^ էցանճուաձ
Օչ՚1՛չ՛ » ւէե
ւ
՚՚հաէլլէէւ՚ն աակ ,
դ քաղ իաւււՀ
ի Պե րճւռ
֊էի
աււ
լաւ.
ամբո.՚չ9^
շաչէք մչլ էչւ յուշեբէ՚ե
հւ
աէ
։չչւ։ււմնԼչւէն ,
Սէռնուած՜
այն շրջանէն
, սբ եւլաւ Ասման -
Լան ԱաՀմանաւչբսւթԼան
սկխլբէն
, մին -
շե
լ
աւլածին
չ^՚՚է
Հ
Ա
՛ն
ուբ
ոչէսսւե չւաւչմ ի՚և ա–
Հաւոլէ
օբեբբ
:
Պձ բճոլՀիին
ՀձԽանձսւած
Օրեր
»Հւ
քիչ
մբ
բ՚՚լ՚՚լվ՛"
"՛լ խանձուած
օրերն
են , ղան-յ
առնե չով , էսնշուշա
, անոնւյ իբբ
նախաբան
ծաոէոյաչ ա յԿւ կ"՚խ՚"Ր՚1էէ
էէ՛ է՛"՛՛՛ Ս. ՚՛ "I՛ Լ"~
կսե
չո վ
1908/»
ամառէն
,
աեւեց
մինչեւ
1914^
ամէոռբ ;
Պւ
՚բճուհիրն
այս ւէբուածքբ
կաբղացհ
խնայուլութեամր
, կամաց կամաց
,
ոբսչէս
ղի չուտով
չՀատնի : կնոջական
ղւչածուած
եւ
է
՛սր
ասչրումնեբ
են Հոն , եւինչքան ե -
ղերերղական
:
//« ա^ին
էէ՛աս
չ։ ։Րա սնա
ւո րա սչէ ս լաւ աբ–
ուէսծ
է ։ ՍաՀմանաղրութեան
Հռչակումին
Հետ
,
ա
յն Հեչաաղին
աղատութիւնբ
, որ
եկաէ^ ու Համակեց
ամբողշ
թրքաՀայու
-
թիւնբ :
դ
ճնչուած
թրքաՀայութիւնբ
, չանկաբհ
,
աւլաէոութեան
եւ իւանղտվառութեան
Հր -
Ր ՚ " շ " ՛ չ ի օրեր տեսաւ
:
Տսւնկտրծ
, չես ղիտեր ո՞ր տեղերէն ,
մեէչի անծանօթ , րայց
ւսյնքա^ւ
Հարաղաա
Հայ
մարգեր
լեցէէւեցան
Պ
՚՚լիո,
՚"յն "էե -
սակ
մաբղեր
, ոբ քիչ մբ ամէն
1ԼՕւքա0թ֊իք
աէլ^իկ , եւ ղաէլէսւիարակէսն
տւլէոյ , երա -
ղած էր՛
(էմբոսա
մաղերով,
ալեծուփ
փողկաւղնեբով
, շիտակ
նայող
աշքեբով ,
թաւ
ձա ^"վ
•, եւ
Հբա շա չի նոր
բաներ
րսող ՛՛
Եւ անոնք սկսան
, եկեղեցիներու
ել ղ"չ–
բոցներու
բեմերէն
իսօսիլ, եւ բսել բաներ
,
որոնց մէկ մասբ չէր ~՚էսէւկցուեր
,
մեւս
մաս՚հ ալ ղարմացումով
կբ խորՀբղած
-
ուէր,
խումուլ
խուռներամ
բաղմութիւն
—
ներէն;
Եւ
ա
յն աէոենռւան չաա
մ ը աղջիկներ ,
ղաղտնի կամ բացա
յա
յա , սիրաՀաբուե
-
ցան այս մարգոց
• Եչ՚աէչեցին՝
աղքատ ,
րայց
Հարուստ
կեանք
մբ անոնց Հետ :
Պ
՚՚քոոք կաիէւարդական
ւքթնոչորտբ, Բգր ,
բԼնաչունչ
ԼրղԼրր,
օ.լ1՚եցի%,
որոչէոդք.
