• (ԵՐԷՑ,
ՄԻՋԻՆ ԵՒ
ԿՐՏՍԵՐ)
Մ ե լւ էեսւնքէՆ
մէք
Հ էմ "՚ ալ ,
ինչսլէս
մէչա,
կլլ գոլէհԼն
ելւԼք ասւլւլւԼր
սելւսւնղ–
նելւ ,
երէց,
մէքէն
եւ. կրսւսեր :
էրէցներր
աււաւ.ելութէւն
մր ունէն
մէւս
եր էչա քէն ՛էրա յ ,
/՛ք՛՛
^ց
ւէո րձառութ
էւ
նր։
Տեսս՚հ ենաաք ու ոլսււլ օրեր,
սւնցահ՛
են
լայն ու նեւլ էլէրճերէ
, ասլրսւհ՜ են մեր
նո րաւլո
յն սլաամ ութեան
ամէնկ ն փոթոր–՛
կոա
՚ւ՚էկ չրքանէն
մէք Լւ աււաւել կամ նր–
ւաւլ չափուէ գեր մր կատարած՜ են
՚^"՛յ
կեանքէ
մէշ :
Մ է քէն
սե րունւլ ր կր քալէ
երէցներու
Հետքե ր ոլն
վրայէն
;
Հասուն
սերունղն է ,
թերեւս
նո յնէսկ
Հանւլ չած՝
սերոլնւլր
, Լւ
արւլ
Հ
ն ւէոթարէնած
կամ
փ ո էւա ր էնե
լու
վրայ
աւսւնգու
թէւննե
ր ունէ , որոնց Հա -
ւաաարէմ կ ոււլէ մնալ :
Կրսւսերներր
, անոնք՝ որ նոր են , րայց
ոչ
նո րաւլո
յն , առաւե լա րար
Հթեկնած^ու»–
ներ
Լն , սակա
յն
ւլեռ
րուն « ւչ երակա -
սւարներ՝»ներր
չեն : Ջռլնէն
առաքէննԼ -
րուն փորձառութէլնր
, չունէն
նաեւ երկ -
րորւլներոէն
Հասունութէւնր
։Սակայն ու
նէն անսոչաո. Լռանւլ , էւ անւչավառռ
ւթ է ւն ,
Հաւատք
Լւ գժւլոՀութէւն
: Զավւռվ
մր նա
եւ սէրաՀար. Լն աղմ ուկէ :
Երէ՚յներր
ւլրականութէւն
րրած՜ են , մէ
քէն
սԼրունգր
ղրականուէժէւն
Կ՝րնէ ,
կրտսերնԼրր
ւլչւա1լանու.թէւն
սլէտէ
րնեն
I
ՋԼնք րսեր՝
չեն չւներ
սւ յմմ • րայց
էնչ որ
կ՝րնեն, գեռ լէռվէն չէ ցոլացներ
էրենց
գէմաղէծչւ
• /ւկարսւղէչլ
մր Րէէալէ
աւելէ՛
էս ոս տ ո ւմ 0՛րե են :
Այ՛՛ երեք
սե րունղնե
լւր , էրենց աարէ —
քէն,
ասլրսւծ ու աեսած
կեանքէն
, ստա -
ցած
ղ ա ս տ էա
չ։ ա կո ւթե ան ,
մէքավա
յլ՛է
ոլա յմաննե
չւ ուն , ղարսւչրշսնէ
սլաՀանշ -
ներուն էսկ րԼրռւմռվ,
տարբեր
էսառնր -
ւսւծք , տարրեր
նկարաղէր,
նոյնէսկ
տարբեր
ւ1 աա՝։ ողռլթէւննեչւ
ունէն ;
Զ
՚՚՚րմանալէ
սչէտէ րլլար , եթէ այս ե -
բեք
սերո՚նղնեբր
ամէն րանէ մէշ մէա —
