HARATCH, du 1er janvier au 30 juin 1953 - page 314

ՆՈՐ ՈԻԺԵՐՈԻ ՊԱՀԱՆՋ
Մէնչ մ՛էկ կուլմէ մսւՀուան մւոնգաւլչ, կը
ՀՆձէ մեր մաքէ ան գսյ ս սւ ան է՛ե շքեւլու —
թէււններր , մէւս կողմէ ցանցաոօրէն կր
Հասնէն մեհ՜ութէւններ , անղա րձ մ ե 1լ^ւուլ–
ներու ձղահ՜ սլարասլը լԼ ցնելու Համար :
Հայկական Աւէւէւռքր , էբրեւ աշէսար -
Հաղ բական նոր մ էւքավա յր , ան շո ւշա ա -
ւելի առատօրէն կր Հասցնէ սլաարաս ֊
աուահ ումեբ , Բ ՚ " յ ց մեբ էսօսքր կր ւէե -
բաբերէ աղղա յէւն կալուահէն ներս աշ -
էսատանքէ լհուողնեբուն •
Եբէկ, "ւնէէ՚նք ամրողք Հէնղ կամ ա–
ւելէ նաՀանղնեբ բնակուահ^ Հայերէ ,
չունէ էւնք սակայն այնքան բմ՜էչկ կամ
երկբա չավւ , որքան կչլ Հաչուենք օաա -
բութեան մէք ա յսօր :
Եբէկ, Հայբենէ Հալին վբայ, մաաւո -
րական Համեսա սլաարաստութեան աէբ
անձեր էէն մ եբ ուսուց էգերէն չաաեր ,
որոնք նուէրուեցան սերունղէն ղասաէա–
րակոլթեան ղոբհէն , սաանձնելով Հեռա–
ւոր քաղաքէ մր կամ ղէւղի մր մէշ սլաչ–
աօն չաա թեղճ ռոճէկով ;
Հաբէւրէն էննսուն , էրական նուէբԼար՛
նեբ կէն անոնք, երբ մոռցահ աչէսարՀԷ
Հաճո յքն ռւ վա յե լքեե ր ր , ւղարաականու -
թեան մյ^ք կր ղանէէն էրենց բովանղակ
սւէափանքր ;
Այսօբ Հարէւրաւորներու կր Հասնէն
Համալսարաններէ չրքանաւա րանե ր , բայց
մատի վրայ կր Հաչուոլէն սերունղէն
ղաս տէա րակոլթեան լհուռղնե բ ր %
ԱշթաբՀաղրական մեբ նոր մէքավա յրե–՛
Րր լողունակ են ոլատբաստուահ ու րաղ~–
՝ մակողմանէ ղաբղացման տէր ումեր Հան–
ցնելու , ասէկա առաւե լութէւն մր բԱա -
էով Հանղերձ , ղեռ նսլաստ մ ր չղա րձաւ
աղղայէն աեսակկտով, որովՀեաեւ Հաս–^
նող ուժեր ղորհ ունէ ութե ան ասսլարէղ
կ՚րնղդբկեն ոչ թէ Հայկական ահուն, ՚սյԼ
–Օտարէն անղասաանր կամ Հանղր ;
Բաղղատմամր երէկէ , աւելէ շատ են
Համ ա լաս բանականնե ր ր մեր մէք այսօր,,
րա յց մ աաէ։ վբա ք կր Հա շուո ւէն անոնցմ է
Մեհք մասր Հասնող ուժերէն , կր ղորհէ
(օտարէն Հաշուոյն : Հայկական մէքավայ–
բէ եւ Հայ կեանքէ Հեա կասլուահ աշխա–
աանքնեբ ղբեթէ չեն էսանղավառեր նո —
րերր :
Բացառո ւթեամ բ ղրականռւթեան , ուր
գ ե ռ կր նչմարուէն սէրողներ ու ասսլա —
