Հ
6 ԱՌԱԶ *
Խ/1ՐՀՐԳԱԾՈՒԹ1>ՒՆՆԵՐ
ԳՐԱԿԱՆ ՀԱՐՍԵՐԱՒ
ՇՈՒՐՋ
« ... Վարւււժանը մեծ րա(ւ.աս -
տեղծ է, թայց Ս|ււսմւսնբօն է հայ
բա&աստեղծը» ;
իյմբաւչրսյկւււն
ՅւււԱաթելւ
/ւ
19 Օու(ւ|ա 1954
« Աուսաբեր
» 1954 ,
Ց ՚ ՚ ւ ն ի ս
19/՛
թի -
լին մկք
Վաղքււան Գլւականւււյյ֊իւ1ւ–լւ
խո -
րաւլբււէէ
խմ բա
ւլբ ակւսե մբ ու.նէբ, ու֊բ սե—
է Ու/
ձե բմ ուկի
՛Լր ու յ կբ ՚լրէբ
• -
« Զենք
ւլիաեր : Զե՚ք
կրնար
բսւ ֊
ցասւրել։
Գիաենք
միայն
այն, սբ երբ Հայ
դբողի
մր ւլոբքէբ կարղանք
, սլկաք կ կա~
բենանք
րսել.
«Ահա՛ աս|ւկա հայ (յլւսղ
է,
ահա՛ ասիկա ՝ հայ ղրականւո-թիւն է » :
Կր կաբղանք
օրինակի
Համսւր ,
Ջ*>Հբ՚ոոլր
ու կ՝րսենք.
«Աեհ–
՚լրող
եւ ,
մեհա՚ոա
–~
ղանղ
գբսղ
ք ,
բայց
Հայ գրող չէ »
ՀՀայ՝
•՛չ թկ իր "՚՚լգութեամբ
, այլ իբ ղբակա -
նսւ թեան
էո՚ւթեամբր)
•
Այսպէս
չենք
մ աահ եր սակա
յն , ե բբ
Պարոն եանր կր
կաբղանք։
Պ՚ոբոնեանր
ՀԱՏ
7/""Հ 4՛
է՚Ր
ղրա կանո ւթի
լնր
հայ
ղ բական
սւթիլնն
է :
Այսսլէս է նաեւ
Րաֆֆին
, թ՛"յց
"՛յ՛՛՛՛էէ"
չէ Շիբ՚Լո՚նղատէն
: Վաբւււժանր
մեհ բա -
նասաեղհ՛ է, բայց
Աիամանթօն
է Հաք
բանասաեղհ՜ր
ծ ;
Այս եւ ուրիշ ա րաա
յա
յաս
ւթի ւննե
բուն
Համսւր
«Տ՚սոախի
1954
Գեկա՛
5
եւ 7ի
թիլերուն
՛քէք երկու
յօղուահ՜
սա՛ւ րա —
գրահ^ էի
Հիքւերը եւ. քւորերը
խորաւլրով
:
Ն" յն աաեն
մ աան ան շահ՜ էի Գրի ՛լ "լ՛
Զ"^–
բապի
նորավէպերուն
այբ եւ կին
աիսլաբ–
նեբր , որոնք
ղե բաղան ցա պէո
Կո
՛յ
Հո՛ղին
կր խոբ
՝է
ր՚լանշէին
, Հեաեւաբ՚սր
, եւլբա -
կացուցեբ էի, թէ Գ. ԶօՀրապի
ղբակա -
նութիւնր
Հայ
ւլ բականութեան
կբ պս՛ա -
կանի
Աեր այս ղ՛՛ յ՛լ
յօ՚չ ուահնե ր ուն
՚՚՚նոլղ
- ,
ղ՚ոկի պաաաս խանն ե ր էին « Տ
՚ ՚ ւ ո
՚ ս բ ե
/՚»/՛ 1
12
եւ
19
մարա
1955
թուակիր
ղ՚՚՚յ՚չ խբ՛^ - ՚
բաղ
բ՛ս կ՚սննե բ ր ;
Րս՛ բ ե բ՛ս ի՚աա բա ր « Տուսա բեր–»
Ա՚աբա ,
՜\.՝Հի խ՚^բագր ականին
մէք,
«Գրակաւ1ւ11Լ– ;
թեաքւ մասին »
ի՚որաղ
ր ՚ ՚ վ , կ՝ ՛սե ալր ս՛՛լա
ռ–\
նա ր ա մի ս նե բ աոաք աուահ՜ իր վ^^է" է՛ ն \
եւ կր ՛Ա՛էր :
^Աբմէքի աե սակէ աէն
ւք օաենալով
Հար
ցին , ւլարձեալ
էլրնանք րսել,
թէ
՚*՛"յ
ղր ա էլ ան ո ւթի ւ^ն են ԶոՀրապի
վէ ոլ երբ ,
Վաբ
ում ՛ոնի
«Հէւթաե
ոս
ել՚։լեր»ր
, Զ՚"Ր ՜՜
գարէւո՚նի
«
Յ՛"յ՛ւ՛՛՛լ"յս»ր
,
ք՚նո՚րայի
«Նել՚աշի""բՀբ»
եւ Հրան՚լի
«Պան՚լոլխ՚ոի
քլե՚"նքէե»բ
էլ՚սմ
Ար՛ի իար եանի
թուլիէլ
( "՚՛ )
" լ
՚ " 1
" մ ո ւահ՜ քնե ր ր՜» ;
.Այո
ա՛՛՛լերով "՛չ միայն
էլ՝ ան ՛լ ր ա ՛լ ՛ս ո -
նաբ Հասլճեպով
աուահ՜
ւլ բա կան
իբ վ
1՝/ւ -
ոին
( " բ ՚ ՚ ւ ն մենք
տալւաէք
բացաարութիւ–
նր աւււահ
էինք Տ– Օչակ՚՚՚նին
կ"՚րքէ
՛է"
է՚~
հ^ահ՜
"–լո
՛հ Գ • Հաաոր
«Համ ասլա տ էլէւ ր՝»ի
մէք.
