« 8
ԱՌ ԱՋ >
. եւ վերջիՏ մսւս)
Ա
յ ն
ղէ՚լղէկ
ա սսւո
ւահ՜ ա բաննե ՐԱ
եւ–
պիպլիսթՏ՚է^^ ,
որոնք,
Ա ս ա ո ս ս հ
միաստոա-ահ՜ու
֊թէւե
բաոերուն
մ ասին
, սո֊
ւիոր Լն մեղի
կրկնել
ղ ա գ ա փ ա ր ն ե ր
,
որոնց
՛ ի ր ՛ ՛ ՛ յ ս ա ր դ բ
IIII
սա ու յ՛հ է կասլեր
գ ա ր ե ր է է
ւիեր
, կրնալն
բ ա ց ա տ ր ե լ
ինհ՜ի թէ , ոէ ան -
շուԼա
բ ա ր ո յ ա կ ա ն
ա ր գ ի ա կ ա ն
Հայեցո
—
գ ո ւ թ ե ա ն ց
,
Բ"՚յՅ
դ է թ
քրիսաոնէութեան
սկղբռլնքնԼրոէն
Հեա որեւէ
կասլ
ուեթն
Հեաեւեալ
սլաամ
ութիւններ
ր , Հ ն գ ա մ ա ա –
.եանէն
քաղուահ
•
1–
Պաաե
ր ա գ մ ի մբ մէք իսրայելացիք
կբ
սլարաուին
չ ա ր ա չ ա ր ու ա ա ս լ ա ն ա կ ր
գերի՛
1լ իյնա
յ Փ գ չ ա ա ց ւ ո ց
ձեռքր
: Ա
ստոլա
ծ
կբ
ղայրանայ
ս ա ս ա ի կ եւ սլաամելու
Համար
Փղշաացիներբ
, մարսողական
գ ո ր հ ա ր ա ն ֊
ներու
վ ե ր ք ա մ ա ս ի
Հիւանգութիւն
մբ (*)
երն
ալ
1լ ա ւ ե ր է
•յնռնւ
7
լ աոա
գ ա չ ա ա մ ո լ կ ե ր ո վ ։
Փ ղ չ ա ա ց ի ք ,
աղաաելո՚–
Համար
այս փորձանքէն
, Հեաեւելռվ
Ա
ուի–
սէսի
, որ պղինձէ
օձ մբ ձուլահ
էր ա -
ղաաելու
Համար
իր ժողովուրղբ
օձերուն
խայթումէն
(Թու– ԻԱ– 9),
իրենց
կ ա ր .
ղին՝
կր
ձուլեն
Հինղ
ոսկեղէն
մուկ
եւ
Հինգ
ոսկեղէն.՛՛
յեաոյք,
(ղրաբաբ
ե -
ր ա ս ա ա ն ) , եւ ընհայ
կբ
ղրկեն
իսրայե
-
լացւոց
Ասաուհռյն
, որ անմիքապէս
կբ
ներէ
, եւ Փ՚լչաացիներբ
կ՝աղատին
փոր -
ձանքէն
(Ա.
Թագ.
Զ–)––
՛շ՛
Ասաուհոյ
Հրամանով,
երբ Ա ր բ ա -
Համ
ին
թռռներբ
կբ Հեռանան
Ա ղ ի պ ա ո -
սէն
, ամէն
իսրա
քելացի
կի՛ն իր ե ղ ի պ ա ա –
ցի
ղրացոլՀիէն
փ ո խ կ՝առնէ
ոսկեղէն
եւ
արհաթեղէն
ղ ա ր գ ե ր , ինչսլէս
նաեւ
թան
կ ա գ ի ն
Հ ա ն գ ե րձե
գէններ
, իբր թէ ագգա
յ ի ն
Հանղիսութեան
մբ երթալու
Համար
,
բայց
ղիանալով
որ պ ի ա ի
չ վ ե ր ա գ ա ռ ն ա ն
ու
պ ի ա ի
չվերաղարձնեն
:
Պ՚՚ո՚՚իաւմէ
,
« Ե ղ ի պ ա ո ս ր պ ի ա ի կ ռ ղ ո պ ա է ք ել ա
յնպէս
պ ի ա ի
մեկնիք»
,
կ ՝ բ ՚ ՚ է
Ա ս ա ո ւ ա հ
(Ել; Գ.