տեսակ
մ ուածէ էն եւ ամէն րանէ մէշ մէա–
տԼսակ
ղոչւծէէն
Ջաբմանալէ
սլէտէ
րլլար
ւլաբձեալ, ե -
թէ աա բրեր
սե րունգնե
րու
սլա
ականող
մեր
մտաւ ո ր ա կանն ե ր ր Հաչտ
րլլա յէն է -
բարու –•ետ կԼանքր
րմ րռնե լու,
տալու եւ
առնելու
էրենց
եւլւոնակով
Ու՛՛՛՛՛է՝
ւքեւլէ Համար
տարօրէնակ
չէ
բնաւ,
ոչւ էրԼ
՚1
։ւլ
էլԼանքէ աչ^ւան,
ամրան
կամ
ւչաչնան
՚է՚էշ
ս՚ւղլ՚ւ՚ւլ
"՛յս
նոյն սե —
րունղնե
չւբ
տւսրրԼ ր
բարեթառնո՛
թէւն
ունէ՚ե • աաք են , գաւլշ կամ սչաղ :
Տարօրէնակ
չէ նոյնսլէս
, որ Լրէցնեբր
,
մէշէննԼրբ
եւ 1լրւոսԼբնեբր
ղժղււ՛՝։ են է -
րարմէ , յաճաէւ
չեն ՛հաւնէր էրարու
, էլբ
թՆբծեն
1չամ՛ էչր քննագատեն
ղէրաբ , եբ -
րեմն
^ւոյնէււկ
էլ ուրանան ա ^ւ քէ՛չ
էլամ
չատ
աբժէ քր , ղոբ էբենցմէ
էւրաքանչէւ–
չւր էլչււլահ՜ է վերաչտՀէլ
ժամանւսէլէ
եւ
տարած
ութեան
մէշ
(Լյսոլէ ս ուրեմն •
ԵրէցնԼբր
գժգոՀ են /չրտսերներէն
;
Կրտսեբնեբր
գժղոՀ
են երէցներէն :
Մէքէն
սերունղէն
ոչա տ էլան ո ւլն ե բ ր գրժ–
ղոՀ ենթէ երէցներէն,
թէ
կրտսերներէն
էււ թէ Հաւտնարաբ
նաեւ. . . էրենք
ԷրԼնց–
մէ ֊.
՚իժղոՀ
են , որ էլեանքր
այնսլէս
չրնթւս -
ցաւ եւ այնսլէս
չբԿւթանար
, է՚նչսլէ ս է -
րենք
1
Լ
ոլւլէէն
, որ լնթանար :
ԳժղոՀ
են , որ չէլրցան եւ չեն
էլրնար
ս՛ալ տյն ոգեղէնր,
որուն
ամէն մարգ կր
ձ՚լտէ
Հասնէլ,
րայց ոչ ոք կր Հասնէ :
Ս՚սէլայն
անմատչե
լէն մատչելէ է
մէայն
Աստուծ՜ոյ
• ան մեղէ Համար կր մնայ ու
սլէ աէւ
մնա
յ
մ է չ՛ո
անմատչելէ
ինչ որ էլ լնենք
է,ւ էնչ որ սլէտէ ր -
նենք
մերձեցում
է մէայն,
բա
յղ
՚՛ է\
ժամ անում :
Աենք որ ոչ րռլորովէն
երէց
ենք(էլեան–\
քով ու ղործ՜ով)
, ոչ բոլորովէն
էլրտսԼ՜ր ,
ոչ ալ չւոլոբովէն
մէքէն
սե բունղ
, էլ՝րսենք,
աՀաւասէկ
՚ – Աեհ^երր էրենց Հետ էլր տա– ՝
նէն
էւբենց առաւե լութէւններր
ել Հոս էլը^
ձգեն
էրենց
թերութէւննե՜բր
մէայն ;
կ՝րսենք տակաւէն.
