Հ 6 ԱՈ՛ԱՋ»
թիւնւԼր
րնել
աալ
բաղմւսթիւ.
ձերակոս
-
ա աէլաննե րււ
լ.
եւ. նաՀսւնւչասլեաներոլ.
;
Աււվէյանէ.րոլ. էլողմէ
ղրւուուահ
երէլիր
-
ներու.
էլարգին
,
Հայաոաունի
յւսաւււկ
՝է^ս1ւ1|յւէս^
մ ասնաւոր
Ա անձն աիւ ում րին
էլողմէ
ուււ ումնա ո իր ուա1է՜
է, լ
Բոնէլրէ ոի
4ղա չաօնա էլան
ա րձանաղ
րութէէան
մ աո
էլաւլմող
ւիւոոաուէլան
՚լրք՚՚յկէ
մր
1լոոլմոլ–
թէ.ան եւ
Հ րաաա րաէլոլթ-եան
մէք
էլարեւոր
•գեր էլաաարւոհ՜ են ա յս երիւտասարգնե
րր
Մկկ
խօսքով՝
եթէ
ԱմերիէլաՀայ
երի
-
• աասսւրգ
սէւրուհղ. մր,
Հինին
առյալկա
րամանոլմկն
՚Լերք,
կ. չուաձ– է
սլաՀասլա–
նր ղաոնա
լու , ղէթ մասամր
,
Հայէլաէլան
արժ է քնե րուէւ եւ արղաբ
պաՀան
քնե ր ուն ,
՚",1Դ– երիաասարւլհւթիւնր
պիաի
րԱայ
Հ –՚
8
.գ . չո՚-նչսվ
մարղուահ
եւ թրծուած
սէէ–^
րոլնղր
•
Աւելի
փ ՚ ՚ ք ր աա րիքով
ելւ իաւսսա րւլեե
-
րու
եւ պաաա՚նիներու
երրեմն
նոյնիսէլ
մ էէլ քանի
Հաղա ր ի
Հ ասնող
կաղմ աէլեր
-
պութիւն
մր , Հայ Երիաասարգաւլ
՚)՚աչ -
նա էլւլ ո լ թ ի ւն լչ , Հսլա ր տան քԱ
կլչ
կաղմ է
Հայ
Տ է՛ ղա վ։ ո խ ա էլան
Գա
չն ա էլց ո ւթեան
:
Այս
էլաղմակէյրպուիժիէւնլւ
, կարելի
է
ր՛՛ել,
ի՚նքնանէլախ
իրականութիւն
է : Գտչնա/լ
-
ցական
սլա չտօն ա կան
մարմ իններ ր խ" Ր ~
Հ րգա աու ներկա յացուցի
չներ
ունին
անոնց
կեղ րոնա էլան եւ տեղական
վարչութեանց
•մէք։
Անէչաիո եւ ինք իր կաոավարիչր
ըլ -
լալու
ղղացումյ։
ԱմերիկւոՀայ
նոր
սերուն––
ղին
մ էք չատ
աւե
լի ցցուն
է եւ
տիրաէլան
,քան մեր ա
յլ գղութներու
մէք ; Ասիէլա
ոչ
միայն
բնական
է, այչ եւ աբւլիւնք՝
ամե–
րիէլեան
անէլաչկանղ
գաստիարակութեան
Հ
Աեծեբս
ոչ միայն
կը յարգենք
մեր ե -
րիտասարղներոլ
այս ւլգացումր,
այլ եւ
էլր լլղուչանանք
անտեղի
միքամաութիւն
-
ներկ
անԴւնց գռբծերուն
• կա՝չխատինք
գո–
Հան ալ խորՀրգա
տուի գեբով
, ան ալ
չատ
անղամ
իրենց
Հրաւէրով։
Փորձած
եւ
ղտած
են^
, որ այս սիււտեմբ
աւելի
քան
. ա բ ղի ւնա ւո ր է :
Գաչնակցական
Հ ին սերունգբ
, եթէ
ու
րիչ
Հանրա
յին քաղաքաէլան
