<6
Ա/ԻԱՋէ
ԻՆ Չ Պ Է Ս ՈՐ Է Ր
( գ. եւ վերջին ւՐաս )
Ըսի
սւրւչկն թէ լարաթյլ
քա՚ւվ, մչլ ան -
գամ
իր սւյ՚յելութէւնշ
1լ՝րնգսւնէի : Վեր ֊
չին աաեններր
դՀմքր
ւլււէ.նասէ կր : Աչքե
րուն
ւիա յլե է՛ւ երբեմնի
վոավո
սւն
ութ
իւ
՛նր ՀեագՀեաէ
1լր վորսոլէին ; Բայց ինք
*էր
Հալ ա սաւ ր աաէլա լին , ո ր ի ր մա ա ւո -
լւաէլան
ուժ ե րլւ աեգի
էլուաա յի՚Ա
1լամ աց
էլամաց : Բր րարեկամներկն
ու գրագէտ -
ներկն չաա րիչերր կր ճանչնար
այլեւս :
Աբ
՚^էձ
՝՝"՚1՚Ս"՚^յ1՛
թ^ ե՛րր պիտի
սէլսէբ
թուգթին
յանձնել
իր
յ՚՚ւչեբր
,
մանաւանգ
ա յ՝1։ ղ րաւլ կ անե բուն
մասին , որոնց գրա -
կան
ս/լգրնսււորութիւնր
ոչ միա
յն կր յի -
չէր
է "՛յւ կբ Հաւաստէր թէ ինք քաչալե -
բահ՜ է գան
ոնք եւ գուչակահ՝ է անոնց
ա—
պա։լս/ւ։
, իրրեւ
վւայլուն
գէէէքեբ ; Ասոնց–
մկ կր յիչկբ մանաւանգ
՛Ի՛
Վարումանր,
Աիամանթօն
եւ Վ՛ Թէ^էեանր,
որոնց
։>ւ -
Ո֊տչին
քեբթսւահ՚ներր
«ԱնաՀիտ–>),ին մկչ
էսյս րնծ՜այսէծ՜ էր ներրալ^ւերսվ
\
1ա.դ
վյ՚րքերր
հւ
1954/.
սկիգիՆերր
նիւթական
անձկութեան
մ տան ուած
է բ ՝,
Հակաոակ
գկոլի
Արեւելք
րրած
ճտմբոր -
գութ եան , թկ ե լ բաւական
ն ուի
բսւ տ ուո
ւ–
թիււ/1ւե ր եւլան , բա
յց անոնց
մկ կ
մ՛ասբ
միա
յն իբ ձե ո քբ Հասաւ ; Գէ թ ա յ՚էպէս կբ
Հաւաստկբ ւ
1Ա54/՛
ծագկաղտբգին
օրր , Ապրիլ
11 ,
բանա ստեգծուՀի
Ա առի
Աթմա ճե ան ք, ն
կոգմ է Հրաւէր ստացած էբ ՛տօնական ա (գ
օրր
միասին
անց բնե
լու : Ա, Զպանեան
րս–
էոացած
նամակր օրմբ աոաչ
կարգտցնեչ
տուաւ : Ա՚օնի
սյ։ լ Պուա երթա
լու
Համաբ
քանի մբ բացատ բութիէՏենեբ
տուած
էբ
Տ իկին Աթմաճե
ան , գիւբացնե
լու
Համաբ
իբ
այցելութիւնբ։
Շուարած
էր։ Սէր
՛լի
տեր թէ ի՛ն չպէ
ս պիտի գտնէր իր ճամ -
բան;
Այ՛լ օրբ ես ալ նոյն
գիւ՚լի
ամաոնա–
յին բնակարանո
սլիտի
մեկնէի
. Ըսի թէ
միասին կ
՛ճ
րթանք
, կբ բաւէ
ո ր ո ր ոչ մա^
մուն
ե րկաթուգիի
Արեւելեան
կա
յարանր
գտ^ւոլի : ՝Բտոոբգ ժամաոաչ •>ասած էի :
Փնաեց
ի
՚լինքբ : Տ եսա
յ ոբ չուաբած չսբ"
