ՀՑԱքհԱԶ*
ԱՆԴՐԱՆԻԿ ԾԱՌՈք^ԿեԱՆԻ
ԴււՍԱխՕՍՈԻ^ՒՒնՆԵՐԸ
ՓարիզաՀայ
)էաղոէ.թը առիթը
ունեցաւ֊
•այս
վեչւչէն
չարթուան
ընթացքին
երկո*–
,նգամ
լսելու
«Նայիրի՛» գրավան
չաբա -
թաթերթի
խմբագիր
րան ասա
եղծ
Անղբս՛՜
նիէլ ^աոու1լեանլլ,
որ ուրրաթ
Օր վերա -
ւլա րձա
լ
Պէ յրութ
;
\քառու1լեան
աիրացաՆ է որքան
գրելու
նոյնքան
իսօսելոլ
արուեստին
եւ իր
երկու
գասաիսօոու
թիւններբ
չաՀ ե կան՛՝ ՛Ա՛"
ձՅ^եր
էին
բոլորին
Համաբ •
Երեքչաբթի
իրիկուն
Հ րասլա րակա
յին
առածին
ղասաիսօսութիւն
մբ կաղմակեր -
սլած էբ Փարիղի
Հ. 3 • Գ–
«Եղիպ"""^^
կոմիտէն,
նոր սրաՀի
մբ ՛քէչ՛՛
էք"՚"–"՚–կ -
եան բովանգա
կա
լից գասա խօ" ութի՛ն
մ ր
կաաաբեց
, ծանրանա
լով
մ չակո
յթի կա -
րեւո րութեան
՚իր"՚յ : Եեչաեց
մասնաւո -
բսւբար թէ պէտք չէ Հակառակորգ
նկա -
"՛՛՛Հ
Բ"Լ"է՛ "՛նոնք որ մեր կաղմակեպոլ -
թեան
չեն պաականիր եւ Դ՛ա
կակղութեան
իսօսքբ
է"ելի
լկել աալբոլոբին
•. « Եթէ
ւ
ա յս մողովուրգին՚
Հ
Հ)առ Հարիլբբ
կբ
ոլատկանի այս կամ ան կուսակցութեան
,
պ^էտք չէ անտեսե
լ մնացեա
լ
75
առ Հա -
րեւրբ ,որ ոլատրաստ է լսելու ել Հաս ֊
ւրւալու քու խօսքգ ալ։ Այլապէս
Հակա -
ռա կորգ
կո լոակղո
ւթիւննե
բ բ
սլատրաստ
են
զա
յն չաՀ աղո րծե
լու եւ իս եղա թիւր ~
ուած
քար
ողո ւթեամ բ գար
ձնե
լու Հակա -
ւ լ ա նակցական
, որովՀետեւ
ան չի գիտեր
թէ ո՚^վ է Գակակցականբ
եւ ի՞^չ է ՛Ի"՛չ–~
նակցութիէնւր : Այսօր , եթէ չենք
կրն։"ր
Ր"ել թէ « «միայն
զէնքով կայ Հ՚ոյոց փր
կութիւն»
պէտք է գիտնանք թէ աոգ ՚
մ ^ ակո
յթի
ղարղ ացում
էն
կաիւում "՛նի
մեր
փբկութիւնբ՛»
% Դ՛ասախօս ր պատաո ~
իւանեց
նաեւ
քանի
մբ Հարցումներու :
Տտչորղ
՛լի չեբ , չոբեքչա
բթի
Յէրանսա–
Հայ
Լսարանի
Հեբթական
Հաւաքո
յ թ ի ն
\^ առ
ուկ եան
սլա ամ ե ց իր ւոսլաւո
լ։ ութիւե—
