ՀՏ
ԱՈ–
Ա Զ ^
ՏՆՏեՍՍԿՍՆ ՆԱխԱՐԱՐ
ՊԷՌՆԱՐ Լ Ա ՖԷԻ
ճ
ս
ք> Ը
(ՖՐԱՆԲԵՒՀԱՅ
ԱԿՈՒՄԲԻՆ
ՃԱՇԻՆ
ԱՌԹԻՒ)
ինձ
Համար
մեհ՜
ուր ախ ութ–իւն կ գա –՚
նու֊իլ ձեգ Հեա ՝. Բարեկամներու
քով գա –\
նուե լու Հաճո յքին վրա
յ կ՚աւելնա
յ
ու֊րիՀ
մր՝
ագաաում
առօրեա
յ անՀամար
Հոգե –|
բկն
, ռրոնք
անընգՀաա կր
չրքասլաաեն\
մեգ : Արգա
րեւ
, մ եր
օբե
ր ր շաա
Բ"՚Գ ^
մաղբագ են եւյաճախ
ււպառիշ
աշխա
-1
աանք մր կր պարաագրեն
մեգի։
ԱյսաեգՀ;,
ձեբ մկք, ես եկաե եմ նոր ումեր ել նոր՛՛
եռանգներ
փնառե
լու
^ վագուան
Հոգերուն՛^
գիմագրաւելու
Համար : Ջեր
առասսլելա
կան Հիւբասիրռւթեան
Հեա , ձեր սաեգՆա–^
գորհ՜ եռանգր
ինձ Համար
քաքալերոլ
-<
թեան
թանկագին
աղբիլր
մրն կ • որովՀե––,
տեւ մեր օրերուն
յաճախ կր խօսուի
«գոր–՛
քէի մաբգուն»
Լօմ տ՝աքսիոն)
մասին, ել\
իսկապէս
, վերապրելու
Համար այգ պէտք1
է
բչլո՚լ–
Օ՞րն է այն մոգռվոլրգր,
որ կր~\
նար
մեգի
օրինակ
գառնալ, եթէ ոչ
^ույ՝
մոգովուրդր;
Անոր Հերոսական
պատմութիւն
ր գէո՛ –\
նալու
Համ ար , անՀ բաժե
շտ է
4.քրՀեգեւլէն\
սկսիլ»,
որովՀետեւ,
ինչո՛՛՛ւ
չրսել ռր
Նռյ–\
եան
Տ "՚պանր
, Աւետարանի
Համ աձա
յն
, |
կանգ առաւ Արա բատ
լերան վրա
յ ռր ձեր "
ագգային
լեռն է ; Բայց այս Հրաշալի պա– ֊
տիւր ձեր միակ փառքր չէ է Պատմութեան
\
մէկ
հ-այբէն
միւսր
, ձեր
ժռգոփուրգքէՀ
չափուեցաւ
րոլոր
մեհ՜ մռգոփո ւրգնե բռւե \
Հեա եւ ոչինչ
կրցալ պարտութեան
մատ –\
նել
ձեր քա քութիւնբ։
Ղ՝աբեՀ
առաքինբ՝
Հ ինալռւրը
ա բձանագրութեան
մբ մէք կբ ՜.
