Ա
/1՛
Ա Ջ *
րսւսսւնսւսքետ
եւ ղերուսոյց
կչ,
կարգուի
Ա՝աղաքեան
, սակայն
աւելի
՚էերքր թ ա ա -
րոնին
վարչութիւնր
ն ո յ ն սլաչտօնին
կը
կոչէ
ծանօթ
իտալացի
գեըուսոյց
Աստին
^
որուն
մականին
աակ քիչ աաենէն
կը Հաս
նին
իրենց
արուեստի
կոչումին
գիտակ ճչ
մարիտ
տաղանգներ՝
էքշեան
,
3)ո՚"ուլիա–
ճեան
, Պէնկլեան
, ԼՐնակեան
, թրեանց
,
Արուսեակ
եւայլն
,
որոնք
Արեւելեան
թաարռնի
բեմին
վրա
յ
Հ րաշքներ
կը գոր–
Տէեն :
կքչեան
քիչ ժամանակի
մէք կը աիբա -
նա
յ ճարտար
դերասանի
Համ
բաւին եւ կբ
յաքոգի
յաղթանակի
պսակ մբ Հիւսել
II՛ո–
պ ե ր ա աւաղակապետին
ղեբով;
Երբ
ձմեռ–
ուան
եղանակի
ներկայացումները
կը"կը -
սին
էքշեան
անսաՀման
ժ ո գո վքգա կան ո լ -
թիւն կբ չաՀի, իբ
սձաւնը
բնգՀանուր
իսանգավաււութեան
առարկայ
կը գառ -
նայ ; Այգ չրքանին
իրեն
խաղընկեր
Աբուս–
եակի Հետ կը Հասնին
այնպիսի
բարձրու
-
թեան
մ ր
ուր քիչեր
Հասած են
արեւմտա–
Հայ
թատրոնի
պ ա ա մ ութեան
մէք :
ԱՀա թէ ինչ կը գրէ Շ՚որասան
էքչեանի
արուէստին
մասին, իբ
«Թբքահայ
բեմը
եւ
էլր գոբծիչնեբը»
Հատորին
մէք.
«
հ ք Ժ " ՚ ն ի
գեբերը
րնգՀանրապէ՛^
մարդկային
Հոգիի
չափաղանցո
ւթեանց
ներկայացումն
էին. սակայն
ինք չատ լաւ
ղիաէբ
զանոնք
կատարել
բնա
կան
ութ
եան–։
ճշգրիտ
ստՀմաննեբու
մէք։
Արտի
փոթո -
րիկներու
^ կիրքեբոլ
կամ
անպարվւակելի
սիրոյ
, վշտի
աբտայայաութեանց
անկեղծ
թարգման
, ներղաշնակ
քաղցրախառնում
մբ
լ ^ ե լ կբ
յո՛ քողէ
ր բեմական
արուեստին
էն
նրբամասն
պաՀանքներուն
ու իբ ինք -
նեկ
ստեղծաղործութետնց
միքեւ եւ ույգ
—
պէսով
կբ ներկայանար
իրր
կաաարեալ
արուեստագէտ»
:
էքշեան
գիւցազներգակ
դերասան
մրն է
եղած
ե լ միակ
աբեւմտաՀայ
դերասանը
ոբ
մնացած
է մինչել
վերքը
մ իեւնո
յն սե^
ռին
մէք ; է՛ր նեբկայացուցած
դլթաւոբ
դերե
բն են եւլած
Ա՛ո պերա
աւաղակա
-
պետ
, Արիստոտէմ
, Անճէլօ
Աալիբիէռի
,
Հայկ
գիւցագն
, վ ա ր գ ա ն
Աամիկոնեան
,
Լեւոն
Զ ՚ ) Աանատրուկ
եւն
. :
1861/'Տ՛
Արեւելեան
թատրոնի
յաքոդու
-
թիւնլս,իբ
ղաղաթնակէտին
կը Հասնի : Աա
կայն
գժբախաաբար,
կռիւ
մը կը ծագի
վաբ
չութեան
ե լ դերասանական
կաղմ
ին
ւ) իքե՛– , կո-ի՛–
՛ք ը
Որ
կր նսեմ ացնէ
թաաե–
րախումբին
շքեղ
փա
յլը : Այ՛է
վէճերուն
Հետեւանքով,
աղքատներու
ի նպաստ
ներ
