,ԱՅԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
ԴԵՂ.ՁԵՆԻՆ
Արաքս գեսւից Ա՚իԱչ Արեւան,
Արարատի հայեացքի տակ ,
Փոու-ած է գաշտն Արարատեան ,
Վրա1ւ՝ երկինքր կապուտակ :
Հարուստ է , շէն, առատ ու լի
կանաչ հովիտն Արարատի ,
Նրա հողին կեանք է տալիս
^^րանցքների արծաթ ցօտին :
Արեւից՝ հուրյ շրանցքից՝ ջուր,
Աւայւդոց՝ լսնամք ու աշխատանք ,
Կեանք է առնում ու կանաչում
Եւ ամէնք ԻԱ իր մօտ կանչուլւ՛
Արարատի հովիտր պերճ,
Այցեստաններ՝ անվե՜րջ • • • անվե՜րջ
Ոսկէ վսպերը խ աղողի
Ոնց են շողում տես քաղողին ,—
էլ դեղձ ու րալ , հիւթեղ կեռաս ,
Ուտես, նորի՛ց կը ցաճկանաս ,
Տաւնձ ու խնձոր ու ծիրանի ,
Ընկոյ(լ ու թո ւթ , արծաթ փշատ ,
Այնքան առատ եւ այնքան
շատ,
Որ ձայնում են, կահչում կարծես
— Ով ուցում է , թող հի՜ւր ցայ մեզ
Ու մի օր էլ իսկապէս որ,
Գարնանային պայծառ մի օր,
Հիւր եկան դիւդը Մրղաշատ
ճապոնացի տաս դելեկատ :
Ու նրանց հետ փոքրիկ սիրուն
Մի թուխ աղջիկ՝ Կիու - Սիուն :
Մրդաշատցիք տուն
գեղովի
Մեր հիւրերին պաաիւ տուին :
Եղան հիւրերը դպրոցում ,
Տեսան ակումբը մեր գիւղի,
Մանկամսուր, լ1՚անւկապարտէ(լ ,
Գրադարան, ընթերցարան ,
Որը ասես, որը թողես —
Ինչ որ սիրտը ուգեց նրանց :
Իսկ դսւշտերռ՜ււ1՛ ֊
;
՚Պայծսսւ գարուն • • •
|
Ե
Լ գարու6–(ւ արեւաշատ
|
կարծես ելեր էր ափերից >
1
թաղկել էին այգի ու դաշտ
|
Արեգակի ջերմ հաււքբսՅրից =
Եւ հիւբերր դաշաերն ելսւն • • -
կատարները Մասիս լեոան
Շողում էին կապոյտի մէջ,
իսկ դաշտերր՝ անծի՜ր , անւ|ե՜րջ • • •
ձւ>՚,
ամբողջ
՚ւ1
՚շեբբ
Հահղիսա
^ացայ
֊
•Ո
՚ե1և
Շս՚ա
լաւ. :
֊ Այգ թչպէ՞"
եղաւ , թնչ
բբիբ
սր...
՛ւ
՛՛՞՛Հ
՛քը. դաաբ :
— ի՛՛նչ ղեղ,
Կէւ՚՚՚՚կ
)
"՛Լւ.
մ՚^՚այ
մայր՝.–
հւ՚Գ
1բսրած
բաբձբ
:
իմ բա՛՛՝բձր , մւսմալէս
չէւնահ՝ Ր"՛"՛I՛—
ձր
1
Ի՞նչ կար
Ա
՛յգ բարձէն
մէջ
%
Աբղեօք
^"՚ձւ՚ւ՚հը.
բաբ^է՚ե
մէջ Հմա՞յեկ
մբ թսէղ
–յծ
էր
^
Կէրակն
Աէ.
