տ
ե ԱԼ"
ՄԸ
Մ Ա Յ Ի Ս « « Ի Ա Ռ Թ Ի Ի
Խ Մ Բ –
Աննաիընթաց գաւ մը Գա^
հիրէի մեր պաշաօԱակիցը,
Տ"ւ–՚""բեր
Յունիս 4ի եւ 5ի խ մրա գրականներով —
ինր ցոյգ սիւնակ–
«
Հ Ա ՚
Ն 1 ՚
Ա Յ Ի ՚
Ն
Դ Ա Տ Ա Ս ֊
ՏԱ՚ՕԻ
՚Ն
» կը յանձնէ Եգիպաոսի ոամկա–
վար կուսակցութիւնր,
«աՆ սԼսւ տ է լ սչա
յ —
քարէ
մչլ առիթսվ»
:
Կ՚ամփոփենք հիմնական մասերը՛ —
• . . Ջ1չա
յ գաղու.թ
մ չւ , ուր
ամէ
ՆԷՆ
րոլոե
սչայքաչւՆերչչ
տեւէէ
ունեցած՛
չչւԼԼա–
յ թ
Մայիս ՚շպ,
շուչվ։
Այգ
ոչա յքարՆերր
աեղյւ
ունե ցան
նաեւ.
Եգիսչ՚ոոսի
մէչ,
մ՛իչա
այս կամ այն չա -
փով
փոթորկելոփ
մեր
Հանրային
կեանքր
եւ երկրէ
յ՛ չէս ան ութ
Լ անց
ուչա
գրո
ւթի
լեր
մեր
ներքին
փէճե
րու
վրա
յ
Հ րա
ւէր ելով :
Այս
սչայքարներր
Լորս
աարլւԼր
փուլե
—
Ր
է անցած՜ են Եգիսլաոսի
մէ^ :
Ակղրնաբար
ուգեկէցներր
կր
ձգաէէն
տօնակա
աարել
մէա
յն
՛ե՛՛յ ՚
29
եւ
Մայիս
2ՏԷ տօնակաաա
րութ
էււն ր էսսլաո
խափւա
—
նել :
Երբ աեսաՆ, որ անկարելէ
է այս,
յօ -՚
մարեցան
, որսլէսղի
միամամանակ
աօնա–
կաաարուէ
թէ Նոյ–
29
եւթէ Մ ս ՚ յ ի "
28Հ^ :
Տեսնելով
, որնաեւ
այս
թաւլր
սլէաէ
չան ցնէ , աոաչյսրկ
բեր
էն չաօնակաաա
րել
ոչ
Նոյ.
29
ե լ ոչ ալ Մայիս
28Հ» :
Ընգգիմ
ութեան
Հանգիսլելոփ
իրենց
նաեւ
ա յս աոաչսւրկին
մէչ՝
անոն ք
իբենց
բոփանգակ
ճիգեբոփ
լաբուեցան
Մա
յ ի ս
28//
գէմ :
Այլանգակ
ձեւոփ
այս
սչա յքարր
աե՚լի
ունեցաւ
մ անաւանգ
անցԼալ
աարի
.ԺոԼ1Լ–
նալ5«ճ–^
աբուեցան
իչթանութեանց
,
Հաբ–
ցայննութիւններ
եղան
, գագութր
թոոփ -
քի
օրեր
ասլրեցաւ
, բայց ի փերշոյ
կարե
լի եղաւ
սլա բւլե
լ ամէն բան եւ արմանա
—
՛է՛" յ ե լ կե բսլոփ
Հա յասաանի
անկա թու -
թ ե ա ն աաբե
ղ ա բ ձր աօն ակա աաբ եէ ։
Կ՝եՆթագրյ^էր
, թէ անցեալ
ւաաբուան
զգասաացու^չ՜՜/^սէն
եաք, մեր Հակա ֊
ո.ակոբգնեբր
այլեւս
սչիաի
իոագագին
թ ո յ լ
տալոփ
,
որ աչիսարՀացիր
՝» ա յութ
իւէւ ր ,
գլիսաւո
րութեամ
բր
իր
Մզգային
ք*չիաա -
նութեանց
, ղագութնեբու
մէչ
սլաչտօնա–
պէս
տօնակաաա
րէ
Համ ագգային՛
իր Մեծ
Տօնր՝
Մայիս
28/»։
Ա իսա լած
էինք։
Բացաոէւկ
սասակութեամբ
եււ
ամէնէն
ոաոբին
զէնքերով
պսւ յքա
րր Մ այէս 2Տի
գէմ
վերսկսաւ
մանաւանգ
այս աէարէ
Սեղմ
ձեւով
յէ չատակենք
ամէնէն
ւլ լ -
խաւոր
փասաերր
Գէպքէ
բացառէկ
բնո
յ թ բ նկատէ աո -
նելոփ՝
մենք
ղա
յն
ո րո
չեղ
ինք
լւեփակա
–~
նութիւնր
գարձնել
բոփանգակ
՚չագթաչ
-
խարՀի :
Ո րպէսղի
մեր պատմելիքր
լ ր ի ւ
յստակ
բլլայ,
յայանենք,
ոբ ԳաՀիրէի
Ագգ– Ւչ՜
•^փանութիւնր
կր գլէսաւորէ
թեմիս
Առաչ
նոբգ
Մամբրէ
արքԼւղ.