Ամէն
սերունգ
էչր
կարծրէ , թէ էնք աւելէ
մեն է , քան էրմէ
աոքէններր. թէ էնք աւէւլէ առաք է, քան
էր նաթորգներր
• թէ էնքաւե՜լէ աշէւա -
տած՜ է ՛աղղէն
Համար, քան բոլոբ
մէւս -
նեբր :
Եւ
" ՛ յ ո է յառաքղէմութէյւնր
, եթէ չենք
սէւա
ւէբ :
Այս
«յառաքղփմութէււն»էն
պէւտէ ղեղ -
չենք սա էլա յն
մ եր
յաւաէ^ութէւննէէ
րր ,
մեբ
արՀ ամ աբՀանքր
, մ եծ՜ մաս մ բ
մ եր
III
բացումներէն
յ
Անոնք , որ արժ՜էք
մր
ունէւն ,
պէտէ
ոլաՀ/^ն
ղտ յն Հակառակ
մ եր ուրացում -
էներուն ;
Անոնք , ոբ աղմ ոլէչ Լն մ էայն
ւսռանց
արժէքէ
, ոչ էսէլ անուն
մր պէտէ
ձ՚լեն է–
բէ՜անց էւտէւն :
Ամէն
մարղու
, էնչսլէս
ամէն
սերուն -
գէ , էրաւունք
է քանալ
մեծ^ Ը11"՚է
մեհ^ե–
բու
մէք, բայց ոչ թէ մեծ^ութիւն
պաՀան–
քելով
"ւրէշներէն
, ՚ոյլ
մեծութէւն
նեբ-
շնչելով
ուրէշնեբուն
: Ոչ թէ «ես մեծ Լմ»
չւսելով,
այլ էրասլէս
մեծ՜ րլլալռվ,
մԼծ՜
գռրծ^ով, մեծ^՝ մանաւանգ
նէլաբաղբով
Այս
աշխարՀէն
մէշ ոչ ոք պէտէ
ուղէր
փոքբեբռլն
մէշ վ՚ոքր
րԱ՚ոլ , էնչսլէս
ոշ ոք
սլէտէ
ուղէր
կոյբերուն
մէք
էաէլան է րլ–
է՛՛՛ւ
Այս
սլարագայէն՝
մաբգկութէւնր
Մէ
քէն
՛լաբու
մէք պէտէւ մնար ,
՝ՐսանԼբոբգ
ղարուն
մ էք ապրե լով
Հանղերձ ;
Հէմա որ առէթր եկաւ,
րսենք նաեւ
.
Ս՝ ենք պարտաւոր
չենք
ղէրաբ
մ եծ՜ցնել
կամ
մէճ՜ծ՜արել, սա/չաչն սչարտաւոր
ենք
•էէէ՛՛՛՛ւ՛ ^՝»\
ՒՓ\
••
Ասէէչա <(,տեսակէտք> մր չէ , վւավէսւք
մրն
է ••
Զենք րսեր՝
Հ Հէւ անա
նք էրարու
վբայ ,
ղովենք
ղէրաբ,
Հաւնէնք
էրարու՝»։
Ոչ ՝•
՚յՅ
՛ւււ
կ՝րսենռ
. Ա
ւո ա
լ
ո բ ա ւչ ա
/ւան
ղասր
պարտաւոր է օբէնաէչ
րլլալ
ժողովուրգէն
էր
բաչ՚քերով
, էր թօսքով
, էր գործ՜ով ,
րայց
մանաւանղ էբ նէլաբաղրով
;
Ատւսւորաէչանէն
, բտյց
ժասնաւորաբար
Հա յ մ տաւորաէլանէն
առաքէն
, ղլթաւռբ ,
Հէմնաէլան
մտա
՝է
"ւլւււթէւ^ւր
սլէտք է
րլլայ
ոչ թէ քանղէ^լ,
"՛յլ էլառուցանել
;
Ոչ էժէ աբՀամ արՀե
լ , ա յլ յարղ ել :
Աչ թէ "է՚լ՚"ԷԿ9նել,
այլ մեծցնել :
Մեր
րսել
ռւղած՜ր
այն չէ , որ ապւսրժ՜է–
