ԳԻՏԱԿԱՆ
ԱԱՈԻԼԻԱ
Պ Է Յ Բ Ո Ւ Թ ,
15
Ցո՚-չչ"՛
(Յ ո ւ ս ա յ)—
Ա.
ռաշին
թղթա1լցութեամբ
Կ՝Ը"էի
,
թէ
այսպիսի
պ ա յ ք ա ր եւ
" ՛ յ ս
կարեւորոլ
֊
թ ե ա մ ր
րնարութիւններ
ա ր ձ ա ն ա գ ր ո ւ ա ծ
ձէին
ց ա ր գ
Լիբանա
Հա
յ գաղութի
աարե
-
գ ր ութե անց ; ի ր ա պ է ս որ
աննաթրնթաց
էր
պ ա ր ղ ո ւ ա ծ
ա ե ս ա ա ր ն բ
է
Երբ
Մ ո ւ ա ա ո ւ ա ր
թաղի
շբշանակ
է՝քԼ ~
ոեմ
, չկարծուի
թ է բոլոր
ընտրողներբ
կբ
բնակին
ն ո յ ն
թաղին
մէշ՛.
Ժ ա մ ա ն ա կ ի ն
Կ Ե Ր Պ Ը Ն Կ Ա Լ
՚ Ս Ի Ի Թ Ե Ր
*
՚ Լ ա խ ա պ է ս
գ ր ա ծ էի, բայց
կ՛արժէ
ան -
գ ա մ մբ եւս չօչափել
կերպընկալ
նիւթե
-
բու
խնղիրբ
Հմաթիէռ
փլ՚ոոթիք)
յ
Բոլոր
այն նիւթերլ։
որոնք
օ ժ տ ո ւ ա ծ են
կ ա ղ ա պ ա ր ո ւ ե լ ո ւ եւ ն ա թ ա պ է ս
որոչուած
ձեւեր
լնգուևելու
յատկոլթեամբ
, կբ ^"^՜
ուին
կեբպբնկալ
նիւթեր։
Ասոնք
քիմիա
գ է տ ի ն
յղացումներն
են ։ Հլու
Հն»
անոբ
քմաՀաճոյ^^երուն
ու
այնքան
•ք–;գան
ու բաղմաթիլ;
Ա^ոն
«Կ ալա
լ ի թբ » կբ պ ա ա ա բ ս տ
ուի
կ ա թ
ին
ել կարգ
մբ բնգեղէններոլ
պ տ բ ո ւ ն ա կ ա ծ
«քաղէին-^ով
որ բնասպիտային
նիւթ
մ լ ն
է եւ բ ո ր ա կ ա ծ ի ն կբ պ ա ր ո ւ ն ա կ է ; Հ՚Բա -
ղէինբ
ֆոբմօլի»
ա ղ գ ե ց ո լ թ ե ա ն ատկ
կար.
նշ.
ծբանալու
յատկութիւնբ
ունի ;
ղայն
անշատելու
երկու
միշոց
կ
կաթէն,
յ : Աո.ա~.,
ս ղ ա ն գ
բաղ -
ց
ֆիղիքական
ր այն
նիլթերբ
Լ լ դ
լ
(I
^ ^ I
^
^"՚ղոաբէրւ։
Ան.
երեսուն
ա ա ր ի աոաշ,
բոլորբ
Հոն կբ բբ. վ ի ճ ա կ բ
ե ր բ ե ք չի ,Լ է
յ , ^
նակին
եղեր,
յետոյ
ցբուեր
են
ղանաղան
որոնցմէ
ծնունգ
աոած^/^ն
Կերպբնկալ
նիլթերր
մեծ
յեղաչրշոՍ
չՐ^աններ
, բայց
արՕւասագրուա
են
Ա ո ւ տ ա ո ւ ա ր ի
թ ա ղ ա պ ե տ ո ւ թ ե ա ն մէշ :
Ա Հ ա
այ ս պատճառով
բ ա բ գ էր՝
բնտրող–
ներու
Հեղեղբ
10,
20,
40
եւ մինչել
500
քիէոմեթբ
Հեռունեբէն
դէսլի
թաղ
Հոսե
-
ցնելու
ա չ ի ա տ ա ն ք բ ։
Պէյրութի
թաղերէն
ել
արուարձաններէն
ղ ա տ
Հոծ
թիւով
բնտ
րո ղներ
ե կ ա ն Մո ւ տ ա ո ւ ա բ
Թրիփոլի
-
էն , ԶուՀլէէն
, Այնճարէն
, ճիւնիէն
ել լեռ^
նային
բաղմաթիլ
գիւղերէ
, մինչեւ
անղամ
Գամասկոսէն
ել Հալէպէն
Լառաշինէն
60
ել
վերշինէն
85
ազգակիցներ)
: Ալիք
- ա–
լիք
Հասնելով
լնաբ • կեգրոններբ
,
բոլո
րբ
