ԵԻ Ն11ք՝ԷՆ
•
իյՄԲ֊^
ինչպէս գրած էբ մեր թ֊զթա -
ԿԻնԸ ՚ վեբջեբս Հ • 3 • Դ • 2"ւրք1՚ՐԸ մտան
13 նորա,դիրներյ Պուէնռււ Այբէսի մէջ ;
Այս առր֊իւ՝ հետեւեալ յսմբագրականը
Վ^աթււուՆերեք
սւարուսւն
չււււււււլոր
սւնց–
եալով
յհւլա վաի ական
կուսակցութիւն
մչ
^ւ է Լ՛ 3՛
Ղ՚ա^ակցութիւնբ։
Ան"բ կեանքը կըմնայ
անբաժան ժա -
մանակակից
աղղային
մեր սլաամութԼնէն
%
Երեք մարղի
վրայ
պանհալի
մնաց իր
ունցԼալը
, որ կըներշնշուկր
մեր անկա -
խութեան
խորՀուրդէն
:
1Լոա9յ.ն՝ աուաւ
Հա յկ . կեանքին դա —
՛Լ՛՛՛՛ւ՛
՚" I՛է՛ անձնուրաց
մ
եձ
ութիւննե
ր , ո -
րոնք սովորական
Հա յը կարկառեցին
վեր
ու մօաեցուցին
ասաուահներու
Բրիււաափոր
, Զաւարեան
, (իոսաոմ կր
մնան
աոաքին
դծ՜ին վրայ եւ շքեղ
մարմ
-
նացումը ատոր :
Երկրորո–*
Հերռււականը
ւչա րձուց քա —
ղաքական
մ եր իրաւունքնե
ր ը
նուաճե
լու
վարձին
մկք էէեւեււակէա
,
ոլ էքնալ
Աղրիւր
Սերոբներ
, Գկ՚՚րդ
Զավու
նե ր ,
Հր՚՚՚յր
՜
ն ե ր
^ Աէմէրճեաններ
, Խաչիկ
Գնունիներ :
Արաաշէս
Անդրէասեաններ
,
Արաաշէս
Ա իսաքԼաններ
, Ա ուրաաներ
,
՛ք՛ եո
իներ ,
Եփրեմներ
դ Արամ Արամեաններ
,
Ն ի կ
" լ
Դումաններ
, Արամներ,
վաղդէններ, Պե–
աօներ
,
Ա անուկ
լիա աննե
Է1
,
կայհա1^եր ,
Բարկէն
Աիւնիներ
դ կարօներ
,
Աեւքարեցի
Աաքօներ
, Աշոա Երկաթներ
, Իշխաններ ,
Անղրանիկներ
եւ այնքան
ուրիշ
քաքարի
դէմքեր
, որոնք
օլաաիւ
պիտի
բերէին ո -
եւէ
մ ե հ
մողովուրդի
:
Եբբ՚՚բգ՝
մ աքի չքեդո
լ թիւնն եր , »/րոնք
իբրեւ
գոբհիչ կամ գր"ղ,
գոբհեցին ադ -
գա
լին մ ե՜ր իրականութեան
մ էք ,
ին չսլէս
ԻԻ . Զաբգարեան
, Աաոմ
Ե
աբճ
ան ե ան
(Աիամանթօ)
, Գանիէլ
Վարուժան,
է.
