« Ց Ա Ռ Ա 5^ »
ԵՐԿՈԻ ԹԱՆԿ ԱԳԻՆ
ՀԱՏՈՐՆԵՐ
ՀքՈւաով
մամուլին
կլլ յանձնուի
գի՛– -
ցաւլնական
Ո ՚ ֊ ր ֆ ՛ " յ ի եւ. անոբ
Հայորգի
-
ներուն
կեանքր
նեբկայացնոգ
Հատորր
տ
Ա, յս գոր
ձ՜բ աւելէւ
եւս
կը ճոխանա
յ՝
Ար–
րաՀամ
ք Հ ն յ , Արեւեանի
անաիպ
գորհ-ե–
րոփ՚է
որոնք
պիաի
ապագրոլին
այս
գբր—
քին
մէչ.,
Մօա
վաթսուն
երկար
աարիներ
, այո
արմ
է քաւոր
ձեոագի
բներբ
Հոլանտա
յի
Լէ յաին
քաղաքի
մ ա ա ենա գա
ր ան
Լէն
մէք
պաՀուելէ
յեաոյ,
այսօր
լ ո յ ս կբ
աեսնհն
ու
ւլո րհ՜ ի ն Հեա
նա Լ լ առիթ
կուաան
մեգ
ձ անօթանա լու
անոր
ա ա գ ա ն գ ա ւ ո բ
ՀեէԼվւ–
նէսկին
:
Մ յս թանկա
էլին
ձԼռաէլ
իրնե
բուն
ւիրկոլ~
թիւնբ
կբ պարաԼւնք
նախ՝
հ)՚՛րէն
աբք •
Մխիթաբեանին
,
որ
1895/՛
դէպքերէն
վերք
Հաւաքաձ՜
է Աբ
եւե անէւ
ձ եռագիրն
Լ ~
բբ
ու ղանոնք
կոր ուսա է փրկե լու
Համ
ար
յանձնահ
է ԱնգլԼւացի
Մ • Ոէնաբլ
Հարրք,–
սԼէն , որ ա յգ
օրերուն
Հա յկական
նա
-
Հանւլնե
բուն
աուահ՜
իբ ա
յւլ ելո
ւթենէն
կբ
վերադառնար
ու
կ՚անցնէր
Լքլրֆա
յ է ն
:
1Լյս պ ա ր ա գ ա ն
ինքր՝
Մ • Հարիսն
է էէր
կբ Հասաաաէ
Լւր ձեռաւլիր
յիշաաակու
-
թեամբ
:
Մ •
Հար
րիս
Հո լանաա
ՀասնելուԼ
Արեւ
եանի
ձեռա
գիրներր
կբ
յանձնէ
Լէ
յաիսի
մատենագարանին
է ՇնորՀիւ
այս
Հոէլա
-
հութեան
ուրեմն
, Աբեւեանի
գորհերբ
կբ
փրկուին
կորուսաէ
:
Լէ՚֊րֆայի
պաամութիլնբ
խմբաէլրո՚լ
Հա յրենակԼւցներբ
, ա յս
աեղեկութԼէւններբ
«.Հանդէս
Ամսօրեա
յ ^ է ն
քաւլելէ
վեբք
փութացին
բանա
կց Լւլ Լէ յտինի
գրագա
-
բանԼէն
էԼարչութեան
Հեէո՝
սոյն
ձեռա
-
գի
րնե
րէէւն
լուս
ան կարներբ
ունենար,
լ.
