€8
Ա Ռ Ա Ջ *
Հայքք - ղպրոցՆեվւու,
էսռքեւկն
սւնւյնելով
0—
ւոա
լ։ դ պ ր ո ց
կ ՚ ա ռ ա ք ն ո բ գ ե ն
իրենց
ղ ա լ ա կ –
ներր
• • .
X 194:2^
ա մ ր ա ն
գ ե ր մ ա ն
ր ա ն ա կ ը
կր
յ ա ռ ա ջ ա ն ա ր
Ռ՚՚ււ՚ասաանի
խորերր
, է ր ե–
աէն
փ ո խ ա գ ր ե լ ո վ
Հարիւր
Հ ա ղ ա ր ա ւ ո ր գե–
րփներ
, որոնք–,
աասնեակ
Հ ա ղ ա ր ն ե ր ո փ կր
մաՀանային
ււոփէն
եւ
Հ իլանղութիւննհ
-
է՛է–
գ ե ր ի ն ե ր ո ւ փ ա ք ր
խումբ
մրն ալ կ ե գ ր ո –
նացուցահ՜
էր Ռ ո փ ն օ
ք ա ղ ա ք ի ն մէք,
ոէ
֊ր
կ ՚ ա պ ր է ր
փերոյիշեալ
միակ
Հայ Հոոմէա
-
կ ա ն
ր ն ա ա ն ի ք ր ,
փռապան
, երկու
ղ ա ւ ա կ
նե ր ո փ
% Ա յ գ գ ե ր ի ն ե ր ո ւ խումրին մէք կա -
յ ի ն
ն ա ե ւ
Ե ր ե ւ ա ն ց ի
Հ էնղ Հայ
ե ր ի ա ա -
ռարղներ
, որոնք
փերքէն
՚ Լ ա ր չ ա ւ ա փ ռ -
խ ա ղ ր ո լ ե ց ա ն ;
Ա Հ ա թ է ինչ կը պ ա տ մ է ի ն
* " յ գ գ ե ր ի -
ները,
երբ քիչ մը շունչ
առնել
ս կ ս ա ծ է -
ին.
֊
« Ա ե ր կ ե ա ն ք բ կբ պ ա ր տ ի ն ք Հայ ա ի կ -
նոԼմը։
Ես
15
օր բ ա նկ ե ր ա ծ չէի,
նաեւ,
ընկերներս
ել ամրողքմեր
խումբը
:
Ամէն
օր
տ ա ս ն ե ա կ ն ե ր ո փ կը մեռնէին
սոփէ
: Ո ւ ֊
մասպառ
ս լ ա ռ կ ա ծ
էինք : Զէնուոր
մը ե -
կ ա ւ ել բարձր
ձայնռփ
կ ա ն չ ե ց ՛
«Հայեր
կա՞ն
ձեր մէք , թող ելլեն
եւ ինծի
Հ ե ա ե -
լին» : Հաղիւ
ե ր ե ր ա լ ռ փ
Հ ե տ ե ւ ե ց ա ն ք ղին -
ոլորին
որ չատ
կամաց,
ուրիչէն
չլսուելու
Համ
ա ր , բ ս ա լ թ է Հայ կին մ բ եկած
է ե ւ
էրենց
ուտելիք
բ ե ր ա ծ է : Ե ր ե ր ա լ ո փ
կրր–
ց ա ն ք
Հասնիլ
մինչել
ցանկապատ
բ ^ ուր
տեսանք
տ խ ր ա մած
կին մբ
ծ ր ա
րնե
ր ո փ
բ ե ո ն ա լոր ո ւ ա ծ : Ա ր տ ա ս ո ւ ա լ ի ց
՚ * ՚ է մ * ե
ր ո փ
մեղի
մ օ տ ե ց ա ւ : Ջ ե ռ ք ե ր ը կը ղռղղղային
,
չէր
կրնար
խբ րե՜րած
ուտելիքները
բսէմ՜ -
նել,
իոկ մենք
ս ո փ ա Հ ա ր ն ե ր ս
կարկամած
ա յ գ
Հբա
չքին
ա ռ ք ե լ ,
իրար
կր
ղիտէինք։
Ա ի տ ք ս պ տ Հ ե ց ի
տիկնոք
անունը
, Աղաւնի ,
որ
իբրեւ
Ա–
Հոգի՛
ա ղ ա ւ ն ե կ ե ր պ
ի ք ա ծ էր
մեղ
փրկելու
։ կամաց
կամաց
կ ր ց ա ն ք ում
առնել
ա յգ
