€6
Ա Ռ Ա Զ
»
ՓԱԼԱՆՃԵ ԱՆ ՃԵՄԱՐԱՆ
•յքքՐ
—
Անցեալ շաբթու կարգ մը աե–
ղեկսւլ>իւններ հրատարակած էինք
Հա–
մագգային Ընկ– Փալաննեան ճեմարանի
մասին : Ս՛եցի ւււ–ղղոՆած տեզեկագրէ մը
կը քաղենք հեաեւ֊եալ
մանրամասնու–
թիլննելւր
Լա՛քսւղգայինի
՛է,չան
Փ ա լ ա ն ճ ե ա ն
չ^ե
-
մարանի
1953-54
աարեչր9անի
վերամու.
-
աը
" ՛ յ ՛ ՛ ա ա ր ի
կր
ղ ո ւ գ ա դ ի պ ի
ճեմարանի
Հիմնա՚լր՚՚ւ-թեան
ք
"անըՀինզամեաէչին
:
ճ ի չ ՚ լ
ք ա ռ ո ր գ
գար
առա^
էր , որ
մե
-
քքանուն
կրթական
ու
դ ր ա կ ա ն
մ չակներ
,
Լ. Շ՚՚՚՚՚՚թ եւ Ն՛
Ա ՚ լ ր ՚ ՚ ՚ լ ե ա ն
Պէյրութի
Հա–՝
–մե"ա
թ ա գ ե ր է ն
նո յնքան
Համ
ե"ա
՚ ^ ՚ է կ
չէնքին
Հիմշ
կր
ղնէին
Հայեցի
գասաիա
-
րակուիքեան
նուիրուած
մ ի ^ ն ա կ ա ր գ
վար–՛
մարանի
մր,
որ մեծ
գ ե ր պ ի ա ի
կ ա ա ա ր է ր ՝
մեր
ւլագութաՀալ
կեանքին
՛քէչ
՚
ճեմարանը
իր
ա յ ս ա ռ ա ք ե լ ո ւ թ ե ա ն
մ է 9^
անցնոգ
աարիներու
րնթացքին
բաղմաթիւ
գէ) ւււա
լ։ ութիւններոլ
՛հանգիպեցաւ
,
պար–
ր ե ր ա բ ա ր
մաանուեչուի
նիւթական
ծանր
աաւլնաւղներու
եւ
սակայն
՚Հիմնարկուած
ղ ործին
կարեւոլ՚ութիլնր
եւ անոր
Հիմնա–
ղ իրնե
րուն
նուիրում
ի
ողին
յաղթա
Հարե
ցին
ամ
Հ
ն
գ մ ո ւ ա րութե
ան
եւ
ճեմ
արանը
կաՆւք
։ է ւ ն պա՜րեցին
:
Հայութեան
ա յ գ
երկու
մեծ
գ ա ւ ա կ ն ե ր ր
մին-եւ
ի՚որ
ծերութիւն
իրենց
րոլոր
ու —
մերր
ա ր ա մ ա գ ր ե ց ի ն
Հ ՛ ՛ ՛ յ
Մ
չակ"
յ ի մ ի
\ւլսէՀպանման
նուիրական
գործին
եւ
ի —
րե^՚ց
աչյէեր^ւ
ալ
փ ա կ ե ց ի ն
" ՛ յ ն մեծ
միէւի
—
թար՚ոնքով,
որ
ճեմարանը^
իր
կոչումի
յւարձրոլթեան
վրայ
կբ
գ ա ն ո ւ է ր
եւ
ամէն
աս՛րի
մ եր
մողովուրգին
կ բ
պա
ր գ ե
ւէր
չրշանաւա
ր ա ն ե րու
Հ ո յ լ մր
;
Անոնց
կողքին
ղոՀսղութեան
իր բամի
—
նը
ունեցաւ
նաեւ
ն ո յ ն ղ ա ղ ա փ ա ր ո վ
ու
ո—
գ ի ո վ
առա9նորգուուլ
ուսուցչական
իսում—
ԲՐ
1
որուն
ճիգերն
՚ " լ Հ ե ա ա ս ^ գ ե ց ի ն
աե
—
ւ ա բ ա ր
նոր
սերունղբ
Հայ
՚ւլաՀելու
նր—
•ւիրակսն
նպաաակբ
;
Շաա
անղամ
չավւաղանց
՛համեսա
եւ
պարւլ
ա պ բ ո ւ ս ա ի
մր ա ն ր ա ւ ա ր ա ր
վ ճ ա
-
լ ՚ ՚ ՚ վ է
֊ճեմարանի
ուսուցի^եբբ
ա ն ա ր
—
«1
ունչ
աարին
իբենց
