ԱՐԱՄԻ ԿՈ2Ը
Ա Ր Ա Մ
Որ հաւՐաժւււղովրդական ինքնապաշտ -
ւզանութեաւն գերաւգոյ՚ն նիգր կադլքակհբ -
պէց 1918 Մայիսի ճակատագրւական
օ -
րեբուն :
1918^
Ճա1լաւոագըա1լսւն
,
ու. օր Հ սւ ւււո էլւււն
գւսրոլնն
էր : Երեւանի
թաարոնի
չէնքր
յեւոոյ
խորՀրղարսւն
, էեփ
լեցուն
էր րապ–
մութեւսմր՛
Բեմին
փրս՚յ
ձեռքերլյ
Լարմ-ե–
լուէ ե
լ.
սւո-իւհ-ի
րւս չ - ՛էէ"
՚֊ի" ր թափաՀա
-
րելով
, կլլ խօսի Արամր :
Հււեաորական
կարոգոլթ-ենէ
զուրկ
՚ " յ գ մարգր
իր ան -
կեգՏ-ռւթեամբ
եւ֊ երկաթեա
յ արամ արա
-
նութ եամբ կախարգահ՜
է բ"է"րր
: Ա
բսւՀին
անգորր
ութիւե բ կբ խանւլա բուի
ա յս
ու
՚"յն
անկիւնէն
լսուոգ
Հեկեկոցներով
•
Պ՚^րզ
կ Արամի
լեղուն
եւ միտքբ
յբս -
աակ,
ժոգովուրգին
Հասկնայի
էեգ"*–"վ
մբ
1լր ներկա յաւլնէ
ղառն
ի ր ա կան ո ւթ ի ւնր
*
« Եթէ
Հւսյ մա յրերբ
չղոՀա բերեն
իրենց
•ւլաւակներբ,
էլորսուած– է
բոլոբիս
թէ
կեանքբ
եւ թէ սլատիւբ
:
Հասաձ– է մամր,
երբ Հայ կինբ սչէաք
է
ղղա
յ իբ կոչման
բաբձբ
ութ
իւնբ
եւ կա —
.տարէ իլւ սոլբբ
սչա չւտականո
ւթիւն ր» •
Արամի
կ "չր անարձագանգ
չմնաց ; Բեմ
կբ բարձրանայ
ալեՀեր
կին մբ ՝եւ աբաա"–
•ուաթոբ
աչքերբ
ուղղելով
Արամին
կբ
բա
ցա
ղան չէ
Հեհ եհ՛ա գին
.
Երեք ղաւակ
ունիմ , երեքն
ալ Հա
յ–
րենիքի
մատաղ,
ցաւում
եմ ոբ
ալելխն
չունիմ
. . .
Ողեւորուաձ–
բացագանչութիւններ
,
բուռն ձ-ափեր , խինգ
, լաց իրաբ կր խառ–
նուին
: Հայ մայրիկին
կբ յաշորգէ
երկ
-
բսրգր
,երրորգբ
...
՛հայեցայ
կողքիս
նստահ՜
մայբիկիս
է
Աչքերր
կբ սրբէր
թաչկինակով։
Զգ՚"ց
՛Հայեացքս
ու լռեց
;
Աիւս
օրր երբ
ղսչբոցէն
տուն
գաբձայ
,
Հայբիկս՝՛
յայտնեց
ոբ առտուն
ղիս ար
-
ձանաւլբել
աուսւծ
է իբբ
ւլինսւււր
•
Աայիս
28/՛
Հռչակումը
իմացանք
Արա
-
գածի
լ " ՚ ն շ ե բ ի
վրէքյ : Ւ՛՛կ աՐւան
նորէն
աչակերաական
ւգայուսակբ
թեւիս
տակ
ՑԱՅՆԵՐ ԳՍՒԱՈ-ԷՆ
ՕԳՏԱԿԱՐ ԳԱԱԱԽՕԱԱՒՒՒՒՆ
ՄԸ
ՏԷԱՒՆ,
(Յառաջ)
Անցեալ
երկու
֊
չաբթի
իրիկուն
(16
Աայիս)
ֆրանսե
-
րէն
գասաիսօսութիւն
մբ տրուեցալ
աեգ.
