€
6~Ա^Ռ
Ա՜Ջ
>
ՍՈԻՐԻՈՅ ՄԷՋ
Հ Ա Լ Է Պ –
Ւնչպէս
ծանօթ
է
« Տ ա ռ ա ի է
քկթերԱ
ողներ
ուն , Սու֊րիո
յ վԼ ր ք յ ՚ ն
պեաա
կան
յեղաչրքումէն
ե ա ք , ք ա ղ ա ք ա կ ա ն թէ
մարղական
րոլոր
միութիւններր
լուծ
֊
ուած
յայտարարուեցան
, - էէերաաեսոլ
-
թեան
ենթարկելու
Համար
անոնց
դործու֊–
նէութիւեն
ու իր՛
ԳՐ՛
ւթիւնր
%որ
իչխանութիւնր,
չէր խ ա փ ա ն ե ր
նախ
կին
միութիւններու
եւ ղանաղան
կաղմա
-
կե րպութեանց
դո
րծո
ւ ն էութիւնր
,
ա
յլ
կ ՛ ա ռ ա քարկէր՝
որ նոր դիմում
կ ա տ ա ր ե ն
անոնք,
ներքին
եւ կրթական
նախարարու–
թիւններուն
:
ինչպէս
րոլ
՚՚Ր
իսլամ
ե լ
քրիստոնեայ
միութիւններր,
Հ՛ Մ՛ Ը՛ Ա՝ • եւս ղըտ -
նուեցալ
այս Հարկադրանքին
առքել՝.
Ալ
որպէսղի
չկաղան
կա
ղմ ա կե
ր պա
կան
դոր–
ծ^րր
, կատարեց
օրինական
անՀրաժեչտ
դիմում
ր ։
՚էքՈյն
ձեւոփ
դիմում
կ ա տ ա ր ե ց ի ն
նաեւ
Հայ մարղական
այլ միութիւններ
:
Գ ժ ր ա խ տ ա ր ա ր ,
ույգ
դիմումէն
ասդին
բ ա ւ ա կ ա ն
երկար
ժ ա մ ա ն ա կ
անցաւ,
որոփ
Հետել
նոր իչխանսւթիւնբ,
Աուրիոյ
մէք
մ իաձո
յլ
սուրիացի
Հ ա ւ ա ք ա կանութ
ի ւ ն -
ներ
եւ միութիւնն եր ստեղծե
լու
առաքա
-
գ բ ո ւ թ ե ա մ բ
, ՀրաՀանգեց
րոլոր
չ ա Հ ա դ ր –
դռուողներուն
, իսլամ
ե լ ոչ իսլամ
անձ -
նա ւո ր ո ւթի ւ ն ն ե ր է խաոն
փ ա ր
չութիւններ
րնտբելւ
Այսպէս,
Հայ Ա
արմնակրթական
ԸնդՀ.
Ա իութեան
սուր.
մասնաճիւղի
փարչութեան
մէք պիտի
առնուէ
ի ն
երկու
իսլամ
անձնաւո
րութիւններ
, որոնց
լնա -
րութիւնբ
կբ ձդոլէր
Հ. Մ . Ը.
Մ վ ՚ ն ։
՚Հ/ոյն
ձեւոփ,
իսլամ
մարղական
միութիւն
ներ , իրենց
փարչութեան
մաս
կաղմե
լու
պիտի
Հրաւիրէին
երկու
քրիստոնեայ
ան
ղամներ
կամ ոչ անղամ
անձնաւորութիւն
ներ
, իրենց
նախասիրութեամբ
•
Այս
աէւաքարկր
կամ
թելադրութիւնբ
,
որքան,
ալ որոշ
մտաՀոդութենէ
մբ
թելա–
գըրոլած
, կբ ներկայացնէր
կ ա ր դ մբ ան–
պաաեՀութիւններ
։ Ո ք ո փ , Հ. Ա. Ը. Ա .ի
Աուբիոյ
գեկափարութիւնր
, ինչպէս
նաեւ
չաՀակից
ա
յլ
կ ա գ մ ա կ ե բ պ ո ւթիւննեբ
,
բաղմ
աթիւ
առիթներոփ
լուսաբանեցին
պատկան
մարմիններբ
այդ
ա ն պ ա տ ե Հ ո ւ –
թեանց
մասին,
եւ , ուրախ
ենք
Հ ա ղ ո բ գ ե –
լու
^ որ
կրթական
նախարարութիւնբ