պ ա ս է հ ւ ա կ ա ն Հայ
մա
յ ր ի
կին
բ ե ր ա ծ ն ե ր բ
ուաելու
; Աեղի
Կ*"*յ^ելէբ
ա ~
մէն
օր, ուտելիք
բ ե ր ե լ ո փ , ց ո ր չ ա փ դ մնա -
ղինք
ա յ գ ք ա ղ ա ք բ ,
կ ա ր ծ ե մ ՛
՚
20
օբ
X
Ա ե ղ ի
բ ե ր ա ւ
ն ա ե ւ նոր ճերմ
ակեղէննե
ր ել
մեր
՛էրայ
ե ղ ա ծ ն ե ր բ
տարաւ
լռլաց
,
մաք
ր ե ց եւ փ ե բ ա ղ ա բ ձ ո ւ ց : Ե թ է
օ գ ն ո ւ թ ե ա ն
չՀասնէր
՛Այգ
ա ղ ղ ա սէր Հտ
յռլՀին
,
մ ենք
Հաղիլ
3՝*4
օր կրնայինք
գ ի մ ա ն ա լ
անօ -
թ ո ւ թ ե ա ն » ;
Ո ր ել է խռրՀրգածռւթիւն
պ ի տ ի նսե -
մ ացնէբ
ա յ ս պ ա բ ղ ա
յլ
պե բ ճ ա խ օ ս պ ա ա -
մութեան
ա բ ժ է ք բ :
Արտանռւշյցի
է ր ա քս
ընաանիքը,
Ա ո -
փե տ ն ե ր էն փաիսած
ել
Ռ ՚ ՚ ՚ / ն օ
Հաստատ
-
ուած,
ուր մեբիններէն
չատեր
կ՚անցնէին
ք
իբրեւ
սաՀմանային
կեղբոն
: Ե ւ բոլորն
ալ
գռւէեստոփ
կր խօսէին
:
Ա–
ՏԱՊԱՀԵԱՆ
Դաաասլյւը
Աչ
միա
յ ն բ ա
ղմ աթիւ
գո–
ղռւթիլննեբ
ել կռղռպուտնե,բ
բ ր ա ծ
ե ս ,
"՛յլե՛–
ի ս կ ա կ ա ն
ա ն ո ւ ն գ փոխած
։
Գողը
Ես իմ անունս
չեմ կրնար
ա -
բ ա տ ա ւ ո ր ե լ , պ ա ր ռ ն դատաւոր
...
Ց Ի Ր Ո Ւ Ց Ա Ն ԲԵԿՈՐՆԵՐ–
~^,;^կֆ
€.ս*րիոյ
Հ ո գ ե ւ ո ր Հոփփլ
Հայկազուն
Ա–
ք Հ ն յ ՚ Կ՛ա
րապետեան
ա յ ց ե լ ա ծ է շբքաննեբըւ
Ա յ "
առթիլ
Ես՚լկատի
մէք վ ե ց,
Աունկուրլուի
մէք
16,
Աորկունի
մէք ե ր ե ք , ել Պօղազ
-
լեանի
մէք ե օ թ բ ,
բ ն գ ա մ է ն բ
32
մկրտու
-
թիւն
կատարած
է։
18
բ ն տ ա ն ի ք է կր բ ա ղ
կ ա ն ա յ
Աունկուրլուի
Հայութիւնը
որ
30
աարիէ
ի վ ե ր Հայ ե կ ե ղ ե ց ա կ ա ն ի
ե ր ե ս տե
ս ա ծ չէ • Հայերբ
Համերաչիսօբէն
կասլ -
ո ւ ա ծ են իրենց
թ ո ւ ր ք
Հայրենակիցներուն
Հ ե ա ել ա ռ ո ւ տ ո ւ ր ո վ կբ ղբաղին
: Ե ր ե ք օր
մնալով
Ե ո ղ կ ա տ ի մէք,
Հայկազուն
ք ա -
Հանայ
ա յ ց ե լ ա ծ է կուսակալին
ել
տեսակ
ց ա ծ է ա պ ա Հ ո վ ո ւ թ ե ա ն
տնօրէնին
Հ ե տ որ
ընգունելութիւն
մըբ ր ա ծ ֊ է իրեն
:
Ե ո ղ կ ա տ ի Ա . Ա ս տ ո ւ ա ծ ա ծ ի ն
եկեղեցին
փ լ ց ո ւ ա ծ
ել
պ ա ր տ է զ ի
փ ե ր ա ծ ո ւ ա ծ է, իսկ
յ՛արակից
նախկին
խոբէնեան
փ ա ր ժ ա ր ա ֊
նը՝
թ ր ք ա կ ա ն
