HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1953 - page 66

Ա Ռ Ա Ջ »
Տ Ն Ե Տ Ե Լ
((^ –եւ վերջին ւ^աս)
Մի՚եավ եմ բերդին աակ , երբ կը զդամ
այս բոլորը։ Անցնող կաոքերուն Հեղեղէն
մէչ* կայ թերեւս մէկը՝ մեր ցեղէն։ 0 ֊
աար բազմութեան մէշ կայ թեբեւս Հոս
ծՏ/ս.ծ ե լ մեծցած զաւակներէն մէկը մեր
ցեղին։ Բայց մեծ ա ն շ բ պ ե ա մբ կայ
անոնց եւ էմ միշեւ։ Մէնակ եմ : Տուի ա,
էւաաօրէն , ա ո ւ է ա ո ա ն ց շուր ու Հաց ու ֊
ղելոլ ե լ մինակ եմ է ի մ ա ց ա կ ա ն ճիզը կը
Հեռացնէ մեղ անոնցմէ՝ որ կ՝ ապրին աՏ.
ռանց ա յ գ ճիղին :
կ՝բսեն թէ կարեււ՚րը զանգուածին սի -
բած, գ ն ա Հ ա ա ա ծ միշակութիւնը չէ , այլ
իմացական մեծութիւնը ; Անչուչա
(քեր պայմաններուն մէշ, իմացական մե­
ծութիւնը չէ կարեւոբը այլ այն միշակու–
թիւնը որ վառ կը պաՀԷ ժողովոլրգին աղ­
դայէն ոզէն :
Անչուչա , վառ սլաՀել ազգայէն ո գ է ն ,
բայց թ ՜ ն չ է ա յ գ ոգին երբ նման լճացում
մբն է : Եբբ չենք օգաուիր օաարներէն եւ
ի մ ա ց ա կ ա ն Հարսաութիւն մը չենք ձ ը -
կեր եկոզներուն։ Ե՛– որքա՛նն ա ա ե ն
կրնայ վառ մ՜նալ ա յ գ ոգին նման ոլա յ -
մաններով։ ՚Բայքայռւմ , ուժերու վւճա -
ցում եւ ձուլում կը աեսնենք ա ր գ է ն ։ ի ՞ ն չ
կ՝արժեն կառքերն ու աուները. . .
Ի ՛ ն չ նչանակութիււն , ունի, այս պայ -
մաններուն մէշ, երբ ոմանք քարէն Հաց կը
Հանեն կամ ոմանք կը ՛է՛" յ լ է ն օ տ ա ր Հրա­
պ ա ր ա կ ն ե ր ո ւ վրայ՝ էբրեւ տ ա գ ա ն գ : Աա–
ռաշգիմ ութեան ղոՀերռւ , վիժանքներու
պ է ս կ՚երեւան յաճաիւ անոնք ռր Հոս ծնան
ու մեծցան։ Մէնչ մերն են էրենց դէմքէն
գիծեբն ու աչքերը, ա ա ր բ ե ր է էրենց լե -
գուն , էրենց Հոգէն է ս կ :
Այսպէս , աւելի արմատախէ լ կը ղգամ
դէ" խռ բՀելռվ անոնց մ ասին որ ա ր մ ա տ
նետեցին ա յ ս կամ ա յլ օ տ ա ր Հողերուն
վբայ եւ կոբսուեցան , ինչպէս կորսուե -
ցան, գ ա ր ե ր ո ւ բնյացքին , Երկրէն Հեռա–
ցող զանգո ւածնե ր : Անցեալին կարօտը
ա ւ ե լ ի խովւ կը գ ա ռ ն ա յ մէշս։ Արմատնեբ
նետելու կարօտը կը գ ա ռ ն այ աւելի ^ղօր
զդացում մը ե լ կը զգամ թէ կարելի չէ
ա ր մ ա տ նեաել Հռս կամ տ ա ր բ ե ր Հորիզոնէ
աակ, մեր Հողերուն վրայ էսկ–, որուն