յիշատակէ
Հայոց բանակբ,
Աեծն
Ալեք –;
սանտր
բ եւ անկէ վերք Հռոմէական
լե - ՜
դէռններր
չտփուեցան
անոբ Հետ , խաչա - ՜
կիրներբ ձեգ ունեցան
իբբեւ
նեցուկ
, մա– ,
սանակակից պատե րտգմնե
ր բ
ձեղի
շատ ^
սուղի նսաելռփ
մէկտեղ^
աւելցուցին
ձեբ \
փառքբ :
:
Հայ
ժոգռփուրգին
յարատեւռւթիւնբ
, \
տոկունութիւնր
ռաղմ
ո ւնա
կութիւն
բ , ;
գարերու
բնթացքին եւ
բոլոր
աղդերու \
կողմէ ճանչցուած
^ն
իրրեւ
ագգային
՚–
յատկսլթիւ1ւնեբ
: Հայկական
Հեծելագօր - \
քբ մասնակցեցաւ
Աերձաւոբ
Արեւելքի -
բո
լոր ճակատամ ա բտնե բիլն , բո
լո բ ար - \
շաւանքնեբր
իբենց
ճամբուն
վբ - \
բա
I կբ բաիսէին այս Հեբռսներռւն
, ոբոնք I
կբ հսկէին
երկրին
ղոլռն ե բ ռւն ել կրնա
-յ
յին ւղա ք աուիլ
միայն եւմիայն
թ^ամռւ
Հ
թուական
քախքախիչ
աոաւե
լո ւթենէն : \
կւ աւագ, եթէ յաճախ
Հայոց
պատ - "՚
մութ իւնբ կբ նոյնանա
ք իր
դժբախտռլ
- \
թեանց Հետ, կը նմանի
Փիւնիկին, Որ կը \
վեբահնի
իբ մոխիրներէն : Հայ մողովոլր– \
գին
ուժը կը յորգի
այն արիւնալի մար-
ս՛երէն,
որոնք շաղախն են իբ,Ա
իութեան
:
Աչ մէկ մռղովոլրգի
ճակաաագիբ
Հանգի–
ոլաե է նոյնքան
անարգարութեանց
, բայց
եւ ոչ մէկբ
կրնայ
նոյնքան
Հիացում
պար–
տաղբել
, ոբովՀետել
Հա յոց
աղղա յին
կեանքը
յալիտենական
յարութիւն
մրն
ԷՀ
ՀրգեՀները
Հագիւ
մարած.
Հեղեղները
Հաղիլ
ղագբած
, ՚1էրքերբ
Հաղիլ
բում -
ուած եւ աՀա Հայերր կբ վերաշինեն
աւե–
բակներբ
, կբ նորոզեն
ամ բա բտա
կնե
բ բ ,
Կււ վերստեղծեն
ապրելու
ուբա խութ
իւնբ։
ԱսմաՀ է յարատեւութեան
այս Հայկա -
կան յատկանիշր։
Յաբձակման
ենթար -
կուած ,Հալածուած
կամ անճիտուած ,
Հայաստանբ
կը շարունակէ
տեւել։
Այք
է -
նո։ գ ծանօթ է անշուշտ պատմ ութիւնբ ,
•— Զինացի
մր Շանկայի
մէք կագ
մարղու
•է բ Հանղիպելռվ
կբ Հարցնէ
. —- Ո՞վ ես :
-
Հայ եմ :
Ուրկէ՛^ կուղաս : = Հա-
յասաանէն :
Ոաքռ՞վ եկար ;
Անչուչա
ել ձեոքերս
՛լիս կը կեբակրեն : — Եթէ
կաղ
Հայը Շանկայ կըՀասնի , Հապա
մին
չեւ
ո՞ւր չեն կրնար
Հասնիլ
երկոլ
առողք
ոտքեր
ոլնեցռւ^եբբ
, կբ բացագանչէ
Ջի -
նացին :
Այս
աւ^իլ
յաակոլթիւններր
մեգ կբ բա
ցատրեն թէ ինչու
Հայերր ոչ յռլսաՀա ֊
տսւթիւն եւ ոչ ալ անկում կր ճանեան •
Հոն
ուր մոգովոլրգ
մբ անՀետ
պիաի
կոր–
Սէէբ,
Հակաււակ
ցրուած ու
Հալածուած
ըլլալուն
,Հայռւն
շինարար
կամքը
կր
ւղաՀպանէ ա ւանգո
ւթ իւննե
ր ր ,
լեգուն ,
մշակւ. յ թ ի ն
կեն
