էՑԱՈ-ԱՏ»
« ԷՄՄԻ » Ն ԵԿԱԻ
« ԷՍ ՚ Ս ՚Ի » ՛ն ԳՆԱՑ
իսվէնաէրունի
մասին
Տ"քթ՛
Պաղաոյ–
եանի
ղրահ– «՝Բանի
մր յու.չեր»ր
թարմա -
Տ ՚ ՚ ւ ց ի ն յիչաաակներ
1914 - 1915/,
Կիլի1լ–
եան
չրքանէն
• քառասուն
աարի
փերքն
ալ
ա յգ ԶարՀուրանքր
ապրող
ամ էն
Հայու
սրաին
մէք յուչե ր 1լր հնին •
մանաւանգ
որ Ապրիլեան
տարեգարձն
ալ մօա է :
Մ՛ասնաւորասլէս
անուն
մր,
անգլիա
կան
«Տ"րիս»
յահանաւր
, ի՛՛նչ պաամու -
թիւններ կր ձի չեցնէ
Մ իքե ր1լրա1լսւնի ա–
փերէն
,
1915/՚յ՛ I
երր ան իր
ամենօրեայ
պաո
յանե
րր կր կատարէր մէկ նաւաՀան–
գիստէն
միւսր :
Տէօրթ
Եօլ էի այգ օրերուն
: Ալէքսան -
արե
թէն
մէկ ժամ գէպի
Ասմտնիէ
, երկա–
թ ո ՚ ֊ ղ ի ի
գիհին
փրայ
:
Հյատ փոքր նաւա -
մատոյց
մր ունէր , աւելի
ճիչգ
տեղացի
փաճառա կաննե րուե
կուլմ է չինուահ
«իս–
կէ լէ»
մ ր , ուրկէ
իրենց
նա ր ի քնե ր ո ւն
սն–
տուկներր կր րեոցնէին
Ատեսայէն յաա -
կապէս
եկահ՜ չոգենաւերր
:
Տէօրթ
Եօլ էի այգ օրերուն
է Ալեքսան -
տագորհէ
ին
ղայն
իրենց
ղրօսանքի
ժամե—
րուն «պտոյտներ»
սարքելու
մինչեւ կա -
յարան
, երրեմն
նարինքի
սնտուկներ
ձեռք
ձղելու,
երրեմն
թենիս
իւաղալու
,
կամ
Հալ
ժողւիելու • • • Աւ մ անաւանղ
. . .
փորձանք
ստեղհելու
Տ էօրթեօլց
իներու
գլթուն
:
Անչուչտ ոչ մէկ տուն ,
հովաՀայեաց
րլչա
յ թէ ւլ իւղին
ներսերր
, լո յս վառե
լու
իրաւունք
չունէր : Հասկնալի
արղելք
մր :
իսկ
«Տորիս»ին
այցելութեան
օրր
\չորեք–
չարթի
, մասնաւոր
թստ
ութ
իւններ
ձեռք
կ՚առնէին : կին րլլար թէ պատանի
(^այրե–
Րր
ղինուոր
էին կամ
ճամբայ
,
չինելռւ
տարուահ)
, իրաւունք
չունէին
ղիւղէն
քանի
մր քայլ
գուրս
եք քելու , ի"կ
՚Լ"՛^
յ
ա
յն Հետաքրքիր
աղուն որ րա րտի
ի
մ ր
գաղաթր կր մ աղլցէ՚ր
«կմ մի»ն
տեսնելու
Հաճոյքին
Համար :
^կմմի»ն
«Տորիս»ն
էր , Հայե րուն
Հօրեղրա
յր ր ,
թուրքեբր
"՚յԳ"1է"
հր Կ՚՚էէին
ղայն : Ալ
«թաչկինակ
եբերցոլցիր»
, Հեչս^
տո՛՜ւիր» ,
^մասնաւոր
չա րժուձե
ւե րո։է իւօսեցա ր»նե ր ր , սութւրա—
յ–.Տ.
