ԸՆԹԵՐՑՈ՚ԼԻՆ
ՅՈՒՇԱՏԵՏՐԸ
Դ Ա ՆԻԷ Լ Վ Ա ՐՈԻԺԱՆ
( ր. եւ վերջին մաս )
Գձրենիկ
ճ է՛լմ կճե ա՛սի Հաաորը
սւուն
կուաա
յ ուրէւչ
իորհրդահո
ւթիւննե
րոլ
,
ււրոնք Գանիէչ
՚Լարումանին
նկարագրէւն
քանի
մր Հիմնական
դէ՚^երր
կր յաակա
-
նչեն
եւ մինչեւ
Հիմա
անհանօթ
կր մնա -
18
Օգ""աոս
1^07ին
Օ՚՚թաքէր
Լուրաէն
գրահ
նամ ակր
՛հ • Վա ր ււ ւմ ան ին Հոտլե
կաՍ
աաղնաոլներր
կր րացաարկ
:
Անոր
ներքէւն
ողրերւլոլթեան
վկա
յոլ
-
թէււՆշ առաքէւն
անւչամ
ՐԱ՛"լ"վ
"՛յ՛է
նա -
մակէն
կ՝աո
–նե1ւքւ
ԱՀաւասէկ
այւլ
աւ՚՚լե
-
րր
« Աչ թկ
միայն
չկայ
մաե րիմ մշ, ղո -
Բ"վ՚"լից
ոիրա մր, մէկր
որ քեղ
մէ"իթա–.
րէ եւ քեզմէ
մէ"է՚թարուէւ
կսքմ
Հասկնայ
գրական
վոառնուահքգ
ու ազղակ
մ՝րլլայ
բերումիղ
, օրէ օր զա բղա ցում էւն , այլ Հոս
եւլող
թ^՚իկ
գէ՚–՚Լ՚"3
ր ր աաելի
եւ
միան–
ղամ
ա յ ն
երկիւղալի
էակ
մր նկաաահ
են
ղի" » :
Նոյն
նամակին
մէք
9* •
վարուման
յո -
ււեաես
քեբթուահ
մր եւս
ույնի ,
որուն
վերքէ՛ն
երեք աողերն
են .
« ՚|՝ա1ս(ի այն օրն, անիծելսվ հայրական
Համրոյրր կոյր՛ որ եղաւ
1>ւ1՛ սեւ սերմիս սսւաջնորդ ..»
6
Յունուար
1 9 0 8
թուակէր
նամակին
մէք,
«Ամբողք
երկու տարի
է
անձնասսլա–
նութեան
ղաղա վւա րին Հեա
կ^ասլր իմ
ՀԻսկ
1 1
Փեարվ,
նամակին
մէք
ինքգինքշ
«մենամոլ՛»
մր
կ՚անուանէ։
Զ՚որմանալի
է Հ Ղ՛ • Վարումանի
քերթո–
ղական
Հատորներուն
մէք գմուար
է ղա՜
նել այսքան
յոռետես
աողեք
ւ էյւ եթէ
նր–
կաաի
առնենք
նամակներուն
եւ
Ք^ր -
թու սւհներուն
թոլականնեբր
, ղմուար
չէ
բացաարե
լ
ա
յղ ե րկոլութիլէւ
ր
, իբ նկա
-
բտւչէւբբ յատկա
եչեչու
Համար : Ա ասնաւո–
բարաբ
«Հացին
ԵրգՖէն
այնքան
լաւա
-
աես , մաբգկայնական
չունչր
,
իբասլէս
Վաբումանին
արուեստն
ու լաւա աես ու -
թիւ^.ր
կր յատկանչէ։
Ես
իՆհ ի կր
Հար
ցնեմ
է
Ուոտեողական
տարիներուն
նիւ - ՝
թական
անձկութիւնր
չէ" արգեօք
,
որ ՚.
՚ւինքր
ա
՛յնքան
յոռետես
ու
«մենամոր.