22)։ ծ՛–
խորՀիլ
որ «մի ղողնար»
կ՚ըսէ
Տ ա ս ն ա բ ա ն ե ա ն :
3 •
Հ ի ն կ տ ա կ ա ր ա ն ի ն
Ա ս ա ո ւ ա հ բ
բաբ–՛–
կութեան
այնպիսի
նռ պ ա ն ե րոլ
կը մ ա տ -
նուի
երբեմն,
որ,
ի ՞ ն չ
մեղքս
պմւՀեմ,
չի
Հասնիբ
խելքս։
Օրինակ՝
Գալիթ
մ ա ր գ ա –
Համար
կբ կատարէ
, ու... կր
ղայրանայ
Ասաուահ։
Ա Հ ա թ է
ինչո՛ւ
կ՝բսէ
Գաւիթի.
Ե ր ե ք
սլաաիժ
,
"՚^ՐԲ կբ նախլնտրես
,
Ա
էօթբ
ա ա ր ի
սո՛՛վ*
ե ր կ ր ի գ մէք, Բ ՛
Ե ր ե ք ամիս
թշնամիներոլղ.
Հալահան
-
քի^ն
մատնուիլ,
Գ՛
Ե բ ե ք օբ ժ ա ն տ ա ^ խ տ
երկրիգ
մէք։
Գաւիթ
կ՝ լնաբ է վերքփնբ
եւ
Ա ս ա ո ւ ա հ
^0 "000
^ " գ ի կը սպաննէ
ե բ ե ք
օրուան
մէք (Բ ՚
Թագ. ԻԴ - ) ,
բայց
ն ո յ ն
Ա ս ա ո ւ ա հ բ
ձայն
- հպաուն
չիւ Հաներ՝
երբ
^աւիթ
իբ թչնամիներուն
ձեոքբ
կը
յանձ
նէ
Աաւուղիւն
եօթը
տղաքը
,
կաիսուելու
Համար
լերան
մը ւիբայ
(Բ ՛ թ ա գ .
իԱ . 8) :
Հ ա պ ա Ա ովսէսի^
բարկռւթիւնբ
:
€
Ի"րայէլի
Ա ս տ ո ւ ա հ բ
ա յ ս պ է ս
1լ բսէ ,
(կբ
յ ա յ տ ա ր ա ր է Ա ովսէս)
•–– Ամկն
մ ա ր գ
իր
սուրբ
առնէ
եւ ժողովուրղին
մէք
սլտբ–
տ ի
, ամէն
մարղ
թող սպաննէ
իր եղբայ
-
րբ,
ամէն
մ ա բ գ իր քնկԼրը,
ամէն
մ ա ր գ
իր
գրացին
՚ձ
;
Ինչո՛՛ւ
, որովՀԼտել
բ ա բ -
կութիւն
իքեր է Ա ո վ ս է ս ի
՚ է ր ա յ ։ Եւ
Հրա–
մանբ
կբ կ ա տ ա ր ո ւ ի
(Ել– Լք^– 27) :
Ա ս տ -
ուա՛՛՛հ–
կ՝բսեն
ասոր
,
կբ Հարցնեմ
ձեղի :
Այլ
վկայութիւն
: իսրայելացիք
կռուի
կ՚երթան
Ա ա գ ի ա մ ա ց ւ ո ց ղէմ : Կը ս պ ա ն -
նեն
բռլռր
այրերբ,
ղերի
կբ վարեն
կինե
բբ ել ե բ ա խ ա ն ե բ բ ; կբ կ ա տ ղ ի
Ա ՝ ո վ ս է ս եւ
Կ՝բսէ թէ 1 միչւո
Աստուհո՛՛յ
պ ա տ ղ ա մ ով ,
պէաք
է սպաննել
բոլոր
կի՛ները
,
ռրոնք
՛բղ
1անչցահ
են » , ՝.բ*
ԺՅ
«էրիկ
սլաՀել
կո յսերբ
,
Ի՛՛կ
ե ր ա խ ա ն ե -
րէն՝
սպաննել
արուներբ
(Թւ1ւ • ԼԱ •
17)
5
Մ ովսէս
չխ մոռնար
, իբրեւ
« Ա ս տ ո լ -
հո
յ Հ ա ս » , ղաաել
ու պաՀել
«էրիկ
մար -
ղու
անկողին
չգիտցող
կինեբբ»
(ԼԱ.
40) ,
Հասկնա^նք
յ
Նոյն
վայրադութիւնր
Ա.