Համա
ր :
Այսաեւլ
ոլարտք
կր
ւլւլանք
չնէէրՀակա–
լութեան
խօսք
ուէլղել
Լէյաինի
գրագա
-
բանԼէն
վաբչութեէսն
, որ փութաց
լուսա–
նկարել
աալ
ղո յ դ Հաաորներուն
450
է
քերբ
ու
էլհել
ղանոնք
մ եր
արամ
ագրոլթեան
աոէէէե •
- ակ
ղվեէք
Հն
I . ՄքւԼէ եէէէն/է
ձեէէ աււ Լւր
-
" ՜ ՚ ՚ ^ ՚ ՚ ՚ ՚ ՚ ւ ՚ յ ՛
" յ ՚ ՚ " . ՚ ւ ւ ՚ ւ ւ ւ ք
Ուրֆա
քաւլա
քին
,
նա Լէւա քր Լէսէոէէնէ ա կան
չրքանէն
մինչեւ
ԺՒ • դար
։ ԱչԼսաաոլ
-
թիւնբ
չե՚լաղիր
է ե լ ունի
283
մեհագհր
է յ ե ր ։
իսկ
երկրորգ
Հաաոբբ
, որ
150
եւ
աւելի
էքերէ
կբ բաէլՏլանա
յ , կբ
ներկայացնէ
գարու
լնթացքին
Ուրֆա
յի
Հայու
֊
թեան
ապրահ
կեանքբ
:
Այս
ղոյգ
Հաաէէբներոլն
արմէքբ
, բն -
թերցողբ
Լ՛նք
սլիաի
կրնայ
գնաՀատել,
երբ
հանօթանայ
անոնց
բովանդակու
-
թեան
;
՝
Մ իայն
այսքանբ
բսենք.,
որ
ԱրեւԼանի
յայանոլթիլնբ
գիւտ
մ ը ն է ոչ
միայն
ձ՛եր
այս
գբքին
Համար,
այլեւ
ամբուլք
Հայ
մատենաւլբութեան
;
Սակէսյն,
ո՞էլ է մինչեւ
Հիմէս
անհանօթ
մնացահ
այս
Ուրֆա
ցի
Համեստ
քաՀա
-
նան,
որուն
ղոբհերբ
այււքան
խանդավս.՛՛–
ոահ
են
մեգ։
Ղ՛մ բա խաա
բաբ
Արեւեան
ին^ակենսա
-
դրութիւն
չունէ
: Ոեւէ
մէ1ւն
ալ չէ
գրահ
իր
մասին;
1985/՛
ղէպքք՚ր"՛–
հէոնր
աղգե–
ցութեան
աակ
, անոր
ձեռագիրնեբբ
ան–
ղլիացի
ճամբորգէէն
յանձնող
Ո ՚ ֊ ր ֆ ս ՚ յ Լ ք
առաքնորւլբ
, Հաւլիւ
ՀետԼ
ւեալ
աոգերը
կբցահ
է
՛ք ակաւլ րել գոյգ
Հաաորներուն
՚Ա՜ՐէՒ^
էքեբուՆ
վբայ.
ՂԲքԻ^
ւլինակբ
Արեւեան
5 ••
ԱբբաՀամ. ա.չխա. - ֊
աասէբ
քաՀանան
1895՛
Գեկա.
Սին
Ե՛լե֊
սիոյ
մ էք՝
Հա
յոց
կոաորահի
մ իքոց
^ ն
իսլամներբ
գար/լին
մեէէ։ցռւլցին^,;.
Արեւեան
քա
Հ էսնայի
մեհաբմէք
էլորհբչ
^եղ
կբ ստիպէ
ամէն
մէքսցի
դիմել
,
ունենալու
Համար
՚ լ է թ
Հւսմառօտ–
կեն
-•
ստ՚լրականբ
անոր
աաղանգաւոր
Հեղի
նակին
: Երկաբ
պրպէոումնեբէ
վերք ,
Հնա–
րաւոր
եղաւ.
Հս»օնիլ
Հեէոևւեալ
արդիւն
-
քին.
ԱբբաՀամ
ք Հ ն յ ՚ Արեւեան
,
աւագանի
անունով
Տակոբ,
հնահ
է
Ո՚֊րֆայի
մէք,
^.ՏՅՏին
:
ւ՛ր
մանկութեան
ս։արիներո1ւն
չ ո ՚ ֊ ր ք
տեղեկութիւններ
կբ սչակսին
, մ ի–
ա
յն
դիտենք
, որ
Հա
յ ր բ քարակոփ
բլլտ~
լով
՚Լ՚՚՚ՔբԼ՚Կ
8ակոբբ
յաճախ
իր Հեա
լեռ–
ներբ
կբ տանէր
; Այս
մսէսին
Աբեւեանի
երկրորգ
ՀատոբԼէն
մէք
եգահ
յիչատա~
կութենէն
կը պարւլուի
, որ
պ ա տ ա ն ե կ ա ն
տարիներբ
անց ոլցտհ
է Ուրֆա
յի
չբքա
-
կայ՝
Աբէլար
թաւլալորի
եւ
Տամլամաճա–
յԼէ լեռներուն
մէք ու ինքն
ալ աիրացտհ
է
Հօրբ
արՀեստքւն;
Աբեւեանի
այս
քա բակս փ ութ
Լււնբ
օգ
-
էոակաբ
եգահ
է Հետաւլա
յ իր
գրական
ա չխատութի
ւննե բուն
Համար
;
Ա ւրֆա
քի
պատմութեան
առա
քին
Հաաոբբ
գրեք՚տ*.
