« 8
Ա Ո - Ա Զ »
կերսչող
լռութեամ՚բ,
ուԺասպաո–
^ վ Հ ա -
էոեցուցիչ
ճ ա ն ա պ ա ր հ ռ վ ,
ց ե / ս ա թ ա թ ա ի
ճամբաներէն
, որսչէքզյւ
երթան
ա շ ի ա ա ի ն ,
միասին
աոՅէելով
իրենց
գորհիքներԱ
,
ի~
ոենպ
ս ա կառիկն1րբ
,
իրենց
փսքրիկ
ճաչբ
֊.
Սձոնց
մէշ կան որ գէլ կ ե ր պ ո վ կր Հ ա գ ա ն
> . . ուբի^եր
որոնց
կօչիկնեբշ
պաաոած՝
շուր
կբ լեցուին,
ոմանք
ալ
ցնցոաինեբ
հ ա գ ա ծ
ե լ գեո–
ուրի^ւեբ
որոնք
անձրեւա
նոց
մբն ալ
չունին
- • . ;
Յոգնած
ու ս լ ա ր տ ա ս ա ծ
, թ ա ց
իւիսում
կբ
մնան,
ամբողչ
օրբ ա յ գ վիճակին
մէշ,
կան
որ գիւրաբեկ
կուրծքեր
ունին,
որոնք
բնգունակ
են թ ո ք ա խ ա ի
սերմեր
առնելու
եւ
վաբակուելռւ
• • • Ա բ գ ե օ ք այս
բոլոբը
մ ի ա ռ մ ի ձեր յ ե գ ա փ ո ի ւ ա կ ա ն
որոշումնե–
բուն
մ էշ
նկաաի
ունեցա՞ք
: Ոչ,
այնսլէս
չէ , ուբեմն
փ ո ի ս ա գ ա բ ձ ա բ ա բ
ես ալ
նո
յ ն
բանբ
կ՝բնեմ
քեղի
համ
աբ
յ
Ա ե ք ե ն ա վ ա ր ը
յուսահատ
կբ սկսի
գէպ
ի Փ ա ր ի գ
ուղղուիլ,
իւաոՆուելով
մ ա ր գ
—
կային
հսկայ
ղանգռւածներուն
որոնք
ա չ –
իւաաելու
կ՚երթային
; Կր
հասնի
գ ե ղ ա -
բանի
մբ առշեւ
որ գ ո ց է : կբ ս ա ի պ է ոբ
բ ա ն ա ն եւ կբ իսնգբէ
ոբ կեղծմաչկի
չ ի -
ճուկ
ա ա ն իրեն ։
Շիճուկ
չունինք,
կը
պ ա տ ա ս խ ա ն ե ն ։
Ա՚ԷԿը ՚ մ Կ ^ յ Է ք
"Ր
երթայ
գ տ ն է :
,
Զեմ
կրնար
: Երկու
ա չ կ ե ր ա
ունիմ
^ ՚
երկուքն
ալ գ ո ր ծ ա գ ո ւ լ
ըրած
են :
—
Ո՞ւր
կո՚րելի
է գտնել
5
;
Փ ա ս տ է ռ ռ ի
հիմնաբկութեան
մէշ :
Ո՛՛՛ւր կբ գանուի
•
Դ ե գ ա գ ո ր ծ բ
թուղթի
մը վյրայ
հասցէն
կը
գ ր է ք սակայն
այնքան
Հեռու
է որ
իսեղճ
մարգը
կը վ ա ր ա ն ի : ՚ Պ ա բ ղ ա պ է ս
Հեղնռւ
-
թիւն
։
Փողռցնեբբ
այլեւս
սկսան
ամայանալ
:
Ս ն ա պ ա ա ա յ ի ն
լռութիւն
մբ կը
տիրէր
է
Ամ
էն
քայլավաիսի
ռլչագրութեամբ
չորս
կողմը
կը գ ի ա է ր
յուսալով
որ կառքի
մ
ը
կամ
ր ե ռ ն ա տ ա ր
ինքնաչարժի
մը կը Հան -
դիպի
: Ա ա կ ա յ ն
ա ն օ գ ո ւ տ