կայացում
մբ կիսկատաբ
կբ մնայ,
վարա
գոյրը
չ ի բարձրանտբ
, խուճապ
յառաք կոլ
գայ
սրաՀին
մէք, եւ այսպէս
Արեւելեան
թատրոնի
գե՚լեցիկ
գ ո րծբ վեբք կր գտնէ
ե լ գերասաններր
կբ ցրուին ;
էքչեան
թէել
գիւրագրղիռ
, նո յնքան ալ
ձեռներէց
ե լ ինքնավստաՀ
մարգ
մբն է ե–
ղած
: Առանղ
յուսաՀատե
լու
, կը
յաքոզի
քիչ
ատենէն
իր գլուխբ
Հաւաքել
Արեւել
եան
թատրոնի
ցրուած
գ ե ր ա սաններ
ուն
•I՛՝
եծամ ասն ութի
ւնբ եւ խումբ
մբ կաղմե -
յով կբ մեկնի
Զ՚քի՚-ո-նիա
( 1 7 6 2 ) :
Արեւել -
եան
թատրոնի
խաղացանկ
բ
մ
եծ
ոգեւո -
ՏԷՐ
ԶՕՐ
« Ազդակ
»ի սւշխասւակիէյ մը
իը տպաւո–
բութ-իլնները հրատաբակելով
Աուրլւոյ
հայաշաա քաղաքՕեըու մասին, հետեԱյալ
ձեւով կը նկարագրէ Տ էբ Զօրի
ներկայ
վիճակը . —
Ամէն
սրացաւ
Հայու
ականքփն
չատ
խորթ
Հնչող
անուն
մբն է,
Մեծ
Եզեռնի
միքոցին
բաղմաՀաղար
անմեղ
Հայերու
սպանգանոցբ
դառնալուն
Համար
,
" ՚ " V »
կայն երբ մարգ
տարիներով
Հոն ապրի եւ
ժողովուբգի
Հետ շփման մէք գանուի ,այգ
անախորժ
տպաւո
բութ
իւն
բ ՀեաղՀետէ
կը
քնքուի
ե լ կը սկսի
աւելփ
րարեացակամ
վերաբերում
ունենալ;
Տեղին
ժողովուրղր
Հակաոակ
իբքիչ մը վայրենի
կերպարան
քին
, Հայերու
Հանդէպ
չէ եղած
այնքան
անգութ
, որքան կբ կարծուէր
:
Բնականէն
Հիւրասէր
ժողովուրդ
մը, իր
տսպնքակա–
նութիւնբ
չէ զլացած
ոչ մէկ
օտարի ,
լայնօրէն
բանալով
իբ գուռը,
երկաբ
տա–
բիներ
իբրել
Հովանաւոբ
պաՀած
իր գիր~
կին մէք եւ ապաՀոված
անոբ
կեանքր
:
կարելի
է Հանգիպիլ
րաղմաթիւ
Հայե -
բու
, որոնք
իրենց
ֆիզիքական
ղոյութիւ
-
նբ պաՀած
են, շնորՀիւ
տեղացիներու
այս
բարի
սովորութեան
: Ամբողք
Առւրիոյ
րութեամբ
կը ներկայացուի
Զ ՚ 1 ի ՚ – ռ ն ի ռ յ
՛քէք՛
էքչեան
Հոն ալ ճչմաբտօրէն
կբ նը -
ւիրագռրծէ
կ. Պոլսոյ մէք վայելած
իր
տաղանգաւոբ
արուեստագէտի
Համբաւր
տ
Այս
խումրն
ալ թէել մեծ
յաքողութիէն
կ ՛ունենա
յ , սակա
յն , աւաղ
, ղերասաննե
—
ր "ւ՛ե մէքըսի - ըսաւները
ծայր
կուաան
,
կռիւները
կը սկսին,
խումբբ
կբ քայքայ
-
ուի եւ դերասաններէն
ոմանք Հոս ու Հոն
պարտքի
աակ
մնալով,
անպատմելի
թրչ -
ուտռոլթեամր
կբ վերադառնան
Պոլիս ;
Ասոր
՛էրայ,
Ատիփան
էքշեան
փերքնա -
պէս
Հրաժեշտ
տալոփ
բեմին,
ժամանակէն
շատ
առաք
նաՀան
ք մբ կր կատարէ
եւ կը
նետուէւ
առեւտուր