լոյս
կաթոլիկներու
սրաՀին
մէշ., կաղմա
կե ր"չի
չնե ր ր՛ Պ՛ կարօ ՕՀանեան
ել
րնկեր
Ա .Առաքելեան
, ՚չեւլեցիկ
ղաղավ,աչ,ն
ունե
ցած
էին օգառւելու
Պ–
Կ՛
Փ"լատեանի
Վիէն
այցելսւթենէն
, ֆրանսերէն
գասա
֊
խօսութեամբ
մ ր
տեւլւոյս
ֆրանսական
չրշանակներուն
եւ մեբ նոբաՀաս
սերուն
գի՛
ծանօթացնելու
մեր աղղային
կենսու
նակս ւթեան
ուժն
ու մեր բանաստեղծու
.
թիւնբ։
կարճ ժամանակի
Ժբ մէք եւ
ան
Հատական
սաՀմանավւակ
միշոցնեբով
կաղմ ակե րսլուած
այգ
ձեռնարկբ
մասամբ
մբ Հասաւ
իբ նսչատակին
:
Գասախօսբ
,
Պ՛Կ– Փսլ՚սաեան
սլէաք է րսել
ունի եւ ե–
րիտասարգական
աչխոյժ
ու եռանգ,
ել
յարմարութիւն
ու Հմտութիւն
նման
աչ
֊
խաաանքներռւ
:
Երեկոյթին
նախագաՀութիւնյլ
" ի ր ՚ ՚ վ
ստանձնած
էր տեղւոյս
ֆրանսացի
նոր
վւ րգաււչետր.
Հայր Փէրի"է
է
1
'ասախօսու
թեան
նիւթն
էր՝
Ժող"
-
վուրգին
կեանքի
ուժր , եւ բանաստեղ
-
ծութիւնբ
: ԱբաՀր
լեցուն
էբ
ամբողջու–
թեամբ։
Ունկնգիրներուն
մէշ կբ
նչմար–
ոլէին
ֆրանսացի
ուս
ուց չուՀ ինե ր , տեղ
-
ւ " յ ս գործարանի
բաբձբ
սլա չտօնէ ո
ւթենէն
ներկա յացուցի
չեե ր ու անՀաաներ
:
Հայր
Փէրիսէ
բանալով
երեկոյթբ
նաիս ներկա
-
յացուց
գասախօս
բ յեաո
յ իբ նիւթբ
։
Անչռւչա
, բսաւ , իրողութիւն
կ որ
առ
Հասարակ
Ե ւր ռ սլա ց ին ե ր ս անծ՜անօթ
ենք
արե՛ւելեան
եւ ի մասնաւորի
Հա
յկական
մչակոյթին,
Հետեւաբար
Հաճոյքով
սչիտի
ունկ^ւգբենք
Պ՛ Փոլատեանբ
;
Տ "՛րգե
լի գասախօսբ
իր
նե բ ած՜ական
ին–
մէշ,
լնգՀանուբ
աէրւարկ
մբ նետեց
կոր
-
սուած՜ ՚>ին աղղերու
մ չաէչո յթնե բուն
վր —
րայ
: Յիչեց
յունական
եւ
եգիսչտական
մ չակո յթնե բուն կրած
նաՀանշբ
գարերու
բնթացքին
եւ ի վերշոյ
անցնելով
իբ
բուն
ն ի լթ ին ներկա յացուց
Հա յկական
՛՛՛չա -
կոյթն
ու բանտստեղծութիւնբ
, իբբեւ
մ
չ–
տաՀոս , տնկորնչելի
ու
յաւիտենական
աղբի
ւրր
մեր աղղա
յին
կենսռլնակու
-
թեան
, ու առաքին
ութիւննեբ
ոլն
. Հտ յբ ,
բսաւ,
Հին աղգ
մրն է ու իր մչակո
յթբ
կբ
բխի
ղարերու
փի՚չիսոփայութեան
ակուն
–~
քէն
: Ա • Մեսբոսչն
էր որ
Ե՛
գարուն
մեր
լեղուն
օժտեց
այնսլիսի
գործիքով
մբ,
ոբ
Հիմբ Հանգիսացաւ
Հայկական
իքսկե -
գարուն
ու միակամաբ
կամուրշ
մբ կազ
մեց
մինչեւ
մեր օրերբ : Ա^ ու իր
յաշորգ–
նեբր մեր լեղուն
ճոիսացուցին
ու
ց"՚յն
գ՛զրոց
կ՝ եր
թայի։
Արամ ի խօսքր
որ խոստումն
էբ
բովան–
գակ
Հայութեան
կամքին,
յաւչթանակեց
:
Եւ անՀամաբ
ղոՀերի
չիբիմներուն
վ ր " ՚ յ
Հիմնուեցաւ
«.Հայաստանի
Հանչւասչեաոլ
—
թիւնբ։
Եթէ
սչատմութիւնր
" ՛ յ ղ չէ
^ՔՐ
խ"բս""~
կեց , ան ոլյ Հիմերր
չեն խա խտած
, ուր
կր
տիբասչետէ
Արամի
յա
ւլթ ա կան
ողին
;
Ա–
ԿԱՊ.
