« 8
Աքի ԱՋ ^
ԹԱՏԵՐԱԿԱՆ
ՀԻՆ
ԳԼ՚Մ՚ՐԵՐ
Շ
Ա
Զ
Ի Կ
7լ ւոա —
Աիրանոյչ,
Հրաչեայ,
Ասաւլիկ
եւ
կավ,ն չաա մչ, ուրիչ
անուններ
արեւմտա
Հայ եւ արեւելաՀայ
թաարոնէ
երկնակա -
մարին
վրայ
երէչար աաեն փայլած եւ իր
րեւ
լուսաւոր
ասաղեր ծիր մր թողած
են
մինչեւ
օրս : Գանուած եննաեւ գերասա -
նոլհիներ
գործռւնէոլթիլն
մ՛ը ունենալէ եւ անՀ
աա—
նում քրաինք
խաոնելէ եաք Հայ
թաարւ^ի
շաղախին
, մնացած են մութին
մէք :
Աաոնցմէ
մէկն է Շաղիէչ ։
Շաղիկ
՚Րէօյլիւե.ոն
ծնած է
1854/՛^
Պոլ
սոյ Բերա
թաղին
մէք :
Բարեկեցիէչ
չնաանիքի
ւչաւաէչ ,
Հթաղիկ
կեանքի
գ,ս ռնո
ւթի
ւնը չէ ճա չաէչած բր -
նաւ, եղած է ճոխ եւ փարթամ
էլեանքի
մր
մէք
ասլբող եւ իր ծնողքէն
ամէն
գուրգու—
րանք
վայելող
ղաւա
կ մը մինչեւ
այն օրը
ուր
սւնակնէչալ
ձախորգութիէձեներ
եւ մա—
նաւանգ
Բերայի մեծ ՀրգեՀ ը խաղիկի բա
րեկեցիէչ
չձւաանիքը կր մաանէ
չքաւորոլ
-֊
թեան եւ էլբ ղարձնէ
ղանոնք
ւլրեթէ
աւուբ
Հացի էլաբօա -.Ընգաբձակ
սենեաէլներ ու -
նեցող տան մը մէք ասլբող այս
լնաանիքբ
էլբ Հա բկաղր
ուի
բա ւա էլւսն ան ա լ Աաա լա ր
էլււչուած
փողոցին
մկք ղտնուող
խեղճուէլ
խցիկով
մը :
Այղքանով
չի վեր քանաբ
խաղիկի գրմ -
բախտութիւնր
; Ա անէչամ արգուՀին
է՛
- ստիսլուի
նաեւ
գի՚չեբբ
ցերեկին
խառնելով
ասԼղնագործել
իր ծնողքին եւ իր օրա —
սլաՀիկը
ասլաՀովելու
Համ ար :
Եւ աՀա , ամ առուան տաք օր մը ,
է՚րբ
^""էԻհ. իբ
1"3
ԻԿԻ՛^՛ Լու֊ոամուար
բացած ,
կաբկաՀբ
ւսռքին
էչ ասեւ^ագո
բծէ ր , պաՀ
մը մոռցած
իր ցաւատանք ու
տամանելի
գբութիւնր
, էլբ սէչսի իր գառնացած
Հոգ
ւոյն
բոլոր
թափովչյ
երգե
լ սրտառուչ եւ
Հոգեղրալ
մեղեգխ
մր \
ՊատաՀա բաբ
նո յն
մ իքոցին
փողոցէն
կանցնէբ
արեւմտաՀայ
թատրոնի
մեծ՜ ա -
ռաքեալր
Պետրոս Ա աղաքեան
, որ ի էուբ
-,
Հյաղիէլի
ձա^ին
կը խորՀի թէ
արգեօք •
կարելի՞ չէբ այգ վայրի
գեղձ,ոնիէլը
գէպի ՝
բեմ
առաքնորգել։
խոՀէն
իսկոյն
գործի
յ
անցնելով, Ա աղաքեան
Հքաղիէլի
բնաէլած
՚
իոցիկին գուռբ
էլը րախէ եւ ներս էլը մանէ ; ^
Շաւլիէլի
մայրը երբ վեբաՀասոլ
կ^ՐԱ"*Տ ^
Աաղաքեանի
առա
քար կութեան
, միքոց
մը •
1չ
^լ^ւէղիմանայ
, առարկելով
որ իր աղքիկը
:
տակաւին
գեռատի
բլէալով
կրնայ
բեմա - ^
էլան միքավայրին
մէք
«վւոբձանք»ի
մը ՚
Հանգիպի
լ ; Ա ակա
յն Ա աղաքեան
,
որուն
1
ամրասիր
նկա բագի
րն ու մաքուր
անձբ
՚
բոլորին, ծանօթ էր , գեռատի
ագքկան բա– ;
րոյականին
վերաբերմամբ
բոլոբ պատաս—՚
խտնատուութիւնը
էլբ ստանձնէ եւ կբ Հա– ՚
մողէ վերքասլէս
Շաղիկի
մայրը իր ագ - |
քնա էչբ բեմ ա ռա
քն որ գե լո
լ
;
յ
Շաղիկ
, թէեւ
իր ոտք կոխած
միքավայ–՛^
բին
մ ասին
գո
յղն գաղափար
մր իսկ չու– ՚
՚եկր ) սակայն
թատերական
չլնտանիքին .