ի ասպարէղը
• Եբբ բա
րեկամներ
կբ քննադատեն
ղէ՚նքբ
,
էքշեան
- կը յայտաբաբէ
թէ էւր առած
քայլբ փա -
խուսա
՛քր չկր բեմէն
, այլ
Հա
բ
կագրեալ
նաՀանք
մ ը ։
Աակայն
իր քաշուելէն
փերք,
բորբովին
ալ անտաբբեր
չ ի մնար
գէպի
բեմական
չաբժումբ
ե լ երր որեւէ
ազգա–
յին
նպաստ
էւ նեբկա
յացման
Համար
կը
խնղրուի
իր մասնակցութիւնը,
ամէն ան -
գամուն
ա/ սէւրտ յօժար
րնգաոաք
էլերթայ
ու կը մասնակցի
;
էքշեան
Պետրոս
Ա դ ա մ եանի
առաքին
վարպետներէն
մին է եղած։
Տարիներ
վեբ
քբ , մեծ ողբերղուին
ղադազին
առքեւ ,
ինքն ալ աղե րե կ
մ աղե րռվ
րա
յց
աակաւէն
առոյղ
ու կորովի,
յ ո ւ զ ի չ
ղամ բանական
մբ կբ կարդայ
;
Ու այգ դամբանականին
մէք, էքչեան
իր
անժամանակ
նաՀանք ին
մասին ալ էսօսե -
լով
, դաոնութետմբ
կ՚արտասուէ
. . .
Մեռած
է
ւաին
, Կ . Պոլիս ;
ԱՐՏԱՇԷՄ
ԳՄԲԷԹԵԱՆ
՚ ք ^ ք ^ՐԳ աեղը
գրաւող
այս քաղաքբ
առեւ–
առ
լ ր ի
գլխաւոր
մէկ
կեղրոնն
է
I
կարգ մբ Հայեր
վաղուց
Հոս Հաստատ
-
ուած
են , նոյնիսկ
տաբագբռւթենէն
ա -
ռաք,
բայց
անոնք
իրենց
լեղուն
կորսն ֊
ցուցած
են , պաՀելով
Հանդերձ
իրենց կբ–
րօնի
աւանգոլթիլննեբբ
:
Այժմ
6 0
Հայ ընտանիքնե
ր
միա
յն
մնա
ցած
են , մինչ
& - 1 0
տաբի առաք
աւելի քան
Հարիւր
րնտանիքներ
կային։
Ասոնք
կբ
պաՀեն
իրենց աղգ. ուրոյն
դիմագիծը
չը–
նորՀիւ
իրենց
ճարպիկութեան
եւ տեղա -
ցիներու
Հեա մչակած
սերտ
յարաբերոլ
-
թեան
: ^
Ժողովուրգին
տնտեսական
վիճակր
առ
Հասաբակ
լալ
ԷՀ
Ա ե ծ մասով
արՀեսաա
-
ւորներ
ե լ մանր
առեւտրականներ
են չատ
սիբուած
տեղացիներու
կոգմէ :
Ունին աղգ . վարժարան
մբ
7 0
աշա -
կերտնեբով
, ուսուցչական
կազմ
բ կր
բաղ
կանայ մէկ ուսուցէւչէ
եւ երկոլ
օրիոբգեե–
սէ , »Մ ռւաբիֆի»
տ ր ա մ ա գ ր ա ծ
արաբերէ
նի
ուսուց
էւ չէն ղատ ;
Հ՛ Մ• Ը՛ Մ՛բ
ունի
երկրորդական
խում
բ մբ;
Եկե
՛լե ցին
կառռ
լցուած
է քաղաքի
կեդ
րոն
թաղամասեբէն
մէկուն
մէք,իսկ Հայ
քաՀանան
ոչ մ իա
քն ա յս քաղաքի
, այլ եւ
Բաքքա յի
Հա յոց
Հոգեւոբ
պէտքեբուն
ալ
գոՀացում
կուտայ
պարբերական
այցելու–
թիւննեբով
:
Գսքրոցր
ինքնարալ
չէ ,
աչակերտներէն
ւք անձուած
թոչակբ
չ ի բաւեր
պիւտ
ճէն
Հաւասաբակշռելու
: Ամէն
տարուան
գ ո -
յացած
րացբ կբ զոցուի
Ուսումն
. հքոր ~
Հռւբգի
կողմէ ;
Տէր
Զօրի օգն ու քուրբ
սքանչելի
են »