Կրտսեր Ռոլքանթիքներ,
էք
138 :
Տարաղ
յիշ՚՚՚ծ
էբ
նաեւ
«Տու"՚"բեբ
»/՛
խմբ՚ս՚լիրբ
, եւ ՚ւաքլս՚յն
Հեղնութքւան
ա -
ոալ՚կայ
բրահ–՝
1
Հոէլա՛
1955/՛^՛
իր ՚^ԷԿ
է*մ աոօբեա
յ պտո
յաներ ուս
րն թ ա ց քին
,
եբր աոաւօա
մր
չե՚էեցայ
սովոբակաե
ճամբէ"
մ իե չե՜լ
՚լի՚-՚էին
հա յբ ր
երթալու
Համար,
ուչաղրութիւնս
ւլրաւեց
մե՜նա —
լոլ։
նոճի
մ ր որ վարր , Հ ո վի ուի ն
էլ ո ՛լին
վբայ կր բարձրանար ; Անոր կաաաբ ր էլր
տիբապեաէր
իր
չ՚՚՚֊րքբ
՚լ՚ոնուահ
ե՚լեւին–
նե՜րուն,
Հսէլայաէլան
կերոնի
մր մււայլ
բո
ցին պէս, ա՚եչաբմ
, կր սլանար
՚լէպի եբ -
կինք՝ իրմութ
խորՀուբ՚լր
րեղ էւլո ււլե լով
եբԿէ՚ւ՚՚ե
վերեւ
շր քուահ
կապոյտին
մէք ;
Ր՛ուե ցաւ
ինհ՜ի նախապէս թէ , բնոլ -
թեան
մ էէլ
քմ՚"Հւ"ճո
յքին էսաալն է բ ա յղ.
ն"ճիին
հն"լ)։գբ
ե՜լ թէ ւքս՚բ՚լ էլա յին
կամ
-
քի
"բե՚.է
միք՚"մա՚ււթիւն
չկար
Հոն ՚. Շա~
բոլեաէլեցի
քալել,
յանձնուահ
Հ՚՚՚լեխու՚՚վ
խոէլումնեբու՝
որոնք
ամէն
անւլամ դ1՚"
կ՝աո.աքնռրգէին
, բն՚ււթեան
վեՀ ատես
իլ
սլա տկե րնե բուն
մ է քէն , մինչեւ
անսաՀ
ման
ի՚աւլա՚լութիւնբ
նեբաշխարՀիս
;
Ն՚՚^ին
ղբաւեց
միաք" , ՛՛չթէ
որովՀե–
կեաէ՚ւ
մաՀասարսուո
նուաւլ
՛ք րէւ
էր ,
Հաղա բաւոր
ճպուոնե
բու ա րեւոտ
ձա
յնին
մ էք , ա յլ
մ անաւանգ թաւ ու Հեհ եհ՛ա
գին
լալ՛ մբ ոբ անտաոին
սրտին
վբայ էլբ
թր թո"՛ բ յիշաա՚է՚էլի
մր ՚սրիւնաՀոս
վէ բ -
քէն "էէ"
1
ւիշր"–ււ"հ–
եբա՚լի
մր
րէ՚֊բեղին
նման :
Ա յնոլՀ ետեւ խուսափեց ա յ անցնե լէ
մ ի–
եւնո
յն ուղիէն
, որ ղի" գէմ յ՚՚՚նւլիմ
տն կբ
Հանէ ր մ աՀաաե
" ի լ
հ աոի՚ե Հեա •
Գացի
ամ էն աււա ւօտ