մաս
կաղմ ելու
իր առաքին
օբէն իսկ կբ \
լծուի խւոնգավառ
աչխատանքի
մ ր : Աա -
գաքեան
իր ձեռնասուին
մաաւոր
ղաբգաց~
մ,ոն մեծ Հւ՚գ կր տանի, մէկ կողմէն
ինք
Շաղիէլին
Հա յերէն
գրել - կարգալ
էլր սոբ—՚Հ
ւիե ցնէ , միւս
կողմէ
Տիգրան
ՋուՀաճեան\
ձա յնա էլան երաժչտութեան
գասեր
կ՝ա ~\
ւնգէ
ւր :
Շաւլիէլ առաքին
անւչ ամ բեմ էչ՝ե լլէ Տ
իղ–
բան
ԶուՀաճեանի
«Արիֆիքւ Հիլ|էսի»/՚Տ»
մէք
Մէրիեմի
ղերռի։
8աքռղութիւնբ
էլ՝րլ–
լայ էլատարեալ եւ
Հքո
՚ղիկ
օրուս,ն
յւ,ւյտ —
նութիւնբ
էլր գառնա
յ :
1878^5՛ ,
Բերա , «՚Բաֆէ
Բրիսթալէ^ի
մէք
ԶուՀաճեանի
«Լէպլէպի6ի»/,յ,
Ֆա -
թիմ
էի գե բով Շաղիէլ ա յնպիսի
Հմա
յք մբ
կբ թողու
, ռբ Հանղիսատես
ռուս
սպաներ
նեբէլայւսցումէն
ետք մեծ խանգավառու
-
թեամբ կբ լծուին
գե բասանուՀ
ի ին կառ -
քին եւ ղինքբ կ առա
քնորգեն
մինչեւ
իբ
չլնաէլարանը
%
Հքաղիէլի կարեւո բա,լո
յն գերբ
սակա
յն
եղած կ Կի՚-լիի տիպարբ
(՚^էօսէ փէհիսւ) ,
որով յաքողած է իրեն ապաՀովել
անսաՀ —
ման
ժողովրգա
կանութիւն
մր :
Շաղիէչ իր սուր, վճիտ ու ոլորուն
ձա
յ–
թիւնը
բացատրելու
Համար;
Մ իւս
տաւչնւոսչբ
դասագրքի տագնապն.
է , նո յնքան
սուր եւ ա յժմ է աէլ ան : ՝Մ աս–
նաւորւսբաչ.