ճամբան վւակ է ա ր գ է ն մեր գ է մ ա ց ե լ ռ -
բուն պ ա Հ ա կ բ կ՚ուրանայ մ ե ղ ։ կարելէ չէբ
ա ր մ ա տ նեաել Հոն էսկ՝ ուր մեր ա ա զ ա ն դ –
ներր քլաճին այնպէս , ինչսլէս կը սլաՀան–
շուի իրենցմէ :
կայաններու մթնոլորտ մը կայ բերդին
առշեւ : Փապուղին վերշ կը գ տ ն է Հռս :
Տուները կ ա ն գ կ՚առնեն : Արճարանները ա–
՚ - ^ Ժ է՚էա են , քով քովէ՝ եւ սպասումներ ,
մեկնումներ , ժամանման գռՀռւնակոլ -
թիւններ ե լ մեկնումի կարօտներ կը տես­
նուին անոնց լոյսերուն տ ա կ ։ Ծովային
քաղաքներու մթնոլորտ մը կայ։ Եռուղեռ
մը կայ վերշին սրճարաններուն եւ անտա­
ռին առաշին ծառերուն մէշեւ ։կան վւերե–
զակներ : Օթօպիւսներ կը մեկնին։ Ուբէչ–
ներ կ ո ւ գ ա ն կ ա ն գ կ՚առնեն : կ ա ռ ք ե ր կռւ
գ ա ն Հեռաւոր քաղաքներէն ։
Փ ա ր ո ս է գեղէն լ ո յ ս մբ կը
բարձրանայ մերթ՝ ա ն տ ա ռ ը կտրող
լուսաւոր ճամ բուն վրայ։ կը վ՛այ լ է ն ծա–
ռերը, կը փայլին մարգերն ու սալարկ -
ներր բոլորն ալ գեղէն, երաղային ՚ ՚ ՛
Խաղաղութիւն եւ անսաՀման լռութէւն է
" ՛ յ ս րոլորէն անդէն : կը զղաք անղորրռւ–
թիւնը Հեռաւոր գիւղերուն եւ դաչտե -
բուն։ Ամէն ոք պաՀանշր ունի տէփէյ -
գըմանի :
Կ՚արթննայ մէշս ճամ բաներուն կարօ -
աը։ Ել ա Հ ա , մերթ յանդզնութեան , իսի -
զախութեան , վ տ ա ն գ ն ե ր է ն վեր զալոլ
Հաճոյքս է ա յ դ կարօտը : Եւ մ երթ պա -
Հանշբ, իսագաղութեան մէշ, ղէւղի մը
անկիւնը ապրելու, մոռնալու ամէն րան,
էնչպէս ե լ մերթ ամփովաւելու , կերտելու
փափաք մը ;
Ու կը զգամ թէ ա բ մ ա տ ա խ է լ եմ երբ նը­
ման կ ա ր օ տ ն ե ր ո վ կը նայէմ : Արմատա -
խէլ եմ , բայց երբեք Համաձայն անոնց՝
որ ա ր մ ա տ կբ նետեն այս կամ այն ուղ -
ղութեամբ : Անձնականութեան կո -
բուստ մբ կայ ամէն ուղղութեամբ , ճ դ -
նաւռրէն եբշանկութեան մէշ էսկ : Ի ՞ ն չ
է ա յ գ իսիզա խութ ի ւ ն ը ։ Ի ՞ ն չ է ա յ գ խ ա -
ղաղռւթիլնբ ղա չտեբուն անդորրութեան
մ է շ ։ Ի ՞ ն չ է խտղազութիւնը նոյնիսկ մեծ
էմացականռլթիւննեբոէն : Ո՚֊րախոլ -
Բէ*^–, յ ո յ ս , կամ անփութութիւն. Հոգե­
կան կարծրութիւն , Հեգնանք, աբՀամար­
Հանք կամ Համակերպութիւն : Ա Հ ա բ ա -
Հ. Ց, դ..