Ակնունի
, Գեղամ
Բարսեղեան
, Գեղամ
Տ •
կարապե
՜աեան
, Ա իքա/էլ
Վարանգեան ,
Հբանտ (Ա • Կ իւրճեան)
, Գարեգին
Խ ա -
ժակ
, Յարոլթիւն
ՇաՀրիկեան
, Ա . Աա -
րուիՀքիւնեան
, Աբիս
իսրայէլեան
,
Եղիչէ
թուիչեան
^ ՎաՀան
Խոբենի , Ե • Ֆրանգ–
եան
,
Ա . Վո ամ
եան
,
Բարսե՜ղ
. ՇաՀպաղ
,
Գիւլխանգանեան
,
քիոլբէն
Տ է բ
Մինաս -
եան, ուՀարստացուցին
Հայ մչակոյթի
եւ՛
մաքի անդասաաննե
րբ :
Ու երեք մարղի
վրայ
գրուեցաւ
^էմբ
Հ • 3 • Գաչնակցութեան
դպրոցին :
Արդարեւ
լեղավւոխական
ա
յս
կաղմ ա -
կե րէւլու թիւնբ
ինքԵուլւոյն
ղպրոց
մրն
է,
որուն մէք կուղան
թբհուելու
երիտասարդ
ն ո բ
ինքնադիրներ
, որոնք որեւէ կերսլ բս—
վւչաակոլահ
աւլա ասւղրա
կան
մ ե ր
ոլսւյքա—
ր ի ն
Համար
իրենց
արիւնը
տուող այս մե–
հութի
ւննե
րուի
կ՚ոլղեն
•Ր՛"լե լ
անոնց
Հետքերէն
:
Ու ամէն մէկ Գաչնակցական
, ամէն
մէկ
չա րքա
յին
ոբ ճանչցահ է
այդ
մեհոլթիւն–
ներու
կեան^ւ ու ՚լորհը,
էլաչխաաի
Հաս
ց ն ե լ
Հաւաաաւո
ր սե բունդ
մ բ աչխարՀա -
ց բիլ
մ
եր
եր իտասա րգութեան
չարքեբէն ,
՚՚Բ"լհ"՚լէ
կանւէ չառնէ
Աղղային
դատի
Հե–
տասլնդման
գորհբ,
ոբպէսղի
չփչրուի
յա—
քորղ ականութեան
^ղթան
, ու Հասնի
ղե–
կավարռլի^իւն
մբ կիսատ
մնացահ
սխրալի
դոբհ ի մ բ աւա րամ ան իինգիր :
Արգ,
քսմէն
չարքային
Գաչնակցական
,
իբ ապրումներով
ու անչաՀախնդիր
կեց -
ռւահքով, եւ աղատադբական
մեբ պայ —
քարին
Համար
ցոյց աուահ
իր Հետաքրք—
րութեամ
բ կբ դառնա
յ անուղղակի քա -
րողիչ մբ անոնց , որ Հասակ կբ նեաեն իր
չուրքբ :
Երիտասարգ այս Հռղիներբ երբ կ՛ու —
սումնասիրեն
" ՚ յ գ մեհո ւթիւննե
բուն
կեանքն ու գորհբ
, ինքեարե րա բար 1լու -
ղեն մտնել
ներս շարքերէն
Հ • Ց • Գաշնակ
ցութեան
Հ
Անոնց մէք աղգային
դիմ՜ադիհբ
խոբա -
ցնելու
Համ ար կբ կատարուին
անշուշտ
աշխատանքներ
• կբ բացատրուի
անոնց
կուսակցութեան
հրաղիր ր եւ կան ոնա -
ղիրբ,
ո՛– կբ արուի
նոյնպէս
իրենց ապ -
րումներուն
մասին
անՀրաժեշա
դիաելիք—
ներբ
։ Բա յց կամ ակեբպուելռվ
ու կաղմ ա~
կերպութեան
չաբքեբբ
խտացնելով
Հայ -
բենի քին հառա յելու
մ իտքբ կբ մնա յ ղի -
րենք քափ շտա կող առաքին գաղափա
րբ :
Անոնք,
Ափիւռքի
մէք ամէն
կռղմ Հա-
սակ ^ետող
յե ղափո էսական խաոնո
լահքով
ա յգ ե ր իաասաբղնեբ
բ , էլուղեն Գա նակ -
ցական
դառնալ
յ
Ո րովՀեաեւ
Գա ^ակցութ
իւէւբ միակ
յ ե ֊
ղավա իսական քաղաքական
կռ ւսակցո
ւթիւ–
նլն է որ կբ իսօսի իրենց
Հոգիին է
ինքնուրոյն
տիպար
մբն է Գաշնակցա -
կան բ :
Խառնռլահքով
կրակոտ ու աղաաամիտ
,
Հանճա բապաչտ ու ասիական
քաղքենի
հեքհեքուէՈւերուն
դէմ ,
Գաչնակցականբ
կբ մնայ մեբ աւանդռւթիւններուն
պաչտ -
պ.