ս ո ւնա կո ւթի
ւն ը , ելմա -
նաւ անգ , մ իութեան
տեւական
ձգտում
մ ը
ռր
Հիացում կը սլաաճառէ :
Ա՛՛յն միասնականութիւնը
Հայոց
միքեւ,
անոնց տեւականութեան
ողին է : Համե -
բաշխութեան
շնորՀիլ է ռր կրնաք
անեղծ
պաՀել
ձեր Հոգեկան եւ ֆիղիքական մա —
ռանգռւթիւնբ
: Տխէբան
Աեծէն
մինչեւ
Վասպուըականի
Հեբռսամարար
Հայոց
մեծութիւնր
երեւան է եկած
շնորՀիւ
բնղ
Հանուր
Համերաչխութեան
եւ րարեկա -
մութեան : ՈրովՀետեւ
յաղթանաէ^երր
կը
ծնին Հաւաքական
ուժէն, իսկ Հաւաքա -
կան
ուժը կըծնի միութենէն
: ԱՀա թէ ին
չու
կ՝ըսեմ
միացէք ,
շաղկապեցէք
ձեր
ճիղերբ
, ստեղծելով
ձեր
միութեանց
ուժերուն
գաշ1ւակցռւթիւնբ
(ֆեաերա -
սիոն)։
Աիայն՝ այս կերպով
պիտի
կրնաք
՛է իչտ պաՀել
ձեբ մչակո
յթն ու արժանիք–
ներր :
Ղ՚ուք որ Ֆրանսա կբ ղտնուիք
, ձեբ ցե
ղական
աբժանի^ւե ր բ
1լ աւե լցնէք
մ
եր
եբկրի
վւաոքին ; ՈրովՀետեւ
ժողովուբղ -
ներբ կր նմանին
թանկաղին
քարե
րու : Ա–
նոնց իւրաքանչիւրն
ունի իր ՛իա
յլր, իր
գոյնն ուիր քուբր։
ԱշխարՀբ պէաք
ո՛նի
իւրաքանչիւր
ժուլովուբղի
յաա կռ ւթեան
ց :
Պ՚՚՚Հելով
ձեբիններբ
մեղի
օ՚լտակար
կ՝բլ–
լաբ :
Աակայն
մեր բարեկամութիւնն
ո^նի ու
րիշ
Հիմք
մ բ : Ֆբ՚սնսան ալ տառապած է
ՀԱ 8 Ա 0 Տ ԱՆԷՆ
•
քցԱԲ.-
ՖրաՏսայի համայնավար կռւ -
սակցութ֊եան պաշտօնաթերթին՝
իւմանի–
^^ի՛ Մոսկա-այի մասնասւր
թղթակիււյւ
նոր շարք մը սկսած է, «Ուրալէն Կոլ| -
կաս»։
կ*ամփոփենք Հայաստանի նուիր .
ՈՆսւծ ^րութեանց աոաջին երկուքը • —
Երեւանի
մէք գէմ գիմաց
կուղան
անց
եալն
Ոլ
նեբկան։
ԱՀաւասիկ
ամբուլք
թաղ
մը վկայ
այն գեղեցիկ
ճամբուն գոր կս՛
րահ է ան : Հողէ շինուած
Հիւղակներ ,
ինչպէս
Հարաւային
Ալժերիոյ
մէք, կպած
գորշ
բլուրի
կողին , կը յիշեցնեն
անապա֊՛
աի
ե՚լրին կարտալան :
Հոկտեմբերի
յեղափոխութենէն
առաք
Երեւան
աւան
մ լ ^ էբ երեսուն
Հաղար ըը -
նակչութեամբ
, որոնք
կ՚ապրէին
Հիւ -
ղա1լներոլ
տօթագին
փոչիին
ել
Հռփին
մէք : Այսօր Եբեւանբ
3 8 0
Հ
աղար
բնակչու–
թեամբ
քաղաք մբն է , որուն նոր
թաղերբ
բացառիկ
գեղեցկութիւն
մը ունին : Շի -
նութեան
մէք երկու աեսակ
քարեր կր տի–
բապեւոեն
, մէկը փաբղագոյն
,
մանիշակա
գոյն երակներով,
կենգանի
ինչսլէս
միսր
(աուֆ) , միւսբ կարմրած
Հացի
ղոյն ու-
նի ել երբ յղկուի
մաՀողինիի
՛լոյն կը
ստանայ :
ճար՚ոաբապեանեբ
գիտցած են օղտա -
գործե լ այս քարերբ,
որոնք
կԳբղեն :
(քԸ.