բ ա ր ե ա ց ա կ ա մ
սւթեամբ
Հրաժարեցաւ
իբ
նախկին
պաՀանքէն
:
Բ ա ւ ա կ ա ն
երկաբ
սպասումէ
մբ եւ գա -
նազան
ձեւակե
րպո
ւթիւննե
բէ ե ա ք , Հ.Մ՛
Ը • Մ՛ի պ ա շ ա օ ն ա կ ա ն
ճ ա ն ա չում
բ
նոր
իչխանութեան
կողմ
է
Հաղորդուեցաւ
փ ե բ ք ա պ է ս , եւ
III
յսօր ,
Հա
յ Ա արմնակր
-
թ ա կ ա ն
ԸնդՀ
անուր
Ա իութեան
Ա ուբիո
յ
մասնաճիւղբ
ա ղ ա ա է , ինչպէս
ամրողք
տ ա ս ն ե ա կ
տարիներէ
ի փեր , կաղմակեր
-
յ ղ ե լ ո ւ իբ ա ա բ ե կ ա ն
միքմ
ա ս ն ա ճ ի ւ գ ա
յ ի ն
մբցումներբ
,
ոլ ա ղ ա տ
գ ո
րծո
լնէ ութիւն
ր ,
նաեւ
միքաղղա
յ ի ն
մրցախաղե
բու
կաւլմ ա–
• կ ե բ պ ո ւ թ ե ա մ
բ ;
Վեբքխն
մէկ
տ ա ր ո ւ ա ն
բնթացքին
,
կարղ
մբ դրչակնեբ
Ա բ տ ա ս ա Հ մ ա ն ի
մէք
այն
տպաւոբութիւնր
ձգեցին
, թէ
Աուբիոյ
նոր
իչխանութիւնններբ
մասնաւոր
ձբգ -
տում
մբ ունին
ա ր գ ե լ ք
Հանդիսանալու
Հայկական
ձեոնա
ր կնե
բոռ
, ու
նոյնիսկ
,
ա գ գ ա յ ի ն
փաբժաբաններու
ա ղ ա տ
գոբծոլ–
նէութեան
:
ինչսլէս
բնղդծած
ենք ասկէ
առաք,
պե
տական
փերքին
յեղա
չրքո
ւմ
էն ե տ ք ,
ոչ
միայն
Հայերու,
այլեւ
իսլամ
կաղմակեր–
պոլթիւննեբոլ
նա խաձեոնութիւննեբ
բ են ֊
թ ա կ ա յ
ե գ ա ն
որոչ
Հակակչռի
կամ մաս -
նաւոր
արտօնութեան
: Անբնական
չէր այս
երեւոյթբ,
որոփՀետել
նոր իչխանութիւ
֊
նր,
ա ր դ ա ր
իբաւունքոփ,
կ՝ուգէր
իր ա -
ռաքադրութիւններն
ու գոբծելու
նոր
եղա–
նակնեբբ
ձեւի
րերել
, օբէնքներոփ
նուի
-
րագործել։
Ա ր դ ա ր ե ւ ,
Աուբիոյ
Հանրապե
տ ո ւ թ ե ա ն
ն ա խ ա գ ա Հ ի
րնտրռւթենէն
ետք,
"կզրնական
օբերու
բոլոր
սեղմումնեբբ
փերք
ղտան,
ու, այսօբ,
եբկիբր
իր եր -
բեմնի
բնականոն
կեանքին
փ ե ր ա դ ա ր ձ ա ծ
է , չատ
աւելի
կ ա զ մ ա կ ե ր պ ո ւ ա ծ
կ ե ր պ ո վ :
Հայ
վարժարտննեբբ,
սուրիական
կըր -•
թ ա կ ա ն
ն ա խ ա բ ա բ ո ւ թ ե ա ն
կողմէ
մչակ
-
ո ւ ա ծ
կրթական
Գրագիրը
գ ո ր հ ա գ ր ե լ է
ետք,
նաեւ
իրենց
ա ն կ ա խ
կրթական
ծր -
բագիբներով
կբ գործեն
, բ ս տ ա ռ ա ջ ո յ ն :
Ո չ
Հայեբէն
լեզուն,
ոչ Հայոց
պ ա ա մ ո ւ -
թփ՚^ը.
ոչ ալ մինչել
այժմ
ա ւ ա ն դ ո ւ ա ծ
Հ ա յ ա գ ի տ ա կ ա ն
ճիւղեըը,
ենթակայ
չեն
՜որեւէ
կա
չփլան
գումի.