աչխատանք
չունենար
Ամերիկայի
մէք եւ ղբաղէբ
մ ի– ^
ալն
երիտասարղ
սերունգի
գոբծով,
չէ ք
էլարծեբ
թէ իմաստ
մը տուած
պիտի
բէէար
իր երէլա րամ եա
յ ղո յութեան
եւ արգարա–
ցուցած
պիտի րէէար
ղայն
:
Մեր չրքանի պաչտօնական
օրգանն
է օ–
րաթերթ
<<Հյք^յրենէ՛ք»բ,
ԱմերիէլաՀայ
ղա–
ղ՚՚՚-թի
ա՚քենաչտտ
սպառած
թերթր
Հ
Ե ՜
բիտասարգ
Գա
չ1։ա
էլց ա կաննե
րոլ
սլա չաօ
-
նա թեբթն
կ ՝ անգ/երկն
չա րա թա
թ ե րթը
1
Գրա էլան , պատմ աէլան ել
յ ո ւչա գբ ա էլան
սաուար
գործ
մլլ «Հայրենիք»
ամսս՚գի
-
բբ , որ իր նմանբ
չէ ունէւցած
Հայ
մամու—
լի սլատմութեան
մէք եւ որ աւելի
յ>ան
30
աար
ին երէ ի վե ր կբ
Հ րւս ւոա բակո
ւի
ժ ա -
մ ացո
յցի կանոնաւո
րութեամ
բ •
Անղլերէն
եոամսէւայ
սլա ր բե րա թե
րթբ
ստուար
ու լո՚֊րք
Հւստոր
մլ^ւ է ,
ծաւալով
եւ բովանգա
էլո ւթեամբ
, նուիրուած
մեր
ձԱԱ-ԱՋԳԱՅԻՆհ Չ5ԱՍ՜ԵԱՅ
ՅՈԲԵԼԵԱՆԻ
ՏՕՆԱԿԱՏԱՐՈՒԹԻՒՆԸ
ՄԱՐԱԷՑԼԻ
ՄԷՋ
ՄԱՐԱԷՅԼ,
(Յաււաջ)
Ամի սներէ
ի
՛Լեր, Ա արսէյլի
Համաղգայինբ
արտա
-
և՚"է"Լ– աչխաաանքի
չծուած
էբ ,
քաղաքիս
եւ չրքաններու
ողքմիտ
եւ աղգասէր
Հա
-
յերր ք՛՛Վ ք՚՚վվ՛
բերելով
,
յոբելենական
յանձնախումբբ
էլաղմ ելու եւ
Համաղղայի
նի ու Ն– Փալանճեան
ճեմաբանի
քսան
֊
Հ ինգամ եա
յ յոբելեանը
րսա
արժանւո
յե
տօնելու
Համաբ
;
Ապացոյց՝
այն Հոծ բաղմութիւնբ
,
որ
Յունիս
՜՛էին եկած
կր
լեցնելու
սրաՀբ
եւ
այն
իսանգավառութիւնը
ոբ կբ աիբէր
I
Ոեմ ի ճաէլատբ
ղեւլեցէլօրէն
ղւս րգա ր -
ուած
էր ;
Վյսրագոյբբ
բարձրանալուն,
բեմի
վրայ
պատրաստ
էին երկու
իսում բ Արինե բ
եւ
Արենոյշներ
%
Երբ նուագա
խում
բը
սկսաւ
նուագել
«Մ՚սրսէյեէւլ»բ
եւ «Րամ փորոտան»ը
, ա–
նոնք «Պատ՚ւլի
առին»
եւ մեր Հայոբգի
-
ներբ
իրենց
քլիրթ էլեցուածքով
Լս"ր տը
-
պաւորութիւն
գործեցին
ներէլանեբուն
՚Լւր–
ր՚ոյ
եւ իսանղավառօրէն
ծափաՀարուե
-
ցան :
Ապա
, Հրաւիրուեցան
բեմ
ի վբ՛ս
յ
տեղ
գբաւե
լու
Յորելենաէլան
յանձնախում
բի
նաիսաղաՀնեբ՝
Պ– Արամ Թէրղիպաշ
-
եան , կ , Զարեան
հւ տիէլինբ , Բբօֆ
•
Գ •
իՅայիէչեան
, ՚լանձապաՀ՝