գաբձուցահ
է՛. Կենսագիր
Գեբենիկ
ճիղ -
մէճեանէն
այգ
կր
սսլասէէւնք։
Աբգէն
յ ի չ
ուահ
նամակիկյ
մէք կր կաբգանք
•
«Ա -
սլաղ՛"յին
Համաբ
ա՛յնքան՜
աչխատու
-
թիւններ
ուն էւմ ,
քերթողական
ա՛ յքե քան
գեղեցիկ
հ րաւլէլ։
ԴՐ Ր ՛լո բհաղբելոլ
Հա
մար
նիւթական
ումս
կր սլակսի ; Աիրտս
օրէ օր կր տկարանա
յ եւ
կարողոլթիլն
չունէւ
ղւլացումնեբուս
թբոէոտութիւ1^ե
եր—
ղելու , ան Հարիւր աաբեկան
քութակի
մր
՛ղէս օր մ՝ր պիտի
փշրուի
, եւ իր
վերքին
եբղբ
ո՛չ ոք պի։ոի
լոէ՛»։
Բաբերէ" խտտ
բաբ
մենք այգ
եբղբ, Վ^էէէ–
բումանեէէւն
երւլր լսեցէէնք ,
քերթողական
քութակր
փչբսլե
լէն առաք. • . ;
Ա՚֊բիչ
նա։քա1լնեբոլ
մէք ալ
Վարուման
ա1^ալ։կնեբ
կ^րնէ նիլթակէոն
նեղութեան
:
« Հեթանոս
երգեր»ուն
մէք
Լքումը
իէորա՛–
գրոփ քեբթոսսհին
Հետեւեալ
տողերն
ալ
յատկ անչա կ ան են • —-
Ո՛չ ոք, ո՛չ ոք գիտէ վիշան՝
Որ թ֊ոքերուս մէջ , ղերդ յսաշխաշ թու ~
նէորեր
Արագօրէն կ՚ուոէանայ •
Ո՛չ ոք գիտէ թ է ի՜նչ կերպ
Յուսահատութիւնն օրէ օր գիս մահուան
հետ
Կ՚ընտելացնէ, թ է կ՚երթամ ի՛նչ ճտմ -
րայ ով
Կեանքիս մոխիրն ես իմ ափին մէջ կըշ–
ոել • • • :
Այլապէս
խիստ չաՀեկան
եւ ուստնելի
է
Վարումանի
1 9 0 8
Նոյեմբերին
ւլբահ
նա -
մ ակր
որուն
մ էկ պարբերութեան
մ էք ,
ղբականութեան
եւ արուեստի
տեսէէէ՚կէ
-
տոփ,
Վաբումանին
Հաւատամքր
եւ
րմբռ–
նումր խտացահ
կբ տեււնենք :
Հաւատամք
ել ղաւանանք
, զոր յետոյ
իբենր
պիտի
բնէբ
«ՄեՀեան՚^ի
խմբակցոլթիլնր։
1 9 0 2 –
ին աբգէն
ղբտկէսնութեան
ուրէւչ Հաւա
-
տաւորներ
, առա^ւոբգութեամբ
աբճակա–
՛լիբ եւ բանասէւէեղհ
՚Արտաչէս
Յաբոլ
-
թիւնեանի,
Վաղուան ԳրականութիւՐը
պիտէ։ բանաձեւէին
• ԱՀաւասիկ
այգ պար–
բեր ութ
էէ
ւնր Վա ր ո ւժան էն ;
« Անպաաճառ
ամբողք
Հա
յաստաեբ
սլէտք
եմ տեսնել
; Կ՝էէւ։լեմ
Համուբել
րո–
լէէր այն տեղեբր
ուր նաՀատակ
մբ
ինկաւ
կամ
Հերռս
մր կոէսեց : Աենք այնքան՛
մեհ՜
ենք
ոբքան
ոբ Հողէն
կր խմենք
մեբ
ղւլ ււ՛–
ցումնեբր
: Ամէն
ինչ Հոգ է Գէպի
մեր
՛պապերուն
է
Որ է՝
ՂԷ՚ՂԷ
աստուահնեբբ»
:
Երբ Վարուման
իր հննգափայրր
Բբգ
-
եիք էլնաց , Հէէն երկնուահ
եւ իր նաՀա
-
տա՚կութենէն
փեբք
լո յս տ՛եսահ
«Հացին
երգր՛» Հարաղատ
փկայո-ւթիւնն
է
վեբբ
յիչուահ
գաւանանքին
; Գոբհ
մր, որ մի–
քէսզգային
աչ տարողութիւն
ունւի -.