ուսեբուն
վբ՛"
/
՛լլ՛ր՜
•աււած
պ ա ր ա ա կ ա ն ո ւ թ ի ւ ն բ ,
որսլկսղի
Հաս–
աաասւթիւնբ
բ ա բ ղ ա ւ ա ճ ի
եւ յ ա ր ա ա ե ւ է
է
Ալս
բոլոբին
կբ
պ ա բ ա ի ն ք
թէ
ճեմարա—
նի
ներկալ
վերելքբ
եւ թէ
\արիւրյիսունէ
աւելի
չ ր չ ա ն ա ւ ա բ ա ն ե րու
այն
՝էՈւնձքբ
,
•էւր
այսօր
մեբ
ազգային
կեանքին
մէչ
կա—
բեւոր
աեգ
մբ գ ր ա ւ ա ծ
է;
Հոս
, ճեմարանի
վարիչներբ
եւ
ճ ե մ ա
րանի
բնաանիքին
ամբողչ
կաղմբ,
ե ր ա խ
-
աաւլիւաութեամբ
պարայէ
կբ
ղղան
լալա
-
նեւ IIլ ամ ե րիկաՀա
յութեան
եւ
Հայ
Օ ՚ լ ն •
Ա ի ա
թ ե ա ն , ինչպէս
նաեւ
Հայ
Կրթ՛
Հիմ–
նաբկութեան
ա ն վ ե ր ա պ ա Հ
ու
սրաաղին
աչսքկցութիւնբ
, որուն
չնորՀիւ
միայն
կարելի
եղաւ
պաՀել
ա յ ս
Հ ա ս ա ա ա ո ւ
-
թիւնբ
:
Երբ
բ ա ղ գ ա ա ո ւ թ ե ա ն
գնենք
ա ռ ա չ ի ն
•ւոարիներռւ
ճեմարանր
այսօրուան
վ ի ճ ա —
կին
Հեա,
Հսկայ
աարբերռւթիւն
մբ
կբ
աեսնենք
ամէն
ուղղութեամբ
։
Ա ռ ա չ
վարձու
եւ
իսարխուլ
չէնքի
մբ
մէշ
էր
ս լ ա ա ս պ ա ր ռ ւ ա ծ
ան,
իսկ
Հիմա
իբ
սեփա
կան
ել պ ա ա ո ւ ա բ ե ր
կալուածր
ունի
: Ա
-
ռ ա չ
Հինգ
- վ ե ց գ ա ս ա բ ա ն
միայն
կբ
Հաչուռւէր
, այսօր
ան
օմաուսւծ
է
՚Բոլէ
՜
մական
նա խ ա կ ր թ ա բ ա ն ա կան
եւ մանկա
-
պ ա բ ա է ղ ի
ամբողշական
ու
լրիւ
Համա
-
կ ա ր գ ո ւ թ ե ա մ
ր
ճեմարանի
ա ե ս
չութիւնբ
ղ ի ա ա կ
է ,
որ
այս
յառաշգիմ
ութիւն
ը կ^ պ ա ր ա ի
^այ
մողռվուրգի
ղռՀաբերռղ
ոգիին
եւ այն
ի–
րողութեան
, ռր ս կ ս ո ւ ա ծ
գռրծը՛
կենսա
-
կան
ան֊,րամեչաութիւն
մ լ ն
է :
Ո ւ ր ա խ
ենք
յայանելու
ոբ
ուսումնական
նոր
աարե
չբշան
ը ս կ ս ա ւ խանգավառ
աբ–
րամագբութիւններռվ–.
Ա ե ր
ա չ ա կ ե բ ա ո ւ
-
թ ե ա ն
թիւբ
ն ա խ ո բ գ
բոլոբ
աարիներռւն
Հեա
բ ա ղ գ ա ա ե լով
ղգալի
յաւե
լում
մը
կբ–
ր ա ծ
է , ունինք
350
ե ր կ ս ե ռ ա չ ա կ ե բ ա ո ւ
-
թիւն
երկու
Հարիւր
մանչ
եւ
150
աւլքիկ
,
քոլէմական
բամինբ
ունի
120
՝
ն ա խ ա կ ր –
թարանի
գ ա ս ա ր ա ն ն ե ր բ
175
^
ի"կ
ման
-
կ ա պ ա ր տ է զ բ
55
ա չ ա կ ե բ ա
:
Այս
թիլին
խո չոբ
մէկ
մ ա ս բ
չքաւոր
բնաանիքի
ղաւակներ
են
եւ
ճեմարան
կբ
յաճախեն
իբբեւ
սան
Հայր՛
Ա
իութիւննե–
բու.