կողմր կր գիտէր։
Զի" կբ վնտոէբ : Աչքե
րուն
լոյս իչաւ , երբ գիմաւորեց
ղիս է ՚
Գուք փրկեցէք
դիս : Աոանց
ձեղի
պիտի
յետաձղ
էի
այցելոլթիւձնս
ճիչգ
ժամուէւ
Հասաւ
իր տեղր։ Եւ ե —
բաթտապարտ
էր տուած
ղիլր
ութեաես
Համար
I կարելի"՛ էբ չկ՚որեկցիլ
իրեն :
*
Ողբացեալր
չունէ՛^ր
նկարաղբի
մարգ -
կա
յին տկու րութ իւննեբ
, թ՛՛ չ"թ> " աոՀա -
էւաբակ
ամկն մարգ
,
ինչսլէս
նաեւ
րոլոր
գրողներն
ու ՜էԱ^նբային
ւլոբծիչ^՚երր
;
Աոանց
նսեմացնելու
մեր
ղբականոլ
-
թեան բերած– իր վաստակբ,
յորւլաբոլ
—
թեան եւ սլատմութեան
Համար պիտի բ -
սենք թէ Ա . Զօպանեան եւս ունէր
բացւՀյ–
սական
ղիծ՚եբ
I
որւ^նք
նոյնիսկ իր մօտ
չե չտուած
էին : Ա/ն կարծիքր
կաղմ ուած է
թէ Հ<,Վաբգենիք^ներու
Հ ե ւլին ա կլւ լա քնա -
իսոՀ էր եւ ներողամիա
: Աո անց վե լ՛ յի -
չելու
ղ րական ա յն բանա վէ ճ ե րբ ,
որոնք
անցեալին, մկչ աեղի
ունեցած
ե՛ն Ա. Աբ -
փիաբեանի
,
Լ
.
Բաչալեանի
, Աուրէն
Պար–
թեւեանի եւ ՎաՀան
թ՝կքէեանի
միչեւ
մկկ
կողմկն եւ Ա՛ Ջօպանեանի՝
միւս
կողմէն,
մեր ղրականութեաԱ
պատմութեան
մէ9
ել
մաւնալոբաբաբ
ՀԱնտՀ իտ»նե բուն մէչ
բագմաթիւ
են ղրական
բանավնճեբը,
ո -
րոնք
Հեղինակին
նեղմտոլթիլնբ,
ներո -
ղամաոէթեան
պակասր, պաՀսլանողակա
-
նութիւնբ
կբ շեչտեն։
Զարմանտլի,
թող
չթուի
մանտւանղ
, երբ
արձանաղբենք
անվեբապտՀ
կերպով
, ոբ Ա .
Ջօպանեան
նախանձի
ղղացումին
ղերին կբ
ղեբաղան–
ցասլէս։ Ջէրնեբեր որ որեւէ
Հայ
ղրող
ֆրանսերկն
չեղուով
քերթուած
մբ կամ
արձակ կչ մբ ստոբաղրէբ : Այգ աչխա ֊
տանքին
մենաչնոբՀր
իրեն
վերասլաՀած
էբ : Ցայտուն
օրինակ
մբ։
Աեբուժան
Պարսամեան
Փարիղ Հաստտտուե
լկ՝լ, յե -
"՛՛՛յ՛, ո՚տոնեակ
մր ֆրանսերէն
Հատորներ
Հրապարակ
Հանեց , բոլորն ալ
ֆրանսացի
ծ՛անօթ
դբողներոլ
յառտչաբանով
,
մէկր
միւսէն
աւելի
ինքնատիպ
ղոբծեր,
որոնք
գնտՀաաուեցան
ֆրանսական
ղրական չբ -
չանակնեբէն
: Եւ ոակայն
«ԱնաՀիա»նեբու
էէեբ
՚լՐ""–՚՚ղ
քրոնիկներուն
մկչ ոչ մէկ
յիչատակութիլն
այղ ղոբծերուն
մասին ՝.
