«ՑԱՌԱՋ»
Օ Գ (1 Ս Տ Ա Փ Ա Ռ
ՄՇԱԿՈՅԹՆ 2ԱՅՈՑ
V–.
Ես
մսւրգաբէսւկսւն
պասւկեր
մչլ
միայն
Ա1111.Է X
Աասնաւոր
ղասա խօս։։ ւթե ան մչ՛
նէւթ կ նե չւկա յացնե
լ ա ւչւչա սչա
Հ
սչա՚հ
ււ ւմ է
ասլ։ղէական
մէ^ ոցնեչ։չլ եւ ։լէ։ասւթե
ան նը–
է.աճսւմնե
չւսլ1
օգաաղոչւհսւմ
չչ նո
յն ա յգ
պայքարէն
մկչ֊. Այսօր մկկ րան
մէայն
կ րսեմ ու կր կր1քնեմ
;
Կարելէ կ
պաՀել
պա
Հ
պան ե լ
Հա
յկական
աչ՚աւսսա
՝էմանր
նախ
էլ։ւ
րհ ա կց սւթԼ ամ ր
Հայասաանէ ,
երկրոր՚է
չարմման
մէ^ ղնելսվ
Հայկական
արաա
սաՀ
ման է
ր։ս րեկամ
Լ ցողս
է
֊թէ
լք
՚նե ր ր
(լէ պոՍ վոլոՍյյ-է,
էնչպէս
կ՝րսեն
Ֆրան -
սացէ։նԼրր) : Այս ՚էերչէն
սլա յման էն հա ~
մար՝
Հարկ է թա ր մ ացնե է ա
ԼԷ
""
աանքէ
մ թնո
լո րար , ե րէտասա րգացնել
ե րեւակա–
յութէլելւ,
Ք՚"ՓԼ
ժամանակէն
Հետ
յ
Արգ,
մէնչեւ
այղ պայմաններուն
սաեղ^
հ՝։։ւմր,
լ^ղուէւելսւէ որ մեր ազգայէն գո -
յութեան
ււէղսԸ տ՚էթււ՚յ*
է Հայ Աչակոյ -
թր,
"ւէաք է ամէն է^էգ, ամէն\ պայքար ,
ամէն
զոՀոգութէւն
կեղրոնացնել
Հայ Ա ր–
չակոյթէն
չուրչ :
Այղ նոչաաակուէ
այսօքւ •հաւաքուեր
ենք
տօնելու
Համաւրլայէկ,
Աչակութայէն
Ըն -
կերութեան
, էնչպէս եւ Պէյրութէ
մէչ
Հէմնուահ էր ճեմարանէն
Հէմնաղրու
—
էք Լ ա ՛հ քսանեւ
-է
էնգամ եաքլր ;
ք^այց , "էրեքէ
Հա
յրենա քչէցնե ր , ես Փ։ս -
րէէ՚ե չեկայ
յա յտա րարե լու Համար
ձեղխ
թ-է արա։սսաՀմանէ
մէչկայ
ու
էկայ
,
Պէյրութէ
Փալանճեան
ճեմա րանր կայ
տ
ՀԼր ղէն րսէ ^եւլէ թէ ունէւնք
ր։սզմաթէւ
Վոէ
րմարա
նն եր՝ ուր որ Հ։ս
յու
թէ։
ւնն
է
թաոահ : Առաա ռւ փարթամ
Հունձք
է
էոուահ
Աղեքսանգրէայ
Պօղոսեան
ւէարմա–
՛բանր
մ եհանսւն
տնօրէննԼ
րու չունչով ^
՚—
Աղբալեանն ալ տնօրէն
ունեցահ– է այս
քէարմարանր • Տակաւէն
նոր
տօնուեցաւ.