ն ա խ ա կ ր թ ա ր ա ն ի
: կեսա
-
րիոյ
Ա . Լուսաւորիչ
եկեղեցւոյ
նռրողու
-
թիւնն
ալ մ ա ս առ
մ աւէ կբ ՚ կ ա տ ա ր ո ւ ի ,
Հայկազուն
ք ա Հ ա ն ա յ ի
վերին
Հսկողու
-
թ ե ա ն տակ,
ինչսլէս
կբ ղրէ
Մա֊րմարէս:
ՀԱՅԵՐԷՆԻ
ղիչեբային
ղ ա ս ր ն թ ա ց ք մը
բ ա ց ո ւ ա ծ է Փասատինա
յի( Ա
•ՆաՀանղներ)
Սի՚թի
Բոլէճին
մէք։
Գ ասաիւօսը՝
Օր • Ա -
բ ա ք ս ի Պապիկեան
(Պոլսէն)
:
ԱՆԳԼԻԱԳԻՐ
ՀԵՂԻՆԱԿ
ՄԸ,
վ ա Հ ա ն
Գրիղորեան
Կբէկոբի
ն ո ր ա վ է պ մը Հբա -
տարակած
է , « Ա թ է ն ք
, Յհւնաստան
1942»
որ
ղրտւեալ
Տ՚՚ւնաստանի
մէք սոփէն
ու
թ չ ո ւ ա ռ ռւթենկ
ն տաս
ա ս լ ա ծ Հայ
տ զ ե կ ի
մը
ել
իր
լատանի
քին
ս ր տ ա ճ մ
լիկ պ ա տ -
մոլթիլնն
է։ Տպուած
է
«1953^
լ ա ւ ա գ ո յ ն
ա մ ե ր ի կ ե ա ն
ն ո բ ա վ է պ ե ր ր »
Հատորին
մէքւ
Ա մ ե ր ի կ ա ց ի
քնն ա գ ա տ
մբ , ՀՐ ա ր թ ա
Ֆ ո
լէ–
յ ի
ուչագրոլթիւնբ
գրաւած
է այս պ ա ա -
մութիւնբ
:
Նոյն
պ ա ր բ ե բ ա կ ա ն
Հրատտ
-
ր ա կ ո ւ թ ե ա ն մէք լոյս
տեսած
են
ԱՀտնի
(Հէրի
Պապա),
<մ1տենօք
Ւիֆլիսի
մէք
վաճառական
մբ կար»,
եւ «Բայց
ճէնթլ
-
մէն
մբն է » ն ո ր ա վ է պ ե բ բ , ինչպէս
եւ
Լե
ւոն
Աիւրմէլեանի
« Մ ո Հ ա մ մ է տ
0 ) ա ր ի տ » բ
եւ
Ուիլեըւէ
Ա ա ր ո յ ե ա ն ի ՝
«Հեծելանիւը»
;
Վ ա Հ ա ն
Գ ր ի գ ո ր ե ա ն
ծ ն ա ծ է
1927/՚5՛
Նիւ
ճրրսիի
մէք (Մ • ՆաՀանղներ)
:
Աւարտած
է՛ վէպ մը՝ «Ամէն
ինչ խ ն դ ա լ ո ւ
Հ ա մ ա ր »
եւ
բանաստեղծռւթիւններու
Հ ա տ ո բ մբ ,
«
Մութին
մէք սլտոյտ
մէ
մինչել
կ ա յ ա -
բ ա ն » :՝
Պ– Ա Ա Մ Ո Ւ Է Լ Տ է ր Ցո՚իՀ՚՚՚ննէսեան
Թ ե Հ –
բանի
ՀՀԲռւչեչ»
աղգ • գսլրոցի
վերակե
-
ցոլն՝,
ս պ ա ն ն ո ւ ա ծ է Հայ ե բ ի տ ա ս ա ր գ ի մը
կոգմէ։
Ե ր բ սանեբոլ
ա րձանաւլ
բութ
իւնբ
կր կ ա տ ա ր է ի ն
գ պ ր ո ց ի ն մէք. Հայ ե բ ի ա ա -
ս ա ր դ ր
ներս
կբ՛մտնէ
ել ա ռ ա ն ց
այլեւ
-
ա
յ լ ի Պ • Ա ա մ
՚ " – է լվ՛
մ օ տ ե ն տ
լռվ
ատբճանա
կի
երկու
Հ ա ր ռ ւ ա ծ ն ե բ
կ^արձակէ
:
Վիրա—
ւոբբ
Հ ի ւ ա ն գ ա ն ո ց
վւո ի ս ա դ բ ո ւ ե
լէ ետք
կը
մեոնի։
Ո ճ ր ա գ ո ր ծ ր
ւիաիսած
է
ՊՈԼԱ
Ո Ց ՜ կեղր.
