I
6
ԱՌ ԱՋ
>
1,
Պատմու-թիէնւլ
գէսլքելւու.
պ ա ր զ
ա ր ձ ա -
նագրութիւն
մր չէ միայն
:
Անիմաէւա
պ ի ա ի
ը լ է ՚ " ր , Հ ե տ ա զ ա յ սե -
րունգներուն
Համար,
էքՐ աա
իւաա1լնե
րու
,
քարացահ՜
ցոսցա1կն
րսլ.
լկթԼրցումր
։
Պ ա ա մ ութիւնր,
ա ո ա ւ ե է ա սչէս ,
ոզե1չո -
չումՆ
է Հերոսական
պայքարներու,
կեան
քի
րոԼ"ր
երեսներոէնէ
ւէրայ :
Ա ր ձ ա ն ա -
գ ր ո ւթիւնր
ա յնսլիաի
արարքներու
,
որոնք
կլլ
յ ա փ շ ա ա կ ե ն
յ ա ք ո ր գ ա կ ա ն
սերունգնե
-
րր
, կր յ ո լ զ ե ն ու խ ա ն գ ա վ ա ռ ե ն
զանոնք
Հ
Այս
ա ե ս ա կ է ա է ն
^ ր ա ց ա ռ ի կ աեզ մր կր
գ ր ա ւ է
Հայոց
պաամութիանէԼ
: \՝նչ պ է ա ի
ԸԱԱ՛Ր ան, եթէ ա ր ձ ա ն ա գ ր է ր
միայն
քար–
գեչւն ու կոաոլւաձ՜նե
ր ը. եթէ
միայն
պաա–
կե րացուցահ՛
ր Ա ա ր
թ կ ա մ է ն ե
րուն
աււքկ -
ւէն
Հ ա է ա հ ա կ ա ն ու փ ա թ ս ա ա կ ա ն
րազմու–
թէէններու
կեանքը՛
անոնց
ա֊էարէ^կ^
ու
ս ր ա ա
ճմլէկ
ւզր1
կոհը
.նոն.
ւթուր
ու
նսեմ
Համակերպումը
ուժէն
ու
րոնու–
թ ե ա ն
առքել
;
Ի ՞ ն չ
սլիաի
Ը Ա ա ր .
՛Եթէ
չէոօսէր
Հայկի
Ոլ
Տիգրաններու
,
Վ ա ր գ ա ն ն ե ր ո ւ
^ ւ Ղ՚աւիթ
մէկերու,
Ա ն գ -
րանիէկերու
, Գ է ո ր գ
Զաւուկերոլ
^ Ա ե ր ո բ
Ազբէււրնեբու
, Հայ ֆետայիներու
ւիա -
գանգնեբուն
մասին :
Այն
ա ա ե ն ՝
աՀաւոբ
, մռայլ
պ ա ա մ ո ւ -
թիւն
մը պիտէւ
ր Ա ա բ
մերը՛
սոււլ,
պէւաի
պաաէր
մեր կեանքը,
մեր աշէսարՀն
ու
Հալ
էւնե
բր :
ի՞նչպէս
պ ի ա ի
ա պ ր է ր Հայ ժոզովուր
֊
գը
, եւ ինչո՞
լ
• • ՚
Ո ա ր ե բ ա թ տ ա բ ա ր , սակայն
, պ ա ա մ ո ւ -
թէււնը
էւրաւունք
տ ո ւ ա հ
է
Հա
յութեան
ասլրեէու
• աւելէւ
՝ ^ է ՚ չ ՚ լ ը ՝
հա
յ
ժոզովուրգը
խլահ
է ապրելու
իրաւունքը,
իր պ ա յ ք ա -
բ ո վ
1
իր գ ի ւ ց ա լ կ ա կ ա ն
թ ո ւ ա կ ա ն ն ե ր ո վ եւ
սւոեզհ՜ա.էորհութիւննեբով
: Ա՛նե ցահ է ,
անշուշտ
, Ասլրէէլեան
Եզեոնը
,
Հայոց
պատմ
ութեան
տմ
էնէն
մ ութ
թուականը
,
րայց
ունեցահ՜
է նաեւ
Ատյիս
28ք^ ,
Հ՚՚՚յ՚^Յ
պ ա տ մ ո ւ թ ե ա ն
Հրաշալի
արեւահազը
է
Անցեալ
Ա եսլտեմբեր
\.^էւն
, ա յ ս
էքերուն