Հայ
Օղնռւթեան
Աիութեան
եւ բ ա
-
ր ե կ ա մ
անՀաաներու։
Տ ա ր ե վ ե ր շ ի
մեր
ա ե ղ ե կ ա գ բ ի ն
մէշ
անոնց
բոլորին
անուն
-
նեբչլ
առանձին
առանձին
կբ
յիչաաակենք։
Այս
ա ե ս ա կ է ա է ն
ալ
ճեմաբանբ
ն ա խ ա —
խնամ
ա կ ա ն
գ ե բ
կ^ կաաա
բէ
կ ո ր ռ ւ ս ա է
՚ԻրԿ^Լ՚՚Վ
մեր
ալն
փ ո ք ր իկնե
բն
ու պ ա ա ա –
նինեբբ
, որոնք
ուսանելռւ
ամէն
Հնարա
-
ւռբռւթենէ
ղբկուած
են %
Ա ռ ա ւ ե լ ա բ ա ր
այս
չքաւոր
գաս
ակա
րգի
ղաւա1լնեբն
են որ
հ ե ա ա գ ա յ ի ն
կբ
նուիր
—
ուին
կրթական
եւ
Հանրային
կեանքի
ծա
ռայութեան։
Ա Հ ա
թէ
ինչու
ճեմաբանբ
իբ
ն պ ա ա ա կ ի ն
ծառայելու
Համար
ս ա ի պ ռ ւ ա ծ
է գռներբ
բանալ
անոնց
առշեւ
,
ռրոնք
նիւթապէս
ոեւէ
Հաաուցում
չեն
կբնար
բնել,
բայց
բ ա ր ո յ ա կ ա ն
պ ա ր ա ա ւ ռ ը ո լ
-
թիւն
մբ
կը
սաանձնեն
այս
Հ ա ս ա ա ա ո ւ
—
թենէն
իրենց
սաացածր կեանքի
մէչ
ազ —
՛ լ ի ն վեբագարձնելռւ
:
՚
Հ ա ղ ո ր գ ա ծ ՝
էինք
ա ր գ է ն
թէ
Համ
աղ
-
էլա
լ ի ն ի
կեղբ
• վարչութիւնէբ
ձ ե ո ն ա ր կ ա ծ
էբ
ճեմ արանի
չրչավւակին
մ էչ
յաւե
լուա
ծ ա կ ա ն
նոր
չէնքի
մ ր կառուցման
; Հիմ
-
նաբկէքի
ա ր ա րոգռւթիւն
բ
աեղի
ււէնեցած
էր
անցեէէէ
լ
ասլրիլին
, կառուցմ
ան
էէէ
չ խ ա –
ա ա ն ^ ւ ե բ բ ե ռ ա ն գ ո վ ա ռ ա չ ա ա ր ո ւ ե ց ա ն
ա–
մառ
ուան
արձակուրգներռւ
բնթացքին
եւ
կարելի
ե գ ա ւ
Հոկաեմ
բերի
վ ե բ ա մ
ռւաին
նռբ
չէնքբ
ււլաաբասա
ունենալ
: ՝Բէսռա
-
յարկ
գեզեցիկ
եւ աբգիակւէւն
յարմարու
—
թիւննեբով
օ մ ա ո ւ ա ծ
չէնք
մ լ ն է , որ
կու
գ ա յ
լրացնել
Հե՚ողՀեաէ
աճող
մեբ
կարիք–
ներր
: Առաչին
յարկբ
էորս
լուսաւոր
եւ
լնղարձակ
գ ա ս ա ր ա ն ն ե ր ո վ
յ ա ա կ ա ց ռ ւ ա ծ
է
մ ան կա
սլսէ ր ա է զ ի ն , որ
ա
յ ս ա ա ր ի
ռւնի
ե ր ե ք բամիններ
4—5 , 5—6
եւ 6—7
ա ա ր ե կ ա ն
ւիոքր
իկնե
րու
Համար
:
|
կարելի
է ա ն վ ա ր ա ն
ըսել
թէ
, իր
կա
-
Ն Ա ՛ Մ Ա Կ Ն Ե Ր
«ՅԱՌԱԶ»Ի
« ՋՈՐՊԱՃԻ
»
•
Բաբղէն
Գավէզ
Հայրենակիցս
է ։
Զինքբ
ճանչնալու
բ ա խ ա բ
չեմ
ունեցած