Թագ. ԺԵ– ,
բայց
սաբսավւելԼւ^
, ս ա ր ս ա փ ե լ ի է կար -
ղալ
Գ ա ա ա ւ ո ր ա ց ԺԹ ՚ Ի՛ ել ԻԱ՛ գլուխ
-
ներբ,
ուր իրարու
կբ յաքորգեն
ամօթբ
,
ղայթակղութԼււնբ
, անղթութիւնբ
եւ • • •
կնիկ
ճարելու
կ ա տ ա կ ե ր ղ ՚ ս կ ա ն
ե ղ ա ն ա կ
<եռու
, իհովնօ
քաղաքէն՝
որ
ՀԱ ՅՈԻՀԻ ՄԸ
ձՍՅԿ– ԴՊՐՈՑ ԿԸ ՓՆՏՌԷՐ
ԼեաՍՏՍՆԻ Ս ՛ԷՋ–
ԵԻ
ՄԽԻԹԱՐՈԻԵՑԱԻ
ԳԵՐԻՆԵՐ
ՓՐԿԵԼՈՎ
*
Պ Ո Ւ Է Ն Ո Ս
ԱՏ
ՐԷԱ
,
(Յ ա ւ ւ ա ջ )—
Երբ
Լվով
կբ ղտնուէի
, յ ա ճ ա խ եւ
մ ա ն ա ւ ա ն գ
կիրակի
օրերբ
կբ Հանգիպէի
Հայոց
նչա
նաւոր
Մայր
եկեղեցին
Որ
կառուցուահ
էբ
«Աբմենիա»
փողոցին
՚ է ր ա յ ։
Բա՚լաքի
ա -
մէնէն
Հ ի ն եկեղեցին
էր, չինուահ
1200
թ ռ ւ ա կ ա ն ն ե
բուն : ժ ա մ ե ր ո վ
կ ա ն գ
կ
ա ռ ֊
նէ ի Հայ Հ ին
ճ ա րտա
րաոլե
առւթ
ե ան գ բ -
լութ
գորհոցի
մբ ա ր ա ա ք ի ն տասբ
սիլ -
ներու
՛Լրա
յ Հ ա ս տ ա տ ո ւ ա հ
պ ա յ տ ա ձ ե ւ
գաւիթին
՚քէք , որ Հ ա յ ա ս տ ա ն ի
Հ ի ն վ ա ն – \
քերռւն
գալիթներբ
կբ յիչեցնէ
; Եկեղեցին
\
ունէր
նաեւ
Հայկական
ղմբէ
թ -
կաթողի
կէ
, Անիի
Մայր
եկեղեցւո
յ ո ճ ո վ
կառուց
ուահ
:
Գաւիթին
մէք քովքովի
մեհ գ ե ր ե ղ մ ա -
նաքաբերռլ
կիսամաչ
եւ ղժռւաբ
լնթեռ
-
նելփ
Հ ի ն Համառօտագրութիւննեբբ
կ ա ր -
ղալոլ
Համար
աչքիս
ել մաքիս
ուժ
կոլ
աայի։
Նորէն
կիբակի
օր մբ ականքիս
Հասան
Հայերէն
խօսակցութեան
ձայներ
: Մ Լ՛
քակ
ա ա ր ի ք ո վ կին մբ իլՀ երկու
փո՜քր
§ - 10
ա ա ր ե կ ա ն
ղաւակներուն
Հետ կբ
դիտէին
գաւիթին
պատե բու արձանադրոլթքււննե
-
րը կ ա մ ք ա ր է
դիմանկաբնեբբ
:
Աօտեցայ
իրենց
ել հանօթ՚սցանք
: Տիկինբ
պ ա տ մ ե ց
թէ
թ ՚ ք իր երկու
փ ո ք բ
ւլաւակներուն
Հեա
ե կ ա ժ է Լվովէն
երկաթռւղիռվ
ութ ժամ
եան
-
<ձ Ո-ովնոյի
մէք ոչ Հայ կայ , ոչ ալ
Հայոց
ղոլբոց
•։ Ձրի չեմ "ւղեր
, պիտի
.էբ–
ճարեմ
, վւառք
Ասաո^հռյ
ամոլսինօ
կրնայ
իր
վճաւոոակոՀ
***ղոց
գոլվ՚ոցի
^ " ՚ թ ք բ
՚Լ^ա–
բ ^ լ ։ Մեր երկուքին
փ ա փ ա ք ն է որ ա գ ՚ ս ք բ
Հայերէն
սռբվվւն
: »
^ ^ յ * ՛ Բ*՚Լ"ԲԲ
ւքե^Տէ
ա ռ ա ն ց
բնգՀաաելու
՚.
Ապա
Հարցուցի
թէ սխալահ
ԼԷ
՛^Բ ,
Լվովի
՚ ^ է ք
Հ ո ՚ յ ո ց
՚լոլրոց
կ՛ոմ
ղիչերօթիկ
վ ա ր -
ժարան
չկայ
։ — ի՛՛նչպէս
չէ , իրենք
լսահ
էին թէ
Հայոց
եկեղեցիին
կից է
Հայոց
գ պ ր ո ց բ ։
Այո, դիմացի
չէնքն
է ձեր
կարհ
ահ
Հ ա յոց
դպբոցը
ոբ Հայ
Հարռլէք^
աի մբ՝ Թ ա ր ա ս ո վ ի չ ի
դ ր ա մ ո վ
չինուահ
է
իբրե։
ւրբ։
ւնոօ
—
ել որով -
ռուս
անա
Նո
յ ն
բաբբարռսութիլնբ
ւն ղր ան
ի կ
աղան
ողք թաղե
լ չինութեանց
Հիմ
եր
ուն
մէք
(Գ.