մ ինչեւ
՛է է՛՜՛էէ^
հ՜ս՛յրր
) մ ին չեւ
հա՚ւ՚սւլ՚ս
բ՛է Հր"ւանղւ"նր
,
՛՛ւբ էլէ հ՜"վբ
կ՝ ել՛ եւի
լ"ւսաճո՚1\ւսնչ
Հե -
ռաւ՛՛ ր՚՚ւթէէան
մէք,
միապա՚լաւլ
անհ՜ա յ -
րւ՚՚հիբ
Հայելիի
մր Հանղոյն :
Րայց
երե՜կոյ
մբ, անղիմս՚ղրելի
կարօ -
տով
մր քայլերս
աարին
՛լի" Հոե ուր
վե րքաչո
յոի
Հ բգե
֊,ին
մ՛է ք սեւ կեբոնր կր
բոցավառէր
; Ւքայ
Հովիտին
կո՚լն ի վար ։
ճպուռն
երբ
մ ոլե
՛լին
սաս ՛ոէլ"
ւթեամբ
էլեբգէին
եղեւիններուն
մէք։
կե՚"նքր
կբ
ճչար
խււբունէլ ու ւլա՚լտ՚եի
ցաւով
՛Լր ո —
բուե
մա յթքում
էն
ճեղքուահ՜
էին Հոս
Ղ՜՛՛՛Բչ
՚՚՜ կապտալունապառամնեբ
ր –.Հե ՛լե
՛լ
ներ ր գլոբահ
էին իրեն՛ց
անղիմաղրելի
լնթացքին
մէք՝
բարձունքէն
փրցոլահ^
ք՛ս
րի
ղան ղուահ՜ ե՛լ բե կորներ
՝ ոբոնք ի -
քահ՜ եւ էլանւլ առահ՛ էին Հովիտին
բերա -
^^՚քԼ
չթո՚լելոլ
Համար
կաբհես ոբ խ՛՛բ —
տտէլոլէբ
մենաւոր
նոճին :
էԲառբ ուրախո՛ւթեան
բոցաՀ ուր
Հրթիռ
մ բե էր աՀտ -
Ա է ր ՚ ՚ յ եւ ցնհաաօնի
օր՚՚ւան
մր յիչա —
տակր
էլբ յա ւե՜ րմանա
լ՛ ՛սնոր
մ
թասքո՚լ
՚՚ւ
՚"քյքէ^՛
՚^էք՛
Րա
յց ես կ՛՝ ուղէի
մ ինչեւ
իր
մ օար
Հաս–
՛՛՛իլէ արմատնեբուն
Հանգոյցր
՚լ՚լալ
Հողիե
մէք։
Ւքայ
քարեբուե
վրայէն
,
մորմենիի
մացառներէն
վիրաւորելո՛վ
ձե՜ռքերո :
Ու երբ այլեւս
Հոն էի, եւ Հբաքեբմ ճա
կա ՛ոս Հան՚լչեցոլցահ՜
բունին
՛լ էմ ,
խուլ
Հեհ՜եհ՜անք
մ ր բե րին
Հ ովերն
ինհ՜ի :
՚էքառբ
մեն՚սւոբ չէր ե՛լահ
եբբեք
յ
ք՝ր -
յարձա կուլա էլան ղբ՚՚ւթեանբ
մէք) ,
այլեւ^
1955^յ՛
՚լրահ^ ե ւ
«Գրական հարցեր
խո –|
բա՚լրով
խմբա՚լբականր
էլր
վերաքացնէրՀ
•>ետեէ.եալ յստակ
ե՚լրաէլացութեամբ
.
