« 8 Ա Ռ Ա Ջ &
Վ . Ե Ր ձ Ր Ա Տ Ա Ր Ս . Կ Ո Ւ Թ ե Ա Ն
Ա Ր Ժ Ա Ն Ի Գ Ո Ր Ծ Ե Ր
րու.
մօա
չ՚լ՚՚՚յէն
քաՆԷ
մր
ւԼրողներ
ու.
ԼէհուէէՆ
ա չխաաաՆքի
;
թԼւււն
արմանէ
կր
ւչանենք
՝ր ւո կ ա Ն I, լ մա ա ։. ո ր ու կ աե
՝> "* ր
թէւն
մր ունէնվք
, անծանօթ
ոշ մէայն
նոր
սե րունգ
ին , ա
յլ շաա
Լ րՀ ն անոնց
որ
֊•րա~՛
ոլարակէ
ւքրաք
Համբաւ
ունէն
էբք՚ե՛–
՚/բ—
բ ո գ
:
Ա յգ
՛՛ա րսա
ութ
էւնր
արւչ էն է"կ
աչա
-
ոած
կամ
1Ս1;՛)/
աարա
գրութեան
փճաց
ուած՝
Հո՚յ
մաքէ
գրաւոր
սաեւլծաւլոր
-
ծութէւնն
է :
Զենք
խօսէր
անւլէր
մէլս
Հարսասւ
թեան
մասէն,
որ
ձեոաւլէր
փէճա1լէ
ւ1 է ^
ւլարեբ
շարունակ
մնաց
մեր
վանքերսւ՝1ւ
կամ
ե —
կե
ւլ ե ւլ էնե ր ու՚էւ
անկէլններբ,
ու ձ/""1՛^
՜՜
ուեցաւ
բնաւ
ասչաւլր
ութ
ե ան
ճաւէ
բ"փ
գա
յն կորուսաէ
փրկելու
մասէն
յ
Այս
կորուսաէն
•^ամարմէք
կ՚որելէ
է
նկաաել
Հ ւլկ թ նսր
սեբունւլէն
՝,ամար)
" ՛ յ ն
մէւսբ,
որ թէւցէա
աեւլ
մբ •֊արաաարակ
—
ուած
, բա
յց
ա յ"՚>ր
անգաանելփ
է , ոսչա–
՛ւած
կ՛ոմ
ոշ^էշաց ած
ԲԱԱ՚ք"
՚–^՛
՜՛
ամաբ
:
Շ"""եր
լսաձ
են , օրէնակ
, ^ • Ա •
/՛աւլ–
րաա
սւն է է
Հ Հայերէն
քե ր ա կան ո ւթ է լն է
սլէաս
Զարւրոցելոց^է
, Հ. Արսէն
Այաբն–.
եանէ
«՚Բննակսւն
քեր ական
ութէւն
ար՚լէ
յ
Հա
յե րէն
է » է Հ • Աճառեանէ
«Գաւառական
\
Բաո արանքէ
, Վենեաէկէ
«Աոձեռն
Բառա—1
բան
Հայերէն
լեւլուէ»է
, Ա՝ • Գարաղաշ
- ՚
եանէ
«՚Բննական
պաամ
ութէւն
Հա
յ՚ւց»է
մասէն
, բայց
մաաէ
փբ՚՚՚յ
կբ
Հաշ՚ււուէն
՚լանոնք
շօշափււ՚լներր
:
Օ՚՚յնբ
կա րե լէ է
բսել
աւե լէ մօա
մա
-
մանակներու
Հե գէնաէ^եբու
ղ
սբծերուե
մասէն
:
Այսսւէս
գրեթէ
անկաբելէ
է
Հրապարա–
կէ
վրայ
ցանել
Արբերեանէ
«\^փանքնե
-
ՐԲ՝^
1 Արովեանէ
«Վէրք
Հա յասաան
էն» ,
Պ՛
Գ՚՚ւրեանէ
«Ամբոգրական
ւլործբ»
,
՜ ինարայէ
«I,
ե ր ա շէւա ր Հ բ» , Հրանդ
Ասա
-
ասւրէ
«՛կա աան
ե կան
՚ք,ե ր շն չս ւմն ե ր ր»
,
Օննէկ
Ջէֆթէ
- Աարաֆէ
«Աէամէաէ
մը
Արկածներբ»
, Ա ամ սւրեանէ
«Հա
յկական
ել
Անւլլէական
՚1,սւմ ա կան էնե ր բ»
,
Ռ՛
Պէրպէրեանչ,
«Աոսվէն
Տերեւքբ»,
ՎաՀան
՛ե՛՛ւ՛
՚
Մէնասեսւնի
«Անւլէր