Գ՛աՀէրէէ։
Գալուստեան
վարժարանէն
Հա–
րէւլ։։սմեակր
, որ առէթ
մլն էր Հպարտա–֊
%ալո
լ
էր Հրաչա
լվւ
Հ
ունձքով ;
թալրէղէ
հւ
Թ՛եՀրան է
մ էչ վարժա րաններ
ունէնք՝
բարձրարժէք
ուսսէ
ղէ^երով
, որոնյ>
քլու
յլ ՛ո/ւ էչմ է ա հնա
յ նչան աւոր գպբոցէն
եւ
Աա բ պաաա էլան էւ նոյնքան
նչսէնալոբ Թե -
մաէչանկ ն : Ունէւնք Հալէպէ
ճեմաբանբ ,
թարմ եւ առո
յէլ , ււր կր բա բ ձ ր ան ա յ Հա
յ–
կաղեան
վաբժասո^նէն
կողքէն
% Վե
բչապէս
վարժս։րաններ
էւ։.–։ն Կէպրոս
քչամ
Երու -
սաւլէմ , ՚Լենե։։։էքչ կամ Փաբէղ,
առանց
յէչատաէչե
չոլ աաէչ
ալ
էն աւէ. լի
փոքրեբր
Լաթաքէայէն
ւէէնչԼւ
Թբէէէոլփ
, Պ։"ղաա -
ակն
մէնչեւ
Ա։։չ։ս։ո։սն ;
Ո՛՛լոր
։ս յգ
։է ա րմա ք։,։սններուն
մէչ, սա —
կայն,
Պէյրութէ
ճէ.մ Ուրուն էն
էլ՛սւղ
ենք
տալ պաամա
էչ՛՛՛ն աո աքե լութէւն
մր ; Մեր
նպատաէլբ չէ Հ ւ։ լե րկ՚1. խօսող
բժէչէչնեբ ,
Հալէէ-րէն ճառուք ։էս/ս։ւ։աբաննեբ
,
Հայերէն
բարբառող
աւլաա ա ս որս ր էղէ մաաւորա -
կաննե բ աալ մեր մ ։։։/
։ւէխ
։ւրգէն ; Հա
յերէն
խօս։։ղ
բմէչկր
էլամ ։էա։։աարանր չէ կրնար
օգնել
մեղէ՝
այն պայքարէն
մէչ
որուն
լհուահ
ենք ազգւ։վէ։ն • Աեր ։։լղահր
այն չէ
որ 1,բէ։աասարղ
մբ էլարէ,նայ
Հայերէն նա
մակ
մր ղրել էր Հէսյրէքչէն ու մայբէէչէն ՚.
Ցսաա՛քչ ել որո՛չ ,
մեր ուղահն
է
ոլս՛ ր՛լ՛" սչէս սլ՛սա րասաե
լ
մ
տաւո
րաէլան
ն
ք, ր , որոնք մասնաղկա
ւլառնան
Հ ՚ " յ " ^
սլատւէութեան
, Հայոց
լեղուին եւ
ամէն
բանի, որ էլբ վերաբԼրի
Հայութեէմն
հաղ–
ման եւ արժէքներուն
: Մէկ բառով , Հա–
յաղիաական
ուսմանց
Աւչաղրութիէն
ր-
բա՛՛հ էք ,
սերունգ
մր եւսեթէ էլոր -
սուի , վա՚լբ պիաէ չունենանք
գբարաբա -
։լէանեբ
,
մ
ա սնա՚լկ ՛ոնէ. բ մեր Հէն լեղսւէն
;
Եւ մէւ՛ մոռնաք որ աաէլաւէն
գրուահ
չէ
Հա յոց
ամբողչաէլսւն
պատմ ութէւնբ •
իա՚լմ։ոթէլ
նէւթէէբ ու ւլէսլքեր
էլբ մԿւան
մաւլ։սքլաթնեբոլ
հ՚։ցբ
ձեռա՚լէր : Հարկ է
լո յսէն
բեբե
լ ա յ՛լ
նէւթերր
, քննաբէլել ,
ուսումնասէրե
լ : Ո՛՛ ՛է սչէաէ էլաաարէ ա յգ
։սչխ։ստ"ւնքբ ; Ամօթ սչէաէ
չւլւլա՞նք
վա։լբ ,
երբ Հարկ
րլլա
յ կարգալ եւ
բացատրել
հէն
ձեռ։սղ.էբ
մբ ,
սաէպուէնք
