւ.,,բիչ
եղ1.ղԼ<յիին մէ1, «/,
յիչաաա/լ
մեր բիէ֊բաւււբ
անմաՀ
ՀԼբոսնե–
բուձւ՝
որոնք
իրենւյ
կևսւ՚եքր
ւլոՀա բե բ Լ։յին
Հա յաոաանի
աւլաաութեան
ճամրուն վր
րայ, եւ իբենց
արիւնով
նուի րաղո
բհ-ե ց ին
անոր
ան1լախութիւ։նր
» •
Բայւյ
ինչո՞՛ւ
ՀողեՀանղիսա
: Հայաս -
աանեայւյ
Ե1լեղեււիին
կամարներուն
տակ
սլէտք է ՚^նչէր թաւ ու բարձբագոէլ
ձայն
մր՝
սլանհ՜ ացնե լու
Համ աբ մեբ
անմ ոոա -
նալի
Հերոսներուն
յիշաաակր;
Անոնց աա–
րահ՜
յաւլխքանակին
ւիուււ
աբանութիւնլա
սլէավէ կ Հիւսէինք
նորասաեւլՆեալ
չարա -
կանով
մր , ուլքոլեէինք այգ
կարիճնեբբ՝
որոնք եթէ նա Հ աաակուե
՛յան
Հա
յ րեն
իքի
սիբո
յն
Համ ար
Հանգիսացան
ա ո.ա սե լա -
պէս
դիւցա
ւլննե ր ե ւ աբթ
ո ւն
կր
Հսկեն
ել
չեն
ննքեր երբեվէէ Աարաաբապաաի
գաշ -
աերէն եւ ՚Լարաքիլիսէի
անտառներէն
կու
գան
անոնք գեո արիւնու
Հ ոո վէլ՚քեբով ,
ան տ ր ա ո ւնք
Հ ալե վարքի
իրենց
Ա ոլեղ
ին
չունչր
էսաոնաՆ
Հա յրենի
լեոնե
բէն
ի ք ^ ՚ ՚ գ
Հովերուն : կոււլան
մեհ՜ակոՀակ
բաւլմու -
թիւննեբով
եւ կրթեւլղե՚ե
մեր ձայնեբր
ի–
րենց
մռնչիւններուն
մէքւ
Անոնք կբ րո -
ղոքեն
այս արա
րքին գէմ որով
մ
ենք
Հանւլիստ կրմաղթենք
իրենց
Հողիներուն.
Օրերուն
օրն է այսօր–
Թ՛ող րլէոյ
յիչա՛
տակի
օր , ւիառքի
օր , սլանՆացումի
օր ;
Բայց ոչ երբեք
ՀողեՀանղիստի
օր։ Որով–
Հ ե տե լ անոնց
արիւնբ գեռ չէ ցամքահ՛
եւ
անոեք
որ պիտի
ուղէին
թաղաղութեամբ
ննքել,
աՀաւոբ
մրրիկի
մր
պայթիւնէն
աբթնցահ
են աՀա եւկր սպասեն
որ
Աայր
Հայաստանբ
օրօր երգէ
իրենց;
Ե՞րբ պի՜
աի
լսուի այգ քաէլյյրաձայն
օրօրը , որ -
պէսղի ոչ մէկր
անոնցմէ
այլեւս
արթուն
մնայ
անվախճան
՚չիշեբին
մէք,
ոբպէսղի
բոլորն ալ իրենց
ղլոլխնեբը
Հտնղչե
ցնեն
եւ խաչաձեւեն
իրենց
ձեռքեբը
յ
Գիտենք որ ա ն ոնք կր ս ոլ ա սեն գե ռ
ո բ
էսբգարութեան
սուրբ
Հաբուահէ
մարգ -
կութեան
տնարգար
խիղճր, որ
անմեղին
արցունքին
մէք խեղղուին
բոլոբ
մեղաւոբ–
ները ; Կբ սպասեն որճամբան՝ ուրկէ ա՛ն
ցան
անվեՀե
բ եւ •անյողղողղ
, ԲԱա
յ վեր
քին
Հանգրուանը
աղատութե՛ա՛ն՛
մեՀեանին
առքեւ ;
ՀողեՀանղիսա • • .