րՀղին կոչում ով կասլուողներ , այլ մ ար—
ղերու մ^ք՝ չէք տեսներ սլատ բաս տուաԽ
ուժեր ;
Հաս1ք)՚ալէ է բացտարութէւնր երեւոյ -
թէն :
Հայ դ՚ղբոցբ, Հ՚"յ լրագբութէւնր. Հայ
Հանրա յէւն կեանքէ Հեա կասլուահ աչէսա–
աանքնհր՝ քէչ կր Հրտսլռւբեն նորերր ։
Օաարր ունէ աւելէ լեցուն ռոճէկնեբ
ղիրենք վաբձաարելոլ ու ասլաՀովելու
Համար իրենց կեանքր . այսքանր բաւա­
կան էՀ որ անոնք չմօտենան աղղայէ՛ն
ղսլրոցի, լրաղբութեան , աբուեսաի եւն.։
Ալ ասէկա այն սլաՀուն, եբբ Ա՚քօբէ^
ԱՐԱԲԱԿԱՆ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
վտանղուահ է մեր ղէմաղէհր. երբ յոր­
ձան քէն առաքքր ա ոն ե լո ւ Հ ամա բ սլէտք
ունէնք սլա տբա ստո ւահ ու երէտասարգ
բաղմաթէւ ուժերու ;
Երէկ, Հայբենէ Հողէն վրայ, երբ ձուլ–
ման ոչ մէկ վաանղ կր սսլառնաբ ՜ մեղ,
երբ Հայերէն կր էսօսուէբ մեր չորս գին,
ուսուցչոլթեամր գբաւլվ՚լր սլաաիլ էր յ
կարելի է րսել թէ տեղ տեղ ւղաՀանքէն
աւելի էր թէւր ուսսւցէւչներոլ .այսօր ,երբ
ւ-աաբ լեղու կրխօս է՛ աունր ,եր րօաա ր էմէ–
քավայրր ու անղամ ղպրոցներու մէշ սե­
բունղր Հակամէտ է օտար լեղուով բար -
բառե լու , ցանցառ է Հայ ուսուց էգերու
թիւր ) ՛՛լ մատէ վրայ կր Հաչուուին
պա տ ր ա ս ա ո ւահնե բ ր ;
Գրեթէ նոյն երեւոյթր կր տէրէ ղոբհու–
նէութեան այլմ արղեբոլ ՚էյ՚ա յ եւս :
Հայ կեանքր քանէւ՛^ Հանրա յէւն Գ ՚ ՚ Ր ^ Ի չ
կրնայ Հա չուել ներկայէս Զ,**Հրասլէ ,
՚Լարղղէսէ , Ակնանէէ , էցաժակէ , ՇաՀ -
րէկեանէւ , ԷՍատէսեանէւ , ւէաբանւլետնէ ,
Վ^ռամեանէէ , քէուբէնէւ , ՏՀամալեանէ եւ
նմաննե բու պատրաստութեամր ու ղա ֊
՚լավւաբա կանութեամր :
կորուստր այս մաբղէն վյւայ, անփո ""
թար էնե լէ է :
Հսկանե ր ղ րկահ են յաւէտենականու -
թէ՛ւնր , երբ անոնց ներկա յութէւնր գար–֊
ձեր է արղՀն անՀրաժեչտռւթէւն ;
Ամայութէււնր նստեր է չորս կողմ , երբ
աւելէւ քան նմ ան մ եհ ՛՛ւթ է ւններ սլաՀանք
են Հա յ կեանքէն Համ ար :
Տիչեցէ՚նք Հանրա յէ՛ն ղոբհէ՚^եբու ա —
նուններ մէւայն :
Բայց քէ՛չ ժր նոյնր չէ՞՛ արղեօք ղո բհու­
նէ ութե ան ա յլ մ ա րղե րու վրա յ ե ւս :
Բանէւ՛^ Հողեւորական կրնանք Հաչռւել
օրինակ, Եղիչէ Գոլբեանի , Թռր՚լոմ Գու­