ե լ
անՀնարին
էբ : Տ ե ս ա ւ
վ ե ր շ ա պ է ս
բ ե ռ ն ա տ ա բ
կ ա ռ ք
մբ ռբ ա ր տ ա կ ա ր գ օ ր է ն
լեցուած
էր թ ե -
բակիրթ
եւ տարօրինակ
մաբգոցմով,
ո -
րոեք
եղերքներէն
վ ա ր կաիսոլած՝
իրենց
մարմինն
ա ն գ ա մ
վտանղի
ենթարկած
է -
ի ն : Ա ե ք ե ն ա վ ա ր ը
անվերշանալի
փողոց
-
^^ՐէԼ
՚^էկէն
միւսը
անցնելով
անգագար
կը
Ք՚ոլէր
եւ անձրեւն
ալ նմանապէս
կը
մաղ
ուէր
1
քցոբՀեցալ
թէ
մ ի գ ո ւ ց է
Փ ա ս թ է ո –
րի
Հիմնա
րկութիւնն
ալ գ ո ց ԲԱա
յ
• • • է
Կը
սլատաՀի
ռր Հիմնարկռւթեան
մէշ ա չ –
խաառղներն
ալ
ղմգոՀ
ըլյան
իրենց
վի -
ճակէն
, որոնք
ի գին ամ
էն
ղոՀռ
ղութեան
կ*աչիւատին
, ինչպէս
թլիրգի
Հիւանդոլ
—
ի) Լ ւս ՛հ մասնաղէանե
բ , որոնք
ՀեաղՀեաէ
իրենց
ձեռքին
մաանեբբ
, ձեռքը
եւ
թեւը
ամբողշռլթեամբ
վբայ
կ ո ւ ա ա ն
գ ե ր ա գ ո յ ն
անձնաղոՀութեամբ
, ս ա տ ա ր ե լ ո վ տառա
-
պակոծ
մարգկռւթեան
; Հ ա պ ա ե թ է ա -
նոնք
ալ Համաաարած
գործագոլլի
կողմ–
նակիցներն
են • • • : Վ^աղելու
եւ
Հասնելու
իր
մբցումին
մէշ կը
նչմ
ա ր է
Հ ա ց ա գ ո ր ծ ի
մը
խանութը
եւ կը ղգայ
որ
անօթի
է :
Շուտ
, երկու պզտիկ
կտոբ Հաց աը—
Վք ••
— Մէկ Հ ա տ ա ն գ ա մ
չունիմ
ինչո՞ւ
Համար
;
Գոբծագռւլ
է . գիւ-ղացին
չաչվսա
-
աիր
:
Անո՞նք
ալ :
Բ ն ա կ ա ն ա բ ա ր
, անոնք
սաՀմանուած
մամ
ալ չունին
, ա ռ Հ ա ս ա ր ա կ
օրական
ութ
ժամէն
աւելի
1լաչխատին
%
Մ եքենավարը
քանի
մը քայլ
անգին
նս–
ա ա բ ա ն մբ կբ նչմարէ
ե լ ճ ա ր ա հ ա տ
կ՝եր–
թ ո ւ յ քիչ մը Հանգչիլ
եւ չորցնել
իր քր -
աինքը։
Մ ա ր գ ո ւ կ բ
խորասուզուած
իր մբ–
տածումնեբռւն
մէշ յանկարծ
կը տեսնէ
ե–
րեք
աւաղակներ
իր չուրշբ
բոլորուած
:
Վարպետ
, ինչ գ ե գ ե ց ի կ է
ժ ա մ ա -
3"յՑԳ
, Ի ^ չ
լ՛"՛–
կ ՝ ւ ւ ւ " ՚ յ եթէ ազգա^Խւ
-
ցնէնք :
Մ ե ք ե ն ա վ ա
ր բ կ ռ ա Հ ե
լով
թէ
գործը
ո -
րոնց
Հետ է , փոբձեց
պ ո ռ ա լ ,
օգնութիւն
աղաղակել
•
^ Ի
փորձեր
, տնօղուա
է,
այսօր
ոս.