" ՛ յ ս աէչ՚ջիկներբ
չձէարեն
էս
յս
մարղեբբ;
Եկեղեցիներու
ճառա խօս ո ւթիւննե
րէն
՚էերջ, չատ սիլւտեչւ ծանբ
ու լեցուն
ղուր"
ելան
Հոնկէ : Տե տււ յ , լլլ ւսր աննե բ
ւււ
ծու —
/"" ՚" եւ թ է յ ի ջերմութեան
մամերբ
կբ
յէսջոբգէին
անոնց՛
Մթնոլորտ
մր, բո–
չ՚՚Բ՚՚էիին
նոր թրքաՀա
յութեան
Համար
.
"՚–/՛ , Ք"փ Ք՚՚փԻ
"՛յղ նոբ մարղոց
Հեա,
՚ " ղ է 1 ՚ ^ 0
՚ ^ ա
կ՝երաղէին՝
սէր ու
Հայրենիքէ
Եղաւ որ անոնց
մ է
՜
ուէ՛անք
մ տեբմւէքցան
ու
յ՚՚յ՚՚երբ
մարմին
առին ; Ե՛– փեբ՛՝ ի վեր–
ջ՛՛յ , կնքուեցէսն
ամուսնութիլննեչւ
, ինչ -
պէ"
«Խանձուած
Օրերբ^ի
Հեղինակոլ -
Հիէն , ՊերճուՀիին
, Հրաչալի
սիչւային
՚էէ"լր՛
Ո " ՚ յ ց յեաոյ,
անոր
սամււկեցուցի.չ
դմ՜բա իսա ութիւնբ :
Ե՚Լո՚ն
նաեւ,
աւելի
Համեոսւ
Հւսնղի -
Նոյն
ղիւղէն եւ նոյն
թաղէն
երկու
րն–
աանիքներ
ոբոչեցին
իրենց
երիաասաբգ
ղաւակնեբբ
ղրկել արտասաՀման
,
ւլրամ
շէսՀելու եւ նիւթապէս
օւչտո
ելու նպա -
աակոէԼ •
Մեր
գիւղերու
մէջ սէէվորութիլն
կար ,
"Բ երբ մէկբ օաաբոլթեան
երթար
, անոբ
կէնբ,
՛ք՛"յրբ
կ ՚ " մ Ք"յրր–,
օրեր
առաջ
տոպրակ
էքբ
կբ կարէր
, անոր մէջ կր լե -
ցնէր
Հայբենի
Հող եւ կբ կախէր
մեկնողի
՛Լի՛լէն,
էէբսլէս
ւլի սչանգխտութեան
մէջ
Հ՚ոյբենի
երկրին ու տան
կէս
բօաախաէ
՚է
չբռնուի
, Հոգեպէս
չտառւսսչի
, ւսռողջ եւ
ւոոկուն
մնա
յ
Պանգխտութեան
երթա
լի ք երիտա -
սաբգներն
էին Կիրակն ու Գողոբր;
Գուլւէ–
րենց տուժէր, իր ւքեկնոլմէն
օր մբ
առաջ
չուսաղարգուեբ
էբ, մէկ ճրագի տեղ եօ
թբ
ճրաւլ՜ներ վառեր
էին. Հաւաքուեր
էին
աղղակէսններն
ո լ
ղքւացինեբր
,
է՚^ն".\^է
նսաեր
էին, երգ ու
րա րեմ աղթոլթ
իւն ,
յ՚՚Ր՚ԷՐբ
"*– խրաա
, ղուաբթ
, Հանղէս
մբ %
Ղ՚ո՚լոբի
մայբբ
, ՛ս յս
թոՀուրոՀին
մէ9՝
մ ոռցաւ
Հայբենի
Հ ողին
փբա
յ
մ տածել
,
իր
"իրելի
ղաւակր
ղրաՀաւորել
, Հա
յրենի
Հողին
էււժոփբ,
այսինքն՝
անոր
զբպանրն
՚քէջ
չեցնել ափ մբ Հո՛լ, եւ կամ՝
գօտիին
տակ
ղետեղել
Հողով
լեցուն
«չբխրն՝»
մբ :
Կիրակի
Հայրն ու մայրր
իրենց
տղուէւ
մեէչնումին
առթիւ
չկրցան
սեղան
լարել
,
որովՀետեւ
աղքատ
էին % Խարխլած
տուն
մբ
ունէին եւ Հին թոնիր
մբ, աղուն
մեկ
նումէն ետք. Հայրն ու մայբբ