՚լսլբութէւն
եւ
աո ակքբ»
, «Աբեղաձաւլբ»
, Եարճան
-
եանի
«Ամբոցշական
գործբ»
, յ է լ ՚ լ ո վ
մէ–
Ա՛յն
ւէ է կ ւէաոր
արւլէն
սպառած
ւլրական
երկերուն
:
Ալս աեսակէաէն
ուրաէւառէթ
սլարա
-
՛լս՛ յ մրն է ֊էասաաաել
երկրէն
մէ^ վերա
—
Հ րաաա
ր ա կո ւթ է ւ ն բ չաա
մր սպառած
եր—
կերու
, առանձնաոլէս
անոնց
, ոբոնւլ
ո —
՛լէն
էւոաոր
չէ ^ամեմաաէր
իբաւակար
-
՛լէն
ուլէէն
^եա
Ափէւռքէ
մէշ անցն ո՛ւ ք ա ո ո ր գ
գա ր ուս ,
Ա՛ւս
մ ս ՚ ր ՚ լ է ն
վ րա լ ՚լե՚լեւյ
Է1լ
՛լեր
մբ կա
-
աարեց
Փ՛որ
է՛լ է
«Հայ
Գրուլ1ւեբու
Ընկե
-
բակց՚ււթէւնբ
»
, լո յս
րնծս՛
յ ե լ ՚ ՚ վ
մօա
քսանէ
չ ա փ
գսրծեբ,
մեծ
մասր
նաՀաաակ
ւլրաւլէաներէ
: Այգ
վասաակէն
ալ
՚/բլ՛
—
կուած
սլէաէ
մնար
Ավւէւոքբ,
եթէ
էլ՛՛"—
•֊.ա րսա
ու
-
նո յնպէս
Պսսթբնի
«Հայրենիք»ի
վար
չու
-
թիւնբ
, որ իր մաաենաչարին
մէշ
մացուց
ու
յաշո ր գ ա րար
աուաւ
մ եղի
\ք երենց
ի
ե–
րԵք
ղործերբ
էյյւկու(ւք , |ւ^ււ|ււլԱ | եւ֊ււնի––
եւ
Թէոտոլւոս
Ռշտուււլւ,
Ա՛ա
րացաՆի
Գէոր գ Ա՚ւսրղպետունին,
Լէ՛՛յի
Մելիքի
Աղջիկր .
Ա • Պ՚սր՚՚նեանէ
|ս(ւդալովր ,
՚քյ՚սր–
ղոսի
Ս՚ա1ւը ,
եւայ^ւ
:
Նոյն
ձեւի
աչխաաանքներ
՝ կբ
կաաարեն
նաեւ
«Ա ուսա բեր»
, Պէ քբու թէ
« Համ
աղ
-
՛լա
յին»բ
ե լ ան է աան
եր
:
Բա
յց խո՜սաովանինք
, թէ
գ ե ռ
չունե
-
ցանք
րաաա
ր ա կչա
կան
մարմին
բ
կ՛՛՛՛է
Հաւ^աաասւթիւն
մբ , որ իբրեւ
աո
եւարա–
կան
ւլ ործ՝
՚ լ բ ա ՚ լ է բ սպառած
" ւ
փնաբո–
ուած
շաա
մր երկերու
վե րա՚է րա՚ոա
րա
-
ղութեամ
բ
ինքնա խաբէ
ութ
իւն
պիաի
բլլար
ակրն–
կալել
, որ Հայ Հարուսա
մբ (ի^չպէ"
այլ
ուղղերու
մէշ) , կրնայ
•էիմնել
Հրաաա
—
րււ։կչա1լան
աուն
մբ,
ու ոբսլէս
առեւարա—
կան
ձեոնարկ
ում
աալ
անոր
:
Փ ՚ ՚ ՚ Ո - ք Տ ի–
ր ոշ , մե ր
կլ՚ե սոսներբ
բաւական
լաւ
կբ
ճանչնան
աոեւարական
Հրասլս՚լ՚ս՚կբ,
ու
ղիաեն
թէ
ուր սլէաք
է գնեն
իրենց
գրա—
ւէաղլոլխբ
չաՀարկելու
՝>ամար
ղայն
;
հւ՚՚րՀիլ
I
թէ ապաբանէ
ու
Համ
ապա
-
աասխէոն
ղործերէ
չՀասկւլուլ
աւելի
Հա
-
մեստ
քսակի
"՛էր
գ ր ա ս է րնե
ր մէկաե՚լ
-
ուելսվ
կրնա7է յանկարծ
՛Այ՛լ
՚^Ր՚՚՚ձՔԸ.