Թսւգ. ԺԶ– 34),
աղքիկր
ողք -
"ո1
" ՚ յ ը ^ ւ , –՜
« ՚ ^ ՚ * ՚ յ ը ի ՜ կ ^
^ " ՚ յ ը ի ՜ կ ^ Կ՝Ը"^
աղքիկբ,
թ ո յ լ
տուր
որ երկու
ամիս
լեռ -
ներն
ելլեմ՛
լնկերոլՀիներռւս
Հետ ու լա^մ
կուսութեանս
վրայ,
ե՛՛աքբ
միայն
մ ա տ ա ղ
Ը.բէ
դ ի " »
^ "՛յղուէ"
՚ " լ կ՝բչլայ(՚\՝^^–
ԺԱ •
29) , " ՚ –
մանէելանդ
Ասաուհոյ
մէկ աՀ
սաՀմանին
ւԼրայ է ե ուր ամուսինբ
Հ ա ց ա –
գոբհ
է ։ Ե կ ա հ է ռր իր ղաւակներբ
Լվովի
Հայոց
գիչեբօթիկ
վ ա ր ժ ա ր ա ն բ գնէ, ոբ -
պէսղի
Հայերէն
եւ Հայոց
պաամութիւնբ
սորվյւն:
ՀեաԼւ
Հոս Հայեր
չկան,
գ պ ր ո ց ն ալ
լեց
ուահ
է լեՀ տ գ ա ք ն ե բ ո վ եւ գ ա ս ա լ ա ն դ ռ ւ -
թիւնն
ալ լեՀերէն
է ։
Ոչ մէկ Հայ
չկայ
գպրոցին
մէք, ոչ աչ
Հայերէն։
Շ
"՛՛ռ
գ է շ
ա ղ գ ո ւ ե ց ա լ
Տիկինբ
ել
ՀՈ&՛^
յուսաՀաա«րէն
:
Մի
յուսաՀաաիք,
ՏիկԼ՛ն
, բսի, կա
րելի
է ա ղ ա ք բ տ ե գ ա ւ ո ր ե լ
գ՚գրոցը
, ուր
լեՀերէն
կր սորվին
, իսկ Հայերէնն
ալ մեր
վարդապետ
Հայրերէն
մէկ - երկուքբ
կր
նան
սորվեցնել
ղպրոցէն
դուրս
է
. Այդ ձեւով
ես ալ իմ տունիս
մէք կր
նամ
աղռցս
Հայերէն
սորվեցնել
: ԱյԳ
վարդա
պե
անե
բուն
ղ իացահ
Հա
յերէնին
չ ա փ ես ալ դիտեմ
: (Եւ սիսալ
չէ՜բ
Տի՛կինբ
Լվո՚Ա՛
^այ է Լ ա բ դ ա պ ե ա ն ե ր բ
Հաղիլ
ք Լ ՚ չ մբ^
Հայերէն
ղիաէին)
:
ԵԼ
ՀայուՀին
Հայկ.
գ պ ր ո ց ի մէք իր
զա–՝
ւակներուն
Հայերէն
ուսում
տ ա լ ո ւ
կարօ–
ա բ
սրտին
Հ ե ռ ա ց ա ւ
Լվովէն
:
Տարիներ
վեբք.
Հեռաւոր
այս
աչխաբՀի
մէք՝
երբ այս տողերբ
կբ գ ր ե մ , կբ վ ե ո -
յիչե՜մ
ա յ գ Հայ լ ձ ։ ։ ո ՚ ս ն ի ք ը ,
սլարղ
Հ ա ց ա –
ղոբհ
եւ էր կինբ
էլ^ուղէէն
օ տ ա ր ա ց ո ւ մ է
փրկել
իրենց
ղէսլա1^երբ եւ
Հեռաւոր
քաղաքնե
ր ինկահ
Հա յկական
դ պ ր ո ց
կը
փնտռէին
Հայերէն
ուսում
տալու
Համար
՜.