պիտի ապ -
բկին , անմխիթար
, աչքերբ
ղէպի
Հեռա
ւոր
ճամբաներ
, թէ ե՚^րբ պիտի
վերա -
գաոնար
իրենց Հաբաղատբ
;
Պանգուխա
ունեցողի
աչքբ կբ գամուի այգ ճամբա -
ներուն
վբայ,
անոր սիրտբ կր Հալի
կրս։–
պռւմներ
, ինչպէս
նոյն վէպին
մէջ,
Մեւէ–
նէին եւ Գաչնակցական
ուսուցիչ
, իր նբ -
չան ածին
սչաբա ւլան , որոնք
կրցան
փեր՚է
մր էլտնել, ու տեւել ;
Րայւյ
ՀՀԽ՚ոնձուած
ՕրերրՖին
մէջ,
ամէ–
Ն՚ԷՆ
աւԼչխ Լաւ,
տրււլւսծ՜
եւ
բա
։^չ։ ՚ տիպ՛"
՚––
•եերէՆ
.քէկՆ է՝ ԶարօՆ :
Ջս
՚րօին
Հերոսութիւնչչ,
եւ
ՊերճուՀիին
գմբախաութիլնր
, կբ կաւլմեն
Հ"՛յ
կնոջ
ճա կատա գբին
երկու
ցցուն
կէտերբ :
ՊեբճուՀին
, որ մեռաւ
Փարիէլիւ
մէ^ ,
«Խանձուած
Օբեր^ր
ղբելէն
քիչ
փեբջ,վի–
՚՚լա
յին
րաղմ աթիւ եւ
բանաստեղծէսկան
էիոբձեր
ալ
բրած
էր
, ոբոնք չանցան
, սա
կա
յն
, րնգունելի
ւլբէսկանութետն
մբ
եղ -
րեբբ :
ք՚այց
«Խանձուած
Օրեբ
՝Տ>բ կբ
մնայ
իր
լաւէէէգոյն
ղրածր
, նոյն իսկ
կր
մտնէ
լ
՛սւ
՚լրուէսծքներու
գմուարին
չւսբքին
մէ^ ։
Ւնչ որ կ՚ապացուցանէ՝
թէ արուեստա ֊
՛լէա
մր,
կրնայ,
ամէնէն
աւելի
լ՛ու
ս՛բ -
տա
յայտել,
այն ինչ
որ
ինք ամէնէն
խո -
րապէս ղգացած է , եւ տառապած
անկէ
՚ » .
ՄԱՆՆԻԿ
ՊԷ՛ՐՊԷՐԵԱՆ
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ՊԱՏՄՈՒԱԵ-ԲՆԵՐԸ
Որոչ չէ տակաւին մեծ Հայր,
՚էրմ–
ուար է բոել
։
Հիմա ես ալ կր գո՛լ՛"յի
յսւ՚լումէս;
Գի
տէի,
ինչպէս
ամէն ոքթէ
տրաէչիլներբ
նուիրական
էին թ՛ուրքերուն
Համար, ո -
րոնք
մեր
՚էբայ
կ՝էչ1"էէ^
•
/ ՚ " 4
Հեր""ա -
կան
արծիւնեբբ
մեբ ժէւղովրղական
եր՚է^–
բուն եւ Հէքեաթներուն
մէջ՝
եղբայրներն
էին
մեր <(,Հայգուկ՚»ներուն
եւ «կոմիթա -
ճի-^նեբուն
, որոնք կբ կռուէին
անՀաւատ
Թուրքերուն
բռնութեան
գէմ
Ո՛ շագրէէլթեաւքբ
կբ գիտէի թէ ինչպէ
Ս
տբաղ
ի չնե Բբ աՀեղաէլոռ
աչիքներու
պէ"
սուր ճչացող սեւ մ արմիննե
բու՛կ
փրա
յ կր
թաւալէին
, լեռնէն
ւիբցուած
ժէսյոեբու
նման, եւ զանոնք կր թաղէին
իրենց
ւիր -
չուղոլմին
տակ ; Աբաւլի
չնե բուն
արիւնոէո
եւ անկենգան
մաբմիններբ,
էոաէէնեակնե ֊
չ՛ով, գետին կբ թէսւիէին
էիոթորկաՀար
Օէէէն
, բո՚յց
աւելի
մեծ
թիւուի
աբծիւնեբ
,
արաղիլներուն
զօրեղ