՚ " —
ռաշ
բերել
, պիաի
Բէէ"՛I՛
նոյնպէս
միա
—
մաութիւե
:
Այս
սլա լ՛՛ո՛ս կանութ
ի լ^ւ բ
1լ՝ ի լ^՚ա / գարձ..,
եալ
Վենեաիկի,
Վիէննայի
, Ե րուսաղէմ
ի ,
«.Հայրենիք»ի
, «Տուսաբեբ»ի
, «Հայ
Գբ
-
բոգն
ե ր ու Ըն կե բ ա կց ո ւթ
ի լե » ի վրա
լ ;
Ա–
նոնք
ուէւի՚է։
" ր ՚ ՚ չ
վ։ ո րձառութ
իւ^ւ
այս
մարղին
մէշ,
ու լաւ
կբ ճանչնէան
Հալ
մ բ–
չակոյթին
սպաոնացող
վտսւնղներբ
:
Անոնք
է , որ պէաք
է ղառնան
նախա—
ձեռնարկ
, ու վաբձեն
լնթերցող
բաղմ
ու —
թեան
աալ
նսր
երկերու
ւլոււլաՀեո
սպա—
ռած
ղ "րծե
ր բ ՝ւա
լ մ աքի
լաւա
՛լ ո յն ներ
-
կա յացուց
իչնե ր ուն
:
Այս
՛Ա՛՛թիւ
կարելի
է սաե՚լծել
կապ
ի—
րարոլ
մէշ,
խ ա չաձեււււմնե
ր է •է1։ռ"ւ
՛ղա—
Հելռւ
ՀէԱ՚քաբ
թափուած
ճիղերր
;
Այսպէս
, Վենեաիկ
ունի
աւելի
ղ
իւյու–
թիւններ
վե րւս՝> բատ։" րակե լսւ իր
Ա Լ՚ճք —
բան"լթեան
մաս
կազմող
երեւելի
՛էէմ
—
քե բու սպառ
ած
՛լ ործեբբ
: 7/"
քնբ
Վիէննա
եւ Արուսաղէմ
. մինչ
կարելի
է
աշի""ր՝>իկ
գ ր ա կան
ութի
է նբ ա ա ր ած ե լ ս ւ 1" չխաաւ"ն
-
քր
բամնել
« Հա յա ղղ ա յ ին»
ի ,
« Հայրե
-
նէք»ի
եւ «Յսւ–Ա՚"րեր»ի
միշեւ
:
Աչխաաա՚էւքի
նման
բաժանում
մբ կա
—
րելոր
է , աւելորղ
մսիւումէ
եւ
մրցումէ
՚լեբծ
սլ՚ոէելու
Համար
արգէն
իսկ
նիւթա––
պէս
ծանրաբեռնուած
մեր
ւոսլարաններբ
եւ
Հ րաաա
բակ չականներբ
;
Այս
՝>րաաա
րա կչա կաննե
ր բ պէաք
է շ՛"—
նան
ուն՛ենա
լ նաեւ
իրենց
ղրա խան
ութն
ե–
ՐԲ
է
՚ւէԲ^
՚ւ1
՚ԲՐ
–եբբ
լ " յ "
՚ոեսած
Վ՚"յբէ^
մ էշ , ու վւ" էւ ան "/կութեան
ո ւղէ ո վ
ղարկ
Ա ե Ր
Ֆ է Տ Ա Յ Ի Ն
*
Ն՛՛բ
Ա ե լ՚նղ ա կ ա ն մ բ բաւական
ղա ր ղ ա
-
ց՚սծ,
կբ
Հարցնէր
օր մբ թէ ,
թերթերէն
ե լ
րս՚նախօսներէն
չարոլնակ
կչչ լբ -
սենք
քւքանասսրի
արչաւանքի
մասին
իբրեւ
պարղ
փոխվրէժ,
չարին
ղէմ չարով
սլա
-.