Աիբունեանի
նա -
խաղ
աՀ ութե
անր տակ
ղ ործող
՛Բագա
քա -
կան
ժոգոփր
, եօթր
անգամնեբէ
բաղկա–
ց՚ոծ
, աաենասչետ
ունԼնաչոփ
Պ • Հ • Նա -
ււի սլ Լ ա նր ;
Այ՛լ
ե օթր
անգամնԼ
րէն
մ իտ
յն
երկուքր
կուսակցականներ
են՝
Լեւոն
Տէր Ասա -
տուբևան
ԼԳա չնա կցա կտն)
եւ
ՄԼսրոպ
Գույումճեան
(ռամկտւէաբ)
;
Բաղաքականի
մնացեալ
անգամներր
,
մէչբ
նաեւ Պ՛ ատենապետբ
Հաչուելոփ
,
որեւէ
կուսակցութեան
չեն պատկանիր
:
Ե՞նչպէս
սկսաւ
սլա յքա
բբ :
ԳաՀիրէի
Գալուստեան
վա րմա բ ան
ի
Հոգաբա
բձութիւնր
նամ ակով
մր կր գիմ
է
Աւլ՛է
. Եչխանութեանց
եւ կր թնգրէ
տալ
իբեն
ցանկր
վտբմաբաՆին
կոգմէ
տօնուե
լիք
տօնական
օրերու ;
՚Բտգաքական
մողովր էր
1954
Փետր
•
23//
նիստին
մէչ
քննութեան
կ՚առնէ
Հո -
գաբաբձութեան
նամ տկր
ե լ անուն առ ա–
նուն կր ճչգէ
այն տօներ
ր, որ պիտի
աօն–
ուէն
վարմարաՆին
կոգմէ
;
Երբ
^եբթր
Մայիս 28ին
կուղայ՝
վէճ
կր ծաղի
մողովէն
մէ^.
այն
միտքր
կ^ար—
ծարծուի
, թէ Մ ա յ ի ս
^>^ը
քաղա
քա
կան
բնո
լ թ ունենա
լով
, ի"կ ՛ք ենք
կրօնական
Համայնք
րԱալով^
՚"ձ՛հ
^քբ ԱգԴ ՝ Րչէ""՛ -
նութեանց
կոգմէ եւ մեր
փարմարաններու.