Ա– Ջօպանեան
մոռցած էր նոյնիսկ
, ոբ
տարիներ առաչ,
1^12 ին
, «Շո՚նթ՝»ի
խմ -
Բ
""1էր
բ ՛ոմբողչ ակ՛ան
էւլ վւաոաւոր բա -
ցառիկ
թիլ մբ նոլիրած էր իրեն, ժամա -
նակտկից
ծ՜անօթ
ւլրող^ւերուն
աչիւատակ -
ցութեամբ
: Այս րա ց ա ս ա կան
վեբտբերու–
մ բ պաՀեց ան ուր իքերուն
Հ անղկ
սլ եւս 1
ՈրովՀետեւ
չէր Հանղուրժեր
ոբ
որեւէ
մէկբ
ղերաղս
/1ւցէ
ղինքբ :
Տկարութիւն
ցոյց կուաար սակա^
նոբ ղրու^երու
եւ
եբկբոբգական
անոմեներու
Հանգէպ
, իր
Հանգէսին
էչերր
ողողելով
սկսնակներու
ստ ո բաղյւ
ութ
իւննե բով :
Գրական
Հանգէսներու
փւ Հրապաբակա^
լին արտա
յա
յաո
ւթ
ի ւձեն ե ր ո ւ
ատեննե բ բ
արտասանուելու
Համար
իբմէ՚ն
մի
՛՛յն
քերթուահնեբ
1լ.լ^աէր , կարծէք թէ մեր
1ք րական
ութ եան մկչ ուրի^եբ
ղո
յութիւն
ոլԼեցած
չԲէլ՚ոյին
՚՛
Տարիներու
լ^թացքին
սլա չտօնա կան
չբ–
չանակնեբու
Հետ իր
կապերր
պաՀեց ;
ՋխոբՀեցտլ
սակա
յն երիտասաբղ
ուժ մբ
աոյսւչնորղել
իրեն ՚*
ետ , ճանչցնել
այգ
նո
յն
չրչան ակնե րուն եւ մարղոց
,
ոբսլէս
ղի օրմբիր բացակա
յութեան
ուբիչներն
ալ .օղտուէին
, Հանրային
օդտակաբոլ
-
թ եան
Հ ա մ ա ր
իլօսակցութիւններոլ
թէ
Հրապաբ՚սկա՛–
յին
արաայայաութիւններու
միչոցին
, Ա՛
Ջօպանեան
Հիլանղաղին
րսուելու
չո՚՚ի
իր
ես^
կբ փառաբսւնէր
:
Ցիչելով այս քանի
մր բացասական
գի–
ծերբ, ոլատճառ
մբ չենոր ժխտենք
եբ
բերած
բաղՅ՚ակողմանի
վասաակր
մեր
ղք–
բականութեան
եւ Հանրային
գործոլնէու–
թեան։ Մեր վեբչին
յիսնամեայ
ղբակա -
նուԹեան
սլատմութեան
մէչ Ա. Ջօսլան -
եան իր արժանաւոր
տեւլ)է ունի,
իբրեւ
աբձակաղիբ,
բանասաեղծ
, քննագատ
եւ
Հրտպաբա
կտղիր ու Հրապարակախօս
՚.