ներբ ԱԼ՛ ՆաՀանղնե
րէն
է Բացատրեց թէ
գաղութներու
մ է^ սխալ
կա րծիք
մր կայ
ԱմերիկաՀայերոլ
մասին : Եթէ անոնք
ու
նին
մ ասնաւոր
կնիք մբ Ամ երիկ֊՚ս
լէն
–գ,Աէբ։.., իրէէ,՝էլ^%ի% մէջ
բոչռ^իս
%^.յն
^
մարղիկ
են , ոչ այնքան
նիլթապաչտ
որ–
ք՛ան կբ կարծուի ; Անոնք ալ ունին
՛չիրի
ւ
արուեստի եւ մչակոյթի
նոյն Հասկացո
—
ղութիւնբ
ինչ որ մ ենք - Ամ երիկա
յէն իր
կրած
տիսուր տսլաւո ր ութ
իւն բ
գաղութին
պառակտումն է որ կր տեւէ
1933^5^
ի վեր :
Այս
առթիւ
յիչեց թէ որքան գէչ աղ-
գռւած
էր
Ն ի՛ա կարա
Յք"լ"ի
մ
էչ
տեսնելով
եր/լու
Հայկական
եկեգեցի Հա —
բիւր
մեթր
Հեռսււո ր ու թեամբ
, չատ վաքբ
զաղութի
մր Համար
% Ուրիչ
Ք
՚"ղ՚"քէ
՚ ^ Բ
մէչ
երկու
Հոգեւոր
Հովիւներ
իրար
չեն՛
ճանչնար
1
՚իասաիսօսր
յ " յ " .ք՚՚՚յ^նեց
թէ
"՛յք՛ վիճակբ
վերչ պիտի գտնէ եւ
սուր
ոլա յքարր
պիտի գագրի ի չաՀ մ ողո
վուբ
ղին որ րան չի կրնար
սսլասել
սլառակ -
տում
էն
%
Գասախօս
բ յէչեց
նաեւ թէ Ամերիկա -
Հայն ալ իր կարղին կր ցաւի որ արտա -
սաՀմանի մէչ զի^քր կբնկատեն
միայն
|ԱՅնԵՐ^^^^
ՄՈՒՐԱՏ
ՈՒՍՈՒՄՆԱԱԻՐԱՑՒ
ՀԱՆԳԷԱԸ
ՄԱՐԱԷՅԼ
, 6
Փետրուար
Շաբաթ ե–
րեկոյ
(12
Փետրուար)
, Աալ
Մասալիայի
"րաՀին
մէչ,
աեզիւ ունեցաւ
«Աեբասաիռյ
Ա ուրատ
Ո՚–"տումնաս
ի ր ա ց Ա
իութեան»
Հանգէսր
. Ն՚՚՚խաղաՀբ
, բնկեր Ա. Արմա–
զանեանբ
յետագարձ
ակնարկ մբնետե -
է"փ
մ եր նոբագո
յն պատմ ութեան
վրա
յ ,
"1
"՚Րդեց
մեր ներկայ
աաղնապր,
ձոլ —
լ՛ւ
I
մի
,
ա
յլասե բում
ի
վտանւլնեբր :
Յետոյ
բացատրեց
միութեան
նպատակբ
,
պատրաստե
լ նորա Հաս
Հա յբենա կիցնե
րէն
այնպիսի
անձեր , որոնք կր Հասկնան տա -
ր՚սզրութեան
մէչ ծնած. մատաղ
սե
րունգի
լեղուին
, րա րքե ր էն ու ձգտումներէն
եւ
կրնան
զա
յն կազմ ակե րպել
եւ
աղատե
լ
ձուլում
ի վտանղէն ; Արգէն
երկու պատա–