ՔՐ
արժէք նկատենք
, էչամ ելլենք
ոլոե -
ցնենք
՛է՛՛՛քր «ես»ե բ ր՝ ղանոնք
Լաֆոնթէ–
նէ Հերոսներուն
նմանւլնԼլով
Մեր ր"ել ուղած՜բ
սա է, ոչւ
յաբւլել
ղէտնանք
արժանէքր եւ մեծ՜ցնել
ղէանանք
՚"րմէքր
:
Աենք
քանղԼլէք չատ բան չունէնք
.րնղ–
Հսւկառաէչն
, չատ բան ունէնք
լէնե լէք ՝
Շատ բան ունէնք
յաբղ ելէք ու մԼծ՜ցնե -
լէք
••
՚Րանղելով
, տրՀամարՀելով
,
"է՚Լ՚՚՚Է^Լ ~
ցնելով եւ ոլբանալով^
՚էեր
չենք
ելլեր ,
վար
կ՝է՚ք^՚ենք : Զենք աւեչնաբ
, կր նուա -
՚լէնք :
Օտարնեբն
էսէլ , աոանց
մ եղ ճանչ^ւա -
լու, աոանց
մեր պատմութէւնչւ
սերտէւլու,
առանց
էսէլ մեր
լեղուն
կա րգա
լու
էչամ
ղբելու, կր տեսնեն
մեր արժէ,^երր
եւ էլր
փառաբանեն
ղանոնք :
Այս
օտա
րնե
րէն է Լէ՛ւք Անարէ
Ա՝ ա րսե–
լր : Այս օտարնեբէն
է ժան Պալաբր ; Այս
օտարնէւ՜րէն ենբոլոբ
անոնք , որ անղլե -
բէնէ , ֆրանսերէնէ
, ռուսերէնէ
, ղԼրմա—
ներէնէ եւ ա յլ լեղռւնէ^րու
թարգմ անեց
էն
մեբ
ոլատմէ^երր,
է։ր բ մենք
է"կ ղեռ
Է՛՛Լ լք բրած՜ չէէնք
՚լանոնք
աչէւա բՀաբա -
րէ վերածելու
յ
Փաւստոս
Րուղսւնղ
, տալէ ետք
Աւււսէկ
կաթողէէչոսէ
նէլաբաւլէբբ
, էլր ՚1րէր ՚
«(՛եա) Սուրբ Հոգու խօսքերը կբում էբ՝
ինչպէս մէջքին կապած սուր» :
Հ՛՛՛յ
մ տաւո րա1չսւն
չւ Լւս ււլէտք է ղ առ -
նայ
Աոլսէէլ
էլաթողէէչռս եւ Սուրբ
Հողէէն
էւօոքԼրր
1չրէ էր մէշ՝
ՀՀէնչպէո
մէշքէն
էչապած՜ ՛՛՛՛ւչ՛» :
Հ՛ոյ մտաւորականր
սլէտք է մտածէ ա–
ռաք
երթալու
մասէն,
ստեղծաղ՚ւչւծեչու
մաոէն
, բան մ ր աւԼլէ
սորվելու եւ բան մր ՚
աւելէ
""բվեցնելւււ
մաււէն,
եւ ււչ թէ -
ղառնա
յ "բճարանէ
սլւորռն , բամ բաււելոէԼ
,
"ուտ
վէչույելով
, ամէն
օր մեղանչելով
էր
ղերէն եւ էլո չում էն ղէմ , ամէն
օր
էնք -
ղէնք եւ ուբէշնեբր
վա բ էլա բե կե լո վ , էնք
ղէնք Լւ ուրէշներր
ւղղտէկցնելով
:
Գարձեալ
կ*րսենք , ոբ «ղրաէլան»
տե -
"աէչէտ
մր չենք պաշտպաներ
, "՛յլ
՚Լ՚՚՚՚վւաք
մր էչր յա յտնենք
մէայն։
Կ՚ուղենք,
ոչւ ՝էա չ
մ տա ւո րաէլան ր ամէն
օր մեծ՜նաք
^ վաէւա —