Որո՚^նց
Համար ; Բայց անոնք
մանա ~
ւանղ
այսօր
իրե1ւց ղեբեղմ աննե բէն
ե լահ՝՝
մաս1ւակից
կ՝
րւլան
լուսաՀանգէս
տօնա -
կատա բութ եան
Անոնց
Հող
ինե
րը
կարօտ
չեն
Հանղիստի
, այլ խռովակոհ եւ յա -
րռւցեալ
կբ շրքասլատեն
մեղ ել
իրենց
աՀեղաձայն
աղաղակներով
ողքերուն
մե -
քւելոլթիւնբ կրղատապարաեն
:
Ոչ
երբեք : Անոնց
նինքը
լուսամոռլնչ
ցասումն է մեր լեռնաբայակ
հովերուն •
վա յբենաՀոս
կանչր
մեր սլղտոբ
սղաւոբ
Արաքսին
:
՛՛՛Սլ վայրկեան
անոնք
սլիաի
ննքեն ,
"՛յլ
կանղնահ
իրենց
ղե րե ղմաննե
բուն
մէք
ամէն առաւօտ
պիտի սպասեն
սեւե–
ււաբիբ՝
որ աղատութեան
լոլստհուփ
ղբօ–
չր հահանի
մեր երկ՚հքին տակ :
ինչ
Հեգնանք է ասիկա •
ՀողեՀանղի"ստ
անոնց
Համաբ՝
որոնք ղեո մերմելով կբ
մերժեն
յաւիտենական
քոլնբ,
որովՀետեւ
անՀրամեչտ
է որ արթուն
մնան եւ իբենց
արղ
արութեամ բ Հար ուահ
ալ
չանթաՀա -
բիչ
ձեռքեբը
բարձրացնեն
ոսոխին գբլ -
խուն ։
Սովորական
մեռե^ւեր– չեն անոնք, եւ ա–
նոնց տա բահ
յաղթանաէլնե
րը
ոսկետաՈ.
աբձանաղբռւահ
են մեր
պատմութեան
մ աղաղա
թնե բ ուն վբայ :
Ան ոնք ա Հ տ բաղմ ա Հ աղար ու մեհա -
մ ռոլնչ կը Հասնին
տմ ենոլրեք՝
ոլյէ Հայ
մը կայեւ անոր Հետ 1լ՝եղբայբտնան
լու -
սաՀ եղ ա բ թն
ո ւթ եա
մ ր մը՝ ուր
ճչմար իա
կեանքին
խորՀուրղր կր սլայհառանայ
ւ
Պատե բաղմներու
մ էք ա՛հ ոնց
սաացահ
՚թէրքեբր
պիտի
կոտաա՚ե
չաբչարալից՝
մինչեւ որմենք տիրանանք
մեր ամբող -
քական
իրաւունքին
Անոնք չեն կր՛՛նար
ն՚նքել
, որքան
ատեն
որ մեր գարաւոր
Հայրենիքին
հոցէն
բար^
ձբտցտհ
կբանիղեայ
վեՀավւառ
ասաուա–
հը
ղերի է, եւ անոբ ոտքեբուն
առքեւ
Հայ
Հողագոբհին
ցանահ
ցորենը չէ որ կը հր–
ւիա
յ ոսկեչող
Հասկե բով ;
ինչո^լ
Հոգե Հանգիստի
պաչտօ՚1ւ
կա տա
րե լ կուտանք անոնց
Համ ա բ՝
որոնք չեն
ուղեր
նեքել է ա քլ մաանոլտհ
են աՀեղ
եւ
անսաՀմ
ան խռովքի
,
տեսնելով
իրե՜՚՚ց
չուրքբ աղաա ութեան
ողին
չղթա յակապ
։
Ի՚եչպէո
կրնան Հանգստանա
լ , ե րբ ա
յն
աստուահա
յին
եբաղը
որուն
իրականաց–
ման
Համար
իրենց
արիմեը
թավւեցին
1
կարճատեւ
աըչալոյսսվ
մր չոգաց
միայն
է
Երբ այն վսեմ գաղտփաբբ՝
որուն
հնոլնգ
տուին
աբեւային
գեղեցկութեամբ
իրենց
եբիտասարգ