ն :
Ա ե՜ր պատմ ութիւնբ
անոր Համ ար
աւելի
Հպարտութեան
կքեր կբ բովանդակէ
քան
կորանքի :
Աե ր մ չակո յթբ
ունի
նո յնքան
լնտիբ է–
քեր անոբ
սրտին
իսօսռդ որքան
մչակոյթբ
անոնց , որ բաղդատաբար
ղ անուահ
են
քաղաքական
եւ աչխարՀաւլրական
աւելի
բարենսլասա
սլա րք աններու
մէք։ Ա ե՜ր յե —
դա վւռ իսո ւթի ւնբ աուահ է աւելի
մեհ թի -
ւով
Հ երո սներ քանյեղափո իսո ւթի ւնը ա -
նոնց, որ եգահ
են թիլով
անՀամեմատօ
~
րէն շաա մեղմէ : Աեր մա յրերբ
եղահ
՝ են
նո լնվէան կամ աւելի
աոաքինի
ռլ
անձնոլ—
բաց քանօտար
կիներ , եւ վերքապէս ,
մեր ա չիս արՀր
իր աննմ ա ն
դեղեց կոլ -
թեամբ կբ մնա յ իրենց
Համ ա ր
նո
յնքան
սրաաիւօսիկ,
ռրքան
Հաքրե
՝1ւի
Հողբ օտա -
բին
Համար՛։
իր սեվւական
ադատութիւնբ
այս սլա —
րռւնտկին
մէք իրաւունք
դաւանող
եբիտա–
սարդուիժիւն
մր ոբ կ՚ապրի
դիտակցօրէն
Հպարտոլթիլնր
Հայ հնահ
բլլալուն , ւլի -
տակցօրէն ալ կ՛ուղէ
նեբս
մտնել
չարքե -
րէն Հ • 3 • Գաշնակցութեան
:
Ու Գաշնակցականներ
չեն
ղարմ անար ,
ռր ամ էն օր , Ավւիւոքի
մէք ամ էն կողմ ,
յողափոխական
իսառնռւահքռվ
Հայ երի -
տասա րգնե ր խում բ խումբ
կբ
ղարնեն
կուսակցութեան
գուռբ :
Կր ղարմանան ու կբ խռովին այդ առ -
թ ի լ
անոնք
միայն , ռրիրենց
կարճատես
աչքԼրով կբ կարհեն , թէ ղոյռւթեան
ի -
ԹԱՆԳԱՐԱՆՆԵՐՈՒ
ՄԱՍԻՆ
•
ՀԱՅԿԱԿԱՆ
ԹԱՆԳԱՐԱՆԸ
Եթէ
Հայերբ
մռւսէռն
բառբ
վերահեր
են «թանղաբան»
բառին, այդ ռւնի իր
կարեւո ր ռլատճառբ :
«Թանգարան»
բառբ կբ նչանակէ թան -
կաղին առարկաներու
եւիրերու
վայբբ
։
Այգ պաաճառ ով անոր մէք պէաք է գտ -
նուին
ամէն աեսակէտով
թանկարմէք
ի -
բեր :
Վերքապէս
Հայկական
թանգարանբ ան–
Հրաժեչաաբար
կըպատկերացնէ
Հայոց
քաղաքակրթութեան
վերաբեբռղ
բռլռբ
արժէ քաւոր
մնացորդներուն
եւ յիչաաա -
կարաններուն
ամ բողքական
պատկերա -
ցումբ :
ԱնՀրաժեչտաբաբ
, բաղմաթիլ
թանգա–
րաններու
միացումաին
է որ
Հայկական
անունբ
կարելի
պիտի
բլլայ
անռր տալ :
Հայկական թանգարանը
մի՚սցումն
է
արուեստից
, ճարտարապետութեան
, տա -
րաւլներոլ
, ղէնքեբու
,
ղարդեղէննեբու
,
ճարաաբարուեստի
, արՀեստներու
, ցե -
ղագրութեան
, դորդադորհութեան
ե՜ւն •
լիակատար
թանգարաննեբուն
ամբռղքոլ
—.