% ա խ ա կ բ թ ա բ ա ն -
%երբ
թէ Աղգ. Բաբէն
քյ՚քփէ
ճեմարանը
,
ԵՐԻՏԱՍԱՐԴՈԻԹԵԱՆ՛
Դ Ե Ր Ը
\
Ս Ա Ն
Փ Ա Ւ Լ Օ
—
•Հայ
ս , յ ն
Ժողովուր
-
դին
, որուն
եբիտասաբդութիւնբ
իրմէ
կբ
Հեռանայ
, եւ վայ այն
ե ր ի տ ա ս ա ր գ ո ւ -
թեան
, որ ժ ո գ ո վ ո ւ ր գ
չունի
իր կռնակը
Հ
Առաքինբ–
ծով մրն է ա ո ա ն ց
նաւի,
լճա -
ցած։
Երկրռբղբ
նաւ մբն է ա ռ ա ն ց ծռվփ ,
ք ա ր ա ց ա ծ
կպած
ցամաքին։
Այսօր
գաղթաչխարՀի
մէք ցրուած
ժո -
ղռվուբղբ,
անոր
առա
քաւոր
գասբ,
կագ ֊
մակերպութիւններբ
եւ անոնց
ս ր ա ց ա ւ ղե–
կափարութիլնբ
, Արեւելքէն
Արեւմ
ո ւտ ռ եւ
Հարաւէն
Հիւսիս
ա Հ ա զ ա ն գ կբ
Հնչեցնեն
,
իժէ Հայ երիտաստրգութիւեը
կ ա բ ո ւ ա ծ
է
մեզմէ,
կը իսորթանայ
^ կ՚այլասերի
, 1^օ -
IIIIII
ր ան
III
յ եւ պիտի
ղա
յ
ժամ
ա ն ա կ
մը
երբ
պիտի
ուրանայ
իր ծ ա գ ո ւ մ բ,
ցեղը,
ազգութիւնը։
Եւ այս աՀաղանդր
չատ քի
չերու
ականքին
կը Հասնի
, չատ
քԻթ՚Ր"՛՜
ս ա ր ս ա փ
կ՚ազդէ
%
Այս
աՀաւոր
անտա բբեբութիէնը
աւելի
գ ա ժ ա ն է
Ոլ
անբացատրելի
, քան
Համայ
նակուլ
ա յլաէէե
բում բ : Ո բո՞
ւ Հոդ ,
Որ
Հայ
ե ր ի տ ա ս ա ր գ ր
քայլ
ա ռ
քայլ,
աբեւի
տակ
էէնացած
ս ա ռ ս
յ ց ի կտորի
մբ պ է ս կբ Հա–
//՚ ՚ կր
՚ ի ո ք լ ՚ ս ՚ ն ա յ : Ո՞փ կբ մ տ ա ծ է այս ա—
Հա
ւո ր
չ ա
ր
իքին
գէմ
կռուելու
Համ
ար
:
Ո^ վ կբ
մտածէ
ղոՀել
իբ նիւթական
եւ
բարո
յսւկան
մ իքոցներբ
ւի բկե
լու
Համաբ
երիտասարգութիւնբ
. • . Հայ
Հարս՞ւստբ
• • • Զէ՞ ոբ
՚ ի ՚ ո ք ր
նիւթական
գոՀռւլութիւն
մբ
կրնայ
պակսեցնել
իր շինած
շէնքին
յաբկերբ
• . • Հա լ կգե՞րը
,
դ ե ռ
կրօնա
ւորներ
կան
որոնք
ս ա ք ս ա ն ե ր ո ր դ
գարուն
կը
բ ա ց ա տ ր ե ն թէ Բրիստոս
ինչպէէէ
քալեց
ծովի
վբայէն
ե լ անցաւ։
Հայ մ տ ա ւ ո ր ա -
կա՞նբ,
այո, կր մ տ ա ծ է
կբ
տառապի
,
բայց
արդէն
տառապանք
մբն է իր գոյու
-
թիւնբ,
անտեէէուած
ու մ ո ռ ա ց ո ւ ա ծ մբն է
ին.^
էէէ
լ իր Հ երթին
:
ԸնգՀանուր
այս գ ա ս ա լ ք ո ւ թ ե ա ն մէք երբ
պաաաս
խանէստռւն
1լուրանա
յ իր
առաքե–
չութիւնբ
ե լ անպատասխանատուէ
առա
-
քելո
• թիւն
կ ո ւ տ ա
յ իր
անձին
,
ինչպէ՞ս
կարելի
է
չընգ՚իղիլ,