մաըմինները
ուլ^ակիղելով ,
ուտե լութեան
ամէնէն
թունաւոր
թիրախն
է գաբձուահ
այսօր
Ոչ՛ Հաղար
անղամ
ոչ–. \քաւԱւահ
պիտի
րլլանք ա յղ կտրիճներր՝
անոնց
աչքերբ
ղոցելով
աղօթքով
ու խունկովէ
Ուբացահ֊
ոլիտի բԱանք
անոնց վտրգակաբմիբ
ա -
րիւնը՛
Հեգնահ
պիտի
ըլտնք
անոնց մա^*–
Հր
որուն
չնոբՀիւն է որ կեանքր
չաՀե -
ցանք : կահկահ
պիաի բԱանք
աատասղ–
ներով
անոնց սրբագան
գերեղմաննեբը
ո–
րոնք արմանի
են սլսակուելոլ
Հա
յասաա–
ն ի վա բգենիքո
վ :
Բայց ի ղուբ է : Զենք կբնար
գոցել աս–
աեղաբիբ
լայնահիր
աչքեր՛բ՝
որոնք կր
ղիտեն
մեղ, կքւ Հետեւին
մեր քայլերուն
,
կը թափանցեն
մեր Հոգիներ՛ը :
Աարտարապատի
նտՀատակներր
ար -
թուն կր Հսկեն մեբ վբայ,
ոբպէսղի
ամէն
օր քիչ մը աւելի
արմանի
Հանգիսանանք
սիրելու
Հայրենիքը
այնպէս,
ինչպէս ա -
նոնք սիրեցին,
իրենց կանանչ
աբեւնեբուն
Հբաբորբոք
սաստկութեամ
Բր
%
ԱՐԱԷՆ
ԵՐԿԱԹ
ԹԱՏԵՐԱԿԱՆ
ԳԼ-Մ՚ԲԵՐ
Մ Ա Ռ Ի -
Ն Ո Ի Ա Ր Դ
Ամէն անգամ ոբ Փարիղի
մէք,
որեւէ
թատրոնի
րեմին
վրայ
կը
ներկայացուի
« Գա
մե
լի աղարղ
Տիկինր »,
անմիքապէս
չբթնեբուս
վրայ
կուղան այս երկու ա ՜
նուննեբը՝ Ա առի - Նուարղ :
Արեւմ տաՀա
յ թատրոնի
այս
անուանի
ղերտսանուՀին
արղարեւ,
Մարկրիթ Կո ՜՜
թիէ
ի գերին
լաւագո
յն արտա
յա
յաի
չր ե–
ղահ է եւ այղ ղերին
մէք ալ,
նեբկայաց–
ման
վեբքաւորութեան
, մաՀացահ
է բե—
մին
վրայ,
ղմբախտ
ու ցաւագին պաաա -
Հարի մր Հետեւանքով
:
Մ առի - Նուարղ
հնահ է
1853^5՛ ,
Կ •
Պոլսոյ Բերա
թաղին
մէք; Իր
մանկութիւ–
նր
անցոլցահ
է կատարեալ
թչուառոլ
-
թեան
ել
ղբ կա՛ե քն ե բ ո Լ մէք, վասնւԱւ ղմ -
բախտ
ութ
իւնր
ունեցահ է չատ կանուխ
էն
կորսնցնելու
իր սիրաղոբով
Հո՚յբր : ՝Լա -
ղաՀաս
այս մաՀը պաաճտռ
եղահ է նաեւ
ոբ կիսկատա
բ
Բլլ"՚յ
Ա՛ "՚"
ի - Նուա
բգի
ղաստիա րակութ
իւնր •
Շ՚ոտ
մը ուրի^։եբու
նման , ճիչգ է որ
Ա առի - Նուարղ. ալ բեմական
ասպտբէղը
լնղղ բկահ է իր րնտանիքին
ապբ ուստը
ճարելու
ղմբախտ
Հա
ր կաղրանքիքւ տակ ,
սակայն ի պատիւ
իրեն սլէտք է ըսել թէ
Հետաղային
բեմական
կեա՚էւքը
իրեն
Հա—
մար բացարձակ
սլէտք մր^ւ է ղաբձահ՜,
եւ
բոլորովին
նուիրոլելով
բեմին,
ամբողքո–
վին
չաղախուահ՜ է անոր