նինեբ
զպբոց
ղրած
են
եւ կր յուսան թէ
յառաչիկային
պիաի
կրնան
եբրորգի մբ
ուսումն ալ ապաՀով
ե լ % Օր • Ալփս Յա -
րոլթիւնեան
արաասանեց
Զարենցի
Հ\0. -
յաստանի
ե Կ. Զարեանին
մէկ բանաս -
տ եղծ ո ւթի
ւն
բ
,
իսանղ ա
վառէ
լով
նե րկանե–
րր։ Օր՛ ժանէթ
Գտւիթեան
երղեց «Թռ -
չէի
մ աքով տուն» եւ «Հա յաստանի
ձիւ -
նաղաղաթ»բ
երղեբբ
։
Ֆ՛ Կ՛ Խաչի Պուլվար
Օտտոյի
ղ"լր"ցէն
ւււ չա
կ ե ր տնե
բ
ր
երղ եցին
«Արւսզի
ափին»
,
«Ւմ
Հայբենեաց
Հողին Վ^արգան» ել ո
Ր/՚չ
ել՛՛լեր,
ղեկափարութեամբ
ուսուցչու^
Հի Տիկին
Աօնա Ո՝որո"եանի
:
Աչակերտներկն
մէկբ խաղաց
«Բմիչկ
մչկ եմ»
Հ
Ապա ներկայացուցին
կենղանի
պատկեր մբ; Ն"յն աչակերտներբ
պարե -
ցին
ւոասնբեւչորս
եւ թիթեռնիկի
պարե -
րբ
՚ Ընկեր
Գր ՚ Բէնտիրեան
արտասանեց
«Երեւան» եւ «Ջարգբ» : Օր ՚ Ա ՚ Բաղբամ–
եան
(Լի"նէն՝ք
գաչնակի
փրա
յ
նուազեց
քանի
մբ անգամ
, գոՀունակութիւն
պաա–
ճառելոփ
Հանգիսականնեբուն
;
Բեմ Հրաւիրուեցաւ
րք՚կեր
Ազգին , որ
փառաբանեց
մեր
Հե բոսնե
րբ
եւ
անոնց
կատարած
գերր , յատկապէս
յիէել՚՚՚Լ
Աե–
բաստաւյի
Մ
ուլԽւտբ
եւ բսաւ
՚
«Որքան
ալ խօսուի եւ փրուի Աեբաստացի
Մ"ւրա–
տի
՜մասին քիչ է ։ Ա^՚^^երոսե
եղաւ. լե,լ - ՚
Լրբեւ
«կթան
կոփ»։
«ճիչգ է ր"ի, կթան
1լոփի սլատմութիւն
մբ կայ,
սակայն
պէտք է տաք , որոփՀետեւ
գուք գրամ
ու–
նիք,
բայց գպրոց
չոլն
իք , մենք
գպբսց
ունինք , գրամ
չունինք»
:
)յ առուկեան
իր ե րկու
ղեկուցումնե
րր
աւելի
չա Հեկ ան
գարձուց
՚ ^ է չ ք^Գ
մէչ տալռփ սբամիտ
սլաակերնեբ եւ տպա
ւորի
չ
մ անրագկպեր ;
՛Լերչին գա սա խօ"
ութ
իւն ր վե րչա
ցուց
" ՛ յ ն վսաաՀոլթեամբ
թէ այսուՀետեւ ա -
՚-ելի
Համ ե րա չիւօրէն
պիտի
ապրին բ"լ"Ր
գաղութնեբբ
;
Այս
առթիւ ալ Հարցումներ
եղան , ո -
րոնց սիրով պատասիսանեց
ղասաիւօսբ :
«լ՜.