Գուլոբբ
բացէնբաբձր
ել. ա—
նոր
մէջ ղաան
Հայբենէ
Հողբ :
ԳէոԼր էէն գաւլան
էբր
%
Հայրենէ
Հ ո ՜ / Հ ,
Հայրենէ
Հող ,
Ակ
ու. աղբէւբ՝
Հրաշք
ումէ • • • :
ԱՕԱ - ՎԱՆԻ
Ծաղկել էին այգի, պարտէգ,
Իսկ նբանց մէջ շողում էր մեգ
ժպտում էր մեց, աչքով անում
Նսւրբ ,— վարդագոյն դեղձենին։
ժպտռւմ էր եւ Կիու - Աիռւն :
Եբկաբ նայեց նա դեզձենուն ,
Յետոյ նա մեզ գլխով արեց ,
էյշան էր , որ շատհաւանեց :
— Հաւանո՜ւմ է Կիու - Սիուն,
Սբա անունն է դեղձենի - • •
֊ Այո՛ - - • Ես այն ծառն եմ սիրում ,
Որ վարդագոյն ծաղիկ ունի;
Ասագ, նորից ժպտաց Սիուն ,
Գնաց կանգնեց դեղձենու դ էմ :
— Այսպիսի ծսւո մեր Տոկիոյում
Չեմ հանդիպել ես ոչ ւքի տեղ :
Ու մօտ վազեց Կիու - Սուին
Փռքրիկ Մաբօն, մեր բնագէտ :
— կտա՜նք մենք ձեզ ծաոն այս սիբուՏ,
Ոբ հայրենիք տանէք ձեզհետ :
— Ծառը դեղձե՛՛նու..– ՀայաստաԹից
ինչպէ^ս նա պիտ Տոկիո տանի • • •
Մենք լսոււք ենք ու գարմանում ,
Ե
Լ հիւրերն են իրաբ նայում •
Ե
Լ ժսլտում է Կիու - Սիուն :
Ու մեր Մարօն, մեր բնագէտ
Մեր հիւրերիքւ տ՛արաւ իր հեա
Միչռւրինեաւն իրենց այգին,
Իսկ սա, տեսէք, այգու կուռքին
Սենեակն է մեծ՝ սարքին կարգին -
Մեբ պատանի բնագէտի ;
Հիւրերին նա հրաւիրեց
Ինադէտի ււենեակր մեծ
Ու դարձաւ նա Կիու - Սուին
— Թող վարդագոյն մեր դեղձենին
Զեբ Տոկիռյոււք ծաղկի , աՏի ,
ճապո՜նիաւյում էլ կանաչի ,
Հասակ աոնի ու բարձրանայ
Ե
Լ յյւշատակ մեէ(նից մնայ
. . -
Ու մեր Մարօն հնարագէտ ,
Իր բնագէտ ընկերոջ հետ
կորիգները մեր դեղձենու
1՚րին թղթ է ծրաբներոււք
Տուին փոքրիկ Կիու - Սուին,
Որ ճապոնիտ իր հետ տանի
•
Որպէս նուէր Հայաստանից :
*
**
Անց է կացել քանի տարի • • •
Ե
Լ ասում են ,
Որ դեղձենին ՀայաստաՕի
Տսկիո հեոու աւյն քաղաքում ,
՚1֊պ|ւոցակաՕ փոքրիկ բակսւմ
Կաւնաչել է, ծաղիկ բացել ,
Հասակ առել ու բաբձրացել : ,
ճապոնական ծովի ափին ,
Ուր այնպէս վաո, շող է արփին ,
Ս՚իշտ այգաբացն է ողջունում։
իսկ Կ1ւու - Սուն • - • մ՛եր Կիու - Աուն
Մաբ ս՜յ ին է ւքտաբերում ,
Որ ապբոււք է ու սու|որում
Այն հեռաւոր Հաւյաստանում :
ԳՈՒՐԳԷՆ
ԲՈՐԵԱՆ
ԵԳԻՊՏՈԱԻ ԵՒ ՀՆԳԿԱԱՏԱՆԻ
վ"՚րչա ֊
ւղե տնե րբ. երկար
խո բՀ բգա
կւլո ւթէ
ւննե րէ
ետք
Համ աձա
յնութէւն
մ ր է^քեւքէն , "բ
բաղս՛ր^ակասլէ
ս կբ գաւոաոչարտէ
ամէն
տեսակ
ղէնեալ
ւլո րծ՜ո ղո ւթէւն եւ ա յն
բո
լո ր էորա րքնձ րր որ ոնք կր ծան
րս։ ցնեն