, մէկիկ
մէկիկ
, տուին
իրենց
քուէներբ,
կինեբբ
ղ ա տ ՝
երկու
լնտր •
կեդրոննե
րու մէշ եւ այրերբ
ղ ա ա
ուրիշ
Հինգ
կեգ–
բոններու
մէշ։
ինքնաշարժերու
եբթեւեկբ
դադար
չունէր
: կբ փ ո խ ա դ ր է ի ն
ք ո ւ է ա բ կ ո ւ ^ ե բ բ
ել ապա
կբ վ ե ր ա գ ա ր ձ ն է ի ն
իրենց
ա ե ղ ե –
ԲԲ՛՛
Մինչեւ
կէսօր
կբ գ ե բ ա կ չ ռ է ի ն
Մա
լիքեանի
250
ինքնաչարժներբ
:
կէսօրէն
սկսեալ
անոնք
գ ա ր ձ ա ն
ց ա ն ց ա ռ ել
ժամբ
մէկին,
մէկ ինքնաչարժ
իսկ չէր
մ ն ա ց ա ծ
Հրասլարակին
վբայ;
ԱյնուՀետեւ
ու
նաեւ
ատկէ
ա ռ ա շ
Կ.Կ"9է պ է ո բ ա ն ե -
ցան
բնկեր
Մ ՛ Տ ՛
Գալուսաեանի
նկաբնե–
բ ո վ
ղ ա ր դ ա ր ո ւ ա ծ մեբ ին^ւաչարժերբ
եւ
կրցան
վեբշին
բ^ւտրու^
ալ Հասցնել
քուէ–
աոլվւին
ա ռ շ ե ւ %
Գ ա ^ ա կ ց ո ւ թ ի ւ ն բ , մէկ ա չ ք
կտրած
,
իր ե ր ի տ ա ս ա ր գ ել կ ա ր ղ ա պ ա Հ
ուժերով
կբ
^սկէբ
է
որպէսղի
որեւէ
ա ն ա խ ո ր ժ ա ն ա -
կնկալի
առշեւ
չգանուի
; Եւ չ գ տ ն ո ւ ե ց ա ւ :
Բ ա ց ի կ ա ր դ մբ աննչան
մ ի շ ա գ է պ ե ր է
։ Ա–
մ էն ինչ ա ն ց ա ւ խ ա ղ ա ղ ։
Տեսնելիք
բան էր ողելորութիւնբ
մեր
թ ա ղ այ ի ն վ ե ց ակումբներուն
մէշ, ուր կբ
Հաւաքուէին
լՈւտրողնեբբ
եւ Հոնկէ,
սաույ–
ղիչ
յանձնախումբերու
բովէն
անցնելէ
՚Լ^Ր
^է
^ " Կ Է ^ ^ Ս " ՛ –
յանձնուելով
կբ ղր -
կոլէին
Մ ո ւ տ ա ո ւ ա ր ի
՛Հ լնտբ
. կեդրոննե
-
բբ։
Ա ե բ
ի ս ա ն գ ա վ ա ռ
ե բ ի տ ա ս ա բ գ ն ե ր բ
, ա մ
բողշ
օրբ անօթի
֊ ծ ա ր ա ւ ել քրտինքնե
-
բու
մ էշ , ս լ ա ր տ ա ճ ա ն ա
չօրէն
կբ
տանէին
իրենց
վ ս տ ա Հ ո ւ ա ծ
գործերբ։
Տեսնելիք
բան էբ , մ ա ն ա ւ ա ն դ , մեր բս–
քան
չե
լ ի
քոյրերբ,
որոնք
ն ո յ ն ա շ խ ա ա ո ւ
—
նակ
տ ր ա մ ա գ բ ո ւ թ ե ա մբ ,
ա մ բ ո գ շ
օրբ
յողնեցան
ել գ ա ր ձ ա ն կին
լնտրոէ^եբոլ
ե ռ ա ն գ ո ւ ն
ուղեցոյցներլչ
, մէկ ր ո պ է է " կ
չթերանալով
իրենց
պ ա ր տ ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն
մէշ ։
Անօրինակ
եռուղեռ
մբ կբ տիրէր
մեր
պատուական
բ ա ր ե կ ա մ եւ Գ ա ւ ա ռ
. ժո—
՛ւ I՛ ատենապետ
Պ .
Մ ի ս ա ք
Ազիրեանի
լ ն դ ա ր ձ ա կ վաճառատան
մէշ , ռր մեր աշ–
ա ա ն ք ի
գլիսաւոր
կեդրոնն
էբ ել որ շա -
բաթնեբէ
ի վ ե ր տ ր ա մ ա դ ր ո ւ ա ծ էր Ընտր
՚
կեղբ.