Լ րթալ
Ա թր ա ղ սլուբէլ , ղէմ ելո
ւ համար
ձ՛է. հ՛՛՛ն
ոլն
Հայա՚լէաէն՝
Կարստէ , երթալ
Փարէղ ,
–^ ալ՛ ցնէէ լու Համար
Հա յերէնէ
ղասա
էւօ"՝
Ֆրետերէ՚ք
Ֆէյաէէ
, երթ՚սլ
Ժբնեւ,
էչար–
հ-էքն
ու՚չե լու Համաբ
մեհ
Հա յէլա
ր՚սնէ^՝
Փրոֆ– Ա– Կսաէլէ,
երթալ
Պէյրութ, օ
ժանղ աէլո՚-թէւնբ
է
/1լ
՚էրելու
ֆրանսական\
Համալսարանէ
մ
ա աենա ղա բանապե տէն՝ \
Հայ՚աչ էա Հ. Թալոնէն : Եթէ այսպէս
բն —1
թանան
՚էորհերբ,
վաղր
Հայերէն
սսրվելոլ^
կամ
մեբ պաամութեան
մասին
աեղեէլոլ –\
թէ՛ւն
աոնելու
Համ ար , սլիտի
ս տ ի սլո
լին
ք
ղէմել • . . օաարներոլն •
Երբ օտարներր
Հէացում
ով ու մեհ՝ ղնա–
Հտտութէւամր
Հա յեբէն
էլբ սորվին
, էլ ու-
սումն ա՛ւ է րեն մեբ պ՛ս ս՛էէութէւն
բ եւ
մ
եր
մչաէլոյթր,
կ՚ուղէք ոբ անարժան
ժառան–
՛լոր էլէէե ՚՛ րբ ղա
էէն
անք մեբ
մ
եհանւէ ւն Հա
յ–
բեբ
Ո է ն
, մեր
մ
եհ
Հեէլինէս կութեանց՝ Այ–
տրնեաննեբէէւ եւ Զ
է ս մ
ի չե աննե
րէէ
ւ , Ոա՚լ -
բաաէէւնիներոլ
եւ Աէլէէնեաններու :
ժ՚էէմէսնակէն
մեբ ւէէսնքեբն
էին որ բաբ–
ձբր
քլբ րռնէին
Հայ Մչաէլոյթին
չաՀբ :
Ցեէոոյ
մ
եր բարձ րաէլո
յն վա րժա ր աննե ր ր՝
Պոլսոյ
կեղրոնականբ
ել էչմիահ-նայ ճե -
՚էարանր ,
Այսօբ
նոր պայմաննեբբ
նոր պաՀանչ -
ներ կբ ղնեն :
ԱՀէուէԱսէէկ
առաքԼ լէէւթէ՛ ւնր
ււբ էչւււ
տասռ
Պէյրութէ
ճեմարանէն
:
Մեր 11պատ.ակ(ւ է ստեղծել հայկսւկաքւ
եաւքալսսւրա.1ւ ւքր Պէյրռւ֊թի
ճեւքարանիԸ
՜ւքէջ :
Այղ Համալսարանէն
սլէտէ
վէլայ -
ուէն , էէէսղբ , Հայաւլէաութեան
աւէքթէօր–
նեբր : Անոնք են որ պէտէ
պաՀեն
կապբ
մեր
անցե՚սլէն ու նե-րէլային
մէչեւ :
Մ էս՛նւլ ամբնղմէ՛չ՛ո
պէաք է ւլէ անա
լ թէ
նախակրթաբ՚սննեբբ
կ՛՛՛մ
մէ՚չն՚սկաբղ
վար ժ՛էէրաններր չեն էլրնար
Հայ
պահել
Հայու
թէււնր I Զեն էլրնար
կենլլանացնել
անցեալբ
յ
Զեն կրնար
չաբունաէլել
մեբ
պատմ աղէաութէւնբ
: \քախակր թա
րաննե-
բուն տուահ՝ր
հովր կր աանի
՚էաւլր
յ
Մէչ1ւաէլէորղ
էէա րժա րաննե բունէ գերբ կր
ԸՆԹեՐՑՈՂԻ՚ււ ՅՈԻօԱՏեՏՐԸ
«ԵՐՋԱՆԻԿ » ՏԱՐԵԳԻՐ՛ՔԸ
ՈԻՍՈՒՑՉԻ ԵԻ աՍԱԳՐ-քի ՏԱԳ՚եԱք|Ը
ԻՍԹԱ՚ււՊՈԻԼԻ ՄԷ.9.
Ամէն
անղամ
մեհ
Հե տ՚սքրքր
ութեամ
բ
էլր թերթաաեմ
անէսոնչ
Բ.