մէչ
սլէտք չէ ոբ տօնուի
:
Հոս
՚Բաղաքականի
Գաչնռւկցական
ան -
գամր՝
րնկեր
Լ . Տէր Ասատուրեան՝
բու—
*ւրն
կերպով
1լ լնգգիմ
անայ եւ երկարօ
—
բէն կր բացատրէ
, թէ ինչու
Մայիս
2%Ր
իբբեւ
Համ ա ղ գ ա յէ՛ն տօն մ ր, որ իր
մ
էչ
կր խորՀրգտւորէ
մեբ սլատմութեան
վեց
իւա լար ու ստրկական
գարերու
ագատու
թեան
տենչբ,
պ է ա ք է որ
տօնակաատբուէ
Համտյն
Հայութեան
կոգմէ եւ
Համայն
գագթաչխաբՀի
մէչ %
Ընկեբ
Լ - Տէբ Ասաաուրեան
կր
յիչեցնէ
մէամամանակ,
որ երկրի
իչխանութիւն
-
ներր,
լաւապէս
ւչիտնսւլով
մէկտեղ,
թէ
Հտ յաստանի
անկա
իսոլթէւն
ր խոր^րգա
-,
ւորոգ
Մայէս
28^
գերաղանղօբէն
քաղա -
քական
բնոյթ
ունէ,
ց ա ր գ ԱՐԳԻԼԱԾ
ԶԵՆ
այ՛է
թուականին
տօնսէկւաււոարույէ՚^մԼ
ԱՐՏՕՆԱԾ
ենղայն ;
Մ եր բնկերր կր էսնգրէ
օր առաչ
տօ -
նակաասւ
րմ ան
որո չում
տոնել ու
նաեւ
" ՛ յ ս տսւրէւ
Հա յաստանէւ
անկախութեան
թուա
կան ր տօնակատաբել
ա յնպէս
, է՛նչ -
պէս ոբ տօնակաւոարած
ենք
անցեալին
մ էչ,
կանխելու
Հտմ ար
տխուր
աբաբք -
ներչյ
" ՛ յ ն անսլատւսս
իսանատու
մաբգոց ,
որոնք
անցեա
լ տարի
գաղտնօրէն
կր գոր–
ծէին
Մայիս
28Է գէմ ...
Մեր
լնկե
րոչ
խօսքբ կբ վեբարեբէբ
այն
^ռ\.՜ռ
.^\՜Օճ
^երուն
, ռր անցեալ
տարէ
մութ
ումեբու
կողմէ
տրուած
էէն
երկրի
իչխտ–
Նութեւււնղ՝
Ա ա յիս՛
2%ի եւ Գա^ակցու
—
ՀԱՄԱՋԳԱՕԻՆ
ԼԱԱՐԱՆ
Ա Ս Ո Ի Լ Ի Ս Հ Ա Յ Կ Ա Կ Ա Ն
Մ Ա ՚ Ն Ր Ա Ն Կ Ա Ր Զ Ո Ի Թ Է Ա Ն
Ս՜ Ա Ս հ Ն
Համազգայինի
Հեբթական
լսաբանբ
տե
ղ ի ոէնեցաւ
Մ ՛ս յէ՛ո
շՏին
, Ազգ • Տան մէչ :
Գասռքխգսն
էբ Պ– Տ ՛ ՚Բիւբտեան
,
նիւթր
«Հայկ.
Մանբանկաբշ^ւթիէնր
»
Նա -
խաղաՀր
, Մ . Պարսամեան
,
լսարանին
բաղումր
կատաբե
լոփ
,•
րսաւ
թէ Պ -
՚Բիւրտեան
1919/՚5՛
առաչէն
անւլամ
գբու -
թե.
մ,
է
բ ապտսրա
Կ
եկ՛
« Շանթ »է մ է չ ։
Նէւթն էբ Մատրաոէ
մէչ
լ ո յ ս տեսած
առաչին
Հա յ՛ թերթր
«Ագ -
գաբաբ» : ԱյնուՀետեւ
,
35
տարիէ իփեբ ,
ան մեծ բծա
խնգբ
ութեամբ
էչա չխաաի ,
ե լ ուսումնասիրութէււններ
կբ գրէ ,
Հան
դէս Ամսօրեայ/., Հայրեէւիք^,
Սիօն^ ,՛
Հասկ/»
մէչ,
«Լայբենիք»ի
եւ ուբիչ
թեր
թե բու
մէչ , ձեռա
գէլ բներու
ուսումնա
ս ի -
րութեան
մասէն, եւ այս նէւթերր
կ՝օղ. -
տագործէ
Հա
յոց պատմ
ութեան
Համ ար :
3՛ փիւրտեան
Երկու
յիսնամեակ
տարիներու
լնթացքին
, ողբացող
մոզո -
փուբգ
մր ե գ ա ծ
ենք ւ Ես այգ ոզրերգու
-
թեան
Համաձայն
չեմ : իրաւ է թէ