Յանձնախումբին
: Մեր չէղոք
բ ա -
բեկամներն
ալ ա ռ տ ո ւ բ ն է
մինչեւ
իրիկուն
նստան
Պ • Մ •
Աղիրեանի
վաճառատան
^աշալեբ
անքբ
ւձանւ
I
ծ
մնացեր
ւրեբ
.եղբ
ձՓ՛–
վ
բ ե ր ա ծ են մեր կեանքին
^մէշ,
միայն
առալելոլթեամբ
բռնելով
ղ
շարունակ
գ ո ր ծ ա ծ ո ւ ա ծ
նիւթերոլ
եւ յ ա ճ ա խ
գ ե ր ա զ ա ն ց ե լ ո վ
զանոնք
, .
իրենց
չինութեան
Համար
ս պ ա ռ ե լ ո վ
ճ ա ր
ա ա բ ա ր ո ւ ե ս տ ի
մ ն ա ց ռ ր գ
նիւթեր
որոնք
ց ա բ գ
անգործածելի,
կբ
մնային։
Այս
է
պատճառը
լ ն դ Հ ա ն ր ա պ է ս
կերպլնկալ
նիւ
թ ե բ ո վ
չինուած
ա ռ ա բ կ ա ն ե ր ռ ւ
աժանու
-
թ ե ա ն ;
ՀետղՀետէ
նոբ նիւթեր
կբ ստեղ
-
ծեն նոբ
Հնարաւոբոլթիւններ
կեանքի
պայմաններու
բարելաւման
Համար։
Ա -
նոնց
չինոլթիլնբ
ն ա ի ս ա պ է ս
դ ա ն դ ա ղ
ու
վ ա բ ա ն ո տ , այժմ
նետի
մբ վեբելքբ
կ՝ար
-
ձանազրէ
X
ճ ա ր ա ա ր ա բ ո ւ ե ս տ ի
մէշ
ց ա ր դ
գ ո ր ծ ա ծ ո ւ ա ծ
նիւթեր
ՀեազՀետէ
կբ նա -
Հանշեն
, կերսլլնկալ
նիւթին
ա ռ շ ե ւ
է
Այս
սլէս
ե ր կ ա թ բ ,
նիքէլբ,
պղինձը,
մեթա
-
Ք**՚ՐԲ
1
կաչին
, ա պ ա կ ի ն
, յ ա խ ճ ա պ ա կ ի ն ,
եղ2իւրբ,
փղոսկրը,
սաթը
եւ այլ անՀա
-
մար
նիւթեր
կբ լքուին
;
կերպլնկալ
նիւթեբը
կը բ ա ղ կ ա ն ա ն գլ
խ ա ւ ո ր ա բ ա ր
գ ռ բ ծ արան ա կ ա ն
նիւթերէ
I
Անոնց
պաամութիւնբ
չատ
ե ր կ ա ր չէ :
կերպլնկալ
առաշին
նիւթը
«սէլիւլոիա»ը
Հ ա ն դ ի ս ա ց ա ւ ; Գ տ ն ո ւ ա ծ ՝
1870^1՛
Ամերի
կացի
Հայէթ
եղբայրնեբու
կողմէ,
որոնք
ա ր Հ ե ս տ ո վ
տ պ ա դ բ ի չ ն ե ր էին ; իրենցմէ
ա–
ռ ա շ
Փ ա ր ք ս եւ Ափ
ի լ
մ ա տ ն ա ն չ ա ծ
էին
քափուրին
ձեւակերպիչ
յատկութիւնը
:
Ա ռ ա ն ց
խոբանալու
մ ա ս ն ա գ ի տ ա կ ա ն
մանրամ
ասնո
ւթեանց
մէշ փորձենք
ներ -
կայացնել
կերսլլնկալ
գլխաւոր
նիւթէղբը
է
Ակսինք
Աէլիւլոիտէն
, որ ինչպէս
բսինք
ն ա խ ա տ ի պ ա ր ն է
կերպլնկալ
նիւթին
*
Ա է լիւլոիտին
պ ա տ ր ա ս տ ո ւ թ ե ա ն
նա —
իւ
ա՛ն
ի
I
թ՛ե է
սէւԻ՚-քողբ
(Խորչանիւթ)
որուն
բ ն ա կ ա ն
ձեւն
է բամսլակը
: Բ ա մ -
պ ա կ ը
թ ա թ խ ե լ ո վ
ծծմբական
ել բ ո ր տ -
կածնային
թթունեբոլ
խառնուրդի
մբ մէշ
կը
ս տ ա ց ո ւ ի
նիթ֊րօսիլիսլՕգը
ոբ չաա
դիւ
րավառ
նիւթ
մ լ ն է , ծանօթ՝
փիրօքււիլ ,
Փիւլւքիքօթ-օն, քօթ֊օն - փռւտրը
անուննե
րով
(կը
գ ո ր ծ ա ծ ո ւ ի
պայթուցիկնեբռւ
պ ա տ բ ա ս տ ո ւ թ ե ա ն
մէշ) :
՚ՍիթրՕսէլիՆլՕզը
խառնելով
նախ
ալքոլի
ապա
ք ա վ ա ւ ր ի ալ
քոլի
(ալքոլ
քանֆրէ)
Հ ե տկբ
ս տ ա ց ո ւ ի