գաբու
Հայ մանրանկարիչներու
խոբապէս
աոգային
ղար
ղան կտբ չական
նիլթերոլ վր–
րայ,
անոնք ստեղծած ենինքնատիպ
ոճ
մբ,
սիւներով որ կբ յիչեցնէ
ասորական
անաբգարութիւններէ
ել բարբարոսու -
թխններէ : Անալ պայքարած է իր աղա -
աութեան
Համար։ Անալ ճանչցած է ՛քղ -
ձսււանքն ուխաւաբբ
, պաՀելով
Հանգերձ
իբ
աղղային
իտէալին
Հաւատքը։
Այս ճա
կա ոամարտներր գ ե ռ վերքացած
չեն ան -
շուշտ
, սակա
յն
Հա
յկայ
Որգւոց պաամ
ու
թիւնը, որ կը սկսի
աշիարՀի
ստեղծա -
ղո
րծո
ւթ ենէն , մեղ
1լ ապացուցանէ
թէ
կան լեւիտենական
ճչմարտռւթիւններ
, ել
իժէ անմաՀ ենղանոնք սլաշտպանող
ժռւլռ—
վուրգները
:
ճղճիմ
Հաշիւներէն եւանյագ ախոր -
ժէէէկներէն
անգին
, կան աբգաբութիլնը
եւ
աղատսւթիւնր
, որոնք կը պաշաուին Ֆր ՜
րա՚սսայի
կռղմէ։
Ուրեմն
բնական է մեր
րաբեկամ
ութիւնր
, որովՀետեւ
Հիմնուած
է վւռխագաբձ
օրինակի ել րնղՀանսւբ ի -
տէալի մբ ՛խ՛՛ոյ։
Աղղային
Միռւթիւնբ կբ
սւոհ ղծուի
ընղՀ անո
լ բ
բարեացակամ
ու -
թեան
շնռբՀիւ
^ եւ , ձեբինբ,
միշա
աննբ––
կռւն է ել Հաւատարիմ
իր
նսլատակնե -
րուն :
ԵԼ
այսքան
աղնիւ ու րարձր աղ-
բիլ
րնե
րէ բխած մեր բա րե կամութեան ,
կ ուղղեմ
իմ քերմ քաքա
լե րութիւննե
րյչ :
վւարթս՚մ
պալատնեբբ,
եւ մասնաւոր կա -
մաբով
մր Որ ոչ ֆրանսական
սրակամարն
է
, ոչ ալ ա րա րական
բ : Նոր ճաբաաբա -
պետական
տարրերուն
մ էք
քուրբ կր ցա
յ–
Ս.-Է գոՀարի
մը պէս ՝• Լենինի Հրապաբա -
կին
՛էրայ ,որ նոյնքան
րնգարձակ է ոբ -
քան
Բոնքռրտր
, շոլրքէէ
յուշարձաններուն
եւ
րնղարձակ
քրացայտ
ալաղանին
միքել
կր
շինուի
բաղմերանղ
կբանիթներոփ շատ
մեծ
Հայկական
ղոբ՚է մը։ Այս ժողոփուր -
ղին
Համար, Որ երկու
Հաղար
տարուան
մշակոյթ
մը ունի, կառուցանել
ապաղան՝
չի նշանակեբ
իւղուիլ
անցեալէն
, այլ ար ^
տա յայտուիլ
նռր ստեղծաղո
բծռլթեամբ
յ
Երեւան
ունի
5 7
մի^ակարղ
փարժա -
բան
(լիսէ) : Հոն սլաբտաւռբիչ
է
տասնամեա
յ ուսում
բ :
Գ՚սսաւանղռլթիլ^
նը
Հայերէն է, ռուսեբէնբ
ըլլալով երկ ,
րոբգ
լեղու եւ բսա գպրո
ցնե
ր ու ,՝ գե րմա–
ներէն,