Հայերէն, գասաղրքեբոլ
չգռ -
յութեան
աագնապաչվւ
Հարցբ ; Բ ՚ Թեւ -
եան այգ ախուր
երեւոյթն
ալ կբ մաանա–
նչէ առանց
ալչեւայչութեան
-, «Այսօր
, մ՛եբ
ուսուցիչնեբր
ի ձեռին
սւնին
միայն, ժա -
..մանւսէչավբէպ քանի
մբ ղրքեբ
, որււնք այ—
սօր
ւււ ան էչ րթա էչան
պաՀ տնաւեր ուն
եւ
մ ակարգաէչխն
չՀամ ապատւււս իսանե լով
Հանգերձ
, գրեթէ
անգտանեչի
են : Վ,եբ -
Հբատաբաէչութեան
, վէճի եւ գատի
նիւթ
ալ գարձած են անոնք
Հրւստաչւաէչիչներու
միքեւ
:
Հայերէնի
Համար ի ձեռին
ունինք
միայն
30 - 40
տարի առաք գըր -
՛ուած գասաւլբքեբ՜» : Եւ արղաբ
ղառնոլ
—
թեամբ
էլբ Հարցուի
, « Ո՞ւչւ պիտի
երթայ
այս
անտեսումին
վերքր; Ո՞վ պիտի գար–
մա՛նէ մայրենի
լեղուի
էլուչտին
բացուած՛
՚ " յ " վէբքբ » •
Երկու տարի առաք Պոլիս
այցելութեան
•մբ
առթիւ
քանի
մբ բացասաէլան
տսլալո -
րութիւէւնեբ
արձանագրած
կի արտասաՀ
—
մ անի
մ ամ ռւլին
մ էք ; Ա յն ատեն ա յգ տը–
պաւոբոլթիւններր
չա՛տ յոռետես
գտած
էին ոմանք; Վեբբ
յիչուած–
մէքբեբումնե
-
բ բ կարղալով
, ի՞նչ
պիտի
մ տածեն
մ եր
լաւատեսները։
Ուսուցչի
տաւլնապ
մենք
ալ ունինք արտասաՀմանի
մէք ;
Գասա–
գրքի
տաղնասլը
բարեբախտաբար
նուաղ
ղղալի է , ոբովՀետեւ
ամէն
կեղրոն
իբ
գասադի
րքե րն
ոլնի
, յաճաիս
խ՚էւամքով
ու
աբգիական
սլա յմ ւսննեբու
Համ աձա
յն
պատրաստուած
:
Անձնուէր եւ նուի րուած գա ս ա ի ս,բ ա կ -
ո ւս ո ւց ի չն ե ր ո ւն անՀ րաժ՛ե չտութ
իւնբ
ան—
յետաձգելի
պաՀանք
մ լ ^ է ; Աիայն
չեմ
ւլիտեր թէ ո՛՛՛ր մաբմ
ինն է որ ւղաատս -
խանատուութիւնը
իբ ՚էրայ
պիաի
առնէ
արմաաական. գաբման
մբ գտնելու
Հու —
մաբ :
էլ՝ ,սբժէ որ ա յս
մ ասին
ուչւիչնե բն ալ
ւսրտայայտուին
: Նւ՚/նիսէչ
չա՛տ ուչ մնա—
3
ա ծ են
ՄԿՐՏԻՉ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
ԼՐԱ ՏՈՒ ՍՐՈՒեՍՏԻ
8ունիս
ամսուան
րնթացքին
,
Փաբիղի
մէք Աքուառ
Թոլսթոյի
վրայ
սլիտի
էլա -
տարուի
բացումը
մեծանու^
գրւսգէա
Թոլսթոյի
անգրիին
, որ գոբծն է ողբաց -
եալ
Հա յ արձանագործ
Կիւբճեանի
:
Այս
անգրին
Փաբիղի
քաղաքապետս
ւ -
թեան
նուիրուած
է Տէբ եւ Տիէչին Առա -
քելեաննեբու
կողմէ : Առաքին
անղամն է
որ Փարիղի
մէք կը ղետեղռլի
օաար ար -
ձանաղործի
մը օտար
գէմքի
մը նուիր -
ուած մէկ
գործ՜ը;
Բացում բ պիաի
էլատաբռւի
Փս՚րիղի
թաղապետական
իսորՀուրգի
նաիսագաՀ եւ
Հանր
.