չ
սլիտի մտահէր
Վ^արումանի
այգ
գՈբծիւն
մասէէն «Յուսաբեր՝»ի
խմբ՛ոգիԲբ
՚– ՛Բանի
որ. Համաձայն
անոր տարազին
, Վաբ-ու
-
մէէէն Հա յ ղրաղէա
չէ , եւ
Հա յ աաոա
-
պանքին
լ
կոտորահին
ու Հալահանքնե
-
բուն
մասին
չխօսէէղ ու անոնցմէ
^նել։չրն
-
չուահ
«Հացին
երգր»
Հաւ
գ բա կւսն ու -
թեան. մաս չի կազմ ե ր • • • :
յ՚ամէսնակաէէբէսլ
այղ րմբոն՚ումէն
ւլէմ
կ՛՝ արաա յա յտուի
նսքեւ
Գ . Վարուման
:
Գաբեգին
Լեւոն եանին
էէսլղուահ
3
Յ՛՛՛ն
-
ուաբ
1 9 0 8
ԼԿ տն տ) թուակիր
նամ ակին
մէք չատ յստակ
է
Հեթանոս Երգեր//է
Հե~֊
ղէն։սկին
փկա
յութիւնր
, գեղա րուեստա
-
կան գրականութեան
մասին,
որ
կբն։ս
յ
Հա յրենասիրա՛կան չբԱա
լ ,
«Չ,աբմ անաքի
է, կր ղբէր Վարուման
, որ ւքեր մէք
Հայ–
րենասիրէսկան
երկեբբ
Լնոլաղ բացառու
֊-
թեամբ^
ղեւլաբուեստական
աբմէքէ
ան -
քտա
յւլացոլահ
են : ՚Բերթուահ՜իս
մէք ,
ին չպէս
նաեւ
նմ անօրինակ
ղբ ութ իւննե
-
րւււս
մ էք , քան ացահ
եմ եբկէէւ
տաբրեբր
չւսէլուել
,
օզտակարն
ու
՚չք՚՚թ՚ցիկբ,
"՚–
նոնց մէք էստացնել
անՀաաական
Հողէիս
Հետ
բոլոր
ՕպԺէքթիվ
գեղեցկութիւննե
-
բբ.
Համար ելով թէ
այսպէսէվ
միայն
կարելի
է ումեւլ
էլորձեր արտագրել,
եւ
էսուսաէիիլ
բոլոր
այն
քէիշէ
ւլեղեցկու
-
թիէննեբէն
,ոբոնք
,
ցաւո վ
յլբսեմ
,
յարւլի
էէլէս
Հայ
գրական
Հբէսսլարակին
վրայ
հաէէուեցան
եւ կր հաէսուէն տակա
ւին» :
գ. Վոէրոլմանի
րմբէէնումր
ուրեմն
ոբոչ
է, բսւնասաեէլհութեան
քն։սլ։ր
մեծ
էղէտք
է բլլայ,
կր յայտարարէ
, Հակառակ
պա
-
րաւլայէ։^
«մայռին
զարնել
քնարր
երբ ան
մեհ
չէ»։
էսաե ան Ա
Ոէն
ուց
Ա իութե ան
եբբորգ
գբէսկէսն
ասււլչէս ր , որ էոեղի
ւ։ ւն ե ց ա
լ
1(>
"՚պբիլ
1913^5՛,
նուիրուահ
էբ
Գանիէլ՝
Վաբումանէէն
: Տեւլի
ունեցահ
«՝Բննագա–\
աութ էււննե րէն։»
ԼՏոքթ
• Աբմենակ
Բար
- յ
ս եւլան ) եւ «ք՚րապաչա
ն կարս։ ղրո ւթե ան» |
չափաէլանցութիւննեբէն»
ԼՈ՚ուբէն
Զ
՚ " Ր
՜"1
ղարեան)
կր թութն
ղայթակէլահ
ԲԱալ
Առաքէէնր
կր
ւլտ