ֆրանսերէն կամ անղլերէն
երրորգ
լեղու։
Մ ատենաղարանին
մէք կան ֆրան -
սական
ղաս ական
գռրծերռւ
Հա
յերէն
թարղմանութիւննեբը
է
« Մոլռթռվ»
Համալսարանին
մէք վերա -
տեսուչր
ցոյց տուաւ
իր ինր մասնարա -
ժիններբ
ուր
2 7 0
ղասաէսօս կան
2 8 0 0
ու -
սանողներու
Համար :
Գասընթացքնեբը
Հայերէն
են : Աստղագիտութիւնը
կբ գա -
սալանգռւի
ականտւռր
աստեղագէտ
Համ–
րաբձռւմեանի
կողմէ : Համ ա լսա
բանին մէք
Հանղիպեցայ
գասա էսօս Աոմճեանի ; Ա ա–
գիստրոսեան
«թէղ» մբ գրած է ԺԸ • ՛լա–
բու
ֆրանսական
փիլիսոփայութեան
մա
սին։ Ան իր գրաղարանին
մէք ինծի
ցոյց
տուաւ
Հե լուետիռ
ւս էւ եւ Տէ՚ս՚ըռո
յի
բոլռր
՚ ոկ՚լբնական
Հ րատա րա կռ լթէւլննե
ր բ ; Ունի
Հէւ ուբիչ
Հրատարակութիւն
մը.
«Ֆրան -
սացի
ժռղռփուրղին
գիւցաղներգութիւնը
ա՚ձին»
:
Երեւանի
Մ ատենագարանը
ունի տաս -
^ՐՎ^Ս ^աղար
ձեռաղիրր
որոնք մեծ խը .
խնամքով կը պաՀ ո լին : Հոն կան Արիստո .
աէլի
Հայերէն
թա րղմ անութ իւննե
բ ր կ.
գարէն։ կան նաել ԺԸ • ղաբռլ
Հայ նկա -
, րիչ Թոբոս Ռ ուսլէնէւ
գռ րծե ր բ ;
: ^ՐԿՐ"ՐԴ ԳՐ"՚–թԻ՚^Ր
նուիրուած է Աե -
^.^ւանի : ճարտարագէտ
Ատբթինեան
բա -
ցատրած է թէ էնչպէս
կփքեցնեն
րնգաբ -
ձակ
ծովու
նմանող
լիճին մակերեսբ տա
բեկան մէկ մեթբով։
Յիսուն
տարիէն ա–
նռր
մակերեսբ
պիտի
իքնէ երկու
երրոր -
^գով։
ժընեւի
լիճէն
քիչ մը աւելի
պղտիկ
պիտի
ըլլայ
, որով
իրենց նպատակին
սլի -
ս՛ի
Հասնին,
Հաւասարակչռելով
էիճին
տմ բարռւմբ ել շոգիացում բ :
. . . Լերան
րնղեբքը կը մտնենք : Լիճի
մակերեսէն
մինչեւ
երեսուն,
եօթանա -
\սուն
, Հաբիւբ
մեթբ վար ;
Վերելակբ
տասնըվեց
յարկ անցած է արգէն։
Հրա -
բուէսի մը մէ՞ք
ենք։ Օղը սաստիկ տաք է ,
Հեղեղի
մը տեւական
գո ռումբ կբ
թալալի
էսորոլթեանց
մէք։
Ջուբն է ռր կբ
մռնչէ
Հարիւր
մեթր
գէսլի վար իք^ւելով : Իսկ
ԻՆ2ՊԷՍ ՓՐԿՈՒԵՑԱՆ
Ն
ՍՃՍԴԵՍՆԻ ՑեՌԱԳԻՐՆԵՐԸ
Այս
բոլորբ գրիեմ առնում
այնսլէս,
ինչռլկս պատմել է ինձ իմ չատ
մտերիմ
բարեկամ
բ, որ չի ցանկանում
իր ինքնու -
թիւնբ
Հրապարակել :
Բաղլում
ճանաչում
էինք
Հանղ "ւց -
եալ
Հ. Աճառեանէւն