աիկաննեբն
ալ գ ո բ ծ ա գ ռ ւ լ
ըրած
են , բ -
սին
ե լ իրենց
գ ա ն ա կ ն ե ր բ
քաչեցին
ա Հ ա –
բ ե կելու
Համ
ար %
Տեսնելով
որ իր մորթն
ալ վ ր ա
յ
պիտի
տար
, ճամ
բ ե լէ ղ ա տ ուրիչ
միշոց
չզանե
լով
, ոտքի
կանղնեցաւ
,
ձեռքեբբ
վեբ
բարձբացռւց
եւ Հառէք
, վաաեր՝^
գ ո չ ե ց
^ է
X
Առտուն
արթնցաւ
քրտինքներու
մ էշ եւ
նստաւ
ան
կուզին
եզերքը
ուր
կիսովին
սրունքներուն
փ ա թ թ ո ւ ա ծ էր սաւանբ
:
Եբեիսան
Հանգարտօբէն
կը քնանար
ման
կ ա կ ա ն
ամենաքաղցր
քունով
;
Փողոցը
ա գ ա ր ա կ է ն
գաբձող
կառքեբուն
անիւները
կը
ճռնչէին
կ ա թ ո վ
բեռնաւորուած
է
Աենեակը
խ ո ր ո վ ա ծ
Հացի
անուչաՀո
-
տութեամր
լեցուած
, իբ ա ռ ո յ գ
կինբ
կա
թով
չոքոլան
բ ե ր ա ւ
զետեղեց
անոր
ք ո վ :
Կնիկ,
չես
Հարցներ,
ս ա բ ս ա փ ե
լ ի
մզձալանշով
մը ա չ ք ե ր ս
բացի
:
իսկապէ՚՚ս
, ի ՞ ն չ էր պատաՀած
• • • :
Ա ռ ա ն ց
բ ա ց ա ռ ո ւ թ ե ա ն
ամ
էն
մ
աբգ
գ ո բ ծ ա գ ռ ւ լ
բ ր ա ծ էր , ինչպէս
մենք,
ս ա -
կայն
, ա ռ ա ն ց
բ ա ց ա ռ ո ւ թ ե ա ն
կ՚ըսեմ
քեղի
. . .
— Ո չ այնքան
տ ա ր օ ր ի ն ա կ
• • • :
Տաբօբինա՞
կ կը կ ա ր ծ ե ս ա յգ
բանը
է
Մեքենավարը
բաբկութեամբ
սկսաւ
խբ–
մել
իր կ ա թ ո վ
չոքոլան
, իսոչռբ
ումպե
-
բով,
ու սրտնեզած
մտովի
1լ
այպանէր
կաղմ
ակե
րպո
է գ ե ր ո ւ ա ն Հ ե ռ ա տ ե ս եւ ձա -
խ ա ւ ե ր
գ ո բծեր
ը ;
ՓԻԷՌ
ԼՀ՚ՌՄԻԹ
Հայացսւց ԳՈՒՊԱՐ
ԱՂԱՄԱԼաՆ
Մ Ե Ծ
՝ԲԻՒՐՏԻՄԹԱՆ
ՄԸ
Կ Ա Զ Մ Ե Լ Ո Ւ
Հ Ա Մ Ա Ր
ԹուրքհրէԹ
Տիւ-նիա
թերթը կը գրէ • —
Նիւ
Եորքէն
կը Հազորգեն
թէ
տ խ բ ա Հ ռ –
չ ա կ
՚Բամուբան
ե լ բնկեբներբ
ներկայիս
Նիւ
Ե ո ր ք կբ գանուին
: Անոնք
Մոսկուայի
օ ժ ա ն գ ա կ ռ ւթեամ բ
Ամե
բիկա
յ ի մէշ
քբր–
տական
Ր՚աալի
լնկերակցութեան
մէկ մէկ
թեւը
կազմ
ելով
,
լ ն կե
ր ա կց ռ ւթե ան
մ էշ
առած
են Իբաքէ
, թ՚ուբքիայէ
եւ
իրանէ
գ ա ղ թ ա ծ
բազմաթիւ
՚Բիւրտեր
եւ
յանուն
ՏՈՄՍԵՐ
ձԱՅՈՑ ՊՍՏՍ՚ՈՒՕ-ԻհՆ
• • . Հ ո գ ե կ ա ն ոչ մէկ կապ՝
զաւակ–
նեբուս
ե լ իմ միշեւ։
Մէկը
22
տ ա ր ե կ ա ն
է
է
միւսը
26։
Երկուքն
ալ գործի
կԳբթան
բայց
չ ի ա ա կ բ
ըսելով
, չեմ գ ի տ ե ր թէ ինչ
կը
չահին
. բնաւ
չեն բ ս ա ծ
ինծի
...