ԱռՈղքապա
Հութեան–
նաիսարաբ
Տօքթ. Պեբնար
Լաֆէյի
կողմէ։
նին Հետ, որ գեբաղանօրէն
կբ նպաստէ
արեւե՛լեան
երաժչտութեան
էչատա
րում
ին
ունեցած
է նաեւ եբաժչտական
բացառիկ
ել ինքնտտուբ
^ոբՀ ,որուն
փ^բայ սլէտք է
աւելցնել
նոյնպէս
բեմական
արուեստի
գարձեալ
խնքնատուր եւ ճչւլբիտ
Հասկա -
ց ուլութ
իլն
մ բ, եւ այս բոլորբ
մ իացած՜ ^
անկասկածօբէն
Շաղիկը
գաբձուցած
են
մեբ
լաւագոյն
ե րգչոլՀ
ինե ր էն մին :
ք^՚-ԲԻչ ոլարագայ
մը եւս, որ
խիստ
յատկանչաէլան
է ու գնաՀատելի
.
Շաղիկ
երբեք չէ ուղած
վախել
իր բեմա
կան
սեռը
ե
՛լ
մինչեւ
վերքն աչ մնացած է
երղչուՀի
յ.
Բեմական
ասպաբէղը
լ^գգրէլելէն
երկոլ
ամիս ետքբ,
Շաղիէլ իր կեանքը կապած է
ՅովՀաննէս
Աճէմեան
անունով
գեբասս/ն–
^քգԻԼԻ
մը՛. Նորապսակ
ամոլբ
այնռլՀե ~
տեւ
բո լո բած է թատե րական
գործունէու
թեան չատ պատուաբեր
չբքան
մբ , վասն
ղի ՅովՀաննէս
Աճէմեան
լեղուագէտ
, եւ -
բոպական
ձայնագրութեան
խորապէս
Հը -
մ ուտ եւ րեմական
արուեստի
կատարե -
լապէս
տեղեաէչ աբուեստագկտ
մ լ ^ է ե -
ղած՜ ;
Եւրոպական
եբաժչտանոցի
մբ մկք ու -
սած, Հիանալի
թ-է՚նօււ. յ
խղճամիտ
ղեբա -
կաաար
, ՅովՀաննէս
Աճէմեան
արգարա -
ցիօբէն
նէլա տուած– է թրքաՀա
յ
առաքին
կատարեալ
երղիչ
— գերաոանբ՛ :
Գժբա
իստա
բար
ՅովՀ աննէ ս
Աճէմ եան.
չատ
կանո
լիս
Հեռացած
է
բեմէն եւ իր
կեանքին
փեբքին
չրքանր
անցուցւսծ
է իբ
բեւ
իսմբագիր եւ եբաժչտական
քրոնի1լա–
ղիր
Պոլսոյ
ֆրանսական
մամուլին
մէք
X
Զոյգ
մ ր՝ Շաղիկ եւ ՅովՀաննէս
Աճէմ -
եաններ
, արժ՜անի նոբ Հասնող
սերունղին
երաիստագիաութեան
եւ Հինեբու
յ՛"Ր —
գան
քին ;
ԱՐՏԱՇԷ՛Ա
ԳՄԲԷԹԵԱՆ
ՏհՐՈԻՆԻ
Տալով կր
լսենք որ Թո ֊
րինոյի մկք մեռած– կ Պ՛ Նչան Տէր Ատե–
էի
ան եան
Հանւլուցեալբ
արժէքաւոր
մտաւորական
մ ը ն
էր , Պոլււնիո
յ եբ կրա
ւլււ
րծա էլան Հա -
մ
ա լս ա բ անէն պսակաւոր
իբրեւ
Հմ ուտ
ե ր կբ ա գո րծ ա
կան–
գիտե լիքնե
բու :
Եբէլաբ ատեն խմբագրած
է
«Արմենիա»
ամսաթերթբ
Լիտալիա) եւ ծառայած՜
է
Հա
յէչ
• Գատի
Հետասչնգման
•
Ի ր էլեանքի
յ,
էտւ ղ ո
չւ
ծի
ն
պիտ
ի
ա ն
գր ա -
գառնանք
առանձին
յօղուածով
մր :
ՄհՏՔ^Ե^^
(հննգեան եա^րիւրամետկին աււթիս)
Այս
տաչւի լրացաւ
ծննգեան
Հարիւբամ–
եաէչը պելժ րանասաեղծ
էմիլ
ՎեբՀարնի
:
՚ԼերՀարն
ծնած է Անվերսի մօա Աէնթ -
Ամանի
մէք
1855
/ւ
՚յ՛
եւ չոգեկառքի
արկա–
հ՜ի մբ ընթացքին
քախքախուելով
մաՀա -
ցած է 1քյպ,ն ;
ծ է Պբ ՚
ՎերՀարն
իբ ՛ւ ուս
ոււ
II
ա ա
ս ա
բիւսէ
լիլ, կանտի
եւ.