մ է–
ջս։ւրրոքէն
կացութէւնր
;
չ՛առաջարկեն
Հ էլլէ։ոկան
ում բ գործածել
յետամնաց
երկէրներու
բարգաւաճման
Համար
եւն. :
Ն
ՆեՐՍԷՍ Ա ԿԻՆԵ ԱՆԻ
ՅՈՐեԼԵԱնԸ
ՎԻԷՆՆԱ,
(Յաոաջ)
Փետբ. 12էն ,;
Շաբաթ,
Վէէննայէ
Ախէթարեան
վանքէն,
մէջ
՝էանէչէէէ։սլ,։րասչէս
տօնուեցաւ
Հ՛՝
Ներսէս վրգ– Ակէնեանէ
գրական
— րա ՛՜
նաս էրական
։լո րծունէ
ութ եան
յէսնամեոյյ\
յոբելեանբ
:
Հ
ինչլղէս
յայտնէ է, այս յոբելեանբ
սլէ–\
տէ տօնուէ
լ։ անւլեա
լ Ա եսչտեմբե
րէն , սա
կա
յն յե
աէ
։ւձ։լուե
ցաւ ցաւալէ ա ր կած է
մ ր
Հետ ելան քով •
Երբ
յորելեարբ
ճւռոյ։լ
քայէեբ՚ւվ
սբաՀ
մ տաւ
, Հանղէս
ւս կաննե բ բ ծաւէե ր"վ ՛էէ ~
մաւորեցէն
ղէնքբ։
Բաւլմելէեաք
էբեն
յատկացուած
տեղր
,
մ է ա բան ո ւթե ան Աբ–
բաՀայրբ՝
Հ • Աեսրոսլ
"՛լ՛ք • Հասլողեան
,
ճէշգ
մ՜ամ բ չորսէն
Հա՛՝ գէսէն
բացում
բ
կատարեց
/»#Հ^«
յնէ
սէրալէր
էւօս քեր
ուղ–
ղելսվ
ներկաներուն
;
Ասչա
սկսալ
յայտագրէն
գործագրոլ
-
թէ՚-նր–
Ի ՚էէմաց
յոբելենական
յանձնա -
խում բէն
խօսք առաւ
գաղո-՚-թէն
Հողեւոր
Հովէւր
Եղէշէ Ծ • վրդ՝
Իւթէւճեան
, յո -
բե լե ա ր էն ւլրական - բանաս է բական աչ -
էւ ա տ ո ւթ ե ան ց ՛է "՛էքբ
^
է"–"
ե է՛՛՛է եւ յա ր -
ւլանք ու ե րաէ։տաղէտութէւԱ
յա յտնե
լով
վասաակսլւո
լ։
ու անխոնջ
՚-Լսւնա 1լւոնէն :
Տոբելեարէն
կեանքն ուղււրծչ՛ մանբա -
մ ասնօրէն
ներկա յացուց
Գոկտ • Հ • Վա -
֊•ան
ի
՚1
։։լլէւչեան
, սչարւլեքով
մաոնաւււրա -
Ալէս Հ • Ակէ՛նեանէ
բաղմաբեւլուն
՚Է"Ր ՜
ծռլնէութէււնբ
էրրեւ
խմբագէբ
«Հանգ
\ ս
Ամսօրեայ–»է
;
Յանուն
ե լ։ է։ո։ա սս։
լ։ ղութ եան եւ ւււսա —
նողութեան
խօսեցաւ Պ • ՎաՀԷ
Պ՚՚՚էրք
~՝
ճեան ,
ք^չ
։։սէ։ւաա
։չէ։տութէ։ւն
լա
լտնելով
Հ . Ակէւնեանէ
ցո յց տուած
Հա յրական
խր~
նամքէւն ու Հողածութեան
֊•ամարւ իսկ
ւլագոլթէն
կուլմ է էսօսեցաւ Պ • Աէ՚մ ենակ
Վ^ւորղեան,
նախաղաՀր
եկեղեց՛
վարչու—
թեան
,
ս
րտագէն
^ո րՀաւո ր ութէւննե
ր սւ
ո։րեւշատսւթէււն
մաղթելով
Գե ։լւս ր ։։ ւե ստական
ճոէս բաժն
էն
էրենց
մասնա կցութ է ւնբ
բերէն
երւլշւսէսում
բբ
որ
երղեց
երեք
երղեր,
«Ո
՛է
մեծասքանչ^բ ,
«
Հս՚յ
ապբէ՚նք–»բ եւ«Տէր
կե^։։>–>ն
;
Գա^–
ն։սկո՝վ
կ՝լ,նկերանար
Պ՛ Վ– Պալրքճեաէ. :
Յ՚ո^՚՚՚ք
"՛քէա
։ս ս ՛ս ն ո ւ թէ ւն նեչ։
րրո։ւ Պ • Կա
րօ
Տօնէ1լե։սն
, Գուրեան արք ՛է
«Օչակա–
Ն»ր եւ Աէ՚ղէլէ
«Հայ
լեղուն–» :
կղեբանոսի
երեք
։ւ։ոնել։
։սր տ"՛ սանե ց էն
Հ.