Թեւեանէ
« Երչ՚ոնէկ » տէորեւլէրքէն
էչերր
-. Բսա ֊
ն րվե ցեր որղ տարուան
Հաաորբ
ւէերչերս
մէայն
ստացայ։ Երբ
1929/՛՛՛
ողբացեալ
Թէողէէլէ
անաէլնէչալ
մաՀով
«Ամէնուն
Տարեղէրքէն»
՚իեչ՚չէն
Հաաոբր
լոյս կր
տեսնէր
նսյն աարին,
իսթանպուչի
մէչ կր
Հբատալ՚աէլէէւէբ
« Եբչանիէչ »էն
առաչէն
աաբէն։ Եւ աՀաւասէէչ
ամէն տարէ, կա -
նոնաւոբաբար
լ ո յ " աեսահ է ան,
մէչտ
՚լէրար
գե բ ա ղան ց էէ ւլ Հատորներով •
ԱրաասաՀմ
ան է մ էչ ղանաղա^
առէ
թնե–
բով եւ տարրեր
անհասներու
կողմէն
էոյս
տեսահ են տարեղէրքեր
: Ոայց
րոլորն ալ
վաղանցէկ
կեանք
մբ ուհեցեր
են • «կեանք
ել Արուե"ա»
տարեւլէբքր
Հէւնգ աաբէ
լոյս
տեսնե լէ լետոյ
վերահուահ
է
Համ
անուն
ամսագրէն
, ոբ վե ր ^ ա էլանա պէ ս
ղագբահ
է երկբոբղ
լնգՀ
- պատերազմէ
առաչէն
տարիներուն
էոէլ : Ուրէչ
տսէրեւլէ՚րքեբ
մէկ
երկու տաբիսվ
լոյս աեսահ
են :
Ներկայիս
արտասաՀմանի
մէչմէայն
Կարօ Գէորղ -
եանէ
«Ամէնուն
Տարեղէրքր»
ունէնք, որ
երկու տարէէ է վեբ էր ղո յութէւնբ
զղա–
լի
կ՚րնէ :
Այս
վերչինբ եւ բ. Թեւեանի
«Երչ^նի -
կ»Բ տարրեր
տարաղներով
ուբովանգա
—
կութեամբ
լսյս
էլր տեսնեն : Մէկբ կբ լր ՜
բացն՛է
միւսբ :
Այս
տողերբ առ այժմ
նուիրուահ
են
մէ՛այն
«Երչանէքլ»է
1955
տարուան Հա -
աոբէն ;
Այս
էոաբեւլէրքր
ոչ մէայն
էլրտկանու
—
թեան, պատմութեան
ու ղեղա ր ուեսանե -
րոլ1է նէււէրուս՚հ
է, այլեւ
էլ՛ մէչ կր էս բ -
տացնէ
խմբաղր
ին տարեկան
տեսոլթէէն–
ներր,
որոնք կբ պաակերացնեն
էսաամ
—
սչուլաՀա
յ կեանքր
, Հանբայէն ու մ չաէլու
թա
յէն
մարղե բու
մէչ։
Եբենց խտտցեալ
եւ
ամէէոէէ տէէէլերով
է.սէլ մնայ էււն արժէք
մբ
էչբ նեբկա յացնեն ա յս
էչե ր ր : Մ էէլ ակ -
նաբէլով
մեր աչքերուն
առչեւ
էլբ պատկե -
րանսւ
յ մէէլ տարուան
(1954)
ղբաէլան ու
Հանրա
յին
ղո րհ ո ւն է ո ւթ ի ւէւ Ր ; Հատ էէ բին
մնացեալ
բաժնէն
մէչ էստամպուլաՀայ
եւ
Ավէէւռքէ
գբուլներբ
էբենց աչխաաա
էլց ու
թէւնր
էլր բերեն : Աչքէ էլբ ղարնեն մանա -
ւանւլ. քերթուահնեբբ
, սրոնց
մէչ էնքնա -
կա յանա
յ բեարեալներբ
ղէպէ՛
բ՚սրձբա
—
՛լ"յն
էէւսում,
ղէպէ։ Համալսարան
առաչ —
նոբղելոլ
մէչ։
Այլապէս
, ամէն կապ կր
կտրուէ
անցեալէն
ու
ներէլա
յին
մէչեւ
ու
էլբ ղառնանք
քիթսւէւլսըզ Աււնսւվուտ :
&.