Օբ
մը,
երբ
սեղանին
չոլրշն
էինք,
կատակի
ձեւով
Հարցուցի
թէ
որքան
ղբամ
խնա -
յած
էին, եբկուքբ,
մէկ բերան,
երեսս
ի
վ ե ր
պոռացին
.
«
Գուն
քու գ ո ր ծ ի գ
խառնուէ
, եր -
կիրը
չենք •••>՝> :
Ամէն
ա ն գ ա մ
ոբ
ձեռքս
Հայերէն
գիրք
մը կամ
թերթ
մը տեսնեն,
կը սկսին
հեգ
նական
բանեբ
ըսելէ
Բ ա ռ մը Հայերէն
չեն
խօսիր,
ոչ ինծի
Հետ, ոչ ալ
իրենց
մօրը
Հ ե տ ;
Զաաիկին
չատ
աչիսատեցայ
որ
ե -
կեղեցի
տանիմ
: Ականշ
չկտխեցին
ե լ յա
շորգ
օրը մեր գրացիէն
լոեցի
որ
օ տ ա ր ե–
կեղեցի
մը գ ա ց ե ր են : Հայկական
Հ ա ն գ է –
սէ մը ներս
ռ ա ք չեն կոխեր։
Երբեմն
Հիւ–
բեր
կ՚ունենանք
, բոլորն
ալ
Հայ. չոր բա
րեւ
մը ա ն գ ա մ չեն բսեր
ու կբ
քաչռւին
իրենց
սենեակը
:
Անցեալնեբր
առաշարկեցին
որ
չորսս
միասին
օ գ ա փ ո խ ո ւ թ ե ա ն
երթանք,
ծուռ
յ
ծուռ
նայեցան
եւ
պզաիկբ
բ ս ա ւ թէ ի -
րենք
ուրիչ
կ ա բ գ ա գ բ ո ւ թ ի ւ ն
բ ր ա ծ
են
ի -
բենց
ազշիկներուն
Հետ • • . Ա ն գ ա մ մը
Աբբազանը
ճաչի
Հրաւիրած
էի, ինչ ըրի ,
աշբ
չՀամբուրեցին
• ՚ . Հիլրանոցին
պա -
տէն
իյրիմեան
Հայր
իկին
պ ա տ կ ե ր ը
կա -
խ ա ծ
էի
մասունքի
պ է ս 1լը գ ո ւ ր գ ո ւ -
բաւի
վրան,
գ ի տ ե ՞ ս ինչ բրին :
Պ ա տ է ն
վ ա ր
առին
ու
մեր ննշաբանբ
գրին
, ո -
րովՀեաեւ
չ ա ա ամչցեր
են եզեր
իբենց
աղշիկներէն
...
Աեծին
ծննգեան
աարեզարձին
, ֆրան
-
սերէն
Հայոց
պ ա տ մ ո ւ թ ե ա ն
ղիրք
մը
նբ -
ւէր
տուի,
ի
՞նչ
կ՚ուղես
որ
լնէ
առա
ծին
պ է ս բ՚ողմոցին
վրայ
նետեց
եւ
բաբ -
/լացաւ
թէ
ի ն չ ո ՚ ^ ւ
քանի
մբ
Հ ա տ փ ո ղ կ ա պ
առած
չէի • • •
Ախ,
Որ
մէկը
պ ա տ մ ե մ
, քաչուելիք
րան
չէ , բայց
ինչ լնեմ
որ զաւակներս
են ,
չեմ
կրնար
իրենց
թեւէն
բռնել
գուբս
քբ–
չել՛
Հայ ենք, վ ե ր շ ա պ է ս
...