կ
^•>...^թէ^^.^1.ք. 1իՆ է., առիթ
« Ա էյեար
ժանտարժ
անե
բու »
Համ
ար
ձեռռ
անցահ
տղան
լալ մր տփելու
եւ
« քարաքօլ»
առաքնորղելու
;
Ասոնք Հասաբակ
ղէպքեբ
էին • Ե՛– մեր
չարաճճի
տղաքն ալ փաբժուահ
հեհին
,
կամ
վյւտաՀ
իրենց
ճկուն
չարժուժնեբուն
՝
եւ աբաղափաղ
սբոէն^էեբուն
, բաբտինե - |
րոլ
բնակիչ
ղարձահ
էին;
Ղ՚անիէլ
մր
ու–\
նէինք
որուն
բնակաբանէն
հոէէը
Հաղիւ
1
կերեւար
յ
Զորեքչարթի
օրեբը
երբ տեսնէինք
զին– •
Քր
ղէպի
մեր տու7ւր ղալու
ճամրուն
ւիր - ՚
բա
յ , բնաղղաբա
ր կր նա յէ ինք
Միքերկ -
րականին
, ղիտէինք որ «Տռբիս»ր Հոն
կր եւ մ եր ՚)–անիէ լին
ղի տ ա բ ան ր
մ եր
ւղարտէղին
բաբա իներ
ուն
ամ էնէն
բարձրր
մինչեւ
երեկո
յ պիտի
Հ ի ւր լ^ւ կա
լէ ր
ա
յղ
աշթոյժ
սլատանին
•
Զորեքչարթի
օր մրն էբ ղարձեալ
, ի՜-
րիկուան գէմ : Տ եսանք որփողոց ր իրա -
րանցոլմ
մր կայ։ Ոստիկան - ղինուռբ -
ներ
իրենց
ձիաւոբ
Հա բիւր ապետ
ով
ԱՆԱՊԱՏԻ ԹԱ ԳՈԻձԻՆ
Զ է 8Ն է Պ
Պայհառ
առաւօտ
մրն էբ , երբ
Զէյնէ"1
արթնցաւ ու մօտենալոփ
պատուՀանին
գուբս
նայեցաւ
, եւ այսպէս
րսաւ՛
-1—
Գարուն է աՀա : ինչքան
ազուոբ ես ,
ոփ
ղաբուն
, ե րիտասա րգութեան
եւ
յոյ—
ոի եղանակ
• • . կանա
չղ
յ ո յ ս ի նչանն է աշ~֊
թաբՀի
I
Աակայն,
սիրտր
խռոփ
րսաւ
«.ոփ ղժբա էստ
աժոլսինս՛
ղուն մեռար եւ
Հանղիստ
օր ժ՝^ չտեսար :
՛Բու
կարճ
կեանքղ
Հռովմէացինեբու
ղէժ պատե -
րաղմելոփ
անցոլցիր
• Բայց
թող
է՚"Ի՚րԻ
Հողիղ՛
սլիտի
՚էրէժղ
լուհեմ եւ
փոքբիկ
զաւակգ
աչթարՀի
մեհ՜աղռյԱ֊
թագաւորր
պիտի
ղաբ ձնեմ ;
Ապա
, փեբագաբձալ
իր սենեակր
եւ ,
գիչերազգեսար
փոթելռփ
, ելաւ
գուբս
ու
կանչեց
իր վեղիրբ ;
Բաբի
լոյս , ով թաղռլՀիս
, Հրա -
մ ան :
- Աղոստոս
, րսաւ
Զկյնէպ,
գիտեո
որ
մենք
Հռոմի
իչէսանութեան
տակն ենք
գէպի
՚Բէլէկեան
որբանոցր կր ղիմեն ա–
ճապարանքռվ
: Արբանոցր
տակաւին էէր
տեղաՀանուահ
1915/՛
ամառր
: Շէնքր կր
ղանուէբ
ղիւղին
Հիւսիսա
յին
հա յրր
^բաց
ղաչտի
մր մէք, սլաբտէւ^եբով