ԸՆՏՐԱ Կ ԱՆ ՅԱ ՚ԼԹԱՆԱ ԿԸ
ԼԻԲ ԱՆԱՆԻ ՄԷՋ
Պ Է Օ Ր Ո Ւ Թ , 13 Յուլիս (Յաւլսւջ) - Այն
ինչ որ երէկ տեղի ունեցաւ Լիբանանի
մայբաքազաքէն մէշ, ա ր ձ ա ն ա գ ր ո ւ ա ծ չէր
մէնչեւ Հէմա, որեւէ բնարութեան առէ–
թ ո վ :
Ե ր է կ , ե ր ե ս փ ռ խ ա ն ա կ ա ն լնտրութեանց
օրն էբ ։ Պէաէ (նտբոլէին 21 ե ր ե ս փ ո խ ա ն ­
ներ Պէյրութէն ե լ Լե ռնա լ ի բան ան էն :
(Մնացած 23 երեսփոխաններուն 14/ւ պէ­
տի լնտրուին յ ա ռ ա շ է կ այ կ է բ ա կ է ,19
Յուլիս , Պ է ք ա ա գ ա ւ ա ռ ի ն ԶաՀլէի չր­
շան ե լ Հարաւային Լիբանանի մէշ ,
իսկ վեբշին ինբ եբեսփռխաններբ Յուլիս
28ին, Թրիփոլի, Տէննիէ, Ա ք ք ա ր գաւառ­
ներուն ե լ Հիւսիսա յ ի ն Լիբանանի մէշ) ։
Մայրաքաղաքի ե լ Լեռնա լ ի բանանի մէշ >
Հայ. Ա ռ ա ք ե լ ա կ ա ն Եկեզեցւոյ Համայնքէն
տ ր ո ւ ա ծ էէն երկու աթոռներ : Մէկբ Մայ­
ր ա ք ա ղ ա ք ի Մ ո ւ տ ա ո ւ ա բ (Գարանթինա)
թաղին մ է շ ։ Միւսը՝ Պուբճ Համուտ , կամ
Ա ն գ ր ՆաՀր, որ թէեւ Պէյրութի մէկ աբ–
ոլարձանն է, բայց կ ա պ ո ւ ա ծ է, վա ր չ ա –
պ է ս , Լեոն ալի բանանին :
Այս երկու աթռռներռւն Համար, Հ. 8 ՛
Գաչնակցռլթիւնը իրեն գ ո ր ծ ա կ ի ց է^Գ"Ք
Հայրենակիցներով, Հ ր ա պ ա ր ա կ իշեցու -
ց ա ծ էբ երկու թեկնածուներ : Մ ո ւ ա ա ռ ւ –
արի մէշ՝ նաիսկին երեսփոիսան լնկ. Աով^
սէս Տ է ր Ղ՚ալռւստեանբ ,իսկ Պո՚֊ր^ Համ ու­
տէ մէշ՝ ^Այղ» ե լ հ.Լը Ա ռ ւ ա ռ » օրաթեր­
թերու տնօրէն ե լ նոյնպէս նաիսկէն երես­
փոիսան Պ • Տ ի գ ր ա ն թոսպաթը , որ կը վա­
յելէ ր, միամամանակ, լիբանանեան վՊբ–
լոք Նասիոնալի՝^ աշակցութիւնը :
իսկ Հ ա կ ա գ ա չ ն ա կ ց ա կ ա ն ճակատը
Հանրածանօթ եւ Համբալեալ բոլչեւիկ -
Հնչակ - ռ ա մ կ ա վ ա ր ^միացեալ »շ - ի -
շեցուցած էբ , բնկեր Մ • Գ֊ Գ ա լ ո ւ ս ա ե ա ­
ն ի ղէմ , նչանաւոր անծանօթ մբ՝ յանձին
Պ ՛ Գառնիկ Մալիքեանի եւ Պ– Տ– Թոս -
սլաթի դէմ. Համայնավար Պ– Յարութիւն
Մ ատ է ե ա ն ը ;
Այս երկու լնաբական չրշանակնեբը ,
աղգութեանց տեսակէտով կը բ ա զ կ ա ն ա ն
Մուտանռւարր՝ Հարիւրին 80"՚Հ Հ ՚ " յ ե ր է
ե լ քսանով՝ Արարներէ , իսկ Պուբճ Հա -
մուտբ՝ Հարիւրին 70 Համեմ ա տ ո ւ թ ե ա մ բ
Արաբներէ եւ երեսունով՝ Հայերէ յ Այս
ցոյց կուտայ , որ Մ ո ւ ա ա ո ւ ա ր ի մէշ, ուր
մեբ թեկնածուն Գ ա չ ն ա կ ց ա կ ա ն էր եւ Հա–
կառակո րգնե րբ ճակատական , լնգՀ • պայ­
քարբ պ ի ա ի մզուէր չ ա ա ուժեղ թավւով եւ
գ ր ե թ է ամբողշռւթեամբ Հայկական Հո -
սանքներու միշեւ։ Յատկապէս այս բնա -
րութիւններբ , Հ ե ա ե ւ ա բ ա ր կը ներկայա..