Մ՛
ԼՈՒ^ՐԷր ձԱՅՐԵՆԻ-ԲԷՆ
•
ԼԵՆԻՆԱԿԱՆ
«Աոփ՛ Հայաստան-^ի
փերչին
թիլերէն
կբ քաղենք
Հետեւեալ
տեղեկութիւննեբր՛
Լենինական
Հայաստանի
երկրորգ
մեծ
քաղաքւ՛ է ;
Վ.եց - եօթ տարիէ ի վեբ
նաիսկին
միայաբկանի
տուներու
փոխարէն
բարձրացած
են գեզեցիկ
երկյաբկանի
չէնքեր : Փողոցներբ
աւելի
լայն են չքեղ
Հբապարա1լնեբոփ
;
կա
լին ինի
սլո ղո
տան
ամէնէն
նորն է եւ ամէնէն
րան ուկբ :
Մանաբանի
ամէնէն մեծ եւ
՚էեզեցիկ
գոբծաբանբ
Հոն կբ ղտնո
լի
ինչսլէս եւ
մսի եւ Հանածոներու
ա րգիւնա
բե ր ա կան
Հասա՚^տութիւնբ
որ ամկնէն
կարեւորն է
Անգրքլոփկասի
մէչ
է
Լենինական
լլ միեւնոյն
աաեն
երկաթու
ղիներու մեծ ցանց է :
Անգրկովկասեան
երկաթուղիի
մէչ առա^ւակարգ տեգ կր
ղրաւ, են կառ քերու եւ տեղա չա լոք՜ի կեգ -
րոննեբբ,
զ^ի եւ կասլի
ուգեմասերբ։
Արգիւնաբերական
ձեռնար1կերու
մէչ
ներ ո Լ , ձոբեբ
ու մէչ
մ ա բան
չող եւ Հ ե րոս ր
նաեէ. ծովու
վբայ
, խիւլաիս Հերոս
մբ, որ
իր սակաւաթիւ
քաչեբուի
օբՀէսսական կբ -
ռիւ
՚ք՚լեց թկմեբ գարաւոր
ոսոխին եւ
թէ
բնութեան
ա րՀաւի ր քնե բուն գէ՛^ )
սլէէոք չէ սակայն
զոՀանալ
տարին
անգամ
մբ Հւսնգէս
մբ կազմակեբպելււվ
Մ՚՚ւրատի
յիչաաակիւն։
Պէաք է աչխատիլ,
զոՀողու—
թիւննեբ
յանձն
առնել
նոբ
Ա"ւրատնեբ
ունենա
լու
Համ ա ր » :
Այս
ճառէն
վերչ,
Տիւրկէրեան
քոյրեր
Հայկաելան
տարաղով
սլալւ եցին
«Հելփնէ»
եւ «Ածուխի պէ" սեւ սեւ աչերգ» ; Պուլ ~
վար
Օաաոյի
Ն՛՛ր Աեբունգէն
երեք երի -
տաոարգներ
ներկայացոլցին
ծիծաղա -
չարմ
ղաւեչէո
մբ : Օր • Ժ՚ոնէիմ
Գաւիթ -
եան երկրորգ
անգամ
բեմ ղալով
եբգեց
«Վարգնոց
գնա» եւ «Հայրենիք»
եբգերր :
Գե զա ր ո ւե ս տ ա կան
բաժն
ի էէեր աչաւո
բու -
թե։–յնր
ծանօթ
չութակաՀար
Պ՛ Ա՛
Ջէօ–
րէ^.–,ճեան նուազեց
քՕա
չատրեանի
լկտիբ
կ.Խր՚^երէն
մէկր :
Բոլոր ա րտասան
ոլլնե ր ր , երգալևերր ,
է1լ1որ ուլեե ր ր , նուաղողներբ ե գերակէէւ —
տալւներբ
չերմ օրէն
գն ա Հ ա տ ո ւե ց ան ծա -
վէերով : Ասլա նախաւլաՀբ
փակեց
ղեղար
ուես տական
բաժինբ
,
կորՀ ակա
լութիւն
յա լսւնելով
րոլորին
-
Անմիչաէզէս
գասաւորուեցան
սեզաննե -
բբ եւ Հանգիսականներբ
գրաւեցին
իրեն։՛
տեէլերր
֊.