— « կրնայ ըլլալ, որ վինելի տեսա -
կէտներ պաշտպանեցինք ; Կրնայ
ԸԱ՚սլ
նաեւ, սր ս1"ալ րաներ րսինք; Գրակա -
նութ-իՆնր մար-եմաթ-իք չէ, եւ րացարձակ
•նշՍ՚արտււՆյյիւնՐւեր
չկան
արոնյյստին
մէջ » :
էյւ սաէլայն
էլրական
Հաբցերու
չ՛՛՛՜է՛ք
տե՛լի
ուեե ցահ
խո բՀրղ ահ-ոլթիլննեբ
բ ՛ս–
ոով
չէին
փակուի ր : Աենք
ղրեթէ մոռ -
ցահ՜ էինք «Աուսաբե
բ՝»ի
խմ բա ղրական ^
ն է, բ ո ւհ ա ռթտհ
ասլ
՛ս
՛֊" ր
"
ւ թի ՛նբ ,
ե՜ր բ
ա յ ո ա ե ւլ ա
ս
Օքքն. |սմբազիր
ստոբաւլ բ " ւ—
թե՛՛՛էք բ, «Տուսւսբելք»ի
1
Հոէլա՛
1955/՛
թիլին
մէք,
«ԱնՀունօբէն
փսքբէն՝
ան -
Հւ՚ւնօրէն
մեհ-ին»
խւ՚րուէլրով
քաեի
մ/»
տո՛լեր
էլարէլս՚ցինք
Հ «Տուսաբեբ»ի
"ւէ"
լուբք եւ պատասխանատու
օքէէսթե բթի
մ բ
մէք
սլի՚ոի
չէւլ՚լէինք
ամբողք էէէէին Հե՜էլնէս -
էլա՛ե եւ ցոլրէ" ա յ՛լ ՛ո՛՛՛լե բ բ էլարգալ
,
է"–
նոբ
Համ ար որ Գ • Վարում
անին
նուիբ -
ու՚սհ՜
զո յ՛լ
/օգ՚՚ւահներէն
մէէլ՚էւն
՚^ էք
«Տո՚ոէոք–»
, կբ ՚լբէինք՛
«Ւ՚^եչ
ոլիէոի մաա–
հ^էբ
Վաբում՚՚՚նի
«Հ՚՚՚ցին
երւլ»ին
մասին
« 8"ւ*՚աբելէ»ի
խմբէսւլիրր–
՚Րաեի "բ,Հա–
մ աձ՛ս յն անո ր տ՛" բ ուղին , Վարուման
Հտյ
գբա՚լէտ
չէ եւ՛.–
«Հ՚սցին
եբղբ»
Հայ
էլբ–
րականութեէսն
մ՚սս չի կաղմ ե բ՝» :
Այս
՚ոո՚լերր
զրահ
էինք
յիշելով
«Տ
"է––
սէս
բե լք»էն մեբ ար՚ոտտսլահ–
էթ րի տուլե ~
րբ՛
«ւԼարուժաքււր մեծ րանաստեղծ է ,
րայց Սիամանթօն է հայ բանասաեղծԸւ »:
Ուբեէքն... ՎԱՐՈՒԺԱՆԸ
ՀԱՅ ՐԱՆԱԱ ՚
ՏԵԴ, Ջէ։ Ասէլէ ւլաա
ուրիշ որեւէ
տ է՜ սյ ճ -
լութիւն
կարելի՞ էր
րնել։
Րաբե
բւ" խտա բա բ ոչ մեր « յիչոդ"
ւթիւ
նր տկաբ
է՜» եւ ոչ ալ«բան
էս
կանութիլեր»
:
Վե Ր" յի չեա
լ
յօէլ՛։ ւահնե րէն մէ էլուն
մէք
կբ Հաբցեէինք
.
« 9 " •
Վ՛" ր ո լման
ին
«Տե–
՛լին Աիր՚որ»
միթէ^
ներէլտյ չէ միչտ
ու
չի ներէլայացներ
հայ հոգին, հայ ցեղին
սիրտը։
Եւ ինչո՞ւ
Համար
հայ
բանաս -
էոեղհ
մր րԼԼ՚ոլու
՚էառքր
գլանանք
իրեն՜» :
Վ,եբի
մէքբեբումեեբր
էլբ բաւեն
, էլտբ–
հ՜եմ , Համ ոգելու
բնէլէ,բ Օ՚լեաէլան
քսմ
բա -
ԳԷԲԲ
*
թէ մենք
ճիշ՚լ
Հէսսկցած– ենք իր
անպէ" ա ա ս խ ան ս՛ տ " լ ե ղբա կա ց" ւթի էննե -
ՐԸ՛՛
Րա րեբա խտա բա ր մ ենք
Հե՛լ նէտլո ւ , ա–
նար՚լելոլ
վարմուահ^
Հենք , ե՛. թերեւս ՛ս–
"իէլա
տէլ՚՚էրոլթիլն
մբն է
վիճաբանու
-
թիւհներու