չա կեան է։ , Նարոյեանի , Գաբեղիֆ Առվ -
սէփեանի , ԱաՀակ էցապաեանէ եւ անոնց,
թմորաէ ու պատրաստութեամ բ :
Հեռէ մեղմէ յռռետեսութեան ամէն մ ր–
տահում ;
կ՚՚աբձանաղրենք սակայն էբողութէւն -
ներր, րսելու Համար թէ՜ արղէւ ՛քեր պայ–
լք աննե րուն մէշ, եթէ ղերաղո յն ճէղով մր
չէսորՀԷ՚նք մեղ չրքասլատռղ վտանղնեբր
յքեւչմաչքնայ կամ չԼւլոքացնուլ ալոբհէւ^եր
ղբենք աՀաւո ր կորուստներ :
քյլ քանէւ որ սերունղբ կարղ մր աւււ՚լա–
բէղներու կապե լու մէ՛ակ մ իք՚՚ցր նիւթա­
պէս ղանոնք վարձատրելով սլէտէ ՐԱայ ,
սլէտք է ղտնենք կե լ՛՛՛լր այղ ղոՀողու -
թէւննե րր կաաարելու :
կարճ ու կտրուկ ճամբան է ասէկա :
Եւ ոբովՀետեւ չատ աեղ նէւթասլէս
.կրնանք ղոՀացնե լ մեր ղսլբո ցնե րուն ,
Հանրա յէն մեր ղորհերուն կասչուռղ ան­
ձեբր , պէտք է այժժէն անցնէւլ ղորհնա -
կան ա չէսատան^^ւե բու :
Մէ՚թէ՛" " 1 ՚ " " Լ չէ է թ"յէ """է է "է՛ պատ–
յւաստուահ մեր ուժերէն օղաուէւն ՚/ւրիչ—
ներ, երբ նոյնր վճաբե՜լռվ սլէւտէւ կրնա­
յինք մեղէւ կապե լ ղանոնք :
Աթալ է ամէն ղռՀալութիւն սսլասել ի—
բենց լնտրահ աս պար է ղով էսկ ղոՀաբե -
ր ութե ան սլատրասաակամ անձե րէ , երբ
կար ելէ ութ է։ ւնն եր կան ՛Է՛՛Հ՛" ց ՚"–11 է՛չ ՛էար–
ձատ բութ է՛ ւննե րով ունենալ անոնց օժան–
ՕՐՈԻԱՆ ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ ՀԵՏ
ԻՍՐԱՅԷԼ ԵԻ ԱՐԱՐՆԵՐԸ
1947/^ 1-700 –000 Արաբներ կային Պա­
ղեստինի մէք, 1953/<5> անոնց թիւր իքաւ
170*000//։ Ասոնք երկրէն Հեռացան ղա - ՝
նաղան պատճառներով ; Ամէնէն առաք կր
վաթնա յէ՛ն պատեբաղմ էն եւ Հբեանե բու
փոթ - վրէժէն X Երկէ՚որղ՝ ՚էարիչ ղասա–
կաբւլր վւա էւա լ Պ աղես տէն էն եւ վերքա -
՛ղէ" Արաբական Գա^ակցութէւնր կր
"պաոնար անոնց ոբ կր մնայէն Հրկական
Պաղեստէնէ մէք :
Բոլոր ա յն Աէ ՚աբներր ոբ ամփով՚ուահ–
էէն Ա ուրէո յ , Տորղանանէ , ղաղթ^ակա -
յաննեբռան մէք , ատելութեամր լեցուահ
էէ՛ն Հրեաներուն ղէմ, էնչսլէս կր բա -
ցաաբէ տեղական թերթէ մր աչիատակէ–
ՅԸ. ••
Պաղեստէնեան ղաւլթա կաննե բու Հ՚սրցՐ
Հաչուեյարղաբէ սլէւտէւ ենթարկուէր , ե -
թէ Աուրէոյ, Լէրանանէ եւ Տորղանանէ
