ԸՆԹԵՐՑՈՀԻՆ
ՑՈՒՇԱՏԵՏՐԸ
Դ Ա ՆԻԷ Լ Վ Ա ՐՈԻԺԱՆ
Վերքերս
« Տ ո ՚ ֊ ս ՚ ՚ ՚ բ ե լ ւ »
մաւոենաշաբբ
Լոյս բՍհ՜սւյեց էր ճ1բ՚է
Հսւտորչւ
Օ՛ա. -
քլիէլ Վաբւււժաքնի. դպլացական
կհայնքր ,
Անւոիպ նաւքակներյյ են Տ՝լւականոսթ–իւ -
նը,
հեղինակութեամբ՝
ԳեբեՆէկ
ճէզմէ ֊
ճեսւնէւ
Գ– ճէզմէճԼ-ան
եբկար
տաբէներ
վայե–
ք՚սէէ է բանասաեղհէն
մտերմութէւեբ
Հ Ա–
նոնք փոէսանաքչած– են բաղմաթիւ.
նսւմա1լ–
նեբ : Հեղէնակբ
կբ խօսի նախ Վարումա -
նին
գէղբույական
կեանքէւն
մասին, ել կբ
յիշկ իբ անձին Հեա կասքսւաէէ
կ ՚ ՚ ՚ ր գ ՚^Բ
մանր ւսմասնութիսննեբ
%
Ամէնէն
վեբքբ ԿԱ կարդանք գ. Վարու.–
մանի
ղբ ա կան ո ւթ ի ւնր նեբկա յացնող
ղա
նաղան
ղրութիլկներ
;
Հասլէէեւդով
Լսյս
րն1է
՜այուաէՒ
Հատորի
մբ տսչաւո ր ութէււե ր կր թողու ա յս գիբ ~
քր։
Վարուժս/նին
Դպրււցյական կեանքը,
Անտիպ նաւքակնեըը
եւ
ԳբականոՆթիՆւը
աւելէւ րնղարձակ
սաՀմանի
մր մէք կաբե
լէ էբ ՚ եէ– պէաք
էր , լոյս
րնձ^այել
։ Ան -
տիսլ
նամակներէն
ունէւնք
*/• .
ճի՚լմէճեա–
նին եւ Հայր Ա– Եբեմեանին
ուղղուած–
Գ՝աբեղ./ւն Լեւոնեանին
, Լեւոն
էսաճանեա—
նին եւ Հայր Ա.
Աբեմեանին
ուոո
ոււս(
ւլ.րու թիւններր : Ցաւալի է որ ուրիշ
ղրա–
գէաներոլ
Հեա ունեցահ՜
թ ղթակւյ ո լթ ի
լե–
նեբուն
Հեաքն
է՛սկ
էԿ*"յ
՝• Ջեմ ղէտեր թէ
Հաաորր
լոյս
լնհ՜այելէ
առաք
«Յուսա -
բեր՝^
Հ րատա բա կչական ր
Հ բ ա պա ր ակա
յին
կոչ
մբ ոլղղե՚^ց,
ոբպէսղի՝
եթէ
ուրիշ
նամակներ ալ կային
բանաստեղհին
կող ~
մէ ղբուահ՜ , անոնք ալ կցուէին այս ան -
աէպ
նամա էլնե բուն :
՚քքՈ
յն գի ա ո ղո ւթ ի ւն ր նաեւ
Վաբումանին
գրականութեան
ե արուես աին
նուիրուահ՛
բամնին
Համար ; Այսմասն
՛ոլ չա՛տ պա
կասաւոր է : Աենք պիտի
թուենք
կարղ
մբ
ղրութիւններ
, որոնց բացակա
յութիւ
նր անՀ ա ս
1^
ա լի կր մնա յ : Ա էկր որ հա -
նօթ չէ թէ ի՛նչ
ուսումնասիրութիւներ
ն՛ո
լի
բ ո ւահ ենբ՚սնա
ս աե
ղհ ին ,
մանաւանգ
իր նաՀաաակութենէն
ետք, պիտի տար -
ուի
մտահելու
, թէ տոաքնակաբղ
բս/նաս–
տեղհի
մր
բովանղակ
գրականոլթիւնր
չա՛ա
քիչ չափով
ուս ումնաս
էւ րութեան
ա—
ռարկա
յ ե՛լահ է եւ թէ
Հետաքրքրութեան
պակաս կայ ;
ԱՀաւասիկ
ցանկր
կարղ
մր ւչրութիւն -
ներու , որոնք սլէաք էբ ոբ իբենց արմ՛^—
նի աեղր
ուն՛ենա
յին քիչատակի
Հատորի
մր
մէք։
Այս չո՛րքէն
դուրս ալ վստաՀա
—
բաբ
ուրէ՛չ
ղրութիւններ
լո յս տեսահ են
*իանիէլ
Վարումւսնի
բանասաեղհութեան
,
արուեստէն
ու կենսաղբութեան
մասէւն .