Երբեմն
իրենց
վբայ
կբ նայիմ
ու միտ -
քըս
կ ո ւ գ ա ն
Հի%
օբեբբ՛
ինչպէս
կը
յար–
գէինք
մեր հայրերը,
մեր մայրերը։
Հայ–
երեք
եբքլիրնեբռլ
պատուիրա1^եբ
լնարե–
լով
որոչած
են Ա իացեալ
Ա ղ գ ե ր ո ւ
գիմել
Մեծ
՚Բիւրտիստանի
պետութիւն
մը Հիմ-
նելու
Համար։
Գիմումին
ուժ պիտի
տ ա ն
բոլչեւիկները
եւ
ե ր կ ա թ է
վ ա ր ա գ ո յ ր ի
աբբանեակներբ
;
Ա ր տ ա ս ա Հ մ ա ն ե ա ն այս ծրագրային
գոր–՜
ծունէութիւնը
կը զուղագիպի
եբկրին
մէշ
ծայբ
տ ո ւ ա ծ
յ ե տ ա գ ի մ ա կ ա ն
չարժումին
՚.
ինչպէս
յայտնի
է, բ ա ւ ա կ ա ն ատենէ
ի
վ ե ր
երեք
Հարեւան
երկիրներու
սաՀմ ա -
նային
չբշաննեբբ
կբ սսլառազինուին
,աս1լէ
ղ ա տ
Ռուսիո
յ
մ էշ
Հքօմ անտօ՝^
իսումբեր
կբ
կազմ
ուին
:
Ծ Ո Վ. Ը
Թււղէ՚ք որ գոոայ . այդ իր զօրոնթ-եան
Յաղթերգն է հռւժկռւ. թ ո ղ է ՚ ք տաաանին
կայմերն հաստարռւն անշարժութեան դէւք
Գո՛րշ ճորիցոնին :
Ծովն
Ո ն
անջրպետը իրար են նըման,
Ինչպէս նըման են ժայռերն ու ամպեր ,
Նանագն հերարձակ արձա՛ն մ՛է կանգնած
Անքուն հովին մէջ :
՛Նայեցէք ջոՆրին • ծա՚նր է քարի պէս ,
Վշտի պէս
մըթինյ որմէ կը յառնեն
Անվերջ կոծ ու ցաւ :
ճ ի ՚ չ է ու իըռովք, կի՛րք ու հեծեծանք,
Ապառաժներով փակուած մենութ-իւն՝
Խորի՛ն եւ անբաւ։
Վենետիկ
ԱՐԱՄԱՑԻՍ ՍՐԱՊԵԱՆ
ԵՐԳ ՀԱՅՐԵՆԻ ՏԱՆՄԱՍԻՆ
Մեբ տոննին մէջ գոգցես կը բնակէր լե
րան գաղտնի ոգին իր ձիւներով, ծայւե -
րով , եղնիկներով : Ու մեռնելու սարսափէճ
ես վերստին դարձեր էի մանկութեան: Կը
տեսնէի պատուհանէ պատուհան Արեւա -
գալը ձայ ներու մրրիկով :
1
կարծես հիւանդ վաք րիկ աղայ մ՛էի ե ս Տ
Ու ջերմիս մէջ էի համակ քաղցրութիւն: •:
իմ Արտիս մէջ կը բաբայսէր աշխարհի^;
սիրտը, լերան կախարդանքով անսահման, )
եւ կբ փութար գիս փրկել, մինչդեո կեան– \
քըն իր ձեռքերով կր ծածկէր դէմքը ժըպ–^
տուն, խոստումներովը մահաբեր ձիւնե–՛;
բուն...
ԱՐՍԷՆ ԵՐԿԱԹ
րիկին
ներկայութեանն
ծիսէթնք,
մայրի
կին
ներկա
յութեան
ճիւերնիս
փռէինք
,
նստէի՞նք
... Հիմակուաններբ
,
Ա ս տ ո ւ ա ծ
Հեռու
լնէ ... Փողոցէն
աղշիկ
մը կը գտ
նեն
, տուն
կը բերեն
եւ կը սսլասեն
որ
մ այբիկը
օրիռրգին
սուրճ
Հ բամցնէ
....
Հրամցնելէն
վ ե բ ^ ալ,
Հիլրանոցէն
գուբս
ելլելու
է , ո բ ո վ Հ ե տ ե ւ
Վմայրիկին
ֆրան
-
սեբէնը
չատ
իսեղճուկրակ
է
. . ;
Ոչ, ոչ Հ ո գ ե կ ա ն ոչ մէկ կապ,
տ ա ն ս մէշ
վ ա ր ձ ա կ ա լ են , երկուքն
ալ .