յուղումնեբովբ
,
ցաւերովն ու վայելքնեբոփր
՝Բիչեբ ե -
ղահ՜ են այնքան
նուիրուահ
ու
անձնուրաց
բեմին
Հանղէսլ,
որքան
Մառի -
Նուարղ;
Մ առի - Նուարգի
սկսնակի
քայլերր ա -
ռաքնորգահ
է Պետբոս
Աաղաքեան
; 1 8 7 3 –
ին , Հայ թաաբոնի
այս վարպետ
ղերոլ -
սոյցին
ձեռքին տակ Մառի ^ Նուարգ
բե–
մ ական արուեստի
պաՀ տնաւեր ան
հ՚անօ -
թա՛ն՛ա լէ ետք , յաքոբգ
տարին
էլ րնղ
ունհ
Յակոբ
ւԼարւէովեանի
Հրաւէբր,
կը միտ—՚
նայ
ա՚ե՚որ խում
բին
ե՜լ իր առաքին
քայլե -
բուն իոկ Տ"յ9 կուտայ
իբ ողբեբղու գե
—
րասանի
անստւլիւտ
կա
բ ււ ղո ւթ
ի ւնն ե րը ;
Նաիսանձբ
, սակայն
,
սւ յգ ^կանա չա չո
է ի
ՀբէչՐ՚ծ,
ատեն մը արգելք
կը Հ անգի
ս անա
յ
Մ առի - ՚Օուարգի
վերելքին ;
Աբգաբեւ,
իր քանի մը լնկե
բ ոլՀ
ի՛ե երբ
,
կըսկսին խեթ աչքով
նայիլ
իր
յարաճոլն
բարձրացումին
էիյւայ եւ խուլ Հակառա
—
կութիւն
մը հայր
կուտայ
անոր
Հանգէպ;
Ա յս չա ր
՛հա խանձր
՛ա յնքա՛ն
յառաք
կր
տարուի
, որ օրին
մէկը
կը ոլաՀ անք ե ն
խումբին
գերուսոյց
3)ա ս ուլե աճ եան
էն
որ
Մ առի - Նուսւրգ
չեբելայ
յաճախ
ղլխա -
լոր
ղերերու
մէք։
Թովմաս
0)"ւոուլեաճեան
, իսկապէս
Հռ—
՛էե բան
մարգ, տեղեակ
իգական
սբտի տր–՛
կարութեանց
, վարսլետ եւ
չբքաՀայե՚սց
կերոլով
Մ առի — Նուա
րղի եւ իր նախան—
ձոբգնեբուն
միքեւ
մերձեցում
մբ կբ Հաս
տատէ եւ անոր բարի
ու ագնիլ
սիրտն
ալ
կը հանօթացնէ
անոնց։ Այգ
մեըձեցումվչ\
^լբլլո՚յ
ս՚նկեղհ
ու անվերասլաՀ
եւ աակից՝^
ետքը Աաոի ^ Նուաբ՚է կը գառնա
յ ամ
-1
բո՛ւք խումբին
սիրելի եւ յարգելի
ղեբա –\
սսէնուՀին ;
\
Այո տեսակ
մը <1.Հաչտոլթիլեը–^ ,
աա, ^;
կա
յն Ֆ՚սսուլե՚ոճեանի
վարսլե աութե
ամբ1
չէր
միայն
ոը գոյացաւ,
այլ եղաւ
նաել\
ին^աՀարկագբում
մը, որ անչուչա աբ - )
ղիւնքն էր Ս՛առի ^ Նու՚՚՚է՚՚էի
ճչմաբիտ
արուեստագէտի
տաղաեգի՚ն
ել Հղօչ։ կամ–՛,
քին,
որոնց
ումով
այնքա՛ն
ստոյիկեան
•
կեցուահքով
կբԱ՛"^
Հ / ՛
՚էիմաղբաւեէ
իր \
ընկերուՀի՚նեբուն
սկղբնական
Հեղնանքնե–
րշն
ու քաչքչուընեբր
:
|
Մինչեւ
1 8 7 8 ,
Մառի ֊ Նուարղ
կը մնա
յ \
Վաբգովեան
թատրոնին
մէք, ուր
կը \
ստանձնէ աո՚աքնակարգ
գեբեբ
։ Կը ճամ - ;
բորղէ
՚էէպի
Ս՚եըսին
, Ատանա , Ագրիա - .