՜նէր , որ «Ամենտքննագա
- յ
տելի կէտր
սակայն
Հեթանո ս
երգեբուլՏ»^
մ էք՝ գէոլի
կինր արտա յա
յաէ։
լ ո ւ լ
սէրն
է :
Այն ամէն
կտււրներր
, որոնք
նէէւիբոլահ
են կնո^,
կր
նկարագրեն
անոբ
մարմինբ
,
չարմէէւձեւերր
, պաբբ
եւ
առՀասարտկ
արտաքին
էլբա ւչո ւթի ւննե ր՛ր կամ կ՝աբ
-
ա ա
յայտեն
այբ
մաբգււ
՚լ
ամէն
կարգի
ցէէէն
կութ է լեն երբ» ; Գալոփ Ա՛ուրէն
Զ
՚"Ր
-
էէտբեանէէ , •հետեւեալ
նախաէլսէսութէււնով
կր էսաացնէր
իր ակնարկահ
իբապաշԱւՈԼ–
թի ւ նը • •
«Վարէէւմանէ։
քեբթ՚էւահներուն
մէք
ղէլա
յաոէւրէէւթիւնր
չափէն
աւելի
չեչ
տուահ
է , եւ ուղղակի
կիրքին
է ի ա ռ ա բ ա –
նոլթիւ5ւն
է
ււր
կ՝
լէնէլն
չմ ա ր ուի աեղ տեգ» :
Վե բապաՀո ւթե ։սմբ աոնե լով
ա
յս
անձ
նական աեսակէանեբր
, ինչ ոբ
էսսուլիսխն
՚>ԲԲ
"՚֊րէ՚չ
բան ա խօ սն ե բ ղիաել
աուահ՛
է–
էն , երբ կր կէսրլլանք քառասուն
տարի
ետք
Գ .Վաբումսէնին
նամակներր
,
այլեւս
•կասկահ
չէւ մնար , ոբ բանասէոեւլհբ
կեան
քր սէբահ
է ու էիոբձահ
է ապրիլ
: Ա արգ
կա յնօբէն
, ե րիտասա բղտկան
վառվռոէն
օրեբէէւն , էէ ւս էւ/ե ո ւլտկան
չբքանին
,
չրսելու
Համ աբ
կիներու
, կնոք ստուերր
ւինտռահ
է ,
անւ։
բ ։Տ
սէր
մնա կան
Հ բասլո
յբներ
էււն
ու
կա էսսէրգական
ղիհեբուն
էլերէն
ւլաբձեր
է ; Այս մարզին
մէք ո՛չ մէկ արէէւեստա
~
կէււ թէէւն
կամ
ան բնա կան ո ւթ ի
լն
-
Ակնաբ–
կուահ
իբաւպաշտութիւնը, գ գ այա սիրու -
թի ւ նը
կամ
ց ա ն կ ո ւթիւնը
բաբ եբա էստա
-
բար այն չէ , ոբոնց Համար Շիրվանզատէ
,
այնքան տնարգար
եւ չափաւլանցոլսէհ
ձե
ւով
պ ո ոնկ ա գ բ ո ւթիւն
մակգիբր
տուաՀք
էբ : Գ • ճիէլմէճեանին
զբոււէէհ
մաեբմա
-
կան նամակներուն
մէք եթէ ուսանողի
այգ
էւէՈ
"տովանէէւթիւններբ
չղանէէէնք , անբր
-
նական
պիտի բԱաբ , խոստովանէէլթիլն
-
նեբ,
ոբոնք բաւական
թաէիանցիկ
են , էւ
ինչո
՚^լ
չէ , մարղկայնական
, չբսելու
Հա -
մ ար
ե բ
էէ
տա ս ա ր գա կան ; Հանճարեղ
ար
-
ձանաղոբհի
մ
ր
մարմարիոնէ
արձան էէն
առքեւ
Հիացումով