Բանի
մբ աասնեադնհրու
Հաոնող
իբ Հա -
մառօտ եւ բնղաբձակ
, մեծ կամ
վ՚ոքր ,
Հայերէն եւ ֆրանսերէն
բոլոբ
գոբծ-երր
աչխատելու
, պրոլտելու
, վեբլուծելու
եւ
ներկայացնելու
իբ մեթոտին
վկա
յ ո ւ -
թիւններն
են : Եթէ միչաղղային
ատբո -
ղութեամբ
, մաալորակս/ն
Հեղինակոլ
-
ՀԱՅԿ. Ջ Ե Ռ Ա ԳԻՐ 1 ւ Ե Ր :
Շ Ո Ի է Տ Ի ( ք է Ջ
\
*
^
1
ԽԱԲ
Վ. Մելիքսեր^եան որ |սորհր
Վ
դային պատւււիրԱւկսւուեաԸ մը հեսւՇսւէա
գացտծ էր քանի մո աւ1՚իս առաջ, հետեւ
եալ տեղեկութ^իւննհրը կը հաղորդէ «Սո–
վետական Հայասաան» ամսագրին մէջ —
Ա ե բ պա բ տ ա կ ա ն ո ւթեան
ն ա խ ա ղ ա ՝»
պրոֆ
. կոժեւնիկովի
Հետ
այցելեցինք
ԱտոքՀոլմի
թաղաւոբտկան
ղբաղարանր ,
ուր
իմ ուչաղբոլթիւնս
ղբաւեց
մի^ա -
ղարեան
Հին ձե ռաւլ ի րնե
բու
բամինր։
Հոն
կ՚"յին
Հայկական
Հին ձեռաղիր՚ներ
, աղօ–
թո՚ղբքեբ
եւ միչնաղարեան
յիչաաւոկա
-
բաններ
որոնք
Հաւանաբաբ
ԱթոքՀո
էմ
Հասած– են ժէ - ԺԸ ղաբերուն
Հայ վաճա–
ռակտններու
միչոցով։
Ես խնդրեցի
ղբ"՛–
գ՛ա րանի
անօրէն
աոքթ • Վի լեր
սին
րսա
Հնարաւորութեան
, Հայկական
ձեռաղբե–
բու
լուսանկար
ոլ ա աճկ ններ ք ղբ կել Հա -
յաստանի
մաաենաղարանին
: Ան իւոոտտ–
ցաւ կաաարել ա յգ
բաղձանքս ;
Վերչեբս
ստացան ք լատին երկն
ձեռաղիբ
րնա
գիր
նկաբ միկրոպլեոնկայով,
որու
վէ՚այ
ղբր–
ուած է Մ • Խոբենացիի
•»Հայոց
պատմոլ -
թեանք^ կրճատ շարագբանքբ՝
ոբ՚՚չ
ծանօ -
թաղրութիլններով։
Թէ չաբագբանքբ
եւ
թէ ծ անօթաղբութիւննե
ր ր կատարած
է.
վանական
8ովՀ • Բաբթոււչ^ւմէոս
1699/՛՝՛ ;
Մենք
այցելեցինք
նաեւ Ուպսալա
, Գէո–
ղաբոբգ
, Բուրոս
քաղա^եբբ
:
ք)ւ պսա լա յի Համ ալսարանին
գբագաբա—
՛նին մկչ ինձ ցոյց
տուին
~,այկական Հին
ձեռագրեր
, նոյհսլկս
յի չատա կա բանն ե ր ել
աղօթաղիրքեբ
, որոնյ» տակաւին
չե՜՛ե՛ ու -
սումնաս
իրոլած ; Այս ձեռագրեր
ու
լ։.՝ւ -
սանկար
պատնւէններր
նոյնպէս
պիտի
րս—
տանայ
Հա յաստանի
մ ատ1/եագարան
ր ;
Գէ ո տե բո բ գ ի քագաքա յին գբագա
րանին