Մ ինչդեռ
այսաեղ
եւ ուրիչ
դաղռլթներռւ
մ էք հնողքբ
իրենց
տղոց
ձեռքէն
բռնահ՜
ա
^ ս/ -
(*) Այս եիւանդութեան մասին
ունիմ
երկալլ ուսումնասիրութիւն մ ր — Ոմանք
տիզանթէրի
կը թարգմանեն (գրաբարը՝
թանչ) , ոմա^ք ալ՝
մայասբլ
(թութք) :
Համեմատել ախտանուններր , որ կ՚երե -
ւան հետեւեալ հատուածներուն մէջ ,
Բ •
Օր՛
ԻԸ– 27,
Մնաց.
ԻԱ. 15 եւ 18, Ա–
Թ՛ող–
Ե– 6 ել 9, Զ– 11 եւ 17,
Գռրհք
ԻԸ •
8, նոյնիսկ
Աաղմ.
ՀԸ. 66 եւ
Ցոբ.
ԷԱ. 10
ուր բանասիրական պբսյտումնեբը կ՛եր -
կարին մինչեւ
աղալ
բաո.ը, որուն իմաստը
• . . սեռային է :
ւո ր խոստովանոլթէւնբ
. «Անանկ
օրէնք
-
նեբ
ղոէ որ բարի
թէին
, անանկ
տնօրէ
-
նութիւններ
ո րոնցմ
ով չէ Լ՛ն կրնա
բ ապ -
րիլ,
եւ գանոնք
Լւրենց
լնհ՚սներովբ
պըղ~
հեցԼ։
, թողլով
ո ր իրենց
սնդբան
իկ
ղ ա ւ ա
կբ "՛լք — ողք այրեն,
ո^ւչացնելու
Համար
ղիրենք
, որպէսւլի
դիտնտն
թէ ես եմ Աստ
ուահբ»
(Եգեկ. ի. 25) :
Զղբ՚սղե
ցայ
բ ա ր ո յական
Հարցերով
, ա
յ –
լ ա պ է ս կբ մատնանչէի
Մ՚"իսէսի
ոչ
միայն
լնչաքաէք^ու1ժեւնր
.
ա
ււե
յելաց
ւոց
պ ա տ մ ե լ ո վ
Հանդերձ
օ ա ա ր
կԼնեբռլ
Հետ
ամուսնացողներբ
, ինք օ՚ոաբ
կին
կ՛՚առնէ
երԼվէ
անւլամ
: ՏԼ՚է ուշացայ
սեռային
դ՛"
յ -
թակղալից
պատմ
ութիւննե
րէն
, որոնք
նո
րութիւն
չեն Աստուահաչռւն
չ
Մ
աւոեանէ
մ
օրս
առի»
ա աղցռլթիւնբ
,
յլեւ
այն որ իսրա
–\
աւյւռւ այս մեհ օրէնսդիրբ,
մաՀուամբ
լնթե^ցողներուն
Համար
, էնչպէս
այս մէ
կբ •
ԱբրաՀաւՐ
կ՝բսէ
՚ «Աառա
իրալցնէ
իմ
քոյրս
է. Հօրս
աղքիկն
է,
բայց
աղքիկբ
չէ , ուստի
ինհի
կի՛ն
(Ծննւլ. ի. 12)։
^ Այս ամէնէն
ե տ ք բ ՝
եԱել
պնղել
թ է Հ ի ն
կտակարանբ
կապ
ունի
քրիստոնէու
-
թ ե ա ն աս ա ռ ւահա
բան
ութեան
Հետ , ա ս լ ա
ցո
յ ց է իսե լ ք ի սլակասութեան
: Ա
ովսէւ^^
իորայելացիի
իշկիւգաբՈլթիւն5,ձ^4^
11՛^"4
բահ՝
թերաւլնաՀ
ա տ ե լ Ա ովսէս
^ռրենա
-
ՑԻԻ
՛ւ " Ր ^ Լ ՚ ն
արժէքբ
, ան աս աուահ
յա լ -
տ ա բ ա ր ե լ ո ւ
Համար
ղէս, էնհի
է ՚ ՚ ր ^ ի լ կու
ա ա յ թէ
Ս՚ասիս^
ա ս տ ո լ ա հ ա ր ա ն բ
. . .