Ակէւնեանի
«Ա ա յրենէ
լեղու՝^ բանա։ւսւեղհ
ու թէււնբ :
Ա։ղա
յանձնախում
բէ քա ր ա ո ււլտ լ։ ր Պ •
Վ . Պ՚՚՚լրքճեան
կաբգաց
սաացւււ ա ծ
չնո
Հաւորակ։սն
ղ բ ո ւթ է ւնն ե բ բ , ոբոնց
ես՚ր
-•
գէն եւ «8առաջ՝1/է
Հեռագէրբ
։
Եղէշէ
ծ"
–՚ԷՐՂ
՚ կաբգաց.
էնքնագէբ
ներր ողա կան ոտանաւոր
մր տ Բոլո րն ռլ
ջերմաոչէււ
ծավւաՀաբուեցան
;
Յետ։ւյ
յորելեաբբ
բեմէն
առջեւ
երեւաց
րնգՀանուբէն
Համակրական
արաա
յ ա յ -
տութիւննե
բուն
մէջ ; իքսբասլէս
յուղուած
էր,
^որՀակալութիւն
յայանեց
։։ւ էսոս -
տացտլ
շա րունակե
լ իր
սլ բոլ տու մներր եւ
ուսումնս
սիբութիւններբ
է շաՀ
Հ՛այ ղրա՛
կան
։։ ւթ ե ։սն ու րանաս
է։ րութեան :
Ն " ՚ է " " " չ ՚ " Հ Հ՛ Ա՚ե՚ւրոսլ
արք.է
ւէակման
ԼՒՏՈՅՒ ԾՈ֊ւՈհՆ
*
Յեա շրջել է հովտէ հովիւ ,
է^լրէ բըլուր, լեռէ լեռ,
Եկած եմ արդ գտնել վըտիտ
Լոյսերուդ խաղն ու ըսաուեր :
Հիմւս աղջեւս , ափին վըրայ ,
Դուն կը ձայնես մեղմ ու գոհ ,
ԾոցիԸ ամէն ալեակի կայ
Ինձ համար վանկ մը սիրոյ :
Կը յիշես ինձժաւքերն անցեալ ,
Երբ միասին , կողք կողքի ,
Կ՚օբօբուէինք աշնան շըո֊այլ
Իրկուններուն մէջ ոսկի :
կու գաբ քաղել հովն ուղեւոր
փրնարէս տաղ մ՚արփաւէտ ,
Ու պերհընթաց յաղթերգ մ՚հըգօր՛
Հըրաշունչ լայն քու կուրծքէդ :
Կր սիրէի տեսնել ես քեզ
Փրփրոա, աոոյգ էյ. վըսեմ ,
Հանգոյն անսանձ ձիերու վէս՝
Արշաւասոյր հովին դէմ :
Կը սիրէի տեսնել քու ձիդ
Մարմինդ բուքին մէջ վւրշուր ,
Երբ հետզհետէ ամէն ալիք
Կը թօթուէր բաշն իբ փրփուր :
Կը սիրէի վահաններոլդ
Րախիւնն ու կոչն հասլըշտապ՝
Տենդագալար օրուան մէջ մո ւթ
Շեփորներուդ ափէ ափ ՚
ինձ կը թըւէր լսել ջսւրի
Ձայնն աստուծոյ անգորով ,
Եռարձէնն իր վիհերէ վիհ
Շարժելով լի զայրոյթով :
Ու կր թըւէր ապրիլ ինձ
հին
1՝արեբսւն կեանքն յսպթակաւն ,
Երբ կը հեղուր լոյսն իր մտքին՛
էւերիկղէսի Ելլադան յ