էղաՀուն •
Ո՚^ւբ է Հետ
եւո
՛լու էլան ՛՛ւթ իւնր ;
Հե՜
տեւեալ
աոէլեբր
գր՚՚գ
մր,
«կրնայ
րլ -
լալ , ոբ վիճելի
տեսակէտներ
պաշտպա -
նենք։
կրնայ
բլլալ նաեւ, ոբ սխւսլ
բաներ
րսենք : Գրականութիւնր
մէսթեմաթիք
չէ ,
եւ բացարձակ
ճ չմ ա լ՛ տութիւններ
չէլէսն
արռւեսէոի
մէք»
թն
չ Համա րձա կութե՚սմ
բ
« 3 ի չ՛՛՛ւ ութիւն
ր ղօր ացնե լու ,
էէ
ւչա ղրո
լ -
թիւնբ
կեգրոնացնե
լու եւ էորաւքարանոլ -
թիլնր
արթուն
պաՀելու»
թելէս՚լ
բ ՚ ՚ ւ թ ի լ -
Կ
^ււ
՚՚՚է րնգգիմախօսին
:
ՄԿՐՏԻՉ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
(Մնացեալը յաջորդով)
նութեան մէկ քմաՀաճէ՚յքին
հ՜նունէլր չէր
անիկա : (, էլե ւինն ե բ ո ւ անտառիե
մէք
թա՛լ–
՛՛ւահ
մեո.է, լի մբ ան բս՛ ժան
րնէլ1,լէն է ր :
Տապանաքար
մր կ՛որ
Հէ
^նւ
Աեձբեւր
Ք՛" ՛ԼՅ
է՛՛՛է՛ է՛
մաշս՚հ
,
թե թեւցռւց՚սհ–
էբ
ղա
յն
• Ան յի շա տւսէլ
"է
՛ս պան ս՛ ք՛ս ր
մ ր ո -
բուն
՛Լբա յ միայն
պ՚լինձէ
խ ՚ " չ ՚^բ իբ
թեւե բ բ էլր սլա բ էլէ ր անհ անօթ
ան
ցէէ
բւլ էն
՝՚ոէլե էլ
՛՛էն էէ
ւլէէրմ ութիւն
Հա յցե լէէէէ
ինհի
էլր
թ է է
լէբ թէ , էւտքե բւււս տակ ,
Հէէղին էէէորէէլթեանր
մէք,
էլբ էլսէ
լէէէ
ր ււլէ
ին
հաո
էէն արմ ատնե բբ : կենսա յորղ
մ էէլեէլ -
նոլթէ՚ամր
էլր սե
էլմ
է էւն
մ եռե լէէն
էլէէէ
բհքր
,
կր
ւղայթեցնէին
" ի Ր ս՛ Ա
ե ւ
բիբերէն
նեբս
քլր
Աէէ էլէէ
ս էլէին
մ
ի ն
չե
լ
էււէլեղբ
Հ ա սնե
լու
ել
ան յա ւլւս րաբ
հ՜հելէէւ Համար
իէքսւցոլ -
թես
՛ն
էսսաուահ՛"
յէ՛ն
լ
՛է
յսբ ,
՛ւ
բսլէ ս՛լի
կեանքբ
յաէլիժանաէլէր
միչտ
, կեանքր
է ո ի –
բապե աէ
լէ
ամ էն բ՛՛՛նէէ ՛էբա յ , մ ա
Հէէ
ւ
՛՛՛ն
եւ
մ՚աաց
էէ լ
թե ան , յիշատաէլի
եւ
սու՚լի
՚՛
Կեանքբ
սլէէոթքլէս ր ե ւ ժ՜ա յթքէբ
ալի
շին
Հետ,
բէէէ
ր ձր
էս
՚ե
ա ր մինչեւ
էսմ
ենէէէ
րա
բձր
սարր
, մինչեւ
վեբքին
տերեւբ
ե ւ
էէւոէսէս–
կեբպէէլէբ
շոէլխ , կապէէյտի
,
բնութեան
մ էք
էԱէմ
ատա բահ՜
ւլե ղե ցկո լթ ե
էէէն
;
Նոճէէե կր սլանար
ւլէպի
երկէէնք
,
կ՚անցնէր
չո՚-բքբ
բռնուահ՜
եղեւիննք,բւէւ
կատէսրր եւ իր մռայլ
բ՛՛՛յ ր կբ նեէոէբ
Հր–
բ ատ
էէ
չււ բ
ա հ
չա բմութ
է, ան
մ էք :
Աբտէէ մբ էլբաէլխ էբ անիէլա ,
անչէ^
ու
յաւե
ր ժ
՜ է Ս է չ ե
՚ լ ;
ԱՐԱԷՆ
Ե1ՊԱԹ
ՐԱՖՖԻ
ՊԵՏՐՈԱԵԱՆԻ
ՆՈՒԱԳԱՀԱՆԳԷԱԸ
Եբեքչ՚սբթի
իրիկուն
Փլէյէլի