բ ն ա ա ն ե կ ա ն
յարկը
իրենց
Համաբ
պանգոէլէն
տ ա ր բ ե ր
բան
մը չէ • ՚ • հյեղճ
կինս
կուլայ,
կբ կե -
նայ.
միսիթաբելոլ
մէկ
միշոց
գտած
եմ -
իրեն
կը բ ա ց ա տ ր ե մ որ ՚^կնիկ
, մինակ
մե–
րիննեբբ
չեն ռր ա յ գ պ է ս են ,
ուրիչնեբոէն
ղաւա1լներն
ալ
ն ո յ ն
բաներն
են • • .» : Ատ
ալ
մխիթարութիւն
բլլար
... հյնզալս
կու
գ ա յ , երբ
լբաղիրնեբուն
մէշ նոր
սեբուն–
գին
յեցի
գաս
տ ի ա ր ա կ ռ ւթե ան
մ
ասին
քարուլնեբ
1լը տրուին
% Ա յ գ
քարռզներբ
տուողները
թող գ ա ն մեբ սիրտը
բանան
,
մ եղի
Հարցնեն
- չէ , սիրելիս
, այս
օ ա ա ր
երկիրներուն
մէշ, անկարելի
է
նորահաս
ները
Հայացնել։
Հայացնելէն
^ ն -
ցանք
, իրենց
ծնողքը
սիրել
ու
յարգել
ա ն գ ա մ չեն քլրնաբ
սորվեցնել
...» :
Ա բ տ ա ս ա Հ մ անեան
Հա
յաստանի
մէշ քա
ն ի
Հայրեր
Ոլ մայրեր
պիտի
ս տ ո ր ա գ ր է ի ն
Հ " ՚ յ ո ց
պ ա տ մ ո ւ թ ե ա ն այս նռր էշր ...
Ե Ւ Ր Ո Պ Ա Ց Ի
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(16)
ՈՃԻՐ ճ Ե ՊԸ՚ եԹ Ա ՑԻն ՄԷՋ
Յետռյ
մութին
մէշ կամացուկ
մը
էէակը
գ տ ա յ
ե լ մ ա տ ս
վբան
կոխեցի
պաչ
տօնեան
կան
չելու
Համար
: Բայց
մարգը
չէր
գ ա ր :
Վ ե ր շ ա պ է ս
ոանաձայն
մը լսեցի
եւ պո
ռացի
, մտովի
, միեւնո
յ ն պաՀուն
լո
յ ս ը
վ ա ռ ե ց ի , սակայն
կը Հ ա ւ ա տ ա ՞ ք ,
մ
աբգ
չ կ ա ր
քովս
:
Յեաոյ
թնչ պ ա տ ա Հ ե ց ա ւ ,
տիկին
,
Հաբցուց
Փ ո ւ ա ր օ որ
Համբ ե րութեամ բ
մ բ–
աիկ
բ ր ա ծ էր :
Պաչտօնեային
պ ա տ մ ե ց ի
ձեզի
սլատ–
մածներս
, չ Հ ա ւ ա տ ա ց : Ըսաւ
թէ երազ
տե
ս ա ծ
եմ ; ԱյսուՀանգերձ
ամէն
կոզմ
նա
յեցաւ։
Անչուչտ
մարգը
իսոյս
տ ո ւ ա ծ էբ^
բայց
ինչպէ՞ս
: Ե ս չ տ ե ս ա ծ
բանս
ե ր ե ւ ա
կա
յ ռ զ կին մբ չեմ, պարոն...
կարծեմ
ձեր
անունն
իսկ չեմ գ ի տ ե ր :
Փ ո ւ ա ր օ , Տիկին,
այս պարոնն
ալ Պ ՛
՜Պուքն
է լնկեբութեան
տնօրէնը
եւ Տ օ ք թ ՛
՚կոնսաանգին
:
Տիկին
Հ ա պ ը ր տ
Հ ա պ ճ ե պ ո վ
ք ա զ ա ք ա -
վ ա ր տ կ ա ն
իսօսքեր
ա ր ա ա ս ա ն ե ց ՚
—
Ո ւ ր ա խ եմ :
Յետոյ
չարունակեց
.