Հնէին Հայկ. ռւժերոլ միշեւ չտփուելու
պատեՀութիւն մը եւ արգիւնքբ ցոյց պի–՛
տի տար , թէ որ Հոսանքը տ ի ր ա պ ե տ ո ղ է
ղաղութին մէշ ե լ որուն Հետ է Հայ է/ռղո–
վուրդի Համակրանքբ : Կողմեբը ունէին
պայքարի նշանակութեան գիտակցոլթիլ ֊
նբ, ա յ գ պաաճառով ալ լծուած էին ան -
նաիսլնթաց պ ա տ բ ա ս տ ո ւ թ ե ա ն ց , ոբոնք
իբենց գ ա գ ա թ ն ա կ է տ ի ն Հասան վե րշին
մէկ շաբթուան լնթացքին , այլ մանա -
ւ ա ն գ լնտրութեանց անմիշական նաիսօր -
եակին :
Հ ա կ ա դայնա կ ց ա կ ա ն ճակատբ իր արա—
դբ ութ եան տակ ունէ բ միլիռնատէ ր Հայ
թ ե ք ^ ա ծ ո ւ մբ, որ ռչ միայն ստանձնած
Խ՛– տԽ՚յտ^՛՝ " ւ " ՚ յ ք " ՚ ր է ն բ"լ"ր ^"՚թբերը –7^–եւ
ինչ ծ ա խ ք ե ր այլեւ տ ա ս ն ե ա կ Հ ա զ ա ր ա –
Լոր ոսկիներ տ ր ա մ ա դ ր ա ծ էր զէնք թ ե -
ւարկոզ բոլչեւէկ - Հնչակ - ռ ա մ կ ա վ ա ր
ճ ա կ ա տ է ն , է ւ բ ա ք ա ն չէւր էն զ ա տ ղ ա տ ,
էնչպէս նաեւ անոնց թերթերուն յ իր տբ–
ր ա մ ա դ բ ո ւ թ ե ա ն տակ ունէր ա ա կ ա ւ է ն
ռ ա մ կ ա վ ա ր է^Զաբթօնք՚^ն ու Հնչակեան
« Արարատ »ը; Ունէր՝ Հաղաբաւոբ վարձ–
կաննեբու բազմութիւն մբ, ոբոնց մէշ կա­
բեւոբ թիլով Ա ր ա ն ե ր ; Ունէր՝ վ ա ր ձ ռ ւ ա ծ
քանէ մը ֆրանսերէն թերթեբ : Ունէր
կ ա ր դ մը մոլորած չէզոքներ : Ո՚նէր ն ո յ ն
իսկ • • • օ գ ա ն ա ւ , ուրկէ , օրեր չարունակ ,
Մ ալիքեան. Հայերէն եւ արաբերէն թռոլ–
ցիւ^երով ողողեց Պէյբութն ՈԼ ա ր ո ւ ա բ -
ձաններբ :
Մ ալիքեան անիսնա յ մսիսեց մաս մը իբ
Հարսաութենէն ։ Ամէն մէկ քուէի կը վը -
ճարէր 2Հէական լիբ– ոսկի, Հ"՛–/՛^ երկու
Հաղաբ ֆրանք ե լ երկու Հաղարէ աւելի
քո ւ է ա բկո զներ ս տ ա ց ա ն աւելի քան ե ր ե ք
միլիոն ֆրանք։ Նոյնքան գումար մը ծախ­
սեց վա բձու ինքնա չարժե բու Համ ար
լնտրութեանց ա ռ ա ւ օ ա բ միայն իբ ա ր ա -
մ ա գ ր ո ւ թ ե ա ն տակ ունէր 250 ՚էոքր ու մեծ
էնքնաշարժնեբ ; կ՛ըսուի թէ երկու միլիոն
ֆրանք վ ճ ա ր ա ծ է ռ ա մ կ ա վ ա ր կուսակցու­
թեան , երկու եւ կէս միլիոն՝ Հնչակեան -
բոլչեւէկ Հոսանքին, կէս միլիոն՝ Հ. Ա,