ՆԱՐԳՈՒՆԵ
տէսլ եւ ոսւէլայն
յանգոււլն
տուլերր չեն
"չ՛սկսէր։
Տեէլէն է արձէսն՚ուլրել
նաեւ, սր
՚ / ՚ ՚ / ՚ Հ ՛ ՛ / ՛ "
Պոլսկն սաացուահ
ղբական
կարգ
^էԼ
՚ 1 1 ՚ Ր Ք ^ Ր
նոր տարաղով
«նոբ արուես -
տով» կբ նեբէլւոյանան
, ենթէլայւսկւէէն ապ–
բուձ՚ներ
մեհ ՛է՛սոաէ, որոնց որակբ
ւլրա -
քլան բլրսչէ
աւելի , անձնաէչան
ապրում -
ներու եւ արուեստէ
բմբռնումնեբոլ
ւսբ -
ձէսղ՚սն՚չբ
էլր բերէ : Գժուար
է
օրէնւսկ
Արէ.ղ Տէբո՚՚լանէ
« Գաւ/էէէնր Աստոլահ
մր
կ՝սււլկ » Հւսէոսրր
՚լրակէոն
որեւէ կաէլա -
« վէւղ » տէտղոսէն : Նոյնբ
նաեւ
Անտուն
էղ
՚սրէ
կ՚"մ սեո է ենթարկել,
Հսւէչառւոկ
էօ՚լէրի»
էչեբուն
–.կամ Աննէկ
Կէւլմէղեանէ
էչերր՝
«Շամսէնտաղ»
ղրքոյէլէ՚ն
մէչ.
Ալս բոլորբ
երեւ
՛է
յթ
մբ էլր մ
էէէ
էոն սւն չեն ,
էէբէէւն էլարժէ
ան
ղ բ
՛էէ
ղւէէ
էէն ւս
չ
1955^
«Երչ՚ոնիէչ»ին
տէսրեղիրքէն
մէ^
մեր
էէւչա էչբ
ւււ
թէ՛ւնբ
ղբ՛սւեց
ւէււէն
ււէ
ւ ան գ
« Հւսմ ա յնքա
յէն
1չեա՝նք»բ
ներէլա
յացնուլ
սէւնաէլներբ։
Հոն կր խօսուէ
Ո Լ Ս Ո Ն ց չ ա -
կտն ե ւ դասա^րքի տագքւապներոՆն
մա -
սէն : Տաղնսէսլներ
, որոնք
մեւլ արաա -
սաՀմանէ
Հայերս ալ կր Հետաքբքբեն
։ Բ՛
Թեւք.ւէէն մաար
վէրքէ՛ն
ւէբայ
էլբ
ղնէ։
Ամէն
տեղէւ էգէս Եսթամ՛՛լուլէ
մէչ եւս
ուսուցչական
ա՚սւլնապ
մր կայ:
Մ անա -
ւանգ
Հայերէնէ
ուսուցմւսն
աաւլնապբ ,
ուէէ էէ լ
ցէչներու
չ՚լսյութեան
էւլւոտճաոոէէ
ւ
Եբէլու պատճաոներով
քլր
ներկայէէէնայ
ա
յւլ աագնապր ; Առաչէնբ
նէւթական
է I
« Մեր ուսուցէչնեբր
, կր ՛լրէ • Բ • Թեւ -
ե ան , չու նէն վճարման
բնղՀանուր եւ ղ
՛ւէ–
ոաւորեէսլ
սաէլ մր, որ քէչ չս՚ա բէսւաբւէէ -
րէ էբենց
կենսաէլան
սլաՀունչնեբր : Անոնց
եղահ– վճաբոււՌեբբ
կբ ւէոխուէն ո՛չ մէ -
էէէ
յ՝՛
թաղս՚յէն
էէնաէէւկնեբէււ
Համեմատ ,
այլ
ն՚ոեւ՝
թ՚սւլայէն
Մատ՛" էչա բաբ
Մ ՚" բ -
էէէննեբու
ւթ՛
էէէ Հէէէ
աութ
եէէէն
եւ մտա
յնու -
թեւսն
Համեմատ : Նոյն վարժ։սբանէ%
մէչ
էսէչ , նո
յն
աս։ոէ՚ճէսնէ
էէւսւէւցէչնեբբ
նււ
յն
թոչակբ
չէէն ստանար յաճախ » ;
կայ մանաւանգ սչ — նէւթաէչան պատ -
ճառբ։
Պատրէէէստուահ
ու
նուէւբոլահ
ու ~
սոլցէ^երոլ
սլաէլասն է այղ։
կ՚առաչար -
կուէ օրէնակ
կեգրոնաէչան եւէսաեան
Լէ՛–
ս էներ էն
Հէն ՛լա էչան րն թա ց ու
ւա
բ ա
՚էրկե
լ
արտասաՀման
, որսչէսղէ
Հոն
2—3
աարի
հա յ
՛էէ
ղիա ութե ՛սն Հետեւե լուէ , ւէերաղ առ
նան
քէւ
նուէ բուէն
ուսուցչութեան
: Ա լգ
տեղեէչաաոլութեան