Վ Ա Ր Ժ Ա Ր Ա Ն Ի Ն
տնօրէն
նշանա
կ ո ւ ա ծ է Պ.– Համբարձում
Տ ա բ ո ւ -
թիլնետն
, վաստակաւոր
մ ա թ ե մ ա թ ի կ ո ս
մր ոբ կր պաշտօնավարէր
պետական
՚ լ ր ՚ ՚ լ – ՜
րոցներու
մէք։
ՈՋ-ԹՈՒ^ՐՔԷՐԸ եի ԹՈՒՐՔԵՐԷՆԸ
Թուըք ծանօթ– քըււնիկուգիը մը, Վա -
Նու կը գրէ
« Ա գ շ ա մ » ^
մ է յ
Ընթերցողէ
մբ ս տ ա ց ա յ
ն ա մ ա կ մբ, որ
մէ
կ՝արտագրեմ
Հ ե տ ե ւ ե ա լ
տռզերը
, ա -
ռ ա ն ց
ս ա կ ա յ ն
իրեն
Հ ա մ ա մ ի ա
ՐԱ՚^լու
:
«
Հրեայ
Հայրենակիցները
ամէն
տ ե ղ
փոխանակ
թուրքերէն
կ ա մ իբենց
լեզուով
խօօելռւ,
Հանրային
վ ա յ ր ե ր ո ւ մէք ա ղ -
ճատ
ֆ ր ա ն ս ե ր է ն ո վ մբ կը խօսին
:
Վիրա.,
ւռբելով
մեր աղղային
արժանապատուու–
թիւնը։
ինչո՞ւ
ոչ ֊ իսլամ
Հայրեանկից
-
նեբու
մ ա Հ ա զ գ ն ե բ բ ե պատի
ազղեբը
ֆը–
րանսերէն
կը գրուին
եւ չեն տբոլիր
թուր
քերէն
թ ե բ թ ե ր ո ւ , եէն.,
եւն.»։
Ընթերցոզս
թող ներողամիտ
գ տ ն ո ւ ի ,
ս ա կ ա յ ն ե ս ճ ի չ գ չեմ ղտներ
իր գ ի տ ո ղ ո լ -
թիւնր
: ՈրովՀ
ե տ ե ւ այս սերունդին
Հ ր ե ա
ները,
Հայերն
ու Տոյները
մեծ
շ ա Հ ա -
գ ր գ ռ ո ւ թ ի ւ ն
ցոյց
տուած
են
թուրքերէնի
Հ ա ն դ է պ :
Այլեւս
ժամանակավբէպ
է
^Հայրենակից
թուրքերէն
խ օ ս է » ն \ Ո ր ո վ -
Հ ե տ ե ւ
այժմ
թուրքերէն
կբ խօսին
եւ
անց
եալի
բ ա զ գ ա տ մ ամբ շատ լալ
կ ե ր պ ո վ :
Թ է ե լ կ ա ն
"I
յնպիսիներ
ո րոնք
կը ղ
ործա–
ծեն
ֆ ր ա ն ս ե ր է ն բ ,
բայց
տ ա ր օ ր ի ն ա կ
ր ա ն
մո
րսեմ
, օտար
երկիբներոլ
մէք ալ
որ
պէսղի
գ ա ղ տ ն ի
կ ա ր ե ն ա ն
խօսիլ
թուր—
քերէ՚նբ
կբ գ ո ր ծ ա ծ ե ն :
Միւս
փ ռ ք բ ա մ ա ս ն ո ւ թ ե ա ն ց
պատկանոզ–
ներուն
պարագան
ալ
նոյնն
է : Ա ա ս ն ա ւ ո –
ր ա բ ա ր
Հայեբբ
մրցանիչ
կբ կ ո տ ր ե ն ա
յ ս
մարգին
մէք։
Հինսերունդին
մէք լաւ
թրքերէն
իսօսոզ
գ ե ր ա ս ա ն ռ ւ Հ ի
էլիզ
Պին -
նէմէճեան
մը կ ա ր ։
Նոյնքան
լալ թուր
-
քերէն
կր իսօսէր
իբ եղբայրը՝
Օննիկ։
Ան
ս խ ա լ գրոգ
եւ իսթանպուլի
լեղուն
շաա
ճ ի չ գ
խօսող
սլա շաօնեայի
մը
Հ ա ն ղ ի պ ա ծ
էի
՚լինագաղարին
եւ մ ե ծ ա պ է ս
զարմանքի
մ ա տ ն ո ւ ա ծ : Ն կ ա տ ի չեմ ա ռ ն ե ր Անաաօ
-
լուի
թ ր ք ա խ օ ս
Հայերը
եւ Յոյներր
:
Փ ո ք ր ա մ ա ս ն ռ ւ թ ե ա ն ց նոր ս ե րունգի
ա ն –
դամնե՚րր
, լալ թրքերէն
սորվելու
Հ ա մ ա ր
մեդմէ
աւելի
ք ա ն ք կը թավւեն
, ս տ ի պ ո ւ ա ծ
են ք րնգուն՛ի
լ տ
յ ս
իբողութիւ
նը :
Գ ա լ ո վ
մեղի՛, մեր խօսակցութիւն
բ Ա ս տ ո ւ ծ ո յ
՚քէկ
ս լ ա բ գ ե ւ բ կը ն կ ա տ ե ն ք եւ ա ւ ելիով
չենք
՚լբաղիբ
: Հ ա ն գ ի պեցա
յ րաղմ
աթիւ
ռչ իս–
լաժնեբու
, ոբոնք
իրենց
տ ա բ ե կ ի ց
Թուր–
Ա ն ց ե ա լ օր բ ո զ ո ք ա կ ա ն
եկեզեցւոյ
պաա–
կանռգ
Հայ օ ր ի ո ր գ մբ բ ա ր ե կ բ թ օ ր է ն ին
ծի
դիմեց
: իրենց
տնօբէնռւՀին
թ ո ւ ր ք ե –
բՀն
ա ղ օ թ ա գ ի ր ք մր պ ի տ ի
Հրատարակէ
եղեր
ել ինծի
Հարցուց
կարգ
մբ բառե՜
բու
^իշդ
ՈԼզղաղբ
ութի
էնը :
Մ իասին
թ ղ թ ա տ ե ց ի ն ք Հինու նոր բա