իք ԱՋԻ ՀԱՄԲԱՐՋՄԱՆ
ՀԱՆԳԷԱԸ
կասլ. խաչի
Փաբիղի
մասնաճիւղը
Համ
բարձման
աօնխն առթիւ
Հանղէս
մը կաղ
-
մակերսլած
էբ Աղգ.
Տան
մէք։
Բացման
խօսքը
ըրաւ
նա խաղաՀ
ուՀի
Տիկին
Աամուէլեան
, բացատրելով
օրուան
Հանգէսին
նպատակը
եւ Հրաւիրեց
Տիկին
Ւվ՚էկեանբ
ստանձնելու
Հանգէսի
նախա
-
ղսւՀոլթիլնը
•
Տիկին
իվւէքլեան
բա–
ց՛ո արեց
թէ
ինչ
է Համ րարձմ ան
տօնին իմաստբ,
թէ ինչպէս
Հայաստանի
մէշ
՚էեղեցիկ
աւանգութիւն
մր կայ
որ,
այսօր երիտասարղ.
օրիորղնեբ
,
սափորի
մը մէշ եօթը տեսակ
ծաւլիքչներ
եւ
եօթը
ս՚՚չբիւբէ
շուր լեցնելով,
վիճակ
կը
քաչեն,
«.Ջան կիւլվււմ»
երղելով
եւ այն
Հաւաաքբ
Կ
՚"յ
^է
1
"Վ
ինչ որ կբ փափաքի
ա յգ
իսոր–
Հրգաւոր
սչաՀուն
իբ մուբատբ
կը կաաար–
ուի։
Այս
՚լեղեցիքչ
աւանգութիւնը
չմոռ
-
նալու Համար
է որ կապոյտ
Ի) ա չբ
մտածեբ
է պատքլերտցնել
ղայն
այս սբաՀին
մէք :
Ծանօթ
գեբասաննեբ
Գմրէթեան
եւ Գր •
՚Լս՚Հանի
արտասանեցին
ղանաղան
էչտոր -
նեբ
: Մեներղեց
Օր՛ Շ– Պէնկեան
, իսկ Օր •
Աակոբետն
պաբեց
կովէլասեսւն
պարեր
:
Փ՛՛քր իկնե բ Ն ՚ Եա՚լճեան
,
Վ.
էլմէղ
-
եան,
Լ. Պ՛աբսամեան
, Ա՚Գարոյեան
ե
ու–
բիշ^եր
կատարեցին
զանազան
՚անակնկաչ–
ներ
, երղ ելով
ու պարե լով
•
Հա յկական
տարաւլ^ւեբով
աղշիկներու
իսումբ
մը Համբարձման
սափորր
բերին
բէմին
վրա
յ
Ջան կիւլիւմ
երղելով
եւ
քա–
չետԻ
՚՚ւ վիճաէլներ
։
Պ՛ Եւոիքարտաչետն
իը
բիգարով ,
կր
խանղավս՚ռէր
մթնոլորտբ
յ
Պատրաստուած
էր փոքբիկ
"էԻ
՚֊ֆէ
մր ,
ուր
կբ սպասաբէլէին
Կասլոյտ
ԽաչուՀի
-
ներ։
Պ. ՊԱՐԳԵՒ
ԼԻՈՆԻ
ՄԻՋԱԶԳԱՑԻՆ
ՎԵՐՋԻՆ
ՏՕՆԱՎԱՃԱՌԻՆ
ԳՈՐԾՈՒՆԷՈՒՒԻՒՆԸ
Լիոնի
Միքաղղային
Տօնավաճառին
վվլ -
ճա էլա գրա կան
սպ՚ս սա ր էլութ իւնը
իր վեբ–.