նաէլ ամէն օրպղտ
Լւ էլն ա լո լ , ամէն օր վեր
ելլէ՝
վւոթանակ
վար է քնե
լու : կ*ուղենք
,
ոբ
՛ւ ՛ո՛ք ր է սրճարանէւ
սլաբոն
ՐլԼ՚՚՚Լէ
դաււնւս
յ առաքեալ
% ՚Ձմտածէ
էչէ՚ել՛"–
մ տ–
սէւն , այլ մտածէ
ծ՜առայելու
մասէն
։Գոբ–
ծ՜ով
Հնձէ , էնչոր էսօ՚՚քով կր ցանէ :
« Սէւալեցէք
, մեղանչեցէք
, րայց ար -
ղար եղէք»,
կ՝ր"էր
Հէւկօ :
Մեր բ"ածն ալ ուրէչ րան շէ արղէն
յ
(Խմբագրական ՅՈԻՍԱ(^ԱՐի)
ՄԻ ՔԱՑ է Լ Վ ԱՐ
ԴԵ ԱՆ
ԻՐ ԵՐԿԵՐԸ
Բե՚լուն
՛ւ
-րէչ մր
ե՚լ՚սւ
Վարան՚էեան
:
իր
Հրտտաբաէչած–
ղոբծերուն
թ ի ՚ ֊ ր կր
Հ՛ո՛՛նի
մօտաւորասլէս
քսանի : Եւ եթէ Հաւաք -
ուին պարրեր՚ոթերթերու
,
օբաթԼրթեբոլ
մէք ցբուած^
"՚֊/՚/՚ձ
՚" չխա՚""ւթ
իւննե
բն
՚" լ
ամրող^աէլան
թէ՛ւր անպա յման
էլր Հասնի
երեսունի
I
Շատ
մր նիւթԼր օտաբ
են ,
բայց
ՎարանղԼան
ձեւր ղտած է
ղանոնք
Հայ
էլեանքէն
միաիւառնԼլու
;
Օրէնակ՝
«ՀայրԼնէք»
ամոաղրէն
մէք ունէ։
ուսում–
նասէրութէւն
մր ՀՀրաշք
1Լ՚լքէկր» վեր -
նաւլրով։
ժան տ՝Արքէն
էլեանքն է : Աւ -
բեմն օտար
ՀերոսուՀիի
մր ղոլւծ^ունէու -
թիւ1ւր : Րայց
է.րբ իր սաւառնող
չԼղուաթւ
ու
թորՀբղաՆութիւ
ններ ով
էլր
իսո բանա
յ
նիւթին
մէք, էլր տեսնենք թէ տարբեր
ձղ–
տումներէ
էլառ աքնոբղուի
;
ժ՚՚՚ն
ա՝Ալւքր
մէքոց
ւ/րն է իրեն •էամար , անլ^ւլ.՝աատ ՝>ե–
րոսականն ու Հերոսապատումր
տաբվա
—
՚լելու :
Սն չուչտ
աւանց
մասին
պիտի աբտտ -
յա յտռւինք
աւելի
։է՚անրամ ասնութեամ
ր ,
րայց
նաիս կաղմ ենք իբ ու չխա տութ եանց
մտտենաղբռւթիլնր;
Աւբեմն
Հատորի
ձէւ–
ւով
լոյս տեսած՛ներն են .
1
Պաամութ-իւն Հ • Ց • 1՚աշնակցու -
թեան
Ա. •էատոբ
, ապաղբուած՜ հ*ա -
րիղ , աշէն
510
էք :
2
1|աամոլթիւ.ն Հ • 3 • Դաշնակցոլ -
թեան,
ր. Հատոր, տպ. ԳաՀէբէ
1950/՛*՛,
132
էք, Հյետ
մաՀու
լոյս աեսած՜) :
3- ՛ Հայկական օարժման ՚Սայսապատ -
մուրիւն ,
երկու Հատոր,
տսլ. Ժրնեւ
1912
\ճէն : Զոյ՚լ
Հատոբր
600
էքերէ
աւելի։
4
Հոսանքներ,
տպ. ժլ^եւ,
1910 -
էն,
374
էք։
5
Իողոքը նորագոյն պատմութեան
մէջ,
տպ.