Պ ՚ Յ՚՚վՀ
• Ի" -
մչակոյթին
եւ քաղաքական
գոբծունէու
-
թե՚սն
։
Այս
պարբերաթերթր
ամէն
երեք
ամիսը
անւլամ
մր, բացի
Հայ
Հ ս՛ սա ր ա էլութենէն
,
կբ Հասնի պետական
անձերու
եւ ամերիկ—
եան
մ ամ
"՚֊լի
չր քո՛ն ա էլն ե ր ո ւն , ծանօթա
-
ցնելու
Համ աբ
Հա յոց
մչաէլո
յթի
՚սբժկք–
ներր
եւ այւլ ուղղութեամբ
ւէառ
սլաՀելու
մեր
Գատը օաար
չբքանաէլնեբու
՛քէք
յ
միաժամանակ
գա սաիա րա
էլե լու մեր
նոր
սերունգբ
;
Աէլումբներ
ունինք
գբեթէ
րոլոր
՛քեծ
քաղաքնեբուն
մէք։
Իրր նիւթաէլան
արժէք
անոնք
մեծ
Հարստութիւն
մ լն են եւ
սա
էլայն անոնց բարոյական
արժէքբ
բիւրա
-
սլատիէլ
աւելի
է ;
Ամե րիէլա Հա յբ
Հ՛սյ
պւսՀող
էլարեւոր
աղգակ ր եղած
կ Հայ Աէլումրր։
Ն՛՛ր–,
չր–
նորՀալի
ՀետղՀեաէ
: Հին ու
երէլարամետյ
Ակումբներր
, իրենց
անպաճոյճ
ձեւին
տաէլ եւ երբեմն
ծուխի
ու
մ ոլխի
մ էք , ե–
՛լ՛՛՛ծ են
աղւլա սլաՀ պանմ ան
օճախներ
:
^աա
մ ր Հա յեր
ա յ՚՚օր
էլորսուած՜
պիտի
րլլա յին , ամերիէլեան
խաւյատուննե
րոլ
եւ
Հաճո յավ՚ս
յրե բու մէք,
եթէ
Ակումբներբ
ւււ/.Լ
"՚յԲ՛ ••
(Շար.)
Կ՛
ԹԱՆՏՐՃԵԱՆ
«ՅԱՌԱՋ»
ԻԹԵՐԹՕՆԸ
^
^
(64)
Գ Ո Ր Տ ԶԳ Ե Օ Տ Ո Վ ՄԱՐԴ՛Ը
ԳԼՈՒԻյ
ԺԹ՛
Այգ
ոլ՚՚՚րաղս՛յին
չաա
միքոց
պիտի
չունենամ
գրամեքենային
վրայ աչխատե
-
Վնաս
չունի
- Այս ամբուլք
՛լործբ
Փե
էլէթի
իսելա սլաաա էլէն
էլ ե Ա
Է
:
Մեռնելու
աստիճան
էլաչխասւցնէ
ւլիս
Զինքր
՛Րէյփթւսուն
պիտի
թողում
:
Հո՛^ս սլիաի թողուք
:
-— Այ՛՛ \ Աւ՛լածին
պէս
թ՛՛՛չ
Ոէյսլրրնթե
.ետեւէն էէաղէ : Անոր չատ
լալ էլբ
յարմարի
"՛յ՛է
՚ լ " ր ^ ր –
Կ ՝ " ՚ ֊ ՚ ւ է ՞ ք
՛լո՛ւ՛, Տիէլին
Պլէր
ալ՛յ անտւոր
խնամ աէլալուՀի
^լ բլէ՛ս յ
ւ
եր
բեմն
ալ էլէս օր միքոց էլուտամ
ձեւլի , որ -
ոլէ Ա՛լի ոսէլոբի փնտռտուքով
ղ բաղ
իք
;
Շ՛՛՛՛Ո շնորՀաէլալ
եմ , Արր
էօսթէյս
,
բսի
խոՀէէմ արար , բսւ
յց էլբ մ տածեմ
Տ րբ–
պբն
մեէլնիլ
այս
իրիկուն
Օն, յամառ
մի բլէո՚ք։
Յիչեցէք
որ
չ՛սա աոիւծ
էլայ Րոտեւլիայի
մէք եւ ՛է "՚֊ք
սլիտի
սիրէք
ղսւ՚հս՚1։ք : Ամէն
՚ուլքիէլ
կր
սի
րէ ս՚ոիւծը
•
Ց՚՚՚ծէն
ցսլ՚ոէլելու