Հայոց
Գլխկն մեծ փոթորիկներ
անցած
են եւ
սակա
յն կաաարուած
են ա յնպիսի
ռտեգ -
ծագործութիւննեբ
, որոնց ի տես
անկա֊
բելի է չՀպարտանալ։
Եթէ մեր
մ չակոյ -
թի՛ն իսկապէս
ծանօթ
բլլանք
, պիտի
տես
նեն քոր Հայ
բ լ լա
լ ր մեծ պ ա ր գ ե ւ մ լ ն է :
Նիւթական
մեծ Հարստութիւն
մր մա —
ռ ա ն գ ա ծ
ենք,
րււայւյ մեր
Ներկայ
օրերուն
չենք
կրցած
օ՚լսօագոբծել
:
Պ՚էՆձսււլոր
-
ծութեան
, Հիւսուածե՚լէններու
, ձեռա -
գոբծներոլ,
մչակոյթի
մեծ ստեգծագոր
-
ծութիւննեբ
ունեցած
ենք,
մ եծ
Հ ո՛էե -
կան
րմբոնումոփ
ու բան մր
աւելղնելու
առաչագբոլթեամբ
:
Ո րքան ալ ուղենք
սաՀմ անափւակել
Հա
յ
մանրանկարչութեան
մասին
մեբ
ր ՚ ՚ ե լ է ք -
ներր
, գա
բձե
ալ
աՀագէն
աչխաատնք
կսէյ
կատաբելիք
: Որբեր
մեծցնելով,
ե կ ե գ ե -՚
ցէնեբ
չխնելով
մամանակ
չենք
ունեցած
ուսումնասիրելու
մեր
անցեալի
անգիր
Հ ա բ ս տ ո ւթի
լ ն ն ե րր ;
Ներկայիս
ունէնք
քսան
Հտզար
ձեռա -
գիբ
, որոնց
տաս
ր Հազաբր
կեգրոնացած
է Երեւանի
մ է չ ։ Ասոնք
Հբաչքով
մր չեն
Հաւաքուած՝
այլ
գաբերու
բնթացքէն
մէչտեղ
բերուած
են չաբքաչ
աչէսատան
—
քով–
մնացեալ
ձեռազփբներու
2500Հ<
կլ^
գտնուին
Վենետիկ,
1 2 0 0 ^
Վ^իէնՆա
,
350/^
Երուսաղէմ
: Րոլորր
մասամբ
ուսումնա -•
սիրուած
են տակաւին
» :
«Ոմանք
առանց
րմրռնելու
արմէքր
եէէ
փի լիսոփա
յութիւնբ
, սէսալ
ուսումնասի
-
րած՝
ե լ սխալ
եզբա կաց ութ
իւննե
ր Հա
նած
են
Հ
Պէտք է կրկին
ներկայացուի՛ն
իսկական
մասնագէտներու
կոգմէ
, ինչ ոբ
գիւրին
գործ չէ եւ կր կարօտի
մ եծ
գու՝––
մա
բնե
բու :
Ե– ղարէն, երրՄեսրոպեան
տ ա ռ ե ր բ
գւոնուեցան
, մինչեւ
Ր՝ • գ ա ր , ոչ մէկ ձե––
ռազխր
Հասած է մեզի
% իննեբորգէն
մին
չեւ
Ժ
- բ գ , մէկ ձեռագիբ
,
Ժ
՛էն
քսան
ձեռագի բ եւ
ա յսսլէս
Հարստութիւնր
1լ^ուռճանայ
ժամանակէւ
լնթացքին
» :
Եղած է մամանակ
երբ Հա յաստանէւ
մէչ
ՏՕՕ
կրօնաւորներ
մէայն ու միայն
ձեռա–
թեան գէմ • • •
Հոս
, մոգոփէն
մէ9
իսկ
, Իբրե՛– արձա -
գանգ
մեբ
րնկերոչ
այս խօսքին
,
մէկէն
անտկնկալաբար
, Հետեւեալ
երկախօս՚ու
-
թիւնր
աեզի
կ՝ունենայ
•
Մեսրոպ
Գույումճեան
Լռամկափյոր՝)՝
Այն մարդիկը , որոնց կ^կնարկէք դուք,
երբե՛ք անպատասխանատու
մարդիկ
չէին :
Լ– Տէր Ասաաուրեան
—-
Հապա ի՞ն^չ է–
ին, այդ մսւրդիկը կը &ա^նչնա՞ք :
Մ–
Գույումճեան
Այո՛, մենք է ինք ։
Լ –՜Տէր
Ասատուբեան
.