ժրնեւ
1914/՚յ., 337
է ք ։
6 - Սիմոն Զաւարեան,
ղծ^եբ էր կեան
քէն, տպ. Պոսթոն,
Ո27էն,
98
էք :
7
Վերածնւող հայրենիքը եւ մեր գե
րր ,
տպ . ժրնեւ
1910/՛*/ , 408
էք :
8
Համայնավարութիւն եւ համաշ -
|սարհային յեղափոխութիւն,
տպ . ԳաՀի–
րէ \92ճին,
238
էք։
9 ԱւգՈԼՍտ Րէբէլ,
մաՀուան
առ -
թիլ,
տսչագբուած^
ժընել
1913^1՛ , 48 =
10 Համաժողովբդական բանակ.
տ՚ղ.
ժրնեւ,
\\աէն,
4.^ էք։
11
Սոցիալիղմր եւ Սոցիալակա&
շարժումը 19րդ դարում ,
Վէբնէբ
Զօմ -,
րաբտէ
, ղերմաներէ
թարղմ
. *Լաբանղ -
եան, տպ. ժրնեւ
1898^5՛, 113
էք ֊.
12
Գորդեան Հանղոյցր, թիւբքա -
հայոց հարցի վերջին շրջանը։
Տ՚ղ • Թէ՚ֆ -
լէ"
ա՜էն,
էք։
13
Կբօն եւ Գիտութիւն,
տսլ. կ. Պո
լէս
աշէն
,
166
էք :
14
Լ՚Արմէնի է լա ֊թէսթիոն Արմէ -
նիէն,
տպ. Ֆբ՚ոնսա
1917/՛*՛, 115
էք։
15 —- Աւետիս Ահարոնեան ,
յոբելեանէն
առթէւ
, Փարիղ
1930/^1/ ,
16
Մուրատ
Աեբաստացէ
ռաղմէկէն
,
Դ Ա Ր
Մ Ը
Գ Ր Ա Կ Ա Ն ւ ւ Ի Թ Ի Ի Ն
ԽՄԲ
—
Ընկեր Մինաս
Թէօլէօլեան ,
դեր - տնօրէն Հալէպի ՚Բասէն Եփփէ ճե
մարանին եւ |սմրաղիբ
«ԱրԼւելք»\ւ
,
դա -
սագիբք մը կը պատրաստէ, «Գաբ մը
Գրակւսնուլյ իւն» , երկբոըդական վարժ ա–
րաններու աշսւկեբտներսւն եւ միջին մը–
աաւորականութեան համաբ: Գիրքը պի
տի բաղկանայ 600 մեծադիր էջերէ, հե -
ահէ եալ բովանդակութե աւ1՚բ
.
Ներածութեան
րաժնէն
մէք , ամ -
փռ՛է աէչնարէլ մր՝ մէնչեւ ԺԹ՛ ղարու
մեբ
անղ էր բանա
Հ է ւս ո ւթե ան ,
Ոս էչե ղաբ
եան
մ ա տէէն աւլր ութ Լ՛սէ՛ ,
ւ"լ1է ՚." լ՛ ՚լչ՚աէչանու
—
թե ան եւ մէք^ւաղաբեան
բանաստԼղծ՜ւււ
-
թեան
արուե ստէ տարրէ՛ բուն
մասէն : Բ •
ւՏ.50^5՛
մէնչեւ
մեբ օրերր,
՚է՚էկ
ղար՚ււ
,
լ •
Արեւմ տաՀա
յ ղրաէլանու
թեան
պուտ–
էլէ, չ։ բ՝
Հէ^ ։ոէ.–լ եալ "աորա բսււէ ան ումնէ, րռվ՛
— Զարթօնքի շարժումը հւ րոմանդիկ -
նեը
. |ւրասլաշտներ , հայ հողր — գիւղը -
յեղաւիո1սական սերունդ, արուեստագէտ
սերունդ Լ ժամանակակից սերունդ։ 2
Ա,րե։ ելաՀայ
ղ րաէչանութիւ
նր
(բանաս -
տեղծութիւն
, ՚ԼԷ՚՚լ եւ թատրոն)
1850 -
1920,
եւ
3 • -
ԽորՀբղաՀայ
ղբականոլ
-
թի՛ն՝
1920 - 1950։
Գրաէլանութեան
պատմութիւն
վր չէ որ կր արուէ այլ
ամփոփ պատէլերր այս չբքաններուն
, էբ՛՜
րե՜ւ պատմական
ծ՜անօթութէւն
: իւրա -
քանչէւր
սե րունղէ
ղլթաւռբ
ներէլա յա -
ցուցիչներ,
էրենց
էլենս աւլրաէլանով
, ՛լոր—
ծ՜երու
մա"էն
ամփււփ
աէլէւաբէլով
մր, ու
էրենց
էլա րե ւո րաղո
յն ւլոբծ՜եբէն էքէ մր
ներկա յացում
ով ու վեր լուծ՜աէլան
թոբՀր–
ղածութէւձւնԼրով
: Գործ ր
Հրատաբակ -
ուած^ սլէտէ
րլլայ
մէնչեւ
1954^
աշոէն :
Տպագրութեան ծա|սքը ստանձնած են
Տէր եւ Տիկին Մարանեան , որոնք ծանօթ
են իրենց աոատաձեոնութեամբ , ւ1՚ասնա–
ւորապէս կրթական ճակատի վրայ :
Ահաւասիկ հատորին յաոաջաբանը,
որ
աւելի որոշ գաղափար կուտայ աււաջա -
դրուած նպատակի մասին
Ա.