չրքապատ—
ուահ՜ եւ ամրողքովին
հովաՀայեաց
•
Հետաքրքիր
տղոց
բաղմ ութիւն
մ լ ^ ալ
կր Հետեւէ բ
ղին ո ւո բնե բ ո
ւ1ւ
: Ա
պասեցինք
անՀամ
բեր պատճառր
Հասկնալու
յ
Տեղա–
Հանռւթէււններր
լ^գՀանրապէս
այգքան
ցուցական
ձեւով
չէին
րէէար : Ո ՚ ՚ ր ի չ
բան
մր կար : ՛Ժամ մր վեբք տնօրէնր
, Պ • Կար–
մ իրեան կր պատմ էբ գէսէքր
)
՚ՂԳ"՚ԻԷ
^ Ր^՜
պիտով
մր։
ի՚^նչ պիտէւ Րէլա
յ , եկան
թոլղարկե–
ցին
նորէն , տասներորղ
անգամն
ՐԷԷԼ" ՜
լռվ,
իբրեւ թէ
Հէյլոս
Օյնաարյօբր
-
ժրչղ,
Հայելի կր խաղցնենք
եղեր
« 5 " –
բիս»ին , նչան տա լու
Համար : Ա ա յրա -
մուտէւ արեւր
որ 1լի^սէ գէպի
Աիքերկբա–
կանի
Հեռաւոր
Հոբիղոնր , իր
ճառա -
գա յթներ ր կր ցո լացնէ
մեր ասլա կիներ
ուն
վրայ,
Հայելիի
նման
վւայլեցնելով
գա —
նոնք : Ա՛արգիկր
«Հեյլոս»
կաբհեր
են
ա–
րեւին
ցոլացոլմր
՚է՛
քէսելփք էկայ ել այս
քանիերո՚՚՚րղ
անղամր րլլա լով՛ ՚ ՚ :
Այս
ամ ենօբեա
յ զուտ րճա
լի
ղէպքեբ
ր
«Տորիս»ին
երեսէն
էւ վերքոյ պատճառ ե -
ղան
եղերական
ղէպքի
մր , որուն ղոՀ
ղաց էւն գիւղին
քանի ^ր
ե րե ւե լինե ր ր ,
մ ասնաւորապէս
Պա լեաննե բ ր եւ
իրենց
նաՀապետր
3 ովՀ աննէ ս էֆ .
Պալեան
,
ՏՕի մօտ պատկառելէւ
հերունի
մր ոբ Ա—
տանայի
մէք կաէսաղանի
՚էր"՚յ
ք""՚եց
«Տոբիս»ին
մեղքր։
Աւելի
ճիչգ պիտի
բլ–
լար րսել Տէօրթեոլփ
չրքակա
յ թուրք
գիւ–
ղացինեբուն
վրէժր։
Այս մաբգիկր\%()^ի
,
Ատանա
յի կոտոբահին
էէին
կբցահ քար -
գել եւ Հէ՚կիղել
Տէօրթեօէր,
անոր
Հեբո -
սական
ղիմաղբութեան
պատճառով։
Պալեաննեբր
եղահ
էին
ղիմաղբութեան
ողին,
Հնչակեան
Ժիրտյրի
Հասցուցահ– ե–
րիտասարգ
յեղափոթական
սեբունղին
Հետ :
ինչպէս
քիչ մր բոլոր
ղիւղեբր
,Տէօբթ–
եօէն ալ ունէր
իբ «էսենղր»
,
պաչաօնապէս
րէյղռլնռւահ՜ թէ Հա յ եւ թէ չրքակա
յ
թուրք
բնակչութեան
կողմէ ; «Տէէի Փո–
բի» կր կոչուէր : Ամէն
տունի եւ
ամէն
էսան ութի
մէք
(Վարի
թաղիՆ) ^.լ^ա
ս ուտք
ուՆէր է ԱՆ էր որ
^կմ
մ ին մ եհ^