շին
ժողովին
Հետեւեալ
եղրաէլացոլթիլն
-
ներբ Հանեց
այս տարուան
(1955)
տօնա
-
վաճառէն
;
Գտաւ
որ ընգՀանբապէս
չաա
մեծ
՛է՛՛ր -
ծոլնէութիւն
մբ ունեցած
է
Տօնավաճառը
բոլոբ
ճիւղերուն
մէշ ;
Մ
ասնաւորաբաբ
նպաստաւոբուած
ե՛ն իսաւլա լիէ^ե ր ո ւ. ,ելեկ–
տրականութեան
, մեքե՛նաներու
, յախճա
-
պաէլիի
եւ ապակեղէնի
բնտանեէլան
ել
ճաբտարարուեստի
վերաբերեալ
առաբկա–
ներու
ճիւղեբբ
;
Հա էլառա էչ չատ
իսիսա րնաբութեան
մը
5է)00
ցուցագրուլն՚եր
մասնաէլցած
են,որոնց
ե՜րկու
Հարիււբը օտար տուներ
:
Գալով
գնորգներոէն
, անոնք
ոչ
միայն
ամ բո՛ւք Ֆրանսա
յէն , այլ ՛եւ
Հ իւս
. Ափ
-
բիէլէէն
, Ֆր՛"՝՛՛"աէլա՛ն
Միութեան
11
չՐր–
շաննե
րէն
եւ
37
օտա ր եբկիրնեբկ
եկած
է խն
: Այ՛՛ գնո րղներր
կաբեէ-որ ապսսչբ
-
րանքներ
տուին
: Ասոնք չաա
աւելի
պիաի
րլ լա յին ՛եթէ ֆրանսական
ասչբանքներու
գինեբր
էչարենային
մրցիլ
օտարնեբուն
Հետ
:
Տօնավաճառի
աբգիլնքէն
ո քոչ
կե րսլով
էլաբելի
կր եղրաէլացնել,
որ թէեւ
Յքր՚"ն–
սայի տնտեսա էչան վիճա
էչը
կբ բա
րլոքի
ՀեաղՀետկ
, բայց տաէլաւին
մեծ ճիգ
մբ
ոլէտք կ լ՛նենք գինե բու
Համար
եթկ
էլու
-
ղենք ոբ ֆրա՛նսական
աբտտգր
ութի
ւնները
Հ եաաքբքբէ^էւ
օտա ր չուկաները
%
ԿԱՐԴԱՑԷ՚՚ք^ ԵԻ ՏԱՐԱԾԵՏե՚Ք
8ԱՌԱՋԼ
գաբձուցին
ո ս կե էլփն ի էլ • Հայկական
բա
-
նաստեղծութեան
թավ՚բ
Հին գարերէն
ի
վեր
երբեք
չէ էլասած : Ան երէլնած
է լաւ
թէ վատ
պայմաններու
մէշ ու նոյն
ուժ -
գնութ՚եամբ
կբ չարունակուի
նաեւ
այսօր,
ՐԱայ
Հայրենիքին
մէշ թէ աչխաբՀի
չոր"
ծագերուն
սվւռուած
գաղթաՀա
յութեան
մէք։
Եթէ գաբերու
մչուչին
մէշէն Նարե
-
կացինեբ
, ՇնոբՀալիներ
էլը
պսպղան
,
ա յժմ
ալ Հա յկական
բանաստեղծութիւնը
ոլնի
նո յնքան
արժանաւոր
ու տաղան
-
գաւոր
Հետեւորղներ
: Հայ
ժալովուրգբ
պաչտած
է բա՛ն ա ստե
՚լծււ
ւթ ի ւնբ
ու գրտ
-
գէտներ ր նկա տած՝
աղգայի՛ն
առաշնորգ
—
ներ
, նուիրեալներ
ու սուրբեր
:
Ապա
Պ ՚ Փոլաաեան
կաբգաց
Հատրն՛տիր
բանա սա եգծո
ւթի
ւնն եր