մոմէա
մ լ ն է , Հարիւր
տ ա ր ի առաք
մե -
ռահէ
Ա ր դ ա ր ե ւ , ինչ որ ես կ^բսեմ
այսօբ,
բսեր
են ինձմէ
առաք,
հաբի՜ւր տարի ա–
Ոաջ ,
եւ ոչ ոք ելեր է «Ասաուհոյ
գ է մ
լու–
տ ա ն ք » Հռչակեր
րսուահ
խօսքբ
:
Բ ա ց է ք
Բ֊անասէրր ,
պ ա բ ր ե բ ա թ ե բ թ
, ռբ
լ ո յ ս կբ տեսնէր
Պոլսոյ
մէք
1851^5՛
( ա ե ս
թի՛լ 2, էք
98)
«Եբրայեցւոց
բմբռնահ
Ա ս տ ո ւ ա հ բ ,
որուն
Ե^՚՚վա
անունբ
կուտա
յ ի ն
, երբեմն
իսիստ
ու ա ն ա
չ ա ռ
,
եբբեմն
ն ե բ ո գ
IIլ
ե բ կ ա քնամէա
էր : ՚Բբիսաոս
ե -
կ ա ւ
աչիսարՀք,
ու
Եեովային, Արամագ -
դին ու Վիշնուին տեղ՛ Քրիստոնէից Աստ
ուածը՜ քա.լաղեց ,
Ա ս տ ո ւ ա հ մբ ղթահ
ու
բ ա ր ե ս է ր
։ Անկէ
ե տ ե ւ
սնապաշտ
սկսան
կոչուիլ
բոլոր
անոնք
ոբ
կռապաչտական
կամ
եբրայական
գ ա լ ա ն ո ւ թ ե ա ն ց
կարհիք–
ներռւն
մչուչբ
կբ պաՀէին»
։
Ա Հ ա ինչ որ կբ քաղեմ
ք^անասէբի
եր -
կ ա ր
յօգո
ւահ՜ա
չարքէն
, խոբաղիրբ
« Վ ե ց
Հ ա ղ ա ր ե ա կ
յայտնեալ
, կամ
տեսոլթէւն
ռ ա մ կ ա կ ա ն
ս ն ա պ ա չ ա ռ ւ թ ե ա ն ց
՚էրայ
» :
Ա փ ս ո ^ ս , Հաբիլբ
տ ա բ ի
անցեր
է ու տա
կաւին
մարգիկ
կան, իբբ թէ
ա ս ա ո լ ա հ ա –
պաչտ
եւ քրիստոնեա
յ , որ
կբ
Հ ա ւ ա տ ա ն
. . . սնռ։ռեաց
, ու կբ չվւոթեն
իրենց
՛ւնա–
պա
չտութ էւն
ը
քբէ ս տ ո ն է ութեան
Հեա •
Հք–
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
ՀԱՅՐԵՆԻ
Լ Ե Ռ Ն Ե Ր Ո Ւ ՄԷՋ
ՈՐՍՈՐԴԻ ՅՈԻՇԱ8ԵՏՐԻ8
իլԱՈ
Վ. Անանեան Հայաստանի նտւր
գրողներէն է ոբ մասնաւորապէս կր մշա^
կէ անկոխ գետին մ ը , — Լեոնային կեանքը
իր քարայըներով, կենդանինեբոլլ ,
կոյս
անտսսւներով ել որսորդութաեմբ ; Ուրիշ
ատեն ալ նէարագրութիւն մր հրատարա -
կած ենք իր ստոբաէգրութեամբ
ղգացել
մթին
,ոբքի
առաք,
երբ
մեր
կբա–
կոցի՚ց
արթնցահ
արքբ
գ ո ւ բ ս է եկել ան -
ձալից
կ ա տ ա ղ ի
մոնչիւնովՀ
ԱյնուամենայնԼ՚ւ
որսորդռլթեան
Հեա
կասլուահ
դժո
լարո
ւթիւններ բ
չե՜ն
կոտրել
էմ եւ բնկեբնեբիս
Հոդռլ
կորովէ
: Գր
չ^ղՀւսկէսռակե
^ կոփե՚Լ
են
բնաաաւորու֊՛–
թիւնբ
֊.
ԵԼ
ամէն
րւգնահ՜ութիւն
, ել ամէն
վբ -
ա։սնգ
ցնդել
էբ երբ գ է չ ե բ բ
լերան
հեբպե–
բում
մեր իսարռ
յէլն է ճարճատե
լ եւ
մենք
ո ս տ ե ր է ց
չինուահ
չամփռւբնե
-
1են.
Փ ա ր թ ա մ ու ո ր ս ա ռ ա տ է
Հ ա յ ա ս տ ա ն է
էնութիւնբ։
՚ Բ ա ր ա յրներ
ի եւ լեռնային
ո է–
՚սաբնեբէ
չաա
Հրտերի
եմ Հանղէպել
ես
Միկռյեանի
ել Վ ե ղ ի է
լեոներում
:
Լռռու
ա ն տ ա ռ ն երո ւմ
քանի
քանի
ա ն դ ա մ եմ Հե
տեւել
III
յհեամնեբին
,
որոնք
ա
յնքան
գ ռ ղ տ բ է կ են ու դեղեց
Լ՛կ , այնքան
չ ^ ա ղ
դսւ կեանքը
ա պ ա Հ ո վ
չէբ՛.