բարեկամր կր նկատուէ ր
թուրքեր
ուն
կողմէ։ Եթէ Կէօքօղլանեանր
այհ՜ կր ղբբ~
կէր
լողալով
«Տ ոբիս»ին եւ կր պա
բենա–
ւորէր
գայն, Ախտանայի
պատեբաղմ
ական
ատեանին
առքեւ
ղատուելու
Համտբ , ին
չո՛՛՛ւ Տ է լի Փորին ալնամակ
մր
չտանէր
ՅովՀ
. Պալեանին
կողմէ , անղլերէն գր–
բռւահ՜՝ Վարի է^աղփ վարժապետին՝
՛Բա-
րուկեանէւն
ձեռքով
; Գժուաբ
չեղաւ
սար
քել
րեժագբութէււնր
: Փորին
Հրասլուրե -
ցին
խոստոլժներով։
.
«Բ՚ուկղ է ՅովՀ
. էֆէնտիին
աունր
,
Պաղտասաբ
Պալեանին
կինր , ա յսքան ալ
ղրամ
, րնելէւքղ
ղժուար
չէ , նստէ սա է–
չուն
վրայ եւ քչէ գէպի
հռվեզեբք»
...
Եւ հովեզերքի
Հււկողութիւնր
կատարող
ոստիկան
ղփնուորներ
վրայ կր
Հասնին
կր բռնեն
Փորին եւ ձեռքով
ղրահի պէս
կր ղտնեն
էչուն
Համետին
տակէն
անգլե–
րէն
նամակր,
ուղւլուաՆ
«Տորիս»ի
նա -
ւապետին
:
Հետեւա՛՞նքր։
Բոլոբր
միասին պատե -
ԱՆՀԵՏԱՑՈղ
ԳԷՄԲԵՐ
ՎԵՐ. Կ ՀԱՍԷՍԵԱՆ
Երեւանէն
ստացուահ
նամակէ
մր կր
տեղեկանանք թէ Փետրուար
^ին իր մաՀ
կանացուն
կնքահ է վերապատուելի
Կա -
րապետ Ա . Հասէսեան
, որ
1947/՛
աշնան
ներղաղթէէ
վերքէ՛ն
կարաւսւնով
Հա յաս -
տան
մեւրւահ էբ Պէյրռւթէն
, իր
լնտանի–
քին Հեա :
Հանգուցեալր
հնահ էր Մ արաչ ,
չուրք
82
տարի առաք,
լո լս ա
լ ո
ր չա կան
րնտանի
քի մէք Լմայրր
Աամուէլեան
Լորս
եղ —
բա յրնե
բու
միակ
քոյրն
է բ) :
՛Եա էսն ական
կբթ ութիւնր
սաացահ
էր
իր
թազյլ Ա . Աւսրղիս^ եկեղեցւոյ
նաէսակբ–
թա բանին
, յետո
յ Հա յ
բողոքականներու
Առաքփն
եկեղեցւոյ
^Ակաղեմիա»
վար -
ժաբանին
ժէք :
ԶափաՀաս էբ աբղէն
,. երբ տեղփ
ունե
ցաւ
189օ/
մեհ– կռտռբահր
, որուն ղոՀ
գացէւն
աւելի
քան Հաղար
Հայեր,
այրե -
ցան
քանի
մր Հա յկական
թուզեր
,
իրենց
եկեղեցիներով
ել ղպրոցներով :
Ամ եբիկացի
մ էւս իսնա
րնե
Բր
արղէն չա
տոնց Հաստատուահ՜
էէ՛ն Մ՚սրաչփ
ժէք ,
ուր
ունէին
էւրենց
Աստուահաբանական
ճեմարանր եւ Ազքկանց
ղօլէճր ;
Ջաբղին
Հետեւանքով
որբանոցներ
բա -
ցին