ԶաբեՀ
Գաղաղեան
Իղմիբի
մէք կբ
Հ բատարա
կէր
«Հայ
Գրականութիւն
» ս» -
նունով
, լաւ խմրագբուահ
ու խնամ ուահ՜
բո վանգակո
ւթեամ
բ ամ սա գիբ մրտ
1913/՛
Տունիս
, Աեպտ–, Հոկա–,
՚քյոյեմ
< , Գեկտ .
եւ
19Ա
Աունու՚սբի
թիլերուն
մկք Ց
•Բիւֆէճեան
(3–
Օչակ՚ոն)
Աեը բանաս -
տեւլծ՝նեըը
րն՚չՀանուր
էսոբաղբէ
ս՛ակ Գա~
նիէլ
Վաբումանէն
նուիրահ է
էնգարձակ
ուսումնասիրութիւն
մր :
2
–(.ոյն Հանղ(,սին
մէք Մայիս
1913 ,
Ա. Հ. Գալիօն&եան
Րնա(քդի Ասստւ–ածա–
ց ս ւ Ա ՚ ը
էսորաղրով
յօ՚չուահ
մր ունի , Գ .
Վա ր ում ան ին
մ ասէ՛ն
3
«
Հ՚"յ Գրակս/նութեան–»
խմբագի -
բր , Զ,"՚բեՀ
Գաղաղեէսն
ունի , Գ . Վարոլ -
մանէն
նուիրուահ՜
Գբական վերլոՆծոսք -
նեբ :
4 -
Հ.
Աիմոն Եբեմեան
Դբագէա Հա ֊
յեբու
չաբքին
մէք սւնի
րն գարձակ ու -
ոումհասէւրոլթիւն
մր (Թ •
չո՛րք)
5
՚–
—
- Ա • րնդՀանուր
պատերաղմ
է։
ւլիեա–
՚լա՚չտրէն
ետք, «Շանթ–»
չարաթաթեբթր
191Տ/<յ,
Պոլսոյ
մէք բացաոիկ
թ է լ մր նշ -
ւիրե ց Գ Վար
ուժ– ան է՛ն ; Առաքին
յօւլու-ս–
հ^ր.
Հայ թաւնթ֊էոնը
ե ւ
Մեը ացդային վեբ
ջին լքեծ՜ Ղքարտիրոս՚ները
խորա՚լրով
,
ստ՚՚րաղրահ
է խմբաւլիրր
Մ
երուման
Պարսամեան
, կաբգ
մր անտէպ
նամակնե
րու
արտաղբում
ով։
Նո
յն բացառիկէ՛ն
մէք
յօգոլահներ
ունթե՝
՚ԼաՀան
Ե՚սր^անեան
քեբթուտհ
մբ , Ենովք
Արմէն՝
Վարու. -
Ժան՝ Մշաւկին հոգիին մէջ,
Կ–
Կարապ՝
Ըսէ՛ մեգի, Դանիէլ
կերթուահ)
, Ակր -
տիչ
Բնակունի՝
Յիշատակներ Դ> • Վաբու–
Ժանի կեանքէն
(երբ Վարուման
ուսուցիչ
էր Թոգատի
մէք) , Յ ճ –
Աիրունի՝
Դէպի
ա դ բ ի Ն բ ը
լոյսին,
Գրիմիթէլ՝
քեբթուահ
մր ,եւ Տոքթ.