նուպոլիս
, Աելանիկ եւ այլուր, ել ամէն\
աեղ ալ կ^արմանանա
յ
Հ ա սա բա կո ւթեան
\
անվերապաՀ
ղնաՀատանքին
:
\
1Տ81ին , Մարտիրոս
Անակեանի
,
Հրաչ–՛՛
եայի եւ ուրիչներու
Հետ կբ մեկնի Կով –\
կաս,
ուր Թիֆլիոի
գժուարաՀաճ
չբքա –;
նակին մէք կ՝արգաբացնէ
իբ Համրալր ։
յ
Տ՛ամ
ան ակա կից թատերական
քբոնիկա~~^
գիր
Շարասան
Հետեւեալ
կերոլով կբ նկա–
Լ
բաղբէ
Մ առի - Նու՚սբ՚էի
անձր •
\
— « Միքո՚Հասակ
էր, գիրուկ եւ ցո - ^
նագոյն
մաբմինով
. թաթաբական
՚էեղեց–
\
կոլթեա՚ւ, կատարեալ
մէկ
տիսլաբն էր ( \
խոչոր ու երկայնկեկ
աչքեբր
չավւէն ա
– ձ
ւելի գրաւիչ
արտայայտութիւն
մը
ու - ;
՛նէին. քիթբ
՚է"ՔԲ
1՚^*չ աափակ
,
բեբանբ
:
թանձբկեկ
չրթունքներով
: Արաասանու - ՜՛
թիլնր
մաքուր եւ սաՀուն
էր։
՝
^Պատրանքին
, հպտումին
հանր գիմ՚ակ– \
ներուն տակ այս վարպետ
աբուեստագի
-
ւ
տոլՀիին
գոՀաբ
սիրտը չէր կէ՚Յ"՛^
" ՛ ֊ ~ ՜՝
հ՜անալ ճչմաբիտ
ղղացումնեբէ : Աայբա
—
պետի յատուկ
սեւ ու մութ
ղո
յե Հանղե
բ– \
ձանյնեբու
մէք , անմեւլ
, գբեթէ
սրբաքլ - \
եաց
մլն էբ , իլ՛ հանօթնեբուն
Համակ - ՚
բա՛ն քո
վն ու
յար գան
քո վր
չլւ քան ա կուահ՜ \
Հրեչտակ
մ՛ը, միչտ
հանբաբարոյ,
էուք՚ք \ \
Համեստ՝
մի անղամ ա յն մանուկի
մ ր չափ \
միամիտ
է Ընկճուահ
,
սակաւա
խօս
եւ ՜^
Հաղոլաղէպօբէն
ղուարթ
տեսնուահ
է
մեհ
աբուեսաաղիաուՀի՚ե՝^
I
1
Աաքլայն
^այս լռակեաց
, պաաուախն
— յ
գիբ
1
Համեստ
ու րարի
կինը օր մբ ղմ — ^
բախաութիլեը
էլ ունենա
յ կորսնցնելու
իր
ղ
պաբկեչտութեան
կնիքր , տեւլփ
տալով \
ակարութեա՚ե
րւալէի
մր : Երբ կբ Ղ՚է՚"յ էբ ՚
իւաբուահ
ԲԱալր
, կը սոսկայ
րաբոյակա՚ե
^
անկումի
Հեուանկարէն
• Ամօիժի գիտակ
- յ
ցութիւնը
իր բոլոբ սաստկութեամբ
կբԴ
ճնչէ իր մաքրակրօն
սրաին
վբայ։
Գբեթէ
,յ
կենգսնի
՚լիակ