կս/նգ կ^աււնենք ,
այգ
արձանր
այբ մր ներկայացնէ
թէ կին մր,
Վ–ՏԱՆԳԱԻք1Ր ԿՌՈհՍ1Ւ»ՆՑՈՐԸ
կ ի Պ Ր Ո Օ
կիսլբոս
Որ
Ա՝իքերկրակէսնի
երրորէէ
կւլ–
էլին է , ունի
9000
Ք
՛Ո"
• քմ ՚ տաբահու
-
թիւն
ե
լ
մօ՚ո
5 0 0 - 0 0 0
բնակիչ։
Յուն,սկ,սն
Հող ԲԱալէ ետք,
եւլահ
է
Հռովմէական
նէսՀանէլ , ասլա Ֆբանկնեբէէւ
իէւսբի"էս
էքր,
յետոյ
Վենետիկցիներու
էլա։լթավայր
մր;
1 5 7 1 - 1 8 7 8
կբ պատկանէ բ Թուրքերուն
^
1898^5/
Օսմանեան
Կէս յս բութ իւնր
Աեհն
Բբիաանէէէյ
յանձնեց
էլա յն , քուրր
ձէլելււվ
Պերւփնի
ղաչնաղիրր
յ 1914/՛՛*՛
Անգլիա\
ստանձնեց
կ՚լգիէ^
Հոէլաաարութիւնր
, էէսկ
քանի
մր տէսրի եէոք,
1 9 2 5 / ^ ,
գաէլթասլե–
տէէլթեան
վեբահեց
զայն , երբ
Լււղանէւ
ղա չն ա էլր ո վ
Թո՚֊բ քէ՛՛ո կբ
Հրամաբէր
իր
բոլոր
իրաւունքներէն
յ
ԱՀաւասիկ
իբ Լ՛ոյն
ւլիհերուն
մէք պէէւտ–
մէէ
լ թ է է
մեր կի պլւէէսի ւլա նա ւլան տէ բեբուն
:
Այսօր
նորէն
էլր խլբտի
ան եւ իբ վրայ
կբ
՛կե ղ բ ոն ա ցն է աչխարՀի
ուչա գրո ւթի ւնր
X
է՛բ նաէէէքլին տէրր Յունաստան
, իր կնււ -
"է՛՛է
Լ՚^Յ"՛–՛^ Յունաստանի՝)
մէ՛ք"ցով
քլ^ու–
ղէ վեբաէլրաւեչ
ւլա յն
յ
Ն"ր չէ ա յս չար
-
մէէլմբ,
կիպբոսի
մէք առաքին
անղամ
ե -
բեւաց
1 8 7 9 / ՛ ^
1
է"^Լ եղերական
Հանգա
-
մանք ստացան
գէպքեբր
1 9 3 1 / 2 ՛ ,
եբբ
ցոյ
ցեր քլտզմա էլեր պ ելուէ էսյրեցին կառավա
-
րական
չէնքր :
էնոսիսր
միչէո արթուն,
միչա
կր
Հրա–
՚^Րէր ն""Կ1՛
^ էէլէ"
Հս
^էք
ելով
կւլղին ,
մինչեւ
եւ չենք րսեբ թէ վարպետին
գուբբ
իրա–
պաչտ
ղիհեբ
աուահ
է ,
կորոլթիւններ
մատնտնչահ
է եւ կամ ցանկութեա՛ն
րո -
պէի
մր սաեղհագոբհ-ահ–
է ; ք՚նքո՚՞ւ
Հա -
մաբ սակայն
մեէէագբել
բէււնաստեղհբ
, ոբ
բառե բու նե բղա էակութեան
ու եբամչ
-
տութեան
ԷսորՀ ուր ղին վստա Հահ է
իր
երէսղբ,
իբ երեւակտյահբ
, իրաէլան
կնոք
պէսաքլեբր,
եթէ
ւսն նոլնիսքլ
բանւՈԼՈբՈԼ -
հիի
մր ղեղե ց՛կո ւթեան
մ ար մնաց ումն
է
X
Ո՚^բ արուեստտւլէար
, ո՞բ
բանէսսաեղհբ
մտՀուան
չաէի