Ն "՛րե կաց
իէն
,
Ներսէս
ՇնորՀալիէն
, Միք՛ Նալպանգ
-
եանէն
, Պետ
. Գոլրեանէն
, Աէլբաիչ
Պէ
֊
չիկթաչլեւսնէն
, Գան՛իէլ
Վարուժանէն
,
Ա իամ անթո
յէն , Զարենցէն
: Հյւատ
յ ՚ " ք " ղ
թարղմանութիւններ
էին բոլորն
ալ։
Գոնէ
անձնապէս
կբ ղնաՀաաեմ
ղանոնք
;
Եւ
սակայն
ի վերքոյ
թաբղմանհւթիւններ
է—
ին լոկ, Հետեւաբար
չունէին
այն
քնքչու–
թիւնբ,
գեղեցքլութիւնր
, բոյրն
ու
եբանգր
ոբ յատուկ
է մեբ
լեղուին։
Այս
պարագան
լարղե՜չի
բանախօսն
ալ մւսւոնանչեց
:
Պ • Փո/ատեան
նեբկա յացուց
նաեւ
գե
֊
բիբապաչտ
նոր բանաստեղծ՛ներու
արտա–
գրո ւթիւննե
րէն
ու յիչեց
աբտասաՀմ
անի
գրողներէն
Ա ւս ր աֆէւ ան բ ,
Ո՚օփա լեան
ը ,
\քառու1լեանը
, Վ .ՎաՀեանը
ել ուրի^եբ
:
Ջ՛"րենցէն
կարող
էր աւելի
լաւ
լնտրու–
թիւն
մը լՐ՚ել %
Պէաք է չ^ւոբՀաւորել
կաղմա կերպի
չներն
ոլ
մանաւանգ
ղասախօսբ
, այս
չի՚նիչ
՚ "
օգաաէլաբ
ձ եռնա ր կին Համար ; Փ ափա
քելի
էր
որ յաճաիս
էլրէլնոլէին
նման գասախօ
—
սութիւննե՜ր
; Ու էլա գմ ակեր պուկին
աւելի
ծրաղբեալ
կերպով
, Հնարաւոր
գարձնելու
Համար
աւելի
լայն
չբ քանակի
մը ծանօ
-
թացնե
լու
մեր ւքղգային
գանձեր ր : Հապ–
ճեպով
գրի առնուած
այս
թղթակցոլ
-
թեանո
Հաւանաէլան
մ ոռա ցումնե
բու
Հա -
մար
Պ ՚ Փ ոլա տեա՛ն ի
ներողամ
աութիւնբ
կբ խնգրեմ
:
Պ • Փոլաաե՚սն
իր նե ր կա յութենէն
օ՚էուտ
քաղելով
կարճ
իսո րՀ րգա
էլց ութիւն
մ բ ու–
նե ցաւ
իսումբ մբ
Հ ւս յ բ ենա
էլի ցներ ռ
լ
Հետ
,
« Համաղգա
յին»ի
ւք ասնաճիւղ
մը Հիմնէ
-
լու առաքագրութեամբ
:
Ուրախ
եմ
յա յտնե
լու
որ իր բա ղձան
քը
իրականացման
ճամբուն
վրայ
է : Ընտբբ—
ւււած
է առժամ եա
յ վա ր չո
ւթ ի ւն մբ , ա
-
՛ելի
լա յն իսորՀ բ գ ա
էլց ական
ժոցովի
մ բ
Հրաւիրելու
Համար
աեւյւռ
յս աղւլա
յիննե–
բբ եւ օրինական
վարչութիւն
մբ բնւորե
-
լու։
Լիայոյս
ենք որ բանիմաց
եւ նուիր
-
եալ տարբեր
չե՛ն սլաէլսիր ալս
Համա՚լղա
-
յին կենսաէլան
՚նպւստաէլին
չուրշ
բոլոր
-
ուելու
Հ ամ ա ր :
9–.