,
կբ
ճանչնամ
իր մեծ
եղբայրը,
թ ո վ մ ա ս բ ,
իբրեւ
ա ա բ ե կ ի ց ս ;
իր
վերչին
յօւլուածռվ
կ՝բսէ
թէ
«չոր
-
սլէսճի»ութիւնբ
Օսմ
. բանակին
մէչ
՛ղաչ
-
աօն
մը եւ ա ս ա ի ճ ա ն
մ ը ն
էբ
եւ
իրենց
գործն
էր
բանակին
ռւաելիքը
Հայթայթել
եւ
ոչ
թէ
աղքատներուն
կերակուր
բ ա մ
-
նելուն
Համար
է որ ստացած
են ա յ գ ա
-
նունը
:
կրնայ
ԸԱալ
որ
•Տ
^չորպաճի»ներբ
պ ա չ
-
աօն
մը
ունէին
իբրեւ
^այթւււյթիչ,
բայց
Հոս
Հարց
կբ
ծա՛ւի
թէ
քր իստոնեանե
ր ը
իրաւունք
ռւնէթն
ա լգսլիսի
պա
չաօն
մ ը
ստանձնե
լու
: Պատմսւգիրը
ղրեր
է
թէ
Հ
^չո ր պաճ
ի»նե
բ ը բանակին
ա ս ա ի ճ ա ն ա բ ա ր
տ կ ա բ ա ց մ ա ն պաաճառ
ե ղ ա ծ
են :
կարելի՞
բան
է որ
թուրքեր
ր
թ ո յ լ
տային
քրի"
-
աոնե
անե
բու
իրենց
ռ լզածին
՛ղէս
աբ–
կարացնել
Օսմ
՚ բանակը
:
թուրքերը
մինչեւ
1910
թուականը
ռ է–
իսլամներէն
ղինուոր
չէին
առներ
:
1909^
Ա տ ա ն ա յ ի
չ ա ր գ է ն
ետքն
էր
որ
ք ո ւ է ա ր
-
կ ո ւ ե ց ա ւ
ոչ - իսլամներու
զինուորագրու–
թիւնը
:
Ե բ կ բ ո բ գ
. մինչեւ
Աուլթան
Աէլիմ
Բ.
Օսմ
՚ բանակը
կազմ
ո ւ ա ծ
էբ
ՀՀպաչըպօ
-
զուք»ներէ
եւ
<1.Ենի չէ ր ինե ր է »
եւ
Հ ա ւ ա
-
նաբար
րանակի
Հայթայթիչներն
ալ
«
չոբպաճի»ներն
էին : Առաչին
ա ն գ ա մ
Աուլթան
Աէլիմ
Բ՛ն
էբ
որ
Օսմ
.
բանակին
ե ւ ր ո պ ա կ ա ն
չապի՛կ
Հազցռւց
,
ղփնռւորա–
կան
մաբղանքը
եւ Հ ա մ ա ղ գ ե ս տ ր
պարտա—
ւռրիք
Հռչակելով։
թուրք
ղինոլոբր
Հա
-
ճութեամբ
չէ բնգունած
այս
նորռլթիւնբ,
ը մ բ ո ս տ ա ց ա ծ
է
«պիղ
ֆռենկ
թալիմի
իս–
թէմէյիգ»
ըսելով։
Իրմէ
ե տ ք բ
Աուլթան
Ա աՀմ
ուտ
Ենիչէրիները
ա ր մ ա տ է ն
շնչե
-
լով
թ ր ք ա կ ա ն
բանակը
եւրոսլականացռւց
:
Շատ
Հ ա ւ ա ն ա կ ա ն
էոբ
ա յ գ
ա ա ե ն ^ չ ո բ պ ա –
ճի»ներոլ
պաչտօնն
ալ
չնչելով
նռւազռլբ–
գի
գբոլթիւնր
բնգունած
են , ինչպէս
ա
-
մէն
երկբի
մէչ,
որով
նախկին
^ չ ռ ր պ ա
-
Հաւռրումռվ
, վա
յրով
եւ
յարմ
ա լ՛ ո ւթի
ւն–
նեբով
մեր
մ ա ն կ ա պ ա բ ա է գ ր
կբ
մրցի
ք ա
-
զաքիս
օ ա ա ր