մէչ
յաչողեցայ
տեսնել
նչանաւոր
Հայա -
գէա
Նոլ՚այբ
Բիլղանգացիի
թոլւլթերբ
եւ
անոր անձնական
ղբաղարանր։
Ն ՚ Բիւ —
ղանղսյցին
ամուսնացած–
էր
չուկտուՀի
Աիլմա
Եակոբսռնի
Հետ .1880ական
թուա
կաններու
Հայկական
առաչին
կոտորած
—
ներու
նախօրէին ան կբ
տ ե ղա ւի ո խ ո ւի
ԱթոքՀոլմ եւ մինչեւ
1903
կ՝՚՚՚"լրէ
Հոն :
Հ"՛
լ
լեղուա բսննե ր ր , ղրւսւլէանեբբ
,
պաամարաննեբր
չատ կր Հ ետաքր
քր
ոլէ
ին
թէ Ն– Բիւղանգացիի
մաՀէն
(1915)
ետք,
ինչ
եւլան այղբաղմավաստակ
ղիտնա
—
կանի
չուրչ
յքւսուն տարուան
բեւլ^ւաւոր
աչիւաաանքի
ոլտոււլներբ ;
իժիւն մր չղաբձալ ան, մեր Համեստ
մի -
չավայրին
մէչ սակա
յն ոէ^ւեցաւ
իբ Հեաա–
ՔՐՔԲ՚՚ւթ
ի՛ններ ր ամէն
մարղի
մկչ։
Գրա
կան
երկու
սերոլնղներու
յի չատա
էլն եր "վբ
ապրեցաւ եւ ^/ննագատակա՚ն
ու վեր
լու —
ծական
էչեբով
անւլեալբ
պատկեբացուց
ներկային
մէչ։
ք՛բ եղերական
մաՀուան
տարեղաբձին
առթիւ
, այս յ>անի
մ բ կ չերը
յ՚՚՚Ր՚ք
ա՛նքի
արտսւյայտութիւն
մբ թուլ նկաաուին եր
քիչաաակին
Համւսր :
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
Հոն է որ իմացանք
իժէ Նորայբ
Բիւ -
ղտնղացին
իր մաՀէն առսվ փաստօբէն
իբ
ղբաղարանր
եւ թ"ւ>լթերր
կաակած
է
« Ֆրիո՚րիկա
Բեբմեր
Ֆաբբունգիգի
կա -
նա՚ւ՚ց Բ">րեղոբծական
Ընկերութեան
» ,
որու
կեղրոնր կբ .չանոլէբ
ԱթոքՀոլմ
ւ
Անոբ մաՀկն ետք, կիներու այգ բնկեբու -
թինր կր աիրանայ
Բիւղանղացիի
անձ -
նական գրաղարանին
, որ բաղկացած
էբ
Հայերէն,
շոլէաերէն
, ֆրանսերէն,
իտա
լերէն , անղլերէն
, թուրքերէն
, յունարէն
,
ա""բեբկն
եւ այլ լեղոլնեբով
Հաղարէ ա -
ւելի Հատբնտիր
գբքեբէն
եւ
Հայկական
ք"/նի
մր սլ՚որբերականներէն
,
Բիւղանղա
ցիի
թուղթերուն
ել ղրեթէ
բացառաոլէ"
Հայերէն
ու Հայ ղբականութեան
սլատ -
մութեան
վերաբեբեալ
բոլոբ
ձեռագրե -
բուն Հետ •
Ա թոքՀոլմի
կանանց
Բարեգործ՝"՛
կան
րնկե բութի
ւնր Ն֊ Բիւղանղացիի
թուղթե–
ՐԲ
եւ անձնական
ղբագարանր
չարունտկ
կր սլաՀէր
նկուղներուն