ժամանակ,
յիչահ
է լեռները
քարա
յրնե–
բու
մ էք
տես աէք՜ Հ ի ն փո բ ա գ ր ո ւթ իւննե
բն
ու
արձանագրութիւններբ
եւ փութա
ցահ
է դարձեալ
լեռնե
բ բ
ի յնալ
ա յս
անգամ
ա յ դ նչանագբերը
բնդօրԼւնակեչռւ
եւ.
զ՚յւ–
նոնք
իր ւլբքին
մէք
ղետե՚լելու
Համար
:
Ասլագա
յ դրաէլ է տն
՛ււ
պ ա ա մ արանբ
,
"րոչ
կերոլով
է/ւսման
մեհ
ւէւափաք
մբ
ունեցահ
է՝ տակաւին
փէւքր
տարԼւքէն
^եձ.
յամ առ
Լէն քնա
չխա աութ
եամ
բ ,
ՀեաղՀետէ
ոչ
միայն
սորվէսհ
է
Հայերէն
կարգալ
-
գրել,
այլեւ
13
աարեկան
Հասէսկին
մէք
սկէէահ
է ոաանաւորներ
՚ լ ր ե լ ".Այ" առթիւ.
,
Արեւեան
իր երկրորգ
Հատորին
մէք
ոաւս–
նաւաար՚եերու.
կարդ, մ
Նմ՚ռյշնԼք,
սւսւշՀ՛
վէ, բք ,
Հէ, սւեւ
–Լ Ոէ
լ հէսնօթաւլ
ր
էէւթ
իւնբ
կբ
կցէ
անոնց–
-
ՀԱյս
մելամաղձ
երգերբ
ւլրոէ^
, ՚Լ՚ոքրիկ
խմբակի
մ էք
մ անելով
,
Կ Լ՛ րակի
օրերն
սլաամ
ութե անց
եւ
Ա
ուրբ
Կ՚րոց
բնթերցմամբ
կբ
պարապէր՛^;
Մեր
էլէստարահ
պրէղաէէւմնե ր բ
^".քԱ
էլէէ ւտ ան , ւէր ԱրեւեանԼւ
ուսուցի^եբբ
էէ
՛լահ
են՝
վիճա
րան
Պետրոս
հեր ուն
Լէն
եւ
^ ր Լ ՚ ՚ լ ո ր վ ա ր մ ա պ ե ա
Աէքաէլոտբեանբ
-
Արեւեան
1864
մարտ
\ ի ն ուսուցիչ
էբ
3
կաբէէուԼէ
ՀձԼո ւս ա ւո ր չա էլան՚ֆ
լ^ւէլերսւ
-
թեան
Հ իմնահ
՚լպբոցին
;
Այս
չր քանին
է էւր
մոէլովուբգին
մէք
չարմում
մբ էլար
աեղւււյն
Լէ
չԼս ան
ութ
էւն–
ներուն
գէմ : Այս
չարմումներու
լնթաց
-
քին
, Ար ե ւե ան է էէնաֆնե
բուն
Հեա
է
մ
Լ՚չ՛^
ու
առա
քԼէն գհԼւ
վբայ
:
՚ ^ ր իղ"
ր եպսկ
•
Ա–
քապաՀեան
թեմ
Լէն առէսքնորդբ
,
պաչւո–
սլան
էլբ էլենա
յ
Լէ
չԼս աննե րէււն • էսսոր
վ ր՛ս
յ
եպիսկոպոս
ի ն ՛էէմ
բալոքագի
րնե
ր կբ
տե–
գան
Պս՚՚որիարքարան
: Կբ պաՀէսնքուի
որ
ԵՐհԻՀւՆԻ
ՊեՏՍԿԱՆ
ՄԱ Տ ծՆԱԴԱՐԱՆԸ
(ԱՄՓՈՓՈՒԱԾ
ԽՈՐՀ֊
ԹԵՐԹԵՐԷՆ)
Եբեւէսնի
Պետական
Մ
էսյոենադարան^
աչխարՀ
Լ՛ Հնագո
^
եւ
ամենսէՀա
ր
ու՚ւա,
՚լրադա
րաննե րէն
մէկն՛
է : Մա՚ոենա՚լա;
-
բանբ
Հիմնոլահ
է առաքին։
անէլամ
էքմհ—
ահնի
մէք Հայ նչանսււռր
պատմիչ–
*Լւսգօա.բ
Փաբսլեցիի
նախաձեռնռ՚լ^եամբ
, որ
ինչ—
պէս
էլերեէ-ի
մաբգպան
՛ԼաՀան
Մամի
—
կոնհանին
ուգարկոլաւհ
ք^ղթէն
(նսւմ՛ւէէէէ)՝
Հ.այ
էէլէոամիչբ
էքմիահնի
մէք^
Հ ա
ւա
քռո
էր
բաւական
թւով
Հ,այեբէն
եւ այլ
լե. -
գէէ-ւներով
ձե՚ւագրեր
;
Հա
յկա
կան
գրեբ^
ստեգհուեր
ե ն
405
թւին
Մեսրոէւլ
Աս՚շո"՛–
ց ի
էէոգմէն
, եւ այգ.