ամ ե բիկեան եւ ղերմ անական
միսիո–
նա րներր
աղքկանց եւ մանչերու
Համաբ :
Անոնք միաժ-ւսժանակ
նիւթասլէս
կ՚օղնէ -
ին
ա յբէւներուն
ալիւր
Բ՛" չԼ՚՚եէով ել աչ–
խատանք
Հայթայթեէով
Լձեռսււլորհ)
:
Հա յ
աւետարանական
չարժումր
մեհ– ղո՛րկ ստացաւ
այղ չրքանէւն
Կ է՛ էԻ~
կԼ՚ռյ , մասնաւորապէս
Այնթապի ու Մ ա–
րաչի
մէք։
Հու յաստանեա
յց
առաքելական
եկեղեցւոյ
ղւուաէլնե
րկն չաաեր
բողոքա—
կանութեան
յարեցան ;
Հասէսեան
որ պղտիկ
տարիքին
հ՜ր–
նողքին Հետ Եբուսաղէմ
ուէստԼւ
ղացահ՜
ՐԷԼալով
հանօթ էր «Հաճի կարապետ» ա–
նունով,
չվւման
մէք մտաւ
ամերիկացի
միսիոնաբներու
Հետ եւ
բողոքականու–
թիւնր
րնղոէնեց
ւ
րաղմական
ատեան
, ուր մաՀուան կր գա–
աասլարտուի
ՅովՀ • Պալեան
,
15
եւ
10
տարԼ՛
բանտարկութեան՝
Պաղտասաբ
Պալեան
, Բւսրուկեան
եւ միւսներր
•
Տէէի
Փորէ՛ն ալ
բաժին ժր կր ստանար
4–
5
տարի. Հակառակ
էւր բուռն
բողոքին,
երբ կր պոռար պատերաղժական
ատեա —
նին առքեւ •
Ո՞ւր է ՅովՀաննէս
էֆին
տունր,
Պաղ–
աասաբին
կէ՛նր ինհէ՛ պէւտի
տու յիք , բան
մրն ալ չտուինք,
«էտէպսիզ հէրիֆլէր» :
Մէ՛նչեւ
րնղՀ
. աեղւսՀանութիւն
1915
Օղոստոս
, ւււյլեւս
«Տ ո ր իս»
էմ
մ ին
ժպիտ
չէբ
բերեր
Հայերու
ղէժքին
վրայ,
րոլո
րին
սիրտր կր ղողւռր
երբ էւր
նաղելաճեմ
պաոյտր
նչմարէին
Մ է՛քե ր կրա կան
ի կա
- յ
պոյտին
վրայ ։
1
Տէօբթեօք
ցիներ ր չեն կրնար
օրՀնու -
թեամբ
յ ի չ ե լ «Տորիս»ր
, ինչպէս
Մուսա–
աաղցիք կր յէ՛չեն աւլսւտարտր
«Տէ"էքս»ը
։
Տ ՛ Շ– Մ1^ԱԱ՝ԲԵԱՆ
է՛նքնաչի""աութեսւմբ
մեհ
՚ լ ՚ ս ր զ ս ՚ ց ո ւ մ
ձեռք բերաւ
:
Մ՚՚՚՚՚նաւոր
րնղռլնակոլ–
թիւն
ունէր
րժչկութեան
, մանաւանգ
բե–
կաբռւժութեւււն
եւ չաա կանութէն
Համ
բաւ
չաՀահ էր իբբե՛– բեկաբոյժ։
Զբի կր
գարմանէր
իրեն
զիժողներր :
Մեհ
փա՚իաք
ունէր
Հայ աւե՚ոաբանա
֊
կան
քարոզիչ
ղառնալու
:
Թէեւ
Գօ -
լէճակ՚սն
ղաստիաբակութիւն
չէր ստա
ցահ^, սակայն
մտաւ Աաբաչի
Աստուա–
հարսւնական
ճեմարանր
, ուր իր
նմաննե–
բէն