մաղիլ^ւերէն
ճան–
կռտուած
, Հսկայ
թեւերէն
մտրակուած
եւ անոնց
՛ւ՛՛՛չ"յնի
նւքանոզ
կտուցներէն
ղարնուած՝
կր սեւցնէին
մ արգա գետին -
նեբբ
իբենց արիւնաթաթաւ
գիւէւկներոփ
1
Արծիւնեբբ
յաղթակա՛՛ն
են , Հւսբ -
ցուց մեծ Հայրս
նորէն
տնձկոլթեէսմբ
:
Աւզասէ , մեծ Հայր , սէզասէ քիչ մր :
ի՚այց
կացութիւնբ
յուսաՀատական
էր :
Արծիւնեբբ
աբաղի^եբու
գբոՀէն
Է՛՛՛Ր ~
տէսկուած
սկսան
իսում բ - խումբ
ան -
ջատուիլ
իսաոնիճաւլւսնճէն
եւ ճակաաա
—
մարտէն
թոյս տալ, կարծես
քշուած
բլ -
լէսյին
յանկաբծական
ւիոթորիկէ
՚^ Ա ՚
Շ՚ո՚ոերբ
սէսկէսյն կբ յէսմառէին
տակաւին,
կբ րարձրսէնային
կրկին եւ կրկին
,
Հոփի–
տէն վեր եւ մ ոլեւլնութե
ամ բ կչւ յարձա ~
կէ ին մաՀացոլ
Հարուածներով
արաւլիլ
—
ներուն
՛Լյ՛այ
^
Բ՚՚՚ձՅ
իրենք ալ իրենց կա –ւ—
՛լին չէսբձէէէկում կբ կրէին եւ գետին
կր
տապալէ
ին ;
Ողջ ՛քնացած
արծիւնեբբ
Հեւ-^՚լՀետէ
Հե
ռացան
կռուի
էիայրէն եւ աղմուկբ գագ
րեցաւ
^ Գեռ քանի
մբ էէա յրկեան
յաղթա
կան
աբոււլէչներբ
Հանգաբտօրէն
ա՛՛ւ առ -
նեցան
Հովիտ
էւն վրա
յ ; Յետո
յ , մ աբղա -
գետէննեբուն
՚էրա
յ պաբտեալ
արծի
ւնե
բուն խառնուած
իրենց բնկեբնեբբ
չքելով
,
սկսան
թէյւէւլ գէււլին
վրայէն
գէպէւ լեոնե -
՝բու անցքեր բ :
Երբեմն
ումասպառ
արագիլ
մր ,
թերեւս
վի րւս
ւոբ եւ ա յլեւս
ցաւին
գիմա–
նաչոլ անկարող,
մաՀամեբձ
կ^է՚յնաբ տա
նիքի
մչ, ՚էրայ ; Գիւղին
վրայէն
անցնելու
կի վրայ
բռնուած
մ ոմ ին սլէս
:
օ
Գիւ֊բին բան չէր րամն
ուի լ մէկ
Հէստէւկ
զաւակէն;
Հայրն ռւմայբբ
նսէոեր են թո—
նիբին
մ օա եւ էւիւնի
մ ր կուշտ ր ,
ուրկէ
ճրաւլին
աղօտ
լոյ՚՚բ կր
ցբցքուէբ
, կբ
"չազտէր
լուսաւորելու
I
ւո ս ա
ր
•.նր
մէջտեւլեին
առեր
էին Կիրտկբ ,անոր էքաբ–
ւքինբ կ՝ամրացնէին
Հա յբ ենա
ս ի բ ութեէսմ
ր ,
իսկ
Հոգին
Հաւատքով :
Հայբր
բսաւ
՚
ԿԷ՚Ր
"՚Կ
1
իմ անուշ զաւակս
, իմ աչքՍս
լոյս, տանս
թոնիբ՚լ, ու կբակբ,
վաղր կբ
բաժնուիս
մեզմէ
, Հայրենի
տունէն եւ ա–
նոբ
սուրբ
սեմէն,
յիշէ
մեզ,
յիշէ
Հայբե
նի տունգ
, մեր
ղէ՚ւզէ՛
Հո՛լն ու քարբ %
Մ ՚ " յ ր բ րսաւ
՚
Ոբգիս
, Կիր՚սկ
, ի՛ք յոյսերուս
, իմ
երէոէ^երուս
աղբիւրն ու ակ ,
չմ ոռնաս
ւյրղ. ու մայբգ. մե.