ԱՌԱՋԱԴՐՈՏԹՒՏՆ ԱԸ
Նէլատէ
ունէնք
ե բ էլբ ո բ ւլա էլան վար
ժ՜ա -
բւսննե բու
ուռ ան ողո ւթէւն ր , Լւ
ւէ՚էքէն
մ տ ա ւո ր ա կան ո ւթ ի ւն ր : « Գասաղ րքէ » մ ր
տարողոլթիւ^ւր
էլւււ։լենք
տ։սլ այս Հատո —
րէն,
առանց
մեւլսւնչելու
նաեւ
այն Հիմ —
նաէլան մաաՀ
ողո
ւթի ւննե րուն
որոնք
մ ե՛լ
էլբ ւքւլէւն ւլ ր ա էլան ո ւթ ե ան ղաս ր
վերածել
ւիեր լուծ՜ տ էլան ոբոչ
սեւեռում
ով
՚ղայմսւ
—
նա՛չ իր աչԼսս՚տանքի
,
«րառ»էն
անղէն
չրքանր
էս ո ւղա ր էլե լո լ , Հաւա քաէլան
էլամ
անՀատական
ապրում էն աբոփբ փնտռէ,՜ -
լու, """էչ ա րտա
յա յտու
թի
էն մբ
էլամ ի—
մաստ
մր Րէէալու
իմանալի
վւաս տէն ան -
ղէն՝
խառնուահ՜ք
մր,
Հողեիսառնութիւն
մր,
բաբաթում
մր, իսռովք
մր րլլալու
ի–
րողութէւնր
որոնելու
փորձի
՛քր :
Այս
տռաքաղբռւթիւնր
կր բա թ ի ղործ՜—
նւոկան
ղժուա ր ութիւննե
բու :
Տեսա —
էլանօրէն՝
յստաէլ է մեղի Համար, թէ է՛՛՛նչ
պէտք է տալ Հա յաէչէտա
էչան
ճիւղերու
էքեր ուսանուլութեան
, կամ՝
ւլչէականու
—
թեան
անմ ի քական
Հաղո բղռւթեամ
ր րա —
ւարար
ղոՀացումի
մր արամաղիբ
մէքին
լք տալ"
րաէլան ութեան
Հ
Աաէլայն,
րաւա —
էլան ճնչիչ
Հարցում
մրն է մեղի
Համւռչւ^,
թէ
«է՞նչ
կարէւլէ է տալ» : Զենք
ուղեր
ղոՀանալ
չրքաննեբ
բնորոչելու,
անուն -
ներ ու ղոբծեբ
Համաղրելու
ւլասաբանա—
յէն տաբողութեամր
մր։ Կ՚ուղենք, որ ա–
մէնէն
ս ա էլա ւա պ է տ
։ք աբղն
ի՚՚էչ տրամա
—
ւլբւււէ իմացաէլան եւ Հալեէլան
լաբումի
մր
. ղէթ
՚լդո՛ յ • թէ մ եր ղրա էլանութ
իւնր
Հանղէս
մ չն է մ ա բղէլա յնտկան սւ աղւլա —
քին , քաղքենի ու տոՀմիէլ, մտածաէլան
ու
՚ւլգտցական
, ւսնՀատւոէլան
եւ Հաւաքա
—
էլւսէւ "եւեռումներ
ու , ճ անա չււղա էլան են —
թա՚լիտաէլիւլ
մղումնէ,–րու
, էլԼանքր
ան —
անձնա էչան օր էն ապրելու