Մ • մարղական միութեան , նոյնքան՝ ոԼ–
րիչ միութիւննեբու։ Ու ա ա կ ա ւ ի ն ՝ քանէ
մբ մէլէոն ղանաղան Հայ ե լ ա ր ա բ անձե–
բու, աւելի քան մէկ մէլէոն՝ ա ռ մ ա մ ե ա յ
ակումբներու վարձքին , կոչերու , աւֆիշ–
ներու, եւն.։ Ի ր անմիշական չբշանակէն
մէկը կբ Հաչուէր , թէ թ ե է ^ ա ծ ո լ ներկա­
յանալու յիմարական քայլբ Աալիքեանին
ա ր ժ ա ծ էր աւելի քան 160 ՛ՕՕՕ լէբ, ոսկէ,
կամ 13 մէլէոն ֆրանք... (ԽՄԲ Վե -
րապահութեաւքբ կ ՛արձանագրենք կարգ
ւքր աեղեկոլթիւններ) :
Գրամռվ զինուած այս մարդբ, իր ղէմը
ունէր Հ. 3 ՛ Գաչնակցութիւնբ, Լէբանա­
նէ էր ամբողշ կազմով ե լ անոբ միացած
1ԷՂ"Ք ա ա բ բ ե բ ո վ ե լ Համակիրներով ; Ոչ
պլոք ոչ ալ միացեալ : Այլ՝ միակտուր
զ ա ն գ ո ւ ա ծ մբ, որ վ ճ ռ ա ծ էր շաիսշաիսել
Հ ա կ ա ռ ա կ ո ր դ ճակատբ իր Մ ա լիքե անո վ ։
իսկ ք ա ր ոզո ւթե անց Համար ունէր միա յ ն
« Ա զ դ ա կ դ եւ « Ա յ գ » օրաթերթերբ եւ կարգ
մբ թռուցիկներ ; Գրամ չունէր , կամ ո լ -
ռերը չատ մը մեծ մարդոց , բ ա ռ ե ր ռր կը
լսուին նաեւ Հ ա ս ա ր ա կ մ ա ր գ ո ց բ եբաննե–
րէն ։
կը գ դ ա մ թ է բան չ ի դիմանար, ժ ա մ ա ­
նակը կը աանի ամէն ինչ, դէմքերն ո լ ի–
բերը , ուրախութիւններն ու ցաւերբ : Ո՛–
ժամանակը պ ի ա ի տ ա ն ի նաեւ Գ՚"լէքբ )
գալիք ուրախութիւններն ու ցաւեր ը ,
կ ա ր ծ է ք թէ պ ա տ ր ա ն ք ԸԱ^յին բոլորն ալ։
Ու անկարեւո բ կ^ երեւան ա յ դ Բ" 1ՐԲԸ ՚
Մո՚րդէկ ք ա լ ա ծ , բ ա ր ձ ր ա ց ա ծ են է ր ա ր
սեբտելով , ազղուելով էրարմէ , իրար
կրէ^ելով կամ Հերքելռվ. ք ա լ ա ծ , բարձ -
բ ա ց ա ծ են տ ե ղ մը չՀասնելռլ Համաբ : Ե՛–
անոնցմէ չ ա տ ե ր բ տարածած են ա զ գ ե ց ո լ –
թէւն մբ՝ որ բարի կ*երելա յ եւ կրնա յ
չար նկատուիլ, Վիրթ-էրքՏ՛ մինչեւ կասլի–
աալ^ , . • . մարգիկ ք ա լ ա ծ են ե լ տառա - \
պ ա ն ք տ ո ւ ա ծ մ ա ր գ ո ց , զանոնք աառա - <
պանքէն փրկելու խոստում ո վ : ՛ Բ ա լած ,
բ ե ր ա ծ են մեզ Հոն ուր այլեւս խաթարում
կբ տեսնենք ամբոզ^ աշիւաբՀ ի վ ր ա յ եւ