մէք աչէսատէէն վերքնապէս տեղաւորել
•այս գաղթական Արտրներր։ Աակայն Ա -
բաբնեբր կ՝ուղեն ամէն ղնով վեբաղառ -
նալ Իոբայէլ։
իսբայէլէւ Համաբ Հարցր Բ"Է "Ր"՚ԼԻ^
աարբեբ է : Անոնք կ՛ ուղեն որ Արա րներր
Հեռանան երկրէն ; 1^"կ «.Արաբական Գաշ–
նակցութէււնր » լ ^ ղ.Հ ա կա ռա 1լԱ կր վւավւա–
,քի որ անոնք վեբա ղառնան իբրեւ տէր եւ
՛՛չ թէ իբրեւ ղերէ : Եթէ անոնք վեբա -
գառնան , մեհամ ասնութէւն ոլէտէ կագ -
մեն երկրէն մէք։
Թէե լ ա յժժ վէոքբամ ասնութէւն կր կաւլ–
մեն յ^սրայէլէւ մէք մնացահ Աբարներր,
րայց մ է չտ վա անգա ւոր կր Համ արուէն ,
թէ արտաքէն թէ ներքէն աեսւււկէաււվ :
Առա քէւն ա1Լ1ւարկուէ կր թւււէ թէ է"ա -
ղաղւււթէւն կր տէրէ երկրէն ժէք, Հրա -
ցանաձղութէւնւ չէ լսուէր վէողոցներ ուն
մէք ել նոյնէսկ Աբաբնեբր եւ Հրեաներր
կր էսօսէն էրարու Հետ ; Պետեւէնե ր ր ա -
ղատօրէն կբ չբքաղ ա յէն եւ էքէն չեւ Լ՚"է
1|աւ/ւււյււր^|ւլս^ ւա սւչւււս սայ/ ^սյսյա/^ա
մ եր ղորհերուն յ ՝ .|
Հտ յ կեանքր տէպար ու նոբ ղռբհէ^ե– |
բու պէտք ունէւ ներկայէս : Եէ՚կէ՚նքէն էէ ^
որ պէւտէ էքնեն անոնք , այլ պէտէ, ղուրս
ղան մեբ չբքապատէ սերունղէն հռցէն է
Մ ենք է ռր սլէաէ երեւան Հանենք ղէ -
քէենք , մ եր ձեռնտռւութեամ բ ու քաքա -
լերէււթեամ բ :
Հաւատացահ ենք, որ մեր արղաբ էլնա—
Հաւաէւթէւնր կրնայ Հրաչքնեբ ղէւրհել, ու
կարճ ժամանակ մր ետք , տալ մեղէւ , ա–
մէն տեղ նոբ ուժեր , որոնց պէտք ունէնք
այսօր աւելէւ քան եբբեք :
Անւլամ ժր երբ կտպուէն անոնք մեր
կեանքէն , Հաւատացահ ենք , որ ղոՀաբե–
բութե Աէն ոգէէն ո՛ւե էէէ պէէէոէէ էսււրանէսյ ա—
նոնց մէք :
ԷԱ ո րՀ էէնք ղանոնք ունենա լու մ էքոցնե -
բուն մ ասէն ուրեմն ;
ԱՐՄԵՆԷ՛Ա
կ՚երթան Հրէական թտղամասէն քուբ առ­
նելու , ներսր կատարեալ Համերաչէսււլ -
թէւն եւ Հասկացռւլութէւն կր տէրէ, Հա­
կառակ չբք՛"^ աննպաստ ՛լր"յց բ՛երուն :
է՚սբայէէէ վերքէն Տեղեկատուն՝ <ձԱր"՚բ––
ներր է՚սրայէլէ մէք », "բ է" յ " տե"աւ
1952 Տունուաբէւն , առատօրէն կր բաչ -
էոուէւ օտաբ ա յցե էունե բուն : Հոն ամէն
րան չաւո վարւլաղոյն կր նկաբաէլրուէ -
Կ՚րսեն թէ «էհատէօ է*սբայէլր » մէկ ԺաԺ