ռ ա ր ա ն ն ե ր ը :
Գ ն ա Հ ա տ ե լ ի
գ տ ա յ
քրիս
-
տ ս ն ե ա յ
Հ ա ս տ ա տ ո ւ թ ե ա ն
եւ Հաք օրիիր
—
գին
թուրքերէնի
Հ ա ն գ է պ
ցոյց
տուած
շ ա –
Հ ա գ ր դ ռ ռ ւ թ ի է ն ն ու ք ա բ գ ա ն ք բ :
Ո՛րոշ է թրքերէնի
մէք
փ ւ ո ք բ ա մ ա ս -
նութեանց
յառաքգիմութիւնր
; Աւելի
լաւ
էլ րնենք
ե թ է մեբ
^ ւ ն ա ղ ա տ ո ւ թ ի է ն ն ե
ր
բ
մենք
մեզի
ուղղենք
;
ՄԱՐԶԱԿԱՆ ԿԵԱՆՔ
Ա ե վւա
կ ա ն
Հ ե ռ ա գ ր ո վ կբ
տ ե ղ ե կ ա ն ա մ
թ է
Պոլիս,
Ափոր
Փ ա լ ա ս ի մէք
տեղի՝ունե
ց ա ծ է կ ռ փ ա մ ա ր տ ի
մբցում
մ իքփն՜ ծ ա ն -
ր ո ւ թ ե ա ն
ա խ ո յ ե ա ն Կ՛
Զ ա ք ա բ ե տ ն ի
եւ
Ֆ ր ա ն ս ա յ ի
նախկին
ա խ ո յ ե ա ն
Թիթի
Բ լ ա –
վէլի
միքեւ։
Հայ
տ խ ռ յ ե ա ն ը
ե ր կ բ ո ր դ
շրքանին
յ ա գ –
թ ա կ ա ն
Հ ռ չ ա կ ո ւ ա ծ է ել վերքինը
վ ի ր ա -
ւռ ր ո ւ ա ծ
Րէլա
լուն
դ ա տ ա ւ ո ր ը
գ ա գ ր ե ց ո ւ -
ց ա ծ է խ ա ղ բ : Ե ր կ ր ո ր գ
մբցում
մը եւս
տեւլի
պ ի տ ի
ունենայ։
Թ ո ւ ա կ ա ն ը գ ե ռ չէ
էւբ ո չ ո ւ ա ծ :
X
Հ ո կ տ ե մ բ ե ր
վեցին,
Փ ա ր ի զ , Ա ան
թ -
բալ
Ավւորթինկի
մէք Հ ա ւ ա տ ա ր ի մ
Հ ա ն դ ի –
ս ա կ ա ն ն ե ր ել բազմաթիւ
Հայ մ ա ր ղ ա ս է ր -
ներ
ներկայ
եզան
Փ ի է ռ
Ա ա ր ղ ի ս ե ա ն ի մր֊ ՜
ցումին
ռր պ ի տ ի կատարուէ
ր
Լիւսիէն
Հյա—•
փէլի
ղէմ է Բայց
այս
՚քեբքինր
շներկա
յա՜ցաւ
, փորձերոլ
լնթացքին
ւիփրաւոր
-
ո ւ ա ծ
բլլա
լոփ : Այս առթիւ.
Հայ ախոյ
-
եանին
Հակաոակոբգբ
ե ղ ա ւ
թ ե թ ե ւ
ծ ա ն –
ր ո ւ թ ե ա ն ել միեւնո
յ ն դասակա
ր գ ի
պատ
կանող
Տ օ է ռ ,
8 X 3 ։
Ա ռ ա ք ի ն
շրքանին
եր.
կու
մրցորդնեբբ
զ ի ա ա կ ա ն
խ ա ղ ա ր կ ո ւ —
թիւն
մր կ ա տ ա ր ե ՜ ց ի ն : Ա ա ր ղ ի ս ե ա ն
՚իիբ -
քին
սլաՀուէւ
լայն
առալելոլթիւն
շաՀե
-
ց ա ւ ։
Ե բ կ բ ռ բ դ
շրքանին
երբ
Ֆ ր ա ն ս ա ց ի ն
Հարոււսծ
մբ իքեցուց
Հա
յ
մ արղիկին
,
Փիէ՚ւօ
փագր
ի
նմ ան ձ ա խ Հ ա ր ո ւ ա ծ ն ե ր ռ վ
,
ս բ ո ւ ն ^ ե ր բ
շաբժման
մէք գ ն ե
լով
Հակա
-
ո ա կ ո ր գ ի ն
ք է թ ր
բ ե ր "՛նը
արիւնեց
1
Գ ա ր ձ ե ա լ ա/ս
շրքանբ
Փիէռոյին
ե գ ա ւ ։
Ե ր բ ո ր դ
շրքանին
Ա ա ր գ ի ս ե ա ն վստտՀ
իր
Հ ա ր ո ւ ա ծ ն ե
բուն
ղօբութեան
, իր
րն՚սծին
գաղտնապաՀ
ո ւ թ ե ա մ բ
յոգնեցուց
թ ^ ա —
մին :
Ե րբ
չոր
բ ո ր դ
չրքանի
ա ռ ա ք ի ն
Հ ա ն գ ի -
պում
ին Հայ կ ռ փ ա մ ա ր տ ի կ բ
բ ա ղ մ ա թ ի ւ
ձ ա խ
Հա
րռ լածներ
ո վ կր յարձակէր
, Հա ֊
կտռակորգբ
ի ն ե ր կ ա յութեան
ե ր ե ք
Հ ա գ ա ր
Հոգինոց
բ ա զ մ ո ւ թ ե ա ե մբ րնղունեց
իր
«թ^քնիք»
պարտոլթիւնբ
,եւ ի ր ա ւ ա ր ա ր -
ներ՜բ
«նօք
ա ռ ւ թ »
«թէքնիք»ով
յաղթա
քլւ՚ւն
Հռչակեցին
Հա ք աիւսյեանբ
:
Նե ր կ ա ն ե
բու
մէք կբ վւայ
լէր
Ֆ ր ա ն ս ա յ ի
ծան.ր
ծանրու
թ ե ա ն
նախկին
աիւռյեան
Մ թ ե ֆ ա ն
0 լէք
,
ո ր մ
ա ս ն ա ւ ո ր ա բ ա բ
եկած
էր
Ա ա ր ղ ի ս ե ա ն ի
մբցումբ
տեսնելու
: Ա -
Հ ա ւ ա ս ի կ իր
տ
ե զինա
կա լոր կարծիյէը
.