մամ
ան
աէլ
Լւն ալ
ստեւլ,–
հուեր
է թաբղմտնական
եւ
ի ն ք ֆ օ
՚ ւ բ է է յ ն
Հայատառ
ւլրականսւթիւն
յ
՚հարերու
թէսցքին–
Հ՛ս յեբէն
լեղուով
գրէուահ՜
ե ն
չուէ՛ք
Հարիւր
Հաւլար
ձեռագրեր
,
ռրոնց–
մէ
մամ
անէէէկի
ճ
ի
ր աննե
ր էն
ւիրէէՈ
՚է.եբ
եւ
ա չխաէէՀ
էէ
էլր եթէ
րո
լոր
մեհա
գոյն
գ ր ա
-
Գ՛Ա՛Ր աննե
էէ
ո ւ ն
մէ^ պաՀպտնռլեբ
են
չ՚՚^րք^
27՜
Հագար
ձեռռէ-գրեբ
:
Ե՚րեւանԼէ
Պետական
Մ ա աեն ագա
րէէէն ք.ն
մէք^
կբ պաՀպանոլին
10
Հէէէղա-բէն
աւե
—
է ի
ձեռաղրեէէ
, որոնցմէ
Տ>70/՛
ա
յէ
լեղռւ
-
նեբօյվ
դ ր
ո ւահ
են ; Ա ատենագա-բանին
մէք
կբ ՛գաՀ
ուին
նաեւ
չուրք
չսբս
Հագաէւ
ձ ե –
ռագրերոէ,
պատառի
կնե
ր եէ.
200 ՚ՕՕՕ
ար–
խէէվա
յԼ՚ն
վէ ա ս տ ա թ էէ^ե
ր
է
Պետական
Ա ետեանտգարսւնի
մէք
ա —
ռանձնապէս
ուչագրաւ
է Ե • ՚էարու
մա—
գագաթէ
պաաառիէէբ
(Աւեաաէւանի
մաո)
գրուահ
բուն
մեսրոպեան
դրԼրով
:
*իար֊
ձեաէ
մատենագարանին
մէք էլբ
պաՀուին
բովանգէսէլ
աչԼսարՀի
Հնէսգոյն
Հայե՜րէն
ձեռագի
ր բ ,
887
թւին
մագաւլաթի
վրայ
գրուահ
ԱւետարասնբՀ
Ղ՚իաութեան
մէք
ա ն
յայտնէէ
է որպէս
Լագարեան
Աւետա
—
րան
, որովՀեաեւ
երկար
մամ անակ
պտՀ–
ուահ
է Մոսկուայի
Լաղաբեան
ճեմարա—
ն ի
մատենագարանին
մէք;
Աեհ
տրմէք
կբ ներկայացնէ
972
թւին
էլագմուահ
ե լ
գրուահ
սլատմափիլփսսվ"էւ
յական
նիւթե
րու
մողովահուն
, ՚լբուահ
թղթէ
վբայ
։
Ասիկա
ԱԱՌՄ-Է
եւ Եւբոպ^այի
մե՛լ
Հյս ~.
սահ
ամենաՀէն
թղթէ
ձ1,.ռագիրն
է
Ա
յ , – .
տենագաբանի
մեհագոյնւ
ղա ր գ ե բէն–
մէկնւ
է,
989
թվն
Ն^բաւանի
մէք
(Աիւնի^)
գրուահ
Աւետարանբ
, որ ՛լի՚ոոլթեան
մէք՝
յայտնէէ
է որպէս
էքմիահնի
Աւետարան
ք.