երեք քաււոբղ կր նռւէւրէ Արա բնե բուն , թէ
կրօնական նաէսա րա րւււթէւն ր կր ՚ԼՐ""1է
մաՀմ ետական կրժնքէւ վե րակաւլմ ակեր -
պութեամ ր եւ Հանրա յէ՛ն ղէսստէւէ, բակէէլ–
թեամբ։ Օբէնքներր կր նաէսատեսեն ՜էս, -
ւասար ՛՛ւթէւն Արարներու եւ Հրեաներու
մէքեւ, կրօնական էսէլւստութէւն կր աէրէ
ա բաբե րէն ր րնղունուահ է էրրեւ երկ —
րորղ լեղու եւն . :
Բա յց եւ ա յնսլէս Արա լնե ր ր ենթակա յ
են մասնաւոր կաբգագրութեանց : է՛րենց
յատուկ անձն ա ւլէւրն ե՜ր ունէէն յ է՚սրա յէէէ
մէքէն անցահ ուտեն ճամբ՚՚րգր կր տեսնէ
րռլորովէն քան գուահ՜ տունե բ , էւրռնք Ա—
րաբներւււ կր "լատկանէէն :
Կարգ մր չրքաններու մէք սլաչաբման
վիճակր չէ ղաղրահ։ Այգ ՛էա յրերուն ժէք
մո՚լովոլրղր չի կրնար տեղէն չարժիլ ա–
ռանց ղինուոբական էսրաօնաէէբի , որ ղժ–
ուարութեամբ կր տրուէ եւ յաճէսէս ալ կր
մնրժուէ : Ե րրեմն ՝ ՜ ա յգ պատճառով
ւլիւղացինեբր չեն կրնար ե՜րթալ աչթա -
՛ոէ՛է է՚է՚ենց Հուլերւււն վբայ , որոչ Հեռա -
ւոէէէէւթեամբ : Իբրեւ Հետեւանք այն օ -
րէնքին ոբ կր ղրաւէ «բացակայ՝»է՚ն ր" -
տացէէւահքր , էււնգր"յ առարկայ Հ"ւլեէւր
իբրեւ «լքե ալ» կր նկա տո ւէւն եւ պետ ւււ -
թեան կր փ ռ է" էէէնց ուէէն : կսւբգ մր տեւլե -
բու մէշ ւէա էւա ր էէն" ւթէւննե ր 1լբնեն, սա­
կայն եթէ տասն անգամ ալ աւելէ գրամ
ստանան , Աբարներր ղոՀացում չեն ղա -
ներ : Հողր էսոսլան չձղելոլ Հաժար , Հր՜
եաներու կր յանձնեն , որսլէսղէ մչակեն ւ
Այս Հուլեբուն բուն էրաւատէրերբ մէչտ
Արարներն են , Հռգ չէ թէ երկրէն ղուբս
գտնուէն , ոբովՀեաեւ հտէսելու պաչտօ -
նական օրէնք չկայ, պէտք է որ Հատու -
ցում սաանան ; կառավա է՛" ւթէ՛ ւնր Ալէաբ–
կ՛"յ I "ւէէկէսյԴ։ յաւՐէէէնակո,Լէէրէէւսլ1^ ս Հեոէւ,—
ցահ, ուրեմն ենթակւււյ կա լո ւահա տ ր ւււ -
թեւււն օրէնքէն ;
Մ էւս կ"ղմ է գորհա կցական կաէլմ ակեր–
պութէէւններ կր ստէպեն Արաբներ ր ոբ
հաէսեն էբենց ե ր կբ ա էլռ րհական արաա -
ղր ւււթ էւննեբր :
Թ– Ա– Թ՛
ԵՐԵՒԱՆԻ «կոմէտաս Լարայէն քառեա—
կր» արեւելեան Գեբմանէւա ւլացահ եւ նր—
ւոէ ւլ աՀ անւլէ սն եր սարքահ է Լա յվ՚ցիկէ՛ ,
Պերլէնէէ , Մակտէպռւբկէ, եւ տասնեակ մր
՚՚ւէ՚է՚չ ք՚Աէէաքներւււ մէշ,, ամէն տեղ ար —