աիմ
մ բ ։ Աակայն
մէկ
բան
մութ
կբ
մ բ–
նայ
, ՚ԲբաուՀին
լ ե ղ ա պ ա ա ա ռ
ճիչ
մ բ
կ՝արձակէ
, «Աման
Ասաուած
, ֆէաան
ե -
կալ
, ո՞ւր
փախչինք»
:
Աբդե՚^Ք^
՚ԲրաուՀին
ֆէաայիէն
վայրա–
ղութիւն
աեսսւծ
է : Բա լց պաամ
ութիւնր
ք1"յՅ
Կ՚՚՚^աայ
թէ"՛
ֆեաային
չի խնայեր
իբ
ա ր իւնբ
, սլա չապանե
լու
֊,ամ
ա ր
պա՚ոիւբ
քիւրա,
թուրք,
եւ Հայ
կնոշ : իսկ
•Բբբ
-
աոլՀիի
այգ
սաբսափբ
ո՚՚՚ւրկէ
կոլղալ
;
Ժ՚ո՚քանակին
այգ
Հարւլին
մասին,
այս
Ի^եբթի
սիլյւակ^՚երուն
մ էշ
յա ր գե լի
ի՛ րմ
-
բագիրբ
երկաբօբէն
բացաաբեւլ
թէ՝ ՝^
ՐԲ—
՚ ո ո լ Հ ի ն
ա յգ սաբսափբ
առած
է իբ ամ ու–~
սինէն,
եղբօրմէն,
Հօրմէն
ել իր
ցեղէն;
իբրեւ
քաշաղործութիւն
անոնք
պաամ
ած
1ան իրենց
լ^ւաս՚նիքին
ե՛. չրշանակին
մէշ ,
անղէն
Հ՚՚՚յ մողովուրգին
վր"՛
լ
գործած
իրենց
վսւ
յրագութիւ1ւբ
, շարղն
ու
բռնա—
րար
ում բ , մ տսնուկներու
խողողում
բ
:
Ա–
Հա ինչ բանէ
ապաւորուած
՚ԲրաուՀին
երբ
կբ աեսնէ
ֆէաային
կր կարծէ
թէ
փոխ–
վրէժի
գիմած
է ։
Անոբ
սարսավւբ
կբ վերա^ւ"րսւլուի
, 1լր
վախնայ
պաաիւէն
, ղր/լին
"եւլմած
իլ՛
սիրասուն
զաւակի
խալողուժ՚էն
եւ ակա
—
մայ
կր
ճչայ.
«Աման
Ասաուած
ֆեաան
եկաւ
ո՞ւր
փախչինք
» ;
Բայց
ֆէաայիին
մէշ
երկու
Հակագիր
զգացումներ
կբ աիրեն
,ան
անզիշուլ
վրէժ—
խնղիր
է,
եւ
ունի
միանգամայն
քբիսաո–
նէական
ներողամ
աութիւն
, եւ ա
յղ
րարի
Հող իով
է որ կ՝բսէ
–ԲրաուՀիին
, «Աի
վո՛֊
խենար
Հանղիսա
կեցիր
, բաճի
շան ,
կա–
նանց
երբեք
ձեռք
աալու
չէ ,
վրիժառու
քաշ
ֆէաան»
; Հա
յ ֆէաա
յին
ա ե ո ա ւ
բո
լոր
զուլումներն
ու Համբերեց
րայց
երբեք
չկրցաւ
Հանգուրմե
լ , երբ.
թ չ^՚ա՚ք
ի ին
ձեռ
քբ
երկարեզալ
իր րնաանեկան
ո ր բութե
—
նէն
ներս։
Ան արՀամարՀեց
կեանքբ,
գր—
կեց
Հրացանբ
,ել իր կանաչ
արե
ւով
ուխ—
՚ոեց
մեռնիլ
պաաուոյ
սրբութեան
Հա —
մքոր , որ գարե րէ ի վեր
սբ բաւլ ո րծ ո ւած
է
Հայութեան
^ել մասնաւոբապէս,
ֆեաա
—
յինե^ու
Հոզիին
մէշ։
Հինէն
կուղայ
" ՛ յ " ւլ՚լացումբ
:
Պաբսից
Շ՚"պուՀ
թազաւ"րբ,մեծ
պաա—
աան
լս ք" ՚ոեսահ
։լ "րծերու
արաւլ
սսլաո.—
մ ան
;
ԱՀա
կերսլ
մբ,
ա շխսւժացնե
լու
՜՛այ
՚ւէբքէ՛՛՛
"սլառումբ
եւ մանաւանզ
վերա
—
Հ րաաա
ր ա կե լո լ ղործեբ,
որոնք
աւելէ
քան
պաՀանշ
գարձած
են մշակսլթէ
մեր
ա շէւաաաւս
րնե
ր ուն եւ նոր սերունգէն