«Ա
բռ՚նյքկե
բու
շաբժռւմ
ը,
մ անաւանգ
ձ ա –
իսր
ն շ ա ն ա ւ ո
ր է : Հ ո ւ գ ո ւ ա ղ ի ւ ա
կռվւսւմա–ւ–
տ ի կ մր։
Հյատ
սլէւաի
խօսուի
իր
մտսինհ։
ԱԱՐԳԻԱ
Զ.–
Ա ֊
եր
:
Ալ
մ ա ր գ
որուն
վսաաՀ
ի չի գի -
Ր •
Ի ՞ ն չ պ ա տ ա Հ ե ց յ ս ւ :
Ա -—-
Պ ա ր ռ ն
Արիսողոմ
ա ն գ ա մ է կա -
ղազասէրներոլ
միոլթիտրն
, իսկ^
պ ա ր ո ն
ն ք ա բ ա լ ա մ պ ո ս ՝
Հա կա պ ա տ ե բազմ
ե ա ն ճ ա -
կ ա տ ի ն : Ա ր դ , երկուքբ
իրարու
Հ ե տ կ ր ռ –
ուեր են .. •
« Յ Ա Ռ Ա Զ » Ի
Թ Ե Ր Թ Օ Ն Ը
(7)
կ ա ր ծ ե մ
յ ո գ ն ա ծ է եւ իր ՚Ս՚^ակբ
շատ
վսնամքի
կբ կա րօտի
:
Զար
խ ն դ ո ւ ք մբ ունեցաւ
;
Տ է ր Աստուած
, ինբ Հոգին
բ ա ւ ա կ ա ն
չե՞ն
իրմ
ո վ
ղբա
ղելու
Համ
ա ր :
Հ ա ր կ ա լ
ամէն
մ ա ր գ իր գ ո բ ծ ր
ունի։
իր
ա շ խ ա տ ա ն ք ի
բաժինր
. . . անշռւշտ
,
Ր ՚ " յ Յ ՚ ո տ ի կ ա
՚ռբզֆլք
մը չէ որ էուիվն
ըլ–
ըսյ
ամէն
բ ա ն է
աոաք,
իսկ– ա՛հ գիաէ
միշտ
իբմով
շ ա Հ ա գ ր գ ռ ե լ
բոլորը
: «Ոչ, " ՚ գ է է Կ " ՚
կայանի
է ոյւ չ ե ս սիրեր
ղինքը»,
մտածե
-
Ամ
էն
սլաբաղայի
մ էք չեմ
Հ ա ս կ ն ա ր
թ է
ի ՚ ^ ն չ պ խ ո ք
ունի
ա ր Հ ե ս տ ո վ
Հ ի ւ ա ն դ ^ –
սլտՀու
Հիի մբ , չ ա ր ո ւ ն ա կ ե ց
Օր • Րէյէ *
Ը ս տ ի ս
խնամ
ակա
լՐւՀի
մբ աւելի
Օղտա -
կար
Հ իրեն
ք ա ն Հ ի ւ ա ն գ ա պ ա Հ ո ւ Հ ի մբ ,
ռ-ր ք ե ր մ ա չ ա վ ւ ր
բ ե ր ա ն բ
պ ի տ ի գնէ
՚,
բասզ–
կ ե ր ա կ բ ՝ պ ի տ ի
քՆնէ , ի ՚էլերքոյ
բսելոլ
Հ ա –
^աբ
թ է բ ա ն մլ ն ալ չունի
տ
կասկած
չ կ ա ր որ այս ա ն գ ա մ
իր^ապ^ս
Հետաքրքրութիւնս
արթնցուց
:
Ուրեմն
, չէ՞ք
կ ա ր ծ ե ր ոբ Հիւանդ
է :
Ոչտ
Բ ա ն մլ^ ալ չունի։
Այս կինբ
ե–
գ ա ն մբ սլէս
ա ռ ո ղ ք է : Ան գիտէ
ա յ ն պ է ս
մբ
բնել որ ամէն.