էԼնւ
թշէ
մեր
սեմն
իսոնէսրՀ , մեբ թոնիբր
էսբղար Հ
Ուր ոբ բչլ՚ո"
է
ուր
որ երթաս
աղաս , քու
աղգոլթէէւնգ
, մեբ վարքն
ու
չւաբք, մեր
Ժամն
ու վանք, մեր մտյրաքլւոն
մեղրոտ
լեղուն
չմոռնաս : Գիտցիր որ
ծնունղով
Հայ
ես, աղգով
Հայ,
կբօնքով
Հայ
ես Հ
Հ ՚ ս յ Բ բ
բսաւ՛
~— Պանգէստութեան
պիտի
եբթաո
, օ -
տար
ութեան
մաշեցնող
կեանքին
մէջ
ոչի–
տի
իյնաս
I
Յոյսգ
չկտրես
,
չարտնջա։. ,
չբարկանաս
, սէւրտգ
չնեղես ; ՚Ոէսջ կեցիր
,
թէ օր մր կուչտ
, տասբ
օր ալ անօթի
մ բ–
նաս,
յոյսգ
մէէ կտրեր, գէմ գիր կեանքի
ցուրտին
, անգութ
էսա յթին
, որ
յէսզթա–
նակին
արժանանէսս
, տունգ
վերագառնաէէ
ու փեսայանաս
:
Աայբբ
բսաւ •
Թէ անկոզին
, թէ փերւքակ իսկ
չու -
նենաս , Հուէ մի լներ.
Հոգի տղւսս ,
բաւ
է
ոբ բարձ
մբ գլխուզ
Համար
ունենաս • ՚ • \
Պառկէ
ղետին
, քաբի
փրայ,
մ էւ վաէսնաո
,
աՀա
քեղ բարձ, պարղ, բայց
էսրգար ,
այս
բարձբ
այսօբ,
քեղէ՛ Համար
կաբեցի
,
թէ կաբեցի, թէ օրՀնեցի։ Մ
էսսունքէւ պէս
պաՀ է "1 յս րարձր ՚
X
կէւբակէէ մայբբ
աւանւլապաՀ
,
մոլեռանգ
Հաւատացեալ
մչւն էր՝. Ան՝ էլ՛ սչան -
զուէստ
երթաչիք
տէլուն
Համար
բուբւլէ
չւարձ
մբ կարեց , անոր
մէջ էլետեւլեց
ավւ
մբ
Հայրենի
Հող, որ՝ երբ, օաարութե
ս՛–՛
մէջ
տղան
Հ՚"յրենի^է
կաբօէոէն
բոնուէւ ,
կամ
Հիւանգանայ
,
Գէուէսբ
այգ
րարձեն
վրայ գնէ , եկ Հայրենի
Հալէն՝ ուժ ու
կաւլգոյր
առնէ ;
Յաջոբգ
օրր
, գիւղացին
Հաւաքուեցաւ
,
Գոգորն
ու
Կէ՚րակր
ճաւքբու
ղրալ
շ
Համ
բոյր
ու լաց; Լաց
էէԼ
Համբոյր;
Յորգոր
ո
լ
խբաւո
% Աաւլթանք եւ օրՀնութիւն
ճամ —
բա
յ ելան
երկու
երի տաոա րղնե
բբ
՚էէպէ
անորոչութիւն
, ղէպէւ օտաբ երկիր եւ
ան
յայտ ճակատազիբ
Հ
կիբակի
կռնակբ
կասլ–
ուած էբ մօրբ կաբած
բարձբ
;
՝Ոա
լեց
ին ու
քալեցին
; կտրեցին
սարեր
ու