Հսէլիւլօիաբ»
: Ասկէ կբ պատրաստեն
չ ա բ –
ժանկարի
ժ ա պ ա ւ է ն ն ե ր , ինքնաչարժի
յա
տ ո ւ կ
ներկեր,
խաղալիկներ
,ակնոցի
կազ
մածներ
, ա բ ռ ւ ե ս տ ա կ ա ն
սատափ
, ս ա թ ,
փղոսկր
եւն . ;
«Ասէթօսէլիւլօղթին
գործածութիւնն
ալ
չատ
լ ն դ ա ր ձ ա կ
է ։ Թուենք
մաս
մ բ ։
Կբ
պ ա տ ր ա ս տ ո ւ ի ն
չարժանկարի
չբռնկող
ե–
րի՚^եբ
, ա պ ա Հ ո վ ո ւ թ ե ա ն
ա պ ա կ ի ն ե ր , ե -
լե կաբա
կանո
ւթե
ան
չէզոքացուց
ի ^ եր
ՈԼ
կաղմածնեբ
, ձայնասրւաէ^եր
եւն•։
շին՝
թթունեբու
Հակազղե
ցո ւթեամբ ,
երկրորդ՝
կաթնային
բնախմոբի
ներգռր
-
ծութեամբ։
Ո ր ո վ կբ ս տ ա ց ո ւ ի
թթու
կ ա մ
խմորային
«քազէին^նեբ
: Առաշինով
կը
պ ա տ ր ա ս տ ո ւ ի ն
սինձեր
, ներկեր
ել ա բ -
ո ւ ե ս ա ա կ ա ն
բուրդ
(լանիթալ)
; Այս վ ե բ –
շինր
գ տ ն ո ւ ա ծ
1935^^՛
ի տ ա լ ա ց ի
Ֆ է ր է տ -
տիի
կողմէ։
իսկ խմորային
քուղէ
ինը
ֆոր–
մ օ լ ի
կ ա ր ծ բացում
ո վ կբ ծառա
յէ պատ
-
ր ա ս տ ե լ ո ւ
խազի
թուղթեր
,
ս ա ն ա ր ե ր ,
տնային
այլ ա ռ ա ր կ ա ն ե ր , ին,^աՀոս
գ ը -
բ ի ^ ե ր եւ այլ բազմազան
ա ռ ա ր կ ա ն ե ր ու
կազմ
ածնեբ
:
Ֆորմոլի
ել բնամէզի
(իւրէ)
բ ա ղ ա կ -
ցութեամբ
կբ
ստացուին
ամ
ինօպլասա
կ ո չ ո ւ ա ծ
նիւթերբ
: Ասոնք
իրենց
շ ա ա
թ ա փ ա ն ց ի կ
Հ ա ն գ ա մ ա ն ք ո վ կը
ծ ա ռ ա յ ե ն
նաեւ
գ ո ր ծ ա ր ա ն ա կ ա ն
ա պ ա կ ի ն ե ր ո ւ
եւ
խոչոբացռյց
ասլակիներու
պատբաստու
-
թ ե ա ն : Իրենց
Հեղուկ
բ ա զա
դրութիւնն
ե–
բ ո վ
«ամինօպլաստ^ները
մ եղի
կ ո ւ ա ա ն
նոյնպէս
անճմռթկելի
կ ե ր պ ա ս ն ե ր :
Տ ա կ ա ւ ի ն չեմ խօսիր
սէլիւլօղէն
սաաց
ո ւ ա ծ ա ր ո ւ ե ս տ ա կ ա ն
մ ե տ ա ք ս ի ն
,
սէլոֆա–
նի
թ ա փ ա ն ց ի կ
թերթերուն
, ա բ ո լ ե ս տ ա
-
կան
սպունգին
եւ ա
յլ
ա ր տ ա դ ր ռ
ւթեանց
մասին
;
ինչպէս
տ ե ս ա ն ք , կերպլնկալ
նիւթերու
պ ա տ բ ա ս տ ո ւ թ ե ա ն
գ լ խ ա ւ ո ր
տ ա ր ր ե ր ը
պոէբզ
նիւթեր
են զորս
գիւբալ
կարելի
է
ձեռք
բերել
։ Ա յ ս պ է ս , ք ա զ է ին ը առատ
-
օրէն
կը ս տ ա ց ո ւ ի
կաթէն։
Ֆորմոլը,
ոբ
բռլորիս
ծանօթ
է իր Հ ա կ ա ն ե խ ա կ ա ն
յ ա ա –
կռւթիւններռվ
կը պ ա տ ր ա ս տ ո ւ ի
ալքոլէն
։
Բնամէզը
կը ս տ ա ց ո ւ ի
մ ա ր գ ո ց կ ա մ կեն -
դանիներու
մէզէն։
Մ ա բ գ կ ա յ ի ն
մէզը
կը
Թիլ 2ի մասին
բան մը չեմ կրնար
բսել
քանի
որ Հոն չեմ ա պ ր ա ծ ։
Միայն
գ ի ա ե մ
որ կայ մեծ
Հայրենասէր
կրօնականին՝
Խբիմեան
Հայբիկի
անունով
սրաՀ
մը Հա.