ոբպէս
Հայոց
՚լսլրոցի
Հ՚սյերէնի
ուսուցիչ • լսել
էի , որ շատ
պաաբաստուած
լեղռւաբան է , ունէւ մի
շարք մեծարժէք
աշէսատութիւննեբ
Հայոց
լեղուի
, քեբականութեան
եւ պատմու ֊
թեան
չռւրք եւ տեւում է մի չատ
կաբեւոր
՛սշէսէստութեան
՛էր՛"յ • Այն
ժամանակ ,
երբ
Բաղոլի
Հ
<.Աբեւ»ի ՚էարիչն էի, յաճախ
Հանգ իպել էի նրան
թերթի
խմբագրա -
տան
բ :
Բաղուի
1018
թուի
կռիւների
սկ.լլ,նա -
կան չբքանում
, երբ բոլորբ
խռնւում էին
մեր
կենտրոնական
կոմիտէի
(սովորաբար
ասում
կին բիւրօ)
շէնքի
բակում , որեւէ
ղործի
լծուելու
Համար,
մի քանի
անգամ
աեսել էի նաեւ Աճառեանին : Մի օր է լ ա–
" "՛ք" ելաւ ել ասաց
.
վերքապէս
ինձ էլ մի գործ
ոլիաի
"""՞ք, թէ՞ շարունակ
պիաի գամ
ցցո՚^եմ
այսաեղ ել վեբագաոնամ
ւԻռւն :
Բողոքի
չեշտ կար ձայնի մէք ։
Ի՞նչ էք ուզում
, պարոն Աճառեան
։
Մի
որեւէ
գործ : ճակատ
գնալ
չեմ
կարող
^ այնաեղ ես անպէտք
եմ ,
տանը
աշխտտերւ
է լ անՀնար է , ապա ես
ոեւէ
բանի սլէտք
ղա
լո"
ւ եմ թէ ոչ ,
Զրոյցր
տեղէւ էր
ունենում
աո աքէն
յարկի
միքանցքսւմ
, գէ՛՛լի
՚էերելի
յար
կերբ տանող
սանղուղքէւ
մ օտ :
Գբանէւց
ղէսլէւ աք , լա
յն ու տարածուն
մ
է՚քանցքբ
իբ յաբակէւց
սենեակներով
, եո. ու
զեռէ
մ էք էր : Գն՚լացէ՚բէւ
ղատաբկ
ժապաւէն -
ներէ։ մկքէիամվէուշտ
էէ՛ն շաբում
ձեռքռվ
ել մեքենանեբով,
Ա է, քանէ։ տասնեակ
հեր
ճա բա արա պետն ե բ , Հասաբակակ ա ն ղոբհ
էւ
մէ9
եբեւացող
տիկնայք
^
կրթուած "ր ՜
իո բզնեբ
։լբաղոլած
է է՛ն ա յ դ
էլ ործռ։է :
Աակայն
ղոբծր
նոբ էբ ել անկաէլմա -
կերպ : ՊաՀանքբ շատ էբ , բայց աշխա -
տանքբ ա յնսլէս
չէ,/։ կաղմակե րպո ւած , որ
րաւաբարէբ
եղած
պաՀանքբ։ Մէկ ք^գ ~
Հանուր պատասխանատոլ
Հսկէւչ ղեռ չէր
ն շան ա կո լած : Աշխաաո
զ^ւե բ է։ թիւն
է լ յա–
րաւէւոփոխ էբ՛ ւքէկ օրմեծ թիւոփ մար -
գիկ
գործբ
ձեռքից - ձեռք
ի։լռւմ
էին ,
մէկ օր Հազէււ
մ էէ երկու էոասնեակ
մարդ
էր
լինում
, ել գաէոարկ
ժապալէննե
ր բ
կուտակւում
էին :
— Աշէսատա՞նք էք ռււլում
, • ասացէէ ,
-
Համեցէք : Տեսնո՞ւմ էք այս աշխատա
նոց
ր
.