Պաղէլ Խան՝
Դանիէլ Վա–
բուժան
(Այս
վերքէ՛նր
ուսումնասէբոլ
-
թիւն
մբն էր , որուն
առաքին
մ ասր գրա–
^ննութենէն
կրճատոլահ՜
, նախապէս
լո /ս
տեսահ էր
1915/ւ 11-24
•"ոլբիլի
թիլին
մ էք , տր գմբւսխաաբաբ
«Շանթ՚^ի
վերքին
թի՛՛լ՛ պիտի
բլլար
յ
Ն՚՚յն
օրն իսկ
տեղի
կ՝ ունենա
յէւն
մ տաւո բ ա կաննե բ ո ւն
ձե լ՛ բա–
կ ալու թէ՛ ւնն ու աա րաւլ բու
թի
ւնր )
Ասոնցմէ ղատ
9* •
ճիղմէճեանի
Հատո -
րին
վերքին
էքին
մէք կր գսքնենք մատե -
նաղ րական
հանօ թութ իւնն եր , •ուր կր յ բ –
չաաակուին
բաղմաթիւ
յօգուահներ
եւ
ուսումնաս
իբութէյլննեբ
իբենց
Հեղինակ -
ներով.
Հին թէ նոբ : Ասոնք ալ
Հատորին
մէք
առնուահ
չեն •
Հետեւարար
ղմուաբ է աբգարացնել
Գ •
Լ՚է՚«Երկու
էսօսք%է՚ն
մէք. Հետեւեալ
սլար^
բե ր ո լթ ի ւն ր •
եբ սլե գո
ւմՆ ե ր ո ւ^ւ տե–
ղի տալով
, ղրքոյկբ
վերահուեցալ
ներ -
կայ Հատորին
,ռ.Նւ^
" ^ ՚ ՚ Դ գտան ինչ ոը գբ–
ուած է Վաբուժանի կեանքին ոս գբակա–
նութեան մասին, ցրոՆած՛ գիբքերու եւ
պաբբեըականնեբու ւՐէջ (սսաբագծ՚ոււմը՝
մեր
կողմէն :
Վել՚քտցնելոլ
Համար պէտք է յիշատա -
կե լ նաեւ
Լեւոն էսաճս/նեան
ի իբրեւ
ղէ՚րք
ԼՈ
լս բնհայահ
Հատոբր
Գանէ՚էլ
Վարու -
մտնէւ Գրականութեան
եւ Արուեստի մա
սէ՛ն ,
1919/՛^՛ ,
որ՝ Հակառակ
ղանաղան
աաբակարհութիւննել
՚ոլ
,
կր պարոմէւա -
կէր
ք՚սնի
մբ էյնքեատէւպ
էքեր։
ՄԿՐՏԻՋ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
Ն ն Ր
Այսօբ,
է՛նհէւ ամէն
ինչ նոբ կբ
թ՛՛՛-է
այս
քաղաքէ՛ն
մէք՝ ուր Հինղեբոր՚լ
ան -
գամն է որ կ՛՛ւ՛լ ամ
։Րայց ես
միեէ1նոյն
ճամբոբգն
եմ՝ որուն
Հո՛լին
Հաբիւրաւոբ
աչուննեբու
տրամաթս՚խիհ
ոսկիներէն
է
անցահ : Հաբէ՚ւբաւոբ
ամառներ
այրահ
են
աչքերս
իրենց
կրաէլնեբով
՛Րաւլա քբ
՛լէ՛ս
լն ՛լո լնե ց ոչ իբրեւ. մա
յբ
էէ ր կ՚սրօտաՀաբ
, այլ ս՚նտաբբեբ
եւ ան -
սիրա
գիցուՀի՝
որուն
մեՀեանբ
Հոն
վերն
է, լեռներուն
մէք,
եղեւէնններոլ
ան՚ոա–
ււէ՛ մր եղե բքին :
Ե" եկ՚սհ
եմ էս ս՛՛լւս ղութ է՛ւն փնտռելու ,
մացա՚ւնեբոփ