վ բ այ , պ ա ն հ ա ց ո ւ ե ց ա ւ
զիւցազնական
,
չքեզ
թ ո ւ ա կ ա ն մր
Ա ր ա ր ա
յէւ
Հերոսա
-
մարտին
Ջսրգ
տ ա ր ե գ ա ր ձ բ ։ Այն օրը, երբ
Հայ
էեզ
է ո ն ա կանները
, աչէսարՀի
Բ"Լ՚՚Ր
կոէէմեբէն
ել մ ա ն ա ւ ա ն գ
Ամերէ.կայէն
,
Համ
ախմբուահ
, շուրք
երկու
Հազա
ր Հո -
գէւ , ճ ա կ ա ա ե ց ա ն մեր գ ա ր ա ւ ո ր
թկամիին
ռւ
քաէսքախեցին
անոր
գ է ւ մ ա գ ր ա կ ա ն կո -
բովը
:
Կէւպրոսէն
Կ է՛լէ՛ կէ՛ա
նետ
ուե
գ ա ն
քարի
ոգիէն
րոնկահ
,
Հա
յ
վբէ՚եը
լուհ՜եէոլ
;
Հա
յ քաքարի
կամ
աւո
րնե
բ բ ,
ր ր ի տ ա ն տ –
կան
Հռչակաւոր
Հ ր ա մ ա ն ա տ ա ր
՚ է օ ր • Ա -
լէնւգիի
վերին
Հ ր ա մ ա ն ա տ տ ր ո լ թ ե ա մ բ
եւ
ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն
սպաներու
ա ռ ա ք ն ո բ գ ո ւ -
թ ե ա մ բ , նետուեցան
կրակին
մէք, Պ ա ղ ե ս –
ւցաս
,
պ ա յ -
ժոզովուրգին
աինի
ճ ա կ ա տ ի ն
վ բ ա
յ , գրաւելու
Համ
աը
Աբարայէէ
բարձունքը,
ա ն գ ի մ ա գ բ ե լ ի
գր–
բոՀով
:
Գ ր ա ւ ո ւ ե ց ա ւ
Ա բ ա ր ա ն , որ
խ ո ր տ ա կ ե ց
թշնամիէն
ոգնայարը
ել Հ ա ր կ ա գ ր ե ց
զայն
ա ն ա ր գ
նաՀանքի
: Հայ լեգէոնականները
,
փ ա ռ ք ո վ
հ՜ահկուեցան
, գ ն ա Հ ա տ ո ւ ե լ ո վ ոչ
մէւայն
ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն
սպաներու
եւ րաբձ
-
ր
՛սսաէւճան
գէւնուորականնեբուն
կոզմէ
,
այլեւ
ընգՀ
՚ Հ ր ա մ ա ն ա տ ա ր
ղօր.
Ալէնպիի
կւզմէ
,
Որ
յ ա յ տ ա ր ա բ ե ց թէ
Պազեստէւնի
ճ ա կ ա տ ի ն
վրայ
տ ա ր ո ւ ա հ
յաղթանակը
կը
ւ գ ա ր ա է ր
«Հայ
լեգէոնականներուն
» :
Ա ր ա ր ա
յ ի ճակատամ
արտին
Հայ ղոՀե -
րը
, ն ա Հ ա տ ա կ ն ե ր , այսօբ
կր Հանղչին
Ե—
րռւսաղէմ
ի
Հայոց
վանքին
գերեղմ
ա ն ա -
ա ա ն մէք, շէրէմէ
մբ տակ,
որուն
վրայ
ա բ ձ ա ն ա գ ր ո ւ ա հ է • ՀԱննուաճ
եբաղէն
կա–
րօտոփը
» • . •
ԱյԳ
երազը
, ա գ ա տ ո ւ թ ե ա ն
եբաւլ
, եւ
կարօտը
էւրար կր Հալահեն
ել
է ր ա ր մ ո փ
կ ամբոզք
անան
, մեր ըուէանգակ
պատմ
ու–
թ է ՚ ֊ ն ը ր ա ց ա ա ր ե լ ո վ : Յ ա ր գ ա ն ք
անոնց
^
ռրոնք
մեզմեր ա զ գ ա յ է ն ե բազէն