մեստ
ուր կը Հաւաքուին
ծաղկոց
, կա -
պ ո յ տ
Իքաչ,
իրենց
գ ա ր մ ա ն ա տ ո ւ ն բ ելՀ.
3 .գ՛ կոմիտէ
մը Ա. Զո՚՚յոբեանի
անու
նով ։
Այս չ ա փ ը
ա ր դ է ն մեծ
բ ա ն է եւ
պ ա տ ի լ
իբենց
Համար,
իսկ մնացեալը
իբենք
ալ
կրնան
գրել
Հ
Գալով
մեղի
ուր կ՚ապրինք
ք ա ռ ո ր դ
դա
րէ մբ ի վ ե ր , ունեցած
է շ ա ա մբ վերի
-
վայբումներ
, խմորումներ
ու վ է ճ ե ր
ել
ծուռ
ն ա յ ո ւ ա ծ ^ ե ր
, ըսի ըսաւներ
ինչպէւ
ամէն
ա ե գ ուր Հայեր
կան դ ո ւ ռ - դ ր ա ց ի .
Բայց
ա յ ժ մ Հ ա ն գ ա ր տ են ;
ինշպէս
ամէն
տ ե զ , Հռս ալ գործի
վրայ
է Հ՛
8
• Գաչնակցութիւնբ,
«Արղութեան՝»
իսումբով,
իր ուղեկից
Նոբ Ա ե ր ո ւ ն գ ո վ եւ
իր
կ ա պ ո յ տ
Խաչով,
Համակիբներով
շեր–
մ ե ռ ա ն գ :
Անգին
կբ
մնան
մաս մբ
ինքնուբո
յ ն
« աղզասէր
»ներ
որոնք
մեբ
ղաւանանքին
չեն
Հ ա ւ ա տ ա ր ել ճամբուն
մէշտեղէն
չեն
քալեր։
Աաս մբն ալ չէզոք
է, կա՞ն
թ է
չկան
,—" մ ա ր գ չի ղիաեբ
• • •;
Ժամանակին
, քսան
տ ա ր ի
կ՝բնէ
Հիմա,
մի
խումբ
մարղիկ,
ժամ
սիրող,
ղպրոց
"ԻՍ՚՚Գ՝
ԻՐ՚"Ր
դո՚լով
սբաՀ
մբ բռնեբ,
շի.
նեբ
,չակեբ
ու մատուռի
են
վ ե ր ա ծ ե ր %
ինչ լաւ են բրեր
ու բաբի
գ ո ր ծ մբ
մէշաեղ
բերեր
որ մեր գործն
ալ կբ տ ե ս ն է
ծառա
յելով
թ է գ պ ր ո ց ի , թ է ժողովի։
Ով
որ
կ՛ուզէ
, քանի
ոբ Ազդին
տունն
է ել ա -
մէնքին
իրաւունքն
է -
բ գ ո վ նախ աեղ -
ք,
յետոյ
«Հա–
Գպրռցն
ա ն ց ա ծ է կա
յ յ ն թ ա ղ ա կ ա ն ո ւ թ ե ա ն
ձեռյ,
, ,ե.
ա ա ո ո ւ ն ա
մաղզային՝»ի
մասնաճիւղին
վրայ,
կ ա պ ո յ
–ք
֊ , - լ ։ . – ՛ ^ – ւ - ւ - ղ ^ ^ յ լ – ՛ - • ^ զ ը
զ ւ չ
ի յ ^ չ ի
օղնութեամր
եւ ներկայիս
ալ
ինչ–
ն ա ե է մօտաւորաւսէս
լ2
առ
Հարիւր
ա ք
Հ ^ ւ
/
*
7՛
* * ՛
*
պ է ս ս ա տ ո ւ ռ բ
նոյնպէս
գ պ ր ո ց ը
կ ա պ ո ւ ա ծ
են
Փաբիղի
եկեզեցւոյ
: Ով
1լուգէ
րլլայ
,
միայն
թ է աչակերտ
բ Ա ա յ , տ ղ ա ք բ դ ա ն ու
Օգաուին
, երբ շաբաթբ
կէս
Օր
կամ օբ մ ը
արդէն
ունին
• Այսօր
իրենց
թիւբ
40է(ւ 50ի
Հազիւ
կբ
Հասնի
: Ե թ է ոլղեն
իրենք կ ա մ
ծնողքները,
կրկինն
ալ կրնայ
անցնիլ
։
Արթնցէք,
Հու
յեր , այս օրերը
չեն վե -
ր ա դ ա ռ ն ա ր ; Ա ե բ պ ա պ ե ր ը ձեզ կը գ ի տ ե ն
է
Օր մը պ ի տ ի
ղղշաք՛
• •
Հայնոց
թ ի լ
^ ի մեր ազգակիցներն
ալ ե–
կած,
ինկած
են ու ժ ա մ ա դ ր ո ւ ա ծ քիչմը
ամէն
տեղէ.