լաւագոյն
մանկասլարաէւլ
—
նեբռւն
Հետ
:
Հաճո
յ ք է գ ի տ ե լ
Հալ
մ անռւկնեբը
Հ ռն
իրենց
Հ ա ր ա ղ ա տ
միշավայրին
մէշ,
խ ա
-
ղ ի , ուրախութեան
եւ ա չ խ ա ա ա ն ք ի
բոլոբ
յարմարութիւններով
օմտուած
;
Շէնքին
ե բ կ բ ո բ գ
եւ
ե ր ր ո ր գ
յարկերը
իւբաքանչիւրբ
Հինգ
մեծ
գ ա ս ա բ ա ն ն ե ր ո վ
յ ա տ կ ա ց ո ւ ա ծ
են ն ա խ ա կ ր թարանի
բ ա մ —
նին
, ուր
գ ա ս ա բ ա ն ն ե բ է ն
եբկուքբ
իրենց
գ ո ւ գ լ ն թացները
ունին
աչակե
րտնե
բու
թիլին
չ ա ա ո ւ թ ե ա ն պատճառռվ
:
Ջռբրռրգ
եւ
վերշին
յարկբ
չինուած
է
մ ա ս ն ա ւ ո ր ա բ ա բ
ղիչերօթիկ
բամնի
յար
—
մարռւթիլներով
:
Հ Ա Յ Ր Ե Ն Ա Կ Ց Ա Կ Ա Ն
*
Տտրիներու
գագարէ
վեբշ
,
թ ո ք ա ա ի
Հայր
• Մ իութիւնը
վերշասլէս
որոչեբ
է
Տ
րապա
ր ա կ
՛լալ
իր
կա
րղին
աչա
կց ելո
լ
Համ
ար
ա՚լ՚լապ՚ս
Հ
պանմ
ան
սլա յքարին
:
Ջորս
^ ի ն ՚ լ ա ա ր ի է
ի ՛Լեր
եկող
զացոզ
վ ա ր
չութ
իւններ
է
ի
՛լուր
սսլասեցինք
գ է թ ՝
Մ իութեան
գոյութիւնբ
աբգարա
-
ցնող
աղզօ՚լուա
գ ո բծունէ
ռ ւթ
իւն
մ ր
կ ա մ
որեւէ
ձեռնարկ
մ բ ։ Հ ա կ ա ռ ա կ
ե ղ ա ծ
գան–
ղաաներոլ
անոնք
գո՜յացան
իբենց
աարե–
չրչանբ
բոլորել
զինեսեղանի
բ Կ՛՛՛Ղ —
մ ա կ ե բ պ ո ւ թ ե ա մ բ
;
Ա ր գ ա բ ե ւ
անՀանգուբմելի
էր
տեսնել
ռբ
թ՚ււքաաի
Հայր՛
Միութեան
սլէս
կազմա
-
կերպութիւն
մը իր
չորս
մասնաճիււլերով
\ Փարիղ
֊
Լիոն
-
Մարսէյլ
- Ամեբիկա)
,
իր
Հաղարէ
աւելի
ա ն գ ա մ ն ե բ ո վ
եւ
չաա
մ բ
Հա յրենակիցներու
նիւթապէս
օգտա
-
կ ա ր
բլլալու
բաբի
տ ր ա մ ա գ բ ո ւ թ ե ա մ բ
,
չէ
կ ր ց ա ծ
իբ
սլատուոյ
տեղը
ղրաւել
ֆբ–
բանսա~։այ
ւլաւլութին
մէչ։
՚
Բ ա ր ե բ ա խ տ ա բ ա ր
կարղ
Ր
ս ր ա ց ա ւ
Հա յրենակիցնեբու
մ իչամ
տ ո ւ թ ե ա մ ր այ
-
սօր
՚ ի ե լ
՚ չ
տ ր ո ւ ա ծ
է ա յ գ
կ ա ց ո ւ թ ե ա ն
:
ւ
Կր
յ ռ ւ սանք
թէ
նորլնտիր
վարչութիւնը
\
պ ի տ ի
կրնա
յ իր
գործունէռւթեամբ
մ ո ռ –
ցնե լ ա ն ց ե ա
լ ի թեր
ութ
ի ւննե
ր բ : Ա եղի
կը
մնայ
ամէն
կ ե ր պ ո վ
աչակցիլ
անոր
:
Ե՛գ.