Աէէ էէր
էլա
ւլմ բ
աւելէւ
Հէն է եյ^
5..՛
գքաբոււ
աչխատանք
է^ փգոսէլրէ
% կաւլմ էէ իր
վբ"–՝յ
ունի
րաւլմաթիւ
բարձրաքանդակ
էլոմպո–
գիցիանեբ
՚ԲբիէէէէՈոսի
կէւանքէն
ե.ա^
անոր
Հրաչաէէ
որհութէւններէն
: Այգ
ն ո յ ն մա
-
մանակի*՝
Զ՛ գարոէ. ձեէ-ադրէն՝^
պա.Հ՝. -
պանո€Հահ
են նաեւ
եբկօ-ւ
թերթ
մանբտ–
ն՚կարով՝
եւ ոբսնք
էլբ Հանգիսանտն
օլւի
-
նաէլ
Զ՛
՚լարռւ
Հայկական
ձեոա՚լբաէլյն
գե գան էէաբ չութ
իէն , էսկ
բուն
ձեո ա գ ի
րբ՛
նկարաղարգա՚հ
են
989՛
/ ^ ՚ ՜ է ^
Տաթեւի
\չանաւոր
մ ան բան
կար չական.
ւլպրոցե
հաղէէոէլներբ
;
Մաաենագտրանին
մէք էլարեւոբ
տե՚լ
կր
գրաւեն
Մ ո ք ֊ ՚ յ ն ի ի ,
Հա՚չբաաի
յ,
հէԼ՚ղտնի՛
(Վանի
ա-ւաղան)
եւ ա
յլ վա
յբեբոլ
մ ան––
բանէլար
չսէկան
դպբոցներռւ
բաղմ
աթիւ.
նմ ոյ^երբ
: Տ ատ
էլա պէս
նչանաւոր
են
հ) Լ՛ -
գանի
մեհ մանրանկարիչ
Ծ երուն
Ծաղկո՜–
գի
ձեռսէդրերբ,
որռն-ք
լվւ են կենց–ա.գտ. լ,իՆ
ո է ա լէէ ստա
էլան
սքանչելի
մոտիվներով
:
Հայկաէլան
մանրանկարչութեան
ար
-
էէւեւէԱէբ իր ղաբգսւցման
բտբձբռւ-գոյն
աս–
աիճանին
Հասաւ
յատկապէս
^ Լ ՚ Լ Է Կ Է " /
մէք,
Ժ*հ • ՚էաբոլ
կէսին
, երբ էլբ աոեղհա–..
՚էոբհէր
Հայ նչանաւոր
նէլարիչ
Թոբ ՛է» \
քէ^ոսլինբ..
1297
թ ՚ - է ն
հաղէլս»հ
էբ
ձեո>,–
՚էէՐՐ՝
մէկն
է Թորոս
քիոսէէնի
այն
ձեռա–
գրերէն
, ուր իր գեղանէլաբչութեան
կե
գրոնբ
գարձուցահ^
է իբաէկան
մսէրգր
:
Ռոսլինբ
առա
քին
անղ ամ
յա
յան
աւլ
ո
բհահ
է գե էլան էլար չութեան
մէք
Հ եռան/լար
չու–
թիւնբ
, չօչաւիելի
հաւա
լային
մտրմին
է
տուահ
մարգոց
, ստեղհտհ
գիմանկաէէնե–
բբ տիպականացոլցահ
է,
արտայայտելով
անոնց
ներքէն.
Հոգեկան
գոյավիճտկբ;
Ռոսլինբ
էբ
մեհ տաէլանգով
առաքինթ
եկե՚լեցիին
մէք Աւետարանը
գրաբարէն
թարւլմանուի
աչի՚էսրՀաբարի
:
ԳորհրՀ^
էա,
յ
՚ք,,–է
(՚ղ էլը ^աս1ւի , որ
^էսնաֆպաչի՚%ներբ^
մ ո գո վո
ւր դին
ԳԷ՛՛՛՜Լ՛՛ Ր անցահ
կբ
յաբձա–
կին
առաքնորգարանին
՛Լէ՛ա
յ , Լ՚սկ
Լ՚չԼսաՆ.^ ;
նեբբ
Հազիւ
էլբ յաքոգին
փաէսչելուէ
իրենց
յ
մորթբ
ագատել%
Արեւեան
ինքն
Լ՚սկ
Հե - •
տեւեալ
տ ո գ ե ր ո վ
էլբ
Լսոստովանի
այս
.՚
չարմումներուն
պարագէէււԼս
ՐԼԷ"՛ԷՐ
՚
\
«Գրիչ ս այս |սաղերոՆն մէ ջ անմեղ չ է ր » տ ^
Այգ
օրերուն
Ուրֆայի
մէք
ուսումլլ՝
տարահելու
նպատակով
երեք
էւն1լեբու
- ^
թիւններ
գոյութիւն
ունէ
Լւն
.