մ ա ր գ
մեղքՏէ՚սյ
իր ՚Լբայ :
Իյեդճ
Լուիղբ
ամբողք՛
գիշերբ
• չքնսէցաւ
,
աչքերուն
տակբ
ձեւ ծիրեր
կ ա ն ՛ • • այո ,
բայց
ս ե ւ մատիտով
գ ծ ո ւ ա ծ ։ Այս
բոլորւչ
ռ րպէսզի
ուր
ի շնե
րուն
ռ ւ շ ա գ բ ո ւթիբն
բ
գ ը –
բ ա ւ է ել բոլորբ
մեղքնան
իր վատառող
-
ք ո ւ թ ե ա ն
փրա
յ :
Անշուշա
ճշմարտութիւն
մբ կայ այս
խօս
քին
մ էք : ինչպէս
բոլռր
Հ ի ւ ա ն գ ա ռ ւ ա ~
Հոք
-Հիները
, էէոբծ
ունեցած;։
էի ս ե ւ ա մ ա զ -
ձութենէ
վարակուած
կիներու
Հ ե տ ,
ոբոնց
մ ի ա կ
Հ ա ճ ո յ ք ն է բ ա մ բողք
աունբ
ո տ ք ի
Հանել
իրենք
զիրենք
խնամ՛ել
տ ա լ ո ւ Հա -
մաբ։
Ե թ է բժիշկ
մր, կ ա մ Հիւան գ ա պ ա
—
ՀուՀի
մբ Հ ա մ ա ր ձ ա կ է բ
իրեն
ըսել
թ է ՚
«Բայց
գ ո ւ ք որելէ
ց ա լ
չունիք»
, նախ
՛ղի–
տ ի չՀաւատա
քին , յեաոյ
բռւոն
վ ր դ ո վ ո ւ մ
մբ
ա ի տ ի
ա ր տ ա յ ա յ տ է ի ն որ
կեղծ
է է ր ՝•
Թ ե բ ե ւ ս
Տիկին
Լէյտլ^բբ
կբ
պատկանէր
ա ք ս
ե ր ե ւ ա կ ա յ ա կ ա ն
Հիւանղներու
գ ա ս ա
—
կսւ
ր
գին ել ամէնէն
առաք
ամռւսինբ
խաբ
ո ւ ա ծ էբ՛: Նկաաած
եմ որ
ա մ
ուս
իննե
րբ
ընղՀ
՛սն րապէս
անօ
բ ինա կ գ իւրա
Հ ա ւ ա ն
ու֊-
թիլն
մը ունին
իբենց
կնո.ք
ա ռ ո գ ք ո լ թ ե ա կ
միասին՜՜։
Ա՛մէն
պ ա ր ա փ ա յ ի մէք Օր–
Րէյլիի
խ օ ս ք ե ր բ
չէին
Համապատասխաներ
Փրոֆ.
Լէյտնբրի
Վ
՚ ս պ ա Հ ո վ
պ ի տ ի
զ գ ա յ »
ր ա ց ա ֊
տ ր ո ւ թ ե ա ն , որ միտքս
կր չ ա ր չ ր կ է ր շա -
րունակ
;
՜՜^՚^ճէչԳ
^ յ գ մասին
մ տ ա ծ ե լ ո վ
Հարցուցի
.
ԱրդեՀքք
Տիկին
Լէյանբր
ե բ կ չ ո տ
խառ–
նոլա՚՞ծյէ
մ ո
ունե
;
կո վախնա՛"
ւ ա ք ս ա է ս
Հեռու
ա պ ր ե լ ո վ
ամէն
բ ա ն է ։
ինչէ՞ն
պ ի տ ի
վ ա խ ն ա յ ։
Տասր
Հոգի
են
ա ա ն ր մէք եւ կաբգով
Հսկոգռւթիւն
կը
կ ք ո տ ա բ ե ն
իրենց
թանկաղին
Հնութեանց
՛հ՛՛՛՛յ՛–
ամէն
սլարաւլայի
մէք
ե ր կ չ ո տ
կին
մ բ չ է :
Յ ա ն կ ա ր ծ
կ ա ր ծ ե ս
միտքբ
բան. մ ը
ինկաւ
եւ
կանղ.
աււաւ
, քանի
մբ վ ա յ ր կ ե ա ն
վե
բ –
քը
վ ե ր ս կ ս ե լ ո ւ
Հ ա մ ա ր
.