Հա—
ւէ ար
:
(ԽւքրագրսւկաԸ ԱՐՄԵՆԻԱյի)
րասաութեաւէ
ր ե կ՚սծ
է ր Աարպատական
,
Հա րսսաանի
Հարաւա
յին
սաՀմ
անին
վբ
-
Ր
՛՛՛յ
Հ ա ս ա ա ա ս ւ ա ծ
, յարմար
առիթով
մբ
Հայս՚ս՚ոանի
վբայ
յարձակելու
Համար
, 1ւ
իրեն
Հեա
բերած
էր «Տիկնանց
Տ/՚կԼ՚ն»
կս շու ած
թ՚՚՚՚լ "Լ՜էիէն
ղաա
րաղմ աթ
իլ
կի–
ներ։
Երբ
Հա
լ՛" "աանի
սսլարասլեա
Աա
—
միկոնեան
Առշեղ,
ժոզովի
մբ
միշոցին
լսե
ւլ նա խար՛ս
լ՛նե
լ։ ր եւ
սւ։է
/ " " / ^
աւաղ
ա
-
նին
ե լ ծ՚ոնօթացաւ
անոնց
աե սակէ անե
-
բուն
, բսաւ
••—- «Ջեմ
ուրանար
պաբսից
՚լօրքէ
քանակր
սլաաեբազմի
գաշաին
վբ
-
րա լ , լաղ թանա
կ կրաանի
ալն
որ
քս՚շ
կբ"–
" ՛ ի լ
՚լիաէ
, եւ շ ի վախնար
մեոնելէ
:
Շ"՛–
սլսւՀի
բազմաթիւ
՚լօլ՚քէ՛
ւլէմ,
Աոլչեղ
աասր
Հազար
ք՚"^երով
սլաաեբազմի
մբ —
աաւ,
եւ տար՛"՛,
յ՚ո՚լթանակբւ
Շ ս ՚ ՚ ՚ լ " ՛ – ^
"՛րքան
իր կեանքբ
վւրկելու
Համ
ար
փա
-
ի/ուսաի
ւլիմեց,
իր
Տիկ^՚անղ
Տիկինբ
եւ
ամբողշ
կանան"զր
՛լերի
մնացին
Աուչե
—
ղին
: Ջ՚լուած
էր նաեւ
անոնզ
ամբողշ
Հարսաութիւ7ւբ
:
(ւ"1 խ ա րա
րնե
ր ,
ւլօ ր ա սլե ա^ւ I։ ր ել
՚1՚՚րքր
կբ
սլաՀանշէ
ին
սսլաննե
լ
ւլ ե ր ի
ինկած
Պարսիկներ
ր , եւ կ անա
ն " ՛ լ ի
կիներ ր ան
-
"լաա"ւելէ
1ւԱ՚ք
$"՛բ՚էել
, ինչպէս
բլ՚ած
էր
Զ՛՛՛բ ե Հաւանին
մ էշ , Շ Ա ՚ պ ՚ ՚ ւ Հ •.ինչո"՝ ւ
ան
րնէ
, եւ մենք
խնա
լենք
կ՝րսէին
:
էք ուշեղ
ժսլիաբ
զէմ
քին՝
էլբ սլաաաս
-
խանէ
.
«Ե՛՛
ալ
ձեզի
պէ ս էլբ
լի շեմ
Շա–
պ"ւՀի
վայրաղսւ
թիւններբ
, կր
յիշե
՚Ր
Ան–
յ՜ուշ
րերգին
մէւք բանաարէլուած
Արշակ
թազաւ՚՚րբ,
էլբ յԼւշեմ
ՇապուՀի
գաւագ–
րութեամ
բ սպաննուած
եւ
մ "րթաղերծ
/»-
՛լած
իմ պաշաելի
–ւայր՝
՚Լասաէլ
Աամի
-
էլոնեանբ
Հա
յոց
սպարաոլեար
, սիրաս
կբ
մ զէլաա
յ , Հող իս
էլ բ
զ ա լար ուի բա
յց մի
-
թէ, մենք
ալ պիաի
ի9նենք
բարբարոսնե
—
րու
աստիճանին։
ՇասլոլՀի
՚Լբէժլ՛
ան
—
"րսշտպան
ու
՚լէւրի
էլինեբէ՚^ն
պիտի
առ
-
նենք։
Աաիէլա
չի վայլեր
Աամիկոնեան
՚լարմինէ
Ե"
որոչած
եմ
Շ ՚ ՚ ՚ պ ՚ ՚ ւ Հ ի
աւէ՚բոզշ
կանան"ցբ
սլա ալով
ու յարղանքով
վ ե
-
ր ա զ ա ր ձնել
Տ Լ՛ ՛լ ՛՛լ "նի
ա բք"
ւ ն Լ՚քբ
ե ւ
ւ « –
"՛էկ՛"
Կ
՝Րլէ
"՚յ
՛ք՛եծ
յա՚լթսէնակ
մր
: Ա՛
լ՛–
սալ
թաղ
ոլՀէէն
.-
«
Ա ՚ լ ^ ո յ ն
՚զարսէց
Գ չ խ ՚ ՚ յ է ն : Շատ
էլբ
ց՚սւէմ
որ ամուսէնղ
սլաաճառ
գարձաւ