մ ա ն ա ւ ա ն դ որ
այս
վէո
անղա
Լոր
ա ն տ ա ր բ ե բ ո ւ թ ե ա ն
տ լի^կե
բբ
կբ
ծեծեն
ամէն
մէկ
ղաղութի
ա փ ե ր բ :
\ ո յ 1 յ ն է փիճակ
, րո
լորին
Համար
մէկը
ա -
բաղընթաց
, միւսը
աւելի
դ տ ն դ ա ղ :
Այն
դ ա ժ ա ն ,
ժամանակնեբուն
երբ
մենք
ղեռ
կբ գանուէինք
մեր Հողին
փրայ,
մեր
Հայրենիքին
մէք, երբ շբքասլատուած
է ~
ինք
բ ա ր բ ա ր ռ ս եւ արիւնածարաւ
թշնա
-
միներով,
երբ մեր կեանքբ
սոխի
մբ գին
ունէր
, երբ գիչերնեբը
կբ պառկէինք
աՀ
ուգոզի
մէք,վ՚"խնալով
որ այլեւս
չենք
տեսներ
յաքորգ
օրուան
աբեւին
լ ո յ ս ը ,
այն
աՀաւոր
օրերուն
, մենք
աւելի
^ ւ
Հայեր
Ա՛նք
: Շատ
աւելի
կը մ տ ա ծ է
ինք
մել
ցեղի
պ ա Հ պ ա ն մ ա ն
մասին,
ֆ ի ՚ լ / ՚ ք ա ֊
պ է ս թէ րաբոյանլէս
եւ չէինք
խնայեր
մեր
լաթերու
մէք պ ա Հ ա ծ
վերքին
ոսկին,
մեր
ա պ ր ո ւ ս տ ի
միակ
ա ռ ա ր կ ա ն
յատկացնելու
•^նքի
ե լ սերունգի
փրկութեան
;
իսկ
այսօր,
երբ մեր խրճիթներուն
փ ո -
(սարէն
ունինք
փ ա ռ ա ւ ո ր
ափարթման5,ձ^ ,
ձէթէ
ճ ր ա գ ի
փոիսաբէն
ե լ ե կ տ ր ա կ ա ն
լու–
սս-ւոր
քաՀեր,
երբ մեր աչքերն
ու
ականք–
նեբր
փարժուեր
են ռատիօին
ե լ թէլէփի
՜
ղիօնին
Հ եբբ մեր Հտյրենի
սառնորակ
աղ
բ ի ։
րնե
րոլ
անմաՀական
քո՚-րբ
փ՛ոիսակեբ
-
պ ե ր ենք շամփայնի
, երբ մեբ տ ա կ ի քո -
րին
, էչբ կամ
ձ ի նէիոիսաբինեբ
ենք օթո -
յ ի , մենք
Հիմա
աւելի
պակաս
Հայ ենք ,
քան
այն օրերուն
երբ մեր երկիրն
էինք ։
Այն
ա տ ե ն
մ ենք
Հնարաւորութիւն
չու -
նէինք
րայց
կը փւորձէինք
, կը զոՀաբե
ր -
ոլէինք,
իսկ
Հիմա
որ աւելի
լայն
են մեբ
միքոցներր,
դարձեր
ենք ե ս ա ս է ր ,
միայն
մեր
մասին
մտածող։
ի Հարկէ
բ ա ց ա ո ո ւ -
թիւններ
միշտ
ալ եղած
են ու կան։
հ/օսքս
ա յ գ
առաքինի
ոլ աղնիւ
Հայ
որդիներու
մասին
չէ , որ տուեր
են ու կուտան
իրենց
նիէ թ ա կ ա ն , բարո
յական
ե լ յաճախ
"՛է
ֆրղիքէսկանբ։
Ե թ է մենք
Հիմակույկէ
,
թէել
քիչ մը ուչացէսծ
, թումբեր
^կանւլ
-
նենք
ա յ դ
Հեղեղին
գիմաց
, յիսոճէ
ւոաբի
վերք
մոմոփ
պիտի
փնտռինք
Հ է ս յ
ե բ ի տ ա –
ս ա ր գ մբ ոբ ինքզինք
Հայ զգայ
կամ Հայ
Համարի։
Այն ա տ ե ն մեր ա մ բ ռ գ ք
նիւթ.