Լուվէնի
մէք ուբ
Հետեւած
է
իրաւաբանութեան
: Հետե
ւած֊ է նոյնպէս
լրագրութեան
ասպարէզին
ել ատեն
մը եղած է «Երիաասաբգ
Պել -
ժիա«
թեբթի՛
խմբագրութեան
անգամ։
1883/1՛
Հրատարակած
է իր «Ֆլաման
-
ներբ՛» , կեանքով
լեցուն
բանա սա եղծ
ու -
թիւններբ,
որոնց
մէք ղովքը
Հիւսած
է
Հայրենի
երկրին;
ԱյնուՀետեւ
կուգան
« Վանականները
»
(1886)
որոնց մէք Վեր
Հարն կբ պատկերացնէ
վանքերու
էլեանքբ
իրապաչտ եւ մ իսթիք
արուեստներու
Հո -
յաէչապ խառնուրղով
մր :
1887ՀՏ՛ 1891
բանաստեղծին
առաւլքա -
էլան վիճա
էչբ ծանր աագնապ
մբ
կ՚՚անցբնէ
ել ա յգ տագնապին
Հետեւանքով
Հիւան -
գագին
ներ
^ չում ով
մ ըն է որ կը Դբէ
« Գիչերնեբը
» ,
«Բա
յքա
յում»
, « Աեւ
քաՀերբ»
(1890) :
ՎերՀարն
իր սկզբնական
չբքանին Պ
ար—
նասեան
մը բլլալով,
պատէլանած է «խոբ—
Հ րգա պաչտ ական » յոբ
քո ր քուած բանաս -
ւոեւչծնեբու
իսմ բակի
մբ։ Բայց եղած է ա–
տեն
մը ուր իր գոբծերբ
Հասած ենղգա -
յախ արութեան
ղօբա լոր
պատէլե բացում
ի
մ ը , ինչ ոբ աբտասովոր
ե րեւո
յթ
մ րն է
« խորՀրգապաչտ»ներուեէ
մօտ :
ՎերՀարն
եղած է նաեւ ա ր ձա էլա գի ր եւ.
գրած է «Կէս
ղիչե րի պատմ
ուածքնեբ»բ
(1885)
եւ բազմաթիւ
յօղուԱլծնեբ
:
Միամիտ
բլլալու
աստիճան
սլարղ
մարգ
մրն է եղած
էմիլ ՎերՀարն;
Այո սլարա -
ղան
թերեւս
ղարմանք պատճառէ
այն բո
լոր
մ ա րղ.,, ց որոնք
ղինքբ
էլա րղացած
ել
իր գո րծե
րէն
ճանչցած են :
Իր մանկութիւնբ
, պատանե
/չութիւնբ
անց սւծ ենԱնվէբսի
, կանտի եւ է սքօ
ւչ էճտի
ափին ուր էչբ բարձբանաբ
Հօբենական
տունբ,
որուն
յաբաէլից
ած խաՀանքե
բէն
լսուող
մ ոլրճերուն
Համ ա չափ
զա րկե
բուն
աբձագանգներբ
իբ մէք աբթնցուցած
են
բանա ստե ղծա էլան
մ ա սնա յատւււկ ոճր, որ
իրն էր :
Իհօմանթիք
էլեղեւի մբ տաէլ
թաքնուած՜
ա յս քնարաէլան
բանասսւեղծբ
իբր մ
արգ
եզած ՀՀամաէլ
մեծանձնութեան
տիպար
մբ : Մ աքի եւ խառնւուածքի
ներգաչնակ
մեծանձնութիւն
մը :
Անկեւլծութիւնբ
նոյնպէս
եղած է իլ/ էլեանքին ու
ւչործին
մեծ
յատկանիչներէն
մին ;
Նրբաճաչաէչ
բանաստեղծ
ի եւ
ան կեւլհ՛
ու
մ եծանձն
մարգու
նկա րս,գի րներ բ իրա -
բու
չա ղ էլ ա պո լած , ստեղծած
են ղմ ա
յլելի
Համաղրոթիւն
մր եւ էմիլ Վ.^եբՀարն. աբ -
լած է մաբ,լէլո լ.թեան ւղարտէցին
ւլողտը -
բիէլ ծաւլ իէլնե բ , ոբոնք
միչտ ալ անթա -
ռամ
սլիտի
մն,սն : Իր
բանասւոեւլծութիւն–
նէք բէն
թարգմ անուած՜
Հայերէնի
•
«ՅԱՈ–ԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(52)
ԳԼՈԻԽ
ԺԶ՛
Լէր ա յգ վա յբէչեանր
ւղիտի
չ՚ււղէի վա -
իւանաէլե
լ էլեանքիս
որեւէ ՝ ուբիչ
մէկ
վա յրէլեան
ին Հետ ...