այս
պատերազմէն
: Այմմ
ես եէլած
եմ
^եզ
աւե՚ոե
լու
որ
Հա
յոց
քաշե ր լ,
ղ էտեն
թ լ ՚ չ –
եամ
էէն վատոէ
թէւնբ
լաւա
թեամբ
փո
-
խարէնել
• ՛Բու
ամուսնոյզ
ԶարեՀաւանէն
՚ ^ է ^
Հ " ՚ յ " 3 Փաոանձեմ
թաւլ
ուՀէէն
՚ / է մ
վա
յրուզ
ութե
տն
վւս էւ ՛էր է ժ՜ ր
է։ ս էլէնէ, րէն
չեմ
առներ,
թէ
քեզ,
եւ թէ
Ոք էէ բոզ^
էլ ա
-
նանոցբ
վազն
էսէլ
էլբ զրէլէէմ
Պաբսէլաս.
-
աան
: Ջէ^ղէ
էլ՝ բնկ
ե բանան
էմ
զէնու
ած
ձէաւո
րնե
րս , մէնչեւ
սլարսէց
սաՀւՐան
» ՚.
ԹաղոլՀէն
" ՛ յ ս է՚օսքեբբ
լսելով
Ա
ուչեւլէ
ոաքերուն
աոշեւ
էնկած
կ՝բսէ
•
Ա՛՛՚/
՛լուն
քս՚շ
եւ
աննման
սսլարասլեա
, զ ուն
պարղ
մարգ
մբ չես , այլ
ա"տուածնելաւ
ցեղէ ն անմ աՀ
Հե ր"ս
մր , քու
վ ե Հ անձն
ու–
թ Լ ՚ ւ ն զ
անմ ոռանալէ
պէտէ
մնա
յ սրտէս
՚
մէշ
: Երբ
Հս՚սնէմ
Տ է ՚ լ պ ՚ ՚ ն , էմ
առաշէն
-
("ոսքբ
սլէաէ
րլլ՚՚՚յ
ՇապոլՀէն
թէ՝–
Հա
-
քոց սսլարս՚սլետր
էր
ազնու
ութէւամր
րա
—
ՕՏԱՐ
ԷՋԵՐ)
ՁԿՆՈՐՍԸ ԵԻ ԻՐ 2 ՈԳԻՆ
Հէմա
երէաասարզէն
ոաքէն
աաէլ
ծով
՛զ՛՛
՛է"/
"՛աէ
ոզորէլ
վա
Հ ան է մբ
նմ ան
չլ՚շա–
նա/լ
մբ կբ
էլաղմէր
էւ լ ձկնորսէ
նաւերուն
չուքէ, րր էլբ ծ՛է՛"
յ է ն ծովախոր
չին
մէշ
,
խոչոբ
բու
մր
զեղփն
վասվ,սրէ
աչքերով,
իր
անունով
էլանչեց
,
Բ ՚ " ձ Յ
ձէլնսբսբ
բնաւ
չ պ ա տաս
խանեց
: Աեւ
չուն
մբ
Հա չե լով
գ է պ ի
իրեն
վ ազեզ
: Ան
ուռենիէ
չին
ուած
գաէ
աւլանով
սէլսաւ
ւլարնել
չան,
որ էլագ—
կանձե
լով
վւաիւաւ
Կէս
զիչերին
վՀուէլր
շ՚վիէլի
մբ
նման
օգին
մէշ թռչելով
եէլաւ
:
0,
է> , բացագանչեց
ան մօտենալով
,
Հոս
մէկր
էրսյ
որ
բ ^ ՚ ս ՚ ւ չենք
ճանչնար
Օ՚ւ բ ծծելով
իր
չ
՚ ՚ ՚ ֊ Ր ^ Բ
ն չաններ
էլ՝
րնէր
եւ
էլր շա խ ա
էլբատէ
ր :
կախարզաՀին
իր շէկ
մազեբբ
Հովին
տուած
բո լո ր ին ետեւէն
կուղ ար : Ան
սս
-
էլե Հիւս
Հ՛՛՛՛ւ ուաո
մ ր էլր կրէր
ւԼ արզ աէլա
-
էլա չ^ւե բէ
չր շան
ա էլո ւած
եւ
թ ալի
չէ
զ
գակ
մբ գ ր ա ծ
էր
ք
Ո՞ւր
է , ս՞ ւլ՛ է , կբ
գոչէին
կախար–
՚լուՀինեբբ
երբ մօտեցան,
բա լց ան
միայն
խնգաց
, Հմայուած
վազեց
գ է պ ի
ձկնորսբ
ձեոքե
րէն
րռն ելով
ղէպի
լուսնի
լո քսին
է լ ո ՚ լ մ բ տարաւ
եւ սկսաւ
պարել
;
Շլ՚շ՚սնաէլ
մբ էլազմելով
անոնք
սէլսան
չբ^շբ^էլ։
ԿախարգուՀէն
այնքան
բարձր
էլբ ցաակռտէր
որ
ձէլնորսբ
անոր
Կ^^ձՒԿ՜
ներուն
էլաբմէբ
կրոէ.նկներբ
էլբ տեսնէր
՚.