մ օ ա ե -
ցուցէն
:
Գ է ւ ց ա ւ կ ա կ ա ն
ուբէւշ
թ ո ւ ա կ ա ն մլկ էր
ՅՏրգ
տ ա ր ե գ ա ր ձ ը Ա՛ րֆայէ
գ է ւ ւ ց ա կ ա -
մարտէն
:
191օ/ւ
ղժռէսւսյէն
օրերուն
, երբ
Հայոց
ԱշէսարՀբ
հխացող
աւերաէկեբռլ
կոյա մը
գարձահ–
էր
1
երբ Հարիւր
Հազաբաւոր
Հայ
տարաւլիրներ
, ղլխաՀտկ
^ անզէն
ու ան -
յ ո յ ս , գէսլի
անասլատները
կր
քշուէին
,
արիւնին
ու կրա1կեբռւն
մէքէն,
եղան Հայ
քաղաքնե
բ , որոնք
ւլէւտցան
«ոչ»
ըսե լ տր
ուահ
ՀրաՀանւկեբոէնւ
: Ո տ ք ի տակ
առին
ա րձա կո լա՛ծ
Հ րամ
անները
եւ գէնքի
փա -
րեցան
^
պայքարելու,
կռուելու
եւ , է
Հարկին
, մեոնելոլ
Համաբ
, սլատռլով
:
վ ա ս ս լ ո ւ ր ա կ ա ն
, (/ . Գ ա ր ա Հ ի ս ա ր
,Աոլէ–
աէւա
, Ո ւ ր ֆ ա ^ Տարօն
եւ ուրիկեր
տ
Ո ա ց ա ո ի կ տ ե գ մր կը գ ր ա ւ է
Ուբֆան
:
(թրքական
Հոհ բնակչութեան
մը մէք նետ
ուահ
, այս Հերոսական
քազաքին
Հայ րը–
նակչութիւնը,
չուբք
30-000,
ոտքի
կե -
ց ա ւ
, վ ճ ռ ա պ է ս
մերժեց
կառավարական
բիրտ
ՀրաՀանգբ
^ ել մեհուէ
պզտիկով
,
վոսրեցալ
զէնքի
, կրակին
՛էէմ
ԿՐ"՚Կ
1
գնգտկէէն
ղէմ ղնգակ
, արիւնին
գ է մ ա -
բ է ՚ ՚ ն ւ թտվւե
էով
:
Ա աՀը ղիմաւորեց՝
թրչ ~
նամէւին
կերպարանքին
աակ եւ
քաքու
-
թեամբ
, կուբհքբ
բ ա ց ու ճակաաբ
բարձր
,
սչայքա
ր ե ց ա ւ ^ սուղ
հ ա խ ե
լով
իր կեան
-
քը^ իր գ ն գ ա կ ը , իր մաՀը։
Պ ա յ ք ա ը ե ց ա ւ
թուրք
ամբոէոէւն
ու գէրքէ՛ն
գէ՛^ ^
Հերոսա–
կան
կեցուահքուԼ
, կ ա տ ա ղ ո ւ թ ե ա մ
բ
ու
վե
Հանձն
ութեամ
բ , ա ւ ե կ քան ամ
էւս ՚^Ըէ
Օ՚լոսառս
Շէն Աե՜պտեմբեր
30 ^
Ամբոզք
ժոզռվուրգ
մը ոտքի
կեցահ
էբ՛,
մաՀււան
գէմ գրոՀելու
Համար
,
ա ռ ա ն ց
տար
իքի
ու գ ա լ ա ն ա ն ք ի
է ս տրութեան
•
Հայը
թ՛ուրքին
ղէմ , տասնապատիկ
աւե
լ ի գոՀեբ
էսլելով
թկամիէն։
ԱնՀ
ա ւ ա ս ա ր
իր
պ ա յ ք ա ր ո վ ,
թիլովդ
զէնքերով
ել պ ա յ
քարի
միքոցներով,
բայց
տ ն Հ ա ւ ա ս ա
րե
լ ի ,
գ ե ր ա զ ա ն ց
իր ո գ ի ո վ ,
անէէեՀեբ
ք ա ք ո ւ -
թեէսմբ
ել մաՀուան
գ է մ խիզախելու
յան -
^ ,
Հ ա մ ե մ ա ա ո ւ թ ե ա ն մէք մասնտւորա
-
պէո։
Այ՚՚է-եքն.