ձոբեբ
, գաչտեր
ու
գետեր
, ւլիւզեր
ու
քաղաքներ ; Հասան
Տ
բապիղոն
, անկէ չո–
գենաւ
նստեչով
Պոլիս
ելան , գտան
Հա -
յաստանց
ի պանգուխտներ
եւ անոնց
լք
իւ -
ջոցով գտան թէ գործ
, թէ էղւսռկելու
սեն
եակ;
Կիրակ ՝ շուկա
յի
ոչա Հակ
եղաւ , իս1(
աէոեն , անոնք
եռանկիւնաձեւ
սանգուզ
մ բ
կաւչէք եցին
ե ւ ուղղուեցան
՛լ էպի
Բ"*Ր ՜
ձունք՚էեբր,
որոնցմէ
անգին
էէէսչտաէլե -
տիններբ կր տաբած՚էւէին
Ե՚էէականի
լ ՛ ՛ ւ –
սպւոր
ափոլնքնե
բու^ւ
՚իյ՚ա
յ ;
Նորէն կբ ՚էո՚յչէր
աբեւբ
Հողէն
փէրա–
ւոր
կուրհքէէն
փրւոյ եւ Հուէյւաբ
նորէն բս–
կսաւ
^ ՚ չ ե լ ; կենգանիներ
, որոնք
սաբսա–
փւաՀար՝
անա առնե րբ փւախած
էէ՛ն , կբ
վեբէսգառնայէէն
անՀամարձակ
արօտ —
ներուն
, կսւսկէոծոտ
ւլիտելււվ
ինկած
թռ
չուննե
բբ եւ է"ոբ չա լով արիւնոէոած
էսո -
տէն ;
Ա՝
Լ
՚է^
I՛2.՛"
3
՚" ՚– է
մեծ
Հայր;
Լուռ էր սչէսպւց ; Ւրեն նայեցալ; Ւր ան
լոյս տչքեբբ
անքթիթ
կբ սեւեւ։էին տա -
կալին
ղէոլէէ
մ ա ր ւլա
ւչ ե տ իննե րր
ուր տեւլէէ
ունեցած
է ր ճակատամ արտբ ;
\
Արծիւնեբբ
յաղթեց
էէն , մե^ ^"՚ մՐ է^ճ
բսէւ ակաէքայ
յ
" \
•
Փ՛ո՛ւք քեզ, ով Տէբ, բացաւչանչեց
ե՛ \
ինծի գառնա լով աւելցուց •
Հիմա
կրնամ
ղոՀ սրտոէէ
մեոնէլլ
՚.
Ասիկա բարեգուչակ
նչան
մբ)ւ է որ օտա–
րէ՛ն չուծբ
պիտէլ վերնէսյ
մեր երկրէն ;
Օ՚լնեցի
էւրեն որ ոտքէւ եչլէ ու գանէչաէլ–
օբէն
առաջնորգեցէւ
զէէնքբ արաՀետն
է
վար
գէպի
՚ւիւ
֊ղբ :
ԱԹՈՅԱՆ
ԽՐԻԱԹՈՎ
Թաբգմ. Պ
.
ՆԻԿՈԼԵԱՆ
(5 ե ւ վեր,;)
յ
Գուչէւրր՝
չ՚եռնակէէբ
:
Անցան
ամիսներ
է
Իչէէորու
Հեէո ասչրեցան
եւԼբօր ՛՛չէս ,
միեւ
նոյն
սենեէսկին
մէջ եւ միեւնոյն
րաէս -
էոով ;
Տարին
լրացաւ ; Գոզէւրբ
ու" ո ՛լ ^ էբ ու
զուարթ
, բնաւ
Հէւգ չունէ ր ; կաբծե
էէ թէ
սչանղխտութեան
ելած
չէբ
^ Հեռոլն՝
տուն
^
ու տեղ.