Համաձայն,
Եսթան -
սլՈւլի մէչ կբ ւլտ՛նուէն
եղեր տասնեակ
մր
անձեբ , ոբոնք ղանաղան՛
ոլէս աճառն
էէ
ր ։։վ
Հեռու
մնացւսհ են էլբթակէէէն
ասպարկ՚չկն
:
« Պէաք է մէչէւցնեչւ
ղանե չ , էչ բսոլէ
, սչե -
էոութեան
առչեւ
յարմաբ
ձեւով
մբ պար -
ղե լու Հւսմ ա ր մ էէբ մ աանո ւահ
ո ւււ ուց չւււ -
էլան տւողնասլբ
.
Հա
լ
՚ււնսէ րա բ
կաբե
լի
^ՐԱայ
րացաոիկ
քննոլթեամբ
կամ տնօ -
րինութեամր
մր տւոլ անոնց
ուսոլցչաէչան
ձեռնՀասութեէէէն
է՛րաւունք
մբ։ Եթէ, ՚" ~
նոնք
նո յնէսէլ
սչա չաօնւո ՛էա բեն էբբ ա
յցե–
լււ՛– ուսուցէէչնեբ,
չատ
րւււն ւէէրկոլահ
կ՝
Րք^
լայ մեր ղպրոցներուն
գոնէ
Հ
՛՛սյեբէնէ
ւսր—
գէլն քէն համաբ » : •
Զղուչութեսւմր
բսոլահ
այս
տողերբ
բաւական
թա՚էանցէէչ
են տագնապէւն
էո՛- -
ՆԻՒԹԵՐ
ՊԱՏՄՈԻԹԵԱՆ
ՀԱՄԱՐ
ԸՆԳ^ԱՐՈԻՄՆԵՐԸ
(50ԱՄԵԱԿԻ Ա ՌԹԻԻ)
Վաանղււլահ
վայրերն են "՚յղելել Բէւ-
րոյէ Կ" ՛չմ է՛ց Ռոսասմբ, Րժ ՚ Ցովս
՚ Տէր
^աւթես՚նբ,
Աովնան
Գաւթե՚սն՚բ
եւ մի
շա բք
ուբիչ
ղե էլա վար
բնկեբնե
ր :
Հա
յ–
թա թա բա կան
լձւգՀա րոււէնե բ էն , սչեաու -
թեան
մ էչ պետութէւն
է էնք
ստեւլհե
լ
տ
Ունէինք
մեր աղւլայէն
բանակբ,
ոստի -
կէսնութ
է։լն բ , ղատարանր,
բժչկական
է
խնամատարական
կայաններր,
որոնց
չրհ՜–
ուահ էէն առանց խտրութեան
Հմուտ ան–
ձեր :
Ջիֆ**նն
է լ Գաչնաէչցաէլան
մ արմ իննե
բի
եւ Հմուտ
ւլւէրհա կա լնե րէւ մէ՚չոցով
զէնք
ել
ռաղմ ամ էմե բ ք էբ Հա յթա
յթում
կովէչասէ ,
Եէ
-բոպա յէ , Ռուսասաանէ
եւ նո յնէսկ
Հե–;
ռաւոբ
Աէրէրի
ղանաւլան
վայբերում
ել \
գաղան
ի միչո ցնե լ՛ ով
Հաս ցնում , ուր որ
էգէաք էր։ Զէ^ք
էին Հայթայթում
նաեւ
ձեռներէց
ան՛Հ
էո
տներ
էրենց
չյ՚չանէւ կամ
իրենց
էէն ապա չապան՛ութեան
Հ ամ ար ,
ոմանք էչ ղբաղւում
էէն ղէնքի
առեւ -
էոբով :
Ռուս
ոստէկաններր
, մւսնտա
րմ անե բ բ
եւ
էլ աղտն է ւլո րհա էլա ^ ՚ ե ր ր
յահ որ
աչալուբչ
Հսկում
էթէ՛ եւ էլասէլահէ
տեղէ
աուուլ
հայ ճամ բո րղներ է էրերր
խոլզար–
էլում , բարեբա խտարար չատե բէն
յա -
չողուեց
անվաանգ աեղ Հասցնել
՛սյն օ–
բերէ ամենաանՀբաժեչտբ
՛լէնք եւ ո՚սւլ -
մամթերք .;
Զէ^քի
փոխագրսւթեանբ
ձ՚ասնակցեցին
նաեւ
մի քանի քաչ հայ օբիոբգներ
, .ո -
ր՛էնք , օրինակ,
Բաթումից
,
Թիֆլի՚Ա
՚Յ
1
Բ՚աղուից եւ այլ քաղաքնե բ է՛ց , եբէլաթու -
՛ե՛՛՛լ ՛լէ՛՛՛ք հասցրէն
Գանձա
էլ :
1916
թ՛
զտրնանէց
սկսահ , երբ բնկեբ
Գր • Ե -
՚լէայէէանէն
, որ այգ ժամանակ
էլայարանի
.