մէկ կոգմէ
Հայութեան
( | \ . ե լ վ ե ր ջ ի ն մ ա ս )
Բանախօսը
Հոս վեր
Հանեց
թէ
ինչպէս
Եկեղեցին
^ յ ա ր գ ե է ո վ
Հանգերձ
իր
եկեզեք–
ց ա կ ա ն
տոՀմային
ղրոչմբ
ել եզականու
-
թիւննեբբ
, ինչպէս
ռւնին
Արեւելեան
բո -
էժբ
եկեգեցիներբ
, պէտք
չէ
Որ
իքնէ
ի ր
գ ե ր ւ ս գ գ ա յ ի ն ո լ ո ր ա է ն
ել զուտ
ա գ գ ա յ ի ն
Հիմնարկութեան
մբ վերահուի
,
այէաւգէս
կը վտանգէ
նռ
յ ն է՛սկ իր գ" յ ո ւ թ է ՚ ՚ ն բ այս
Ավէիլյւքի
օ տ ա ր ո ւ թ ե ա ն
մ էք :
Համեմ
ատե
լով
ղպրոցին
գկբԱ
Եկեգե
-
ցիին
Հ ե տ , է՚բրեւ
ա յ ս պ է ս
բսուահ
աղղակ
ա զ գ ա պ ա Հ պ ա ն
մ ան
, ըսալ
թ է գ"լբոցը
օ -
ա ա ր ո ւ թ ե ա ն մէք իր ղո
յութիւնը
այնքան
կրնայ
ա ր գ ա ր ա ց ն ե է
որքան
անոր
պաՀանք–
քը կը բէոէ՛
եկեգեցիէն։
Այլապէս՝
գատա
պ ա ր տ ո ւ ա հ է կորսոլելոլ
ժամանակի
տե–
ւոգութեամբ
,
մ
իքաէէա
յ բ ի ն
խ ա զ ա ց ա հ Հո
գ ե ր ա ն ա կան
, լկկերային
, տ ն տ ե ս ա կ ա ն օ -
բէնքնեբուն
ա գ գ ե ց ո ւ թ ե ա ն տակ ,
ոբոնց
միայն
կազմ
ակե
բ պ ո ւ թ ե ա մ
բ կուռ
ե կ ե գ ե -
ցի մբ կրնա
յ
գիմ
ա ն ա լ :
Ե թ է
այսքան
կարեւոր
է Ե կ ե գ ե ց ի ի
գերը
այս
մարզին
մէք^ ել առա^ակարգ
, ին -
չո՞ւ
այն ա տ ե ն
ա ն ց ե ա կ ն մէք
ա
յնքան
յաքոզութեամբ
կատաբահ՝
գ ե ր ը
այսօր
գ ժ բ ա խ տ ա բ ա ր չի յաքռզիր
;
Բանաէսօսբ
այս
եգելռւթեան
բուն
պատճառբ
կը
գնէբ
երկու
լ կ գ գ ի մ ա կ
գ ռ յ ա վ ի ճ ա 1կեբու
խո -
գ գ ն ո ւ թ ե ա մ բ
•,
Հ ե ր ո ս ա կ ա ն
ոզիով
ամբողք
ղանգռւահբ,
Հերոսներ
կ ե ր տ ե ց , որոնք
կոչուեցան
Մկր
աիչ
Եօթնեւլ
բայրեան
, Յար.
Ո՚աստկէլէն–
եան
, Եղիսաբէթ
Եօթնեզբայրեան
, Խ ա -
նում
Բէթէնճեան
, ւէլատուե
լինե
ր ու ք ա -
Հանանեբ
, որոնցմէ
մէկը
Տ է ր Գ ա ր ե գ ի ն
եւ իր եբիցուՀին
թ կ ա մ
իին
ձեռքբ
չիյնէս–
լու
Համար
^
զէ՚տէէւկցօրէն
,
նետուեցան
մ աՀուան
. գէ՛
րկբ
, «/"^
"՚տեալ
մ աՀոէէ» ան -
մաՀտնալով
Հայոց
էէլաամռւթեան
մէք :
Բ ա ն է
մ ը աարէ
ա ւ ե կ ՞
սլիտի
աէէլրէին
մեր
Հերոսները
, անոնց
արժանէ՛
Հայ
ղան–՛
ղուահներր
, վ ա ս պ ռ ւ բ ա կ տ ն ի , ԳարաՀի
-
սարի,
Աուէտիոյ
եւ Ուրֆայի
մէք ել այ
լուր : թերեւս
։ Պակաս
ա պ ր ե ց ա ն ,
բ ա
յ ց
պատուով
: Եւ
Հիմա , ՚էաղը
,
գ ա բ ե ր ո վ