Հեռաւոր
Ա ե բ ա ս տ ի ա յ է ն
ու
Գաղատիոյ
՚քյալչռւ
Խանէն
մինչեւ
Բիւթա–
նիոյ
գ ա ւ ա ռ ը
, 0րթագիւղ
եւ
Կի՚-Րլէ
,
՚Հւիկոմիգիա
, եւ Զարիսափան
Արմաչ
:
Ո՞ւր
էիր , Զ ա ր խ ա վ ւ ա ն
, երբ
վայրենի
ներ
կաւերէին
ամէն
բան
. . .
Գաղռւթիս
լեգուն՝
լնգՀանուր
կ ե ր պ ո վ
մերն
է. Հայկական։
կ ա ն
^աԱՈւխտնցի -
ներ
որոնք
ղմ բախտ
ա ր ա ր
ծուռ
կը
խօսին
(թուրքերէն)
: Ա յ գ պ է ս
վ ա ր ժ ո ւ ե ր ի
աղայ
աիոց
եւ միասին
են բերեր
երկրէն,
թ է ե ւ
գ ի տ ե ն ու կր խօսին
մեր շ ի տ ա կ
լեղուն
ալ :
Ամէնքն
ալ Հայ են սրտով,
ե կ ե ղ ե ց ա ս է ր ,
գ պ բ ո ց ա ս է բ : ի պ ա տ ի լ
իրենց
բսեմ
ռր
Հա
յերէն
կը իսօսին
իրենց
զաւակներուն
Հ ե ա ։
պար
բնամէզ։
Կը ս տ ա ց ո ւ ի
նաեւ
Հ ա մ ա ղ ր ա կ ա ն
միշոցներով
:
Ֆէնօլբ
կը ս տ ա ց ո ւ ի
Հանքածուխի
թոր–
ման
ընթացքին
: Ասէթէլինբ
կիրի
բ ն ա ծ
խայինի
(քարպիլր
տբ
քալսիօմ)
թբշուե–
լ ո լ պաՀուն
ա ր ձ ա կ ա ծ
կազն
է ; կարելի
է
ղայն
պաարաստել
նաեւ
Հ ա մ ա դ ր ա կ ա ն ե —
էյ ա՛ե
III
կ ո վ •
իսկ
սէլ ի ւ լ օ ղ ը
ինչպէս
ըսինք
կը
զտեն
վւայաէն
; կը գ ո ր ծ ա ծ ե ն
նաեւ
բ ա մ պ ա կ ի ն
ւքնացորդները
(ինթերս)
:
Այսքան
բ բ ա ւ ա կ ա ն է ցռյց
ա ա լ ո ւ Հա -
մար
կերպլնկալ
նիւթերուն
կտրած
ճ ա -
նապաբՀը
եւ ա յ ն
փայլուն
աաառան
ւպագւ
վ ե ր ա պ ա Հ ա ծ են անոնք
մ ա ր գ կ ռ ւ թ ե ա ն
ԳՈԻՐԳԷՆ
Պ Օ Յ Ա Ճ Ե Ա Ն
որ
ՈԻՍԱՆՈՂԱԿԱ՚ե ՅԱՋՈՂՈԻԹԻի-ե՚սԵՐ
Օր • Նո բ ա
Տ ա մ լ ա մ ե ա ն
յաշռղութեամբ
աւարտած
է բմչկական
գաս
լնթաց
քբ
եւ
ա ր ժ ա ն ա ց ա ծ
Տօքթէօր ա՚Ը ՄէաիսիԸ
տիտ
ղոսին
: Օբիոբղըիբբեւ
թ՜ե՚դ
ներկա
յացուց
Հ ե տ ե ւ ե ա
լ նիւթբ.