Ափրատի
քուրբ
լաւագոյն
ըմպելին
է ,
զոր
ժռղռվուրդբ
կը գործածէ
էւր
ամէն
պէտքեբուն
Համ
տր , այգ պատճառաւ
ալ
առոզք
ե լ կայտառ
է :
կանանչեգէնբ
խիստ
գիւրամատչելի
գի–
ներով կբ ծախռւի
, իսկ պանիր
, կաթ ,
մածուն
ե լ իւ՚լը
այնքան
առատ
եւ
աժան
են որ ուբիչ
քազաքներէ
կուգան
իբենց
պաբէնր
ապաՀովե
լու
Համար ;՝
ԱԷՈՒՏԻ
ԱՐԱԲԻՈՅ
վեՀապետբ
առաքին
ղաՀլէւճր
կաղմեց
ւէարչասլեա
նշանակելով
իր
անղբանիկ
որգէւն,
իշէսան
Աէուտ
: Ո
եւէ նաէսաբար
իրաւունք
չունի
որ ե լ է
կա
րւլ ադր սւթ իւն
րնե լու առան
ց ւէա բ չա սլե —
տէւն Հաւանութեան
: ԳաՀ լիճ
բ նէւստ
սլէւաի
դումա
բէ
ամէն
ամիս
, բացառիկ
պաբա -
ղտնե բու մէք ալ աոանձին
: իբ յիսնամ -
եայ
դո րծուեէ
ութե
ան
լնթացքին
առաքին
անգամ է որ իպնբ
Աէուտ
դաՀլէւճի
՛քը կը
յանձնէ
իր իրաւասւթեանց
մէկ մասբ :
Աէուտէւ
Աքւաբէւան Ա
. ՆաՀանգներուն
եւ
Անղլէ՚ոյ
ուչագրռւթէււն
բ գրաւած
է
չ^՚՚՚բ–
Հ ի ւ է՛բ Հարուստ
նաւթաՀո
րե րո ւն :
Ւպնբ
Աէուտ
, որ
7 3
տարեկան
է, Հգօր թ ա դ ա -
ւորսլթիւն
մըՀաստատեց
երեսուն
աար -
ուան
մ էք,
դո րծե
լով նախ իբբեւ
ղօրա -
վաբ,
յեաոյ
իբբեւ
գէււանագէտ
յ
ինք ան—
ղամ
ալս
յ ծ է եւ տարէւներէ
ի վեր
նստած
ՅՈՅՆԵՐՈՒ^ ՇՆՈՐձՍԿԱԼԻՔԸ
ԴԱՇՆԱԿՑՈՒԹԵԱՆ ԵՏ ձ Օ Մ ֊ հ Ն
ինչպէս
ղբաչ^
էինք
) Ցունաստանի
՚էեբ–
քին
երկրաչարժին
առթիւ
Հ. 3 • Գ– Ա -
մերիկայի
կեգր.
կոմիտէն
եւ Հայ
Օգնու
թեան
Մ իութեան
կեդրոնական
վարչու
-
թիւնը
^ՕՕտկան
տոլարի
դումարներ
ղբ -
կած էին Հելլէն
Նպաստամատոյցին
Նի՛–
Եորքի
կեդրոնին
:
Վյ՚րոյիչեալ
Մարմինր
«Յոնիական
Կ ՛ւ՛լէ՛ն երու
Նպաստի
Հիմնա
գբամ »
կեդրոնական
կոմիաէին
զրկած է Հետեւ -
եալ
նամակբ
, սեպտեմրեբ
1 6
թուականով
ե լ
Հիւս, եւ Հարաւային
Ամերիկաներու
թեմ
ին
առաքնորգին
սաո րագբութեամբ
•
« Երախտասլարա
ենքՀայ Յեղափո -
խական
Գաչնակցութեան
,
ինչսլէս
նաեւ
անոր
օժանգակ
Հայ Օ՚թ՚ութեան
Ա իու ֊
թեան
այն առատաձեոն
նպաստին
Համար,
ղոր
ղրկած
էին անոնք
Յոնիական
կղքփ ~
ներոլ
փերքին
երկրաշարժին
աղետեալնե–
բուն
Համար
նշանա կուած
նպասաամ
ա -
•""յտԻ^ ՝•
Շատ
զգածուած
ենք ա
քն
ափւիլ
ու
եղբայրական
ղզացումներէն
, որոնք
կբ
յայանուին
ձեր սեպտեմբեր
^ ի
նամակին
մէք :
Ջեր
բառերուն
, ձեր մտածումներուն
եւ
ձեր
Հողածռւթեան
՛քէք.