կարճ խնգուքով
մբ ՚արձաէլէճց զիս •
Զեր
անունը
Լք՞՚նչ է , ըսաւ ,
իսսաոլ -
թեամբ
~
Անն Պետինկֆիլտ
:
Որ եւէ մէէլ բան չի՞
սարսավւե ցնէ բ
ձեղ, Անն Պետինկֆիլտ
:
—
Լ^Հ
1
ինչսչէս չէ , ըսի էլեղծ սչաղա ֊
րիւնութեամբ
մը; Կը սարսափիմ
պիծաէլ–
ներէն
, Հեղնող
կիներէն
, չատ երիտա --
սարղ
մաբղերէն եւ վաճառատունեբու
օղ–
նականնեբէն
;
Գարձեալ
էլարճ խնգուք
մը ըրաւ,
ինչ -
•պէ ս քիչ առաք : 81՛ աոյ ոտքէւ բով
չարժե ց
•Փեկէթի
անղղայ
մարմինբ ;
Ի՞նչ
բնէ,նք տյս կ"յ՛ոբ
ք ծովր նե -
աե՞նք :
Եթէ
կ՝ոււլէք
, պատասխանեցի
, իր
նման սառնութեամբ
:
֊ ~ Օբ. Պետինէլֆիլտ
, էչբ
Հի անա
մ ձեր
ոառնա սիրտ եւ ուր իւնածարաւ
րնաւչ,չնե -
բուն
վբայ : Աաէչայն
ձ,չենք
ղինքր Հան-
ղիսո, ՚ մինչել
ինքղինքբ
վեբս՚ղտնկ
,
չատ չէ ւինասուած՛ :
Կր սոսէչաք է.բ1չբորղ ոճիր մր ,չործէտ–
լ^>
է
Ի՚՚՚չոլէ"
կը աեսնեմ
, ըսի
անուչու -
թեամբ :
—
^է՚Կք՚է՚՚ւ՜
"^Ի՚^է՛
՚^էԼ ՚
Նայէտցալ
այլայլած
էտրեւո յթով \
Մ արլոյի մէք սսլաննուած
կինբ,
յ ի –
չեցոլցի
իբեն, գիտելով
Լսօսքեբուս
թո -
ց՚ոծ
տպաւոբութիւնբ
իր գէմ քին
վբայ :
Կոսլիւո էր ա ր տա յա
յտ ո ւթ ի ւնբ եւ ՛ներէլա -
յու թիւնս կարծէք
բոլորովին
մոռցած •
Կրն,,յլի, սոչաննել
, չւսաւ : Երբեմն կը
մտահեմ թէ իւչ՚ապէ ո նպաւոաէչս
սսչան -
նեչ էբ
...
Վ՚ոյրի
ղղացում
մբ
այղ կնոք Հանղէպ
,
ղիս ալ վարաէլեց : Ես ալ կրնայի
սպաննել
ղայն այգ վայրէլեանին
, եթկ
ւլիմացս
կանղնած
բլլար.–.