Ա իութեան
կաղմակերսլած
վիճակաՀա—
նութենէ՛
ետք ,
սկսալ
կերուիսումբ ;
Մինչեւ
լր յո երիտասարւլ
ւլոյգեր
,
ինչպէս
ել
Հ ան գի ս ա կանն ե ր էն չատեր
պա րեց
ին
եւրոպական
եւ Հայկական
պարեր :
Լուսաբացին
, Հայկական
չերմ
մթնո -
լորտի
մկչ ,
Հէս
յրենի
յիչատաէկեբով
ներ–
չնչոլած
ներկաներր
ցրուեցան
ւլոՀունակ
եւ
ղուաբթ
տբաէք ագբութեամ
բ -
ԹՂԹԱԿԻՑ
1952/՛^՛
արտագրոլթիլնր
22-8
՛ոո֊
Հաբիւր
աւելցած է
1954^5՛ :
26
ժողովրգակէսն
եւ ինբ
բէսնուււրա -
եր իտասա բգակէսն
ղպրոցնեբ
կան
ու֊/»
կ^ուսանին
քսան Հաղաբ աչակեբտներ ;
Մ անկավաբ^ական
վար
չակարղերու
ղարբնոց կբ Հանղիսանայ
«Մ՛
Նալբանտ–
եան» մանկավարժական
ուսումնարանբ Տ
Ամէն տարի
Հ ա ր իւբ աւո ր
մ աէ/նագէանեբ
.
կուտան
մանկավարժական
,
րժ չկա կան
ք
երկաթուէլա
յին , կա թնա րգիւեէս րե րական
,
գիււլատնէոեսէսկան
, Հ իւսուած
ե ւլէն ի Հաս–
տատութիւններր
;
Բաէլաքր
ունի արուեստի եւ
մ չակո
յ թ ի
բազմաթիւ
Հասաատութիւեներ
: Այո տա
րի Ա՚ացալ
ՀԱռաւեան»
ւղեէոական թատ -
լանի գոյոլթեաԿէ
27
տարին ւ^կէսրա
Մուր–
ղա» եբաժչտական
ուսումնարանբ
լրացռւց
իր քսանամեակբ : իսկ ա չխատաւո
բնե
բու
գե՚լա րուե ստա կան
ղաս տիա բակո
ւթեան
Համար կան ակում բնե ր ,ղրաղա րաննե ր ^
բնթերցարէսններ
, աիելնիկային
թատրոն ,
նկարչակէսն
գպրոց,
Հայֆիլ
Հաբմոնիայի
բաժանմ
ունք :
Վերչերս
Լեն
ինի
Հրաոլարակին
փր"*յ
կանգնեցին
անոր
Հ ոյակապ
արձանբ ։
Յետպաւոերազմեան
տւոբինեբէէւն
, քա -
զաքի
բէորեղաբզման
Համէսբ ծաիսէէուած է
80
միլիոն
րուբլփ : Ա ա լայատակուած
եւ
կո ւսլր ա սլա
էո
ուած
են
90
Հազար
քառակու
սի էէեթր
մայթ
ու
փոէլոց : Անցեալ
տարի
180
Հազար ծառերով
բէորեղարղած
են եւ
Ախուրեան
ղետին
աւիբ կր
պաւոր՚սստուին
Հանղ
իոէոի
եւ մշակոյթի
նոր ւլբօսայգի -
ներ :
կէսռուցուսւծ
ենվեց Հարիւր
անՀէստա–
կան բնակարաններ
չուրչ
12
Հազար քա-
ււտկուսի
մեթր
էոա
րածութեամբ :
ԳՈՒՐԳԷՆ
ՎՐԳ՛
ԹԱՇՃԵԱՆԻ
Հանրա -
յին գործունէութեան
յիսնամեայ
յոբել
—
եանբ
տօնուեցաւ
Պ "ւէնոս