չրչսէնապետն
էր , յաչւ՚ւլեց
էլաչառել
ցարէ ՛տ
ան Հաւատա
րէմ
ռուս ժանաաբմ
անեբէն :
Գանձակէ
էլա յա րանում
ղնացքբ
կէէէնւլ - |
նելէէւն պէս, ղէնք բերող
ՀայսւՀէն
,
իբ ^
վա ղ՛՛ն ի պաա ւււՀ անի առչեւ
կանղնելով ,
քէԲ
^Ր
կարմիր
թ՚սչկէնաէլով
սրբելոլն
՚ՂԷ" ՝ ւ՛է՛ վաղոնն էր
բարձրանում
մէկ
ժանաարմէ Հեա, թէլ եօթբ
բեռնակէբ
րնէլեր Աամսոնբ,
Աալմաստեցէ : Երբ ռուս
ժանաաբմ
ր մօտենում էր ղէնք րերուԱ^ ,
եթէ առաչէն
անգամն էր, բնականաբար
,
օբէոբղէ
վախը
բռնում էր , կարհելով թէ
ժանտարմր էբ էրերր
պիտի
խոլզարկի •
Աաէչայն
մեր Աամսոնբ
օչ՚իոբգին
ժպտե -
րես մօտենալով,
քոյիկ
չ՚սն , մի վախե -
նաբ ,մեր մարգն է ասելով
,օբիոբգի
էրեբը
շալաքլելով
, երեքով
վաղոնից
իչնում
էին
թտթ՚սր
լրտեսներէ
աչքի առաչ, ել մի
թաթէսրի
կառքի մէչմանաաբմն ու օր -
իոբգբ
աեղաւսրուելով,
թ՚սթաբական
քա–
՚լաքամասով
Հէսսնոլմ
էին թաթարաէլան
էլ
Հա յէչա էչան քաւլաքւս մասե չւչւ է՛րար մէա -
՛Ր՛՛՛ւ
Կ
՚^՚՚՚՚-է՚ն՛.
•• Այ՚եաեղէց էլ Հայէ
էլաււ–
քով
ք ր ի ՚ ՚ ր ղ ր Հասնում էր ուր .որ
պէաք
էր : իսկ ժանտարմբ
անմիչապէս
վեբա -
գառնւււմ էր էլա յարան ;
Մեր այս անձնուէր
ՀայոլՀինեբբ,
յա -
ճախ
իբենց
Հ՚ս՚լուստի
աակէց
քլո, -
պահ
զէնք եւ փամփուչտ
է լ էէն ւէոխա -
ղրէէւմ եւ ստէպէէլահ էէն յ՚էէճախ
ճամբոր–
ղութեան
լ^՚թէսցքում
էրենց
տեղէցբ
չչաբժուե
լ :
Զէնքէ
փոխաղբոլթեանբ
ղորհօն մաս -
նա էլց ո՛լն երէց
մ էէլն էլ Ալե քսան ղբա սլո լց է
Հայաստան
Գէ՚՚ր՚լեանն
էբ, ղրագէաուՀի
,
որ էէէսկէց
25
աաբէ առաչ
Զուիցերի՛ա
յում
թոք՚սխաով
մահացաւ :
Հայ -
թէէէթ
՚սրական
րնղՀ ա ր ւէւմներ
ձ՚էքչուկէս
տարուան
բնթացքում
բռնքչուել
են տասնեաէլ
վայրերում
ելղւսնազան ժա–
մանաէլներում
յ
Իւբաքանչէւր
էլռիւբ աե -
յ
ւել կ մի քանի
օրէց
մէնչեւ
չաբաթնեբ -.