մէչ, գոց արկգնե–
բով։
Տեաաղային
յանձնուած
է Գէոաե -
V"
ք՛էէ՛
քս՚ղաքտյին
ղբագարանին
, ուբ
գրուած
են ստուաբաթոււլթկ
սլաա րաս -
տուած
թղթապանակնեբու
մկչ,
որոնց
թի՚-բ կբ Հասնի ^անի
մր
տասնեակի
Ժամանակի
սղութեան
պատճաոռվ
՝,ր -
նարաւո
րութիւն
չունե ցա
յ
մանրամէսւն
^ւայելոլ
նչանաւոր
Հայագէտին
բ՚՚լոր Հա
րիւր
Հաւլար
ձեռաղիբ
էչեբբ եւ
ԿԲՅ՚՚՚յ
թերթել
մքւայն մօա
30
կապոց
ձեռաղիբ
՚՛
Ես ծանօթացած
եմանոր կաբղ
մբ աչխա–
տութիւններուն
, որոնցմէ կր թուեմ
մի -
այն մէկ քանին : Բառտգիբք
ստորին
-։ ա -
յերէնի ի մաաենագրութեանց
ԺԲ—ԺԷ
*
գարուց՝^ բաղկացած
՚^էն՚է
մեծած՝աւաէ
Հ ա տ ո րներ է , եր կու Հագար
ձեոաղիր էչ »
« Ե՚էք՚իկ
Կողբացի », «Հայ
.Պարտէղ » ,
« Մովսկս
ի/որենացի » , «Հայերկն
լեղու» ,
«ԱնՀոլով
րառք^ , «Պատմութիւն
Աբբռյ
Նեբսիսի»
, «Շարաղրութիւնք
ձեռագիրն
ԱբբաՀամ
երէցոլ եւ այլ եւ այլ ՚լրչաց՝» «
«Գա
ւան ո ւթի
ւն Հա յաստանեա
յց եկեղե., -
ւոյ՝^ , «Հատլ^աիր
տաղարան
Հայ բանաս
տեղծութեան
/՚ . գարուն
Ժէ՝ • - Ժէ •» "/՚
ունի եօթբաժին եւ ուրիչ
բաղմաթիլ
ար–
ժէքաւոր
աչխատութիւններ
,որոնց
թիւբ
կ բ Հասնի
տասնեաէր՚եբու
; Բաղմ ավաս -
տակ գիտնա կանին ա չէս ատ անքի մեծ կ ւո -
րողութեան
մասին կր վկայէ
անոր կա -
տարած
բեւլ^ւաւոր վաստակբ։
Ան Հայ մա–
տենագրուէժիւնր
, թէ
ինքեուրոյն
, թէ
թարգմ
ան ական , թէ տպագրական
ե ւ թէ
անտիպ , Ե • գաբէն
մէւնչեւ
• գար , սլբ -
պտած է , րաւյգատած՛
, ուսումնասիրած
ե.
յա
րոն ա բերած աասբ Հագար
սէսալ , որ
մտած են բնաղ րեր ու
մ էչ
տղ էտ եւ ան -
չնորՀ
աբտաղրուքնեբու
ձեռ^ով^ , սէսալ -
ներ
, որոնյէ աւլաւաղած
են
բնաղբերու
բուն էւմաոար, տեղ տեղ ղմաար
Հասկնա–
լի , տեւ/ տաք աք բոլորովին
անՀ աս էէն ա լ էւ
ղարձոլցած
րեագիբր :
ԱթոքՀոլմէէ մէչ Հյուկաա
—
Աովետական
բարեկամութեան
րնկեբութեան
աչխա -
տուժեր բ ինձ
յանձնե
ցին
չուէ տական
թե րթ մ\/է , ուքւ տպա դրուած է Հայ
^Օ՚՚՚ւ.