Այրէսի
մ էչ ,
ինչպէս
գրած
էինք արգէն։
\7նած
է Աէ -
վէրէկ,
աչիսարՀական
անունով
ԵղԼ՚ա
Թ՚սշ^եան
, սլա չաօնավարած
է Ա ուբիո
յ
Եօգուն - Օլուգ, Վագֆ եւ
Բէպէււոիէ ,
Բէսապ
ե
՛լ
Գարատուրւոն
ւլիւղերուն
ւՏ
՚աաԹէէ
ինչսլէս եւ Անտիոք եւ Տէօրթ
ծ " /
, ՝ ^ « ^ ^
191^ I 1912^^՛
քաՀանա
յ կբ ձեռնաղ
րուի եւ
կբ կոչուի
Գուրգկն : ա՚֊ձէն
1922^//
պաշ
տօնավարէ
Պիրէ^իկի
մէչ իբրեւ քաՀանա
յ
եւ ուսուցիշ
:
1926 - 1928^Տ<
կբ
մեկնի
Գորտոպա
(Արժանթթ)
,
1929-1940
կ
՝ոլ–
նենայ
էսրզիւնաւոր
ղո րծունէ
ութիւն ,
Հասցնելով
աւելի քան քառասուն
շրչա ™
նաւաբտներ : Իր օրով Գոբտսպա
կ՚ունե -
նայ
քարաշէն
ւլպրոցական
սբաՀ։
Իբրեւ^
վարձ
իր ծառա լութեան
կ ր ստանա
լ Աւա
գութեան
էսսէէփճան եւ ծաղկեալ
էի
ի
լոն
կրելու
էսրտօնութիւե
; 1940/՛^
կբ ՚ի"ի"ա -
գրուի
Պուէնո"
Այրէ" , եւ կբ
ստանձնէ
ե կեղեցւո
յ
Հ ոգեւո ր
Հ ո վ ո ւ թ ի ւ
՚ 1 ւ բ
եւ «Աբ՜
ծրունեան»
վարժարանի
տնօրէնի եւ ու —
սուցչի
պաշտօնբ
:
1947/՛^
վարգասլետ
կր
ձեռնագրուի
: Ներկայիէւ
7օ
տարեկան
է ։
«ՅԱՌՍ.Ջ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(84)
0
ՈԻ Շ Ե Ր էս
Աէքի." "՚յ^՚"էէ"
կ*երեւար , որ այգ ուղ
աի կարալաններբ,
թնգանօթներով
րեռ -
ցուած
, բարձբանում
են գէպի
Աասուն։
Աչքերս
վւակուել
էին ու քնացել էի, եւ
կարծում էի, որ ամսլերբ
թնզտնօթակիր
էւււլտի կէոբաւսէննեբ
են • Յանկարծ
Գկորգ
Ձավուչբ
ձայն տուեց ՚
«Ան՚լր՚սնիկն
է լ ղուրս
ելած էր : Իսկ
Ամբաաբ
եկեղեցիի
տանիքին
՚Լրայ
՛չիր -
քեր կբ շինէր
։ Մի խումբ տղանեբ
է լ գե -
րեզմաննսցին
մէչ
՚էի՚րք բռնէոծ
էին ;
« Գէ էզի
՛ւ իլ՛ւ
տանոլլ
ճանէս պար
Հին վբ~
րայ
ղէոնուած
թուրք
ւլինուո
րնե ր չ։ ,
եչւչւ
լսում են Հ ր՛ո ցանի
ձտյներր
,
Հէււսկանդւմ
են , որ իրենց
րնկերներբ
, ղիւղում
կռուի
են բռնուած : Աճապարում
են օւչնութեււ^
;
Ոկսում
են կրակել
՚չի՚^զի
ո՚զ՚լութեամր
եւ
րսոաչանաչ
՚չէպի
՛չերեզմաննոցբ
•, Ն՛ս ֊
իսէսսչէս
՚չի՚-ղի
՛քէէ ե՚չած եւ ողչ
մնացած
ղինա որներ ր
ղ /»ւ ՛չ ից