կարռղոլթիւնբ
պիտի
չկրնայ
մէկ
ե բ ի տ ա –
ո ա բ գ
ա ն դ ա մ
դարձնել
՛լէպի
իր աղդու
-
թիւնբ
: Այն ա տ ե ն
պիտի
ծեծենք
մեր
կռւրծքբ
, պիտի
փւետտենք
մեբ մաղերբ
յ
բայց
արդէն
չատ ուշ
կ ՚ ը լ լ ա յ ։
Ուրիչ
պ ա ր ա գ ա յ մը եւս. -
Ա ի ն ա կ
մենք,
Հ ի ն սերունդը
կամ
ծնողներս
չենք
յանց-սւո
րները
եբ իտասա
ր գ ո ւ թ ե ա ն
ո լ -
հ ացման
կամ
այլասերման
խնգրին
մէք
Հ
Անշուշտ
ունինք
յանցանքի
մեծագոյն
բա
ժինր
ո^ռւն
անղրադարձայ
եւ գ ե ռ
պիտի
ա ն դ ո ա գ ա ո ն ա մ : Յանցանքի
մեծ
բաժին
մ ը ն ալ
կ ՚ ի յ ն ա յ
իրեն
նոբ սերունդին
փը -
բայ։
Երբ ան կբ Հասնի
ինքնագիտակցու
թեան
տարիքին
, երբ ա ր գ է ն անիկա
գուրս
կ ո պ ա յ իր
ծնոզնեբհլ
թեւարկութեան
ա ա կ է ն
ե լ կբ գ ա ռ ն ա յ իր
ճ ա կ ա տ ա ղ ի ր բ
վաբռղբ,
ա Հ ա ա յ գ շրքանէն
կբ սկսի
անոբ
ս լ ա տ ա ս իստնա
տուռ
ւթիւնը :
Ուրիշ
յօդուածով
մը սլիտի
քանամ
լրա—
ցնել
պ ա տ կ ե ր ը
ե լ կ տ ր դ մը
թելադըոլ
-
թիւններ
ընել
, իբրել
եզրակացութիւն
:
ՅՈՎՀ.
ՏԷՕԲՄԷՃԵԱՆ
կ ա տ ա ր ե ա լ
ա ղ ա տ ռ ւ թ ե ա ն մէք, կր
շարու–
նակեն
իրենց
փ ր կ ա ր ա ր
դռրծբ։
Նաեւ
,
Հ Օ Ր Ա Բ Ո Յ Ր Ը
Ա ր ա մ , ե թ է ա յ գ տ գ ե ղ
տբտօնուտծ
են Հայերէնով
բհլոր
ձեռ -
բ ա ռ բ
մ է յ մլկ ալ չ գ ո ր ծ ա ծ ե ս ^ ,
քեղփ
25
նարկներն
Ոլ
Հանգէսները
, ու այս պաբա–
ֆրանք
կ ո ւ տ ա մ :
զան
սլաշտօնապէս
Հաղռրղուած
է շաՀա
-
ԱՐԱյՅ՝
Հօրաքոյր,
դ ե ռ ուրիշ
բ ա ռ
դրգ,
էղներւ
Մ՛
մը գիտեմ,
որ
50
ֆրանք
կ՛արժէ
....
ՄԱՐՍԷՅԼԻ ՄԷՋ
•
Մ Ա Ր Ա Է Յ Լ , ^ Նոյ. (Յառաք;).֊
Գաշ -
նակցութեան
Օրուան
տ օ ն ա կ ա ա ա ր ո ւ թ ի ւ -
նը
տեղի
ունեցաւ
Հոկտ
.