բով
Լսորովել
ենք մեբ ռրսբ,
վայելել
ա
Լսո րժակով
եւ կրակի
չուրքբ
բո
լռ բահ՝
լսել
անւանի
որսորդների
պատմութիւններբ
:
Շ՚սա
Հ ի ն ժամանակներից
է մեր ժռղո
-
վուրղն
ղբաղւույք
ո րսո ր դ ո ւ թ ե ա մ բ : Բ ա ք ց
ով է անցեալում
Հ ո գ տ ա ր ե լ
կենդանինեբի
պաՀսքանութեան
Համար,
երբ իր՝ մաբ —
ու արագավաղ
: Ե՛– քանի
քանի
ՀեւիՀեւ
։Լալլել
եմ նրանց
Հ ե ա ք ե բ ռ վ , մա–
ԳԸլցել
Զաթին
- Գաղէ
ժայռերբ
:
Հաճելի
է որսորգութիւնբ
,Հաճելէ
է
չբ քագա
յութիւնբ
Հայրենի
լեոներում
:
Հաճելէ
է ամրանալ
ֆիղիքապէս
։
ինչ
վ տ ա ն գ ն ե ր
ասես,, ինչ գ ժ ո ւ ա բ ո ս -
թէւննե
ր ա ս ե ս , ոբ չփ յաղթաՀարում
որ -
սորղբ։
Ա ե բ ռ ր ս ռ ր դ ա կ ա ն
կ ե ա ն ք է
լնթա^ց–
Ք*"֊մ
յաճախ՛
ենք սողւեցել
ցահ՜
Հոսող
Հէւ–
նէ Հեա, ա պ ա ռ ա ժ ի ց
իքնելէա
պ ո կ է
եկել
մեբ.^ յենարանգլ
^ մ՜սսՀասւաբսո՚ւռ
գ ո զ
Ա տո ր ե ր կ բ ե ա
յ ղա ւթ
Լ։ չնե
ր
բ ոչ
միայն
աւերում
էէն չէներն
ու բնակէ
^ ե ր բ ^ա
յ
լեւ
բնա
քն քում
էին Հայ ա ս տ ա ն է
կենղանական
աչխարՀբ
: ^եցեա՚լում
ոբսէէբղութէէնբ
. ե–
ղել է տէբող
դասակաբդէ
աբտօնռլթէւնբ
,
ալն
ծառայել
է էչխռններէ
Հաճոյքներին։
Վայրի
կենղանիների
պաՀպանութեաէւ
գորհով
ոչ ոք չէբ
ղրաղւռւմ
, լ ն դ Հ ա կ ա -
ռակն
կենգ^նէներբ
ռչնչացլում
էին ան՛ -
խ՚^էա
յ կ ե ր պ ո վ :
Ա ովետական
եբկրում–
վայրի
կենգանէնեբը,
լնութեան
-
միսս–
Հարստու–թիւէՅնել։է
նման
,^ ^^վԲ՚Լ^էյէ՛
՚ ^ ՛ —
վ,ւսկ
ա՛ն
III
թիւն՛ն
են կազմում
: Եւ
ժողո
-
վուրղն
իր
կ ա ռ ա վ ա ր ո ւ թ ե ա ն
մի
քոցով
կաբգ
II՛
կանոն
է Հ ա ս տ ա տ ե լ այս բնա -
գաւա
ռու
մ
եւս։
Հայկ՛
ԱԱՌ
մինիս՚որներէ
սովետին
կից ստեզհուահ՜
է
Որ"որղակ՚սն
գորհեբէ
վարչութիւն
, իսկ
չրքաններում
եւ
քաղաքներում՝
որսոբզների
կ ա մ ա ւ ո ր
լնկե
բութ
իւննեբ
է
Աւգ
կաղմակերսլու
-
թիւններբ
կ ա ր գ ա ւ ո ր ո ւ մ են որսի
զորհբ
ռեսպուբլիկա
յում
:
Եբկրում
խստիւ
աբղիլուահ
է
ռրսբ
թռչոէննեբի
եւ կենդանիներէ
ձ ա դ
Հանե
-
լու
շբքտնում
: ԱրգԼ՚լուահ
է որսր
%աել
տ ա ր ո ւ այ
այ ն եղանա1^եբին
, երբ
կենղա–
նոլ
մ որթին
կամ
միսբ
աբմէքաւոբ
չեն %
Բոլոր
կ ե ն գ ա ն էնե
ր ի ռրսբ
կաաա
րւո
ւմ
է
խստիւ
սաՀմանուահ
ժամկէտներին
, բա
ցի վ ն ա ս ա կ ա ր
զ է չ ա տ է ^ լ ե ր է
,
օրէնաքլ
դայլեր
ի
որսից
:
կենղանիների
մի քանի
ա ր ժ է ք ա ւ ո բ աե–^
սակնեբ
մեղմօտ գլխովին
ոչնչա^ւում
էէն՛,
Գրանք
են՝ այհեամբ
, վայրի
ոչխարը
,
քարայհբ։
Ա ե բ օրէնքներէ
ուժով
ել որ
ս՛ո ր գ ա կ ա ն
^տղմակերպութիւննճրէ
քան -
քերռ՚է
ա յ գ
կենգանէնեբը
վ՚րկուևեց՚էն
։՛
Ժ ա մ ա ն ա կ ա ւ ո ր ա պ է ս
արգիլուահ՛
է
նրանց;
որսբ
ել այժմ
ա յ դ
կե՛նդանին
եք բ
աճում
եւ
բաղմանռւմ
են մեբ–
լեռնեբում
;;
Որսոր–^
դութէւնը
մհ^ ա չ խ ա տ ա ւ ո ր ն ե ր ի
Համայր
Հ՛աճոյքէ
աղբէլբ.