ա յ դ խ ա թ ա ր մ ան աբաացոլումը մեր մէշ տ
ինչո՞ւ ա ր մ ա տ նեաել։ Որո՞ւ Համար ;
Ել սակայն , կ՚ունենամ ա ր մ ա տ ն ե բ նե­
տելու կ ա ր օ տ մ ը ։ Վասնղիւ կայ կաբեւոր
բան մբ՝ երբ անկարեւոր կը թոլին ուբա–
խութիւններն ու տխրութիլններբ , մար -
դերն ու իրերը որ կ՚անցնին : Կայ անկաս–
կ ա ծ կարեւոր բան մը որուն առշեւ նշա­
նակութիւն չունին այս բոլորը։ Անոր է
որ կ՚երթանք ։ Անոր կբ ծառայենք :
Ո ր ո վ Հ ե տ ե ւ կայ մչակոյթը ե լ կը սիրեմ՝
մեծ երբ՝ Հ ա կ ա ռ ա կ իրենց տկարութիւն. -
ներուն 1 Մ եծ են միչա : Կայ մեբ ժողո -
՚էուբդբ , ե լ իր պզտիկ լոյ ս ը : Կայ իր մ ե–
ծութիլնը եւ կան, բ ա ր ե բ ա խ տ ա բ ա ր քանի
մը անձնուէր ու բեղուն Հռգինեբ , լնկեբ–
նեբ կան կ ա ռ ք ո վ ՀացՈէ^եր որ տարին ու
կը տանին մեբ աղղին ցաւն ու պա րտա -
կանռւթիէններբ։ Կայ առաքելութիւն մ ը ։
Ո բ ո վ Հ ե տ ե ւ ուժ մը կայ որ կ՛ուզէ բարձ­
րանալ ե լ պէտք է բարձրանայ : Ա ե բ ժո–
ղռվուբգը, որ տ ո ւ ա ծ է իր ճարտարապե–
աութիւնը , իր երաժշտոլթիւնը , իր գիլ՛ն
ու լեղուն , որ գլուխ բարձրացուցած է
միչտ ամէն կործանումէ ՚էերշ ե լ կ ե ր տ ա ծ ,
ձ դ տ տ ծ է Համա չիսա րՀային բարձրութեան
մը եւ չ ա տ ե բ է ն աւելի լաւ 1լ ըմբռնէ ա յ դ
բարձրութիւնբ։ Պ է ա ք է Հասնի անպայ -
ման : Պ է ա ք է Հասնի միակտուր , էնչպէս
եզած է , Հ ա կ ա ռ ա կ ներկայէ ե ր կ պ ա -
ռակութէւննեբուն , Հ ա կ ա ռ ա կ մարդոց որ ՚
պէտք էր Հաս1^այէն է ր ա ր եւ չեն Հաս– ;
կլնաբ : Ա է ա կ ա ո ւ ր ՝ բազմ աթէւ կողմ ե -
բ ո վ , այլաղան Հարսաութէւննե բ ո վ :
Գէչեբներբ, երբ կբ խորՀէմ թէ ա բ մ ա –
տախիլ մէկն եմ , ա ր մ ա տ ա խ ի լ ժողովոլրդ
մ լ ն ենք ^ Դէչեբնեբբ երբ յուզում ով կը
նայիմ բերդէն ե լ պղաիկ, քաղցր, օգնու­
թեան կ ա ր օ տ լոյսին, ա ր մ ա տ ն ե բ նետելու
Հղօբ պաՀանշ մբ կը ղգամ այնքան Հղօր,
այնքան ց ա ւ ա գ ի ն ՝ որ ա ն բ ա ւ ա բ ա ր պ է ա է բ լ –
լային բոլոբ աբմատները ա ն տ ա ռ է ն ծա -
ռեբռւն, ե թ է իմս բ յ ա յ ի ն ։ Ա է կ բան կը
իոբՀէմ արմ ա ա ն ե ր նետել ...