հահկուահ
անտեսանելէւ
աղ՛
բէ՚ւբի
մր լուսամրմունք
քուրէ՜ն
անցբնե -
լու հարաւս : Ասոբ Համար է որ
չոլտո՚է
պե՚ոի
Հ եռանամ
փ՛ս յբի
բաբախումներով
լե՛ւ ուն լուսաՀ ե՛լ սսաանէն եւ
հառե
բու
ստոլերամահ
մտերմոլթեանբ
մէք
պիտի
բս/1ւամ
ե՜րա՚^՚ե բուս
անվ՚սխձան
մ տ՚ոե
՛Ա
նր։
Րլ՚ովՀե՚ոեւ
կեանքբ
չթոյլատրեց
եր -
բեք
Ոբ
ես ամբո՚լքապէս
կաբդացահ
բԱ՛"–
յէ
Գ ՚ " յ ^ * անոր
իւրաքանչիւր
էքին
՚էրայ
մաահ՚սւմի
շող մբ վառելով
%
կեանքր
եբաւլէ։
մբ չուքն է,
Հակառակ
էբսւկանով
ձ ՚ ՚ ւ լ ո ւ ա հ իբ խորՀուբդէ՚ն
:
Կեանքր
Հոն, էէերր, թեւաաաբահ
Հբս -
կո՛լ
դիցոլՀ
ին է մ իչտ ՚ ո բ" էն ա չքե բ ր կբ
նա յէէն ամ ենուրեք
, սպասե լով որ ամէեէե
կարճատեւ
ակն թարթն
է՛սկ
յաւիտենական
գեղեցկութեան
յայտԿ՚ութիւնր
բերէ մե -
ղի ..
Վ^ա՚լաքր
հուէյւն
լնհան է Հոս
յ
Ծ"վն է
ստեղհահ
ղայն։
Ծովն է է՛բ
ալէէքներով
նեբ՚լաչնակո՚հ
անոբ ափերր • անոր
պս՚ու–
կերն աւաբտսէհ
կապո
յտի եւ լոյսի
յար՛ս—
րաչէսրմ
էէբձէննե
րոփ
Րս՛ յց նոբէոսէոեղհ
ի բակ
"՛նււ ւթե
էսն
՛ք ր
գէմ
յս/նդիման կր զանուիմ
յ
Ան՛ցեալին
կբ1լնեբեւոյթր
չէւ
Հեռանոէր
տչքեբէս
յ Զ՛ո
յն
կ*ամբո՚լՀէսցնեն
բոլոբ
՛Այն
՚լէհեբր
ոբ
՛էնք
ուղեւորութեանս
՛ո -
ռաքէ՚ն իոկ
Վ՚"յրկես՚նէն
,
ներդս՚^ակ
չաբմումով
մր մէկ կէտէն
՚քիւսր
սաՀե -
ցէսն :
Աա վայրի
էսրմաւենին՝ որէէր
ս՚սւլսւրթ–
նեբր
կ՝օբօբէ
հ՚՚վեղեբքէէն
վբայ
, սա
բս՚բձբս՚ղիբ
, րոէւէէր սւ ճեբմյսկ
չէնքր, ու
նաւն իսկ՝ որ սպիտակաթեւ
թռչունի
մր
պէս իրՀէմնգէ՚ստր
Հասաւ
խաղաղօրէն
,
անցեալին
կրկնեբեւոյթր
չնորՀեցին
էէն -
հի։
Նորոգոլահ
է ամէն
ինչ։
Ջմեռէն
եաքր
վե ր բն ձ ի լղտհ ու հ-աղկահ է
՛է՛" Բ՛Լ
ենէն՝
՛ո ր
էէէ Ո
լ՛ չ՛ս կ՛" Հ ա բ
լւլ
տերե՛ւաթափ՝
ան լու.–
սօրէն
էլէորնան կբ սսլասէբ •
Երբ
բնղմիքօրէն
կբ նոբողենք
մեր րէլ -
ղեսէՈէսւոբումր
, ինչո՛՛ւ
կարելի
սլէտե
է լ ՛ ւ ւ ՛ " յ նոբուլել
նաեւ
մեր
Հողին,
մԼւբ
մէոքին
րաղւք
էսկ
՚՚՚մաբ
եբԼլինքր -
Ամէն առաւօտ
մ իեւն
է։
յն
լո յսն է ս ր էլբ