թ իւնբ ^ Հոդ չէ թէ անոնք ցրուահ
բլլան՝
բաղմաթիլ
աարբեր
չէնքերու, եւ
նոյնիսկ
իրարմէ
Հեռու
,
տարբեր
քադա^էեբու
մէք։
Օրինակ
Հա յկական
ճարտարապետու
-
թեան
թանգարանբ
անՀ րաժեչա
ութիւն
մբն է , քաիի որ Հայոց
քաղաքակրթու
-
թեան
ամ ենա չօ չափե լի
արժանիքներէն
մէկն
է ։ կարելի է վերարտադրել
՚ի՚ոքրիկ
նմո յչներ , Համ ապատ աս խան
Հա
յկական
ճարաա բապետութեան
ամ ենակա րեւոր
կոթողնեբուն
, բնական է լատակադիհնե -
րռւ , կամ ա րնե րոլ ^Հաւասա
րակչռութիւն
ւ՚տեդհող
յատուկ եւ Հայկական
ձեւեբու
խոչոր աախաա1րւերով
: ԱնՀբաժեչտ է բա–
ժին մբ , որ ցուցնէ
Հայկական
ճաբաաբա–
ոլետութեան
զանաղան
ոճերու
ազդեցու ֊
թի՚-նբ
Հայաստանէն
դւՀւրս
եբկիբներու
մէք։ Այս ամէնբ
կրնան
պատրաստուիլ
միայն մասնագէտներու
կոդմէ ։
Արուեստից
թանղ արանբ
իր մ էք կրնա
յ
կեդրոնացնել
ղ ր չաղի րնե բու , մազաղաթ -
ներու,
ւլ րչանկա
րնեբու
,
դրականութեան,
երաժշտռլթեսն
^ նկարչութեան
, աբձա -
նագորհ
ութեան
յիչ
IIIIII
աււա ղար.
ննե
րբ Տ
րաւունք
չունէ ռչ իսկ
Բխ՛ելիք
այլեւս
Գա էակցութիւն
բ ։
Անոնց պորտեզբայրներբ
երբ Գաչնակ -
ցութեան
երեւակա յական
թաղում բ կբ
կատարեն
, փլաաակներոլ
տակէն
յարու -
թիւն
կ՚առնէ
ան , ագգային
կե՜ անքին աբ–
չալոյսներ
պարգեւելու
Համար :
Երբ ժամանակավրէպ
ամէն
մէքոց . կբ
՛իորձուի
իւավւսնելու
Համար
լնթացքբ
Հ •
3 • Գաշնակցա
թեւսն ,
ազա ւոագրռ ւթե ան
մեր սլա քքարով
իւա1ւգւսվառ
երիաասարգ֊
ներ ղոՀաբեբո
ւթեանց
ղնով կբ
մօտենան
Գա էակցութեան
; Կբ կաաա բեն Գա շնակ–
ցութեան
մէք, Հայութեան
քաղաքական
գատին
հառա
յելու պաչտօնական
եբգու -
մբ :
ԱՐԱԵՆԻԱ
(Նոյնպէս
ճարտաբասլետութեան
, ոբ ար
ուեստ
մբն է) : Եւ այսպէս,
թանղաբան
.