՚.
Օրէնակ,
Բաւլուէ,
Երեւսէնէ եւ Հին Նա -,
խիչեւսէնի
կրէլնակ
էլռիւների
իւրաքսւնչիլ^ւ
Րբ էոեւել է մի քանի
օր մէւայն.; իսկլեռ -
^՚"յէ՚ն
վայրերում
յաճախակէ
ենեւ տեւել
են Հսէձ՚եմատաբաբ
երէլար Ժամանաէչ :
Հայ ֊ թաթարական
րնէէՀէսրում ամէ -
նէց ուչ տեղի
ունեցաւ
Գանձակ
,
1905
թ՛
Նոյեմբեր
աէն,
21էն էլ Թէֆլիղ
֊.
Կ՚էսնձակէ
Համանուն
ւլետր քաղաքբ րա–
ժէէէնէէլ է ւլրեթէ
երէլու
Հաւաս՚սր
մասեբէ,
"՚-՚Ո՚՚է
էլենղրոնէց
մէէլ
էլաձ՚ուրչով
մէ՚սյն
էրար
մէ՚սցահ
• Մէկ էլողմբ ղլխա -
լոր էէէրար
Հաս ՛ւէա էո էէ ւահ
էէ՛նք
Հ՛" յե րս ,
ՏՕՕ՛
աւււն Թ՚սթարնեբ
եւ փոքրաթէւ
Ռ"ւո–
ներ ; Գե՚ոէ
մէւս
կողմբ
Թաթաբներբ ,
150
՛սուն
Հայեր
, նաեւ
Ո՛։։՛ ՛ւնե լ։ եւ ու-
լ՚էչնել՛ : Հնլլլց
է
ւէեր թւէէ թ
"ւ րէէւ կան քա -
՚լաքո՚մասէ
մէչ են էլեն ւլբ ոն՛ա ցահ
ե՚լեէ
պետա էլ՛էէն եւ սւռեւէո րական
Հէ՚ձ՚նաբկնե
րի
մեհաւլոքն
մսէսր;
ինչւղկս չ"–տ
՚ոե՚լեբ ,
Գանձսէէլ
է լ սւռ1էւէորա - ււէ բ՛լ է՛ւնա բե րոլ -
թիլնբ
քլեն էէբ ոնա ց՚։ւէհ էր Հ՚սյերի
ձեռքէւն;
Երկ՚՚՚թու՚լ՚՚ւ
էլայէոբանբ
քա՚լաքէց
երեք
յվ՚ր՚մեթր
Հեէէու էր եւ
ե ր թե ւե կոլ թ ե ւսն
մէաէլ
ճսէմրսէն
թ՛ս թա րսւ
էլ ււլ՛ւ, քէսւլաքա -
մասէէէէն էր :
Գանձ՚է՚էլէ
մեր ղինւէւււր.
մարմնի
ան-
էէէէւմնէէբր , ամիսնե ր շւււբ ւլ ւն
ււէ
էլ
խոբՀուբգ
աուին
հ՛ոյ վ՛" ճառա կանն էէբէէն եւ աբհես -
ուաւ՛՛լ՛նե
լ՛ին , իրենց
ւէէ
սլ
չւ ան քն ե ր է՛
էլոնէ
մկէլ ւէտսր, քիչ - քիչ էսննկաւո
կեր"ք"փ,
թսլթէէւրաէլան
մ ուսից էոեւլափոէսել
մեր
մասր , Հաւանէէէկէսն
թ ա թա բ՛" էլսւն յար -
ձաէչմէէէն էւլաբաւչսէյին
, իրենց
ամբ է՛՛լչ Հ՛ա–
րսաււլթիլնբ
չկորցնեէու
մաւսՀողՈւ -
թեաւէբ :
ԲԵՆՕ
(5)
^
(Շար,)
Fonds A.R.A.M