վա՚^րժ
է,ն , Հար
-
ցուցի
խնգալով
:
Արր էօսթէ յո վրաո
նա յէ՚ցալ
, խոր
Հ ՛ո
ռա
չ մր աբձ՚սկեց
, յետոյ
յարակից
սենեա–
էլին ւլուռբ բանալով՝
Փեկէթբ
կանչեց
:
Աիրելիս
, եթէ
յեա
ւՐիքօրէի
քունգ
առիր՝
քիչ մը աչխաաէ
,
փո՚իո խութ
իլն
՚^Բ
և՝ԸԼէ."՚յ
•
Գրան
անցքին
՛էր՛" յ Փ եէլէ թ բ երեւցաւ
է
Երէլուքիս
ալ խոնարՀոլթիւն
մը
րրաւ
,
՛լիս տեսնելուն
յ՛իչ մը չվաթեցաւ
եւ մե -
լամ՚սղձո՚ո
ձ՛ո
յն ուէ սլատււլս էսանեց
•
Ամ բո՛ւք յեա
՚քէ՚քօրէխն
ձեր
յուչ՚ս
-
գբին
մեքենա՚լ
րութե
՛սմ բ ղրա ՛լած
էի ,
Արր
էօսթէյս
:
Լաւ , վերք
տուր
մեքենագրու
-
թե-անգ : գնա Աչէսաաանքէ՛
Վել՚տտեսչոլ
-
թեան
գրասէյնեաէլը
, էլամ երկր աւլ ործ ա
-
կան
ցրւսսենեա1լբ
, կամ
Հանքէ.րունր՝
եւ
էլաւք նման
սւրիչ
՚լրասենեակ
մբ եւ
էսնգլ՚է
իրենցմէ
որ էլէ՛ն մր
տրամ աղբեն
ինձ ,
Հետս Րոաեւլիա
տանելու
Համար–
Աակայն
պէաք է
Որ
ւէճէ՚տ աչյէէ,ր ունէյնա
լ եւ
ձեոքս
բռնելու
մասէւն ւսռա րէլո ւթէ՛ւն
չընէ
:
Շասւ
լ՛ու, Արլ՛ էօսթէյս
, էլարող
"բ–՜
՛է "՛՛է իր ~ մեքենագր
ուՀ
իմը
պէւ աէ՛ ո ւ՛լեմ :
հ) որ՛՛՛մ ՚սնէլ
մ ո՛րդ, է Փե
էլէ թբ
, բսաւ
Արր
էօսթէյս
:
՝Րարաոլղարին
մէւկնեէէն
՚ Լ ե բ ք ։
Գրաւէ՛
էլ՚՚լ՚չամ
որ
ծթոած
մէէլր սլէւտէ՛ բէ։բէ
,
սլա լււլսւ՚ղէ ս ՛լէ՛"
էլ ՛ս ՛ո ՛լ 1ւ ՛թ՛ ե է" ւ
Համ՛ս ր
5
Մոռցայ
բսեէու
որ ււտքել՚ն
ալ
՚էեցեցէ՚էլ
՛ղէ ՛ոք է ւ՛ււ՛ո՛՛
՛՛լի ր եան , Տէր
եւ Տէ՛կէ՛ն
Պալարը
եւ
Շ՛
՚Եարղունին
:
Մ արսէյլի
Համ ա՚լգս՛ յինի նաէսագաՀ
Պ •
կ. Փօլատեանէ,
բացման
խօսքէն
վերք )
գործա
՛ԷՐ ութե ան գրուէ, ցաւ
յա յաա ՛լէ՛ր ը ;
՚իաչեաէլի
վչւայ՝
քՍ ա չատ
րեանէն
եւ ու -
րիչ երաժ չտա՛լ է՛ոնե բէ– ընտէ՛ր
կտորներ
նուաղեցին
Օր՛ Ա– Աէլէ՚նեան
եւՕր՛
Աիւ
ւլան Պօյաճեան
, իսէլ քութաէչի
վրայ Պ ՛ Ա ՛
Զէօրէքճեանը
Արտա սա եե ցէ՛ն
0
ր ի ՚ ՚ ր գ Ա եգա
Ջրրաչ
-
եան՝
Ա • Կ՛ս պուտ է՛էլե ան է՛ «Խօսք
իմ ո բ -
ղւ՚լն»
ել Օ ր է ՚ ՚ ՚ ր գ
Աննէ՚թա
Աար՚լսեան
ֆրանսերէն
բանասաե՚լծ
ութէ՛ւն
մ բ : Ել՛ -
էլուքին
՛սլ ս՛ րւոասանութ
իլն֊եե ր ը ասլաււ՛ -.