Հայր
ո ւ
մայր
չունէր,
մէկբ
կ՝բ–\
սէր , տասր կբ էէէնգաբ • Ոայց
եչ՚կբորգ
I
տար
էէն՝ էւբ մ
էջ
բէոն մչւ
ճէււչ։ճէստեց
։ու
,
բան
մբ վար
էլէւկաւ
չաՈէոչալից
: Գարձ
լ լ
մտացիր
, էսնտրսէմսւգիր ու ցաւոտ
, օրէ
օր՚Հալեցաւ;
Եբեսր
մոիւբի
ղո լն
աո
.էսլ ,
աիսէէրժակէ կարեցաւ ;
Օր մբն ալ Հիւէսնղ
էղաոկեցաւ
, աչքե -
բու
մէջ էսբցունք կար,
իէէկ
սրտին
մէ՛է՝
Հա յրենի
ւոէսն ու Հ ոէլին կարօտր
; Կիրակբ
իբրեւ
ւ
^կել՛
ո ւ
Հէսմ աղի ւղա ց է, էսնամ եց ,
Հող. տարաւ, կատարեց
իր ճչմւսրիտ Հա
յու
սլարուականւււթիւնբ
; Գողորր օրէ օբ
նար , ոչ կ՚ուտէր
, ոչ ալ կբ
Կռ
ւուլա
ր ու II ու
քնանար
, այլ՝ կբ տքար,
կբ Հառաչէր
,
աղու պէս կւ
Պ
ան գո
լ
իո
էո
ուլար
յ^ՐԸ
էն
էս
յցե
լու -
թեան
կուէչային
ԳուլոբիՆ
կ՝րսէէւն .
Աէէ^է
՚ սլանգուէստի ցաւ ՚" ,
տէրը
մեռնի էգա ցաւին
՚ ՚ • ;
Գոգոբն
"՚. Կիր՚"կր
"է
յո ի
"0
"քերէն
բէէլն
մր
չէին Հասկնար : Գեռ նոբ պանգիստու ֊
թեան
ելած
էէ՛ն , վւորձառութիւն
չունէին
,
անծանօթ
էին
Հսւ յբենա րազձութեան
ցա -
լին։ Ուրկէ՛^ գիտնային
թէ
ոլանղուիւտր
իրեն յատուկ
ցաւն
ունէ ր
օտա
րութեան
մէջ, որ ներսէն կր կրքքէր
՚ք՚սբգբ
այն -
պէս
, ինչպէէւ
մուկր
սնտուկբ :
իրէսլ ալ Հ՚սյ պտնգուխտբ
իր սեվւակ-էւն
ցաւն
ունէր , Գոէէոբն ու Կիրակբ
ներկայ
եէլան
Հ՛" յ պան գոլիս տնե
րու
կաղմէսկեր
—
սչած
իսնջոյքեեբուն
, տեսան
անոնց տան -
ջոլած
ղէմքե
բր , էորցունքէււո ու
մշուշոտ
ա չքե բ ր ,
էէէ
եցին
անոնց թախծա
լից
երգե–
բր։
Այն ատեն
միայն
Հասկցան որ՝ ամէն
պանղոլխւոի
՚քէջ գաէլաղ
մր կար ,
Ի"Կ
,Մչեցէ
Հայրոյի
մէջ՝ ոչ թէ գագաղ մը
կաբ,
էսյլ՝ ողջ ղերեղմանէստուն
մր : Ամէն
անղաէք որ Հայբօն
կ՝երղէր՝
իր ձայնն
ՈԼ
բառե բ բ մեռել կբ Հոտէին
՚ • ՚ :
Օր մբ Հայբօն
եբգեց
՚
՛Աստուած՛ քեգէւ՚է յսնդրեմ
մ ո ւր վաթ
Ո Լ
քէրամ ,
Դ^սւրիսլի սիրտն է խոց,
ճիկէրն է վէբամ
^
կերած հսւցն է՜ լեղի , ու ջուրն է
խարամ
,֊—
կռո՛՜ւնկ, մեր աշլսարհէն
իոաբրիկ