Մե՛նք կ ՚ըս է ք ,
որո՞նք են այդ «մենք »ը:
Մ– Գույումճեան.– Մ՛ենք ...
Լ– Տէր Ասատուրեան– — Իայց, ինչո՞ւ
անուն չտալ:
Մ • Գույումճեան
Ի՛Ա
էի
դիմոդր ,
(Րե՛նք էինք, եւ ե՜թ-է այսօբ հոս չորոշուի
Մայիս 2Տը չտօնակատարել , այս աարի
եւս պիտի դիմենք • անցեալ տարի չյաջո–;
ղեցանք, որովհետեւ ուշ դիմեցինք, այս|
տարի աւելի շուտ պիտի դիմենք ... ՝-.
Լ– Տէր Ասաաուրեան
.
Լմոզոփական
-
նեբուն
գիմելով)
— կը լսէ^ք, թ է ի՛նչ կը
յայտարարէ– ուրեմն ասո՛նք էին եեդի -
նակնհրը անցեալ տարուան
մուոնալ^ԾԼ
•
անցեալ տարի կ՚ուրանային՝,, մինչ այսօր
կ ՚ րն դ ո ւ նին • • •
Ո֊ամկափաբ
ներկա
յացուց
չ ի
անակնկալ
յայտարարութիւնր
ցնցող
տպաւորութիւն
կբ գործէ
՚Բազաքականի
բոլոր
անգամնե
րու եւ, ի Հարկէ,
առաչին
Հերթին
մեր
լ^կեր՛՛չ
փբայ :
քիամ կափաբ
նեբր
նաեւ
երէկ
ժուոնալ -
ներ
կուտային
եւ մատնչական
գոբծեբ կր
կատարէ
ի ն . սակա
յն
ա յս
ամ
էնբ
կ՚ընէին՛
գաղտնի
եւ այս
կարգի
հերոսական
՛լոր -
ծեբոփ
չէին
հսլտրտանաբ
...
Մ էէ՛ չ այսօր
ՀպաբտաՆքով
ու
րարձրա––
ձա
յն կր յա յտաբաբեն
, ոբ , ա յո ,
ԺոԼՈ
-
ԱաՀնեբ տուած
են եբէկ ուպէտի տան նա––
եւ ասկէ
եաքր
. . •
Մեր
հանրային
բարոյականէ,
համաբ
ե լ
մեբ
Հանրային
կեանքէ,
մէչ
ամէնէն
մաա–
այս
երեւոյթն
է աՀա ...
Բիպ՚Իցս
անիծեալ
բոլչեւիզմ
ր
րերալ\
այս
բաբոյականր
մեղի,
Լենինի
բեբնոփ^–
բտրձրտձայն
յայտտրարելոփ
, թէ
յեգա–
փոէսական
ու բոլչեւիկ
չէ ան, ոփ
չեկիսսա
՛ու
մատնէչ
չէ
. . .
Այս
ապականութիւնբ
հայ
կեանքի
մէչ
բերաւ
ցեխէ,
տիգմէ եւ արիւնէ
չագախ -
ուած
բոլչեւիղմ
ր, Հակառակոբգին
գէմ
սուրբ
Հռչակելոփ
պայքարի
ԲՈԼՈՐ
զէն~.