կաղմուահ
ղս՚սարանի
մէք Հե՚ոեւե -
ցաւ
մասնաւոր
ղասրնթացքի
Ժր։
Իբրեւ
ք՚ոբողիչ
զրկռւեցւու
Մ՚սրաչի
Հեռաւոր
զիւզերէն
Կապան,
յետոյ
Կէօք–
սէէւն :
ա9է՚ն
Կէօքսիւնի
քարողիչն էբ եւ իբ
այղ
Հանգամ՚՚՚նքով
ճամբայ
ելահ էբ
մասնակցելու
Համար
Կէէիկիոյ
Հ՛ոյ Աւե
տարանական
Միութեան
Հւռմաժոզովին
,
ոբ պիտի
զռւմարռւէր
Ատանա
յի մէք Ապ
րիլին :
Կիլիկիոյ
Համատ՚սբահ
ք՚սբղր
սկսահ
էր
արղէն՝ երբղեռ սլւս աղամ աւո
բնե
րր
աեղ
չէին
Հասահ։
0
"ժանիյէի
,
Ջայրր
Աղ՚լրի եւ Աայ Կէչի՚ոի
մէք
նաՀաաակ–
ռւեցան
37
Հողեւոր
ղորհիչնեբ
,
որոնց
չարքին մէկ փբոֆէսէօր
, 9
ձեռնաղրեալ
Հովիւներ
, տասր արտօնեսւլ
քարողի
չնեբ
,
էւնր եբեսվւոէսաններ
եւ Լորս կիներ , ո–
րոնք Ատանա
յի Համաժողովին
կ՚եբթա -
յէւն
Կիլիկիոյ
ղանաղան
քաղաքնեէ՚էն
•
Պ՚ոտ
՚ Կաբսւպետ
Հասէսեան
ճամրա
յ
ելլելէն
վերք վտանղ ին տեւլեակ
Է՛ԷԷ՛՛՛Է՛՛՛Լ
է
իր տեղր
վե բաղա րձեր
ել
լնղՀանուր
սսլանղէն
վւրկուեր էբ Հրաչքով •
Կէօքսիւնէն եւ կապանէն
վերք
քա բո
զէ՛ է նչանտկուեցաւ
Ալսլո ւս թւււն
էէ
, ուր
մ բ–
նաց
մինչեւ
Համ ա չէսա բՀա
յին
առաքին
պատերազմր,
որուն
ամբողք
տեւող
ու
թեան
կերպով
մր յւսքողեցւոլ
մնալ
Մ ա–
բաչ :
Զինաղաղարին
պաչտօնավաբեց
իր
հննղավայբին
մէք :
1922/'Տ՛ ,
Մարաչի
պարպումէն
վերք անցաւ
Առւբիա - Լի
բանան
չրքանր , ուր ղորհեց
քառորղ
ղաբ
անլ^ղՀատ :
1922
Օղ ոստոսէէն պաչտօնական
քարո -
զիչ նչանակուեցաւ
Գամասկոս
ի Հայ Ա -
.–ւ
^^1
.^.%...էչ...ն....յ եկԼ,լե.յիին, որ
յնոր–
Հիւ իր քանքերուն
կա.լմակեբպեալ
վիճակ ^||
ստացաւ։
Հոն մնաց
մէնչեւ
1923
Հոկ
տեմբեր
30:
1924^5՛
ոլաչաօնավտրեց
Լաթաքիոյ
մէք
իբրեւ
արտօնեալ
քարոզիչ։
Յեաոյ
անցաւ
Տրի՚ղոլիս,
ուր մնւռց
մինչեւ
1927
իրրեւ
Հովիւ
տեղւոյն
եկեղեցիին
- Հոն
բացաւ
նաեւ նաէսակրթարան
մր քառասուն
ա–
չակեբտներով
եւ վարեց
կիբակնօբեայ
ղպրոցր :
ժամանակ
մր
ւղա չտօնավա
րեց
նաեւ
Իսքէնաէրունի
մէք–
1927 - 1934
ղոլ՚հակցեցւսլ
վեր.