ներ իւրաքանչիւր
ճէւղին
Համար,
նոյն -
իսկ
երբեմն
քանի մբ թանգարաններ
մէ -
ելնոյն
ճիւղին
վերաբեբռղ
I
Այս ամէնը
կարելի է իրաղո րհե
լ
միայն
Հայրենի
պետութեան
միքոցներով եւ ւլե -
կավարութեամբ
։
Միայն
պետութեան
մէք ղտնուահ բո -
լոր թանղա բաննե բուն
դումաբն է որ կր
նայ
կրել Հայկական
թանգարան
անունը :
Աղ՚լ՚՚՚յին
արժանապատուութեան
սլաՀան ք
է , իւրաքանչիւր
թանղւոբանին
տ՛ոլ էր
իսկական
անունբ եւխսաապաՀանք
բլլալ
այւէ աե՜սակէտո վ : իւրաքանչիւրին
՚ղէաք
է տալ էբ տիաղոսբ : ինչսլէս որ
կարելի
չէ վարդապետբ
կաթողիկոս
անուանել,
այնպէս ալ կարելի չէ
եայկ . արուեստէւ
թանղարանբ
կոչել պարզապէս
հայկական
թանղաբան :
ՄԼհասլէս
ուրախալի
եւ
զնւսՀատելի
ձեոնաբկ
մլն է Փ՚սբի՚լի
մէք
Հայկական
արուեստներու
թանղարանի
մբ
դոյութիլ–
նբ :
Փարիզբ
աչխաբՀ
ի կեդրոններէն
մէէլն
ԷՀ
Լ
լ
ամէն
կռղմ եբէ
մ իլիոնաւո ր բազմ աղգէ \
այցելուներ
կուգան
տեսնելու
անոր
զ ան– լ
ձերը :
յ
Ուրախալէ ել չնռրՀաւորելէ
է որ
այգ։
դանձերուն
չարքին
, անւնք
տեսնեն
նոյն–՝–՛
պէս Հայկական
աբուեսաին
դանձերբ :
Աանալանդ ռր ղո յութիւն
ունէ ել
միչտ
գոյութիւն
պէտի
ունենա
յ ՖրանսաՀա
յու
թիւնբ
, որուն
դաւա1լներբ
կբնան Հպար ֊
տանալ եւ ռ գե ւո ր ռ լ իլ իրենղ
Հա յրե՜ բուն
քազաքա
կրթ ութ եան
յ իչաւո ա կա ր անն ե -
բով։
Աակայն
, թանղարանբ
Փարիղի
նման
կեղ րո^ւի մբ մէք ղտնուե
լուն ել
ագգային
յնգՀանռւր
աբժանաւոբութեան
Հետ կապ
ուահ Հաստատռւթ
իւն մը բ էլա լո ւի , մեր
իսստասլաՀանքոլթիււնւլ։
սլէտք է բլլայ ան -
սաՀման
անոր Հանգէպ : Աեւէ կասկահե
լի
առարկայ
, ռ եւէ վիճելի
իր, ոեւէ անաբ
մ՛էք եւ անՀա բազաա
յիչաաակ
չի
կրնար
ցուցազրուիլ
Հոն : Անոնց
բնարութեան
Համաբ
անՀբաժեչտ
է ի գորհ– գնել
րոլոբ
՚քիՆ՚Յ^՚^ք՚Բ
եւ^ ունենալ
րոլոբ երաչխիքնե -
բբ։
Նոյնպէս
դ Փարիզի
նման
կեգրոնի
մր
արռւեսաից
թանգարանին
մէք
անպայման
նկատի պէտք է ունենալ
ցոլցադրոլահ
յի–
չատակներուն
դեղե ցկռւթ
իւնն ու կաւոտ -
բելութիւնբ։
Միւս թանղաբաննեբր
Հեռու
չեն։
Բաղդատութիւնն
անմիքական է :
Պէտք չէ գոՀանալ
բսելով
Համերն է. Հայ -
կական է , Հարազատ է» • Ա անաւանգ Փա
բիղի
նման մայրաքաղաքի
մբ
թանղա -
րաններուն
մէք կբ գրուին
արուեստի ան
թերի ել գեղեցիկ ա րա ա գ ր ո ւթ իւննե րբ :
Այս "՛լ բաւական չէ ;
Աբ՛" եսաից
թանղաււանը
նեբկա
բողնող ,
անոր