31/՛*՛,
շ ա բ ա թ
գիչեր
ժամը
^էն մինչեւ
լ ո յ ս :
Մ՚որսէյլփ
Հայութիւնբ՝
փ ո ւ թ ա ց ա ծ էր Ալմէ
փողոցի
թ ա տ ե ր ա ս ր ա Հ ը ,
ա ն գ ա մ մը եւս Հաղոր
-
դռւելոլ
մեր անցեալին
Հետ
ե լ
լոելու
Գ ա կ ա կ ց ո ւ թ ե ա ն
իւօսքը
:
՚. • ՚ ՚ ՚
՚ ՚
Հանդէսին
բացումր
կ ա տ ա ր ո ւ ե ց ա ւ
«Աարսէյեէզ»ոփ
եւ Հ. 3 • Գաչնակցու
-
թեան
ք՚ոյլերղներոփ,
ղոբ գ ա չ ն ա կ ի
փրայ
ն ո ւ ա գ ե ց Օր •
Ակինեան
,
ընկերակցոլ
-
թեամբ
Պ– Ա–
Զէօրէքճեանի
(քութակ)
1
Անցեալի
նման
բեմ
ա յ ա ր գ ա րում բ
կատար
ո ւ ա ծ էր սլաաչաճօրէն
:
Գ ա կ ա կ ց ո ւ թ ե ա ն
մեծադիր
զինանչանը,
Հիմնաղիբ
երրոր
-
գ ո ւ թ ե ա ն
նկարները
ե լ
Հայկական
ու
ֆ ր ա ն ս ա կ ա ն
եռագոյններ
բ :
Օրուան
ն ա խ ա գ ա Հ ր
բնկեր
3 •
Պապիկ
եան
, իր բացման
խօսքին
մէք, թուեց
այն
կարեւոր
ղործերր
ոբ
կ ա տ ա ր ո ւ ա ծ
են
Գաչնակցութեան
կոզմէ
, վերքին
վ ա թ -
սռւնամ
եակի
լնթացքին
. Ի/անա
սորի
աբ–
չաւանք
, Պանք
Օթ՚՚մանի
դրաւում
, Ե բ լ -
՚ ^ ր ՚ լ ի մաՀափորձ
, Պ ա ր ս կ ա կ ա ն
ե լ
0"ման–
եան
ս ա Հ մ ա ն ա գ բ ա կ ա ն
շարժումներ
, կա -
մ աւո բ ա կ ա ն
դունդերոլ
կաղմ
ութիւն
, Հա
յասաանի
Հ ա ն ր ա պ ե տ ո ւ թ ե ա ն
սաեզծում
եւն
. , եզրակացնելով
լկկեբբ
շեշաեց
թ է
Գ ա կ ա կ ց ո ւ թ ի ւ ե բ
այսօր
ալ կբ
գտնուի
սլաանէշին
վրայ,
ա ն վ Հ ա տ
աշիսատելով
Հայկական
Գատին
Համար։
Այ՛լ
աշիսա
-
տանքնե
Րբ
յաքոզութեամբ
պիտի
պ ս ա կ -
ուին,
ու Հայ ժոզովռլրգը
պիտի
ունենայ
Ի ր
^ " ՚ յ ր ե ՚ ՚ Վ ՚ վ
՚ Բ
Ազատ,
Ա ն կ ա խ
ե լ Ա ի ա ց
եալ : Ընկեբռք
խօսքեբը
ընգռւնուեցան
քերմ
ծավւերռվ
: Աբ • Ակինեան
ղաշնակա–
Հարեց
հքաչատռլբեանի
«Օրօրքը
եւ Պ ա խ ի
քօնսերթօն։
Օրիոբգը
Որ
տարիներէ
ի
վեր
իր
բաժինը
կբ բերէ
Հայկա
-
կտն
Հանդէսներու
, ի ր ա պ է ս
արժանի
է
ղնաՀատռ
ւթեան
:
Առաքփւն
բանախօսն
էբ Շրք • Կոմ ./
կոզ
մէ
ր ^ ՚ կ
. Տ • Թազոյեան
որ
մաանանշելով
Գաշնակցութեան
գէմ
ս ա ր ք ո ւ ա ծ
Հալա
-
ձանքներն
ու պայքարներ
բ ա ր տ ա ք ի ն թշ -
նամբէերոլ
եւ ներքին
Հա կառա
կռրզնե
բու
^
կոզմէ,
Հ՚սրց
տ ո ւ ա ւ թէ ուր է Գակտկ
- •
ցութեան
ուժին
ղազանիքը
; թուեց
քանի
\
մը
գլխաւոր
ազդակներ
, ոբոնք
կը կազ - ՝•
մեն
Գաշնակցութեան
ո ւ ժ ը ։
Յետոյ
խօսքը
ուղղելով
ժոզովուրգին
եւ
մասնաւորա