-—• էուսա -
ւորչական, Ռա֊րինեան
ե ւ
ԱՆեաարանա -
կան:
Ըստ
երեւոյթին,
Հ
^էսնաֆ^ներբ
ասոնց
\
Հետ
սերտ
կապ
մ բ
չունէին
, որովՀետեւ
\
1871^^ ,
խում
բ մբ
եր ի ա ա ս ա րղնե
ր
մ իա
-
նալով.
Հայկ ազե ան
անունով
նոբ
մկըր
աութիւն
մը կը
էլաղմ
են : Այս
՚ԼերքնոյնԼ
նպաաակբ
թէեւ
էլրթական
է ր , սակա
յն , ՝-
ի րենց
գ ո րհ
ո ւն է
Ո
ւթ
են էն գա աելով
, եղէսհ ՝•
է Ուբֆա
յԼէ առա
քին
յեղաւի
ո էսա կան
կա՚լ—՚ւ
մ ակերսէութիւնբ
: Ա յս
լ ^ կե ր ո ւթ
Լւ ւն բ չ"՛–՝.
բունաէլ
թղթակցութիէննե
ր կբ
ղրկէր
պ%,լս
,,,կաա,%
թերթեբՈէՖ
, կբ
բՈղ
՚՚քէԲ
~
թբ քաէլան
անի
րալոլթեանց
դէմ
ու աղ
-
գա
յին
էլեանքէն
նեբս
սաՀմ անա
գրութ
եան
գ ո րհագբ
ութ
Լււն ը էլբ սլաՀանքէրւ
Հ ա յ –
կաղեան
մ իութեան
էէլԼսաւո
ր կաղմ
ակեր–
՚՚ւիէբ
եղւրհ
է Արեւեանը
:
Վ^եբքապէս
րողոքներն
ու
խռովութիւն–
ները
իրենց
արգիւնքբ
կուտան
;
18|4
Աեպտ
. 21//2ք
աեէ/ի
կ՚ունենան
Ուրֆա
յԼւ
թեմին
եբեսվէ
. էնա րութիւնները
եւ աղ
-
գայ
Լէն օրինաւոր
էլեանք
մբ կը
ստե՚լհոլի
Ուրֆայի
մէք։
Այս բնարութեանց
րնթաց–
քէ^ » Արեւեան
աէէգ • երեսւիոԼսան
Կ^Ր^~
տրուի
Պիբէճիէլէէ
չրքանէն
։
1875/՛5՛
դսյրոց
աէլան
նոէէ
չէն ք
մ բ
կբ
չինոլի
Ուրֆայի
մէք,
որուն
տեսչոլթիլ–
նբ
էէը յանձնուի
Արեւեանին
:
ժամանլլկ
մբ
այս դպրոցր
Հայկ ազե ան
անունբ
կրե
լէ
՚Լերք^
"՛լ՛՛՛ւ՛՛՛՜րդր
՚լ՚^յ^ կր
մէէրաէ
Արեւեան վ արժարան:
Ցաքորգով
էլբ լրացնեմ
քաղուահ
՛սե
-
ղեկութէւններբ
;
ԱՐԱՄ
ԱԱՀԱԿԵԱՆ
ԾԱՂ-4ԱՎ-ԱՃԱՈ-ԻՆ
Ս՚ՍձԸ
ճամ
բուս
վբայ
կբ տ1,սնէԼէ
՚ է Լ ՚ ^ ք ր
մէչտ
Լ՛բ վաճէսռատան
առքեւ,
ե էէբ ներսբ
ղբա—
՚ լ ս ւ մ չէէ՛
ունենա
ր ; Խ ոնարՀ
էր ,
պար
-
տիէէպանբ
«Լս ա ղա
էէո ւթ ե
ա՛ե
սլարտէւլ^ին
X
Անոյչ
<ք պէէտ
մբ
երբեմն
անւէէւ
աչքերուե
մկք
կբ
վառէր
որտէւ/
յււ
յէլ
քաւլց
րէււթ
եան
մբ
չույյլ : Լ՛ա յց
րնգՀանբապէս
թախհոա
էր
անոբ
գէմ
քբ : Հո էլե րէււ տաէլ
էնէլճուահ
մկէլու
մր երեւո
յթէէ
ու1ւէէ։%
Նոյնսլկ"
Հէ,ո.–
ոլէն
, առէՀեց
անձնասլկ
ս հանօթանալու
,
Համ
ա
էլր
ահ
ԷԼէ անոր
: Անղ
որբ
բան
մ բ
էլար
այ
՛լ.