քերբ
. - -
ԲԱՆԱԿՑՈՒւԹԻՒՆՆԵՐԸ
ՀԼԵԻՈՆ
ՇԱՆԹԻ
ՊԱՏՈՒԻ
ՐԱԿ
ՈԻԹԻԻՆԸ)
ՄԱՍ ԱՌԱՋԻ1;
ԳԼՈՒԽ Ե–
ինչ
փեբ աբե
րում էր մ եր պատուիրա
-
կութեան՝
մենք եւս գրական
աբգէււնք
չէինք
սպասում
Խոբհրգ՛"յէ՛ն
Ո՚սւսաստա–
նէէ մի՚չնորգու
թիւնից եւ ամէն
բոսլէ կա -
բուլ
էինք յետ կտնէլնե
լ
մ եր
ցուցաբերած
պա
տ ր ա ս տ ո ւթ
ի ւն ի ց
չիաւլօ
ր
՛է
ւթիւն
չու -
նենալու
սլատճառա
բանութեամ
բ : Աա
մեբ
կուլմից
մ ի ոազմաիւագ
է բ՝
Աոփետնեբի
միջնորդութեան
անյաչոգոլթեան
պա -
աասէսանատուութիւնր
ապագա յի՛ն Տա -
ճիւրւե ր ի փրա
յ բա րգե լ ո ւ
Համ աբ ;
Բարե բտէստա
բա ր , տուածս
բացատրու
-
թիւննեբր
գոՀ թոէլփն
լնկե
բնե
րիս
, եւ
մենք
միասնտբար
լծուեցինք
պահան -
չուած
տեգեկագր
ի կազմութեան
:
Համ աձա
յն մեբ կազմ ած
տե ւլեկա
գրի
ւէփ ճակա
ւլբ ւսկան
աուեաէնեբի
, հայ աչ -
խտտալս
րութիւնր
իրաւասու
էբ
ւլաոնում
ոչ
մ իա
յն փեց ւէփէլա յէթներր
ստանալու
^
ս լ յ լ ե ւ նբա կրիճակին :
Աակայն
, մեր
սլ ա տուի
բ՛ս 1լո ւթիւնր
վեհանձնօրէն
Հրա -
մարլում
էր հայ
աչիսաւռաւոր
գէւգացի–
ութեէսն
Հասանեչփք
ւսւեէսբգ
Հուըամասե -
ՐԻՅ
՝•
Այս
ձեւոփ
փակուեց
Ջիչերի՛նի
կոգմից
յա ր ո լց ո ւած՝՛
«հուլբ
ա չէս ա ա ա ւո բնե ր ին՛»
սկղբունքոփ
Հայաստանի
հողային
պա
հանչնեբր
վճռաՀտտելու
էսնգիրր
, եւ
Ջիչեբինր
այլեւս
պաչտօնապէս
չանգբա
-
գա
բձաւ մեբ տեզեկէոդրի
վէճակէէտգրա
-
ելան տուե
աւերին,է
Հետագայ
բանսւկց
ութ
իւննե ր էէ լնթաց -
քին
պաբզուեց
, ոբ մեբ աեւլե կագի
րր
որոչ
չաւիոփ
իր գեբր կաաա
րե
լ էր : Գմբաթ -
աաբաբ
, ա յգ
արմէքաւոր
ու սլատմ
ա -
կւսն տեգեկագր ի պաաճէնր
մնաց
Երեւա -
նում :
ԱնՀրամեչտ
եմ գտնում
ա յսաեգ
յիչա–
տակելու,
որ երբմեբ
պտտուէէբակոլթիլ–
նր էլբագուած
էր տեղեկադիր
կազմելով
,
Մոսկուա
յ ո ւ մ էր գտնւում
Թ ՚ ՚ ՚ - բ ք Աղդա -
յինԱեծ
ժո
՚Ր
՚՚ւԻ՛
պատուիբակութէէւնր
Րէ–
քէ՚բ - Աամի
բ է յ ի
գլխալորոլթեամբ
, որ
ա ռ ա ք ե լութիւն
ունէր
խորհրղ
ա յէւն կա -
ռավարութեան
Հետ
բանա
կղ ութ
ի ւննե ր
վէսրէլու
^։
՚
Ես եւ Լեւոն
Զարաֆեանր
աոաչաբկե
-
ցինք
րնկեր
Լ . Շանթին
մ ասնաւոր
տե -
սա կց ութ
էէւններ
ունենա
լու
թուրք
պաա–
ոլիբտկութեան
Հեա եւ աչփսւսաելու
ի-
բարՀ աս կաց
ոգութ
եան գալ
Տաճիկներէ
Հետ, էսկ եթէ այգ չյաչոգուէբ
, գոնէ
շօ–
չտփած
կր լ ի ն է ինք
ի րենց
աբամ
ագբււլ. -
թիւններր։
Առաչարկ
բեբոէլնեբս
այն
կաբծիքին
էինք, որ Տաճիկներր
ւլոՀ
սլի