Յ ո յ ն ժողոփուր
-
գը
պիտի
գանէ
յո յս ,
մ էսի թա բութ
իւն ու
1
կորոփ,
՛Այն
ղիտակցութ
եամ
բ թէ մեր նեղ
օրերուն,
մերՀայ եղբայրնեբուն
սէւրտբՏ
բաց է մեղի
Համաբ
Հ ԱԼ
նաեւ այն
զէ։տակ–\
–ցութեամր
թէ գժբաէստռւթեան
ատեն
, \
մեր
Հաւատա
բիմ բարեկամներբ
Հայե
-Լ
բը
իբենց
կարելին
1լ^ լ^ւեն մեր
ցալերբՀ
մեղմացնելու
Համաբ :
կը
փստաՀացնենք
ձեզ թէ
յո
յն
ժողո -
վուր՚էը
յաւէտ
պիտէւ
յիչէ այս
ին^^աբուխ
օժանղա
կութիւնբ
եւ այն քանքերբ,
զորս
ձեբ
կաղմակե
րպո
ւթէււն
բ եւ Հայժոզո -
՛է "՚֊Բ՚ւ
Ը ի ւլործ կր ղնեն
օզնութէււն
ւէւու -
թա
ցնե
լու
Հ ամ ա ր :
Ամենակալն
Աստուած
օրՀնէ
ձեզ եւ
առողք
ութիւն
պաւղեւէ
ձեղի ,
ռբսլէսղի
շաբռլնակէք
ձեր քր
ի ս ա ռն է ա շո
ւն
չ գոր ~
ծբ
— Մնամ աղօր-արար ՄԻեԱՅԷԼ ԱՐ՚1* •
անուաւսր
կառքի
մը ՛քէք
՝• Երկէ՚րը
տտբե–
կան
երկու
Հաբիւբ
մ էւլիոն
տոլար կբ շա–
Հ ի
ք՛ո է՛է՛՛՜գի
Հանքերուն
^ռբՀիլ ,
բա
յց
սիյտ պարտքի
տակ
է ։ Կ՝բսուի թէ
2 5
մէւ–
չէ՛՛՛ն
աոլարէւ
փոխառութիւն
մր պիտէւ կն
քէ օտար
սեղանաւորներու
Հետ, կարղ, մը
ծրաւլէւբ^ւհքւ
ղռրծաղրելռւ
Համար ;
ԻԱՐԱՅԷԼԷՆ
նաւ մը Օ՚ռեսա
պիտի եր -
թայ
մօտերս,
ածուէս
փռէսագրելու
Հա -
մար : Խ • Միոլթիէնն
այ նաքւինք
պէւտէւ
զ ը –
նք, իսբա
յ է լ է ն ;
ՅՈՆՒԱԿԱՆ
Կ՚ԼՋԻՆԵՐՈՒ
3 3 0 0 0
ար -
կածեալները
պիտի
ա ե գ ա ւ ո բուին
մ
ինչեւ
տաբեփերք
; Բանգռլած
շէնքերուն
թէււն է
1 2 – 0 0 0 ;
^
«ՅԱԱԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆՐ.