Մեր անցեալին մէշ
Ն. ԱԱՐԱՖԵԱՆ
նէր այնքան, որքան պ է ա ք էք ինքնաչարժ–
ներոլ ծախքերը Հոգալու Համար։ Բայց
այս ամէնէն վեր ո-նէբ իր չարքերու ե լ
Համակէբներու գ ա ղ ա փ ա ր ա կ ա ն նուիրռլ .
մբ եւ իր լայն մոգովբդականռւթիւնը յ
ԱՀա այս բաղմ ութ իւններով ու ղէնքե -
բով մղուեցաւ պայքարը, "րեբ չարռւՆակ
ե լ մ ա ն ա ւ ա ն դ երէկ, բնտրութեանց օրը.
Գրամ՝ Մալիքեանի ղրսլանը։ Բ ա ն ա ւ ո ր ե լ
գ բ ա ւ ո բ քարոզութիւն ՝ մեր միակ զէնքը ,
Ել ինչ քարոզութիւն : ինչսլէս ուժեղ ե լ
Հատու ե լ ինչպէս՝ Համո,վ,չ։ ^Աղդակ^ի
վերշին չաբթուան իսմբագրականնե ր ը ե լ
այլ Հ րատա բ ա կութ իւննեբ բ մ ա ն ա ւ ա ն գ ե–
լեկտրականացուցին բոլորբ, մինչեւ ա -
մենայետին անտարբերը։ Եւ ա յ դ ելեկ -
տ ր ա կ ա ն ա ղ ա ծ , ազնուական այլ մռլեզին
կիրքով բռնկած մթնոլորտին մէշ ալ տե–
զ ի ունեցան երէկ լնտրութիւննե բբ , շախ–
շաիսելու Համար Հ ա կ ա ղ ա ^ ա կ ց ա կ ա ն
թեկնածուն :
Ան մէկն էբ , ռր կեանքին մէշ Հ ե տ ա ք բ ^
քրուած չէբ Հանրային կեանքով ; կիսա -
դբագէտ մբ՝ որ ք ա ղ ա ք ա կ ա ն կեանքի մա­
սին գ ա ղ ա փ ա ր չունէր ; Ե ր ե ք ա ն գ ա մ կրօ­
նական գ ա ւ ա ն ա ն ք բ վախած մ ա ր դ մը , որ
մինչեւ այսօր սանթիմ մը տ ո ւ ա ծ չէբ մեբ
Հանբային Հ ա ս ա ա տ ո ւ թ ե ա ն ց ; Նշանաւոր
կծծի մը , որ Հինգ տ ա ր ի ա ռ ա շ վաճառա­
տունէն վ ռ ն տ ա ծ էր Խ ա դ ե լ Խորէն սբ -
բաղաննեբբ եւ երկու տչիարՀականնեբ ,
ոբոնք, իբրեւ Հանգանակիչ մարմին, իրեն
ալ դիմեր էին՝ ի ն պ ա ս տ Ե բ ո ւ ս ա դ է մ ա–
պաստանած գաղթականներուն կատար -
ո ւ ա ծ Հ ա ն գ ա ն ա կ ո ւ թ ե ա ն առթիլ. - ՚^Աս
սկզբունքով գ է մ եմ այդսլիսի նպատակ -
ներու գ ր ա մ տալու՝» էըսած ե լ ճ ա մ բ ա ծ էր
յանձնախումբը։ Աբբուբաց մը, որ երկու
տ ա ր ի ա ռ ա շ , ոստիկաններու պաչտպա -
նութեան տակ բ ա ց ա ծ էբ իր իսանութը
Համազգային Ադատօնին օրբ, երբ Լիբա­
նանի բռլռբ Հայկ. խանութները գ ո ց էին։
Այսպէս էր այս վ ա ր կ ա բ ե կ մարգը, որ
այս ա ն գ ա մ երեսփոիսան կ՝ոլզէր դ ա ռ ն ա լ
եւ գազութը ներկայացնել Լիբանանի մէշ
նց ամ^ռսլոլ կբ դիմէր ն ո յ ն ւԼ առա
ա յ դ Խ ա դ Արբազանին , ինգրելռվ անոբ
բ ա բ ո յական աշակցռւթիւէւ բ եւ տեզւո յ ն
վրայ իսկ կա թող ի կո ս աբանին նուիրելով
լուացքի ամ երիկեան մեծ մ եքենա յ մը եւ
մեծ ս ա ռ ն ա ր ա ն մը, իբրեւ կ ա ն խ ա վ ճ ա ր իր
չ ս տ ա ց ա ծ խոստումին • • .