աի
մնա
յին , եթէ մ ենք
կա բոզանա
յ ի ն ք ՚
եբկոլսաեք
դո յութիոն
ունեցող
փէճեբբ
կա րդաւլբե
լ առանց Ա ովե աական
Ռուսաս
տանի
մ իչամ տութեան
; Տաճիկներբ
ա -
ւելի
պատճառներ
ունէին
կասկսւծանքով
մօտենալոլ
սովեաական
կառավարութեան
բաբեկամական
անկեղծ
ղւլա ցմ Ոէն Աւերին
,
քան թէ մենյ>՝
Հէւ՝յերս :
Ջնայած
որ մեբ առաչաբկր
էւրեւէ
ւէր -
նաս չէր կաբոէլ
րերել
մեր Գատէւն
,
բայց
եւ
այնսլէս
լնկեր
Շանթր
բուռն
կերպով
րնգգիմսւցաւ
Թուրքեբի
Հետ աեսակցու
-
թեան
դազափաբին
; Առարկեց
, որ նախ
լիաղօր
՚էւած
չենք
Տաճիկնեբի
Հետ բա -
նակցելու
ե լ երկրէէրդ՝
ոբ ինքր
Կ
"ՂՔ
~
կողքի
չ ի նստի
մեր
ազդի
չաբգաբարների
հետ :
Աչէսաէոում
էէէնք
Համէււլել
,որ
այստե՛գ
լփալչօրութեան
խնդիր
չկայ,
այլ տրա -
մտգրոլթիւննեբ
չօչաէիելու
Հարց եւ, եթէ
սլկաք
լինի,
Հա յաստանէւ
կառափաբու
-
թիւնից
հետագային
կր ստանանք
անՀրա
մեչտ
լիազօր
ո լ թ իէննե ր ր : ինչ փեբաբե -
րում է երկրոբգ
առարկութեան՝
ւլտնում
Կինք
, որ գիւանագիտական
յարարերու
-
թիւննեբի
մաբգէէւմ
զէլտցմունքբ
անելիք
չունի
,ա
յլ
մէւա
յն
սաՈր
գտ տ էէւլո ւթ
ի ւն ր
եւ
մեր
ժողոփբգի
չաՀր ;
Գժբախտաբար
, ՛ո յ՛լ
խնդբո՚մ
մեգ
չյաչոգուեց
Համււզել
րնկեբ
Շանթին
, ես.
մ՛ենք
է լ նսչատակա
յարմ
աբ
չւլտանք
, ա -
ռանց նրա Համաձայնութեան
, չփման
մէչ
մ անելու
տաճիկ
պատուէբակէււթեան
Հեա.
եւ ցաւոփ յեա կան
ւթէ
եց էնք
մեր մտա -
գբութիւնէց
:
X
Տ ունէսի
սկէԼբներէն
լ ե հ ական
ճակաաէց
փերագ արձա
լ Ալ - Մ էասնիկեանԱ
եւ հե -
էւաիսօսոփ
կապուեց
լի
ր
ա կո է
թեանս Հետ ; Յայտնեց
իր գոՀունակու
~
թէււնր
Հտ յաստանի
Հանրապետութեան
սլաէոուէէբակէէւթեան
Մ
ոսկւււէս
ժամանէէւ. -
մին
առթիւ
, առաւել
եւս իր խնգակցու
-
թիւնր
յայանեց
, որ առիթր
սլիտխոլնե
-
նայ
հէսնգիսչելու
մեր տաղանգաւոբ
զ ր -
բոէլ, « Հ ի ն Աստուտծներ՚»ի
հեղինակ
Լ*
Շանթէ հետ :
իմ
կ՚՚գմէց
եւս ուրախութիւնս
յա
յտ -
նեցէէ , ոբ չորս
տալււււէսյ
անչտտումից
յեաո
յ առիթր
պիաի
ունենա
յէ տեսնե
լու
էմ փագեմի
րն/լեր եւ անկեղծ
բարեկամ
Ալեքսէսնին
:
Բնական էբ , որ բոլորս
է լ
ցանկութիւն
ունենայինք
չուտաւիոյթ
՛հանդիպում
ու -
նենալու
Ալ– Մէասնէկեանէ
Հետ,
որսլէս
զի օր առաչ
հասկնայինք
,թէ ի՛՛նչ չտ -
փ՛ով նա կ ա ր ո գ էբ օւլտակար
լէնել
Ջէ՚չե–
բինի հետ մեբ փարած
բան էսկղ ութ
էէ
ւննե–
րի
չ^՚թացք՚էւմ
:
ՀԱՄՐԱՐՋՈՒՄ
ՏԷՐՏԷՐԵԱՆ
(11)
(Շաբ.)
Fonds A.R.A.M