Ն ա խ ա պ է ս
կարծեցի
թէ
բաժնեակս
մտնողյլ
Պ ՛ Րեչէթն
է, որովՀետեւ
զար -
մանք ո վ տեսա
յ թէ մեբ բաժնեա
1^եբուն
միշեւ
գտնուող
գուռը
կղպուած
չէր ՝•
բ
ժամուն
կբ պ ա տ ա Հ է բ
ատիկա
,
Հարցուց
Փ ո ւ ա ր օ :
Ջեմ
յիչեր,
այնքան
յուղուած
էի որ
... եւ թոբՀիլ
թէ կը կ ա ս կ ա ծ է ի
խեղճ
Պ •
Րեչէթէն
ոբ մ ե ռ ա ծ էր։ Աակայն
Հիմա
վ ս տ ա Հ եմ թէ ո ճ ր ա գ ո ր ծ ը իմ
բաժնեակս
էր.Ուբիչ
ո՞վ
կրնար
բլլալ
:
Ուրեմն
քանի
ռր մէշտեղփ
գ ո ւ ռ բ
կղպուած
չէր ) մարգը
քովի
բաժնեակը
անցաւ,
ըսաւ
Փ ո ւ ա ր օ :
ի ՞ ն չ գ ի տ ն ա մ , աչքերս
ամրօբէն
փա
կ ա ծ
էի : Ա խ , եթէ
աղջիկս
Հոս ըլլար
. . .
ինչո՞ւ
չէք Հ ա ւ ա տ ա ր թէ
մարղբ
Ք"ՎԻ
բաժնեակը
կը գ տ ն ո ւ է ր , երբ փաստ
մ ը ն
ալ՝
ունիմ
;
Ւ ՚ ^ ն չ փաստ
, Հաբցուց
Փ ո ւ ա բ օ
յ ո ւ զ –
ո ւ ա ծ :
Տիկին
Հ ա պ բ ր տ
յաղթականօբէն
բ ա ց ա ւ
ձեոքի
պա
յուսա
կը , որուն
մ էշէն
Հոնեց
նախ
երկու
մեծ թաչկինակ
, ակնոց
մը ,
տ ո ւ փ մը ասվւիբին
, ծրար
մբ
չ ա ք ա բ ,
տ ր ց ա կ մբ բանալփ
, մ կ բ ա ա մբ , տ գ ե ղ ազ–
շբկան
մբ լուսանկարը,
նամակներ
եւ
վ ե ր շ ա պ է ս
փ ն տ ռ ա ծ
ա ռ ա ր կ ա ն ,
մ ե ա ա ղ -
եայ
կ ո ճ ա կ մը ;
Ահաւասիկ,
կը տեսնէ՛՛ք
այս
կ ո ճ ա
կը,
ինծի
չ ի սլատկանիբ
, այս
ա ռ ա ւ օ ա
գ տ ա յ
զա յ ն :
Պ • Պուք
ծռեցալ
ե լ կոճակին
նայեցաւ
:
Բայց
ա ս ի կ ա մեբ պա
չաօնեանե
րուն
Հ ա մ ա զ գ ե ս տ ի
կոճակներէն
մէ1^ է,
ըսաւ.