րիչ
էին :
ՄարսիէաՀայութե՚սն
լաւածանօթ
եւ
շնորՀալի
եբղչուՀէ,
Տիկին
Մ օրբնօն
եր -
ղեց
«յ՛մ Հեռաւոր
Հայրենէ,ք»բ,
Օր՛
Լուիղ
Հացաղործեան
«է՛մ եբ՚լբ»
, է՛սէլ Պ ՛Ժիր՛ս
յր
Գասպարեանբ
«կռունկբ»
; Րոլոբն
ալ
գը–
նաՀ ատուէ՛ ցան
եւ ե րէլարատեւ
ծ՚ավ՚աՀա
-
րութեանց
արժանացան
%
Գեղաբուեստական
բաժ
ին ը
խնամ
ով
պատրաստ՚՚ւած՝
էբ եւ Հաճելի
:
Հեւու՚՚քրքրւ"
թե՛՛՛մ ր լսուեցան
ն՚սեւ
րո
—
լոր բան՛աէսօսնեբբ
, որոնց ճառերուն
ամ
-
վ՚ո՚իումը
միայն
^"՚րելյ՛
պէւաի
րէլ՛"յ
նեբ–
1չւսյացնեէ :
Ամվափուլք Պ • Կ • Փօլաաեաքւի ֆլւանսհ–
րէն բա((Ա՚աՐւ շսօսքին . —
«ԱՀա
, անգամ մը
եւս էւ
՛է՛է՛
Հաւաքուած
ենք
Հոս ,
սէ՛ րեէէ, ֆրանսաց
էւ բարե էլամն եր եւ
սիրելի
Հա յեր , ՛ք եծա
րելու
Համ աբ
Հայ
ժողո
-
վ"
ւ֊ր ՛ԷՐ եւ ա՛ւ՛ո ր
Հ ին ու
՛է։ առա
ւոր
մ չա
-
Կ"յթր. ••
այս
Ֆրս՚նսա
ցէ՛նե րուն
սէ՚լ՚ոյն
եւ Հաւա
-
աարմ ութեան
, անէլեղծ
բարեէլամ
ութեան
ու
ս իբոյ
ժաւքադրութ-իսն :
Հալաաարմ
ութէ՛ւն
եւ սէր Հ"՚յ մչակոյ
-
^էճ
Հո՚նւլէպ
:
Արգ՛
՛յգ
մչակոյթր
մեծ՝արելւ
եէլած ֆրանսացի
եւ Հայ
մ տաւո լ՛ւո էլան -
նե ըր անէլաբելէ՚ն
է՛ ՛լ ործ
՚լրին
Հասնե
լու
Համ ար ա յս ժ-ամ ա՛լ րութեան
յ
Հա յ ղ րաղէտնե բէ ն Կ ոստան
Զաբեան
ու
Նաբ՚լունէւն
թե րեւս էւրենց պարտաէլւսնոլ
-
թէււնն
է ռբ կբ կաաա
լ՛ էւն
Ոա լց էւՍչւղէո չուրւսիլանալ
եւ
չյ՚՚՚-՚լուիէ
ա յս Ֆրանսաց
ինե բուն
սիրո
յ նեւ Հաւա
-
տարմ ո լ թ ե ան
Ես իրաւունք
չունէի"
այս
Հաւաքս
յթը
էլո չելու
Հաւատարմութեան
Ժալքադլալ. -
թիւքւ:
Մ արսէւլիաՀա
յ ՚ լ ա ՚ լ ո ւ թ ի ն
էլուլ՚քէ
իմ
անՀուն
ե րա խտս՚ւլէ՚սւո
ւթէ՛ւն բ կը
յա
յտնեմ
մեբ
մեծանուն
՝• էււլ՚եր ուն %
Այս տարուան
մեր Հաւաքոյթբ
մասնա
-
ւոբ
էլա րեւո
լ։ ութ
է՛ւն եւ
՚Լ՚՚՚՚յէ
կր նէւրէլա -
յացնէ , ոբովՀետեւ
էլը տօնենք
է1օամեակը
Համ
ա՛լ ՛լայ է՛ն էււ՜։^ եւ
Պէյր՚՚՚֊թի
Ն՛
Փ՚ոլ՚՚՚ն
-
ճեան
^էեմալ՚ւսնէւն
:
3
^Ր՚լա՚ձքէւ
եւ եբաիստաւլիտութետն
օլ՛ է
ա
յսօր
Ե րա էստաղիտութ
ե ան
մեր
բոլոբիս
էլո՚լ՚էէ , ՛սյս
Հր՛"չո՛էի
Հայկաէլան
էլաւլմա -
էլե բոլ՛լ ւթե ան
Հ իմ՛եաղ է՛րնե րու՛ե
Հ
Յար
-
՛լանք
ուր
եմն
՚՚յլսս՚լո
Ր յիԼ
՛կին
ԱԿԱԹԱ
•ՐՐԻԱԹՒ
Թաբդւք. Ա. ՀԱՐԷԼԵԱէւ
(Շար.)