Աանէլարծ
քառասմբակ
արչաւէ
մբ
ձայնբ
ճէա ւլքե ց չբքյ"^՚"կր
1
բա
յց
ձէն բնաւ
չաե
-
սան
եւ երէաասարգ
ձէլնորսբ
սէլսաւ
վաէւ—
նալ
:
•
Աւելի
չուա
, պոռաց
կախաբգուՀին։
Ան
բազուկներ
բ նեաեց
ձկնորսին
վ՚լԼ՛^
չուբշ
ու
զ՚լաց
իր գէմ
քին
վրայ
"՛նոբ
տաք
Լ"՚–եչբ
%
^^–՚՚ելէ
•"բագ,
աւելէ
արազ,
էլբ պււ–
ռար
էլախաբղսւՀին
յ
Ջէլնորսին
ոտ
քին
աաէլ
էլա բծես
՛լե ա
ինբ
կբ ղառնար
; Մեծ
վախ
մբ պաաէւց
՚ / ի ն ք ր ,
"լավՀեաեւ
նա խ ա զզ ա ց " ւմ բ ունեցաւ
թէ
չա րա րե ր մէկու
մբ
էլողմէ
կբ լրաեսուէ
ր •
Վ^ե րշապէս
վստաՀ
եղաւ
որ
քարա
յ ր ի ^
չուքին
աաէլ
մէկբ
կր զանուէր
որ գ ե ռ
տե
սած
չէր
զինքբ
:
Մար՛է
մրն էր որ սեւ
թաւիշէ
Հաղուսա
կբ կրէր
սւզանիական
ձեւով
յ
իր
ղէմ
քբ
տարօրինակ
ղո լն մր
ունէր
,
Ր ՚ " յ Յ էր ս՛ Բ՛՛՛ե բբ
կբ
յէչեցնէէն
էլաբմ է ր
վաքբէ
վարգբ։
Ան
ժայռէ
մր էլրթնած
է լ՛
եւ
լոգնած
էլ երեւէ
ր , անփռւթօրէ
ն սու
-
րէն
երախակալէն
Հետ
կր խագար
:
յ՛ր
մօա
խոտէն
վրայ
փեարալոր
ւլլէւարկ
մբ
եւ
ձէու կաչէէ
չէնուած
ոսկեզօծ
ժ՜անեակ—
նեբով
զար գար
ուած
եւ
մ անրամ
արզ արէ–
աով
գ ր ո ւ ա գ ո ւ ա ծ
զո յգ
մ ր ձեռնոց
կտր
)
աեսքբ
էւորՀրգաւոբ
խո
լ՛Հ լ՛ գան
չան է
մբ
աւղաւո
ր ութ
էւնբ
էլբ գ ո բծէ ր :
քէւսելաւն
սամոյրով
ե —
վրայ
կբ կրէր
կրկնոց
մբ
զելալած
եւ սպէտակ
նուրբ
մաաներբ
ւէա—
աանէներով
ղարգարուած
էէն : Ան
էլոպե–
րբ
մէչտ
վար
էլ՚էշեցնէր
։
Երէտասարգ
ձէլնորսբ
էլբ ւլ1ւնէր
ւլայն
էլա բծես
գէւթանքբ
ներգո բծած
էր էր
վբ—
րա
յ : Վերշասլէ
ս ա չքերնէն
էրար
Հանգէ—
սլե ցան
եւ Հոն ուր
կբ պարէ էն , Լ՛նք ա
յ ն
պէս
կբ կարծէր
թէ
մարգուն
աչքերբ
իր
վրայ
սեւեռած
էին
;
Զէլնորսբ
էլախարգուՀիին
իւնզալու
ձայ—
նր լսեց,
ան
մէշքէն
րռնելով^
խելայեզ
լորձանքին
մէշ
տար"ււ։
Յանկարծ
ան
—
աառին
մէշ
չան
մբ էլա գէլան
ձ ի ւն ր
լսուե—