Զեր
Հարցումբ կբ զարմ
ացնէ
զիս :
-
ինչո՞ւ
:
Օ գ ա չ ո լ տ ե ղ ա կ ա լ
ճերվիղ
եւ ե ս առ–
քէւ
աււտուն
մէւնչեւ
Հոն գ ա ց ի ն ք ։
Աբչաւա–
խում
րէւն
ա ն գ ա մ ն ե ր բ
ա ր գ է ն
կ ՝ ա շ է ս ա ա է ի ն
պեդռւմնեբուն
մէք։
Տիկին
Լէյտնբր
պբգ–
տ ի կ
սեղանէւ
մբ ա ռ ք ե լ ն ս ա ա ծ
ն ա մ ա կ մը՛
կը
գ ր է ր ։
Կ՝երեւի
չլսեց
մեր գալը։
Բնիկ֊,
ծ ա ռ ա ն ո,ր ա յցելու^երը
ներս
կ՛առ
աքնե
ր–՝՛
՛էէր. Հոն չ է յ ւ • ա յ ն պ է ս որ ուղղակի,
սլր՚–
տ չ ղ ա մ ր
մ տ ա ն ք : Հարիւրասլետ
ճեըվիզի
չուքը
տեսաւ
պ ա տ ի ն
՛էրայ
ել ս կ ս ա ւ ռււ -
նա^
Հ
Աետռյ^
Հ ա ղ ա ր
ներողութիւն
Լսնգրեց^
բսելով
թ է կ ա ր ծ ե ց որ ա ն ծ ա ն օ թ մը
տունբ
մտած
է։ Տ ա ր օ ր ի ն ա կ է,, չէ՞։
Ը"ել
կ՝ու
ղեմ
ռո ե թ է նոյնիսկ
անծէսնօթ
մը կար -
ծած
էր , ինչո՛՛ւ
ա յ դ պ է ս
իրաբ
ա ն ց ա ծ էր։
Գլի՚ու
չարժում
ո վ
մբ
Հաւանութիւն
յա
յտնեցի
:
Օր–
Րէյլի
քանի
մը վ ա յ ր կ ե ա ն
լքւեց
ՈՃ.
յետոյ
սլռռթկքսց
:
— ֊ Զեմ դիքոեր
ի՞նչն
է որ կբ լլկէ
այս
բոլոր
մ ա ր գ ո ց
մփսթքը,
բ ո լ ո ^ \ ալ ա.Հու -
դողի
՚քէք են : Օր • Ճոնսբ1ւբ
խ ո ժ ո ռ
գ է մ ք
մբ
կ ՝ ա ռ ն է եւ բ ե ր ա ն բ չի բ ա ն ա ր :
Գ ա ւ ի թ
միայն
չատ
ս տ
էւ ւզո ւլակ ա ն
պ ա ր ա գ ա ն ե ր ո ւ
մէք
կբ
էսօսի։
Գ ա լ ո վ
^իլին
խօսքի
ք ա -
՚լացք
մըն է ել իր շաաաէււօսութիւնբ
էսո -
տ ռ ը
եր Հ ա մ ե մ ա տ ի
միւսնեբուն
լռա1չե
-
ց ո ւ թ ե ա ն Հ ե տ :
Բ ա ր է յ
կ ա ր ծ ե ս
ամէն
վ ա յ ր կ ե ա ն թ ա -
կ ա ր գ ի մբ մէք իյնալու
՚էս՚էսը
ունի
; Րո -
լորն
ալ էւրար
կը լրտեսեն
այսսլէս
...
այնսլկս
: Զեմ ղիտեր
ինչ
է լ ա ն ^ ի
կբ
դ ա ռ ն ա
յ . բ ա քց տ ա ր օ ր ի ն ա կ
կ՚երեւայ
ին–
հ-ի :
՜ ՝
՝
Իրաւ
ալ տ ա ր օ ր ի ն ա կ էը ռր էւբարու
բյՒ–
նալ
չնմանող
երկու
անձեր.
Օր– Ր^յլէ
եւ
Հ ա զ ա բ ա ս լ ե տ
Փեննիմէն
միեւնոյն
էոպքսւո–
բութիւնը
կ ր ա ծ
Րւլային
:
ճ է ՚ չ ՚ լ ՛Աքգ
վաքրկեանէւֆ
Պ.։ Բոլմէն
նեբա
մ տ ա ւ :
Ե թ է մեզ տ ե ս ն ե լ ո վ
լե ալո էնէ^ գուբս.
էէն1Լած,
Ըլլար
ել մեց տես%ե՚յով
ոլբախռւթենկն
չփ
խ ե ն թ ե ն ա ր , պ ի ա ի
չզարմանայի
:
՚
Ա Հ ա եկայ.
Օրիորգներ.,
բՈԼոր
՛ԼՐ ՜լ
նումներս
վ ե ր ք ա ցուցի
, եթէ, կ^յ մէ/քյք ոյ^
կը
յալաէլնի
էւնձմէ^ լալ րնել
՚ " է "
Ր"ձ՚՝ՈԼ՛՝
թող
նեքւկայ ա ն այ :
Օր–
Լեթըրկնի
ցոյց
տ ո ւ ի ՞ ք
ք ա ղ ա ք ի ն
զեզե
ցկութ
իւննե
րը \
՝
\է.ւո , բ ա քէք չատ. մեի^ տսլաւոբոլթ
իւն
մբ
չ գ ո բ ծ ե ց ի ն , պատա^խ^նեց
Օր •
Րէյյփ,^
(Հ^ար.)
Fonds A.R.A.M