սլէ՛տէ՛
ապրէ՚ն
անոնք
խուն
կէւ ու հուխի
,
ագօթքէէ
ու է ս ա ն գ ա վ ա ռ ո ւ թ ե ա ն
Հբեզէն
մթնոլորտէէ
մբ մէք ; Պիտէ՛
ապրին
,
էւրենց
Հետ
ապրեցնելոէէ
Հայութէււնբ,
գ ա լ ս ց սե—
րռւնգնեբբ
, մէ՛նչել
որ նսւաճուէւ
Հայու
-
թ ե տ ն
«աննուաճ
եր՚սզբ»
,
Ա ղ ա տ ո ւ -
թիւնը։
Փ ա ռ ք մեր բոլոբ
Հերոսնեբուն
,
որոնք
րարձրացոլցին
մեր
ճ ա կ ա տ ն ե ր
ր : Ե՛–
վւառք
անոնց,
ոբոնք
Հայոլ
անունը
գ ր օ -
չ ա կ
գարձռւցին
, ք ա ք ո ւ թ ե ա ն ու գիւցաղ
-
նութեան
էսոբՀ
բ գ ա ն չան
:
(Խմբագրական ՀԱՅՐԵ՚նի-քի)
ցրօնքի^
պաաճառաւ
բ ն գ ա ր ձ ա կ
աչէ՚.ար
Համասերու
փրայ
, այսօրուան
զժուաբու
–|
թիւննեբբ
անՀունօրէն
աւելի
ա ճ ա հ
են ։ \
է^ոլո
բովին
այլազան
մի քավա
յրեբու
ղօրեղ^
ճ ն չ ո ՚ ֊ մ ը ,
նորագոյն
սերունգներոլ
Հ ո գ ~\
ւ ռ յ ն
վրայ,
անէսւսափեկօբէն
ւլանոնք
կըՀ
գնէ
Հաբցականներու
ա ռ ք ե ւ , եւ վերաքն
~\
նութեան
ու Հակակչռի
մբ իր հնողաց
յ
վռ րութիւննե
բուն
,
նաէսասիրութիւննե
~\
բուն,
ու Հտււստալիքներուն
: Մէէ
-Ա
կ " գ մ է
գ է մ ա կ ա լ
ճակաաբ,
հնսղքէն
վերք
ինքնին,
եկեղեցին,
որ Հաւատացեյսլներու
Համա
Հաւաքող
գ ե բմը ռւնի
միչտ,
իր
պատմա
կան
եբկւիեզկումռվ,
բաժանոլահ
երեքՀ^
եկեղեցիներու
կամ յարանռւանութիւննե
–|
բու,
կը Հանղիսանայ
անղՕր
, յ ա ճ ա խ նա–\
եւ
իրարու
Հակասող
ճակատ
մ ը ։
ք^ոզռւնք
է
որ
իւրաքանկւրբ
անոնցմէ
, պէտք
է
որ\
առանձին
առանձին
կերտէ
իր դա.արերը,
•
գորհունէութեան
իր մեքենան
, ո ր պ է ս զ ի
րաժան
բաժան
, ա ն Հ ա զ ո բ գ եւ անկապ
ոլ–^
ժերոէէ
գիմ
ա կ ա լ է
յաբձակոզ
ճակատ
էէն :
Եւ 1^եզրակացնէր
. -— « Հ ա մ այ ն ա պ ա ա – \
եերր
տէսռւր
է , պ ա բ ղ ա պ է ս
ընկերա
յ ի ն \
էէէեէ^ անկիւն
էն
նկատուահ^
ինչպիսին
է ,
մեր
ներկայ
տ ե ս ա կ է ք ո բ :
Հինաւուրց
ազ - ;
նոլսէկան
ա՚լգ մբ^ գ ա բ ե ր ո վ
ն ա Հ ա տ ա կ –\
ուահ
Բբիստոսի
Հաւատքին
Համար,
Հո–\
գ ե կ ա ն ա Հ ե գ
Հերոսամ
ա ր տ ի
մէ
0
կռզք^–
կոգըի
կ ա բ կ ա ա Հ ա ր
Հնձուահ
: Անոնց
յ ե - \
աին
բեկոբները
, գժխեմ
ճ ա կ ա տ ա գ բ է ն
՝,
Հււգմացբիլ
, չորս
հագերուն
, իրենց
ղռ -
յ ւ ս ՚ ք արտին
մ էք իսկ չկարենան
Հարթել
, ֊<
յոէնուն
գ ե բ ա գ ո յ ն
չաՀերռւն
, Հ ա ս ա ր ա կ ա ց
՚.