ցաւ
, պարբ
գ ա գ ր ե ց ա ւ ,
սլարուՀիներբ
՛լ՛՛յ՛լ
՛է"
յ՛լ
երթալով
ծնէլաչոք
սէլսան
ձեռ—
քերբ
Համրուրել
; Անոր
Հսլարա
չրթնե
-
րուն
վրա
լ թեթեւ
ժպիտ
մբ
ուրուս/զբծ—
ուեցաւ
, 1ւման
թո չունի
մր թեւին
որ
Հսւ—
՛լիլ
կր
՝ ՚ " ւ ի
շ^ուրին,
բա րլ ժպիտին
մէշ^
աբՀամարՀ
անք
կար
: Իր ա չքէ։
լ՛բ
երի
-
աասարգ
ձկնորսին
վ րա լէն չէ ր
Հեոացբ–
ներ։
-
Եկուր
մենք
ալ երէլրպագենք,
մրմն
շեց
էլախարզոլՀին
ղ՛" յն ղէպի
անծանօթ
մարղուն
էլուլմր
առաշնորղելով
;
Զ/լնորսին
մէշ
մեծ փափաք
մբ
արթրն–
ցաւ
էլ՛սխաբզուՀիին
բազձանքր
կատարե–
լու
Համար։
Բայց
երբ
մարգոլ1։
քով
մօ -
տ ե ց ա ւ , առանց
գԼւտնալու
պատճառբ
,
խաչաէլնքեց
եւ սուրբի
մբ անունբ
տուաւ։
%ո
յն պաՀուն
էլա Լսա րգուՀ
ինե
րբ
բազէ
-
ներու
նման
սէլսան
պոռալ
եւ թռչելով
ա—
ներեւութացան
, աժ-ղոյն
գէմքով
անծա
—
նօթբ
որ
ձէլնո
լ։ ս բ կբ
լր ա ե ս է ր ,
յանկարծ
տխրօրէն
զայրացաւ
:
Պ՚՚ւրաէլին
մօաե
—
նա լով
սոլլեց
: Ա ատաէլ
ձ ի մբ
արծաթէ
իժամվւով
, ղէպի
իրեն
էլոգմբ
արչաւեց
:
Ա^՛
ձիուն
՚Լձ՚"՚յ
3՚"՚"կեՅ
եւ ետ
գաո^՚ալով
ախլաւթեամբ
գիտեց
ձէլնորսբ
:
Եր ւ՛աա սարգ
չէ էլ մ ս՚զե ր"վ
էլա խար
գոլ
-
Հին
փորձեց
ինքն
ալ փախչիլ,
բայց
երի
-
աասարւլ
ձէլ1արսր
ուժով
մբ բռնեց
անոբ
ղաստաէլբ
;
Ջ գ է
զիս կբ պոռար
ան,
ձզէ որ
եր–.
թամ
ք որովՀեաեւ
գոլն
ա յնպիսի
՚^ԷԿր
էլանչեց
իր
որ սլէաք
չէր
անոր
անունբ
տա
յիլ՛ , նչան
մ ր բրիր
ոբ բնաւ
սլէաք
չէ
էլ ա աարէ
ի ր
-
Ոչ,
սչ,
երբեք
պիտի
չթոգում
քեզ ,
մինչեւ
որ ղազանիքր
չյայտնես
ինծի
:
՝•
Ո՞ ր ՚լա՚լտնիքբ
, Հարցուց
վՀոլկբ
որ
վայրի
էլաաուի
մր նման
կբ պալքարէր
,
կբ զալարոլէր
իր փրփրոա
շրթներբ
խած–
նելով
:
Այն
որ ղիաես
:
կախարղուՀիին
խոտէն
աւելի
էլանաչ
աչքերէն
արցունքբ
էլբ վազէր
տ Ան
բսաւ.
ձէլնորսին
:
ՕԱԿԱՐ
ՈՒԱՅԼՏ
(Շ՛որ–)
Fonds A.R.A.M