զուրս են
փախչում
ե՛
՛լի՛՛լի
եզերքում
զիրքեր
բռնում
յ
Աղան
իր
խմ բուէ կրա կում էր
վ՛ա խ շողեե
չւ ին :
իէէկ
Գէորւլ
Ջավոլչն եւ ես , երբ նկատե -
ցինք , որ գուրսէն
եկած
ուժբ
բաւական
մ եծ էր, գնացինք
գէպի
ղեբեղմաննոց
Անգրանիկի մօա :
« Գր"ից
օղն ո ւթ ե ան վէութացող
թուրք
ղին ո ւո րն ե բբ
ուղղուեցան
գէպի
՛լե րե՛լ -
մաննոց
ւլրաւելու
Համաբ այգ տեւլերբ %
« Տրուած
Հբ
Ա
՛Հ անգի
Համ աձա
յն , մե -
րոնք մի քանի
էսն՚լամ կրակ
բազին եւ մի
քանի տղանե ր է լ ցոյց
արին
չքելով
գէ՚բ–
քեբբ եւ փէսէսչելոփ գէպի
՚լաշէո» ;
«Թուրք
ղինուոբներբ
, անտեղեակ ֆե ••
տա յինե րէւ ա յգ
իսաղի նպա տ՛ո կին , Ա –՜
լան, էոլնղբրլաբ
՛լաշէւյօրլար^– կբ սլոռա—
յին եւ կրակե
՚Հէփ կր ՛ք օտենան
գէսլի գե–
րե՚լմաննոցբ
: Իսկ քարերի
ետեւ աննկա -
տելի
կե բսլոփ պաՀ ուած մեր
տղանեբբ
թոլլ կուտան որ մի քի շ աւելի
մօտենէսն ,
եւ երբ Հաղէ՛ւ երկու
Հալ՚էէԼր
ք՚՚՚յլ կր մբ—
նար Հասնելու
գերեղմանաքաբերին
,
Ան՚ւ–
րանէէկի էսրոխտ
ձայնբ կբ
բարձրւսնալ՝
Հ րամա յելոփ
կրակ ;
«
Տզ՚՚՚յոց
Հրացաննեյւր
ւքէէլէն րացւ՚էե -
ցան եւ Հն չ ե ց էէն
թշ1՛
՚" ՛ք էին
առէոչին
չ ա ր -
քերբ : Շ ատեր
րնկան
՚լեէոին
չ^ւ չաս սլաո.
փէէճակէ՛
մէչ։ Ի"կ եէոեւ գտնուած
թուրք
զինռլորնեբր
անմիչէսպէս
՚լետէ՚ն
էզառկե -
ցին , եւ կռուելով
սողացին
գէ՚^ի ետ :
՝Տ
Բ՛ս յց մեր
Հ րացէսններբ
Հնձեց էւն
զ բ -
Ր՛ոնց էլէ Գոռում
գոչումբ
երկինք
բարձ -
րացել էր: Կռէււբ սաստէւկ տաքացաւ եւ
յամառօրէն
չարունակուեց
երկու
կ՚՚՚լմե -
բից : Աուլուէսի մէչ գտնուած
թուրք
՛լէ՛ն
ոէ
..որնե րն եւս Հ
աէէ
ան թչնամ
իէւ
օղնու
թեան : Ն՚՚յն՚զէս
չորս
կո՚լ՚քերէ՛ց
մեւլ
՛լէմ
թաւէ՚ուեցէքւն
քիւրտ
ձէւաւոբնել՚բ :
« Թշնամին,
անզոլսէւլ
ղառնալով,
յար—
ձակուէքէէ սկսաւ։ Աեբ անվբէէզ
զնղակնե—
րբ ծակում
էին նրանց
կոէքծքն ու ճակա
տբ : Եւ նրանք
չւնկրկում
էէ՛ն ե՛ո ,
ւիայտ
ուտող
ւլաղանի
նման » :
Մ ուր ա էոր շա րոլնէսկեց
էւր
ւղ
էս էէէ
մո
ւ -
թիւնբ
« Գէոբգ
Ջավուշր
ինձանից