ճ ո է օ ա տ
օ տ ս ճ ա Ս V Տ ւ ւ տ տ
օտտճI^V^VXIՕ]^տ ւ)տ >յձյ^ւտւ^ւտ
X
^Բ ՛ Շ ա ք է Մինասեան
յաշռղութեամբ
ա ն ց ո ւ ց ա ծ է երկրորղ
պա
չո
յ ի
,^նութիւն–
նե
առշեւ
^ իրենց
լաւադոյն
ընծայելով
ա չ ի ս ա ա ա ն ք ի
լծուած
ա ն Հ ա մ ա ր
ե ր ի ա ա ս ա բ ղ ն ե ր ո ւ
:
Կէսօբէ
ետք
ժամը
մէկէն
անղին
ա ր գ է ն
կը
պարղոլէր
կացութիւնբ
ի ն պ ա ս տ լնկ •
Մ ՚ Տ • Գալուստեանի
: Լ ռ ա ծ էին Հ ա կ ա -
ռ ա կ ո բ գ
ճակատի
մարտկռցներբ։
ինչ որ
ունէին
իբրեւ
բնտրող
, փոխագրած
էին
մինչեւ
կէսօր,
Յետմիշօրէի
Համաբ
գբա–
մագլոլիս
մ ն ա ց ա ծ չէբ ՝• կորսռւած
էր
Հբա–
պ ա ր ա կ է ն
, նաեւ
, իր պարտութիւնբ
այլ -
եւս
չորս
ա չ ք ո վ
տեսնող
Ա ա լ ի ք ե ա ն բ : Ու–
Գ ա ^ ա կ ց ռ ւ թ ի ւ ն բ կը դ ա ռ ն ա ր տ է ր - տ ի -
ր ա կ ա ն
լ ն տ ր ա կ ա ն
Հ ր ա պ ա ր ա կ ի ն :
Ժամը
ճ ի չ գ
4։ին
փ ա կ ո ւ ե ց ա ն
ընտրական
կեդրոննեբբ
ել ս կ ս ա ւ
քուէՀամարբ։
Աբ–
դիւնքնեբը^
մաս առ մաս,
ս ո ւ բ Հ ա ն դ ա կ –
ներու
միշռցռվ,
կբ Հաղորդուէին
Աղիր
-
ե ա ն
վ ա ճ ա ռ ա տ ո ւ ն ը ։
Մէկ մամ անց
ել
քուէներու
երկու
եբրոբդի
Համրանքով
,
ւՐ՚կեր
Մ. Տ. Գ ա լ ո ւ ս ա ե ա ն
կ՚անցնէր
Աա–
լիքեանը
700
քռւէով։
Իսկ մամը
վեցին
ա–
աենները
, երբ ^ տ ո ա ց ո ւ ե ց ա լ
ամբողշական
"՚ԲգԻ՚^ՔԸ.^
աարբեբռւթիւնը
ա ն ց ա ւ Հա -
ղարը
:
Ա յ ս պ է ս
, ս տ ա ց ո ւ ե ց ա լ
Հ ե տ ե ւ ե ա լ
պատ
կեբբ •
լնտրութեանց
մ ա ս ն ա կ ց ա ծ
էին
6435
ընտրոզնեբ
: Գաշնակցութեան
թ ե կ
նածուն
ստացած
էբ
3732
քուէ,
իսկ մի
ա ց ե ա լ
խառնիճազանճինը
2703 :
Ուբեմն
լնկեբ
Ա ՛ Տ ՛
Գ ա լ ո ւ ս տ ե ա ն
շ ա Հ ա ծ էր
1029
քուէներու
շախշախիչ
ա ռ ա ւ ե լ ո ւ թ ե ա մ բ ։
կրնաք
ե ր ե ւ ա կ ա
յ ե լ
Համ
ա ժ ո ղ ո վ բ գ ա կ ա ն
խ ա ն դ ա վառո
ւթեան
պոռթկռւմ
ը ; Ա գ ի ր -
ե ա ն վաճառատան
առշեւ
Հ ա ւ ա ք ո ւ ա ծ Հ ա –
զաբէ
աւելի
բնկերներ
եւ Համակիրներ
,
օդբ
կբ թնդացնէին
ծ ա փ ե ր ո վ ել ե ր գ ե -
բ ո վ : Եւ երբ քիչ ե տ ք բ
բազմութեան
մէշ
յայտնուեցան
օրուան
յազթականներբ
,
Ընկեր
Մ– Տ ՛ Գալոլստեանն
ել Պ– Տ ի դ-
Տունը
, որ ա ր գ է ն
լեցուած
էբ : Ընդար
-
ձակ
ակումբին
մէշ ա ս ե ղ
նետելիք
տ ե ղ
չմնաց
: Ա կ ս ա ն
երդերն
ու կլոր
պ ա ր ե ր բ
։
Բոլոբը
իրար
կը չնռրՀաւոբէին
։
Բոլորը
ռւրաիս
էին, ոբ այսքան
կաաարեալ
ե ղ ա ծ
էր
Գ ա է ա կ ց ո ւ թ ե ա ն
յաղթանակը
Պ ՚ Տ ի գ ր ա ն
Թ ո ս պ ա թ ի
չ ա Հ ա ծ
յազթա
-
նա1լհ ալ շախշախիչ
էր : Աաացաւ
3929
քուէ.