սրաՀին
մ էք Ր աֆֆ
ի Պետրոս եա՛ե տուաւ
էէբ էէե -
րա էէար ձէէ առաքին
ն
ս ւա ՛լա
Հ ան ղէ
ս
ր
֊ Բա
նի
մր չաբաթ
առսէք Ամեբիկա կր ւլտնբ -
ւէր
ուր
յ ՚ " ք ո ղ նուա էէա Հանղէս
մ ր էոէէւած՜
է թաուն - Հօլի
մէք ։
Րաֆֆի Պե արոսեան
էէէ
յսօբ
էլատարեէս
լ
գա ^աէլաՀա
ր
մ րն է եւ անւլամ
մ ր
ե ւս
յա յտնեց
էւր տնմխաե
լէէ տաղանղր
,
ճէէ
խ
յայէոէսղբով
մր։
Առաքէէն
մտսին մէքնէէւագեց
Մ ենա է լ –
սէէնի
Փրէլիւտ է Ֆիւկ ան ֆա Մի11
էօր^,
Շումէսնի
Ալլեկրօ ան սի Մինէօրր
եւ նո
բէն
Շո՛ մէսնէն
հ^անօթ
՝|*աոնավալը
մեհ–
ճաբւոէէէ
լւէէէ
թեամբ :
Երկբոբէէ
մասին
մէք Շուպք՚ռթի
կր՜անա
Ֆանրէղի տիւ Վանտերեր,
բարէէ
կսէէէր
մ բ ուր Ր
ա ֆ ֆ
էէ
ցոյց
էււ
էէ
ւաւ
վէէ՚բէւլե
տի
բացառիէլ
յաակութէէւն՛
է ք ր
;
Յեէոէէյ
եբե\ք
Փրելիւտ
Տբպիւսիէն
,
էՍՈ
էՍ
քին
ունէլեէէլ
էէէ
լ —
թեամբ
Նսէլ
կէսլոնի
Թոք քար֊ան ,
նոբէն
էէմ
ոԼէսբ
֊քլա
որ մբ որ ւլա չն ակա
Հաբ էն էլբ
պաՀսէնքէ
մեհ՜ վաբսլե
էո
էէւթ
ի լ ն
, ք,
լ
էէե
լ։ -
քացնելւււ
Համէսր
էլէուէր մբ Կրանաէոէէսէն
էւ
երեք
էթիւտ
Շօվէէնէն :
Ժ՚՚՚լսվ՚՚ւր՚լ
է՛ն
էլբ էլն ա
էլէւ
հ ՚" փ ե ր
էւ ւ ն
սլա–
տ
է"
սէս ՛սնե
է
՛էէէ
Ր
էէէֆֆ
էէ
՛ե ուա գեց
Աքսէբլէս–
թ է ՚ ի
էէէ
յնքան
էէէբէէւն սօնատբ , հք "՚
չ՚՚էտէէւր-
եէււ
՚ււէւ
հէսնօթ
«Թոքքաթանֆ
ե ւ
Ալոլենիցէ՛
՚ւ^որտսսլան ;
ԸնգՀ ան
էէ
ւր ճեւէէվ
բէէ քէէ
էլ
ն
՛ ՛ ւ ա
՛էտ Հտն -
գէս մր էէե բ
է"
մ ո ւա
էէ
աոթիւ։
^Բ
յուսանք
թէ ա
լէէ
էէէէ՛է
բէ
մ է,
էլէէ
էէւբիչ
է
"ռէէթնէ, բ
էգի -
էոէէ
էոբէէւէէն
լսել
՚էւ
՚լէ՚^՚քբ՛
Ա.
Մ՛ ,
ՄՈՌՑՈՒԱն–
ԷՋԵՐ
^Գ ԱՀՈԻԹե ԱՆ ՍԿԻՋւ^Ը
(ԱՒԱՆԳՈԻԹԻՒՆ)
Երբ որ Աստուէսհ– Աէէամ էէե եւ Եւա
յին
է՛րենց
մ ե էլքի Համար
էլբա խէոից էոբտաք -
•՛եց, Աւլամ ր,
ինչպէս
Աուրբ
ւլրքոէմ
էսս–
էօահ^ է, պէտք է իւր երեսէ
քբաինքովն
ուտէ
իւր Հացր,
այսէ՛նքն
էղէէոք է վա -
րէէւցէսնք
սէնէբ ,
սրսլէ էէէլի
քէսէլցահ՜
չմեռնե բ
ո՛ չ
Է
՛՛՛ՔԲ
է
"՚ չ
է՛՜ւ՛
կէ՛նր
Եւան : ի Հտբկէ
քանէւ որ Աս -
աուհ ոյ պատուիրանին
Հւսէլէսււէսէլ
չԿԷ՚ե՛
լ
^ացե
լ , սէյսինքն
էս բ էէէէէէէէ.ահ
էւլէոուէլր
չէին
էլերել , ւլբաէսէոի
մէք նրանք
աէէլրէէւմ
էին
բոլո րէէ վին
էսնՀ ուլ , ոչ քաէլց
է ին
ւլւրէւմ , էէչ շ՚՚բէէ
ոլկ՚ոք
, բայց
այժմ
նրէէէնք
թէ քէսէէցահ