հա՛լէ՛ եւ մեբ
ւս չքե բ ր կ՝
էէղէէ
՚լէ էլա էսա րւլ ա–
էլան ճէսճանչներոփ։
Մենք ենք ոբ էլւււյն կբ
տեսնենք
տնփոէէէոէս , բւէւյց իբ
իսէլութեէս–
նր մէք անիկա նսբավառ
՚լեղեցկ՚՚ւթիէն
մր էլր յայ՚ոնաբերէ
մեէլի : Անոր
յաբոլ -
ց
՚սհ
ոլաաէլեբնեբր,
մինչեւ էսկ մեր
ոէ.ն֊
եաէլիք, մէք, մերձեոնՀասութեան
սաՀ -
մանին
մէք ղտնուահ
աոարկաներոէն
վր–
բայ,
նոր Հմայք
մր էչբ ոաանան
,
ամէն
՚^էն
՚լէսմ : Բաւաէլան է ոբ մեր սիրար քիչ
մր աւելի
քերմ , աւելի
խորունկ
,
ա.ելի
վայբտզ
բաբախումով
մբ ոէլքունէ
զայն
։
՚ ^ Ի ր & ւ
Գ՛՛Բ Բ
*"9 թ " ՚ լ " ՚ ^ Յ է ^ Ք
•յ"՚յ՚ւ"՛"՛–֊–
ղանին
վբայ,
մեբ սնարին մօա, եւ
որուն
րնթեբցուահ
էքր որ քեբթուահ
մ րե
ք ,
անսլտտճառ
նոբ Լոյսով
մր պիտի
Հնչէր ,
եթէ
ան՚լո՚մ
մբ եւս կ՛սբ՚լս՛յինք։
Անղ
՚էլ -
չ՚սէլելի
ղի
^է
՚քբէ
ոէոուեբէսմէսհ
՚սնկիլնէ
մբ
նոր բիւրե՚լ
մր
՚ղի՚ոի
չողաբ,
ոսէլե՚լէՆ
նոբ
էԼէսնակ մր պիտի
մ
՚սլթքէր
բառէ
մբ^
մինչեւ իսկ վ՚սնկէ
մբ,
եթէ նոբաէլղահ
ել
էէէնւլ
ի
էէ էս
ղբե
լիէ
հ
էսբ
՚ուով
մր հռէինք բա -
՚ւս
՚ոէոեղհէ՚ն
սբաէն
բէսահ այս ղ՚սղանտ -
Հոս
էսէ Ոէնքին
՚էբո՚յ
••
Բ՛ո ւց ամէն
ինչ Հնամաչ
էլբ թուի
մեղի։
Մ իօլ՚էէնտկ
աոօրես՚ն
մթս՚՚լնահ
է
լո
յսէ՛ն
ղեզեցէլութիւնր։
Չենք տնդրագառնար
որ
էսչխս
՚րՀր
սքանչեչի
խոբՀուբդով
մր էլր
վեբ՚սհնի
մեր չուրքբ։
Աչքով ու
էէ
՚տքով
վարմուահ
ենք մէէեւնոյն
առտրէլա՚ե էլր
սովորական
բեւււթեէսն
մէք
իբաէլւսեացնե–
լու :
Բ՚սյց
, ինչպէս
Հաչիչով
արբեցահ
էՐԷ -
/լու
մր Համար
Հբաչ՚ո՚լեղ
իմաստ
մր կբ
ստէսնա
յ ամ էնէն
ւ՛լա
րէլ
ն չան ա կո ւթ
ի ՛ն ր ,
չէ^ կ՚սբե
լի որ մ ենք
էւլնենանք
նո լն
Հէւ -
ւլեէէէէճէսէլ ր ,առէսնց
՚լիմ
էսհ
բւլալու
ա յո
էէտան՚լաւոր
միքոցին
Բնութիւնն
իսկ մեէլի կր թել՚սդրէ
որ
մենք
նոբր փնտռենք
միչտ։
Իբ եղանակ -
նեբբ , իբ վարդերն ու ոսկիներր
, իբ ցր–
էոասարսուռ
պսպղուն
բիւրեղներն
լարս՛ -
ճուն
ղեղե ցկո
ւթե անց տեսիլքր
չե՚^ն
է
՚լաբ–
՛լեր մէւր նայուահքէ՚ն
֊
կեանքն աչ, մեր օրերու