մասին
խօսող,
՛լայն
ճանչցնելու
պ՛"չտօնն
ունեցող
անձե րը պէա ք է Հա -
մ ա սլատաս իսանեն արուեստներու
թանղա
րանին
մ է ^ ցուցաղ
րուահ
առարկաներուն
կաաարե լութեան
։ ՈբովՀետեւ
, եթէ թան
ղարանին
մէք ցուցաղրուահ
աոարկանե -
րբ կր նե րկա յացնեն
Հայկական
քաղաքա -
կրթութեան
ամէնէն
դեղեցիկ
^Ի*–զԲ՝
թանզտրանէն
վարիչն ալ
ներկայացուցիչն
է Հաւ ժ՜ողովուրդին :
Փ՚սրիզի
մէք անՀբաժեչտ
է
դանաղանել
1,էւՔ
՛Ծունկի եկուր,
Շէյթան
, հունկի
եկուր,
ղռՀերուղ
կեանքին Հետ դոլրս
հոբոգ սա
Հսկայ
լոյսին
մէք թերեւս ք"ւ
էութեանդ
չուրք խաացահ
խաւարբ
պայհառանայ եւ
գուն
սկղբնական
իսկութեանղ
վերադառ
նաս ; Ծ ունկի
եկռլր , թչուառական
, քու
իսկ վւրկութեանգ
Համար։ Աի վաբանիբ
,
մի քթթեր
աչքեբգ;
Նայէ անոնց
լայն բի
բերով։
Թեբեւս , Տիեզերքին
աղքամուզ -
քով պզտոբահ
նայուահքղ
կուրնայ
յան -
կարհ, ել դուն
Հբեչաակային
աեսռզու -
թիւնդ
վերադանես :
Երկրպագէ,
Շէյթան
դ եբկբպագէ, Հա -
յոց
սռւրբերուն
X
X
Զորս օբ ետք, Գաբա
՚Բէօփրիւ
, Գուաե–
մէ : Հ՚սբիւբաւոբ
Հայ կտրիճներ
էրենց
էսկ վարահ
փոսերուն
մէք կէսասմեռ
կբ
թաղուին
. . . Օրերով
Հողբ
անսնց
կեան
քէն
Հ ելքովը կբ թփրտայ
յ
Աքէն
աոէն
զոՀ մբ ունի։
ԱաՀը
Հրճուանքով
սուգէ
մոխիբբ կբ մաղէ ԵգէսաՀայ
եբդէքնեբուն
վրայ :
Թուրքիո
յ ղ աւաււներէ
ն ամ իսնեբով
Հե–
աիոան
Ուրֆ՛"
Հասահ
ղաղթականներ ,
կենդանի
ղփակներու պէս ժամուն
բակը
փուլ եկահ
կը Հեհեն :
Ա այր
եկեղեցին
սլա յթե լու մօա Հրա -
բուիս մլն է : ԿըՀե ւա
I :
X .
^ ՚ է " յ չ 1 ԻպբաՀիմ
դ Խալիլ,
Առւսթաֆա
չավուչներ : Զգոյչ,
Հո՚յոց
թաղերը
Հըս–
կելու
կեցահ
՚էայ՜բադ
պաՀա1լներ :
Ջբլյայ
թէ
զ պէք սա Համ արձակ
երթեւեկող
գե -
գռւ-^իներռւն
, քոյրերն ու այրիները ձեբ
ղոՀերուն
։ Զ ղ ՛ ՛ յ չ • ՚ ՚ անոնց
«չտրչաֆ»նե–
բուն տակ
գաչռյնը
մերկ է իրենց
ձեոքե -
բուն մէք : Կըէռեսնէ՛" ք , արցունք
չկա
յ ա–
նոնց աչքերուն
մէք։ Արտասուքը
անար -
ման է Նեմեսիսներուն
:
Լացն
ու կոհբ
կեանքին կբ պաականին ;
ԱնմաՀոլթիլնը
սլէտք
չունի
լացի։
Զղոյչ,
գգոյչ ,
չբլլայ
թէ չատ մօտենաք
: Անոնց թագէ թաղ փո–
խագբահ
ռում բերուն
մէք բաւն էակ
Իրենք
սբաեբն
են ոբկբ բաբախեն
յ
Զ՚լոյչ, մօտ է պոռթկռւմ լ Հրաբաւխին
:
X
- Հէյ, վար իքիբ ԵգիսաՀայ
աանիքնե -
րէն, չփացահ
միամօբբ
կեանքին : Վար ի–
քիր, մաՀ, դէՀ կարգբ
քուկդ է մեռնե -
լու ...