Պ՛
«ԱԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(51)
ԳԼՈՒԻք
ԺԶ–
խօսելէ առաշ իսկ արգէն
ճանչցայ
ղին -
քր - իմ մարգս
էր
սպիով
մս՚րղը
-
Վայբ֊
յլենաէչան
՚" յս ան ո ւչա ղր ութ
ենէն
օ՚լտուե–
յով
էչամրշաէլին
վբայ տարածուած
թրչ
-
նամիս
ոտքի
ց ա տ էչե ց փութով
եւ էլամբ
-
քաէչէն
վ՚որ
վ՚ո՚լեՅ
• Ր է յ"1րն
Հ այ՛՛ո
յան
-
քո՚Լ
մբ եաեւէն
վազեց
:
Գո րծ
" ղո ւթ
ի ւննե բ ո
լ
ատեն
միչտ
էլու ֊~
•ղեմ ներէլայ
ղտնուիլ։
Ուստի
ես ալ միա
֊
ղ՛՛՛յ
Հետաոլնւլման
՛էէչ
յո՚լնութիլն
մը :
կամրշաէչի՚ե
չուրք գառնալով
՚Լյ՚՚՚քեցինք
մինչեւ
նաւուն
աքաէլո՚լմէ
: Հոտ՝
գաՀլի
-
ճին գրան առքեւ էլծկտած
էր
մարգը
:
Րէյպբբն
ալ վրան Հակած
:
^բԿԻ^^
Ղ
"՚բԿԻՔ
է
Բ"Ի
^՚չասպառ
:
Պէաք չկար , սչատասիսանեց
ղաժան
•ղէմքո՚ի
մչ՛։ Գրա՛ն առքեւ
ինկած
էր ար
-
գէն;
Եւ էչ՛՛՛մ գուռը
չէլրցաւ
բանալ
ու էլբ
էլեղծէ : Հիմա
էլբ Հասէչնանք՛
տեսնենք
ա՛՛վ
է :
Աիրտս
ուժղին
էչը տբով՚էբ
, աւելի
մօ
տեցայ
: Անմիքապէս
ղղացած
էի որ վրաս
յաբձաէչողը
Ջիչեսթըբ
մեծ
մարգ
մբն
էր , թերեւս
էչարուլ գանաէչ
՚լոբծածել՛՛ւ
,
էլսմտ՛ելու
ասաիճակլ
, սակայն
՛՛չ
"՚յոքան
"ւժ՝
իր ճղճիմ
ձեռքեբոԼն
մէք։
Րէյ՚՚լրբն
լ"՚֊ցէլի
մը վաոեց
; Երէլ՚՚ւքս
"՛լ
բաց
""լան
չութ իւն
մբ բրինք։
Կի
Փեէլէթն
Կ՛
-
Րէ յ՚՚լբբն
ասլչաՀաբ
.
֊ ~ Փեէլէթ,
Տէր
Աստու՚սծ
Փեկէթն
է
մրմնքեց:
Ինք՚լինքիս
բ՚սբձր
Հովեր
տ՛ոլով
՚
Զարմացած
էլբ
թուիք,
բսի :
Այո
, պատաոիո՚՚՚նեց
ծանրօրէն
••
Բնաւ չէի էլ՚սսէլածեր
• • •
Յ՚՚՚նէլաբծ
ի՛նծի
ղառն՚սլով
՚
իսկ
գուք,
չէ՞ք
ղ՚սբմանար
:
Երբոր
ձեր
՛Լբայ
կբ յաբձաէլէբ,
ճանչցա՛նք
ղին -
քր։
Ոչ , չճանչցայ
: Բայց
ես չատ
չեմ
ղաբմանար;
կասէլածանքռվ
ինծի
նայեցաւ
;
Զեմ գիտեր
թէ ինչպէս մտաք
այս
խնղրին
մէք եւ ոբք՚սն
բան գիտէք
ւ
Ժ ՛ղ ՛ո եց ա յ :
—~ Շատ
բան
Պ • Ը • Ը • • Լի՚֊քաս
:
Բազուկէն
ուժգի՛ն
բռնելով
;
անունբ
ուրկկ՞ց
ի՛մացաք , Հար
ցուց
էլա ա ղած :
Ջեր անունբ
չէ՞ ,
սլա տաս իսանե ցի
քաղց բութ ե ս՛ մչ՛
Եւ քչամ կր ՚ի՚սւիաքի՞ք
ոբպէսղի
ձեւլ
էլո֊
չեմ
« Գսրչ
՛չ՛չե ստով
մ՚սլ՚ղր
» :
ս բառերբ
՚լինքբ
սաււէ՚ցուցին
: Բա
-
ղուքչս թող
աուալ
եւ քանի
մբ քայլ
րնէլբ–
ալ :
֊
Ա՚լքի՞Կ
էք ղուք թէ վՀո՚-Կ
, չչնչաց
֊.