մթին կամ
լու–
սաՀեղ
նաւարկութիւՏեներբ
մամանակի
հ-սվին վբայ,
մչտ՚սնորող
պատկերներ
էլբ
ստեղհ^են : Կղղվ՚է
կղզի , Հրուանդանէ
Հ,,-
ուանղ ան հիրանեչող
աչուններ
կ՝"՚լք"ւ
-
նեն
մեղ
։կարմրաէէ՚սռ
գարուններ
իրենց
սիր՚սՀէորի
բաղուկներր
կշ բանան մեր
էչ՛" բօէոին :
ՆաւաՀանդիստր
հ՜սց մբն է Հոս
,այլուր՝
աոէսղ ո՛ստներ
բ
բաց
մակերեսին
վրա
յ
կ՝ամփոփԽն
իրենց
թեւերը։
Եբէկ,
ման -
կութիւնր կր մպտէր
մեբ
Հոդիին
ամէնէն
բ՚սրձբօբաէլ
ուրա խսլթեամբ : Այսօր, չա–
փաՀաս
տարիքն է որ իմաստուն եւ Հան -
գարս, րրահ՜ է մեզ; Վագր,
Լոյսր
ւղիտի
փառէ իր աբեւային
ՀբգեՀր
լեռներուն
մէք, ել ամէն
ինչ փեբստին
նոբ պիտի
րլ–
Լ՚սյ
,նոր փաղփուն
պատմուճանով
մբ
պիտի
հո՚հկուի
սիրոյ
Հրեղէն
մեբկոլ -
թիւնր :
Մեզմէ
էլաէսում
ունի
նոբ
կարօտներով,
նոր
յոյսերով
ող^ունել
առաւօտբ
,
էոսլրիլ
շաբոլնակաբաբ
նորաստեղհեալ
էլեանքէէվ
մր իմէսցսլթեան
Լոյսին
մէք՝ ուր
մաՀն
իսէլ
էէլիտի
գագրի
բացարձակ
վախճէսն
մր
ԲԱալէ
է
էիբանան
ԱՐԱԷՆ ԵՐԿԱԹ \
«ՅԱՈ–ԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
ԿԱՄէ1ԻՐՏԷհԿԱտ
\ԻՐՏՀ
Ականքնեբս
աւելէէ Լս՚բեցի
՚ • •
կաբհեո
թէ
ինհի չատ հանօթ, չտտ մտերիմ
ձայն
մր
Հասաւ
ականես
. Անմիքապէս
չկրց՛"
յ
ճչղել
ձայնին
աէրբ : Երբ յոգնահ
մաքիս
իսաէ
^եաբանիէչ մէքկբ փնտռէի
ւլա յն ,
յանէլարհ–
, նոյն եղերական
ու
հ՜անօթ
ձայ–
^Բ կրկին
Հասաւ
աէլան քիս
, այս
անգամ
աւելի
յստակ
, աւելի
ոբոչ • • • Աստ՚լիկ
. •
Աստղիկ
, աղքիկս • • •» :
« Ի ՞ ն չ
... Անո՛՛ւնս ; Հայերէնն...
Ա՛՛փ,
Հա՛"յրս
- • • Բայց
չէ՛" ոբ ան մեռահ էր ;
Զէ՛^ "Ր Աուբր
Ատեփանն՚՚սի
պէս քաբկ
.,1 -
հ^ահ
էին։
Գոնէ իմ էէմացահս այգ էբ իր
մասին
• • • Այս էսաոնափնղոբ
մտքեբոլն
մէք
գրեթէ
ցնորահ
, երբ կ՝ոլզէի
այս Հա–
նելոլկր
լուհ՜ել,
դարձեալ,
նոյն
ագեչարմ
ձայնր
Հասաւ
աէլանքիս
... «Աստղիկս ,
աւլքիկս
. . . թոյն
, թոյն
,
կաթիլ
մբ
թոյն,
կաթիլ
մր թոյն,
Աստուհոյ
սէւ -
բոյն
. . .» ;
« Ալ կտսէլահ՜ չունէի.