մւէւրէլուն
Հ/էէէԼւին
մէք,
Հէսկա
—
ոակ
ամէն
ձա
Լս ս ր էէո ւթեան
՚.
Գիմացբ
ոէ֊է՚Լ՚չ
հ%սղէլէսվաճառ
մր փ՛որ– :
թէսմ
Լսէսնոլթ
մբ
էլբ
բանեցնկր։
ԱսԼւԼլ՚ս
անէլաս/լահ
սլատԱառ
կ՝ բլլար
ոբ
Հխագա–
՛լութեան
պարաէղ
^բ
բէսւլմ
աթիւ
յաճա
-
խորդնեբ
չունենար
;
Ամէն
անէլյսմ
անցնելուս
Հոն
էր
ան
,
դրան
առքեւ
,
ձեռքերբ
եաեւբ
էլապահ
էլամ
ւլրսլաննեբէէւն
մէք. քիչ մբ
էլոբաքա–
մակ
, մտատան
ք :
Օր
մբ փունք
մ բ
էլն ելու
Համ
էսր
իրեն
գիմ
ահ
էի : Ասիկա
առիթ
եղաւ
որ
բտրե––
էլամանայինք
իրարու
Հետ։
՝Լ*արեւ
, Հայրենաէլից
:
-
Ոարեւ
։
ԱնմԼէքապէս
էէէէպէէւնէն
Հանեց
հԼսախո
ոք՛
աուփւբ
եւ ղէանիէէ
մբ ոլորեց
ինհի
Համար
իր
էէսէլրոտ
մաաներով։
—- Փունք
մբ էէոււլեմ
, բսԼ՛ է սա
էլաէւմիր
վա
է՛ւլե բէն
:
Վերքբ
1լբ նայինք
, սանէլ
քիչ
մընրս–
աինք
էէուէէսր
, արեւին
մէք։^
ք՚էէեն
Համար
ալ սկսահ
էէ՛ Գէա
նիկ
մբ
ոլորել
, երբ
մեր
աթոռներբ
գբահ
էինք
իրար՚ււ
մօաքէէլ :
Պատմեց
իր քաղաքէն.,
Զիէէ^ք՛
էր :
Եքր
եէէ Աէէէսսիոյ
մչէլաՀոէո
խնձէէրներուն
գով—
ՔՐ
հ՝ ււ՛՛է է ՝ Է՛՛՛Ք՝՛՛ ՚"Լ ՚1"վե;յ
Զիէէի՝
ճերմակ
ռ֊սւսէր
եւ էսորովահ
սիսեռբ
, էսմէն
մէէլբ
կաղինի
մեհութեամբ
ւ
- -
Կ էէ յիչեմ
էէր էիէսյաէ
սնտուէէնէէբոէ.
մ էք
Ամ ասիոյ
չուէլան
կբ
հա
էս ուէ էէ
ԶԼ՚էէԼ՛
Հռչաէէաւոր
ռուպբ։
ք^նչ
օրՀնութիւննեբ
կէսյին
մեր քա
-
՝ ք ՚ " 1 ւ ւ •
Ալ. խորունկ
Հառաչանք
մբ անոր
կուրհ–
ՔՐ ուռե ցուց :
ք^՞՛Ր
Ք՚"՚Լ՚"ՔքԼ
չ՚՚՚-՚^էր
էր
անսպառ
բարիքներբ,
բսի ես։
Ամենուրեք
էին
կեանքի
ուրախութեան
աղյւիւրներբ
\Տան–
էլաբհ
մէկ
ան գամ
էն
փոթոր
իկբ
աւե
րեց
ամէն
ինչ..
ք՚նչ
արիւնոտ
մրրիկ
էր որ պա յթե -
ցաւ
մ եր
գլիւուն
, • .