մը կբ լլառեայ
,
սակայն
*
բան
մր չի վախեր
իբ ընթացիկ եւմանա– ^
ւանղ բեմական
կեանյէէն :
՛՜
կր չաբոլնակէ
խաղալ
իր ղերերը բե - ^
մ ին ՛իրա յ , ստիպուահ
բլէ"՚է"վ
՚^իեւնո
յն
՜;
մամաեակ
խաղալ
իբ ի"կ ղեէ՚՚բ՝
կեանքին
;
մէք։
՜ է
Եւ օր մբ, ՀյաՀղատէ
թատրոնին
մէք կբ1
ՕՏԱՐ
ԷՋԵՐ
Պ Ա Տ Ե Ր Ա Զ Մ
Լ Ո Ի Ս Ն Ի Ն
Դ Է Մ
Անտրէ Մսրսւայի, «Պատերազմ՛ լսւսնին
գ էմ» գռրծր աււաջխլ անղամ լ ^ յ ս աեսած՜
է 11)1>8ին։ Այս պատմուք-իւնը
ո՛չ
միայն
նսւրր երգիծանք^մըն է, այլ եւ կր պա–
րսւնակէ բաղմար-իւ գիտական մարգարէ–
ուբ֊իւններ, ինչսլէս օրինակ
հիւ֊լէական
ռւժին օգտագռրծումր՝ Երկրորդ Աշլսար–
հաւ1՚արտի մը ընթ-ացքին :
Ս՛եր րնր-երցողներոլյն կր (1երկայացնե11ք
այս ապտմռւածքր որպէս լաւագոյն նմոյշ
մը վերջին տարիներուն ծսւդկած «գրա -
կան» նոր սեռէն , որ կը կոչուի «Դ֊իաոլ -
թիւ^ւ եւ երեւակայութիւն» (Սիանս Ֆիք -
ււիօն) :
(Հատուած մր 1992 թուականին Թօմ -
պուքթոլի համալսարանին հրատարակած
«Ըքւդհանուր պատմութիւն» գրքէն) .
ԳԼՈԻքՏ
ԺԹ.
Երկրւսգունդի վինակր՝ 1962ին
1902/՛
մամանակնեբը,
1917/՛
պատե -
բազմին
ձղահ
՚էեբքին
Հե՚ոքերը
անՀետա–
ցահ
էին աչխարՀիս
երեոէն;
Նիւ Եոբք ,
Լո՛նաոն
, Փարի՛լ
,
Պերէին եւ
նո
յնիսկ
Փեքի՛ն
ամ բո
զքո
ւթ ե ա մ բ վերա չինուահ՜ է–
ին : Ծնոլ՚նզնե
բու
թիւը ա յնքան
չտտցահ՜
էբ, որՀակառակ
1 9 4 7 ^
՚ձ^միլիոնի
մարղ–~
կային
լնգՀ
. կորուստին,
1961յ^
մաբղա
—
Համարը
ցոյց կուտար նախապաաերազմ
-
եան
չքէ քա՛նին Հա ւա ս սւ ր ո ղ
րնա
կչութիլն՛
մբ։ Տնտեսական
եւղրամակտն
տազնապը
Հանղարտահ
էր ; Ս արղիկ
ղաբձե՜ալ
ոկր -
սահ
էին Հետաքրքբուի
է արուեստներով
,
խազերով : Անթել
չարմանկաըը
տունե՜ րէ՛ե
՚եերս մտահ՜ էբ–
1962/՛^՛,
Թօքիօ
–Օքոֆօբտ
օգային
գնգակի
մրցումր
երեք