-
բ ա բ
ե բ ի ա ա ս ա բ գ ռ ւ թ ե ա ն
,թելաղբեց
զուր–
դոլբալ
Գ ա կ ա կ ց ո ւ թ ե ա ն
վրայ՝
որով
-
Հետեւ,
ներկայ
ա ն ս տ ո յ գ
օրերուն
, Հայ
ժոզովուրղի
փրկութեան
յ ո յ ս ը Գակակ
-
ցութիւնն
է :
Անակնկալ՝
բայց
իբական
Հաճոյքով
էր
որ
առիթ
ունեցանք
լսելու
երդչռւՀի
խմ ֊
բ ա փ ա ր
Տիկին
Ա ա ր ի Ն ա դ գ ա շ ե ա ն բ
(Աչըգ–
եան)
որ յունաՀայութեան
ծանօթ
անուն
մրն
է Հայ մչակոյթին
իր բ ե ր ա ծ նպաս
֊
Մ Ո Ռ Ց Ո Ւ Ա Ծ
ԷՋԵՐ
ԱՌՋԻ ՍԷՐ. ԱՌՋԻ ՐԱՐԻ
ինչ
ոբ մենք
գիտէինք
ա ր գ է ն
ամբողք
ու կ ա տ ա ր ե ա լ
Հաւաքածոյ
մբ Հոն՝
Յիսու–
" ի ) Ա ս ա ո ւ ա ծ ա ծ ն ի
փոքրիկ
գունաւոր
պ ա տ կ ե ր ն ե ր ո ւ
, Համբիկերոլ
ու
Վ ե ն ե տ ի կ
տ պ ո ւ ա ծ
փոքրակաղմ
աղօթաղիրքերու
:
Աեզի
սլէս ինք ալ Հետաքրքիր
ա չ ք ե ր ո փ
կը
Հեաեւէր
ա յ ս ի տես
Հանումին
,
իրբեւ
թէ
օ տ ա ր ո տ ի
րլլա
յ ի ն
իրեն
ա յ դ
ամ
էնը,
ոբոնք
I I I
յ ս վայբկեանիս
, իր առքի
օրերը
ետ
կը բերէին
, ա ն փ ո փ ո խ
իբենց
ձեւոփ
,
ղռ յնոփ
ու
բռ
յբով
գրքի
մ բ
էքերուն
մ
էք
ղեաեղուած
ծաղիկներու
, աեբեւներռլ
նբ–
ման
տափակցուած
ու փ ռ շ ի ա ց ա ծ քիչ
մ բ ։
Ու
ա ռ ա ն ց
վէճի
, ինչ ռր Հազուագիւտ
է
իբական
ժ ա ռ ա ն գ ո րգնե
բու
մէք, մեր մէ -
քէն
ամէն
ոք իր բաժինր
կ՚ոբոշէր
^
իրեն
պէտք
եղածը
կը նչանակէր
, մէկ գփ \ կը
դնէր։
Հիմա
բոլորովին
խորն
էինք
սնտուկին
•
ձեռադռրծներ
կբ Հանէինք
դուրս
,
դոէնա–
լոբ
մ ե տ ա ք ս է
Հիւսուաքք
ա ն Հ ա ւ ա ա ա լ ի
նբբութեամբ
, եւ ս ք ա ն չ ա ց ա ծ ՝
կը
գ յ ^ է լ ձ
նայինք
պ ա ռ ա ւ ի ն որ կբ ժ պ ա է ը
Համեո
-
տ ո ւ թ ե ա մ բ :
Մեր
ատենի
ագ2ի1կերը
բոլորն
ալ
գիտէին
ասոնք :
Ու էն վեբքբ,
կ ա պ ո յ ա
մ ե տ ա ք ս է
՚դզաիկ
պ ա Հ ա ր ա ն ի մբ մէք որ ին^ին
ա ր ո ւ ե ս տ ա
գ ի տ ա կ ա ն
Հրաշակերտ
մլկ էբ ,
՚ Ղ ՚ Ր " Ի Կ
վ։ռւ1ւք
մբ.
. . խ ա բ տ ե ա շ
մագեբռլ
է
X
կռիւբ
այս Հէք մազերուն
փր*է*յ
փբ^^ւ»ա^*՛՛
ռլսկի՞ց
էին, ոբո՞ւն
էին այս մաղերը,
եԼ
ա ռ ա ն ց իբ պ ա տ ա ս խ ա ն ի ն
սպասելու
, ան
Համբեր,
մեր
վ^ի՚^ը
կ ո ւ տ ա
յինք.
սի՞րտ՜ -
Հաբի
մբ ղլխուն
մաղերն
էին ասոնք։
Թա–
զռւկ
աուտինին
սիրաՀարբ.
ռւ անմիքա
—
պ է ս
Կ
;երե
ւակայէինք
ա յ դ
սիրաՀարբ
. կբ
պատկեբա1ցնէինք
զինքբ,
մարմին
ու
Հոգի
կ ո ւ ա ա
յ ի ն ք
իրեն
.