գ ե տ ի ն մը ուր Համերաշխ
Հաւաքուէ՚ն
։
Հ
՜սե՛ւ
ա ռ ո ւ ա կ մը որ անապատի
անսաՀւքա–
-
նութեան
մէք անվեբք
կը ճիւգաւորուի
,^
գատապարտուահ
խրելու
աւազուտքին
1
յ ա տ ա կ ը » ;
;
Այո
իրականութեան
տեսիլէն
, կբ շա - ՜\
րռւնակէր
բ ա ն ա խ օ ս բ , փ ո է ս ա ն ա կ
լկգփղե–
\
լու եւ քէն լկելու
եկեղեցիին
Հեա , պէտք \
է ռր ամէն
Հայ, որ անկեղհ
է իր սիրոյն
\
մէք
գէոլի
իր ժ ռ գ ո վ ո ւ ր գ ը եւ եկեւկցին
.ա՜) \
Համաձայնի
« գ է թ այս կէտին
շուրք, թ է
կկեղեցիներոլ
այս բ ա ժ ա ն ե ա լ
վիճտկբ
ա– ֊
զէտ
մլկ է ։ Ա ե բ կարհիքո,է
ազգային
մե–;
հ^ագոյն
տգէտն
է»։ բ) Փ ո խ ա ն ա կ
վայեր
\
կանչեէու
, կամ պատաս
է ս ա ն ա ա ս ւնե բ Հե - ՝\
տ ա պ ն գ ե լ ո ւ , որ կրակ
աեզայ
^ ղ ի անոնք
\
գ ա բ ե ր է ի
վերմե
ենթարկենք,
անկոզէՐնակալ
ո գ ի ո վ , մեր \
յարանոլանական
յա ր ա բ ե րութիւննեբ բ ,
1
Հ ա ս ա ր ա կ ա ց
գ ե տ ի ն մբ ստեզհելոլ
տբա - \
մաղըութեամբ
ուր Հալաքուէնք
Համե
- \
րաչխ
.լոբհ
ակցռլթեան
մը Համար։
Այլա– \
սլէս
մենք
մեզչէսաբենք,
կամ
թէլէ
կ ա մ )
որակի
նուազութենէն
, ղատա
պա
րէոռւահ
՜՜
ենք
Հալելու
ուրիշ
եկեղեցիներու
մէք , ֊
իբրեւ
Հէսյութեան
արիւնակից
ել ա ն գ ա մ ։ \
Պատմոլթիլնր
վ ճ ռ ա կ ա ն
էգաՀեր
ունի
: \
Փրկութեան
գ ա գ է ո ն ի ք բ ^
Կ՝Ր"էր
բանաէսօ–
\
"Ը.–՛
"՛յգ
"է"՚^Ր
գոէ֊չակելու
ել
օգտագռբ
- \
հեէոլ
մէք է ։ Օր մր կրնայ
Հասնիլ,
որ \
ա յ դ
օ գ տ ա գ ռ ր հ ո ւ մ ի
Հնաբաւորութիլնն
ալ \
Մ Ո Ռ Ց Ո Ի Ա Ե
կ Ջ Ե Ր
ԱՌՋԻ ՕԷՐ. ԱՌՋԻ ՐԱՐԻ
0՝աւէուկ
տուտուն
իմ գ ր ո ՛ ց է " է • է ա -
մուսնացտհ
բ"՚րէ
պ ա ռ ա ւ մբ, որ
սւունբ
մնացաչ)֊
աղքէւէկե՜րու
անՀամբոյր
ու դառ–
ն ա ց ե ա է
սիրաբ
չունի : Իր անուշ
կւէուն
,
զուարթ
խօսակցութիւնը
կը յիչեցնեն
էն -
հէւ այն չքազուահ՝
էսաղոէկ
Հատէկը,
որ
կեցահ
տեղը,
ր է ր տ
Հպոլէքներէ
Հեռու
,
թոււմե
էով
աւե՜լէ եւս կը
քաղց
ր ա ն այ ,
չ ՚ " մ է ՚ չ է ւ կը ւէերահոլէ
:
թ ՝ ա գ ո ւ կ
տուտուն
ա ն բ ա ս է բ
անցեալէ
մբ
Համբալր
ունենալով
Հ ա ն ւ լ ե ՜ լ ՚ ձ , ներռւլա
-
մէտ է եբէտասարղներուն
,
Որ
յօժարա
-
կամ
ամէն
ոք էբ ցաւբ
կբ է ս ռ ս տ ո վ ա ն է ՛ս֊
նոր ու էէսլ՚Հոլրդ
կբ էսնգրէ
է՚բմէ
:
Ամէն
է բ էկուն
^ կանոնաւոր