կոչում
ի մր ,
ինքւլինք ու մարղի/չ
վերլուհ՜ելու
սոչա—
ոելու
սլաՀանքի
մր, սւպրումի
մր էլամ
ասլբոլմներոլ
էատաբբր
(էսանս)
ղանե —
լու
Հողեէլան
էլամ իմացւսէչան
իւորաոու
—
ւլում ի մր, ու, մանաւանգ,
աղղային
մեր
ճաէչատաղիրր
սլատմ ելու
առանձին
ուր -
ժանի
քնԼ բ"վ ցանցուած–
Հ ա ւա քա կան րս -
տեղծ-աղոբծ-ութիւննեբու
:
Տաբղ
մէւ՚լէ
մատ
ուց ուած՜ փու7ւքր՝
ւլրա էչան ութե ան եւ
ւլր աէլան ո ւթե ան սլատմ ութեան
՚^ատոբ
նե–
բու , թ ե լա գբ ո ւահ՜ է մ ասնակէ կամ մ աս–
ն տ ւլի տ ա կան
մ տաՀող
ութ է ւններ է , ՚",/~
չասլէ" պատէլառԼ
լի՝
իբրեւ
սեւեոռւմ ,
ճէգ
էլամ վաստակ ; Աենք պիտի
ուղէ
ինք
ւլտնել
մ իքին ճամբայ
մր, ղրքոլնակին եւ
վ ե ր լո ւծ ու էչան ին
մ էքեւ , օղ տ ա ոլա չտա էլա–
՚եին ու ։լե ղւս չ։ ո ւԼ ււ տ ա էչա՛ւ։ին միքել. ան —
էլախ ու Հսւմւււրձսւ1լ
վերլուծ՜ումին
ել
Հետեւողաէլան
ու ցամաք
պատմաէչա -
նին
միքեւ; Հոս է որ Հւսբղումր
էչր
ցցուի
մեր
առքեւ՛
^ի՞նչ
կարելի է տալ »:
Հարցումն
էսէլ էլենթաղբէ
, ոբ
։ք/,նք
Հաչտուած՜
ենք «էլարելէն»
մէայն
աալու
ղ ա ղ ա փ սւ ր էն
Հետ։
Վեցէն
եօթր
Հարիւր
սաՀմ անա
ւի աէլ է քերու
մ էք
էլաբելի չէ
սեղմել
մեր մէէլ ղարր, եթէ պիտի
յամառ
մնանք
։ք 1ւբ էւրաւլի1ւ մէք, ու ւղիտի
ուղենք
ղանղաւլի
լ անուննԼբոլ
եւ ղործ՜ե րու աո -
քեւ
, —՚– ղանոնք , ու , անոնց
բնղմէքէն
,
անՀատա/չան
եւ Հաւաքաէլան
տպբումնե -
բու
սեւեոեչու
Հաւքար : Աաէլա չն ,
վեցէն
Լ օթ ր Հարիւր
ուսՀլք ։ււն ավւակ
էքեր ՝ ր՛" -
լաէլսւն
լ^ւղարձաէլ
Հ որիւչոն էչր
կոււչմԼն
՝« գասա ՛լրքի»
մ ր Համար , որ էչր ձւչ
։ոի
ուսսւնողութեան
էլամ միքին
։ք։ո։։ււ
որ։ոկ։ո–
նութեան
«հսւնօթռւթեանց
աչխարՀ ր առ
նել տոէլուն
չրք՚՚՚՚լ^՜է
մր ՛քէք է
(Շաբ
.)
Fonds A.R.A.M