Ենովք
Հատիսեանի՝
Պէյրութի
մէք,
ղաոնալով
քարոզիչ
փէմփի
եկեղեցիին.
Պուրճ - Համուտի
(Նոր Մաբտչ) մէք
նոր
եկեղեցի
մր Հիմնուեցաւ,
վեր. Հա
սէսեան
Հովիւ
նչանակուեցէոլ
անոր։
Այղ
պաչէոօնին
վրայ
մնաց
1934
Յունուարէն
մինչեւ
1942//
աչունր,
երբ իր
յաոաքաց–
եալ տարիքին
պատճառաւ
Հրաժարական
տուաւ։ Եւ սակայն
չարունակեց
միչտ
տաբէէնեբէ
էւ վեբ , եւ մեբ ամբ՛՛՛լք
Հարս–
տութիւնր
1լ երթայ
էւրենց
էլանձր։
-
Հիանսւլվլ է նււլտտւսկղ
, ււվ
թաւլու–
Հիս , Հրամայէ եւ կււղքիղ պաարասա
պի
տի ւլտնես
քու Հաւատարէէմ
ժողովուրղղ։
Ուրեժն
մտիկ բրէ Օղ՚՚սաոս
,
մենք
չատ
չարչարուեցանք
անոնց
լւէլհէէն տակ ,
ԼպատուՀանէն
ղուրս
նայեէէւվ)
այո , ա–
Հաւասիկ
ղարունր կր էսա յտա
յ ղուրսբ
ել
կր ՛ւ՛ղէ գի" իրաւունքս
սլաչտպանելու
Հւէէմսւբ :
—՜
թաղուՀիս
, եբէւտասարղի
արիւ—
նր տակաւին կր Հոսի
եբակնեբուղ
մէք է
Գուն
իմ կեանքս ես,
ինչպէս
ամբողք
Փալմիրի
ժողովուրղփն
։
Զէ
յնէ՚ղ
անո
յչ ժպիտով
մր րսաւ
ա–
նոր •
- Շատ
աւլնիւ ես Օ՚էոստոս •
Հիմ
ա
պիտի
յա յտաբա
րենք
ժողովուր
գին
, որ Փալմիր անկախ է
ա
յսօրռլրնէ
սկսեէ
եւ
եւ
իրեն
է
ժան,
աՍալո
ր թա -
գուՀին
պիտէւ
րլլամ ;
•
Այսօր
ղուն պիտի
Հասնիս
քու փա–
փաքիղ.