լէ՚նելուց
բացի
եկամոլ–
աի
կարեւոր
ազյ^էք^
է
Հ
• Հայա
ստանում
,
օրէնակէ
ամէն
ձմէւռ
որսորգ^եբը.
ո բ օ ո ա է
լ՜–
.՚ ՛Հ
՚–ո՛. ՚՛
եւ
պ ե տ ո ւ թ ե ա ն են յանձնում
չուրք
երկու
Հաղաբ
կզէՍքիս
թանկաղ
էն մ որթէ
,
որ՜ով
օգտւում
են թ է
էբենք
եւ
թ է
պ ե տ ո ւ թ է լ -
ն բ ։
Որսորդներբ
Հաղաբաւոբ
գայլեր
են ո–
^չացնռւմ
ել ղրանով
փրկում
կոլսնտն
-
օութէւններէ
անասուններէ
Հօտերբ
:
Այս–
պէս՝,
%րանք
ի սպառ
Ո
^ չ ա ց բ ե լ են Ատե -
փ ա ն ա ւ ա ն ի
, կալէնինռյի
եւ
մէ ք ա ն է
այլ
չրքաններէ
գ ո ՛
յլե ր բ
է
Մէ
կողմէց
մենք
ոչնչացնում
ենք վ ն ա
սակար
կենդանէնեբին
,միւս
կողմից
ղարկ
ենք
տալիս
օ դ ա ա կ ւ ս բ
կենդանինեբի
աճ -
մանր ; Ա ն Հ ե ա ա ց ո զ
ւինասատու
կ ե ն գ ա ն է -
ների
փ ո խ ա բ է ն
հւիիչ
երկրներէց
նեբմու
-
հում
եւ
ւլա րղա
ցնռւմ
ենք նոր կ ե ն գ ա նէ–
նեբ
: Մեր Հայբենէ
բնութէւնր
ա ա ս ն ա մ ե ա կ ո ւ մ
Հ ա ր ս տ ա ց ա ւ մէ նոր, ար
ժէքաւոբ
կ ե ն գ ա ն է ո վ : Գ ա
ա մ ե բ է կ ե ա ն
ճաՀճայէ
^է
կուղբն
է :
ճաՀճային
կուզրր
թ ա ն կ ա դ ի ն
մորթի
ռւնեց֊ոզ
կեն
գ ո նէ է՝
կբհողների
բնաանֆ–
քիք–
%րա՛
Հւ^յբէնէ^ը
Հարաէւայէն
Ամ%. -
րէեԽն
է : Նեբկա,ու
մ ս
Թ ՚ ւ ւ բքմ&ն
II
ա
ա ն ք
եւ
Ան՚էրկովկասի
ճաՀիճնեբում
տեղի
ԿԼԷ֊
մայէն–
յսէրմժէրե^ււում
եւ
ղաբգաց՚ւում
են ^
Ա բ գ Տ ն ա է ն ա յ ^ ց
բեբոլւօՏ՜
ա յ գ
կ&^գան^նճ–
Ր Ը՜
՛ս ՛՛Մեդ
մօա–,
Հօքյւաս՚ա–ա%քքճմ,
՚»յգ
կ ՜ ե ն գ ա –
ն»է.ց
բաց։ է թ ո գ ն ^ ե լ
Այղր
Լճի^ մօա
ե՚Ի
եղեղնռւտռւմ
, լ ն դ ա մ է ն բ ^
ղ ո յ , լ :
• ՚ %•
Ա ա ս թ
(էար.)
(1ք
Fonds A.R.A.M