Հղօբ
սիրս՚յ
ղ՚էայութիւնր
"լիէոի
արՀամաբՀէբ
եւ է՚նքգինքր
Հպէսրտ
սլիտի
զւլալէ , ոբ ինկէէէհ չէ անոր ցանցե
-
բուն
մէք
յ
Օր մբ էսւելի
լնգա բձակ
«Գանիէ
լ Վա
-
բուման»
մր ունէ^ալու
աէ^՚կալութեամր
,
չնոբՀապաբտ
ենք
Հ ե էլինա կին , որ
ա յս
Հատորով
մեղի տուաւ
ւսռաքին
փոբձր
մեհ բանաստեւլհի
մբ յիչատակր
ողեկո
-
չող , իբ
նաՀատւսկութենէն
քառասուն
էոաբինե բ փեբք :
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐՍԱՄԵԱՆ
« ԳԱՆԻԷԼ ՎԱՐՈՒԺԱՆ»
(Գպրոցական
կեանքը , Անտիպ ՛Նամակները , Գբակա -
ն/7էթիէ1ւ(ը,
Հեղինակ՝
Գեբենիկ
ճիզմէ
-
ճեան : Մ ա տենա չա բ օՅուսաբեր
» , թի՛–
6 7 ,
ԳաՀիբէ,
1 9 5 5 ։
«ՅԱՈ՚ԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
( 1 6 )
Կ^^^ՈԻՐՋԷ ԿԱՄՈԻՐՋ
Գէէւն միայն
«այո»,
րսէ.
Համակեր
պէ , ղմէէէսքի կրակին
բամին
քլլնեմ
ան որ
քլր Համ տ րձաքլի քու մաէլէւլ
գ"1չէ՚լ
՝•»
«Բ՚էքլոր ճամբտնեբր
, աւաղ , իմ
առքեւս
փակուահ
էին ; կր մնար Հաչտուիլ
է՛բա -
կան էէ ւթե ան Հեէէէ , թեբե ւէէ քլբնա յէլ
բտրլո–
քեչ խեղճ
Հօրս փվւճա՚կբ» :
^
«ԱյնուՀետեւ
, էլէււնաղէսն անցքե րէ ետք , |
Վքւ րքապէս
Հաճէէ աղա
յէէն
Հին ւլե բոբէլ օրէ՛–
՝
նաւոր
կէ՛նր ղէսրձայ
- . . էնչ որ ապաՀէէ -
փեցի
այս «ամէէւսնութեսէմբ»
էսյն
եէլաւ
ոբ , իրօք , Հաճի
էէւղան է։ր էսօսքր յարգեց
՚.
փոգոցի
լաճեր ր քլաբ
էէի
Հբաւէէ րեց ել Հէք
Հա յրս աւլա էոե ցաւ իբ էսմ ենօրեա
յ չա բ չա -
բանքներէն
• • •»
ւ
Ո՚֊բեմն
Հայրղ
ո՚՚ւլք
է՛՛՛
Այռ,
Հայրս
ուլք
է,
եթէ
կարելի
է
այւլպէս
րսել : Հոն՝
Տար
- Աւլաճի
ան
կիւնր,
մե՛հ՜ մայռին
տակ
նստահ
,
հանօթ
յլո յր
մ ո ւր էէէց իէլբ , ա յս տունին
իրաէլան
աէբբ
եւ էսյս
քաղաքին
ամենահ՚անօթ
անձն ա ւո ր ո
լ թ
ի ւն բ
Իբ պաամութիւնբ
,
իբ ապրահ՛ աՀաւոբ
ո ւլբե բ
էլէէ
՛ւթ ք
է
ան մ ան–
րամասնէէէթէէւ^էնքէրր
պէտք
է
իմէէէնալ
, իբ
իսկ
բերնէն։
Իրմէ
իմացիր
թէ
ինչպէս
կուրցուցին
եւ փողոցներ
ր ձէթւցին
զին -
քբ » . . .