մի
քանի
քայլ էսոաչ
նստել էր ՛լի՛րքի
մէչ,
կռնակբ
ուէչիղ ինձ էլարձուցած՛ : Այգ աեզ , ճանա–
պարՀի
էսէէստ
մօտե չւ չւ քէւյրեր
կային
, ո - \
բո^նց
՚քէ՚չէ՚ց
՛քի թուրք
՚լէւնուոր
սողէՍչոէէ)
մօտեցեչ կր Գէորղ
Զէսւէուշէ՛ կռնակէ, կող–)^
մբ, ի"կ Գէորղ,
մի քաբի ետեւ նստած
, \
մեբթ
էիէսմ փուչտ
էլ՛ ա բձակում
եւ
մերթ՛
՚ուչաներէ,ն
ՀրւսՀանէլնեբ
աալիէւ
•
Երրեք՜՝,
նրա մտքէն չէր անցնում
, որ մի
թկամի
զինուոբ
կրնէսբ
ւլալ
՚էւ
^նակալ
էւսլաէէել էւր
կռնակի
կողմբ
% Նա , երեւի
, կարծում էր
թէ՝
իէ* ետեւբ
Հտ
յգուկնե
ր կան ,
որոնք
կրնան
իբ կռնակբ
պո,չտսլտնել •
« Հրացաններր
ոբոտում
էին
յ
Հազսւրա–
ւոր
գնղ ակներ էղատո ում է ին երկ
րէւ Հո -
գր , եւ ՚է՚ոշէ՚ի
մի Հսկայական
սիւն էբ
ՀետղՀեաէ
բարձբանում
%
«Խրաէսոլսում
էի չուրչս
ղտնուո՚լ
ղին–
ոլոբներին,
երբ նկատեցի
էէ՛ք ձաէս
կոզմից
մի թուրք
ղինուոր
, որ սոզոսկհւէք էր փո—
բի վրայ,
ձեռքին
բռնած
մաՀաբեբ Հբա -
՚յա՚եբ
: Նա կանգ առաւ։ՆէԱ
Հա՚լիւ
8
Ք
՚"յլ
Հեռու էր Գէոբզ.
Զ ՚ ո վ ՚ ՚ ւ շ փ կռնակէն : կան–
էսեցի
թչնամ
ի
։լ ին ո ւո բ ի
մ աՀացոլ Հար -
՚ ՚ ւ ա ծ բ ։
Հրացանս
ւզայթեց, եւ
՚լինուորբ
վա
յր լնկաւ : Գէո ր։չ.բ ա յղ
անակնկալ
՚զայթումից.
վեր ցատկեց : Տեսաւ
արեան
^Հէէւպազիրի, մէչ թաւալո՚լ
թուրք
ւլինուոբչւ
եւ զարմացած՝՛
ասաց
—^ Ես այսքան ան–
Դգոյշ եղած
չէի • Զզիաեմ
, ի՚^նչպէ՚ւ
այսօբ
մոռացել էի ամէն վտանղ։
էՀ , ինչ որ է ,
"՛ղրե
/է
,
ո՛ (սօբ էլ մ եր
մ որթբ աւլատե -
ցէ^ք :
» Վե րւյ ուէլ էւնք թուրք
՛լին ո ւոր է՛ Հ բւէէցւո–
նբ եւ ւիամփ
ու շան երբ , է՛սկ
՚լէ՚՚՚՚կր թ" ՜
ղոլցինք
տեւլէ՚ն
վ ր " ՚ յ – Աեբ մէչ մի Հր,ս -
ցանակիր
աւելցաւ
: Այգ օրր շատ
յաչուլ
էինք։
Ուրէւշ ռաղ՚ք
՛ոմ թե րք
է լ
էսլեցինք
թշնամ
՛՛ւց :
« կռիւբ տաք էբ : Թուբքերբ
սկսած
էէ՛ն
նոբ
օգնական
ուժեր ստանալ : Կրկէ՛ն զօ -
բացնուէք
էէէն աոէսչին
չարքերր
,
ոբւէլէ՚ււլի
երեկոյեան գէմ կրկին
յաբձակուէքի
անց
նին՛ Մենք նկատեցինք
այգ։
(Շար.)
ԱԵՊՈԻՀ
Fonds A.R.A.M