Հ ա մ ա յ ն ա վ ա ր
Աաաէեանի՚Հք)^
քուէ––.
ներուն
ղէմ, ուրեմն
քուէներու
Հարիւրին^
85ը :
Ա յ ս պ է ս
վ ե բ շ ա ց ա ն
ընտրութիլնները
։
Ել
հ
ա կ ա ղ ա չնա կ ց ա կ ա ն
խառնիճաղանճը
ստացաւ
անմոռանալի
գաս մը :
Գաշնակցռւթիւնը
տարաւ
իր ա յ ս փա -
ո ա ւ ո ր
յաղթանակը
իր միշոցներով
:
Ե*–
տ ա ր ա լ
զուտ
Հայկական
գ ե տ ն ի
վբ"*յ
•
Տ ա ր ա ւ ՝
դ ո բ ծ ն ա պ է ս
Հերքելռվ
ն ա խ ո ր գ
բան
Թ ո ս պ ա թ բ ,
բոլոբը
խուժեցին
անոնց
երեսփ.
բնտրութեանց
առթիւ
Հիւսուած
վրայ,
գրկեցին
ել ռԼսերոլ
վյւայ
բարձբա–
ցռւցին
զանոնք
, ե ր կ ա ր ա տ ե ւ
ծ ա փ ե ր ո վ :
ԱյնուՀետեւ,
ամբոզշ
բազմութիւնը
ին^էա
չ ա բժնե
բ ո վ
ուզւլուեցալ
Պէ
յ
բութի
մեր
կ ե դ ր ո ն ա կ ա ն
ակումբը
ժողովբդային
յեբիւբանքբ
Հիմա
տեսան,
որ
Գաշնակցոլթիւնբ
,
միայն
ինք իբ վբայ
կռթնելով
ալ
կրնայ
պ ա բ ա ո ւ թ ե ա ն
մատնել
իր
Հ ա կ ա ռ ա կ ռ ր դ –
՚ ^ ե բ ը ։
ԿԱՐՕ
Գ Է Ո Ր Գ Ե Ա Ն
Ել
վ ե ր շ ա պ է ս
Հայնոց
թիւ երեքբ
այս
ամէնուն
՚իբայ
կբ պ ա ր ծ ի
երկբորդ
ուխ -
տ ա տ ե ղ ի մբ ըԱալուն
Փարիզի
Փ է ռ
Լաշէ–
զէն
վերշ։
Հոս կը Հանգչի
Խ ա ն ա ս ո ր ի քաշ
իշխանը
Արղութեան
, իր տիկնոշ
Հ ե տ :
Ամէն
տ ա ր ի
Յուլիսի
2^ի
տ ա ր ե գ ա բ ձ ի ն
ոչ
միայն
գիւղին
գ ի տ ա կ ի ց
Հայռւթիւնբ
,
այլեւ
Փարիղէն
ա զ գ ա ս է ր
Հայորդինեբ
ուխտի
կ ո ւ գ ա ն
, յեաոյ
մ օ տ ա կ ա յ անտա
-
ռին մէշ կ՚ոգեւորուին
օրուան
յիշատա
- ՚
կով,
ո գ ե կ ռ չ ե լ ո վ
Տարօնի,
կեսարիոյ
, ^.
Արմաչի
եւն . երբեմնի
ուխտաաթւացոլ
-
թիւններբ
:
Հոս կբ
Հանգչի
նաեւ
մեր
բմիչկը
Յ ո վ ս է փ Տ է ր Գ ա ւ թ ե ա ն
, ս ա կ ա ւ ա ի ս օ ս ծ ե -
րունին
, ոբ ա ն դ ա ր ձ
գ ն ա ց
օրին
մէկը
,
ա չ ք ե ր բ բ ա ց ու վ չ տ ա Հ ա ր
. • •
Այս
նուիրական
չիրիմնեբուն
գ ռ
յութիւ
նը բ ա ւ ա կ ա ն չէ՞ որ ը Ա ա ն ք
աւելի
արթուն
եւ
լուրշ
գ ո ր ծ ե ն ք
միաբան
ու միակամ
:
Մ ա ն ա ւ ա ն դ որ, այս օրերս
վերոյիչեալ
վարձու
մատուռին
Հողը
դնելու
խնգիբ
ալ
կայ :
Մասնակցինք
իբենց
բ ա ց ա ծ
Հ ա ն դ ա ն ա –
կութեան
, քիչով
- չատով
, այրի
կնոշ
լու–
մաներէն
մինչել
գ ո ր ծ ա տ է ր ե բ ո ւ ն
աւել
-
ց ա ծ ր : Նորէն
մեզի
է ոբ կ ո ւ տ ա ն ք ել Հո–
ղ ը ն ալ, տունն
ալ կը դ ա ռ ն ա ն
աղգային
դ պ ր ո -
սեփականութիւնը,
մւ ատուռոլ
Fonds A.R.A.M