մր ԼՄարէւամ
Գա
բբ էւէ լեան)
չավւաղաեց
չաՀեկան
յօղուտծբ
«Հայերու
կոտորածբ
Թիւրքիա
յում եւ Աովետական
Հա յաստա
նի բաբղաւաճումր
» ; Ցօղուածէն
Հեա
տպաղբուտծ
են թրքական
չարղերուն
վե–
ՈՂ, Ռ Ե Ր Գ ՈԻԹ Ե ԱՆ Մ Ը
ՏԱՍՆԱԼքեԱԿԸ
(ԱԿԱՆԱՏԵԱԻ
ՏՈԻՇԵՐ)
Միամիտներից
չատերյլ
խնգրում
էին ի–
րենց
ընտանիքներին
եբեկոյեան
պատ -
բաստել տաք
չ՚՚ւբ ,
ճամբոբղութիւնէւց
վեբչ
լուացուելու
եւ մաքբուելու
Համաբ
փոչինեբից
:
Օթօներբ
չաբժեցան
, ճանապաբՀէւն Հա
ւաքելով
ուրիչ
սսլանե ր , ո րոն ք
ճամբարի
մէչ
չէին ապրում :
Լինցէն
10 - 12
կ է ՚ լ ՚ ՚ ^ ե թ բ
Հեո-ու ղօրա -^
մ ասին միացան
անղլիական
նոր ղէ/եու ած՜
՚
ուժեր եւ զրաՀապատնե
ր ։
Գժբախտ
ճամբորղներ
նոբ Հասկացան թէ է՛նչ ծու -
ղակի
մ էչ
էին րնկած՜
, սակ՛ս
յ^ն
աբւլէն
ուչ էբ , ՚էւբկութիմհ
չկտր :
Անղլիացիներբ
թո՚լած
էէ՛ն
ճամբարի
մէչ մէկ բեոնատս՚ր
կառք ուչացած՜ կամ
պա\Հտկութէ՛լնէւց
վերաղարձած
սպաներբ
Հա՛ ՚սքե լու
ե լ
ժո՚լովավա
յր
բե րե լու ;
Վեբչին
նսաողր
եղաւ,
ք՚ո՚Լո՚քէւց
նոր ե -
կած
, վերին
Հրամանատարութեան
սլա -
Հակաւլօբքի
սպան • Նա չտապում էր չու -
չանալ
... մողովին
...
քվ^նցալ այղ երեկոն
, ՚ւէ՚չերր,
եղաւ ա -
ռաւօտ
, սակայն
գնացողները
չվերաղաբ–
ձան
տուն : Ընտանէ՚քներբ
սկսան
անՀան
~
ղստանաչ ; Ոմանք
գիմ
եց ին
անգլէւական
սսլայակո
յաին ՛՛ակա
յն ոչ մէկ պաաաս -
էսան չստացան : Օրբ անցաւ
յուսախաբու
թեան եւ նոր յոյսեբի
մէչ֊.
Ջէին
կ աբո -
ղանում Հաւատալ
խարգախութեան
, ղա–
ւաճանութեան
:
Մ եկնում
ի ե բ բ ո բ ղ օրր
մ ի քանէւ
կէ՛ն
հր
ղիմ ե ց ին ան ՛լ լի ա կան
Հ րամ անատա բ ին
ղօբ
. Գէյվիսի
։
Նա
յայտնեց որ որեւէ
աե՚լեկութիւն
չունէ՛, թէ ուր են սսլանեբր
ներկայէ՛ս եւ
թէ ինքր Համողուած
է որ ոչ ւՐի վատ
բան՛
չի պաաաՀի
իրենց •
Զօբավաբը
ստում էր , նրան
՚սմէն
է՛նչ
յայտնի
էր–, քանի որ նա էբ բուն ղեկս՛ -
վարր
՛ոյ" եւ Հ ետա՚լա
յ
՛լո րծ ՛՛ղո ւթեան ց ;
Ա պաներ ր տարուած
էէ՛ն սովե տական
չբչանի
սաՀմաննեբ\բ
իւգէնբուրգ
քաղաքր
եւ
տյնտե՚լ
յանձնուած
սովետական
Հրա -
մանատս՚բութեան
:
Մէկ
մասբ այգ սսլաների
գնգակաՀար–
ուել ել Ա "՛Լե ս՚նեբի
կ՚՚՚էմից
տեւլին
վրայ
,
միւս մասր
՚չրկուել է կեգբոնացման
կա -
յս՚ններբ
, է՚սկ
՚լլ1սաւոբ
ղե կավա
բո
ւթ իւ՛՛ բ
՚լբկուել
է Մոսկուա, ուր եբկար
մամա -
նակ
էս ո չտ
ւսն ղո ւե լո վ
Ջեկ՚սյի
ւ^ւլաննե
—
բում , գաժ– անօրէն
՛լն ւլ՚ս կա Հ ՚" բ ո ւե լ են :
Աովետներէւն
յանձնուած
սսլանե ր ի
թէ՚Լբ
ե՛լել է
1700
Հո՛ւի։
ԱՀա
նոբ սլտտոլՀաս
Հ
Ատացւում
է Հր–
բս՚Հանւֆ
ա՛ն գլի ական
Հ բ ամ ւ"ն՚"աա
բ՚ււ -
թիւնից , որ քցաղաէսնեբի
ամբ
"՚1^
ճամ -
բուբր
մե1լէ1
։ե–լ"լ է քւ)ոբՀրգո՚յէւն Ա է՛ութիւն
:
Ա եւլնոլմ
ի օրր
ն չան ա կո ւած կ Տուլիս \ ՚,
Հրամանին
մկչ չե չտուած է նո յէւսլէս , թէ
ան որ չույլեր
կամովէ՚ն
մեկնէւլ ,
պիտի
մեէլ^՚էւ բ ռն ի ուժով
յ
ձո՚մրաբբ
մնացել
կլ՛ անղեկ
, բոլոր
Հ բ–
բամսյնտտաբնեբբ
, սպւսներր
յ՚չուած
էին.