Ոաբեկ՚սմ
՚քչէն եմ , բսի եւ մէէչ
ք՚սյէ
իրեն
մօտենալով,
ա՚ե՚լս՚մ
մբ ձեղի
մա
-
աուցանեցի
իմ
օժ անգա
էլո ւթ ի ւն ս ,
ղ՛" յ՛՛
՚լաբձեալ
էլբ մատուցանեմ
: Կ՝բնգուՏնի՞ք
:
/• բ
էլ
I"
տ՛ս
ղի
ոլ ատ աս իւան ը
թ
"Ր
՚ " ՛ " կեց
զիս .
/^չ ,
ր"՚սւ,
չեմ ուղեր փոխանաէլոլ
.
թիլ
՛ն
ունենալ
ոչ ձեղի,
ոչ ալ որեւէ
էլնոք
Հեա
. Ջեր
ձեռքէն
–եկած
չ՚"րիքր
կրնաք
բնել յ
Զէք
ղիաեբ
, թերեւս,
թէ որ աստի
ճան էլատաղութք՚տնս
ներքեւ
էլր ՚լտնոլիք
.
Բառ
մբ Հարիւրապետին
• • •
Ը"էք
» ՚ղոո-աց
:
Տետո
յ արագ
քա
յլո՚Լ
մ ը յառա քանա —
Ր՛՛ւ ••
Գուք
ալ էլը զգա՞ք,
աղքիէլս,
ոբ
այս
վս՚յլ՚էլեանի՚ս
իսէլ իմ աղղեցոլթեանս
նեբ -
քեւ
էլբ ւչտնուիք
• կրնայի
էչոկորւլէղ
բբռ–
նել
ա
յսպէս
Եւ արա՛ւ
չարժւււմով
մ չ։ իսօսքէն
ղործի
ան ցու
լ
: կււէչո րղս
երկու
ձեռքե բուն
մ էք
առած
ս է, ղմեց թե թեւս։
էչի ;
ԱՀ
՛" , ՚ոյս՚՚լէ"
եւ ձեր ՛՛ո՛ւին
գուբս
քաչել
: ՚Լեբքն
ալ
Հոս
պառէլո՚լ
սա
մեբ
ձախո ՛լած
ե ւ
։/ իտ
՛ո էլ ց ո
է
.թ ի ւն բ
էլ ո ր ո՛ն ց ո
լ—
ց՚սծ
բաբ
է՛ էլամ ին
նմ ան , ՛էիա էչը չնաձու
-
էչեչ՚ուն
առքեւ
՚նէէւոել : Ատոր
ի՛՛նչ էլրսէք
,
ինչ
:
Ջսլաւոաոիսանե
՛լի ՚ լոէլ խնգացի
• Աւ
սա–
էչ՚սյն
՚լիաէի
թէ վասն՚լբ
իրական
էբ։
Այգ
վո՛ յբ էլէ՛ անէն
1լ՝ատէբ
ղիս ;
Աաէլա յն
կը
ղ՚լ՚ոյի
միեւնոյն
ատէ,ն որ էլբ սիրէի
վը -
տանգբ,
էլբ
ոիբէի
անոր
ձեռքերուն
«փայփայանքբ»
կոկորղիս
վրայ։
ԱԿԱԹԱ
ԲՐԻԱԹԻ
Թարգմ. Ա. ՀԱՐԷԼԵԱէ.
(Շար.)
Այ
կ ե ՚ յ
Fonds A.R.A.M