՛ւ ր՚սէլա՚եութէ,ան
է-րկու պանծալի
գէ՛է քե -
րու՛ն,
Լեւոն
Շանթի
եւ
Ն ի էլ ո լԱղբա լեան
ի
Հ
Յ՚սրգ՚սնք
, լուսաւոր
յիչատակին
Հայ
ժ"
՛լ ո վո
ւր գի
մ է՛ ւո ե բէլ ւ՛լ
Հ ա բաղատ
ղա -
ւաէլնէւլ՚ուն
, որոնք
իրենց
ամբողք
էլեանքը
ի աղուս գնելէ
ետյ» իրենց
ժո՚ւով
ուրղ ին ,
իրենց
"՚նուննէ,րբ
սերտօրէն
էլասլեցին
Հա–
մա՚լ՚լայինին
Համօ ՕՀանքանեան
եւ
Գ՚սս՚ղար
Իփէքեան
:
Զե՚եք
ոււլե ր ւէոռնա
լ ո՚ւքէ.րյ, •
Յւ՚բեէենաէլան
յանձնա էսում րբ
երէլու
չը–
նոբՀալսբաէլան
Հեռաղիրներ
ուղղեց
՚"յ -
սօր
, մէկլ,
Համ ա՛ւ՛լա յէ՛՛ե է, էլեգր •
վարչւււ–
թեա՛ն,
Պէյրութ,
միւսբ
Համաղղա
յէւնէւ
Հէւ մնա ղէլ րնե
րէն
ւյ եո
էլանւլ ոլԿլ ու բ" է" է՛ է՛"
"իրելի
ՎյոՀան
՚1
,ալաստլ՚ղե՚սնէւն
, ԳաՀԷ
-
է՛է–
Հալ
մչաէլոյթէ՛
մեծար՚ոնքէ՚ն
նոլէւրոլւսծ
աքս Հանղիսաւոր
՚սոէ՚թո՚է,
անւլ ա՛է՝ մր եւս
էլ՛՛չ կ՝րնե նր ֆրանուսՀա
յ
է՛ րէ՛ տս՛ սարղ ու -
թէ, ան րԻէոբու
է՛լ
Հս՛յ
մ չաէլո լթէ՛
չ
՚՚՚՜Ր
ք
է
"է՛րէ՛ւ
՛լ՛"յն
, սորվէ՚լ
մայրէ/եէ,
լե՚լուն
;
Այս՚ւլիսո՚ի
՚ ո ւ ե լ ի ւՐեծ
՚է՚՚որւլիէլ
կ՝լ՚լլ"՚Ք
՛լ՛՛՛ք–,
"ԻբեէԻ
երէ՚էո՚սսս՚ր՚լներ
, աւելի լ
Հայեր
, աւելի
լաւ ֆրանսացի՛
քաղաք
ցէ.ներ
:
ւԼլքփււփւււ-մ Կ– Զարեան|ւ քւայլիքւ
« Աքուոե՚ւ
է՚նձանից
աւելի
լաւ
իսօսողներ
կուն , ես միայն
մի քւոնի է՛ւօսքով
ւղիաի
ող քունեմ
այս
ձե՚ւնարկր
յքէ՚նք
միշ՚ո
սկս՚սծ
ենք եւ երրեք
՛էե ր -
քացրած
ճ՚ոկա՚ոացիրր
մեր աոքեւր
ձ՚լել
է ՛որ -
ղե լքներ
եւ չենք կրցած
ց՚ս՚ոկել
ս՚նցնիէ,
այղ
ոլ՚սաճաոաւ
էլ չենք վերքացրած
:
աւ
""11Ա.9
.Ո՛ ~
Ջնա յած
ղրան,
Հայ ժո՚լովուրղր
՛էար -
մ ա՛եա լի ա ո էլո ւն Ու թ ե ամ բ ամ էն բան
բբած
է իբ քա ՛լ՛ս քա
էլր թութ
իւնն
ու
մ չաէլո
յթը
պաՀպանելու
եւ ղօբա ցնե
լու
:
Բառասուն
ղ՛սլ՛ կե՚ււ՝նք ունեցուլ
մեր
ցե–
ւլբ կանւլուն
է ։ Ն՛Ա
պս՚Հսլ՚սնել
է իր լե -
՝ղոլն,
իբ
՚է՚ղրոցր։
Լ, Շա՚հթն
ու
Ա՚լբալեանր
մ չաէլո
յթի
տեւաէլ՚ոն
ո՛ցմ ՛սն Համար
Հիմնէւլ
է՛ն ճեմա
րանբ. Հայ ղպրոցը
ձեւաւորում
,
Կ՛ող -
մում է Հայ ալէ՛ն :
Ֆրաքնսացէ՛
նչանաւոր
՚լրա՚լէա
Պ՚որէսբ
Վ^ենեւոիէլէւ ,Ող՛ ՚իանքն
այցելած
՚ւ^տեն ,
՚լր՚սծ
է թէ՝ վանքբ
ոչ մէւայն
կրթութեան
վառարան
մըն է ,այլեւ
Հ՚՚ղիի
ձեւ՚սւոր
-
ման,
էլաղ,քութեան
Հնոց մր։
Մեր
ասլ՚ս՚լւսն
էլախում
ունէ՛ մեր ղպ
-
րոցձերէն
» :
Րրօֆ. գ. Խաէյիկեանի Ցաււէն
Բսաեեւմէէլ
օր առաք,
կիր՚՚՚կի
"բ
Հոս
Հաւաքուած
էինք
Վւ ո՛ոո՛
էէ
լ.