Պ • ճէղրան թ ո ս պ ա թ է ն Հ ա կ ա ռ ա կ ո ր դ բ
ունէր մէկ առաւելութիւն պ ի տ ա կ ա լ ո ր
Համ ա յնավար էր ; Բ ա յ ց ինկած էբ չրշա­
նէ մը մէշ, ուր Համայնավարութէւնբ չէր
անցներ։ Այս պաաճառով, Պ՛ Տ ՛ Թոս -
պ ա թ պէտք չունեցաւ բնաւ աբտակաբդ
ճ է գ սպառելու։ Եւ պ ա յ ք ա ր բ տ ա ր ա ւ ա -
ււանց . • • պայքարի :
Ու ա յսպէս , ա յ ս պա յ մ աններոլ տակ
աեղի ունեցան լնտրութիւներբՄ ռ ւտ առլ­
աբ ի եւ Պուբճ Համուտի մէշ, երէկ, ա ռ -
տոլան ժամը Տէն մէնչեւ իբիկուան 1ը ,
այս ա ն գ ա մ աոաշէն ա ն գ ա մ Ը Ա ա Ա ՚ վ
նաեւ կէնեբու մասնակցութեամբ :
ԿԱՐՕ Գ Է Ո Ր Գ Ե Ա Ն
ԱՆՋՆՈԻԷՐ « Ա Զ Գ Ա Պ Ե Տ Ը »
ԼԵԻՈՆ ՆԱՐՊԷՅԵԱՆ
Վերշերս Թրէփոլէի Ամերիկեան Հիւան­
դանոցին մէշ, իր աչքերբ յաւիտենապէս
փակեց, Լեւոն Նարպէյեան ։
Ծ ն ա ծ էր 1888^5՛, Աըվազի Տ է ր է ն տ է
Գէ՚-՚ԼԸ. • Պղ՚ոէկ ա ա ր է ք է ն կռրսնցուցած է
էբ ծնողքը։ Յ ա ճ ա խ ա ծ է Ա վաղի Ամեբէկ­
եան գոլէճբ :
Հայկական նաՀանդներռլ մէշ տէրռզ
ս ա ր ս ա փ ն ե բ բ , պ ա տ ա ն ի Լեւռնբ ս տ ի պ ա ծ
են Հեռանալ իր ծննդավայրէն : Բ ա ւ ա կ ա ն
քաղաքներ շբ^ելէ վեբշ, կբ Հ ա ս տ ա տ ո ւ ի
Հ ա մ ա , ուր մնաց մինչեւ իր վերշին օբե–
ԲԸ =
Տ ա ր ա գ ր ո ւ թ ե ա ն օրերուն , Լեւոն ա բ -
դէն բնիկն էր Համայի։ Հոն Հասնող Հայ
դա ղթա կաննեբուն ա ղ դ ա պ ե տ ն էր ; ՛Բա -
շածանօթ ըյյալով տ ե ղ ա կ ա ն լեզուին , ա.
մէն կ ե ր պ կ՚օժանդակէր իր Հ ա բ ա զ ա ա ն ե –
բուն
Ա ե ծ պ ա տ ե ր ա զ մ ի զ ի ն ա գ ա գ ա ր ի ն , Հա -
մայի չրշանի անգլիական Հ բ ա մ ա ն ա տ ա -
բութեան ներկայացուցիչ Աէյճբր Նէվի եւ
Ա զ դ ՛ Մէութեան, որուն մնայուն անդամն
էր մէնչեւ վեբշը։
ՇնորՀէւ էր ցուցմունքներուն էր, Որ ե–
րեք ամսուան միշոցին կարելի եղաւ օ տ ա ր
տուներէն Հայութեան գիրկը բերել Հինգ
Հազարի մօտ խլեակնե ր , որոնցմէ չաաե–
րը արդէն մոռցած էին իրենց մայբենի լե–
Fonds A.R.A.M