ճի»նե
բուն
տ ե ղ
ա յսօրուան
«ւ/՛
ի ւթա
Հ իւո
-
ներբ»
ա ն ց ա ծ
են ; Բայց
ատիկա
պա
չտօն
մըչէ
։Ամէն
վաճառական
նուազուբգիմաս—
նւս1լցելով
1լր^ւայ
«միւթաՀիտ»
բլլալ
ե թ է
իր
մբչոցնեբբ
կբ
ներեն։
Գալով
Աելքոն
^չորոլաճի»ի
, ան
Ա ուլթան,
Ա է լիմ
ի
օրով
գ ե ռ
չէր
ծ ն ա ծ ,
ուրեմն
ղչորպաճի»
(Հայ–
թ ՚ ս յ թ ի չ ի
իմաստոէի)
չէբ
կրնար
Բ Ա ա լ
)
քսնի
որ իր
ծնելէն
առաչ
՚^չորպաճի»ոլ
-
թիւնը
չնչուած
էր :
Ե ր ր ո բ գ , ինչսլէս
որ ^ ա ղ ա » ն ք ա ղ ա ք ա
-
յ ի ն տ ի ա գ ո ս
մ լ ^ ւ է եւ ե ա ք բ բանակին
ա ն
ց ա ծ
, իբրեւ
ղինուորական
ա ս ա ի ճ ա ն
(քօլ
ա ղ ա ս բ) , թերեւս
Հչորպաճի»ն
ալ
ք ա ղ ա
քային
անուն
մ ը ն էր
իբբեւ
աղքատներուն
կերակուր
տուող
եւ
եաքը
բանակին
ան
-
ցած։
Ուբեմն
քրիստոնեա
յ
Հաչռրպաճի»նե~–
ԲԲ"
ալ
ք ա ղ ա ք ա /ին
իմ աստով
^չռրպա
. - .
ճի»ներ
էին : Ըստ
իս ա ս ի կ ա
ամէնէն
տրա—
մաբանակւսնն
է
:
՝
Աքն
ա տ ե ն
ես
իրաւունք
կ՚ունենամ
բ —
սելու
թէ
քբիստոնեայ
^չոբպաճի»նեբբ
( Յ ՚ ՚ յ ն
«չոբպաճի»ներ
ալ
կային
յ ՚ զ մ ի ա ի
չրչանբ)
, այս
անունբ
ստացած
են ,
որով–
Հ ե տ ե ւ ա ղ ք ա տ ն ե
բուն
կերակուր
կբ
բ ա չ –
խէին։
Կբ
տ ե ս ն է ք
որ պատմական
տուեալներ
չունենա
լով
ձեռքիս
տակ
ենթ
ագր
ութ
իւն
ներու
վրայ
Հիմնուած
եմ :
Շ՚"ա
ա ն գ ա մ
ղփանականներ
" ՛ յ ս կ ե ր պ ո վ
է ոբ
պատմա—
կան
ճ չմ ա րտռւթիւննե
ր երեւան
Հանած
են
:
^
Վ Ա Հ Ր Ա Մ
ՄՈԱԿՈՖԵԱՆ
«ՅԱՌԱՋ
»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(53)
-
0*՛)
Պ՛
Փ ո ւ ա ր օ ,
բ ա ց ա ղ ա ն չ ե ց ի
,
•ձեր
կ ա ր ծ ի ք ո վ
ի ր ա պ է ս
ի ՞ ն չ ա ն ց ա ծ
ղաբ–,
^ ա ծ
է :
Գլուխբ
չարմեց
, մտածկոտ
:
-
Շի՚ոակր
բ ս է ք ,
ձեզի
Համաբ
նեզու–
թ ի լ ՞ ն
է այս
ղիչեր
Հոն
երթալ
պառկիլ
է
-
ՕՀ , ոչ,
չեմ
մոռցած
ձեր
իսօսքերբ
,
բայց
ո՞վ
պիտի
մտածէ
սպաննել
զիս
:
Անչռւչտ
ոչ ոք։
՛Բիչ
մ լ ն ալ
ատոր
Համ
ա ր
է բ որ
ուզեցի
լսել
ձեր
ապաւո
-
բութիւններբ
իւրաքանչիւրին
մասին
;
Այմմ
վստա
՚է
եմ թէ
վաինալիք
բան
չու
-
նիք
:
•
Ե թ է
մէկբ
Պաղտատի
մէչ
ինծի
ր ս ա ծ ՚
ըլլար
• -
Լէ յանբրներու
եւ
ա ր
չաւախումբին
ա ն գ ա մ ն ե ր ո ւ
մասին
բսի
բսաւնե՞ր
լ"եր
է ք Հոս