էէէն ելթէ մերկ : ինչ .սնկէն ,
ձէէոքէ,բր
էէէաչս՚հ– խօ չէին
նստել։ Աս՛" ~
ուտհ^ էսյնէէլէս չէր բարէլաէլէւլ
նրանց
՛էր՛" յ
ոբ նրանց
՛էամ էէէբ սլսէարաստի Հաց է
,լ
չ՛՛բ
ուղաբէլէր : ճաբաՀատեալ
պէտք էր աչ–
խատէին
, էսբիւն - քրտինք
պէէէւք է թա -
փէթե
էէբսլէսղի
էսէղրէին
էսյէէսլէս
էր
Ասէոո՚ւեոյ
պատուէրն
է։ւ. անէհ՚քբ
,
նրանք
ուբիչ կերպ
՜չէին կէսրուլ աէղբել։
Աաէլայն
,
՛էբովՀեաեւ
եբկրի
վբա
յ
ւսմ էն
նիւթ
ե՜ւ \
կԼնղանէէնեբ
տբգէե սլաարասա
էլային^՝^
՚" յ՛է ՚ղասէճէսոէէէէ
Աէլ աւք ի
Հ ամար ա յնքան՜՛–
է լ
՚լմուար չէբ ՚չոբհ^ "Կ"էլէԼ՜> նա
չէնեց
էէսլթան
, էհ՜եց էքի քանի
՛լ՛՛յ՛է ե՜ղ եւ սէլսեց
վարե՜լ
Կ
՚՚զբ ;
Գութանի
էքաճից բռնած՜՝
տէսուր ՛ՒԼ
արաում
ա՛՛աք էբ քչում նա եէլեերր
եւ
՚ԷԼ՚՚՚խբ
էլէսխ
էքէոահում
^լւ է՛ւր
էլորցբահ՜
գբախաի
մէսսին • Նա չատ էր էէտրքոււք ,
չէստ էր էլէէքոււք , որ Աստուհոյ
սլատ
՚էւի -
բսքնբ չէր պաՀեչ,
բայց
էլ ի՛՛նչ
էլէսբուլ էբ
անե
լ՛
էէէն
ցահ
է ր : Վ^երքասլէս
նէս էէլ
էէ
ւէս բ
րս՚լէձբէւէցբէ, ց եւ. նա յեց
է՛ւր
չ՚՚՚֊բքր
՚ Նրա
աչքե բէ
առսէք
Հեռու
Հեռու տա րահ ուահ՜
էր
սէնեւլբ ե ր
կէէ
ր ր , մ
էէ
էլէէւլմ
աՀէէէ
բա բձ -
րաէլէէէէէսէթ լեռներ եւ կանս՚չ,
թաւուտ
անտառներ
, միւս
կոդմր
էլաբկաչուն
էէյլ -
տէէւէլնեբ , խէէխոչուն
՚էեաեր,
Հեէէսէսոյղ
լբ–
Տ\է"
էլնե ր , լիճեր , կաէղուտա
կ հովեր
, ով -
քլէէաննեբ
1
Լեռնե
բի մէք պա յհ՜առ
աբեւի
Աէէէէէ
էսէէսէ
քթնեբէէց
չերէո - չե՜բէո
փէ1էյլէէԼէք
էէ՛ն եբկէոթի
, պղնձէէ , աբհէսթէւ եւ ""էլէէւ
Հտ բո՛ւստ
Հանքե
բբ , անաառնե
րի
էքէքվէսզ–
վբղէէւմ
էէէն Հտգտրաւոբ
էլենղ էսնիներ
,
հ աոե բէէ վր՛"
յ էւբէէում
եէ
թռչէլոտում
էէն
մ ի լէէոնաւո ր թռչուններ
, զետեբի
, էիճե -
բի , հովե
բի եւ ով կէէաննե բէէ մ էք
լո էլում
էէ՛ն բիւրաւոր
ձէլնեբ
• • • տ
Աւլամր
նայեց
երկրի
այղ անչաւի
Հարս–
"է էէ
ւթեան
՛էրա յ եւ յանկա
բհ
մի
տեսակ
անՀէհԼն
էէւրա
էսէէւթէէւն
՚լգ"՚քյ •
« էլ ինչո՞ւ եմ աբէոէէւմ , ասաց նա ինքե
իրեն
Ասաէէւահ՜ գրաէստից
ւլիս աբաաք–
՚ւէւց , բայց գրա փոէսարէն աՀա
այսքան
Հարստսւթիւն
տուեց
էւնձ ; Րացի
ինձանից
եւ
քլ)՚ոքիցս
"՚-լ՚իչ
մաբղ
էսօ
չ կ " ՚ յ ՚ " յ "
տեւլ՝
եբկբիս
վր՚ոյ
յ
էէւրեմն
էսյս
/"՛ճ"/՛
հարստութեան
տէբր,