Այո
^ նախապէս
գիտել եմ :
Խնգրեմ
ստանձնէք ա յս բաժնի կա -
ռավաբչի
պաշտօն ր
Երկու
օգնա կաննե ր
վեբցրէք՝
մէկբ
ւիամփուշտ եւ
ժապաւէն
մատակարաբոդ,
միւսբ
էւլաՀեսաին պատ -
վ՛
III11III
ժաւզաւէննեբ
յանձնոզ
Երեքից
Հինգ
Հոգի
է լ տիկիններից
ել օրիորգնե -
րից
թ է յ ու Հաց մատակարարողներ
յ
Հա
ցբ տրւում է բոլոր
աշխատոզնեբին
առա
—
ւօտեան եւ երեկոյեան ; ճաշին պիտի
ահէն
գնան։
կարեւորագռ
յնբ այն է, ռբ երի -
տասարւլ
տղամաբգիկ
չեն կաբոէլ այս մա–
- սու մ աշէս
Աճառեան
տ յղ օրբ , ինձանից
մ ի
չարք
աեզեկսւթէււննե
բ ստանա լուց յետո
յ , ղբ -
նաէլել
ծանօթսւղել էր ։լւէբծէւ Հետ, ռրտե–
զէ՚՚յ
սլէւաի Ժապաւէն ոււիամփուչտ ստա
նար
, ում պէէսւէւ յանձնէ
բ էղտաբս՚ստ
ժա—
սլւսլկննեբբ
^ ոբսէեւլէէց
սլիոէի
ձեււք բերէր
,
թ^յՐ՚> ^"՚ՑԲ
եւայլն։
իրեն ծանօթ
երկու
ճէսրտարաւղետնեբէւն
նչտնակե
լ էր օւլնական եւ նրանց Հեա ւլ ո
բ–
ծբ
ղ ասաւո
րե
լ ,
մ եքենանե
բ ի
տեզե
րբ
յա
բմ տ բե
ց բե
լ , ել յաքորզ.