մ ի քա՞ կ Հ ա ս ա կ ո վ
, ոչ •
ուրեմն
բ ա ր ձ ր ա Հ ա ս ա կ
քծ՚ագոլկ
տոււոէակէ
մասնաւոր
տկարութիւն
ունենալու
էր շբ–
ք ե գ
Հ ա ս ա է կ ե բ ո ւ ու բ ա ր ա կ մ ե տ ա ք ս է
պե
խերու,
գոնէ
երքանիկ
եղա՞ծ
էր այս մաբ–
՚
դուն
Հետ ; Ու կը յարձակէինք
թ՚ազոլկ
տռւտուին
վրայ,
կը
դ ա տ ա պ ա ր տ է ի ն ք
զինքբ
•
՚ " յ ս
սուրբ
կինբ
, ա յ ս
աղքիկբ
^ր
մ ինչել
ե տ ք բ
էրիկ
մարգոցմ
է իր Հ ե ռ ա -
ցումբ
պ ա Հ ե բ էր,
կեղծաւորին
մէկն
էր *\
իր
յանցանքին
խռ ս տ ո վ ա ն ս ւթենէն
աւելի
բան
ունէինք
ձեռքերնիս
, գ ր ա կ ա ն ապա
-
ցոյց
մ բ ։ կատաէկեբբ
կբ վերսկսէ
ի ն
տմէն
գլի*է
մէյմէկ
ձայնով,
• անլուր
մխոբի
մբ
ն ե ր գ ա կ ա կ ո ւ թ ե ա ն ը
մէք։
թ՚յսգուկ
ա ո ւ տ ո ւ ,
բոնեցինք
քեգի։
յցարտեակերէն
կ՚ախորժի
եղեր
,
չըսէի՞ր
մինչեւ
Հիմա :
-
ո՛՛վ է իսաբտեաչբ
մէ
քերնիս
, թող
առաք
անցնի
:
Պ ա ռ ա ւ ը պ ա տ ա ս խ ա ն ե լ ո ւ
ա տ ե ն
չհւնէր
բայց
իր ս ո վ ո ր ա կ ա ն
անարիւն
երեսբ
կը
գռւնաւորուէբ
ա Հ ա , ՚իոքբիկ
խաժուկ
ա չ
քերբ
ա ր տ ա ս ո վ ո ր
փայլոփ
կբ
ճ ա ռ ա գ ա յ – ՛
թէին՝
ս ե ւ ե ռ ա ծ ա յ գ մաղէ
փուն
քին
վրայ,
չկռյլրենալով
զատուիլ
անխօսուկ
յ ի շատա–.
կէն՚տ
է է ւ \ ա ա կ ա լ ա ռ տակաւ
կը
թրքէին,,
ծիրանի
ղօտիի
մը տակ
տեղացող
անձրեւի
մը
նմանութիւնը
բ ե ր ելով։
Ատիկա
մ ա բ գ ո ւ չեմ տար.
ինծի
Հեա
գեբեզման
,պիաի
գրուի
:
^^՚..
ինչո՞ւ
Համար
. բացաարոլթիւն
կ^ոէ. ՚–
զենք
, աղռւոր
ս ր տ ա չ ա ր ժ
պատմութիւն
մը
, անոնցմէ՝
ղոբս
0՝ազոլկ
տուտուն
Համով
Հոտով
ըսելու
աբուսետիՆ
մէքնր–
մանը
չունի
:
Ե ւ տեսնելով
, որ
ծաղրած՜էւթիւնները
կբ
վիրաւորեն
զինքբ
, լուրք
կ ե ր պ ա ր ա ն ք
.մը
կ՚առնենք,
կ՚աղաչենք
>
՚յ՚՚ււՆզուլք
թ-ագոլկ
տ ռ ւ ա ո ւ :
Եւ
սնտոկկը
պ ա բ պ ո ւ ա ծ
կր
թողունք
սենեակին
մէքաեղը.
բազմոցին
ու աթո -
ռին
փրքսյ
ալ անոր
պ ա ր ո ւ ն ա կ ա ծ
այլա
»
ղ ո ՚ ն առարկաները.,
անցեալ
կեանքի
մը բե՛,
կորները.
պ ա ռ ա ւ ի ն
բոլորբ
կը
Հ ա ւ ա ք դ ՛
ուինք
^ ուշադիր,
խելօք
կ ե ց ա ծ
ազոց
նը.
ման,
որոնց
մւոսալ
մը խ ո տ ա ց ո լ ա ծ
է
ԳՐԻԳՈՐ
ԶՕՀՐԱՊ
(2)
(Շտր.)
Fonds A.R.A.M