Հայրս էր
ղոՀբ,
Հօրս
ձայնն էր այնքան
յ"՚՜դ/՚է
"՚՜
"՚Գ^Ր ~
էւակայն
. . . ուրեմն գ ե ռ ող^ էբ եւ էլապ -
բէր
այս եղերական
փիճակին
մէք– ՚ •
թ՚՚յն
կր էոն՚էրէր եւ աււլւէէլ չկար
... ՄաՀր
էլբ
՛փնտռէ ր բայց
՛՛՛յ գանէլամ կր զլանա
յէ՛ն
իբեն
. . .» տ
«
Ի՞նչ
կրնայի
րնել.
. . Վանդակին
մէք
փակուահ
անզօր
թռչուն
մրն էի ;
«Յանկաբհ
չեմ ղէւտեբ
ինչպէս
Հայր,
Հայր
էսղա՚լակելով
ւէէսր նետուեցայ
պ<"—
՚ոուՀ՚սնէն
» :
« ինչ պատաՀեցաւ
անկէ յետո
յ , չեմ
յիչեբ : Երբ սթավէեց՚ս
յ , տեսա
յ ոբ
նոյն
սենեա/լն
էի քովս նստահ էր մեհ Հանրմր
,
ճա/լ՚ոտէէս
վքայ թաց լաթ մբ։
Մաբմնիս
վբայ
որեւէ
վէրքի
Հետք չկար։
Հօրս ա -
՚լե/լտուր
ե ղեբա կ՛ոն ձա յնն է ր ոբ էսնղա -
գար
, անվերք կր Հնչէր
աէլանքիս :
« իրիկունր
չոէնր եկաւ , եէլաւ Հար-
բահ։
Խենթի
մր երեւոյթբ
ունէր։
Մերթ
քթէ՚ն
աակէն կբ մռլտար,
մերթ կր հի -
հաղէր , յաճախ
կո չտօրէն
էլբ Հառա չէ ր
է
Ես եւ Հանրմր
լուռ անէսօս
կր դիտէ
ինք
իր
չաբմումներբ։
Մաքէո
էլաղօթէի
ոբ
Հեռանար
, չուտ
Հեռանար
քովէս : Իր
ներկս՛յութենէն
ուղղակի կր գարչէի •
« Մէկէն
դարձաւ
ինհի խիստ սւ սպառ
նական
... : ^ ք
երէկուան
բրահ
խեն -
թութեանգ
Հաւնեցա"բ
» յ
Պ՚ստասխս՚ն
չտուի
յ
« Պիտի
չմեռնի
Հայրդ,
պիտի
չմեռ
նիս
՛լուն։
ՄաՀբ, գիտեմ,
ձեղի
Համաբ
փրկութիւն
եւ օրՀնոլթիւն
է։ Ես
մաՀբ
ձեր
եղունգներէն
պիաի
քաչեմ
:
Գուք
մաՀուան
՚>րր ասեղի
մր հայրին չափ պէ՛՛
տի մօտենաք,
այնք՚սն
տամանելի
պիաի
րլլան
ձեր կեանքր
, ձեր ապրահ
օրերբ :
Ես ,
չարոլնէսկեց
էլատղահ– ,
էսստէէւ
պա տուիր
էսհ եմ փողոց
ի լաճերուն
որ էէ -
բենց
ուղահր կատարեն
Հօլ՚գ
վբ՚ոյ
է
ք" —
ռանց անոր
Հո՛լին
աոնե լու ;
Գուն
ալ ,
«էլեավոլր՜^ի
յամ առ
քահ
, գուն ալ
չու
աով
նո յն բէսէստին
սլիտի աբմանէմնտս
%Ե՚–
էլամ
երէլռլքիդ ալ փ րկո
ւթի
ւնր
կախում
ունի քեզմէ, կր Հասկնա՛՛ս
, քե՚լմէ • •
Մեհ
Հանրմ բ, ոբ մինչ այգ Լո
՚֊Ո–
կեցահ՜^
էբ , տղւ
՚ւ1ւ
այս էսօսքե բէն
սասէոիկ
ղայ -
բացաւ՛
. • «Հաճէ՛, Հաճէ,
վերբ
Աստուահ՜՜–
կայ՛.. Գու տյդ մաբ՚լոց աղ ու Հացովչլ
մեհցահ ես; Մենք անոնց
սեղանի
բարիք–
նեբր
վէս յե լահ
ենք ; Անոնք մեբ Հինա -
ւուբց եւ ան խ ա բ էլա խ բա րեկամնե
րբ ե -
ղահ
են , սւ Հ իմ տ ա յսպէ՛՞ ս • • • 0 , ոչ, ոչ ,
այս
սւունբ կր ՛իլի • • • ՚Բէսնի ես ո՚Լ^ եմ ,
չեմ
ձէլեբ • • • չեմ
ձղեր ոբ աւելին
լ ն ե
՛ լ :
Ըրահդ
կլլ բաւէ , ալ կր բաւէ •
. .»