կ ե ր պ ո վ ,
պ ա տ ո ւ Հ ա ն բ
նստահ
կբ տեսնեմ
գէ՚նքբ
)
մ աքուր
Հ ա գ ո ւ ե լու
վա
րժուահ–
էկկան
մբ
ա ն ս ե թ ե ւ ե թ
պաճուճանքէն
մէք՛
այս ար–
գոլյէարդբ
Հէւն
օրեբռւ
տ ա բ ա զ բ
անէէոէէւոէս
ու
անայլայլ
կը պաՀԷ։
\ , ր բ ա գ ե ղ
ասեէկա–
գորհ՜ութէէններով
զարդարուահ՝
սեւ
ե ա գ –
մայ^ւ5,
տակ՝
աէեւոբ
մազերուն
ցոլացումը
կը
էէ՚ռէսանցռլէ
ւլռլըս
, մութ
դէշեբուան
մ էք
ձ է ւնա պատ
գաշտ
է՛
փողւի
սգում
էն
սլէս։
Գէմքը
ճերմակ,
ա ն ար էւն
, խոր -
շռմներոփ
լեցուն
Հէմակ,
կաթնասլռւբէն
երեսը
հահկող
պ ա ր ո ւ տ ա կ է ն կբ նմանի
,
մաքուր
ոլ փ ո թ փ ո թ ;
Ջմեււ
գէշերներբ
իբ չուրքը
կը մ ո գ -
էէուինք
ամէնքնիս
, ղինուելով
իր Հեզ ու
Համբերոգ
լձաւորռւթեանը
գ է մ ,
կատակ
ներ
տ ե դ ա լ ո վ է՛բ տարիքին
, ա ռ ա ն ց
՛լոր -
հահութեան
ւքնացէսհ
Հրապոյրներուն
, իր
«եազմ
I"
յի»ին
Հ ա ս տ ա տ ա տ
է պ
Հան
ւլո
յ ց է ՚ ն
ել, ա յ ն
ան՚էեբք
, անՀաէոնռւմ
Օ յ ա յ ի
մ
ան–
ոլահաՀէւս
գբասանւկերռւն
վբայ,
ղոբս ,
ա1կոցբ
աչքին
^ թ ա դ ո լ կ
տուտուն
օրն էւ -
րէկուն
կբ շէնէ,
կր բանէ,
ճշմարէա
ա ր ֊
ռւեստագէաէ
մբ երանռւթեամբբ
Համակ
-
ուահ
յ
Բոլոբ
արգռլղարդէն
գլխուն
«
Օ
յան »
կբ
փոէսռւէ
երբեմն
, Հանւլիսաւոբ
օրերու
մէք,
Ծնունդէն,
Զատէկէն
, Խա չէն
, եւ
որուն
անա1կկալբ
անոր
նուրբ
գ ո բ հ ա
դբութեանբ
մէք կր
կայանար
Հէմակռւտն
ժամանակներոլ
կ ո չ ա
ու
ճաչակէ
զուրկ
ձեւե
բուն
վ ր ա
յ ա բւլաՀա
-
ս՛ելով
թ ա գ ո լ կ
տուտուն՝
էր ձեէւ ագո
բ -
հ՝էն
աննմ
ան
կա
բ ե՜ լ ի ո ւթ
ի ւ ն ո վը կը
էսբոէս–
՚ոայ ու յազթանակբ
կը տ ա ն ի
հերացահ՝
ղոգգոքուն
մատնե՜բուն
^ անլոյս
ու
տկար
ա չ ք ե բուն
է
X
Ոմանք,
անողորմներ
, դէուխը
Հալաք
-
ռւահ՝
կտակը
կը շինեն
խեղճ
պ ա ռ ա ւ ի ն ,
բռնի
ա կ ա մ ա յ կտակ
մըիր նեբ կայռ
լ ֊
թ ե ա ն , իր աչքին
ա ռ ք ե ւ , ի
կենգանւոյն
ժառանգութիւնը
բաժնելու
Համաբ
մէքեր–
նին , քանի
ոբ էրիկ
էուեի
, զաւակ
չունէ՛
,
մէսրդ.
I I
լ մաբղաէէանք
չունէւ
բացի
մեզմէ
,
Որ
ա Հ ա իր չ ՚ ՚ ՚ - բ ք բ բոլորուահ
, իբ
լքռլահ
առանձնութիւնը
մ եր
ղռւարճախօսոլ
-
թիւննե
բուէ կը կենդանացնենք
ու 1լ ո գ ե ւ ո –
րենք :
Օր
մլկ ալ ունեցահը
չռւնեց
ահը
տես -
նելոլ
էիաէիաքբ
ունեցանք.