զալէ
առաչ,
Հարցուց
:
Ըսի
իբեն
թէ
ինչ
անունով՝
կ՚որակէին
Տիկին
Լէյանբբբ
եւ
բ ա ռ
մբ
յիչեցի
Տ ի
կին
՛Բէլսիի
իսօսքերէն
:
Ա յ գ
վայրկեանին
գ ո ւ ռ բ
բ ա ց ո ւ ե ց ա ւ
եւ
Օր •
Րէյլի
նեբս
մ տ ա ւ
: Թենիս
խ ա ղ ա լ է
կռւղաբ
եւ
ղնգարկը
(ռաքէթ)
ձեռքն
էր
•տակաւին–։
Գիտէի
ոբ
Փուաբօն
ներկայացուցած
է–
ին
իրեն
Հասանիէ
Հ ա ս ա ծ ա տ ե ն բ
: իր
ա–
մէնէն
անտա
րբե ր երեւո
յթովբ
բ ա ր ե ւ ե ց ՝
զիս
եւ
սանտռւիչ
մբ ա ռ ա ւ :
•է՝>
,
Պ
• Փ՚՚ւարօ
, բ ս ա ւ , ուր
Հ ա ս ա ւ
ս ա
աե՚լական
ոճիրին
քննռւթիւնր
:
Ոչ
չատ
Հեռու
, Օբիորգ
;
–
Կբ
տեսնեմ
որ
փորձանքէն
փ ր կ ե ր
է ք
Օր՚Լիթրբինբ։
^(՜Ի՛՛ք՛ա
ինծի
թանկազին
տ ե ղ ե կ ո ւ
թիւներ
Հաղոբգեց
,
ա ր չ ա ւ ա խ ո ւ մ
-
բին
ղանաղան
ա ն գ ա մ ն ե ր ո ւ
մասին։
Այս
-
պ է ս
չատ
մբ
մանրամասնութիւններ
իմա
ց ա ք
ղո՛էին
վր՛ս
ք :
Մ
ի
մ ո ռ ն ա ք
որ
զոՀբ
յ ա ճ ա խ
ղաղտնիքին
բ ա ն ա թն
է :
-
ՇնռբՀաւորութիւննե
բս
ձեբ
յստա
—
յաւ/ւեսռլթեան
՝>ամաբ
,
Պ
• Փ ո ւ ա ր օ :
Ամէն
պ ա ր ա ղ ա
յ ի մէ շ թո
յլ
տ ո ւ է ք
ինձ
բսել
թէ
ե թ է
կ ՚ ւ ՚ բ
կին
մբ
ոբ
արմանի
էր
ս պ ա ն
-
ւե
ւով
յնՀե
աանա
լու
ա յ գ
Տիկին
Լէյանըրն
էր :
Օր–
Րէյւի,
ղ ՚ ՚ չ ե ս ի
՚լ-այթակզած
1
Զար
ծիծաղ
մր ա ր ձ ա կ ե ց
՚
ԱՀ
,
բ ս ա ւ ,
կբ կ ա " կ ա ծ է ի
որ
ամբոզշ
ճչմ
ՀՈ
ր ա ռ ւթ ի ւ ն ր յա յտնած
չեն
ձեզի
:
Մ
իւսնե
բուն
նման
Օր–
Լիթբբէն
ալ
ծու–
ղակբ
ինկած
էւ
Կբ
մաղթեմ
,
Պ–
Փ ո ւ ա ր օ ,
ռր
Լուիղ
Լէյտնբրին
սպանիչբ
խ ո ւ ս ա —
փի
ձեր
ձեռքէն։
Ե"
բուոն
Համակրանք
մը
կ ր ղ գ ա մ
անոր
Հանգէսլ
, վասնղի
,
կբ
ի ռստռվանիմ
, ես
ինքս
ա յ գ
կինբ
պ ի տ ի
ռչնչացնէի
ա ռ ա ն ց
ամ ենափռյէր
իսղճաՀա–
րռւ
իժեան
:
Այս
փորձանք
՚ ս ՚ լ շ ի կ ը
իբական
ղզռւանք
մը
կր պաաճառէր
ինծի։
Պ՛
Փ ո ւ ա ր օ
մտիկ
կ՜րնէր
ա ռ ա ն ց
յուզռւելռւ
:
Խ-ոնարՀելով
բսսյլ
, սիբալփր
•
Այդ
պ ա ր ա գ ա յ ի ն
, Օբիորգ,
կը
յ ո ւ
-
ռամ
թէ
ուբիչ
աիղ
գացած
էիք
արգաբա–
ցնելու
Համար
թէ
ինչպէս
անցուցիք
եբէ1չ
ձեբ
յետ—միշօրէն
: Վ ա
լրկեան
մը
լռու
-
թիւն
տիրեց
եւ
Օր–
Ր է յ լ Ի Ի
՚լնգարկը
գե
տին
ինկաւ
, վերցնելու
նեղութիւնն
Ի՛՛Կ
քկրեգ
եւ չ ն չ ա ս պ ա ռ
ըսաւ