րս՛ II
է՛է
մը
քլանի
է պուր
Հեբոսամարտի
տարեղարձբ
տօ՛նելու։
Այ -
սօր
«Մ ա յրերու
ՕրՖուան
զու՚լագիպու
—
թեամբ
կբ աօնենք
Հայ
մ չւս էլո յ թէւ
Հեբո —
ռամ արաբ
, որուն գերա էլատա րնեբն
ու
Հերոսներն
ե^ե ուսուց էէչնե ր բ ;
Հայ
ժողովուրգբ
էէ՛ի չտ
յարւլանք
մա
-
աուցած
է կրթ • ղործին
, Վռամ չա պո լՀ ի ^
Ա
. ԱաՀակ
ՊարէՅեւի
եւ Ա ՚Մեսբոպի
օրե
րէն սկսէտաւ : Ոչ միայն
Հ՛սյ
Հարուստներն
են "Ր ղոՀողութիլննե
ր ըրած
են մեր
կրր՜՝
թաէրսն
ղործին
Հաէքար , այլեւ
ամբողք
ժողովուրգբ
:
Աւղացոյց
Լ ՛Շ ՛ռե թ ի օրով եւ անկէ
վերք,
էէ՛էէն չեւ
ա յսօր
Ամ եր իկա
Հւս յութեան
լա
յն
օժան
՛լա
էլո լ թէէ ւնր
:
Երեք Հաստա տութ իլ՛ե՝ եէլեղեցին,
գպ —
բոցը
եւ բնտ՚սնէէքբ
կրցած
են պաՀել
Հա -
յուն
գո յութիւնբ
;
Հայաստանի
մէ^ պետութէէլյԼւն
է ոբ կը
տան էէ գործբ
, իսկ Արեւելքի
մէք տարա
-
՛լիբ ու ՚ոէ՚՜՚լսէցէէ
Հայերը։
Մ եր
բաղմաթիւ
վա րժա ր աննե բ Ո ւն
մ էք ,
աչքառոլ
աեղ
էլբ ւլբալէ
՛քյ
.