Թչ՚էւառ
կինր կբ Հեկեէլաբ
: Արղէն
իլ -
րաքանչիլր
նախաւէասոլթեան
Հետ
կաթիլ
մր արցունք
էէար էլր ղլորէբ
իր աչքերէն
:
հքոր յռւլղումոփ
ու սաբսուռոփ
լսեցի
իբ
պատմ ութէււնբ
; Այմմ , արգէն
Հէնգ
եր -
կար
տար
իներ ս^ցեբ
են այգ
եգեռն^ապւէէ–
տումէն
, բայց
անցնող
իւրաքանչիւր
օր ու
ամիս
իրեն Համար
եղահ
են միչտ սեւա
-
^իբ ) միչտ
ամպտմահ
, միչտ
տէսրալի
:
Ոչի^՚չ
ունէի
իբրեւ
«.մխիթաբանք»
իրեն
բսելիք
: Գիտէի
որ անի՚մէսստ
էր
որեւէ
սփոփանք
- Գեռ
ղաբնան
հ
^՚Աէէիկ՝
ճէսկա
-
՚ոաղիբր
զայն նետահ
էր գմոխքի
մ\ր խո–
բր մ ինակ , թ չուառ
անօւլնական
• ՚ •
Ոսկ եչէէ՚ղ ղաբ էււննե բու աեւչ
ցուրտ
ձր–
մ եռներ
միա
յն բամին
Հանէսհ
էէէն էրեն
՚.
Վ^այելքի
, ապրումներու
երազուն
ճամ
-
բան , ձղուահ
էբ արիւն՛ի , արցո՛ւնքի
, էէլ
փչաէւ Հովիտներու
մէքէն՛
՚. Ու այս ճամ–
բտն ոչ հայր
ունէր , եւ ոչ ալ վեբք
՚ .» %
Գլւէւխս առահ
եբկռ^ւ
ափերուս
մէք
գալլնօրէն
կր խոբՀբգահէի
յ
Մինչ
այգ՝
«Հանրմի»
քօէլին
տակ
ճանչցահ
էի տա
-
րամեբմ
, չոր, աղէտ
կին մր։ Այսօբ,
այգ
նո յն կինր ա յչափէոխուահ՜
, կեբպարանա
-
էիոխուահ՛
սիրելի
մբ, Հարաղատ
մւլն էր
I
ինձ էլր թուէր
թէ իմ եւ ա յս կնոք
ճա–
էլատագբին
՚ ^ է ք նմանութիւն
մբ կար , եւ
թէ ,նախախնամոլթիլնր
յատկապէս
գէպ
քեբր
այս ձեւոփ գասաւոբեց
ղիս
փորձի
ենթարկելու
Համար;
՚Բսան տարեկան
ե -
րիտաս՚աբղ
էի , արիւնբ
եփ
կուղաբ
ե -
բաէլներուս
մէք ; Անցահ
էի արեան
ճամ
-
բաներէն
եւ ուխտ
րբ՛ահ՛ էի
սիրելինուս
անթաղ
ղիա՚էլներուն
՚էբայ
յ
Օք ) կր յէչեմ
տարաբախտ
Հա յրս ՝•
Վերքէ՛ն
իրիկունր
, կա բհես
ամ էն
Է՜^Հ
յէ"յէոնի
, նախաղղացումով
էլարհես
աէքէն
բանի
հանօթ,
նստ՛ա՛հ ՛էինք կլոր
«խէն–
չային»
չո՚-բք
բո՛լորս
միասին
• • • • « • • •
Ո բգի , գարձաւ
ինհի , ղիս ՛պիտի տանին
,
ճամ՛բայ
մբ անղարձ
, պիտի տանին
, քու
բ ե ռ գ պիտի
հանբանա
յ; Այգ
բեռր
չատ
աւելի
պիտի
հ
՜1էէնբէս
՝1է\այ , եթէ
աղամ աբ
-
ղու
էլո չում իղ աէր
կանգնիս
• . •» :
Ի՞նչ
բսել
էլոլզէբ
այս խօսքերով։
«Տլլ՜
ղամ ա րղու
՛կո չումբ»
ո՞րն է ՚ • • ի՞նչ
կբ
թելսէէէբէր
այմմ
այղ «էլոչո՛ւմր»
: Աբղա
-
բեւ,՛Հիմա
չկար մեր տոմեր, չկար
Հայ -
բբո , չկ՛" յին
մ այբս , քո յրերս
ու
մ իւս
Հարազատներս
: Բայց
եո կ՝ասլրէէէ եւ այս
օր ճ ա կէէէ տա գիրբ
ուրիչ
քո յր մր
Հ անահ՜
է ր գէ՛մ ացս , րսելու
Համ ար ,
«աՀա , ե–
րիտասաբգ
, քու բոլոբ
յա ւա էլն ութ
իւննե–
բոլգ
փռ՚բձաքաբբ
. * .