Վ^ենետիկ
ԱՐԱՄԱՅԻԱ
ԱՐԱՊԵԱՆ
քլգայուն եւ տոչաւորէ։չ
էսօսքերէն
ետք ,
բ՛՛է՛՛ւ՛ ներկաներր
ջեբմասլէս
շեոբՀաւոբե–
ցին ա լեփառ
վ։ոնա էլան ր , եբկաբ կեանք
ել
նոր վաոտակներ
մաղթելով
%
Յաջոբգ
օրբ , կիբակի
, Ա՝էաբանոլթէլ
-
նբ սեղան
մր սարքած էրի սլաաէւլ
յանձ
նախումբի
անգամներուն : Ընգաբձակ ճա–
շասրաՀբ
ք ե ց ո ւած էր վա րգա
սլե անե բով ,
աչւսկերտնեբով
եւ Հիւրերով •
Ատերմ՚ւկ
շ բ ^ ՚ ՚ ՚ ն ա կ
ւք բ ս ա ե ։լծ ո ւած
էր :
Աղգա
յեն
եր։չերով
, ճառերով եւղուաբթ
ասուլիս -
ներով
սաՀեցան
քանի
մր ժամեր ու Հի. -
րե բ ր էւրենց
չ1ւոբՀակ
։սլու
թիլններ
բ
յ։ո
յս։–
նելով
Հ է ւբ բն 1լա չն ե բ ո ւն բաժն ուե ցան
Հայ
ա ր ուեստի ա յգ
տունէն
ուր չնչեր
՛ւ
•էաս։ոակեր
էին Մ էսիթարեան մեծ ՛էէմ -
քեր,
որոնց
՛ք է կ սլատուաբեր
ներկա
յա —
ց՛՛՛՜ցէ^ էր րաղմաւիաստակ
յոբելեարբ
Հ ՚ Ներսէս
՚էրգ • Ակինեան :
ԹՎԹԱԿԻՑ
«ՅԱՈ՚ԱՋ»Ի
թ ԵՐԹՕՆԸ
(ՏՅ)
3 Ո Ի
Շ
Ե Ր Է Ս
Ա՚ուբատ
պատմ՚՚ւմ էբ ինձ եւ է։լ։
անուչ
եւ քաղցր
լեւլուին
մասնաւոր
էե չա էր
ղնում
ողեւորեչով
թէ իրեն եւթէ էնձ ՝՚.
« ՍՕ
տղաներ
է լ թուլուցիեք
Անտառէ
՚Ոջ, Տէր Բերոբի
(Փ՚՚թոբիկի)
Հետ; Այգ
քաՀանան
քՏ աս
Գե՚լցէ
էր :
Ծ՚"նօթ
էր
շրջանէ
բ"լ"ր
լեռներէն ; Ա է՛ ժամ անակ
եւլել էր էէւաէւստակւսն եւ ւլէ։ն։։ւած թավւա—
՛՛ե լ է լ։ ոա ր
Ու
ձոբ ե
ւ
մի՛" ցե է
Աասնս
(
կռոլաչներէն
%
« Այ՛է
կս՚բ՚լ աղ րութէ։լնէ։ց
յե։ո։։յ , մենք
"(Օ
տղանե լ՛ուէ , մե կնե ց էւնք Բե րգա
կէւ ան -
աաոր : Այ՛լ օրերէն
ղէւղ
մտնելչւ րաւա -
կ։ււն վւոանղւսւոբ
էր :
Այ՛է
ոլատճաո
՚։։է
մենք մնացէւնք անտաոէ։ն
մէջ՛. Այ՛է
^"՚յ՝՛՛
ղէւղացէ
Անղ րէն , մէ։ արէւչէ Հետ երսչ -
տուած,
։չիւ։չ
։քաաւ։ իբմօտ
կանչելու
՚ւէ՚^՚ւէ՛՛՛
է"մչւասլեւոլ։
եւ մի քանի
ուրիչ
բն–
կերնեբ : Բերղակբ
մեղ ոչատսոչաչոսն տբ -
՚–"՚Լ Գէ^Գ^ւ՚էՅ