Հաւաքուած
էին նաեւ
՚լէնյէեբբ ; Անաու -
նելի եւ օրՀաոակաէն
վէւճակ ;
քցաղախնեբբ
Հս՚ւ՚սքում
են ,
բնտբում
նոր
առաչ^՚որգ
("ւտամ՚՚՚ն)
րս՚նակցելու
Համաբ
Ան՚լլի՚սՅիների
Հետ :
Գբուում
են բողոքի
Հեռաղի
բնե բ ,պա չտ–
պանութե՚սն
էսնղրա^՚ք
Անղլիոյ
թաղաւո -
բին,
էսորՀրգտբանին
, գաչնակից
ուժերի
Հրտմանատո՚բութես՚ն
, Պասլին ել աչ -
խաբՀէւ
բոլոբ
«ղօբաւոր^
ուժեբէքն ;
՚
Աւաղ, սլատասխան^/եր
երբեք չստաց -
ուեցան, եւ յայս^նի չէ , տբղեօ՚՚ք
իրենց
՚ոէրերէ՚ն,
թէ մնացին նամակատան
՚1՚կ9 է՛.
ճ՚ոմբարէւ
վ յ ՚ ա յ բարձրացան
սեւ ղրօէ -
ներ,
յայտ՚սրւսբութիւննեբ
: Աւելի նախ -
րնտբելի է ՚է՚աՀ քան վեբա՚լաբձ
Ի/ոբՀր -
ղայէւն
Ա՛ է"" թի
՚նՖ :
3 ա յտ՚ս ր ա բ ո ւե ցաւ
ծոմ , բո՚լոք :
Մ ՚ ո յ ի "
31/՛
եբեկո
յե՚սն
ոբոչուեցալ
յաչոր՚է
ա ՚ ւ ՚ ՚ ՚ ւ օ տ
ժամր
վեցին
Հաւաք -
ուել
ղլէ՚՚աւոբ
•հրապարակի
վրայ
լ^ւ ՛լ Հանուր
"՛՛լօ թքի եւ պա տ ա բ ա ղի .
Յ՚ոչ՚ւրւլ
"՚" "՛ւօա կ : Տխբամած
եբկինք
,
մե՚չմ
անձրեւ
, անՀ՚սնղստութիլն
ամկն
՛սե՛ւ • Հաւա,քւում
՚ են քաՀս^անեբւբ ,
երւլչ՚սէսումբր
,
բերում
են
իկոնյ/ձ^» ,
բուբւէա՚մսեբ : Հաւաքուե
լ են քքքաղախնե ր բ •
Առաւօտեան
մթնչաղէւն
լսւում են Հա -
ւլս՚բաւորեերի
՚ողօթքի
մբմունրերր
ու
երղ չ՚սէսում
րի Հւոնղիսաւոբ
մաղթան
քն
առ Աստու՚սծ :
Բի՛ բաւոր
մարղիկ
չերմեռանւլ
օրէն
՚սւլօ–
թոլմ
են , ամէն
մկկբ
խորասոլ՚լուած՜
ինքն իբ
մէչ։
(2)
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