թաւլաւււլէր
միայն
ես եմ , ա յււ , ես եմ , ես • . •» :
Ալ
Ագամի՛
ո ւր ա խ
էէ
ւթ ի
լե
ր ՜ա յն աստի -
ճէսնի Հասաւ որ նա մինչեւ
անէլամ
ինք -
Ն
էէէ
բա ւա էլան
էլե ր սլո վ սկսեց
եբղել
:
</ Րայց որ յւէէնէլսէբհ
մի ուրիչ
մաբէլ
էլ
ւ
՛՛յո
բնէլնի եւ
ասէէ
թէ՝ ես էէ մասն
ւււնեմ
երկ բէէց կամ
աւէի
թէ երկիրր
իմն է ––
յանկաբհ՜
հ՜ագեց նրա գլիսում այգ սար -
սափե լի
մ եւլքբ
, եւ նբա
ուրա խութ
էււնբ
էք էէ
ա կն թա բ թ ո ւմ էսնՀետացաւ
յ
Այ՛՛
օ՝ամանակ թնչ անեմ
՚ ՚ •
Ինչէէ՛՛վ Հէսստաէէէեմ որ
եբկբէւ
միաէլ
՛սէրն ու թաղաւոբր
ես եմ . . . Զէ , ե՜րբ որ
ււ յգսլէս է ուրեմն
էէութանս
որքան
կարող
ե՛մ եւ ոբքան
եւլներիս
մէք
էէ
՛ւմ էլւս յ ես ա–
ռաք
էլբ քչեմ եւ կ՛՝ ո բո
չեմ
իմ Հո՛լիս
սէսՀ -
մ անր
, ոբսլէսղի եթէ յանկաբհ
իրաւ մի
ս։ յգպիոի
մ արղ
լոյս
բնկ՛՛՛ էւ ,
իրաււււնք
չունենէսյ
գոնէ է՛մ Հուլիս
ձեռք աալու » :
Եւ նա էլր էլե
էէէ
էէլատ է էլ ւււմ ո՛վ եէէներր բս–
կսեց աււէսք քչել։ Նա էսնէէէսղտբ
խվէէւլմ
էբ եւլէէեբին ,չաապեցնէէւմ
էբնբանց
,ոբպէս
՛լի որքան
կարելի է չուտ եւ չատ
տեղ
՛լո՛րի՛. Որքան առէս^ էբ գեում
այնքան ա–
ւելի էբ
էէԼ
՚լ՚էւմ առաք
՚լնալ
՚
սէէլտՀէէլթիլ–
նր պտչաբել էր նրան , նէս ուզում էր մ ի
էէէնէէսէմից "դք եբ1լէէրբ վարէ՚լ,
էէրսլէս ղի
ե բեւաէլէս յէէէէրսն ախո յեանր
/, թէ
յտ
յտ -
նուէբ , ւ՚չէ՚^՚չ
չէլտ ր
էէ
ւլան ա բ անել
յ
Բրտէէն–
քր էլաթ էլաթ թսէէիում էբ նրա ճակտաից
,
սիրար
էէէեՀսէնւլստէււթեամբ
էլաբնում էբ ,
ւ-չ իւր մէք էբ էէւմ մնէսցել,
էէչ
եէլների
մէք : Ան՚էաէլաբ առաք էբ ղնում եւ կ՛ոլ՛ -
հ՜ես, երբեք
մէէէոք չունէր եա գէսռնա
լէէ՛է.
%
3
՛է
՛ն էլտ րհ՜ նէ" աե
"ալ
էէ
բ
՛լ է՛մ ացէ՚ց
մ
էէ
մ աբւէ է ւէէէէէլէււմ , էէէպի
ինքբ
էլան չե լով ;
ք յ ՛
Կ՜յ կս՚նէէնթր,
էէ^ւր ես ղալխս
։
Աէէամէէ
՚լ՚՚յնբ
թռաւ : Նա խէիեց
եէլնե–
էէէն , որ քէէէնէէ անհանօթ
մաբէլ բ չէ մօ -
տեցել
,
էէէէ
ւթ ան ր մի վ՚ոքբ
է Լ ւսռաք քչէ ՚
֊
կէէէնէլնիբ , կէսնղնիբ
, ւլոոէէւմ էր գի՜
մէսցից
վէէէէլէէէլ
մէսրղր։
Աղամ ր ցո՛յց էր աալիս թէ չէ լսում է.ւ
գութանր
մէւչտ էսռաք էբ քչւււմ :
Գէմ ՛ոց է՛ց վ աղող
մ արգր
Հասաւ
եւ
էլանէլնեցրեց
եէլներին ;
ՆԱՐ - ԳՈԱ
( 5 « ր ^ յ . . . . . . . . .
՝*
Fonds A.R.A.M