Եւ ղա–
ռամահ
կինբ սկսաւ
գողալ
, երերալ՛
. .
Մօբր ոչ ղ ՚ " յ բ ո յ թ բ ^ եւ ոչ ալ
յուզումշ
կրցան բան մր փոխել
անպիտանին
դիմա–
դիհէն կամ մտադբութենէն
: «՛Բու
գոբհգ
չէ , մայր,
գսւն
զառամահ՜ ես,
թելքգ
շաա
բանի
չի Հասնի ր • Եւ յետոյ
չեմ
ու
ղեր որ զորհիս
խառնուիք,
ոչ դուն , ոէ
ալ միւսներբ
• . .> է
«Բացայա
յա էբ Հսւճի
աղա
յին
միաքբ
է
իբ խօսքով՝
իմ եւ Հօրս փրկութիւնբ
ինձ
մէ կախում
ունէր;
Ուբեմն՝
անոէՖս , պ՛ս–
տիւս վաճառքի
պէտք էբ Հս՚նէի
բարելա–
ւեԼոլ
Համար
մեր վէճակբ։
Հալւստայթ
այսքանէէն
. . . Եթէ Հարէլ էբ խաչյւ
բարձ–
րանտԼ
Հօրս վէրկութեանր
Համար , ես ա–
մ ենա
յն սիրով
յանձն
էլա՚էնէի
, բա
յց
. . •
բայց, այս ւէիճակով
որքա՛՛ն ատեն
«ոչ՚ֆ
պատասխանել
, լ^գղիմանալ
, օբ մր
կբր–
նաբ
րոն ութեամ
բ իր նպատակին
Հասնի
Լ
է
Ամ էն էստեն
մ ա յբլլ
չէլո՚բ "Ր ինհի
իբբեւ
վաՀան
հ՜առա յէ բ ; Անչուչտ
,
գեբագոյն
ցէէ
^կութիէնս
էր Հօրս փբկութիւնբ:
Անոր
պաակե Բր միչտ
կախուահ ա չքե ք ուս դի–
մէսց՝
էլր չ՛ոբ չ՛սրէր
՛լի"֊.
Ո՞ւր
կ՝ո՚պբէբ ,|
ինչպէ՛՛ս
էլ՝ապբէբ : Ո՞ւր կր դիչերէր : Ո^վ \
կբ կերէսկրէբ
՛չէ՛նքր։ Ու յետոյ,
ինչո՚^ւ.՛՝–
չէբ
մտահել՛ այգ բոլոբէն
ա՚լատէէլ
ձեւով
մր : Օրր ք"^ի մր ւսնգամ
մաՀ՝ լաւ չէ^ր
մէ/լ
անւլամ ուան
փր/լ ութ է՛ ւնբ :՝»
« • • –Աղ՛" ) բսիփեբքապէս
, դուք
իմ
երեք
էոարիքս
ունիք , ինհի
Հասակա/լից
թոռնեբ
ունիք,
արդէն
չորս Հաա
«լոյսի
կտոբտ^ կիներ
ունիք, ալ թ՝նչ պէաք
կ"՛յ
ուրիշի
մբ,
ինհի պէս
խեղճ,
անպէսք
«կեավուբ»ի
ա՚չքիկի
մբ՛––
Հանբէէներր
գ
թոոնեբգ,
տղս՚Հ^եբգ
աչքերս կբ փորեն
^
ոսկորներս
դազաններոլն
կեբ կ՚ընե՛ն, ա–
ղա
...» I
ՄԻԱԱ-Բ-ՄԻՐԶԷ
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