միլիոնէ
աւելի
Հանգի սա տեսներ
Հաւա քահ՜ էբ
Մ ոսկուայի
մէք։
Բոլորն
"՛է
աչխարՀի
չորս
կոգմերէն
փութացահ
էին այնտեզ :
ՀԱՆՐԱՅԻՆ
ԿԱՐԾԻ-ԲԻՆ
ԳԻԿՏԱՏՈՐՆԵՐԸ
Պէտք է ընգունիլ,
որ այս արագ
վեբել–
քր , պատերազմին
պ՚ատճառահ
նիւթակսՀն
թէ
բարոյական
վէրքերուն
ա յս
աբաղ
սսլիացումբ
աչխարՀը
պաբաական
էր
Հինգ մարղոց,
որոնց տուահ էր ^Հանրա
յին
կարհիքին
ւլիկտատորներ՜ձ
տիաղոսր
:
Մինչեւ
1930
թուակա՛նը,
քաղաքակա -
Չէութեան
տեսաբաննեըր
սկսահ
էին Հա -
մ ողուիլ , թէ մողովրզավաբ
սլե ա ո լթ
ի
էն՝
մը,
Հիմնուահ
ըԱալով
Հանրային
կարհի
քին
վբայ,
խորքին
մէք կր զանուի
՛ս
յգ
Հս/նբային
կարհիքը
վաըալ\ւեբոէն
, այ
սինքն մեհ լբագրաաէրերու
ձեռքին
մէք :
Բոլոր
երկիրներուն
մէք ալ, բարձր ար–
գիլնաբե
րութեան
կամ
անտեսութեան
« Մեհ ^եբը ամէն
ճիղ թավւահ
էի՛ն երկ -
Ա""՚Լ
ւ՚ւ՚^եէ՚բ
իրենց
ձեռքը
անց լնե
լու
Հ՛ամար , եւ էնգՀանրապէս
յաքողահ՜
էի՛^ •
Մեհ՜ խռրամանկութեամբ
յաքողահ
էէ՛՛
պաՀե է մողով րւլապեաութեոն
արատ
քէ՛ն
էսորՀ րգանի չնեբը ; Տ՚ոզովուբղնե՜
բ ր
կր
շարունակէին
՚բետբե՜լ
իրենց եէւեովաէսան -
՛եերր
, որոնք
կ՝րնտբէին
նա իւա րալւնե
բն ու
նա էսագա
Հնե
բ ր , բայց նաէսագաՀ
, նա էսա–
բաբ թէ եբեսվւոխան
, կրզէւման՚այէւն
ց՛՛ր—
չափ
կ^՚լ&գռլնէին
Հանրային
Կաբհիքի
Գիկտատորներուն
ցուցմոլնքներբ
% Կա -
ցութիւնը
ոբոչ
էր , եւ բոլորն ալ կ՝են ~
թաբկուէէ՚ն
տ՚հոբ ;
Այս
հ ոլա ուահ բռնա պետ
ութ
իւնր
կբնաքւ
չատ վտանգաւոր
րան մր գաոնա
լ , եթէ
աչէսաբՀԷ՛ նոր տէրերը
աննկարաղիր
մար–
ղԻԿ
Ր1Լ՚"յՒ՝–
ք՝"՚յՅ
խորքէ՛՛՛՛ մէք Երկրա ֊
գուն՚տբ
բտխտ՚ուոբ
էր
; 1940/՛^՛ ,
ֆբ՚՚՚ն -
սական
վերքէ՚ն
ւսնկ՚սխ
օբս՚թեբթր
՚լնուահ
էր
Ալէն ՛Որ Ո՚ուվբէ
կոմսին
կողմէ, որ
« Տէբ՚ոնս՚սկս՚ն
թեբթերոլ
Մ էաւ թեան^