Փալանճեան
ճեմարահբ
:
Կրթասիրոլթիլե
, Հէսւաաք
եւ կամք , ո՛
րոն ՛յ չեորՀիլ
էլր ցաւ
Հիմնուիլ
եւ յարա
-
տեւել
ճեէքարանբ
» ;
Պ • Պալարր
կարգաց
բաւաէլան
երկաբ
ճառ
մր։ Պ՚""՛մաէլս/եը
րրաւ
«Բաիէ
աիւ
Աէ՚լւո»էէ
եւ Հայ ժողովրղէ,
յարաքիրու
-,
թիւ՜հնե
ր՚ււն
Հ
Պատմեց
իբ
՚" յցե է"՛ թ ի ՚^՛՛
Ր
Ե՚լիպ՚ոսս
, յ.^իբէսնան , Աուրէ՛ա
էյլ
՝՝՚"յԿ
՚
այգ
Հոծ
ղաւլ՛։
ւթն եր է՛ւ՛ էէր էլրած տպաւո
-
ր ութ
Է։ւ1։նե ր բ %
« ինչսլէս
Մ արսիլիո
յ , նո յնսլէս
վերր
ակնարէրոծ
ղ ա ւ/ ո ւթն ե ր ո ւ՛ն ւքէք , Համ աղ -
՛էա յին բ էլբ Հ ան ՛լ ի ս էս՚ն լ՛՛ յ ՛նա ի՛ ա խ՚1։ա մ ա էլան
էլաղմ ա էլե ր "լո
ւթ
էւ ւն
մ ր , ե ղր ա էլա ց ՛լ ւց
Պ •
Պ ա լա ր ր , ա յււ
մ չակութա
յէ՛ն
մ
իւ՚ւթիւնբ
ա՛նՀ բաժ ե չտ չէէւ՛/կապբ
կր
Հ՛անղ իսանա
յ
Հայ
ցիր ու ց՚"ն ՚^ո՚էո՚էՐ՚էԼ՛
էլանաղան
ղան–
գո-ւած՚ներբ
իրարու
էլսէպո՚Լ
:
Այցելեցէ։
ճէյէքալէէսնր , /սեցի
՚սչաէլերտ
—
ներ
եւ ուսէէւցիչ^ւերր,
ինչւղկս
եւ ծ՚սնօ —
թացայ
էլեգրոնական
վարչութեան
էսն —
գամնեբուն
Հետ %
Աքանչելի
մաբգիկ
էւն, Հոգեւին
նուիր
-
ուած՝ Հայ մչակոյթին
:
Շատ
անուններ պկտք է յիչէի
այստեւլ
,
կ՝առնեէք
մէկ ^աւոր
մէէէսյն։
Հաճոյք
է ինծի
Համար , տեսնել
ՎաՀԷ
Աէթեա՚եի
՛նման էլարւլացած– եւ
՚նոլիրեալ
մարղիկ
» ;
Տիկին Պալարի խօսքր
Համակ
ղղա -
ցում
եւ սրտաղեղ
է
"0
"ք
էր Տիէլին Պալա
-
րինը
:
Ան ի միքի
այրւց բսաւ
«Այն վայբէլեա
-
նէն
երբ է՛ւմ րա՛է բատ
ուն մտաւ
Պ՛ Փօէ՚սա
-
եանբ, Նարեկի
թաբ
էէմ ան ութ
ենէն
քանի
էքբ օր ՚Լերք, ա՛նծանօթ
եւ նոր աչխարՀ
մբ
բացուեցաւ
է՛մ ՚ոռքեւս
:
Անկէ, է՛նչսլէս
եւ մեր
սլ՚ոոյտի
բեթաց
քին
իմ տեսէսծ
Հրաչաքի
Հայել՛է
ծանօ
-
թաւլայ
ձեբ սլա։ոմութեան
, ձեր ւոէսոա
-
էէլ՚սն քն ե ր ո լն , ձէւր լոււէաւոր
իաէալի՚ե
:
Ու ես
ս՚ւրվեց՚սյ
թէ ի՛նչպէս
Հալած
-
ուած,
չ՛ս ր չւս րո ւ՛էէ ծ վաքր
ժո՚լովուրգ
մբ
էլրւ՚էսյ
մեծա՚չոյննէւրէէւն
Հետ
չտփուիլ,
իր
մշէսէր՚յթ՚՚վ
,ք՚ր Հուլիոէէ :
Ժ՚՚ղ՚՚՚ի՚՚ւր՚էէ՛
մը
մեծութիւնբ
սիրելի
Մարսէյլցէներ,
իր թսւէ՚ն
մկք չէ , այլ իր
Հ "՛լիին
:
Ջ էք ր
։ւլ ՛ստ էլան ՛սծ
ժ ո՛ւ ո ՛էո ւր ղր
չատ
՛քեծ
է , Հ ա ւո՚տու ցէյ> է։նծէ՛ :
ք^ո ւլո։ յն տես՛ս
յ եւ Համ ողուեցա
յ » ;
Վեբ
քին
է՚՚օսալն
էր Շ՛
Նարղո՚նին
•
Րոլոր
բան ա էէէօսն ե ր բ խոր
տպա
լոր
ու -՝
թէ՛ւն
ձդեցէւն
Հ՚սնգիս՚սկաններուն
՚էրայ
եւ
սրաՀէն
Հ ե ռա ց "էն ուբաէս
եւ
ղոՀ՚՚ւնաէլ
արամ աղրութեամր
է
ԹՎԹԱԿԻՏ
Fonds A.R.A.M