ււրովՀեաեւ. անպատ -
ճ,սո
ինքն ալ սիր.սծ է այղ
կինբ,
տ յ,, ,
այո
, սիրած է :
Պսւ ւլա չւի լնս
վեր ագանելով՝
սովորական
ձւոյնովս
րս ի •
-
կս՚բծեմ
պէտք եղածբ
խօսեցանք,
բացի
ղիչեր
բարի
մաւլթելէ։
^՚Իչ^Բ
Բ"՚բԼ՛ եւ մ՛նաք բարով. Օր*
Պետինէլֆիլտ
:
Ցաեսութիւն
, Պր՛ Լիւքաս :
Ե
Լ աւելի
մօաենալով
•
Ոնչու
Համաբ
կ^րոէք ատիէչա , այ -
"ինքն
ցտեսութիւն
:
ՈրովՀեաեւ
էչբ խորՀիւէ թէ
իբաբու
գարձեալ
ւղիտի Հանգիպինք
։
Ես ոչ, եթէ ձեռքէս գայ :
Աղղու այս չեչ՚ոբ
չվչտացուց
ղԼ՚ո :
Ընղ–
՛էա
էլառ աէլն , ղ,ո,լ,ոնի
,լ
ոՀունաէլութեամբ
մչ։ Համ աէլ,ււե,լ,,ւ լ . Բո լոբուԼ
ի՛ե ապուչ
չեմ - ;
Մ իեւնո
լնն է , կարծեմ
ղաբձեալ
սչի–
I
ս՛ի
Հ"՚ն,չիպի՚հք
, ը,,ի ծանրօրէն
:
յ
֊ ֊
Ինչււ՞ւ :
՝
\
Անէչաբող այս չէտււեբուս
թողած
տոլա– \
՚ ֊ ո ր ո ւ թ ի լ ն ը
Հասէչն՚սլու
ղչուիսո թօթուե - ՚
ՅԻ ••
Երբեք չեմ փաւիաքիր
ձեղ
ԿբԿԻ՚ե
աեսնել
, սլատասխանեց
,
յանկարծական
էէւ
ուժղին
կերսչով :
Հսւ1չաոա1չ
։սյղ կոչա
սչսւաասխանին ,
ժպտեցայ
մեղմութեամր
եւ
քաշուեցայ
խաւարին
մէք։
Մեէլնելէս
՚իեբք իր ալ Հեռանալբ
լսեցի։
Յեաոյ
քիչ մր էլեցաւ։
Լսեցի նաեւ
բառ
մբ,
էլարծեմ
«վՀուէչ»
բսաւ :
ԳԼՈԻԽ ժէ–
(Աըլւ է օ ս թ է յ ս Փետլըլփ օրագիրէն
քաւղոսսծ )
Մաունթ
Նեչսբն
պ՚սնգռէչ
յ ;
Բէյփ
Թաուն
. I
ւ՚բալ
ոլւ « Բիւլմորտբն »էն
գ ո ւ բ ս
ելլել/*
մ
Ա
՛րղ ուս ամ էւնամ ե ծ սփովւանքն է : Նա -
Լուն
մէշ գտնուած
միքոցիս
կլ,
գիտակցէի
թէ չրքաւզատուած
էի գաղտնի
ղաւա -
ւլր ութ
իւննե
բու
ցանցուի
մ բ , ի չրումն ա–
մենայնի,
անցեալ
՚լիչեբ
Փեէլէթ
սաստիէչ
գինովցած
բլլալու էր։ Հասէլնալի է
ա յ ս
րանչւ , բա յց տեսէք թէ ինչ Հետ
է,, ս,նքն1, ր
էչ՝
I,
ւն ե ե ա յ ; Ուրի
շ ի՞՛՛՛չ էչարուլ էի մտած է, լ
էէէ էչու
մ չ, մասին
, որ ձէ, ր ւՐօտ
էչոլղ ա
յ
՛է լխ
՚՚՚-ն
՛Լլ՛"՛ յ Հաւէլիթ
ի մեծ
"I
թեամբ ու
ռեցքով
մըեւ ա չքի՛ն
մէէլն ալ
ծիածանի
ր՚՚լոր
՛լ" Ր՛է՛ Ր՛՛՛Լլ՛
ծ ՛ալկ ՛՛ււչ ՛սբ,չուած
ԱԿԱԹԱ
՝բրայԹԻ
Թարգմ. Ա. ՀԱՐԷԼԵԱն
(Շար
.)
Fonds A.R.A.M