ամէնէն
երեւելիներէն
էբ :
Այ՛է
՚ւէ՚^՚ւէն
մէջ,
բ"լ"րր,
մեծէն
փ՚՚քրր,
ռաղմուն։ոկ
Գա շնա կց ա կաննե ր էէն; Այգ
տեղից կբ սէլսէր Հաւա տորի կէւ կէրճբ եւ
Հւսւաաորէկից
կբ բարձրանա
յէ՚նք
Ա ա -
ոուն
Հ Այգ ՚լէ՚՚՚ԷԲ
եղել էրնաեւ
մեր
ի բե
րի սլաՀեստատեղին
: Այ՛է
՚էէ՚-՚լր
Հ ՚ " յ թ ՚ " յ ~
թել էբ մեւլ շաա կի՛ն
ս ուրՀ։ոնգա
կնե չւ ,
որոնք
ամենագժուարին
րոսլէնե
րին
Է"Կ
թչ^։ամէ։է։
ղինուոբական
չւլթա չին
։քէջէն
կ՚անցնէին եւ կբ Հասնէէն
էրենց
նսչատա–
կէն
..
« Անղրէէ՚ն
ւլնալէն
յետոյ,
ղէւ՚էէւ
է՛՛բմ-
րասչեար
մեղ մօտ եկաւ;
Հարկ
եղած աե–
ւլե կւււթէ ւենե ր բ ք։ո։լեցէնք
,եւ ան էէերա -
ւլարձաւ
՚չէւ՚Լ
՚. Ա ե՛լ բերի՜)։ սրսշաբ , Հաց ,
Հալոլա
յ ^ մ ածուն եւ նչանաւո
ր Հձփէւչա -
ւ»բ
, մ անաւանգ երբ բբ ինձով
ո չիսա րէւն
,փ"ՐԲ կրլեցնէին
եւ թ ՚ ՚ ն ի բ ր կէ՛ կաիսէին
՚.
« Այղ ^րր չատ գառն
լուրեր
առինք
Ցրօնքի
մասին; Աեր լիւկեր
Ցրօնցքի
Աու–
բատին
ոա րսա՚իե
լի կե բպով տանջե
լ
էէ՛՛
եւ
սչաՀ։սնջել
նրանից
զմեծ
քանակու -
թեամբ
ղէնքեր եււէամվւուչւռնեչ։»
Մու՜
րաար
՛չէնք չունէր : Գէւ՚Լբ
՚Է""Լ"՚^՜3
՚չէնա–
թա։է։ եղած էր կառավարութեան
կօ՚է^էց
1
Աասն։ւք կոէլներէ
նա էսօբե "ւ կ էն
ղ ԳաՀէճներբ
՚լէնքէ
այղ սլարաղան
էբբ
ւղա տ ր " ւա կ կբ գո րծ ած է էն : Ա ուրատ
էլր
սլատասէսանէ թէ՝ «Ցէ՚օնքէւ
մէջ մենք
ղէնք
չունինք
; ինչ որ կար , կառա վար
ութիւնբ
արգէն
ամիսներ
առաջ
Հաւաքել է »;
« Գաղտն
Ալ՛ս յ - "էէ Կր ղայբացած
բա ն–
ւո։ս րկում է քաջր
ե ւ ւլիււլ է։ մ է։ քանի
եբե–
ւելէ՚եեբէ Հետ չւլթա լակասլ
ոււլարկում է
Մ ուշ : Այ՚ւ
ղուլումի
աչէսարՀԷ
միջից ճա–
էւասլա բՀ ուե ց ինք
՚չէսէէ՛
Յ՛՛նան
՚էէ՚՚-՚ԷՐ-ւ
"է՛
Հաստատուած
էբ Մ եղբագետի
աջ ափին
Վւ՚"՚յ
՚
«Կէս
ղէ՚Լերին
Հասանք
գիւղ :
Տեղաւոր–
ուե ցինք
գիււլի
։լւսնա։լան
մւսսեբի
մէջ՜.