Տան , աան , տան • • .
ԱՀաղանդի
գօղան քներռվ
Եգի՚ոաՀա
յ
Ա՛այր եկեդեցւոյ
սեմին կբ իսողխոզէ
մաՀբ
եւ կբ սկսի իբ ԱնմաՀութեան
լուսեղէն
Հարսնիքին :
-
Լի, լի* լի* լի*
լ ի – » ֊ Աթ,
Խառանի
քեՀլան
ձիե՞րն
են որ այսպէս կբ
խրխնքան
....
- ^ Լի* լի* լի* լի* լի • • •» • Խիպն ռւ
ամօթբ ալ Վա լանե բո ւն Հետ բոցերուն
նե
տահ՝
Խանբմն ուՀաղարւիաբդբ հափ ու
հիհադով
ն չանահն ո ւն կողքին
պարի են
կանդնահ
: Խիպն ու ամօթբ
կեանքի գռր -
հերն են : ԱնմաՀութիւնբ
թնչ պէտք
ռւնի
անոնց :
- « Լի* լի* լի, լի ժ–
•
^էյ* կբ կը
Լ " Է ՞ Ք *
Օսման, Ալէ, կբ
լսէ՛՛ք սա
ղրլղըթրն ու նաղարան: Պոմպսւ–
ներոլ տիւմանին
մէք^
շա1սքոլր շռւ|սքււլբ
պար կբ դառնան
քեաՓիրներՈւն
կէնեբբ :
ինչ փորձանք է այսպէս
փրթալ
մեբ
գլխուն
է
,- Փրթաւ
,
փբթաւ
. . .
Եգիո"*^՚"յԱ
կեանքէն
փրթահ
անմաՀութեան
տենդով
կ՛՚ապրի էր Համբռւահ
օրերր։
Աուրբ Վ,բէ–
ժէ Հարսնէքն է այս։
Հրամեցէք,
Օսման ,
Ալի։
« Լի»
լի
1
լի
* " ՛ Ի *
լի լի
՝
ւ Ի -
Պում . . . թրաք , թրաք , թքաք , թբ–
բաք, թրաք ;
՝ ՝՝
Ալբ ^ս՛ ալր... Ես Լեւոնն
եմ
Աբղու–
Հալճոնց
. ես Բէօռ
Աաքօն
,
ԱլաՀւփյտօն
Եկէք տեսնանք
Լ՞նչպէս
կ՝բլլայ
Շէյթան -
Տեբէն,
Գաբա
՚Բէօվւբէւն
,
Գուաեմէն
ի՛՛՜նչպէս
^բլլայ
95
/^1
Աաանան :
ինչպէս
էնչպէս սա աքսո րբ Համ ատա բահ :
Ալբ Հա ալբ . . .
Թրաք , թրաք
յ
թրաք
, պում ,
թրաք ,
թրաք , թրաք
. . .
Հոլռա
, Հռլռա
, մարտի
լալան
ղէբքե -
րէն դուրս,
փողոցներբ կբ յորդէ : Կին,
պատտնի
^ հեր ու մանուկ
ոտքի են :
Մկրտիչն
ո՛՛ւր է , ո՛՛ւբ է :
Զմրութ
Տանկան
Ուրֆան
կտցահ
թռցուցեր
է ա -
դաաութեան
եբկինքբ ։ Աբեւէն
վեր,
աստղերէն
՚/եր, կեանքէն վեր, ԱնմաՀու -
թեան
լոյսերուն
մէք կբ սաւառնի
մեր Ա–
րեւ Մ կրտիչբ :
ՊԱՐԳԵԻՈԻՀԻ
ՕՐՖԱ
(3)
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