յ էէէն ան ւււլուէ բաբձր ւլնէոՀատանքէէ • Լայւէւ–
ց է՛կէ՛ նուագաՀանղէս.ր ղուէլագէւպելով
տօնավաճառէն , ներկայ եղահ են մեհ՜ թէ՛՜՝
ւով օտարաղգէ ՛ք ա սնաղէ՜ տն ե ր : Գերմ սւ —
նական թե՜րթեբր մեհ՜ ղովեստով թօ -
ս սէ հ են տ
ԱՆԱՊԱՏԻ ԹԱ ԳՈԻձԻՆ
Զ Է Յ Ն Է Պ
•
(ք^ - եւ վերջի(ւ մաս)
Օրէն մէկր, Զէյնէպէ պալատէն պաՀակ–
ներր տբէւնլուա յ էէէւճակէ մ էշ կր ւլանեն
անհանօթ մէկր , եւ կր բերեն թաղու–
Հէ՚էն :
Ա՛Լ. թաղուՀԷ , այս մարղր պալաաէն
քով ւլտանք ւ
ԹաղուՀ էն նեւլուահ՜՝ Կ^Բ"Է •
Տ՚սրէք ղէ՛նք, լոէէցուցէք եւ կապե -
ՑԷՔ վէւ՚ք^է՚ռ– Ա՛Պ"՛՝ Վ ^ Ղ 1 ՚ 1 ՚ Ի ^ –
Օն, պատրաստ , պատերաղմէ ժամր
Հասեբ է :
Ու, Հաւլահ՜ էբ ղէն ու ղբաՀր, Զէյնէպ՝
էր բանակէէն ւլլ"ւէ"ն անցահ՝ Կ՚երթայ
Հռոէէժէացէներուն ղէմ ւ
Բուռն էլռէլէ մր ետք, կր յաղթէ անոնց
եւ կր չտ րւււնակէ էւր յառա քթաւլա ցքր
ԳՍ""–եէով նէէր քէււղաքնեբ եւ տմբոցնեբ :
Երբ Հռովմ ձ ացէք քաչուեցան էր երկ–
բէն, ԶէյնՀւղ էէեբաւլաբձէսլ Փ՚ոէմէբ, Հոն
էր պալատէն մէք տեոաւ այն վէբաւոր
մարղր՝ որ Աէբէուսն էբ , եւ Հարցուց ա–
Պատմէ թէ է՛նչ րրէ՚բ ղուն ։՛
՞Եէ՚ր Հասայ Հռոմ, պատասէ-՚ւանեց
ան, տուէւ նամակր կեսարէն, որ կարղա–
լէ ետք Հրամ ւււյեց էլր ղէւն ուո բնե բուն որ
՛էէ՛ս սպաննեն ել նետեն քու սլա լատէ՛ ղ
ք՛՛՛է եւ քե՜՛լ ալ բռնեն ել սպաննեն :
Զէ յնէ, սլ հ էէհաւլե ցաւ եւ րսաւ .
—՚ ԱI՛ վաթնար քաք Աէրէաւս , մենք
յաւլթե ՛յէնք անոբ բանա էլէն , գուն ասէլէ
վերք սլէտէ րլլաս իմ եբէլրորղ վէէվւր" ՝՛
Օ՚էոստււս տթրութետմր կր Հեռանայ
անոր քովէն յ
X
Տաբէւներ էսնցսւն եւ , շնոբՀէւլ է՛բ
աաւլանղէէն , Զէյնէպէ՛ փառքր աւելցաւ
մեհ. ..էոյէ
X
Օղոստոս , որ էւբապէս սիրահ էբ Զէյ՜՜
նէսլր, էչր նկաաէ որ Աէբէուսր Հռոժէ լր–
աես է : Օր մր էլ րսէ թաւէէււՀ է էն . ՚
Մինչեւ այսօր Հ աւատա րմ ութեամ բ \
հառայէ,ցէ քեղփ. քեւլմէ էսնղրանք մր ու–՝^^
նէէմ , էլ ուղեմ որ Աէւրէէուււր Հեռացնես այս ՚
պալատէն , անկեղհ մաբգ մր չերեւէր :
Թաէլ.ուՀէւն՝լ որ էլր սէրէր Աէրէուսր , ր–
սաւ , «ոչ , Օ՚էոստոս , ա յս տղան չաա
Հաւաւոաբէմ է էնհէ , չաեոա՛^բ թէ էնչեր
րրէ՛ն էբեն անոնք ;