մր
չունի՞ս
^.Աստռւաէէ վկայ, աչխաբՀիս
մէջ
չկո՚յ
ուրէչ
ազ.չ.է սլաՆգոլխ^
յ>
՚յոպէ՛
տէսուր եր՛է մբ ոէնենս
՚էյ
կարենայ
ղայն
եբ՚լել։
Այս եբէլբ ստեէլծեց
Հայ րանաս -
տեւլծը եւ մ իմ իայն
Հ՛" յ
"չանգուխտէե
Համար
• Գարերու
ւլե բութ էււնբ
ւէեր
ւքէջ
զետեղեց
ցէսլէլ
ու տխրութեան
ովկիանոս
մբ։ Ասոր Համար
է
որ մենք կրնանք եր-
ղել
էէէմ
էնէն
Հղօր ողբր ;
Կիրակին ալ ՀետւլՀետէ կբ
զպչէր
սչան–
գխտութեան
ցաւը : Ա անաւանգ
դէ՛ շե ր ր
երբ շուկան
1չամայանար
, ինքբ մինակ կբ
մնւսբ , ու կ՛՚իյնար
երեւակայութեան
մէջ,
կ՚երթար
գի
՚֊զր
, կըտեսնէր
,Հայբն ու
մայբբ
, տունն ու սեմը,
բէւ։ բե բա իստա բա ր
երբ. առտուն
իբ սենեակը կը վերագառ. -
նար,
ւլլոլէսր
էւր մօրը կտրած
բարձին
ւէքւ–
(""յ
՚է
^էւ՛ 1 Կր
քնանար
,
խէսղաղութէլլն
մբ կբ Հոսէր
իր զանկին
՚քէջ,
կբ Հանղս -
սէէոցնէր
՚լին.րր • • • :
ինչ
անուշ
իսաղազոլթիւն
;
Ան՝ կուգար
բարձի
մ
էջ
գրուած
Հա
լ -
րենի
ՀՈՎԷՆ
X
Գէ՚շեր
մը, Գալոբբ
ապրեցաւ
ծայրայեւլ
տագնաոչ մբ; Կիրակբ շկար, ղացեբ
էր
գործի :
Գբղռուած
էր է՛չ՛
երեւէսկա
յութիւն
;
Ա՝ տածումի
Հ րա րուէէէ մը կար իբ
գանկեն
մէջ։ Աէրաբ կբ թփրտաբ : Գլուէսբ
քանէւ
էքբ անւլամ
ցնցեց , ց րուե լու
Հւսմ ար
երե–֊
ւակա յութեան
Հեղեղին
Հոսում բ , նստե -
ցէսւ , ոտքի ելաւ,
բայց
անօւլուտ
, իր
մէ2
ամրողջ
ՀրղեՀ
մբ կար; Ի՞նչ
րնել, արգ -
եօք բարճբ
ցէս՚՚ծ
էր
, ատկէ՞ կուգա բ
իր
սէագնապր : Կէէրակէւ բարձը
առնէ՛^ր , իր
էլլէսու տէոկբ գնէ"ր
. • . ;
կիրակր
չկար : Գացեր
էր
գործի : Գո -
՚լ-էէբբ առաւ
Կի՛ բակէ՛ րարձր
,
գբ ա .•֊
է՛ ո
բարձին
փրայ , ու ւլլու խբ
Հ անգչե ց ո ւ՛յ ,
է՛նչ
Հր՚՚՚չքէ
այն
՚ւիշերլ՛
անխռոփ
քնէսցաւ։
Առտուն
, երբ Կէւ րակբ
՛լււ րծ
էն
վերւս -
գարձաւ
, Գոէլոբր
Համեմէստաբար
լաւ
՛լր՜՜
տաւ,
երեսին
փբ՚՚՚յ
ուրաէսութեան
^չ՚՚էէ
մր
կար :
Գռգոր,
իԴչպէս ես, լա՞ւ ես,
Հալ–
Ց"՚^3 •
Կիրակ, էիառք Աստուծոյ
, այսօր
լալ
Fonds A.R.A.M