տէրն էբ ՚ ս ր զ է ն : Ալէն տը Ա՚ոււէրէ
չ՚սվւա–
զանց տչէսատասէր եւ ւոեսուկ
մր
սռլրր
մտրզոլ
Համբաւը
ունէր։
Լոլվրի
մէք կա
րե քի է տես՚ւ՚ել
քսան տաբեկանէւն
չինուահ
իր մէկ ՚լիմանկարբ։
ՆիՀ՚սր
՚լէմքով,
իր
Հալատս՚ւոբ
մարղու
ղիհերը
կը
յիչեցնեն
Մորէ՚ս
Պ՚սբէսբ :
Ան՛ք լիո
յ մէք ,
ՀՊբիթիչ
Նիւզփէյփբրս
Լիմիթըտ^ր
(Անղլէւական
օրաթերթեբսւ
ընկերութիւն)
ա2էն
ի ՚էեր կր պատկա -
նէր
Լորտ
Ֆբէնք
Տ՚ակչէսէ՚ն
, որ երիաա -
սարղ, կոբովէէ, պարկեչտ
մարգ
մ թե էր :
յ՛բ երկար
չէ կ մաւլերն
ու կասլոյտ
աչքե -
բը
աւելի
չուտ կբ յիչեցնէին
բանասաեւյ–
հի մը քան թէ ՚լոլ՚հի
մաբգու
մբ աիպա–
ԲԲ՝.
Ամեբէ՚կեան
թեբթերուն
մենատէրը
հերունի
Ժ՚ոզէֆ
՝Բ • Ամաքն
էլ՛, տարօլ՚ի -
եակ
անձ մր, ղրեթէ
կոյբ , որ քա՚ղաքեե -
բէն
Հեռու
, բացօթ ե այ աե՛լ
մ բ կր րեա -
կէր , չբ քս՛
ւզա տ ո ւահ՝
քա բաո ւ՛լա բնե
բու
բանակ՚ււէ
մ՛ը ; Ամս՚քը
Հտնըահանօթ էր իր
գրեթէ
ա՛ե կբ թ ո լթ ե ան
Հ ասն ո՛ւ
անկե՚լհռւ–
թեամբ,
բայց
բոլորին
կուլմէ
մեհապէս
կը
յա
բ ւլո ւէ ր ; Գերմաե՚սկան
թեբթե՜րուն
մ իաՀեհ՜ան
՚ոէրր
Տոքթ՛ Ա ախթն ու ճա–
վւո՚եց ի սլա րոն Թօքուեկավան
չս՚ա պատ -
ուալ՚ւբ
կերոլով
1լ
ս՛մ բո
ղքտ
ցն է ին
Համաչ–
խս՚բՀային
Տեսչութեան
այս ւէաբ
չութիւ
նը :
1943Հ)>
սկսեալ,
այս Հինգ էքարզիկը
սո–
՚ է ո ր ՚ ՚ ւ թ ի ւ ն բրահ
էէւն ամէն չաբաթ, կա -
նոնաւորասլէս
, իրարու Հետ խորՀբղակ -
ցիլ
Հե՚ւաձա
յնով : Հանրա
յի՛ս
կաբհիքի
Գիկտատորնեբը
, Հակաաւակ
զիրենք
բաժ–
ն՚՚՚լ Հ "՛զարաւոր
քիլոմեթրներու
Հեոաւռ–
բութեաե
, կրնայ
էւն է՛՛ո բՀ րւլա կցա կան մո -
զովնե՜բ
՛լում արել
,
որոնց
րտց՚սբձ-ւոկ
՚լաւլ՚ոնէւքր
տպս՚Հովուահ՜
էր Համաչէսար -
Հա
յին
Հէբցիան
Ոսաէ՚կանութես՚՚Ս
կողմէ է
Թարգմ. Շ– Ս
(1)
ԱՆՏՐԷ
ՄՈՐԱՒԱ
(Շո՛ր •)
Fonds A.R.A.M