՚
Թենիս
կը
խաղայի
ակումբին
մ է շ ։
Բ ա
յ ց
լրշօրէն
խօսելով,
Պ
- Փ ո ւ ա ր օ
, գ ի –
" ՛ Է Կ
թէ
Ի ՜ ^ է ՚ Դ Ի ՚ ՚ Ի
ԿԻ՛^ էր
Տիկին
Լէյտ
-
նբրր
:
Փ ո ւ ա ր օ
գ ա ր ձ ե ա լ
իսռնաբՀելռվ
ր ս ա ւ ՛
Բ ա ր ե Հ ա ճ ե ց է ք
անձամբ
լուսաբանել
ղիս
;
Ա՚լչիկբ
վայրկեան
մբ վ ա ր ա ն ե ց ա ւ
ու
յետռյ
բ ա ց ա տ ր ե ց
զզուելի
չ ա բ ո ւ թ ե ա մ բ
եւ
չռրռւթեամբ
;
Յբմար
ն ա ի ս ա պ ա չ ա րում
մբ կբ
պա
—
Հանշէ
լռել
մաՀուան
առշեւ։
ճ չ մ ա ր տ ո ւ
-
մր–
թիւնբ
միչտ
ճչմաբտռւթիւն
կբ
ւ1 բ–
տ
-
ւմէն
բան
կչռելռվ
,
՚ – ^ լ ի Լ""–
է չբամբասել
ողբեբբ
, որովՀե
-
տ ե ւ
կրնաք
վնասել
անոնց
յ
Ա ե ռ ե ^ ե ր բ
ա յ գ
անպատեՀութենէն
ա զ ա տ
են :
Թ է ե ւ
Լլը պատաՀ
ի որ
իբենց
կ ե ն գ ա ն ռ ւ թ ե ա ն
բ -
ր ա ծ
չարիքբ
1
չ ա բռւնակռւի
իրենց
մ
աՀէն
՚ լ ե լ ՚ չ ն
՛ ս լ ։
Օր–
Լիթբբէն
ձեզի
չէ՞
խ օ ս ա ծ
ալն
՜ոբտնեզութեան
մասին
ոբ
1լը
յածէր
Թէլ
Եարըմճայի
վրաք։
Ըսա՞ւ
թէ
ինչպէս
ամէն
մ ա ր գ
անՀանղիստ
Լլերեւար
եւ
կ ա ս 1 լ ա ծ ո տ
: Այս
բոլորբ
Լուիղ
Լէյթնրրի
պատճառռվ
-, Ասկէ
ե ր ե ք ա ա ր ի ա ռ ա շ
երբ
ւլեռ
աղշնաԼլ
մ լ ն էի , Հաճոյքով
կր
տես
—
նէի
աբչաւախումբին
բոլոր
ա ն գ ա մ ն ե բ բ
այնքան
ղուարթ
եւ
երշանիկ։
Նոլնիսկ
վերշին
տարին
ամէն
բան
լաւ
կ՛ըՆթանար
:
Բայց
այս
ա ն գ ա մ
ա մ պ
մբ իշած
էր
խում
բին
վրայ
, անռր
պատճառով
:
^իԼլինբ
Լլր սլատկանէր
այն
գ ա ս ա Լ լ ա ր գ ի
կիներուն
որռնք
չեն
կրնար
հանղուբմե
լ ռր
երշան
կութիւն
տիրէ
իրեն
չուրշբ։
Կ՚ոււյէ
ղմ
-
տութիւն
սերմ
անել
զուարճանալու
կամ
ա ի ր ա պ ե տ ե լ ռ ւ
՝ւամար
, եւ կամ
պ ա բ ղ ա —
պէ"
անոր
Համար
որ
ա յ գ պ է ս
Լլաղմ
ո ւ ա ծ
էբ։
ԵԼ
գ ե ռ
աւելին,
իր
չուրշբ
կբ
Հա–
մախմբէր
բոլոր
այրերբ։
-
Օր–
Րէյլի՛,
բ՚սցագանչեցի
, կբ
սխա
լիք
: Կբ
բ ո գ ո ք ե մ ձեր
խօսքերուն
գ է մ
:
0բիորգբ
վեր՚ւկսաւ
ա ռ ա ն ց
1լարեւորռլ–
թիւն
տալու
բսածիս
:
ԶգոՀանալով
ամուսինէ
մբ
որ
կը
պ ա չ տ է ր
ղինքբ
,
կ ՚ ո ւ ՚ լ է բ
գլխէ
Հանել
ս ա
ա խ մ ա ր
Մերքատօն
: Յետոյ
իր ցանցր
նե
ա ե ց
Պիլին
վբայ։
Խելքբ
գլուխբ
մէԼլն
է
Պիլ^
Բ՚՚՚յ՚ք
Տիկինը
ի վեբշոյ
յաշողեցաւ
չլացնել
ղայն
:
I
(Շաբ՛)
Fonds A.R.A.M