(8)
Շատ
ալ մեզագբելի
չէ , ըսաւ
Պ •
՛Բոլմէն
էսնգալով;Եբբեք
տեսած
թ՛մ այս
քան
աւե րակո
յտ :
֊
ՕՀ , չէ՞ք
"իրեր
Հնութեան
Հր ա շա
լիքներբ,
Պիլ՚Ուրեմն
ինչո՞ւ
Համար
Հնա–
խո
յգի
ասպարէղը
րնարած
էք :
Մի
մեզագբէք
գվ՚ս : Յանցանքբ
էսնա–
մակալիս
է ։ Գէւտռւն
մրն է, մ ա տ ե ն ա գ ա -
րանէ։
ճչմարիտ
մուկ մբ ոբ իր
ամբոզք
ժամ
անակբ
կ՝անցնէ
Հողաթափերոփ
,
գիր
քե ր պրպտելով
: ԳժգոՀ
է ո.ր իմ էսառ -
նուածքռվ
աշակեոտ
մը
ունի;
՛Ծիծաղելի
չէ՞ ենթարկուիլ
արՀեստի
՚^Ր–
Ղ
՛՛Ր ւէք ոիրեր
բսաւ
Շէյլա
Ր է յ լ ի :
—- Կբ սխալիք
. երբեք
չպարտադրեցին
ինծէւ–։
Ծերուկը
ինծի
Հարցուց
թէ
մասնա–
՛՜՛՛Ր ՚է՚ափաք
մը ունի՞մ
որեւէ
զոբծէւ Հա -
•մար : Ոչ, պաատս
էսանե
ցէւ : Այն ատեն ռ -
,րոչեց
զիս Հոս գրկել
քանի մբ
ամսուան
Համ
լ
•Ր ՝•
I
Ուրեմն,
իրաս/է՞՚ս
չէքՎիտեբ
թէ ինչ
սլէւաի
լնէք; Ալ սակայն
անՀրաժեչտ
է նը–
ւզատակ
մը ունենալ
կեանքէ։ մէք;
ԱՀ
, ես ալ գ ա ղ ա փ ա ր մբ ունիմ.
Ոչ մէկ աչխատանք,
ոսկիի
՛քէք
Լողալ եւ
փն^^աչարժ
քչել
։
-
ինչ յիմարութիւն
, բացագանչեց
Օր–
Րէյլի,
րս՚րկացած
երեւո
քթով
մ բ ։
Գէւտեմ որ արտաոռց
են
աենչեբս ,
պաաասէսանեց
Պ - Բոլմէն
գռւաբթօբէն
Եթէ
ստիպուած
եմ բանի մր կա ւգո լիլ ,
աչվսատանքի
աեսակբ
կա րեւո բութ
էււն
չու
նի , կբ բաւէ որ ամբողք
օրբ
գրեսենեակի
մբ մէք փակուած
չբԱԱւմ ; Ասկէ
ղաա,
խենղ.
1լԸ1լամ
ճամ բո րդռւթեան
Համար :
ԷՀ
լաւ , պաաասխանեցի
խնամակալիս
, եւ
աՀաւասիկ
Հռսեմ ;
ԵԼ
ոփ դիտէ
ինչ էսեղճուկրակ
աչխա
տանք է ձեր
րրածր;
ՈՀ
, ոչ, բացարձակապէս
կբ
սէսալիք,
սիրե
լի բարեկամ
ռւՀ իս ••Ջկայ
մէկբ որ ին
ծէւ պէս «եալլա»
աղաղակէ
երբ որեւէ
Հբ–
նռւթէււն
Հանեն
Հողին
տակէն :
Յետոյ
,
լաւ
գծագբութիւն
գիտեմ:
Գպրոցին մէք
իմ
մասնագիառւթիւնս
էբ դիր կեղծել։
Ա—
ռաքին
կարգի
դբամանենղ
մբ կրնայի
րլ
լալ
, մնաց ոբ , ուչ չէ տակաւին
: Եթէ սա^^
քանի մբ օրերբ
իմ ինքնաշարժովս
ցեխաբ–
ձակեմ
ձեր ւէրայ,
Հանրակառքին
անցած
ատեն,
սքիտի
աեսնէք թէ ինչ մեծ յաքո -
ղութ
իւն
ձեռք
բերած
եմ իմա յս նոբաս–
պարէղիս
մէք ;
Օր • Րէ
յլի
՛գաղ
կերպով
պատասէսա–
նեց.
Ա՚^ելի լաւ է ժամ առաք
ճամբայ
ել–
լէք,
՛իո խանակ
այսպէս
շաղակրատե
լու :
Փառք
Աստուծոյ
,
Հիւրասիբութիւնն
ալ ասանկ
կ՝ րլլայ
, անանկ չէ՞ Օր–
Ա՚թբ–
Րէն։
*4ստա
Հ եմ որ Օր - Լիթրրէն
կ՛՛ուզէ
իր
տեզր
Հասնիլ օր առաք;
• Ամէն
բանի
մասէւն
միչտ
վստաՀ էք,
սիրե
լէւ բարեկամ
ռւՀիս ;
իմ ալ կարծիքս
այգ էր - այս
չարա -
ճըճի
օ.րիորգը
որեւէ
բանի
մասին տարա—
կոյս
չունէր :
կարծեմ
ժամանակն
է ռբ մեկնէւնք
,
Պ - Բոլմէն
,
բսի։
Հոգ
մ էւ րնեբ,
օրիոբգ
. ես
պատրաստ
եմ;
Օր • Ր է յ լ ի
ձեռքբ
սեզմեցի
եւ շնոր^ա -
կալութիւն
քա քանեցի
, յետոյ
ճամ
բայ
ե լ -
լանք :
— Շաա
սիրուն է Տոքթ.