ինչ
ոբ ցոյց
կուտայ
թէ
պ ա չ տ օ ն ե ա
յ ի ն
Հագռլատէն
փ ր թ ա ծ է երբ
անկոզինը
կը
պատրասաէր
երէկ
գիչեր
, ե ղ բ ա կ ա -
ցուց
Փուարօ
:
Ջեմ
գ ի տ ե ր թէ
ինչու
չէք
ուզեբ
Հա
ւ ա տ ա լ
բսածիս
: Ե բ է կ
գիչեր
քնանալէ
ա–
ռ ա շ
թեբթ
մբ կը կ ա ր գ ա յ ի : Լոյսը
մարե
լէ
ա ռ ա շ ա յգ
թերթբ
գբի՛
սլայուսակիս
վբայ
ռր գետինն
էբ պատուՀանին
մօտ :
Լալ
մտիկ
կ՝ լնէ՞
ք. պ ա չ տ օ ն ե ա ն սեն -
ե ա կ ս
քննելէ
եւ մէկ
երկու
բաժնեակնե
-
բուն
մէշտեզի
գուռը
կղպելէ
՚ թ ր շ
գուբս
ելաւ : Բնաւ
պատուՀանին
կողմը
չէբ
գա
ց ա ծ
, լալ կը յիչեմ
; Այս ա ռ ա ւ օ ա երբ աբ–
թնցա
յ ա յ ս կոճակբ
կբ կենար
ա յ ն թեր -
թին
վրայ
զոր գիչերը
կ ա ր գ ա լ է
վեբշ
պայուսակիս
վ յ ՚ ա յ դ ր ա ծ էի։ Ասոր
ալ ը–
սելիք
մը ունի՞ք
;
յ
Ոչ
-է
Տիկին,
ըսելիք
չունիմ
, քանի
ոբ\
իրական
փաստ
մ լ ն է
ա ս ի կ ա
Այս
պա՛տաս
իսան
ը
դոՀ
ունակութիւն
պաաճառե
ց տիկինին
:
Շատ
կը շղայնանամ
, ըսաւ,
երբ կը
տեսնեմ
թէ խօսակիցս
չ ի Հ ա ւ ա տ ա ր
խօս
ք ե ր ո ւս :
Մեզի
չատ օգտակա
ր ե լ Հ ե ա ա ք ր ք բ ա –
կան
տե ղեկո
ւթիւններ
Հաղո
ր դ ե ց իք
Տ
ի -
կին , ըսաւ
Փուարօ
, Հիմա
կրնա՞մ
քանի
մբ
Հարցում
ուղղել
ձեզի
;
Անչուչտ
;
զ
Պ ՛
Րեչէթէն
այնքան
վ ա խ ն ա լ ո վ
Հանգերձ
ինչպէ՞ս
կ ՝ բ լ լ " ՚ յ որ չէք
կզպեր
ձեր
բաժնեակներուն
մէշտեզի
դուռբ
ւ
կ զ պ ա ծ էի, պատասխանեց
Տիկին
Հասլրրտ
:
Հ ա պ ա
ըսիք
թէ կղպուած
չէր
երբ
գիչերբ
պ ա չ տ օ ն ե ա ն
կանչեցիք
:
Անձամբ
չէի կզպած։
Շ ո ւ է ա ա ց ի կբ–
նոշմէն
խ ն դ ր ա ծ էի որ նայի
թէ
դուռը
կղպուա՞ծ
է % Ան ա լ նայեցաւ
ե լ ըսաւ
թէ
կղպուած
էր
..
ինչո՞ւ
անձամբ
հ ա յ ե ց ա ք •
-
Որով՛հետեւ
պառկած
էի :
, Ո՞ր ժամուն
պ ա տ ա Հ ե ց ա ւ
ա ս ի կ ա :
-
Տասնուկէսին
կամ տ ա ս ն
ըմ է կին քա–
ռռբդ
մնացած
, Շուէաացի
կինը
իմ
բաժ
նեակս
ե կ ա ծ էր
ասփիրին
մ ը
ուզելոլ
•
աեզբ
բ ա ց ա տ ր ե ց ի եւ Հ ա տ մբ ա ռ ա ւ :
Գուք
անկողնէն
գուբս
չելաք
ոլրե
-
մ ը ն :
– Ո չ :
Տիկին
Հուպըբտ
յանկարծ
խ ն դ ա ց
յ
Խեղճ
կինբ,
չարռւնակեց
, չատ
յ ո ւ ղ
ո ւ ա ծ էր , փ ո խ ա ն ա կ իմ բաժնեակիս
գ ո ւ
ռը
բանալու,
սխալմամբ
Րեչէթի
ղուռբ
բ ա ց ե ր է • մարդբ
տ գ ե ղ խօՍք մբ ըրեր
է :
կարհեմ
<Տ.Գուն չ ա ա ծեր ես^ բսեր
է .,
Տոքթ.
կոնստանտին
խ ն դ ա ց ,
Տիկին
Հապըրտ
բ ա բ կ տ ց ո տ
ակնարկ
մը
նետեց
բմիչկին
՚ Լ ր ՚ ս յ ,
յեաո,
չարռւնակեց
:
Fonds A.R.A.M