ա դ ա մ
ա ն գ
չունէ՞ր
, քոնսոկ՞
տ ալ չունէր
: Ի ՞ ն չ ո ւ -
1էբ
ուրեմն
ա յ ս
թ՚ագոլկ
տուտուն
,
մ
եւլի
արժանի
է՛՞նչ
ժառանգութիւն
ցո՛յց
պ ի ա ի
կբնար
տ ա լ օր մը եթէ մեռնէր
, ա ն պ ի ա ա ն
չորերէ
ղ ա տ ^ ոբռնք
գուբսը,
անկիւն
մը ,
ընկո
լ զ ե ն է՛է
չէէնուահ
սլաբկեչտ
սնտուկի
մր մէք պաՀուահ
էին ;
Անտուկը
նայինք
մ է յ մը, ըսաւ
վ ա ր ի
րովի տ ա ն տզան
:
թ ա գ ո ւ կ
տուտուն
բ ո գ ո ք ե ց ,
պ ո ռ ա ց ՚
չէ՞ մէ՛ որ մաՀէւլընէն
ե տ ք ը
մերն
էր "՛յգ
սնտուկը,
է՛նչ
Հարկ
Հ էւմ ա կուց
էսառնշւոկել
իր
Բ ՚ ՚ լ " Ր
Գ՚՚յՔՐ
•
ԻՐ
ի՛րաւացի
բողոքը
իսե
ղղո
ւե ց ա
լ
մ եր
յարուցահ
ժխորիդ
մէք ՚.
Անսուկր
, սլոռացին
ամ
էն
կուլմ
է :
Բռնէ՛
առինք
բանալին
ձեռքէն
ու
ներս
րեբելոէէ
սնտռւկբ,
հանբացահ
գաղս՚ղէւ
մը
պ է ս ,
էէբէսն
ւէազեցինք
դ ի ա կ ե ր ա գ ռ ա ւ ն ե —
րո/
երամի
մը նման
:
Հիմ
I"
0՝աւլուկ
տուտուն
իր նստահ
ան
կիւնէն
կբ գ ի տ է ր մեղա ռ ա ն ց
նեզանալու.
ակնոցբ
Հաներ
աչքէն
ու բարձին
՚ է ր ՛ " յ
գ ր ե ր էր
ձեււքի
ա ս ե կ ա գ ո բ հ ո ւ թ ի ւ ն ր ,
ինչ էէր չտա
կարեւոր
պ ա ր ա գ ա ն ե ր ո ւ մէք
մէւայն
կը պ ա ա ա Հ է ր :
իր
բռլոր
կեանքը,
կ ա ր գ ո վ
կանոնով
ա յ դ
սնտուկին
էսոբբ
խնամով
զետեզռւահ
,
շարուտհ
, գուրս
կ՝ելլէբ
ՀեաղՀետէ
, եր -
կ ա ր
շզթայի
մը օղա1կերուն
նմնա
որուն
հ ՚ ս յ ր ը
հո՚էին
յ ա տ ա կ ը
նեաուահ
երկա–՛
թէ՛ն
սլէս,
մէ՛նչել
ե բ ի տ ա ս ա ր ղ ո ւ թ ե ա ն
կ Գ բ թ ա բ կը յան՚լէր
: Եւ որքան
կ՝իկէինք
էսորՐ , կը մօտենայէւնք
յատակին
, օղէ ու
լռյսէ
ւլուրկ
մնացող
բոլոր
նիւթերուն
Հո
սէր
ս ա ս տ ի կ ու կհռլ
կ ո ւ գ ա ր
մեզի
, ք ա -
ռասուն
տ ա ր ի
առաքուընէ
պ ա Հ ո ւ ա հ Հառ
մը
։
Յարութեան
ու
էէեբակենդանռւթեան
կոչուահ
այս ամէն
ա ռ ա բ կ ա ն ե ր բ
սեղ -
ւ1ուէսհ
թանէէարանին
տպաւոբութիէնբ
կը
ձ ՚ լ է է է ն
վրանիս
. ու դ ո վ ե ս տ ն եր ը
էէինք
ւլլանտր
տնօրէնին
, իր ճաշակէ՛ն
նրբոլ
-
է յ եան ապացո
յ ց ր Հոս ալ տ ե ս ն ելով
:
Ամբողք
շարք մբ կբ սկսէր,
ցռւցաՀան
-
գ է ս մր Հ ի ն աաեննեբու
պերճանքին
,մե
հարժէք
կ ե ր պ ա ս ն ե բ ո ւ
,
՚էառ
ու պ ո ռ ո տ
ղոյներոէէ
,որոնք
Հ իմա ւլորհահակտն
չեն,
«էնթաբի
շալվտր»ներ
, Պրուսայի
«կտղէ»
շինուահ
,
գոյնզգոյն
«տիատէմ^ներ
^
«Հաքէ՚ք»
մատնինեբ
, ս ա ն տ ջ ե բ ,
բաղնիքի
« թ ա ս » մը, ու յետոյ
^ է դ Ի ՚ ՚ ՚ 3 " Ղ Ի ^
Հասկբ
-
ցնելու
Համար
թաւլուկ
աուտուին
քերմե -
ռ ա ն գ Հռոքքէական
մը ր չ / " ՚ լ ը :
ԳՐԻԳՈՐ
Զ Օ Հ Ր Ա Պ
(1)
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