ԱյնուՀեէոեւ
չաբաթբ
անդամ
մբ
չէր
մոռնար
երթալ
իր մօա։
Կբ
քսօսակցէինք
այսսէէս
է Կ*ոգեկոչէինք
մեր Հ ի ն
օրերու
էլեանքբ
է հէ՛սմ րահ
,
մ ոխբէսցահ
արեւբ
մեր
մանկութեան
: Ափսոսալով
գլուխբ
էլբ
չարմէր
յ
Ալ
յ ՛ ՛ յ "
չո՚^ինք
օր մբ^ նորէն
գանե—
լու
ինչ ՛ւր կո ր սն ց ո ւց ինք
• Ա եր
ղոՀերուն
տեգբ
բոնոգ
չԼէ՚սյ
• Ցիրուցան
եղանք
երէլ—
րէ
երկիր։՜
Հիմ ա մեր բոէոր
ում ովբ
էէառ–
չահ
ենք եկեղեցիին
, գպրոցին
, մեր
տղո–
ցբ : Տ՚ԼԱ՚քն
ալ օր մբ պիտի
էլորէէէէւքէն
, է,՜֊–
թէ
սէ
յսէղէս
չաբունաէլուի
:
Գիտէի
որ չ ա ա
մեհ ղ"^ ողոլթիլններ
ով
երէլու
մանչ
ղաւակ
Հասցուցահ
էր :
Ղ,րբ–
Լլսէհ էր ղանոնք
ամերիկեան
գպրոց
:
Հք՛–
մա
պիտի
Հանգչէր
քիչ մբ : Տան
հախ
-
քերուն
Հասնո՚չբ
միայն
է՛նք
սլիաի
չ բ լ -
լար
: կեանքբ
ս լ ի ՚ ո ի մէցտէր
: Արեւոէո
ան–
էլէւն
մբ սլիտքւ
բաց ուէբ
օրերու
մ առա
Լս–
լասլատ
ե ր կնքին
մ էք
Հ
Զա
յներբ
քէ է մբ
ղուարթօրէն
պիտի
բարձրանա
յԼւն
իր
չուրքբ՛.
^էբակը
նուաղ
մուԼսով
պիաի
վա
ռէր
: Ալ
ի՚^նչ
գիտնամ
. առաւօ՚ոներբ
ա–
ւելէ
յուսա
վառ
էւլիէոի
հաթէ
ի ն եւ իրի
-
կուն է իրի էլսւն
էէլլսլլացուլ
ճ բաւլբ
էսւելի
քաղցր
չ"՚Լ"վ
մբ պիտԼէ
լուսաւորէր
լսգ •*
նատանք
այս
մարդուն
աունբ։
–
Փառք
Աստուհոյ,
տէլաքս
Հասցուցքւ
՚.
Նոր
՚լլանԼւէէ
էէբ ոլորեց
%
Ծ
Լ՛՛Է
, բսաւ
ինհի
, լաւ բան
է հուխբ
•
"լմուէ
մը ներս
էլբ քաչես
, ցաւեբգ
կբ թե՛–
՚–
թեւն
ան ։
Առաւօա
մ էէոսնէէւթբ
՛լ՛՛ց
էր :
Գր՚սն
՛Լ րայ
մէոՀաւլէէ
մբ
էէէ ա էլէէ ւ էէէհ
է լ ՛ ։ Եր Լ՛ էլո -
յք՛ն
, տուն
Հասնելոէէ
էւնկահ
էէ՛ հաէլկա
-
վէսճառը
ե
էլա րճատեւ
Հալ է, ւէարքէ
մբ
ետք
աւանէէահ
էր
Հողէւն
ւ
Եր կո՛– աւլ՚սքբ
խանութին
էսմ բ՛՛՛էք
հւս
՛է է՛ կնե Բէէ տւււն
տարէոհ
է ի ն :
Գա
ւլ ւս ւէէէ
Տ»
էքրայ,
չո՚րքբ,
էէւթոռնե
րէէէն
վրայ,
ամէն
՚ ո ե ղ տհգաւորահ
էին անոնք
փունք
ւիունք
լ
Հետեւեալ
օրբ Հանգիպեցայ
հանօթէւ
՛ւ՛բ որ բսաւ
ինհի
:
—•
Տեսնելիք
բան
էր ; ք՛ր
արՀեէէէոին
արմ
էէէնԼէ թադում
մ լւ ունեցաւ
:
Հողէէէ
-
թում րն
վրա
յ
բոլրղի
պէս
ղիէլուահ
Կէ՛ն
խանութէէ
ամբուլք
հաղիէլներբ։
Գերեղմ
ա–
նբ
իրապէս
^խաղաղութեան
պարտէգ»
մ էն
է
Ր :
ԱՐԱԷՆ
ԵՐԿԱԹ
Fonds A.R.A.M