Գուն աւելի էմ աստուն էւս էնձմ է ով
թաղուՀէս : Ել՛անէ թէ ես սէսալահ րլլամ :
ԿէԼ յուսամ ռբ եբէլուքղ ալ մէասէն
պաշտպան պէւտի րԱաք էնհէւ՝ բոլոր գժ–
ուաբութէւններու ժաժանաէլ •
մ էնչեւ որ Փալժ էր Ալ՛ա բէո յ
ոլեաութէււնր ղաբձաւ :
Եւ աՀա օր ժ ր, էլա յսրր՛ Հգ՚՚Ր բանա էչէ
մր էէէուէսն անցահ՝ եկաւ Փալմ է՛րէ էէրայ
զայն ղրաւելու Համար ;
Զէյնէպ ւզատրա"տ չէր պատերաղմէ ,
կր էլանչէ էր վէ՚էիրներր եւ կ՝րսէ անոնց :
կեսարէ րանաէլր մօտեցաւ քաղաքէն
ել մեր ուժր բաւա րա ր չէ գէժա՚էբելու ա–
նոր ;
ԱԻՐՒՈՒԱ— Կր
Հա չտուինք Հռովմ էա–
ցիներու Հետ եւ աւելէւ ապաՀով էլ՛բ լ լանք I
ՕԳՈԱՏՈԱ Եթէ Հաչտուէնք էրենց
Հետ, անպայման էլր "պաննեն մեր թա -
գսւՀէն , պէտք չէ Հաչտուէնք ։
ԱՒՐԻՈՒԱ— Այն ատեն, է՛՛նչ կրնանք,
ընել. \
ՕԳՈԱՏՈԱ Կր կոուէնք , կամ կր յագ–
թէէնք եւ էլամ էլր մեռնէնք ;
ԱԻՐՒՈէ՝Ա– Ես Համամէա չէ.մ քեղի,
գուն անմէ՛տ մէսրգ մրն եո , ղուն վտան­
ղաւոր ուէլւլութեէէէմբ կր աանէս մեղ •
ՕԳՈԱՏՈԱ Գուն աւելոբգ թօսքեր կը
՝ թ՚օսէս : Գուն անոնց կողմէ լրտես ես ե–
1լւ"հ :
ԱՒՐԻՈՒԱ Գուն ես լբաեսր . ՚.
ԶԷՏՆԷՊ— Մենք եկահ չենք Հոս, էրա­
րու Հետ էլռռւեէու . • • : Ես կր թ"բՀի՛^
Պարսիկներէն Օէէնութէւն էսնգրել. է նչ
կ՝Ր"Կք :
ՕԳՈՍՏՈՍ - Շատ լաւ մէտք է , ե»
Համ աձա յն եմ :
ՍԻՐԻՈՒՍ (՝Բաչուելով) ես ալ ...
Պ ա րսի էլնե՜րր Զէ յնէ պին չեն Օէլներ ա
ռաբէլե լով ճամբուն ե րէլա րութէ՚ւնւ ր :
Ս ուբՀանղա1լ էլր ղրկեն Հայաստան
Տ իգրան թաղաւոր էն որ էբ բան աէլով
կուղայ ել էլ՚աղաաէ Փալմէբր յ
Տէ՛՛չ ր՛՛՛ն թաղաւոր է ուժե բ ր ութ ւոա բէ
ետք երբ էչր քա չուէն , Հռովժ էաց էնե բր
նորէն էլր յէսբձակէէն եւ էլր չբշասլատեն
քաղաքր է Զէյնէպ էլր պատրաստուէ, փաէս–
չէւ Հայէսսաան 1 ԱէՍէէլայն Աէբէուս՝ երբ
կ՛ էմ անա յ թէ ղաղտնօրէն պէւտէ փաթչ^
թսւղուՀէւն , էուրր էչր Հասցնէ Հռովմէա
ցէներուն որոնք գարանակալ էլբ սսչասես
եւ էչր յաքողէն բռնել Զէյնէսլր ել կր տա­
նէն կեսարէն մօտ : կեսար ր էչր Հրամ ա յէ
որ այրեն Զէյնէպր։ Ու այսսլէս Կ՝իքնէ
վաբաէէո յրր ա յս մեհ՝ թաղուՀ էէն էլեան ~
քէն վրայ :
Թարգմ.՝ ՆԻԶԱՐ ԽԱԼՒԼԻ
Fonds A.R.A.M