առաւօտռւանէէց
ւլւէրծբ սկսեց կտնոնաւո
րուե
լ
Ա էէ քսւ1ւի օր յ1էԱէռյ այլեւս
դժւլո
Հ ո ւթ
է։ւն
չկաբ ճակատ
ից
•
դ1ւդաց
էէրի գատարկ ժա–
պաւէննեբն
ստացուելուն
պէս լցնում
էէն՝։
Ա,ճառեան
մէէնչեւ ուչ երեկոյ
աեզից
էէ Ր
•հեռանում : ճ՚՚՚չն է/ ուտում էր
բէ՚՚՜րոյԻ
պաՀակապեէոէ։
եւ պաՀե
ստապեսէների
Հետ : Թէեւ
գիչեբբ
չա էիա ղանց
յուլնած
ղնույ էր քնե
լու
, բա յց լուսաբացին
ա -
II
աք էէն եկողն էրլինում
Հ
Այ՛լ
օր
եր
էէն
մ արգ ճանա
չե
լբ շատ
Հ ե շա
էբ , ՚լոբծից
փաէ։ւչռզները
շուտ էին եբե -
է ան գ՛ոլիս։
Աճառեանն
այն՚գիսին չե -
, ելմեն^ *ատ
մ տերմ
լ
րր՚սր
Հետ : Յաճախ
կանչում էր ՚
-— Հերիք է փազփզես,^ "՚րԻ Ի
բաժակ
թ է յ
խմիր :
Երբեմն
տուն
ղնալուց առաք բարձրա —
նուէք էր վերեւ,
մի քանի րոպէ
՚լբոյց
Ա1 -
նում
, օրուայ
կացութեան
մասին Հետա -
քրքբւռւմ եւ ապա
միայն
ղնում էր տուն
^յելու :
Ալ
Հասալ
այն չարաբաստիկ
օբը , երբ
սկսեցինք
քազաքը
ղաաարկելու
աշէսա -
՚ոանքր։
Բոլոր
նաւերը, մէկՀրամանի
են
թակայ
(բնկ. գ. Բալայեանի)
,
մօտեցել
էէ՛ն նաւաՀանգիստներին
:
ժողովուր՚ւէ՚ն
Համարեա
ստիպում
ուի ոււլա րկու մ
ԷԲՔ
գէպի
նաւերր։ Այգ օրր, կենտբ
՚
կոմիտէն
իր
երեկոյեան
նիստում
որոշել էբ ճակա
տբ
թռղնել
ւլիշերուայ
ժամբ \2ին :
կենար–
Կհմիսէէի
վերքէ՛ն
նիսաբ ղեռ
"•ե՛լի չէբ ունեցել, այգ ծանբ
որռչումր
ղեռ չէր տրուել,
րայց
«օղի
մէք»
արգէն
՛լ՛չ ՛սլի էբ, "ր քաղաքբ
ւզիաի տանք :
Երեկոյ էր • ելեկաբական
ճբէսգներր
նոր
սկսել էին ՚ի՚ոյլ՚ի/ել
: Յիշռւմ
եմ ,
րի՚^րոյէ՛
բակբ ամա
յի էբ , կենտբոնում
ւլբուած էր
մի
մէթր էսորանարդ
, ՛լուցէ մի քիչ էլ
Ա՛
ւելի մեծ, Հասաբակ տախտակէ
մի սբն -
գւէւկ : Բակից
չէնքը տանող
մ իք անցքի ղը՜
րանբ
յե՚^աւած
, ՛էէ՛՛ւր ծուռ,
կանղնած էր
Աճառեան բ :
Ռոստոմ
ի Հեէո 1րղ– թաղամ
ասի
կոմ
է։ -
տէի
ԳՐ
՛Ա
սենե ս՛ կից դա
լիս
էինք
Բիւրօ ;
Ն րր բակբ
մ աանք եւ Ռո՚՚՚ոոմ բ տեսաւ Ա,
ճա՚ւեանին
, թեւս
բռնեց ու կանգ առաւ
. -
Տեսնո՞ւմ ես այդ սնդոլկր
կաբղա –|
դիր Իր աանեն
^Պոլշկէւն »
նալլ, : մի՝^
՚էստաՀելի
պտՀէսկ
նշանակիր ,որ Հս–\
կի , մինչեւ որ Հնարաւոր
լինի ցած
գնել,
ուրէչ
լինենք, եւյանձնել
ինձ։ Աճառեա–
նի աչի՚ատռլթ
իւննե
բն են , ասում է
ՀՀրսլ
է ես .Րսամ այստեզ եւ մեռնեմ
, բտյց
ղոբ–
հերս
՚է՚րկեցէք»,
վեբքացբեց նա, բշ -
տապ անցաւ
միքէսնցքը ել
անյայտացաւ
առաքին
յարկի
սենեակնեբից
մէկում :
^
ԱՄԱՀՏԵԱԵԱՆ
(Սևացեալը Յաջորդով)
Fonds A.R.A.M