Ծ անր տատանում
ոփ ոտքի
ելա յ , ա չքե–
բուս թաց ր սբբեցի
, մ աղերս
կարղի
գբի :
Ասաէէէէկբ նո յնպէս
ոտքի
ելաւ,
բռնեց
թե
լերէս,
չեչտակի
նայեցաւ
աչքեբուս
«Վա–
նիկ,
սիրելի
եղբայր
, այմմ
մեղի
Համաբ
կարեւորր
ղգոլչութիւձն
էէ
Համբերենք
եւ երեւոլթապէս
գաբձեալ
իբարօլ
ան
-
հ՜անօթներ
մնանք
մէէնչել
տեսնենք
ինչո՛*վ
կր
վեր քանան
այս բոլոբր
ւ
Ո՛՛ ՚կրկէն
Հան–
ղէէսլելու
խոստում
ով
եւ կբկԽակի
թեչա
-
գբանքներով
մեէլնեցաւ
%
էտ
ս
մնացի
մինաէլ,
անձնատուր՝
խաւլ
-
նիէէէուռն
մտահուէքներռւ
: Այմմ,
իմ
մէքս
հնէսւ
տաբօբ
ինա՚էլ
ոխ
մր
,
աաե
լութիւն
մբ աղա
յէէն Հանգէպ,
որուն
խոստացահ՜
էի
բ լ լ ա լ պաբկեչտ
, Հալէստարիմ
աչխա
-
էոասէբ
՚ • •
Օրեր
անցան
, օրեր
հէսնր
ու
էլանգաէլ
է
Ես
մ իչտ
Աստղիէլին
պէստմ
ահ^երուն
աբ–
պաւռրոլթեան
տւէւ1լ էլ
էէէսլրէի
;
Այմմ
ան
ինհի
Հէ1էմէւէր
միայն
ւլեբուահ
կին մր
չէ
բ
է
"՛յլ
Ք՚՚յՐ
՚ ^ ^ է
աւելի
քէսն
քոյբ
մր
:
Ե՛*
սէեիմ անէէէ լի
, անբտցատբե
լի
բանով
մ բ
էլաւգէէւե
ց։"
յ
էէբեն
;
Տսէբօբէւնաէլ
լեղսէչբ
—
քում
մր
մարմէէն
առաւ
մէքս : Օրէ
՚*ր
պաՀանքէլոտ
կր ղառնտյի
;
Կ
՝ուէլէի
որ Ասէուլիկբ
իր
բանն
ու
գւէրհբ
ձէէէր
եւ ինձմէէվ
զբաղէր
• Կ
\ր
աաո֊ապէի
,
խոբապէս
էլր
տառապէի
: Մէկ
օրէն
միւսբ
ա
յսքէէէն
էիոփոխութթ
ւն
՛ ՛ ՛ Ա
ի ն չ այգ
։սլ
մինակ
էի
է
Բ ՚ " յ ց
է
մխիթարական
կբ գտ
-
նէի
վիճաէլս
բաւլղատելո
՚վ
«գուբսի
աչ
–\
խաբՀ»ին
Հետ,
Հիմա,
կարհես
թէ
ղա՚եքլւք^
երկու
սալ քարի
աակ
ղրահ՛
կր
տբոբէէւն^
կբ
ճզմէթ
։ինձ
կբ թուէր
թէ ես
աչիաբՀի
ամէնէն
գբկոլահ
արարահն
էի ;
Այս բոլորին պատճառն
էր
առաւելապէս
Աստղիկէդ
էԱնտարբեբոլթիէնՀր
ւ
ՄԻԱԱ՝Բ
ՄԻՐԶէ
՚
(Շար.)
I
Fonds A.R.A.M