Այգ
ալն նսլաաակոփ
էր , ւ։բ եթէ Հաէլա -
։ւ.։ոկ սլարա։լայեն
մի մասին
տե։լր ։է։ռաե —
ւլւււէբ , մէււս մասր ա։լատ կբ չէ՛ն է բ եւ ան–
միջասչէս կր կարողանար
օւչնութեռն
Հասնե
լ ;
«Այփ՛
՚էէ՚-՚է՛՛
է լ էր անցեալովր
նշանա -
ւոբ էբ: Հոն ե ՛է՛՛՛ծ
էէ՛ն ֆէտ։ս լիական
մ է։
քանէ, էլռէւլներ : Վերջին
կռիւբ
մղուած
էր
Մշեցէ։
ոսաիկտննեբի։
ղէմ,
կա յծակ—Առա–
քելի եւ իսո յէ։ խումբերէ։
կողմ էն ;
Եր է՛
նբանք
ձմեռր Ա ասունից
գաշտ
իջած էիե
եւ մթերթեր
փո իսագրե լու
ե ւ
ժո՚լււվոլր–
Գբ ինքնասլա
չւո սլան։։
ւթե ան պաա րա ստե -
լու
կ՚աչէսատէէն
, էլր նկատուէն
ոստի ֊
կանն եր էն , եւ կոէւբ կր սկսէ
Հ
Հրացան–
նեէ։բ կ՚որոտան
, եւ տւլտյոց
ղնգտ1^երէց
ե բկու
ոստէւկաններ
թա
ւա
լ—ւէլււ ր կ՝ է՛յնա\
%
Նորչէն
՚ւէ"–՚ւ1՛
՚լինուոբնեբբ
օղնութեան
կբ
Հասնին
; Բայց
մէնչեւ
նբանց
>չ"՚չր
ւ
Հայ
ք ՚ ՚ ՚ ջ ե բ ր , իսոյի
ո՚ռ՚ո^ոբգութեամբ
,
՚լի՚֊ղի
"՚՚լ՚՚՚յէ՛
ապաբանքբ կբ ւլրւսւեն
Հ իս/չ
Կ ա յծ ա կ—Առ ա քե լն էլ, առիթից
օւչտուեւռվ
1 3
Հաա
ձէւ կրէ՛լէ աոաէւկաննեբէւ
ձեռքից
I
«Երեկոյեան
, երբ մութբ կր
Կ
"թէ եւ
կռէլր կրղաղբի
, տղանեբբ կբ թռչին
ձէւ–
ել ի ՛էբ՛"յ եւ
1լան
յայտանան
;
«Հեւոեւետլ
օրբ
ոստիկաններ
բ
էրենց
ձէ։ե բբ կր ՛լ տնեն
Մ շ" յ առջեւ
, բա յց բո-
է" բէ՛ն է լ ՛՛չ "չերբ
կտրուած
էէն : Ասա է։ -
կաններչ։, այգ անպատուութէւնբ
ծածկե—
լու Համաչւ , իրենց էակ ձեռքերո։է կր ղր՛"–
գա կա Հ ։։։ լ։ են էւրենց
ս էյրած
ձէւե րր՝
իրենց
Հոգէւներէւ
մէջ ոխ սնուցանելով
ֆետայքք–
ներէէ ե։ էսնւչէն ժալովուրւլի գէմ;
«Գիւ՚չս՚ցէ՚նեբբ
այ՛լ
օրր մեւլ
յէշեցուցին
^յ՚է
՚ւ^՚ՂՔՐ եւ հիծաղելով
ասին՛
«Տ^՝՛ -
նենք,
ղուք
այոօր
ի՞նչ
ոլիտի բնէք^ ;
«Այ՛է օրր մեղ ամէն
կերսլււվ
Հիլբասի -
բելէ
յետոյ,
նրանք
քաՀանայով,
խաչով
ու իսաչվաււով
, ծեր ուերիտաստրղ
, պա–
ոալ
եէ Հէսբս , եկեւլեցի
ւքտան՝
աղօթեչու
ւքեր ՚չէնքէէ յաջողութեան
Համար :
(Շաբ.)
ԱԵՊՈԻՀ
Fonds A.R.A.M