. . երանի
սիրտս ալ Հասնէր իր
փափաքին
. . . : Զէյնէպ
չլսելու
տուաւ
այս
վերքին
էսօսքր , եւ արձակեց
զա
յն
յ
Ամրողք
Փալմ իրր
ոտքի էւ
Հաղարաւոր
մարղէ՛կ
խանղավառո
ւթեամբ կր
ղիմեն
պալատ եւ կր
ղո չեն
էսե լսւ յեղօբէն
. • •
կեցցէ
մեր թաղուՀին
, կեցցէ՝
մեր քաք
Զէյնէսէր :
Այգ
՚էայբկեանին
,
Զէյնէպ
կ՚երեւի
պատչղամին
վբայ՝
պատերազմական
ղէն
ու ւլբաՀռվ
, եւ էլ րսէ
ժողովուրղին
•
Ո՛է "է՛րելէ՛
ժողովուբղ
,
Փաէմիբ
Փս՚լժ՚էւբցէւնէճբուն
է այսօբուբնէ
սէլսեալ։
ԱՀա
էլր տեսնէք
Հագուստներս
•
րոլորգ
ալ
էւնհէւ պէս պէ՛տի
Հագուէւք եւ
պէւտի
Հանենք
այն ւքլտեն
մէւայն երբ
անկախ
ղարձնենք
մեր երկիրր ;
Ժողովուրղր
էսանղավառութեամբ
^5ւ -
ղունեցաւ
էւբ քաք եւ գեղե՜ցիէլ
թաղու
- 1
Հիին պատղամր, եւ ցբուեցաւ ;
Օղոստոս
, աՀաւասիէլ
կեսարին
ուղ
ղուահ
նամակր
, որուն
մէք յայտնեցի
ի–
րեն
տուրք
չվճաբելու
մեր որոչումր։
Այո
նամաէլբ
անմիքասլէս
պէւտի
ղրէլես
իրեն
է
Այո,
"Իրեէփ
թաղուՀիս : Պատբասա
է այս պաշտօնին
յաբմար
անձր. (^Օղոս -
տոս
ներս էէր էլանչէ
ղրան ետեւ
սպասող
երիաասարղր
, որ կր մ տնէ եւ
խոնաբՀե–
լով
թաղուՀիին
առքեւ
, կր սպասէ
Հրա -
մանի)
I
Զէյնէ՚գ
անոր կր յանձնէ
կայսեր ուգ
ղուահ՜ նամաէլր
ել կ՝րսէ *
կէւցցես , ք՛՛՛ք
/•րէւ՚ոասարղ
,
է"" Ր Ի
ճանսւպարՀ եւ յաքողութիւն
էքր մուղթեժ
:
(Երիտսւսարղր
կբ մեէլնէւ)։ Ապա,
՚էէղի -
է՛է՛ն գաււնալով
, էլ՛րսէ •
I ՚
Օ՚է՚՚սաոս
, պէտք է որ
սլլլւտրաստես
րանակր
, ոբովՀեաեւ
ղիտեմ ոբ սլատե -
բազմ է։ պէւտի
ս էլո էւն Հռովմ է տ ցէւնե րբ :
Մ է՛ մտաՀողուէւր
, ուէ թաղուՀիս
, ես
ամէն
է՛նչ պատրաստահ՜
եմ արղէն :
Ուրեմն
, ղնա եւ
պււււռրուստութէ՚ւն
աես,
որպէսղի
բանտէլբ
ղօլ՚՚սՀանղէս
մր
էլաաաբէ
վ՚"ղր
։
Մ եկնոզ
եր է՛տասա րղր՝ որ Ա իրէւուս
էլր
կոչուէր,
լրտես
՛քրն էբ։
/^սւղուՀէւէւն
նա–
մաէլբ տարաւ
Հռոմ եւ յանձնեց
Կեստ -
րին, որ Հրամայեց •
ք^ող
րանաէլս
բոնէ այդ
ապստամբ
կինր եւ ղ՛ոյն բերէ
էւնհէւ, էաէլ
Աիրիռւս
թող սպասէ
էւմ նոր
Հբամաննէ,բուս
- Ով տէր , քու բաբիքդ
անսաՀման է \
ինհէւ
շնորՀԷ
այս
կէ՛նր։
՛Բուկդ
թող
րէէ՚ոյ
" ՛ յ ղ կէ՛նր էււ
գուձ
եղիր
իմ վւոխանռբղս
Փալմ էւբ ի մէք
I
- Աբե
ւչատռւթէււն
, ով տէր • • •
Թարղմ. ՆԻԶԱՐ
աՍ՚ԼԻ
(Մնացեալը յա ջ որ դ ո վ )
Fonds A.R.A.M