Ր է յ լ ի ագքի ֊
կբ , այնպէս
չէ՞ , Օրիորգ
^ րայց չատ կր
սիրէ
մարդ՚՚ց
Հետ իքնտլ :
Բաղաքբ
անցանք
ինքնաշարժով
ե լ ա -
բաՀետ
մր բ ՚ ՚ ն ե ց ի ն ք
բանքաբանոցնեբու
մէքէն,
էսռբղոլբորա
կառքի
անիւներէն
ճեղքուած
•
Կէս ժամ վե
ռ ^
Պ - Բոլմ
էն
մ ատով ցո
լց
տուսււ
բւուբ մբ գետէւն
մօա.
ԱՀա , Թէ լ
Եարրմ
ճան
1
Ա,*թի"
ղաբկին
մանտ.րաիկ
սեւ կերպա -
րտնք՚հեր
որոնք
կ՚երթեւեկէին
մբքիւննե
.
բու
՛՛լէո ՚
"
Ն՚՚յն
վայրկեանէն
ամէնբ մէկ վար ի -
քան
՚է՚^քելով
ղառիթավան
ի
՚էաբ
՚իարձեալ
օրմբ վերքացաւ
: Ա այրա -
մուտէն
մէկ ժամ առաք կը
գագրեցնեն
աշէսաա՚սնքբ
;
Տունը
շ/ւնռլած
էր գեաէն քիչ մբ Հե —
ոռւ ;
Շարժանկարր
աք
անկիւնը
գառնալով
մ տալ
նեղ կամարի
մր աակ : Հասած
է -
ի ն ք ։
Հաստատութեան
զանազան
մ ասե րր կբ
չրքապատէին
ուզգա^ւկէււն
րնղարձակ
բակ
մբ : Նաէսապէս
, աունբ կբ դտնռւէր
այ՛լ
բակին
Հարաւա
քին կոգմ
բ , քանի մբ յա -
ւելուածական
կտուրներով
,
ա ր ե ւե
լե ան
կոզմբ։
Արչալա
էսում
բբ
չաբռւնակած
էբ
ուրիչներ
չինել
միւս
կողմեբուն
Վ բ " ՚ յ ՚
Նկատ
ի ա ոն ե լ ո վ ա յն կա
ր
եւո բո ւթէււն
բ որ
պիաէւ ստանա
ք վա քրերռւ
դասա
ւոր ում
ր
այս
•զատմոլքժեան
րնթացքէւն
, ան֊^րա
—
ժե չտ է
զ ծե
լ
Համ
աո օտ յատակաղ
իծր
բնա–
կսւբւսնին
:
ԱՎ
.շաւա
էսում բին
անգամնե
—
բուն
բոլոր
սեԿւետկնեբբ,
էւնչպէս
ե լ պա -
ւոսւՀաննե
բ բ կր բացուին
բակին
վրայ ,
բացի
Հարաւա
յին
>կն
քին
սենե ակնե րէն :
Ասոնց
պատոլՀաններն
ալ զաշտին
վ լ " " յ
կբ
նւ։ յրն ե լ
սլա չապանուած
են, ե րկաթ
է
ձողերով
; Հաքւալ
. արեւմ տեան
անկէււնբ
սանգռլզ
մըկ՛՛աոա
քնռ
րղէ
բ
ղէսլէւ
երկար
տանէւք
մ բ
շրք ապատ
ուած
ւէ անգակասլա
-
տռվ
մ բ՝
ամբողք
Հ ա ոաւա կո ղմ էէն
վրայ որ\
քիչ մբ աւելի
բարձբ էր քան չէնքին
մնաց–^
եալ
մ՚սսր
Շար.
1
Fonds A.R.A.M
